Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

5 σχόλια:

  1. Ανώνυμος31 Δεκεμβρίου 2011 στις 11:22 μ.μ.

    Αγαπητέ Οδυσσέα Τσολογιάννη επί τη ελεύσει του νέου έτους σας εύχομαι χρόνια πολλά κι ευλογημένα όπως και σε όλους τους αναγνώστες του αγωνιστικού σας ιστολογίου.Ας εντείνουμε τις προσευχές μας προς το Θείο Δομήτορα της Αγίας μας Εκκλησίας ούτως ώστε να πορευτούμε όλοι μας,κλήρος και λαός και άρχοντες και αρχόμενοι,με φόβο Θεού εξαγοραζόμενοι τον καιρόν ότι αι ημέραι πονηραί εισίν.
    Λυκούργος Νάνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος1 Ιανουαρίου 2012 στις 12:00 π.μ.

    Χρόνια Πολλά, Ευλογημένο το 2012

    Η κρίσις κάποτε επιβάλλεται
    Η κατάκρισις απαγορεύεται


    Μεγάλου Βασιλείου, «Όροι κατ’επιτομήν»
    Επειδή ό Κύριος άλλοτε μεν λέγει: «Μην κατακρίνετε και δεν θα κατακριθείτε από το Θεό», άλλοτε δε προστάζει να κρίνουμε δίκαια «Μη κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνετε»(Ιω. 7,24), συνάγεται ότι δεν απαγορεύεται εξολοκλήρου να κρίνουμε, αλλά διδασκόμαστε ότι η μία κρίση από την άλλη είναι διαφορετική.
    Ο Απόστολος Παύλος μας έδειξε καθαρά σε ποιές περιπτώσεις πρέπει να κρίνουμε και σε ποιές όχι.
    Γιατί ως προς εκείνα μεν που ανήκουν στη διάκριση του καθενός και δεν διατάσσονται από τη Γραφή είπε: «Συ λοιπόν γιατί κατακρίνεις τον αδελφό σου;» (Ρωμ. 14,10), και «Ας μην κατακρίνουμε πλέον ο ένας τον άλλον» (Ρωμ. 14,13).

    Ως προς εκείνα δε που δυσαρεστούν το Θεό, καταδίκασε εκείνους που δεν κρίνουν και ο ίδιος διατύπωσε την κρίση του με τα έξης λόγια: «Γιατί εγώ, αν και είμαι απών σωματικά, είμαι όμως παρών ανάμεσα σας με το πνεύμα μου, έχω πλέον κρίνει και καταδικάσει, σαν να ήμουνα παρών, αυτόν που έχει διαπράξει τη φοβερή αυτή αμαρτία»(να συζεί με τη μητρυιά του).

    Να συναχθείτε λοιπόν στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού όλοι σας και σεις και το πνεύμα μου μαζί με τη δύναμη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να παραδώσουμε αυτόν τον άνθρωπο στο σατανά (με την αποκοπή του από την Εκκλησία), για να τιμωρηθεί σκληρά το σώμα του, ώστε να σωθεί η ψυχή του κατά την ημέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού» (Α΄ Κορ.5,3-5).

    Συνεπώς, αν κάτι ανήκει στη δική μας διάκριση ή είναι αμφίβολο, δεν πρέπει να κρίνουμε γι’ αυτό τον αδελφό, σύμφωνα με το λόγο του Αποστόλου Παύλου που αναφέρεται σ’ εκείνα που αγνοούμε: «Ώστε μη σπεύδετε να κάνετε κρίσεις πρόωρα, έως ότου έλθει ο Κύριος, που θα φωτίσει και θα αποκαλύψει όσα είναι κρυμμένα στο σκοτάδι και θα φανερώσει τις επιθυμίες των καρδιών» (Α’ Κορ.4,5).

    Είναι δε απαραίτητη ανάγκη να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα του Θεού, για να μη δεχθεί μαζί με τον ένοχο κι εκείνος που σιωπά (και δεν διαμαρτύρεται) την οργή του Θεού, εκτός εάν, επειδή κάνει τα ίδια με τον κατηγορούμενο, δεν έχει παρρησία να κρίνει τον αδελφό του (τον πλησίον), ακούγοντας τον Κύριο που λέγει: «βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και τότε θα δεις καθαρά, ώστε να βγάλεις (με προσοχή και αγάπη) το αχυράκι από το μάτι του αδελφού σου» (Ματθ.7,5).

    Σε δυό περιπτώσεις κατά τη γνώμη μου, επιτρέπεται να πούμε κάτι κακό για κάποιον: Όταν υπάρχει ανάγκη να συσκεφτεί κανείς με άλλους πεπειραμένους πως θα διορθωθεί εκείνος που αμάρτησε, κι’ όταν χρειαστεί να προφυλάξουμε εκείνους που από άγνοια μπορούν πολλές φορές να συναναστραφούν με κάποιον κακό, σαν να ήταν καλός.
    Γιατί ο απόστολος Παύλος παρήγγειλε να μη συναναστρέφεται κανείς με ανθρώπους τέτοιου είδους (Β’ Θεσ. 3,14), για να μη δεχθεί κάποτε αγχόνη στην ψυχή του.
    Δηλαδή να κάνουμε αυτό που βρίσκουμε ακριβώς, ό,τι έκαμε ο ίδιος Απόστολος γράφοντας στον Τιμόθεο: «Αλέξανδρος ο χαλκουργός μου προξένησε πολλά κακά. Απ’ αυτόν να φυλάγεσαι και συ, γιατί εναντιώθηκε πολύ στο κήρυγμά μου» (Β Τιμ.4,14).
    Εάν λοιπόν δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη, σαν την παραπάνω, εκείνος που κατακρίνει με σκοπό να συκοφαντήσει και να διασύρει, είναι επικριτής, ακόμη κι’ όταν είναι αληθινό αυτό που λέγει. (πηγή hristospanagia3)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος1 Ιανουαρίου 2012 στις 12:03 π.μ.

    Μεγάλου Βασιλείου:

    -Ποιόν αδικώ; λέει -ο πλούσιος-, προστατεύοντας αυτά που μου ανήκουν.
    -Πες μου λοιπόν, τι σου ανήκει; Από που τα πήρες και τα έφερες στη ζωή σου; ... Δεν ήρθες στον κόσμο γυμνός; Γυμνός δεν θα επιστρέψεις στη γη; Που τα βρήκες αυτά που έχεις τώρα; Αν πιστεύεις ότι στα χάρισε η τύχη είσαι άθεος, δεν αναγνωρίζεις τον δημιουργό, δεν νοιώθεις ευγνωμοσύνη γι αυτόν που στα έδωσε• αν όμως παραδέχεσαι ότι προέρχονται απ τον Θεό, πες μου για ποιο λόγο στα έδωσε; Μήπως είναι άδικος ο Θεός και μοιράζει άνισα τα απαραίτητα για τη ζωή; Γιατί εσύ είσαι πλούσιος κι εκείνος φτωχός; Όχι γι' άλλο λόγο παρά για να ανταμειφθείς εσύ για την καλοσύνη και τη σωστή διαχείριση της περιουσίας, κι εκείνος για να κερδίσει τα μεγάλα έπαθλα της υπομονής.
    Όμως εσύ τα έκρυψες όλα στους αχόρταγους κόλπους της πλεονεξίας• νομίζεις λοιπόν ότι κανένα δεν αδικείς όταν τόσους στερείς από τα αγαθά αυτά; Ποιος είναι πλεονέκτης; Όποιος δεν περιορίζεται στα απαραίτητα. Ποιος άρπαγας; Εκείνος που αφαιρεί την περιουσία των άλλων. Εσύ δεν είσαι πλεονέκτης; Δεν είσαι άρπαγας; Δεν κρατάς για τον εαυτό σου όσα σου δόθηκαν για να τα διαχειρισθείς προς όφελος όλων; Αυτός που γδύνει τον ντυμένο θα ονομαστεί λωποδύτης αλλά αυτός που δεν ντύνει τον γυμνό μήπως δεν αξίζει αυτή την ονομασία;
    Το ψωμί που αποθηκεύεις είναι του πεινασμένου, τα ρούχα που συσσωρεύεις είναι του γυμνού, τα παπούτσια που τα ‘χεις και σαπίζουν είναι του ξυπόλυτου, τα λεφτά που θάβεις για να μη στα κλέψουν είναι του φτωχού. Είναι τόσοι αυτοί που αδικείς όσοι αυτοί που θα μπορούσες να βοηθήσεις. (από oodegr.com)

    Καλή Χρονιά
    Ευτυχισμένο και Ευλογημένο το 2012
    για όλες και όλους
    παλαιού και νέου
    κάθε ευλογία στο blog apotixisi
    και στον κ. Οδυσσέα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος1 Ιανουαρίου 2012 στις 12:10 π.μ.

    Μεγάλου Βασιλείου
    Περικοπή από την ομιλία του Μ. Βασιλείου “περί πλεονεξίας”. [Ε.Π. 31, 276-277]).

    “Εάν ο καθένας, κρατών αυτό πού χρειάζεται δια να θεραπεύση τάς ανάγκας του, άφηνε το περίσσευμα εις τον έχοντα ανάγκην, τότε κανένας
    δεν θα ήταν πλούσιος, κανένας δεν θα ήταν πτωχός. Δεν εξήλθες γυμνός από την κοιλίαν; Δεν θα επιστρέψης καί πάλιν γυμνός εις την γήν;

    Αυτά δε πού έχεις τώρα, από που τα έχεις;

    Εάν μεν λέγης, ότι από την τύχην, είσαι άθεος, διότι δεν γνωρίζεις τον δημιουργόν, ούτε ευχαριστείς τον δοτήρα. Εάν δε παραδέχεσαι ότι από τον θεόν είναι, πες μου τον λόγον δια τον οποίον τα έλαβες.

    Μήπως ο θεός είναι άδικος πού άνισα μοιράζει εις ημάς τα αναγκαία δια την ζωήν; Διατί εσύ πλουτείς και εκείνος είναι πτωχός;

    Δια κανένα άλλον λόγον, παρά δια να λαβής έξάπαντος και εσύ τον μισθόν της άγαθότητος και της καλής διαχειρίσεως, και εκείνος δια να τιμηθή με τα μεγάλα έπαθλα της υπομονής.

    Εσύ όμως, αφού τα περιέλαβες όλα εις τους αχόρταγους κόλπους της πλεονεξίας, νομίζεις ότι κανένα δεν αδικείς, όταν τόσους πολλούς άποστερής. Ποιός είναι ο πλεονέκτης; Αυτός πού δεν αρκείται εις την αυτάρκειαν. Ποιός δε είναι ο άπαργας; Αυτός πού αφαιρεί αυτά πού ανήκουν εις τον καθένα. Δεν είσαι συ ο πλεονέκτης; Δεν είσαι συ ο άρπαγας, όταν ιδιοποιήσαι αυτά τα ίδια πού εδέχθης προς διαχείρισιν;

    Ή αυτός μεν πού απογυμνώνει τον ντυμένον θα ονομασθή λωποδύτης, εκείνος δε που δεν ενδύει τον γυμνόν, ενώ ημπορεί να το κάμη, αξίζει να ονομασθή με άλλο όνομα; Το ψωμί πού κρατάς εσύ, είναι αυτού πού πεινά. Το ένδυμα πού φυλάσσεις εις τα ιματισθήκας, είναι αυτού πού γυμνητεύει. Τα παπούτσια πού σαπίζουν εις σε, είναι του ξυπόλυτου. Το αργύριον που έχεις παραχωμένον, είναι αυτού πού το χρειάζεται. Λοιπόν τόσους αδικείς, όσους ημπορούσες να ευεργετήσης!”.
    (Ανθολόγιο Πατερικών Κειμένων, Αθήνα: ΟΕΔΒ 1982, σελ. 165).

    Καλή Χρονιά και Χρόνια πολλά
    στους επισκέπτες και σχολιαστές του
    blog apotixisi

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος1 Ιανουαρίου 2012 στις 6:43 π.μ.

    Πολύ πνευματικά σχόλια.

    Ες αύριον τα σπουδαία!

    Χρόνια πολλά, καλή μετάνοια και καλό παράδεισο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου