Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012










ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ:


ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ



Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση





ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ τῶν οἰκουμενιστῶν συνεχίζονται.
Ψάχνουν ἀσήμαντες ἀφορμὲς καὶ τετριμμένες ἐπετείους, γιὰ νὰ διοργανώσουν φιέστες, νὰ ταξιδέψουν, νὰ ἐκφωνήσουν ξύλινους λόγους, νὰ φᾶνε καὶ νὰ πιοῦνε καὶ νὰ τροφοδοτήσουν τὶς ψευδαισθήσεις τους ὅτι βαδίζουν τὴν ὁδὸ τοῦ Κύριου καὶ ὅπου νά ᾽ναι θὰ ἑνωθοῦν ὅλες οἱ χριστιανικὲς ἐκκλησίες σὲ μία νέα ἐκκλησία.
Ὄχι νὰ ἐπιστρέψουν οἱ αἱρετικοὶ στὴν Μία Ἁγία Καθολικὴ Ἐκκλησία, δηλαδὴ τὴν Ὀρθοδοξία.
Κάτι τέτοιο δὲν τὸ πιστεύουν οἱ δικοί μας οἰκουμενιστὲς οὔτε καὶ θέλησαν ποτὲ νὰ χαρακτηρίσουν τοὺς παπικοὺς καὶ προτεστάντες αἱρετικούς...



Οἱ οἰκουμενιστές, σοφοὶ κατὰ κόσμον καὶ ἄσοφοι κατὰ Χριστόν, μετὰ ἀπὸ εἴκοσι αἰῶνες, ψάχνουν νὰ βροῦν τὴ χαμένη ἀλήθεια, λὲς καὶ ὅλοι οἱ χριστιανοὶ τὴν ἔχουν χάσει.
Ἀρνοῦνται ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μιὰ καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη.
Μακάρι κάποτε οἱ αἱρετικοὶ νὰ ἀρνηθοῦν τὴν διαστρέβλωση τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας κὰι νὰ ἐπιστρέψουν.
Αὐτὸ ὡς εὐχὴ διατυπώνεται πολὺ εὔκολα, στὴν πράξη ὅμως εἶναι σχεδὸν ἀδύνατο, γιατὶ ὁ διάβολος ἔχει δουλέψει συστηματικὰ μέσα στὸ νοῦ τους καὶ τοὺς ἔχει ὁδηγήσει στὸ σκοτεινὸ βάραθρο τῆς διαστροφῆς καὶ τοῦ φανατισμοῦ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μὴ συνειδητοποιοῦν τὴν πτώση τους, γιὰ νὰ ἐπιστρέψουν ἐν μετανοίᾳ στὴν Ὀρθοδοξία.


Οἱ οἰκουμενιστὲς ἀδιαφοροῦν γιὰ τὸ σκανδαλισμὸ τῶν Ὀρθοδόξων.
Αὐτοὶ συνήθως εἶναι μεγαλόσχημοι καὶ βλέπουν περιφρονητικὰ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι ἐνημερωμένος καὶ ἄρα θὰ δεχτεῖ ὅ,τι ἐκεῖνοι θὰ ἀποφασίσουν.
Ὅμως τὰ πράγματα δὲν εἶναι ἀκριβῶς ἔτσι.
Μπορεῖ οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι νὰ μὴ εἶναι ἐνημερωμένοι, ἔχουν ὅμως ἐμπιστοσύνη στοὺς ἐφημερίους τους, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται νὰ δεχτοῦν τὰ ὅσα διαπράττουν οἱ οἰκουμενιστὲς εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως.
Ἐδῶ ὅμως πρέπει νὰ πῶ, παρενθετικά, ὅτι μία μερίδα τῶν κληρικῶν δὲν ἀσχολεῖται μὲ τὸ θέμα τοῦ οἰκουμενισμοῦ, γιατὶ περὶ ἄλλων ἀνωδύνων πραγμάτων τυρβάζει.
Χρειάζεται νὰ εἶναι σὲ ἐγρήγορση ὅλοι οἱ κληρικοί, γιὰ νὰ μὴ πιστεύουν οἱ οἰκουμενιστὲς ὅτι συμφωνοῦν μαζί τους καὶ βρίσκονται στὸ πλευρό τους.
Ὁ οἰκουμενισμὸς προκαλεῖ μεγάλη βλάβη στὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἐκεῖνο ποὺ δὲν μπόρεσε μὲ τὴ δολιότητα νὰ πετύχει ὁ Πάπας, δηλαδὴ νὰ ὑποτάξει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὸ πετυχαίνει τώρα μὲ τοὺς «ὀρθοδόξους» οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι τὸν ἀναγνωρίζουν ὡς πρῶτο καὶ τοῦ ἐκδηλώνουν τὸν ἀνάλογο σεβασμό.
Κι ἐκεῖνος τοὺς ὑπόσχεται πολλὰ καὶ εὔχεται γιὰ περισσότερα, μιὰ καὶ εἶναι ὁ μοναδικὸς ἐκπρόσωπος τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς!
Τὸν ἔχουν ἀνάγκη!


Ὁ ἐκ τοῦ φιλοπαπισμοῦ καὶ φιλοπροτεσταντισμοῦ κίνδυνος εἶναι μεγάλος.
Πρέπει νὰ προλάβουμε τὴν ἐπερχόμενη προδοσία.
Χρειάζονται περισσότεροι ζηλωτές, οἱ ὁποῖοι θὰ μιλοῦν μὲ παρρησία καὶ θὰ ἀφυπνίζουν τοὺς Ἐπισκόπους, ποὺ ἀναπαύονται στοὺς θρόνους τους καὶ νωχελικὰ ἁπλώνουν τὰ χέρια τους νὰ εὐλογήσουν ἀδιακρίτως ὀρθοδόξους,παπικοὺς καὶ προτεστάντες, ἀδιαφορώντας ἂν μὲ τὴν τακτική τους αὐτὴ προδίδουν τὴν Ὀρθοδοξία.


πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 13/1/2012

2 σχόλια:

  1. Βέβαια, Ορθόδοξοι οικουμενιστές υπήρχαν πολλοί στην εκκλησιαστική ιστορία όλων των αιώνων, οι οποίοι είτε θέλησαν να υποτάξουν την Εκκλησία, ως υποπόδιον των ποδών του Πάπα, είτε και αργότερα με τη δημιουργία Πανθρησκείας.

    Και πολλοί Πατριάρχες και δη Οικουμενικοί και μετά την άλωση έδειξαν υποταγή στον Πάπα και μάλιστα αναγνώρισαν εκτός από το πρωτείο του και όλη την αιρετική διδασκαλία της Ρώμης (Ραφαήλ Β΄, Νεόφυτος Β΄, Τιμόθεος Β΄, Κύριλλος Β΄κ.ά.).

    Παρ' όλα αυτά η Ορθοδοξία δεν υπετάγη, ούτε πρόκειται να υποταγεί αρκεί να ακολουθήσει τη μόνη ορθή αγιοπατερική οδό της Ορθής Πίστης και Παράδοσης, αλλά και της ορθής πρακτικής.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο καλώς νοούμενος Οικουμενισμός είναι με τις έννοιες που ακούμε στη Θ.Λειτουργία, "υπερ της των πάντων ενώσεως", "υπερ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου", την προσευχή του Κυρίου "ίνα ώσιν έν", την ομολογία μας "εις μίαν αγίαν καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν". Αλλά ο οικουμενισμός για τους λόγους που αναφέρονται στο α΄ σχόλιο, και άλλους, κατάντησε να είναι συνώνυμος με την υποταγή μας. Οι διάλογοι, προϋποθέτουν να απαρνηθεί ο έτερος διαλεγόμενος όσα φρονεί για το πρωτείο, φιλιόκβε, επίγεια εκπροσώπηση του Θεού στη γη, αιρέσεις, κακοδοξίες, κοσμική εξουσία κ.ά. Αν δεν τα απαρνηθεί εκ των προτέρων, δεν πρόκειται για διάλογο αλλά ή για κοροϊδία ή για συνειδητή στάση υποταγής μας.

    Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η "μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία", και όποια "ομολογία" εκτός αυτής όντως επιθυμεί την ενότητα των χριστιανών, ένας είναι ο δρόμος, να μετανοήσει, να απαρνηθεί τις κακοδοξίες, τα πρωτεία, την αποκλειστική επίγεια εκπροσώπηση του Θεού, την εγκόσμια κρατική εξουσία και όλες τις αιρέσεις και να ενταχθεί στην μία Εκκλησία, με όρους βέβαια ισότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου