Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Στη χώρα


του ανατέλλοντος


ή του δύοντος ηλίου;



του αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη



Παίζουμε και περιπαίζουμε.

Τα έργα των δικών μας χεριών και της δικής μας διανοίας αποδεικνύονται αθύρματα, παιδικά παιχνίδια.

Και όμως καυχόμαστε για τα δημιουργήματά μας, για τις ανακαλύψεις και τις τεχνολογικές μας εξελίξεις.

Αλλά! … Αρκεί ένα «τσουνάμι»!


● Τα γεγονότα στην Ιαπωνία (από τις 12 Μαρτίου 2011 και μετά) ήλθαν να βεβαιώσουν την ανθρώπινη αδυναμία και να επιβεβαιώσουν για μια ακόμα φορά το λόγο της Γραφής:

«Εάν μή Κύριος οικοδομήση οίκον, εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες» (Ψαλμ. 126,1).


● Η Ιαπωνία θεωρείται από τις πλέον ανεπτυγμένες επιστημονικά, τεχνολογικά, βιομηχανικά και τεχνικά χώρες.

Είναι ένα από τα τέσσερα πλουσιώτερα κράτη του κόσμου.

Ο λαός της, ευφυής και υπερήφανος, εργάζεται πειθαρχημένα με ρυθμούς υψηλού επιπέδου.

Το βιωτικό επίπεδο είναι πολύ ανεβασμένο.

Οι βιομηχανίες της αξιοζήλευτες.

Σκληροί στη δουλειά οι Ιάπωνες, αλλά σκληροί και στην ψυχή και στο συναίσθημα.

Εκπαραθύρωσαν επίσημα τον Θεό, και όσοι «θρησκεύουν», παραμένουν κολλημένοι τυπολάτρες μικρών και ανοήτων «θεοτήτων»!

Ουσιαστικά ένας είναι εκεί ο θεός: Ο… Ιάπωνας!


● Ήρθε όμως η ώρα να τρομοκρατηθούν.

Ο φοβερός σεισμός (κάπου 9 ρίχτερ) δεν ισοπέδωσε απλώς ολόκληρες πόλεις, αλλά γέννησε και δυο τέρατα της κολάσεως:


● Το ένα είναι το «τσουνάμι».

Η θάλασσα ύψωσε το ανάστημά της υπεράνω της επάρσεως των Ιαπώνων.

Και ώρμησε κατά της στεριάς.

Τα πελώρια κύματα, σαν ακατάλυτα άρματα, έκαναν εισβολή εκατό χιλιομέτρων και σάρωσαν όλα τα επιτεύγματα της στεριάς, αυτοκίνητα, σιδηροδρόμους, αεροπλάνα, πλοία, πολυκατοικίες κ.λπ.


● Το άλλο τέρας είναι η ραδιενέργεια.

Πήραν φωτιά οι πυρηνικοί αντιδραστήρες.

Εξερράγη μάλιστα η καρδιά ενός πυρηνικού αντιδραστήρα, και το νέφος με τη θανατηφόρα ραδιενέργεια ξαπλώθηκε σε όλη την περιοχή.

Ο εφιάλτης για μια παγκόσμια καταστροφή δεν εξέλιπε.

Αν εκραγή η καρδιά ενός πολύ μεγαλύτερου πυρηνικού αντιδραστήρα, το νέφος της ραδιενέργειας θα καλύψη την ατμόσφαιρα όλης της γης.


● Μήπως ήρθε ο καιρός να πιστέψουμε στο «Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται» (Ιακ. δ’ 6);


● Μήπως είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε εμείς οι χριστιανοί την ευθύνη μας, διότι αφήσαμε τη χώρα του «Ανατέλλοντος Ηλίου» χωρίς …ήλιο;

Δεν τους δώσαμε τον Ήλιο!

Τον κρατήσαμε για τον εαυτό μας (γι΄αυτό κοντεύουμε κι΄εμείς να τον χάσουμε).


● Καιρός να ανατείλη και στην Άπω Ανατολή ο Ήλιος της θεϊκής αγάπης, ο Ιησούς Χριστός, που φυσικά κατέβηκε από τον ουρανό για όλους τους λαούς της γης, και για τους Ιάπωνες!


Απο το περιοδικο ΙΩ. Βαπτιστης μηνος Απριλιου

Αποτειχισι:

Ευχαριστουμε τον αγαπητο μας Μ.Ι. που κοπιαστικα δακτυλογραφει τα κειμενα.

8 σχόλια:

  1. Σωστές οι παρατηρήσεις του π.Δανιήλ, που ισχύουν και για την Ελλάδα αλλά και τον κόσμο όλο.

    Όταν ο Θεός βλέπει τους ανθρώπους (άτομα, έθνη, συμμαχίες κρατών) να σχεδιάζουν για το μέλλον, χαμογελάει! Άλλα σχεδιάζουμε οι άνθρωποι και άλλα είναι τα σχέδια του Θεού για μας.

    Αντί να τρέμουμε τόσο πολύ για τις "παγκοσμιοποιήσεις", ας είμαστε πιστά τέκνα του Θεού, που είναι στην πραγματικότητα ο μοναδικός πιστός σύμμαχος, αλλά και ο μόνος ισχυρός, ας εκζητούμε την βασιλεία Του, και ταύτα πάντα προστεθήσεται ημίν.

    Ούτοι εν άρμασι και ούτοι εν ίπποις . . .

    ημείς δε;;; Ιδού η ερώτηση

    αλλά και η απάντηση για το κατάντημά μας ως λαού και κράτους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποτε δεν μου αρεσε ο θΕΟΣ ΤΙΜΩΡΟΣ[οταν ετσι ΤΟΝ παρουσιαζαν].Παντα ενιωθα ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΥΓΧΩΡΩ.Η μηπως δεν υπαρχουν χριστιανοι ταπεινοι,πενθουντες ,αρρωστοι,ανεργοι,μονοι κλπ.Αλλωστε οπως ειπε'ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ ΤΟΥΤΩ ΘΛΙΨΕΙΣ ΕΞΕΣΘΕ'.Και μηπως στην Ιαπωνια εφταιγε το HAARP; Ελενη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανατρεξτε αδελφη και στον Ψαλτηριον και θα εννοησετε εαν ειναι η οχι, Ο Κ υ ρ ι ο ς της Δοξης
    Τιμωρος, αλλα τι τιμωρος; παντα προς το συμφερον της αθάνατής μας Ψυχης.
    Καλο πασχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θεός τιμωρός! Άραγε ο Θεός είναι κατασκεύασμα δικό μας για να τον πλάσουμε όπως μας αρέσει; Μας αρέσει ή δε μας αρέσει, ο Θεός είναι αγαθός πατέρας, ελεήμων, μακρόθυμος, πολυεύσπλαγχνος για όσους μετανοούν και ζητουν την μακροθυμία του αλλά είναι δίκαιος και μερικές φορές τιμωρός, όταν το επιβάλλει το σχέδιό του, για να μη διαιωνίζεται η διαφθορά π.χ. στον κατακλυσμό, όλη ο γενεά η άπιστος επνίγη και σώθηκε μόνο ο Νώε και η οικογένειά του. Επίσης στα Σόδομα, όπου η ηθική σήψη είχε εκτραπεί σε ασέλγειες, και οι κάτοικοι περικύκλωσαν τους φιλοξενούμενους με σκοπό απρεπή, όχι μόνο οι κάτοικοι αλλά και τα ζώα που είχαν εθιστεί σε ακατονόμαστες πράξεις, εξολοθρεύτηκαν.
    Θεός "τιμωρός": Μόνοι μας τιμωρούμαστε, εθελοντικά, διότι "τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος". Σωματικός ή πνευματικός. (ΚΔ). Τα πλείονα των νοσημάτων εξ αμαρτημάτων εισί των ψυχικών (Ι.Χρυσόστομος). Κάποιες φορές αυτό που οι άνθρωποι εκλαμβάνουν σαν τιμωρία ή ζημιά είναι εκ Θεού ευεργεσία και οδηγεί στην σωτηρία της ψυχής. Ας μας ελεήσει ο Κύριος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το νόημα του άρθρου το κατανοώ ως εξής: Δεν πρέπει να εκπαραθυρώνουμε τον Θεό και υπερηφάνως να στηρίζουμε τις ελπίδες μας ως υπεράνθρωποι του Νίτσε, στον τεχνικό και τεχνολογικό πολιτισμό.

    Ο Θεός είναι Δημιουργός και Κυβερνήτης - Κυρίαρχος του Σύμπαντος, ο οποίος όπως τονίζει ο π.Δανιήλ, "υπερηφάνοις αντιτάσσεται". ("ταπεινοίς δε, δίδωσι χάριν", γιατί να μην είμαστε εμείς στους απεκδεχομένους την χάριν).

    Άραγε πριν την τεχνολογία δημιουργίας σεισμών haarp δεν υπήρχαν στην υφήλιο μεγάλοι σεισμοί και τεράστια κύματα - τσουνάμι; Σεισμός μέγας κατεβύθισε τη Σαντορίνη στη θάλασσα και το προκληθέν τσουνάμι κατέστρεψε τα Μινωϊκά ανάκτορα, έτσι φαίνεται από τα ευρήματα! Υπήρχε τότε haarp;

    Aλλά ακόμα και να προκλήθηκε ο σεισμός και το τσουνάμι της Ιαπωνίας από τεχνητές αιτίες, (Haarp) κάτι που δεν συνάγεται ασφαλώς, η εγωϊστική υπεροψία της "ασφάλειας" οδήγησε τους υπερήφανους "δήθεν αυτάρκεις" ανθρώπους να ΜΗΝ λάβουν προληπτικά μέτρα υψηλότερης ασφαλείας στους γηρασμένους πυρηνικούς αντιδραστήρες.
    Σχεδίασαν ασφάλεια για τσουνάμι 6,5 μέτρων. Γιατί όχι για τσουνάμι 20 μέτρων ή και λειτουργία σε υποβρύχιες συνθήκες, λες και είχαν συμβόλαιο με το δημιουργό σε τέτοια ηφαιστειογενή εδάφη!

    Για όσους αγαπούν το Θεό και προσπαθούν να ποιούν το θέλημά του ο Θεός δεν είναι τιμωρός αλλά σύμμαχος, ευεργέτης και σωτήρας.

    Αναγνώστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εν τω κόσμω θλίψεις έξεσθε αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον. Υπό το πρίσμα της αιωνιότητος να τα βλέπουμε όπως παρατηρεί ο Σχολιστής 4:27 αλλά ...από τώρα Καλό Πάσχα; οι επισκέπτες διψάμε για τέτοια σχόλια. Οπωσδήποτε πάντα προς το συμφέρον της αθάνατης ψυχής μας είναι και οι θλίψεις και όσα αναφέρονται, ανεργία, πένθη, ασθένειες, κακουχίες ακόμα και διωγμοί από τους ανθρώπους, "ει ανθρώποις ήρεσκον Θεού δούλος ουκ αν ήμην", "ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αν πεθάνεις πριν πεθάνεις δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις.
    Θυμόμαστε εκατοντάδες περιπτώσεων όπου ο Θεός συγχωρεί ακόμα και τους σταυρωτές του και περιμένει την επιστροφή του ασώτου και απωλολότος.
    Πρόχειρα όμως θυμόμαστε και άλλες περιπτώσεις τιμωρίας, εκτός όσων αναφέρθηκαν. Ζωοποιός τιμωρία η απομάκρυνση του Αδάμ και της Εύας από τον Παράδεισο και ο θάνατος των έως τότε αθανάτων ανθρώπων, οι κακουχίες, η κοπιώδης εργασία για εύρεση τροφής. Αναφέρθηκαν τα Σόδομα. Ο ίδιος ο Ιησούς μας θυμίζει τη γυναίκα του Λώτ. Τι κακό έκανε παρά να κοιτάξει πίσω; Και όμως τιμωρήθηκε από το Θεό παραδειγματικά. Αναφέρονται πολλές περιπτώσεις και σωματικής τιμωρίας από τον Θεό, όπως στην αρχή (1-11) του 5ου κεφαλαίου των Πράξεων με τον Ανανία και τη Σαπφείρα που έπεσαν νεκροί διότι "ουκ εψεύσθησαν ανθρώποις αλλά τω Θεώ". Τιμωρήθηκαν σωματικά και οι Ισραηλίτες που μετά την έξοδο από την Αίγυπτο λάτρευσαν το χρυσό είδωλο, με το να διανύσουν μια απόσταση κάποιων εβδομάδων ή μηνών σε 40 έτη, ώστε να μην πατήσουν οι ίδιοι στην γη Χαναάν, την οποία ο μεν Μωϋσής είδε, και μόνο ο Ιησούς του Ναυί και ο Χάλεβ πάτησαν. «μάχαιρα κυρίου καταφάγεται απ' άκρου της γης εως άκρου της γης, ουκ έστιν ειρήνη πάση σαρκί», «Από κακίας των κατοικούντων εν αυτή, ηφανίσθησαν κτήνη και πετεινά… αφανισμώ ηφανίσθη πάσα η γη»(Ιερεμίας). Ακόμα και παιδιά, που ειρωνευόταν τον Προφήτη Ελισσαίο "φαλακρέ - φαλακρέ" τιμωρήθηκαν, αρκούδες τα κατασπάραξαν, να μην το ξεχνάμε το παράδειγμα αυτό, να μην ειρωνευόμαστε ιδίως ανθρώπους του Θεού και να διδάσκουμε από μικρά τα παιδιά να μην κοροϊδεύουν ποτέ τους. Αλλά και ο γλυκύτατος Ιησούς πόσες φορές δεν μίλησε για ουαί, για γέενα, για σκουλήκι που τους τρώει δεν πεθαίνει και είναι άσβεστο το πυρ, για θρήνο, κλάμα, τριγμό και βρυγμό των οδόντων; Ως και η συκιά η άκαρπη τιμωρήθηκε και ξεράθηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έχουμε γλυκύτατο Δεσπότη που θέλει μόνο να πιαστεί από κάποια αιτία και αμέσως να δείξει όλη του την φιλανθρωπία.
    Διότι εάν, αμαρτάνοντες και μένοντες ατιμώρητοι, δεν γινόμασταν χειρότεροι, θα παρέβλεπε την τιμωρία μας· αλλά γνωρίζει αυτό καλά, ότι το να μη μας τιμωρεί, όταν αμαρτάνουμε, δεν μας ζημιώνει λιγότερο από την ζημιά που παθαίνουμε από αυτά τα ίδια τα αμαρτήματά μας. Για τούτο προσθέτει την τιμωρία, όχι για να απαιτήσει ικανοποίηση, αλλά για να διορθώσει τα μέλλοντα.
    Και για να μάθεις ότι αυτό είναι αλήθεια, άκουσε τί λέει στον Μωϋσή· «Άφησέ με, ώστε να φουντώσει ο θυμός μου εναντίον τους και να τους καταστρέψω». Λέει, άφησέ με, όχι διότι ο Μωϋσής τον κρατούσε· διότι τίποτε δεν είπε προς αυτόν ο Μωυσής, αλλά στεκόταν σιωπηλός επειδή ήθελε να δώσει αφορμή για την υπέρ αυτών ικεσία. Επειδή εκείνοι έκαναν πράξεις που άξιζαν τιμωρία που ήταν αναγκαία, και δεν ήθελε να τους τιμωρήσει, αλλά να φανεί φιλάνθρωπος, αυτό τους έκαμε πιό οκνηρούς. Εφάρμοζε λοιπόν και τα δύο, ώστε ούτε η τιμωρία να επέλθει, ούτε εκείνοι να γίνουν πιό οκνηροί εξαιτίας της ατιμωρησίας, αφού μάθουν ότι, όχι εξαιτίας της ιδικής τους αξίας, αλλά λόγω της προστασίας του Μωυσέως διέφυγαν την οργή του Δεσπότη.

    Αυτό κάνουμε και εμείς πολλές φορές. Τους υπηρέτες που έκαμαν πράξεις άξιες τιμωρίας, επειδή ούτε θέλουμε να τους τιμωρήσουμε, αλλά ούτε και να τους απαλλάξουμε από το φόβο της τιμωρίας παρακαλούμε τους φίλους να τους αρπάξουν μέσα από τα χέρια μας, ώστε και ο φόβος της τιμωρίας να παραμείνει αμείωτος σ’ αυτούς και τις ποινές που θα τους επιβάλαμε να τις αποφύγουν. Αυτό έκανε και ο Θεός.

    Ιωάννης ο Χρυσόστομος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου