Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

12 σχόλια:

  1. Ανώνυμος26 Φεβρουαρίου 2012 στις 1:19 μ.μ.

    κ. ΙΚ
    σας εστειλα μια ερωτηση στην παρακατω αναρτηση:
    http://apotixisi.blogspot.com/2012/02/blog-post_768.html

    Αν εχετε χρονο παρακαλω απαντήστε.

    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος26 Φεβρουαρίου 2012 στις 8:59 μ.μ.

    Δεν ανευρίσκεται τίποτε. Θα πρέπει να επαναληφθεί.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος27 Φεβρουαρίου 2012 στις 9:55 π.μ.

    κ. ΙΚ,

    ηθελα να ρωτησω, πως τοτε οι υπολοιπες Ορθοδοξες Εκκλησιες δεν δημιουργησαν ΣΧΙΣΜΑ με την Ελληνικη; (Οταν το 1924 εγινε η 'διασπαση' του Ημερολογίου)

    Αυτη ειναι η απορια μου!

    ΜΕ βαση πιο αιτιολογικο, οι υπολοιπες Ορθοδοξες Χωρες δεχτηκαν αι ανέχτηκαν τον 'νεωτερισμο' της Ελλαδικης Εκκλησιας, οσον αφορα παντα το Ημερολογιο;

    Επισης κ. ΙΚ, γραφετε,
    οτι η Φιλανδια ανήκει στο Οικ. Πατριαρχειο.

    Μα δεν ειναι μονο η Φιλανδία!
    Η Γερμανια που ανήκει;
    Οι Ορθοδοξοι Ελληνες Χριστιανοι της μετανάστευσης στην Γερμανια, στο Οικ. Πατριαρχειο δεν ανήκουνε;
    Και ομως, ακολοθουνε το Νεο Ημερολογιο.

    Λοιπον;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος27 Φεβρουαρίου 2012 στις 11:48 π.μ.

      Συνοψίζουμε:

      1/ Το Πανορθόδοξο Συνέδριο του 1923 αποφάσισε τη διόρθωση του Ιουλιανού ημερολογίου, του 45 π.Χ. χωρίς να μεταβάλει την απόφαση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, περί της ημερομηνίας εορτής του Πάσχα. Έτσι, σύμφωνα με το Συνέδριο, το Πάσχα θα εορταζόταν με το διορθωμένο Ιουλιανό ημερολόγιο και όχι με το Ιουλιανό.

      2/ Η Ελλαδική Εκκλησία δέχτηκε την απόφαση του Συνεδρίου, αλλά διέγνωσε, ότι λόγω της αμαθείας των πιστών θα προέκυπτε μεγάλο πρόβλημα με τον εορτασμό του Πάσχα με το Νέο ημερολόγιο, γι' αυτό πρότεινε, όπως οι κινητές εορτές, που συνδέονται με το Πάσχα, εορτάζονται με το Ιουλιανό και όχι με το διορθ. Ιουλιανό.

      3/ Την πρόταση της Ελλαδικής Εκκλησίας δέχτηκε το Οικ. Πατριαρχείο και οι άλλες 8 Ορθόδοξες Εκκλησίες και έτσι η εορτή του Πάσχα δεν εορτάζεται σύμφωνα με τη διόρθωση του 1923, αλλά με το Ιουλιανό, γι' αυτό και οι ακολουθούντες το Παλαιό και οι ακολουθούντες το Νέο εορτάζουν το Πάσχα την ίδια ημερομηνία.

      4/ Η Φιλανδική Εκκλησία είναι αυτόνομη (όπως η Εκκλησία της Κρήτης) και όχι αυτοκέφαλη και επομένως ανήκει στο Οικ. Πατριαρχείο. Η Εκκλησία αυτή ζήτησε από το Πατριαρχείο να εφαρμόσει και για την εορτή του Πάσχα πλήρως την απόφαση του Συνεδρίου και πήρε τη σχετική άδεια.

      5/ Η Γερμανία και όλες οι χώρες της Δυτ. Ευρώπης ανήκουν στο Οικ. Πατριαρχείο απ' ευθείας. Οι πιστοί στις Μητροπόλεις της Δυτ. Ευρώπης ανήκουν στο Οικ. Πατριαρχείο και ακολουθούν το Νέο ημερολόγιο, αλλά εορτάζουν το Πάσχα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, όπως και το Πατριαρχείο.

      6/ Κάτι αντίστοιχο με τη Φινλανδία συμβαίνει και με τους ΡΚαθολικούς της Ελλάδας. Ζήτησαν και έλαβαν την άδεια από τον Πάπα, να μην εορτάζουν το Πάσχα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο, αλλά με το Ιουλιανό.

      7/ Τέλος, οι υπόλοιπες 4 Ορθόδοξες Εκκλησίες δεν ακολουθούν σε τίποτε την απόφαση του 1923 και εξακολουθούν να πορεύονται πλήρως με το Ιουλιανό ημερολόγιο.

      ΙΚ

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος27 Φεβρουαρίου 2012 στις 12:14 μ.μ.

      Μάλιστα.
      Δεν γνώριζα οτι το Ημερολογιο που άλλαξε το 1923 κρατουσε απο το 45 π.Χ!
      Απο τον Ιουλιο Καισαρα δηλ.

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος27 Φεβρουαρίου 2012 στις 12:54 μ.μ.

      Σχετικά με το ημερολόγιο γράφει ο Κ.Σιαμάκης στο περιοδικό "Συμβολή" τ.12 2006

      ῾Η ἀρχαία ἐκκλησία, ξέροντας ὅτι τὰ ἡμερολόγια δὲν ἔχουν καμμία σχέσι μὲ τὴ Χριστιανικὴ πίστι καὶ λατρεία, πήγαινε ταυτόχρονα μὲ τρία ἡμερολόγια, πολὺ διαφορετικὰ μεταξύ τους. ἕνα ἦταν τὸ μακεδονικὸ ποὺ ἀπὸ τὰ χρόνια τοῦ Μ.᾿Αλεξάνδρου ἴσχυε στὴν ῾Ελλάδα καὶ στὴ λοιπὴ ᾿Ανατολή· ἕνα τὸ ῥωμαϊκὸ (τὸ σημερινὸ παλιὸ) ποὺ ἀπὸ τὰ χρόνια τοῦ ᾿Ιουλίου Καίσαρος ἴσχυε στὴ ῾Ρώμη καὶ στὴ λοιπὴ Δύσι· κι ἕνα τὸ αἰγυπτιακὸ ποὺ ἀπὸ τὰ χρόνια τῶν φαραὼ ἴσχυε στὴν Αἴγυπτο. οἱ μεταξύ τους διαφορὲς τόσο στὴν ποσότητα τῶν ἡμερῶν τοῦ ἔτους ὅσο καὶ στὴν ποσότητα τῶν ἡμερῶν τοῦ κάθε μηνός, καὶ στὴν ἀφετηρία τῶν μηνῶν καὶ τοῦ ἔτους (πρωτομηνιὲς καὶ πρωτοχρονιές), ἦταν ἀπὸ 15 μέχρι 100 φορὲς πιὸ μεγάλες ἀπὸ τὴ διαφορὰ ποὺ ἔχουν σήμερα τὸ παλιὸ καὶ τὸ νέο, ἰουλιανὸ καὶ γρηγοριανό, ἡμερολόγιο. ἡ Α΄ οἰκουμενικὴ σύνοδος ἀνέθεσε στὸν ἐπίσκοπο ᾿Αλεξανδρείας νὰ προσδιορίζῃ μὲ τὴ βοήθεια τῶν ἀστρονόμων τῆς πόλεώς του τὴν ἡμερομηνία τοῦ πάσχα καὶ νὰ ἐνημερώνῃ κάθε χρόνο ὅλες τὶς ἐκκλησίες τῆς γῆς μὲ μιὰ ἐνιαύσια ἐγκύκλια ἑορταστικὴ ἐπιστολή του. ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ λεγόταν ἑορταστική, ἐπειδὴ τότε οἱ Χριστιανοὶ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς Κυριακὲς εἶχαν μία μόνο ἑορτή, τὸ πάσχα, καὶ τὸ ἔλεγαν ἔτσι, ἡ ἑορτή. ὅταν ἀργότερα ὡρίστηκαν κι ἄλλες τρεῖς ἑορτές (Χριστούγεννα, Βάπτισι, Πεντηκοστή), ἡ ἑορταστικὴ ἐπιστολὴ ὠνομάστηκε πασχάλιος ἐπιστολή. ἔτσι ὁ Μ. ᾿Αθανάσιος, ὁ ὁποῖος στὰ χρόνια τῆς ἐπισκοπείας του (328-373) ἔγραψε κι ἔστειλε 45 ἑορταστικὲς ἐπιστολές, ἔχοντας νὰ κάνῃ μὲ τρία διαφορετικὰ ἡμερολόγια, ὁρίζει σ᾿ αὐτὲς τὸν ἑορτασμὸ τοῦ πάσχα ὡς ἑξῆς· «᾿Εσεῖς ποὺ εἶστε στὴν ᾿Ανατολὴ θὰ ἑορτάζετε τὸ πάσχα στὶς τόσες τοῦ μηνὸς Ξανθικοῦ τοῦ δικοῦ σας ἡμερολογίου· ἐσεῖς ποὺ εἶστε στὴ Δύσι θὰ τὸ ἑορτάζετε στὶς τόσες τοῦ μηνὸς ᾿Απριλίου τοῦ δικοῦ σας ἡμερολογίου· κι ἐμεῖς ποὺ εἴμαστε στὴν Αἴγυπτο, ἐπειδὴ πᾶμε μὲ δυὸ ἡμερολόγια, ὅσοι εἴμαστε ἑλληνόγλωσσοι θὰ τὸ ἑορτάζουμε στὶς τόσες τοῦ Ξανθικοῦ, κι ὅσοι εἴμαστε Αἰγύπτιοι θὰ τὸ ἑορτάζουμε στὶς τόσες τοῦ μηνὸς Φαμενὼθ τοῦ ἐδῶ ἡμερολογίου». αὐτὸ συνεχίστηκε γιὰ πολλοὺς αἰῶνες, χωρὶς ποτὲ κανεὶς νὰ δημιουργήσῃ πρόβλημα.
      ῾Η Α΄ οἰκουμενικὴ σύνοδος οὐδέποτε ὥρισε κάποιο ἡμερολόγιο ἢ ἡμερομηνία ἢ πινάκιο ἡμερομηνιῶν γιὰ τὸν ἑορτασμὸ τοῦ πάσχα. τέτοιος προσδιορισμός της δὲν ὑπάρχει οὔτε σὲ κανέναν κανόνα της οὔτε σὲ πρακτικά της οὔτε σὲ κανένα ἄλλο κείμενο σχετικὸ μ᾿ αὐτή.

      Διαγραφή
  4. Ανώνυμος27 Φεβρουαρίου 2012 στις 5:33 μ.μ.

    κ. ΙΚ,
    επισης να ρωτησω:

    Το 1923, οταν καναμε εμεις την Αλλαγή του Ημερολογίου, εγινε αντίστοιχη και στην Δϋση;
    Και στην πολιτεια και στην Παπικη εκκλησια;
    ή η αλλαγή αυτή εγινε μονο στην Ορθοδοξια;

    Τι γνωριζετε περι αυτου;

    Μυρμιδόνας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος27 Φεβρουαρίου 2012 στις 7:14 μ.μ.

      Όταν το 1923 έγινε η διόρθωση του Ιουλιανού ημερολογίου (του 45 π.Χ.) έγινε από την Ορθόδοξη Εκκλησία και για τους πιστούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

      Ο Παπισμός, τη διόρθωση του Ιουλιανού ημερολογίου την έκανε το 1582 και έκτοτε αυτό ακολουθεί και δεν επηρεάσθηκε από τη διόρθωση του 1923.

      Η Ελληνική Πολιτεία άλλαξε το Ιουλιανό ημερολόγιο με το Γρηγοριανό, πριν η Εκκλησία προβεί στη διόρθωση. Έτσι, από το 1924, η Ελληνική Πολιτεία ακολουθεί το Γρηγοριανό ημερολόγιο και η Ελληνική Εκκλησία το διορθ. Ιουλιανό, δηλ. ακολουθούν διαφορετικό ημερολόγιο.

      ΙΚ

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος27 Φεβρουαρίου 2012 στις 7:48 μ.μ.

      Σχετικά επίκαιρο:

      Η χειροτονία του παλαιοημερολογίτη Επισκόπου Ακάκιου (διαδόχου του πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομου, των Φλωρινικών) το 1960 είναι άκυρη. Την ακυρότητα της χειροτονίας υποστηρίζει, ο Ματθαιϊκός Επίσκοπος Κήρυκος Κοντογιάννης στην παρακάτω διεύθυνση:

      www.egolpio.com/xeirotonia_akakiou_papa.el.aspx

      ΙΚ

      Διαγραφή
  5. Ανώνυμος27 Φεβρουαρίου 2012 στις 6:14 μ.μ.

    ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΙΝΑΙ ΔΟΓΜΑ ΠΙΣΤΕΩΣ;

    Το ημερολόγιο είναι σύστημα μέτρησης του χρόνου και ταξινόμησης των ημερών κατά τρόπο που να διευκολύνει την οργάνωση της δημόσιας ζωής, των θρησκευτικών τύπων και εκδηλώσεων και να εξυπηρετεί ιστορικούς και επιστημονικούς σκοπούς.
    Η πρώτη ημέρα κάθε ρωμαϊκού μήνα, κατά τη διάρκεια της οποίας οι Ρωμαίοι ανήγγειλαν τις προσεχείς ημέρες αγοράς, εορτών ή άλλων εκδηλώσεων αναφέρεται με την λατινική λέξη calendae. Από αυτήν προέρχεται η επίσης λατινική λέξη calendarium, η οποία σημαίνει βιβλίο λογαριασμών. Επομένως ημερολόγιο σημαίνει βιβλίο λογαριασμών.
    Το σύστημα μέτρησης του χρόνου γίνεται μεταξύ ενός σημείου έναρξης και ενός σημείου λήξης και ως απλούστερη μονάδα μέτρησης, από πλευράς της απλής παρατήρησης και όχι από πλευράς οργάνων μέτρησης, είναι η ημέρα και είναι όχι η χρονική περίοδος από της ανατολής μέχρι τη δύση του ήλιου, αλλά το διάστημα από ανατολής του ηλίου μέχρι την επόμενη ανατολή (ημερονύκτιο).
    Εκκλησιαστικώς η ημέρα αρχίζει από την δύση του ηλίου (εσπέρας) και μέσω του φέγγους της ημέρας από την επερχόμενη ανατολή του ήλιου (πρωί) λήγει με την επόμενη δύση, οπότε ξεκινάει η δεύτερη ημέρα (νυχθημερόν) κ.ο.κ. Αυτή η σειρά δεν ακολουθεί επακριβώς τη σειρά της δημιουργίας του κόσμου: "και είπεν ο Θεός. γεννηθήτω φως. και εγένετο φως. και είδεν ο Θεός το φως, ότι καλόν. και διεχώρησεν ο Θεός ανά μέσον του φωτός και ανά μέσον του σκότους. και εκάλεσεν ο Θεός το φως ημέραν και το σκότος εκάλεσε νύκτα. και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα μία" (Γέν. 1. 3-5). Εδώ κάθε ημέρα ξεκινάει από το πρωί και λήγει το επόμενο πρωί.
    Τα δυο αναφερθέντα συστήματα μέτρησης του χρόνου με την ημέρα δεν χρησιμοποιούνται σήμερα από τον πολιτισμένο κόσμο. Το πρώτο σύστημα της μέτρησης, από την ανατολή μέχρι την επόμενη ανατολή ηλίου, χρησιμοποιείται από πρωτόγονους λαούς, οι οποίοι δεν διαθέτουν άλλα όργανα μέτρησης. Το δεύτερο σύστημα, από την δύση μέχρι την επόμενη δύση, χρησιμοποιείται κυρίως από την Εκκλησία, η οποία θέλει να είναι πιστή στην Παράδοσή της. Εκείνο όμως το σύστημα, που έχει επικρατήσει σήμερα για τον προσδιορισμό της ημέρας βασίζεται σε όργανα μέτρησης του χρόνου και όχι σε παρατηρήσεις στη φύση. Είναι ο χωρισμός του ημερονυκτίου σε 24 ίσα μέρη, τα οποία καλούνται ώρες και ο καθορισμός έναρξης της ημέρας τα μεσάνυκτα, όπου η ημέρα ξεκινάει συμβατικά από την ώρα μηδέν (0) και λήγει τα επόμενα μεσάνυκτα, όπου η ώρα καταλήγει πάλι συμβατικά στο 24. Η τεχνική αυτή ανακύκληση της ημέρας δίνει τις εβδομάδες (επταήμερα), τους μήνες, τα έτη και τους αιώνες.

    Όπως σωστά αναφέρθηκε, η Εκκλησία πορευόταν ανά τους αιώνες, αλλά και σήμερα, με περισσότερα από ένα ημερολόγια. Έτσι, μεχρι την Δ΄ Οικουμενική πορευόταν στη Δύση με το Ιουλιανό, στην Ανατολή με το Μακεδονικό και στην Αφρική με το Αιγυπτιακό. Αργότερα επεκράτησε σ' όλη τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία το Ιουλιανό, που ήταν το ακριβέστερο, χωρίς καμία συνοδική απόφαση της Εκκλησία από Οικουμενική ή Τοπική Σύνοδο.

    Ακόμη και σήμερα η Εκκλησία ακολουθεί δυο ημερολόγια: Το ρωμαϊκό, για τις ακίνητες εορτές και το εβραϊκό γαι τις κινητές του Πάσχα. Αλλά και στην καθημερινή λατρευτική της ζωή ακολουθεί δύο ημερολόγια: Το εβραϊκό, για τις ακολουθίες (όπου η ημέρα ξεκινάει από τη δύση του Ήλιου) και το ρωμαϊκό, για τις νηστείες (όπου η ημέρα ξεκινάει από το μεσονύκτιο) (κατά τον Ι. Φουντούλη).

    Πουθενά δεν αναφέρεται, ούτε σε Όρο Πίστης, ούτε σε Κανόνα, ούτε σε Απόφαση Οικουμενικής ή Τοπικής Συνόδου, ότι η Εκκλησία έχει επέμβει στο σύστημα μέτρησης του χρόνου, δηλ. στο ημερολόγιο και έχει καθορίσει κάποιο ημερολόγιο, ως αιώνιο και απαρασάλευτο και δεν θα μπορούσε να το κάνει, γιατί την Εκκλησία την ενδιαφέρει η σωτηρία των ωυχών των πιστών μελών της και όχι ο προσδιορισμός χρόνων και ενιαυτών.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος27 Φεβρουαρίου 2012 στις 9:17 μ.μ.

      κ. ΙΚ,
      ετσι οπως τα γραφετε πολυ σωστα και απλα, κατανοητά για μας τους απλους αναγνωστες...

      ...ΤΡΟΜΑΖΕΙ κανείς οταν βλεπει την ΕΜΜΟΝΗ των χριστιανων του Παλαιου με το Ημερολογιο!

      Δηλ στην ουσια ειναι ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ!
      ΘΕΟΠΟΙΗΣΑΝΕ το 'Σάββατον"!
      Η Πιστη τους ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ απο το Ημερολογιο!

      ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ που θυσιάζανε στο 12-θεο δεν θα το λεγανε αυτό!

      Η Χάρις του Θεου και τα Εγκυρα Μυστηρια εξαρτώνται απο το σωστό Ημερολογιο - που οχι μονο δεν ειναι θεμα ψυχης αλλα ειναι και ρευστο απο πανω, λογω της φυσης των πραγματων!

      ΕΚΕΙ ΟΜΩΣ οι Παλαιο-Ημερολογιτες!

      Βεβαια, επειδη οι ίδιοι σιγα σιγα αντιλαμβάνονται το λαθος τους, βρισκουνε ΔΙΕΞΟΔΟ στον ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ!

      Τους εκατσε 'γάντι"!

      Διοτι λενε: "Επειδή ακολουθειτε το ΝΕΟ, γιαυτο μετα ανοιχτήκατε και στον Οικουμενισμο"!

      Γιαυτο ο κ.ΚΧ μιλαει για το 1924 ως ΗΜΕΡΑ ΘΑΝΑΤΟΥ της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!

      Οταν ομως τους ρωτας: "Γιατι π.χ. η Σερβια που εχει το Παλαιό ανοιγεται επικινδυνα προς τον Πάπα" - εκει αλλάζουνε θεμα και ξαφανιζονται!

      κ. ΙΚ,
      σας ευχαριστουμε για τις πολυτιμες γνωσεις σας.

      Μυρμιδόνας

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος28 Φεβρουαρίου 2012 στις 8:32 π.μ.

      Από μεγάλα λόγια είμαστε πρώτοι.

      Τον Οικουμενισμό, οι παλαιοημερολογίτες τον σκέφτηκαν το 1980 (56 χρόνια μετά το σχίσμα του 1924), με την περίφημη εκείνη επιστολή του παλαιοημερολογίτη ιερέα, της Εκκλησίας των Ρώσων της Διασποράς, π. Β. Σακκά προς τον Μητροπολίτη Μόντρεαλ και παντός Καναδά κ. Βιτάλιο.

      Η λέξη "Οικουμενισμός" δεν αναφέρεται σε κανένα επίσημο ή ανεπίσημο κείμενο μέχρι τότε. Μέχρι τότε, τους Παλαιοημερολογίτες τους ενδιέφεραν τα σχίσματα μεταξύ τους. Των Φλωρινικών από τους Ματαθαιϊκούς, οι χειροτονίες Επισκόπων μόνο υπό ενός Επισκόπου, η άκυρη χειροτονία του Φλωρινικού Ακάκιου από ένα Ρώσο Επίσκοπο, χωρίς την άδεια της Συνόδου των Ρώσων της Διασποράς, η χειροθεσία (από τους Ρώσους της Διασποράς)επί σχισματικών των Επισκόπων των χειροτονηθέντων από το Ματθαίο, οι αλληλοαφορισμοί κ.ά.

      ΙΚ

      Διαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου