Έχει ειπωθεί ότι:«Χείλη ιερέως ου ψεύδονται»!Πόσο μάλλον αρχιερέως!
Κι όμως εσείς φαίνεται ότι, σχετικά με το θανάσιμο εναγκαλισμό της δολοφονικής, για την πατρίδα μας και το λαό μας, χρεοκρατίας δεν βρήκατε το κουράγιο να πείτε την αλήθεια.
Αφού, όπως ειπώθηκε, υποστηρίξατε, σε άρθρο σας στην Καθημερινή,ότι:
«Εφόσον, λιγότερο ή περισσότερο, υπήρξαμε όλοι μέρος της κρίσεως, μπορούμε να γίνουμε μέρος και της αλλαγής».
Επαναλαμβάνοντας, περίπου το διαβόητο παγκάλειο απόφθεγμα, σύμφωνα με το οποίο «όλοι μαζί τα φάγαμε»!
Και, όπως τον κ. Πάγκαλο τον διαψεύδουν-prima vista-τα κιλά του, έτσι κι εσάς σας διαψεύδει η αδυσώπητη πραγματικότητα. Την οποία και οι πέτρες ακόμη φωνάζουν.
Κι αν κάποιοι υποκρίνονται πως δεν ακούνε τη φωνή της, η συνέχεια και η συνέπεια θα είναι να σηκωθούν οι πέτρες και να τους χτυπήσουν κατακέφαλα.
Γεγονός, που προφήτευσε ακόμη και ο εξοχότατος Πρωθυπουργός μας, όταν έλεγε πως, αν γίνονταν, τα όσα σήμερα γίνονται, «ο λαός θα μας πάρει με τις πέτρες»!
Κι ας μην υπάρχουν αυταπάτες , επειδή ο λαός, διατηρώντας ακόμη τα τελευταία υπολείμματα υπομονής και ευγένειας, αρκείται, κατά κανόνα, προς το παρόν, σε μερικά γιαουρτώματα….
Δεν λέτε, λοιπόν, την αλήθεια, Μακαριώτατε!
Γιατί η αλήθεια λέει ότι δεν «υπήρξαμε όλοι μέρος της κρίσεως». Αλλά την κρίση τη δημιούργησε η οικονομική και πολιτική ολιγαρχία. Ή μάλλον πιο σωστά τη μεθόδευε εδώ και χρόνια.
Και το γεγονός ότι η προδοσία και το ξεπούλημα της πατρίδας μεθοδευόταν από μακρού χρόνου φαίνεται απ’ το εξής πασίγνωστο, αλλά και εύγλωττο περιστατικό:
Όταν η κ. Άννα Ψαρούδα Μπενάκη, ως Πρόεδρος της Βουλής, είχε ανακοινώσει στον κ. Παπούλια την εκλογή του, ως Προέδρου της Δημοκρατίας, του προανήγγειλε ορθά-κοφτά ότι:
“Κατά τη διάρκεια της προεδρίας σας ενδέχεται «να περιοριστούν τα εθνικά μας σύνορα, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ως λαού και τα δικαιώματα των πολιτών ως ατόμων”.
Ήταν μήπως προφήτισσα η κ. Μπενάκη; Ή, όπως τα λεγόμενά της δείχνουν, κάτι ήξερε για την εκκολαπτόμενη προδοσία;
Αυτό και άλλα γεγονότα δείχνουν ότι οι έχοντες και κατέχοντες, αλληλοδιαδόχως, την εξουσία και οι μαζί τους διαπλεκόμενοι είχαν, προ πολλού σχεδιάσει την παγίδευση και δολοφονία της πατρίδας μας.
Και δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι «όλοι μας υπήρξαμε μέρος της κρίσεως». Εξισώνοντας τα θύματα με τους θύτες. Και αμνηστεύοντας την ολοφάνερη σε βάρος της πατρίδας μας δολιότητα και προδοσία.
Και αυτό, πριν απ’ όλους, δεν μπορεί να το κάμει η Εκκλησία. Και μάλιστα ο Αρχιεπίσκοπός της.
Όπως, δυστυχώς, φαίνεται ότι συνέβη και με τη λεγόμενη κάρτα του πολίτη:
Όπου, όπως έχει γραφτεί, έγινε συμβιβασμός με το καθεστώς της ρουφιανοκρατίας: Αποδοχή, δηλαδή, της ηλεκτρονικής χαφιεδόκαρτας. Με την οποία ο κάθε ντόπιος ή διεθνής αλήτης θα μπορεί να παρακολουθεί ακόμη και την παραμικρή μας κίνησή.
Έτσι ώστε η χαφιεδόκαρτα αυτή μάλλον του…αλήτη και όχι του πολίτη θα πρέπει να λέγεται.
«Μέρος της αλλαγής», Μακαριώτατε, δεν θα γίνουμε με τα ψέματα. Υιοθετώντας το καθεστώς της πολιτικής απάτης και διαστροφής. Και αποκοιμίζοντας, έτσι με το όπιο του συμβιβασμού και της υποταγής τη συνείδηση του λαού. Με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στον Καιάδα της ανεπίστροφης καταστροφής. Και να δεχτεί, ως τετελεσμένο γεγονός, την ταφόπλακα της μακροχρόνιας χρεοκρατίας.
Για να επιβεβαιώσουμε , κατ’ αυτόν τον τρόπο, το ρόλο, στον οποίο το κατεστημένο μας έχει περιορίσει. Το ρόλο, δηλαδή, του πεθαμενατζή. Που ασχολείται με τις κηδείες και τα μνημόσυνα. Και όχι με τα προβλήματα των ζωντανών ανθρώπων. Αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο δράσεως στους κλέφτες και απατεώνες της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας. Για να λεηλατούν και να ρημάζουν το λαό.
«Μέρος της αλλαγής», Μακαριώτατε, θα γίνουμε με την επιστροφή στο Ευαγγέλιο. Τον υπέρτατο κώδικα των ανθρωπίνων ελευθεριών και δικαιωμάτων.
Που οι μισάνθρωποι αγωνίζονται, με νύχια και με δόντια να ξεριζώσουν απ’ τις καρδιές των ανθρώπων. Για να μπορούν, έτσι, χωρίς αντίλογο, να θυσιάζουν άτομα και λαούς στο βωμό του αντίχριστού Μαμωνά…
Το Ευαγγέλιο! Που αγκαλιάζει όλα τα ανθρώπινα προβλήματα. Και που ψυχή και καρδιά του, στην κοινωνική του διάσταση, είναι η δικαιοσύνη. Που την έκαμαν κλοτσοσκούφι και την ποδοπάτησαν τα μεταλλαγμένα παχύδερμα της ντόπιας εξουσίας και της διεθνούς τοκογλυφίας.
Η δικαιοσύνη! Στη νομική και στην οικονομική και την κοινωνική της διάσταση.
Με ένα νέο σύνταγμα , που δεν θα χωρίζει τους Έλληνες σε προνομιούχους και παρίες. Με τα οικονομικά ρετιρέ και τους οικονομικούς Καιάδες. Με τις υπουργικές ανευθυνότητες και τις βουλευτικές ασυλίες. Και τις πάσης φύσεως άλλες αλητείες…
Με την εθνική αντιπροσωπεία, που θα εκλέγεται απευθείας από το λαό. Και δεν θα περνά απ’ την παμπόνηρη κρησάρα του καθενός αρχικοπρίτη και κομματόσκυλου. Σύμφωνα με τα μέτρα και τα σταθμά που επιβάλλουν οι ανθέλληνες πάτρωνές τους.
Έτσι ώστε, να έχουμε αληθινή και ζωντανή δημοκρατία. Και κοινωνική δικαιοσύνη, σύμφωνη με το πνεύμα των «Πράξεων των Αποστόλων». Όπου ο καθένας να προσφέρει ανάλογα με τις δυνάμεις του και να παίρνει ανάλογα με τις ανάγκες του.
Γεφυρώνοντας τα χαώδη χάσματα, που μεθόδευσε και χάλκευσε η ακόρεστη απληστία της ντόπιας οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας και της διεθνούς τοκογλυφίας.
Με τις ευλογίες και της Εκκλησίας όλων, δυστυχώς, των δογματικών αποχρώσεων…
Η οποία γοητευμένη απ’ τον θανάσιμο εναγκαλισμό του σιωνιστικού σατανισμού, βιάζεται, όπως φαίνεται, ν’ αυτοκτονήσει….
παπα-Ηλίας
.jpeg)
.JPG)
«Μέρος της αλλαγής» Μακαριώτατε, θα γίνουμε με την επιστροφή στο Ευαγγέλιο. Τον υπέρτατο κώδικα των ανθρωπίνων ελευθεριών και δικαιωμάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου οι μισάνθρωποι αγωνίζονται, με νύχια και με δόντια να ξεριζώσουν απ’ τις καρδιές των ανθρώπων. Για να μπορούν, έτσι, χωρίς αντίλογο, να θυσιάζουν άτομα και λαούς στο βωμό του αντίχριστού Μαμωνά" Το Ευαγγέλιο! Που αγκαλιάζει όλα τα ανθρώπινα προβλήματα. Και που ψυχή και καρδιά του, στην κοινωνική του διάσταση, είναι η δικαιοσύνη. Που την έκαμαν κλοτσοσκούφι και την ποδοπάτησαν τα μεταλλαγμένα παχύδερμα της ντόπιας εξουσίας και της διεθνούς τοκογλυφίας".
Συγχαρητήρια παπα Ηλία. Μείνατε ελάχιστοι πλέον όσοι κληρικοί -και λαϊκοί- ζητάτε την εφαρμογή του Ευαγγελίου στην ζωή μας. Μέσω του μακαριωτάτου αναφέρεστε προφανώς σε όλη την Εκκλησία διότι, ναι, πασχίζουν οι μισάνθρωποι, οι τοκογλύφοι και οι σκοτεινές δυνάμεις να εξαλείψουν τον λόγο του Θεού από τη ζωή μας, αλλά και η Εκκλησία αν δεν πρωτοστατεί, τους σιγοντάρει! Δεν προσφέρει στον λαό το γνήσιο Ευαγγέλιο, αλλά ανθολόγιο καλολογικών στοιχείων, δεν προτρέπει την "χριστιανική" κοινωνία να εφαρμόσει στα πάντα το Ευαγγέλιο.
Δεν νομίζουμε, ότι η "χριστιανική" κοινωνία μπορεί ή πρέπει να εφαρμόσει στα πάντα το Ευαγγέλιο. Αυτό ακούγεται πολύ προτεσταντικό, για να είναι Ορθόδοξο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνω από το Ευαγγέλιο, τουλάχιστον για εμάς τους Ορθόδοξους, είναι η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού, το Σώμα των αγίων, το οποίον έγραψε το Ευαγγέλιο και το ερμήνευσε. Έτσι το Ευαγγέλιο δεν είναι πάνω από την Εκκλησία, όπως υποστηρίζουν οι Προτεστάντες, αλλά η Εκκλησία πάνω από το Ευαγγέλιο και η οποία το ερμηνεύει και έχει θεσπίσει κανόνες με βάση το Ευαγγέλιο και έχει την ευχέρεια να καθορίζει διαφορετικά κάποια πράγματα, από ότι αναφέρονται στο Ευαγγέλιο ασκώντας τη Διάκριση και την Οικονομία. Έτσι:
1/ Ενώ ο Κύριος θέσπισε τη μη διάλυση του γάμου παρεκτός λόγου πορνείας (Ματθ. 5.32), η Εκκλησία αναθεώρησε το θέσπισμα αυτό και επέτρεψε τη διάλυση του γάμου και εκτός λόγου πορνείας και επέτρεψε τον β΄, αλλά και τον γ΄ γάμο με κανόνες (α΄ Λαοδίκειας, γ΄, ζ΄ Νεοκαισαρείας, δ΄ Μ. Βασιλείου, ιβ΄ Ιω. Νηστευτή, β΄ Νικηφόρου ΚΠόλεως).
2/ Ο Κύριος βαπτίσθηκε 30 ετών, η δε Παναγία και οι Απόστολοι βαπτίσθηκαν σε μεγάλη ηλικία, το ίδιο και οι άγιοι (π.χ. Μ. Βασίλειος). Παρόλα αυτά η Εκκλησία θέσπισε τον νηπιοβαπτισμό με τον πδ΄ της Πενθέκτης.
3/ Ο Παύλος θέλει τον Επίσκοπον "μιας γυναικός άνδρα" (Τιμ. Α΄ 3.2), δηλ. ο Επίσκοπος να έχει μόνο μία γυναίκα και όχι περισσότερες, όπως συνήθιζαν οι Εβραίοι ιερείς. Αυτό η Εκκληία το άλλαξε θεσπίζοντας την αγαμία των Επισκόπων (ιβ΄ Πενθέκτης).
4/ Η λήψη της θ. κοινωνίας, κατά τον Μυστικό Δείπνο, εγένετο δια μεν τον άρτον (σώμα Χριστού) ενώ έτρωγαν, δια δε τον οίνον (αίμα Χριστού) αμέσως μετά το Δείπνο, το οποίον τηρούσε και η αρχαία Εκκλησία. Τούτο όμως το άλλαξε η Εκκλησία και επιβάλλει μια ορισμένη διαδικασία και δεν γίνεται παρά μόνο προ του γεύματος και εντός του Ι. Ναού.
5/ Αλλά και ο ίδιος ο Κύριος άλλαξε μ ια δική του απόφαση και έλαβε άλλη που ανέτρεπε την προηγούμενη. Έτσι, ενώ έδωσε εντολή στους μαθητές του να μην πηγαίνουν στους εθνικούς και στους Σαμαρείτες (Ματθ. 10.6), αργότερα (μετά την Ανάσταση) έδωσε εντολή σ' αυτούς να πάνε σε όλα τα έθνη (Ματθ. 28.19).
Επομένως εφαρμόζουμε όσα η Εκκλησία έχει θεσπίσει, η οποία έχει γράψει το Ευαγγέλιο και το ερμηνεύει και όχι κατ' ευθείαν το Ευαγγέλιο, που μπορεί να το ερμηνεύσουμε λανθασμένα.
ΙΚ
Ουδεμία αντίρρηση στο β σχόλιο. Γιατί όμως, να μην ποθούμε η εκκλησία να διδάσκει την εφαρμογή της Κ.Δ., και ποιος μας εμποδίζει ατομικά ή ως ομάδες πιστών να εφαρμόζουμε το ευαγγέλιο; Η Αποκάλυψη μιλάει για μια πόρνη που άγεται και φέρεται επί θηρίου (Η κοκώνα εκκλησία στο άρμα της κρατικής εξουσίας). Αν η Εκκλησία αποδέχεται τον όρκο, εμείς πρέπει στα δικαστήρια να ορκιζόμαστε; Αν η Εκκλησία αποδέχεται το αυτόματο διαζύγιο κ.λπ. παρεκτός πορνείας, εμείς πρέπει να τρέξουμε να το εφαρμόσουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Κ.Διαθήκη είναι θεόπνευστη, τα βιβλία της δεν τα έγραψε η Εκκλησία ως σύνολο αλλά τα συνέγραψαν (ως επιστολές) συγκεκριμένοι Θεόπνευστοι Απόστολοι, μαθητές του Ιησού, αυτόπτες και αυτήκοοι και ο Απ. Παύλος, είναι δε η νέα συμφωνία με τον Θεό, σε συμπλήρωση και εκπλήρωση της Παλαιάς Διαθήκης. Ανώτερη από κάθε άλλη διδασκαλία. Η Εκκλησία απλά ερμηνεύει και έχει το καθήκον, από γενιά σε γενιά να διατηρεί ανόθευτα τα κείμενα των επιστολών (βιβλίων πλέον) της ΚΔ και με τον "κανόνα" (κατάλογο), παραδίδει ποια βιβλία είναι γνήσια και ποιο είναι επί λέξει το περιεχόμενό τους (γνήσιο κείμενο).
Οι Οικ. Σύνοδοι και οι Θεοφόροι Πατέρες, ό,τι είχαν να πουν το τεκμηρίωναν στην Αγία Γραφή, η οποία υπερισχύει πάντων, και απλά ερμηνεύεται από την Εκκλησία (Εκκλησία όχι "εκκλησία").
Γιατί όποιος επιθυμεί να εφαρμοστεί και έμπρακτα το Ευαγγέλιο, μεταξύ των χριστιανών, να είναι προτεστάντης;
Η Εκκλησία μπορεί να αλλάξει πλεύση και να υπακούσει στο Ευαγγέλιο όπου δεν το εφαρμόζει. Το ότι από την σημερινή εκκλησία επιτρέπειται ο όρκος, επιβάλλεται ο νηπιοβαπτισμός, επιβάλλεται η αγαμία του ανωτέρου κλήρου, και υπακούοντας στο κράτος θεσπίζεται και εκκλησιαστικά το αυτόματο διαζύγιο, κ.ά, μάλλον είναι σημείο παρακμής.
Με τις ανωτέρω σκέψεις, δεν θέτουμε εαυτούς εκτός εκκλησίας. Ζητούμε ελεύθερη και ζωντανή Εκκλησία.
Αγαπητέ μου, ομιλήσαμε για την Εκκλησία, Σώμα Χριστού, Σώμα των αγίων, Αυτή που μέλη της έγραψαν τα Ευαγγέλια και μέλη της τα ερμήνευσαν. Επομένως ο Ματθαίος είναι πάνω από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Δεν μιλήσαμε για την Εκκλησία του Βαρθολομαίου και του Ιερώνυμου. Αυτή η Εκκλησία θέσπισε τον β΄ και γ΄ γάμο, τον νηπιοβαπτισμό, την αγαμία των Επισκόπων, την θ. κοινωνία προ του γεύματος και ποιά βιβλία περιέχονται στην Κ.Δ. Αυτή τα βαθμολόγησε, δεν αυτοβαθμολογήθηκαν ως θεόπνευστα. Την Αποκάλυψη δεν την περιέλαβε αρχικά, κατόπιν την κατέταξε. Δηλ. πριν δεν ήταν θεόπνευστο βιβλίο και μετά έγινε; Και ακόμη και τώρα δεν την διαβάζει εντός του Ι. Ναού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπομένως, μετά το Χριστό είναι η Εκκλησία, η οποία και μόνη αποφασίζει και εμείς οφείλουμε υπακοή στην Εκκλησία πρώτα απ' όλα και μετά στα κείμενα της Π.Δ. και της Κ.Δ.
Δηλαδή τι προτείνετε, οι Επίσκοποι να είναι έγγαμοι και να βαπτιζόμαστε ενήλικες, επειδή το λέει το Ευαγγέλιο;
Αν είναι έτσι, τότε να βαπτιζόμαστε στο όνομα του Χριστού, όπως αναφέρεται επτά φορές (7) στην Κ.Διαθήκη (Πράξεις 2.38, 8.16, 10.48, 19.6, 22.16, Ρωμαίους 6.3, Γαλάτας 3.27) και όχι στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του αγίου Πνεύματος, όπως το θέσπισε η Εκκλησία.
ΙΚ
Από τα άρθρα και σχόλια του αγαπητού ΙΚ έχουμε διαπιστώσει ότι ενδιαφέρεται και πονάει περισσότερο από πολλούς άλλους, για την Εκκλησία, και πιστεύουμε ότι αν δεν συμφωνήσει τουλάχιστον θα κατανοήσει τον προβληματισμό μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δηλαδή τι προτείνετε, οι Επίσκοποι να είναι έγγαμοι και να βαπτιζόμαστε ενήλικες, επειδή το λέει το Ευαγγέλιο;", ερωτά.
Απάντηση: Να μην αποκλείονται. Όχι μόνο όταν πρόκειται για επισκόπους αλλά και για διακόνους και αρχιμανδρίτες! πόσω μάλλον όταν στις αποφάσεις περί υποχρεωτικής αγαμίας ενεπλέχθησαν αυτοκράτορες (Ιουστινιανός Α).
Ας εκλέγονται Επίσκοποι και οι άγαμοι κληρικοί που ευνούχισαν εαυτούς δια τον Κύριον αλλά ας μην αποκλείονται και οι έγγαμοι, σεβάσμιοι πρεσβύτες, οικογενειάρχες, δοκιμασθέντες και διακριθέντες στην διακονία του λειτουργήματός τους ως κληρικοί και στη διοίκηση της οικογένειας και χριστιανική ανατροφή τέκνων. Ο πατέρας του αγ.Γρηγορίου του Θεολόγου, ήταν επίσκοπος, έγγαμοι ήσαν και οι επίσκοποι Γρηγόριος Ναζιανζού, ο επίσκοπος άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ο Συνέσιος Πτολεμαϊδος, ο Συνέσιος Πτολεμαϊδος, ο Ελπίνιος Καισαρείας. Ο Κύριος στην πλειοψηφία έγγαμους επέλεξε ως μαθητές και Αποστόλους, δεν απέκλεισε όμως και 2-3 άγαμους.
Διαφορετικά, οι μη δυνάμενοι χωρείν, οι μη ευνουχίσαντες εαυτούς δια τον Κύριον, πυρούνται και προκύπτουν και άλλες παρεκτροπές, και ο τύπος γράφει για βαρκάρηδες, για ανηψιές που κληρονομούν περιουσίες, για συνείσακτες γυναίκες ή και για ομοφυλοφιλικές καταστάσεις που κατασκανδαλίζουν το ποίμνιο, για θηλυπρεπή παιδάρια να κυκλοφορούν σε αυλές, προετοιμαζόμενα για θρόνους, για κινηματογραφικές ταινίες που στην αναφώνηση "Αδελφοί" δείχνουν κληρικό να απαντάει, ως να άκουσε "αδελφή", σε τέτοιο σημείο που μακαριστός επίσκοπος αγανακτισμένος είχε εκστομίσει "δεν θα επιτρέψουμε να κάνουν την Εκκλησία μας εκκλησία των π...".
http://bartholomaios.blogspot.com/2008/08/blog-post_5137.html
"Τη δυνατότητα να εκλέγονται έγγαμοι επισκόποι υπεστήριξαν μέχρι σήμερα εξ Οικουμενικοί Πατριάρχες, δύο αρχιεπίσκοποι, δεκαέξ μητροπολίτες, ένας κανονολόγος και επίσκοπος (Νικόδημος Μίλας), οκτώ καθηγητές, τρεις πρωτοπρεσβύτεροι, δύο οικονόμοι, τρεις λαϊκοί θεολόγοι και θεολογούντες. Συλλογικά δε και επίσημα σχεδόν εκφράσθηκε η Ορθόδοξη Εκκλησία στο Πανορθόδοξο Συνέδριο που συνήλθε το 1923 στην Κωνσταντινούπολη. Τώρα τελευταία ο καθηγητής του Κανονικού δικαίου Π. Μπούμης βεβαίωσε πως για την εκλογή των επισκόπων ο κανόνας είναι να μη γίνεται διάκριση μεταξύ αγάμων και εγγάμων κι ακόμη πως η συνήθεια που υπάρχει (μόνον οι άγαμοι να εκλέγονται επίσκοποι) είναι μια εξαίρεση του κανόνα και μπορει να καταργηθεί με απόφαση τοπικης Συνόδου". (πηγή: http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/bougatsos_gamos_kef01.html ).
Για τον νηπιοβαπτισμό: Είναι αποδεκτός μόνο υπό την προυπόθεση να είναι και οι γονείς πιστοί και οι ίδιοι και ο ανάδοχος να φροντίσουν για την κατήχηση και συμμετοχή του νεοφώτιστου σην Εκκλησιαστική ζωή. Καταντήσαμε όμως, τα δέκα εκατομμύρια Ελλήνων να είναι βαπτισμένοι και παρατηρείταο το φαινόμενο, γονείς δεδηλωμένοι άθεοι και τελέσαντες μόνο πολιτικό γάμο και δηλωμένοι εχθροί και υβριστές της Εκκλησίας να απαιτούν να βαπτίσουν τα παιδιά τους. Και να τα βαπτίζουν. Υπάρχουν αρκετές οικογένειες Ορθόδοξες, Χριστιανικές, που με φόβο Θεού τα παιδιά τους βαπτίζονται κατηχημένα, συνειδητά, σε ηλικία που απαγγέλλουν μόνα τους το "πιστεύω", έχοντας την χαρά και ευλογία των οικείων πνευματικών και επισκόπων.
Συμφωνούμε με τον προβληματισμό, για την εκλογή και εγγάμων ως Επισκόπων, επανερχόμενοι στον ευαγγελικό λόγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλην όμως η αγαμία των Επισκόπων είναι απόφαση Οικουμενικής Συνόδου και μόνο με Οικουμενική Σύνοδο μπορεί να αλλάξει.
Είναι γεγονός ότι ο αιρετικός μονοφυσίτης, αφθαρτοδοκίτης και θεοπασχίτης άγιος Ιουστινιανός Α΄, όπου αναμείχθηκε τα έκανε θάλασσα. Μην ξεχνάμε, ότι με το έτσι θέλω αποκατέστησε τον αφορισθέντα από την Ε΄ Οικουμενική Πάπα Ρώμης Βιγίλιο και τον έστειλε πίσω στη Ρώμη, αλλά στο δρόπο πέθανε. Έτσι, εξέλεξε τον διάκονό του, τον Πελάγιο Α΄, ως Επίσκοπο Ρώμης και τον έστειλε στη Ρώμη να χειροτονηθεί, αλλά επειδή οι Ρωμαίοι Επίσκοποι δεν τον χειροτονούσαν, τελικά βρήκε Επισκόπους εκτός Ρώμης, με συνέπεια σχίσμα στην Ιταλία επί 100 χρόνια!
Ως προς τον νηπιοβαπτισμό σωστές οι παρατηρήσεις. Προσωπικά γνωρίσαμε εβραία ανάδοχο, την οποίαν ρωτήσαμε πως μια εβραία είναι ανάδοχος ενός χριστιανού και μας απάντησε, ότι δεν είναι δύσκολο, έκανα ότι μου έλεγε ο παππάς και διάβασα και το σύμβολο πίστης, τόσο απλά!!!
ΙΚ