Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

στον άσωτο...


Άδεια ψυχή κι άδεια καρδιά!…
Που την περιουσία σου άσωτα σπατάλησες την τόση…
Και ζητιανεύεις μάταια στης ασωτείας την ερημιά…
Εκεί κανείς και τίποτε δεν έχει να σου δώσει!

“ Καλότυχοι” αυτοί, που στον παμπόνηρο καιρό
Μπόρεσαν τη συνείδησή τους να τη στραγγαλίσουν…
Και σαν γουρούνια μες στο βούρκο
Της προδοσίας και τοκογλυφίας
Κολυμπούν το βρωμερό….
Κι αδιάκοπα μες σε λαγούμια και υπόγειες στοές
Συνωμοτούν
Πώς τις ψυχές και τις ζωές ανθρώπων και λαών
να διαγουμίσουν…

Και “ τρισαλίμονο” σε σένα το “ δειλό”!
Που στης συνείδησής σου μπλέχτηκες τα βρόχια….
Και σπαρταράς σαν ψάρι έξω απ’ το νερό…

Άμποτε να ’σουν δούλος ταπεινός!
Στα πατρικά σου υποστατικά
Και στα μετόχια…

Παπα-Ηλίας

http://papailiasyfantis.wordpress.com

2 σχόλια:

  1. Όλα ωραία και καλά για τον νεώτερο υιό, που σπατάλησε "το επιβάλλον μέρος της ουσίας" και επέστρεψε στον "οίκο του πατρός του".

    Τίποτε όμως δεν ακούμε και δεν ακούσαμε, δια τον "υιόν αυτού τον πρεσβύτρον", που δεν κατασπατάλησε "την ουσίαν" και ευρίσκετο πάντοτε "μετ' αυτού" και οργίστηκε, διότι ο Πατέρας του "ανέστησε νεκρόν".

    Μήπως, ο υιός ο πρεσβύτερος είναι ο παρά τω θυσιαστηρίω ευρισκόμενος -και όπως αποδεικνύεται αναξίως- και θέλει τον Πατέρα αποκλειστικά δικό του;

    Μήπως, όλοι αυτοί οι πρεσβύτεροι υιοί θεωρούν ότι έχουν το Πατέρα στο "τσεπάκι" τους και θεωρούν εαυτούς σεσωσμένους, επειδή βρίσκονται "παρά τω Πατρί" και διακονούν συνεχώς τον Πατέρα και τον θέλουν αποκλειστικά δικό τους, τους δε νεώτερους αδελφούς τους, ως τους μόνους αμαρτωλούς και αποβλήτους και υποψηφίους "δια την γέεναν του πυρός" και μόνον δι' αυτήν, εκτός και εάν θα έπρεπε ο Πατέρας να εκζητήσει πρότερον την άδειαν των διακονούντων.

    Η παραβολή δεν λέγει τη συνέχεια. Άραγε θα μπορούσαμε να την φανταστούμε και να την περιγράψουμε ή η άρνηση αυτή των διακονούντων περνάει απαρατήρητη;

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπράβο ΙΚ.

    Μας βάζεις στη θέση μας.

    ΙΜ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου