Κυριακή 8 Απριλίου 2018

Σαράντος Kαργάκος, «Ο Λάμπρος δεν υπέγραψε...»!


Ας αναγνωρίσουν οι πάντες τα Σκόπια ως Μακεδονία, η Ελλάς δεν πρέπει να τα αναγνωρίσει
Από τον Σαράντο Ι.Kαργάκο

Ἡ κυβέρνηση τοῦ κ. Τσίπρα εἶναι ἕνα τεράστιο πλατύγυρο καπέλο πού σκεπάζει ἕνα πρόωρα γερασμένο καί σκεβρωμένο σῶμα. Πού ἤδη μυρίζει πτωμαΐνη. Δέν τό λέω ἐγώ, τό λένε πολλοί καί αὐθεντικοί ἀριστεροί, πρώην θαυμαστές, ὑποστηρικτές καί, φυσικά, ψηφοφόροι τοῦ κ. πρωθυπουργοῦ. Τόν κατηγοροῦν ὅτι εἶναι ὑπόδουλος τῶν Μνημονίων καί τῆς... πλατείας Ἐξαρχείων ἤ Ἐξαχρείων. Ἡ ἄνοδος στήν ἐξουσία, μετά τό κυβίστημα τό σχετικό μέ τό «ὄχι», πού «φιλοξενήθηκε» σέ κάποιον Καιάδα τῆς πολιτικῆς· ὁ κ. Τσίπρας ἐπωμίστηκε τό «καθῆκον» νά ὑπογράψει ὅ,τι εἶχε καθοριστεῖ ἀπό ξένα κέντρα ἐξουσίας καί διεθνεῖς οἰκονομικούς ὀργανισμούς. Ὅ,τι δέν τόλμησαν νά ὑπογράψουν οἱ λεγόμενες κυβερνήσεις τῆς Δεξιᾶς τό πράττει τώρα ἡ φερόμενη ὡς Νέα Ἀριστερά. Καί, ὅπως δηλώνεται κομποστικά, κάθε ὑπογραφή συνιστᾶ πατριωτική πράξη! 
Δυστυχῶς, αὐτό τό «πατριωτικό καθῆκον» ἐπεκτείνεται καί στά ἐθνικά θέματα. Ὁ μέχρι πέρσι ἀφανής καί ἀθόρυβος κ. Κοτζιᾶς ξαφνικά ἐμφανίζεται θορυβώδης καί ἐνθουσιώδης καί, σάν «μάγος παπᾶς», ἐξαγγέλλει ταχεῖα ἐπίλυση ἐθνικῶν θεμάτων πού ἐκκρεμοῦσαν πάνω ἀπό μία 25ετία. Περιττό νά τονίσουμε ὅτι τά ἐθνικά θέματα εἶναι σέ ἐκκρεμότητα ἀπό τούς Βαλκανικούς Πολέμους καί ἀκόμη πιό πίσω. Εἶπε ὅτι θά λύσει, σάν τόν Ἀλέξανδρο, τόν γόρδιο δεσμό τῶν Σκοπίων. Τοῦ θυμίζουμε ὅτι ὁ Ἀλέξανδρος δέν ἔλυσε, ἔκοψε τόν γόρδιο δεσμό. Γιά τό κόψιμο ἑνός περίπλοκου δεσμοῦ δέν ἀρκεῖ νά ἔχεις σπαθί Ἀλεξάνδρου, πρέπει νά ἔχεις καί χέρι Ἀλεξάνδρου. Ἄς προσέξει, λοιπόν, ὁ κ. ὑπουργός, μήπως βάζοντας κάποια ὑπογραφή δέν θά κόψει τόν δεσμό, ἀλλά τόν λαιμό τῆς Ἑλλάδας. Τό δικό του χέρι πιθανῶς νά ἔχει εἰδική προστασία. Διότι, ἄν δοθεῖ στό μόρφωμα τῶν Σκοπίων ἡ ὀνομασία Ἄνω ἤ Βόρεια Μακεδονία, καί αὐτό μέ δική μας ὑπογραφή κατοχυρωθεῖ ὡς ἐπίσημη ὀνομασία κράτους, τότε ἡ δική μας Μακεδονία, ὡς περιφέρεια μόνο τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, δέν θά ἔχει καμία ἀναγνώριση. 
Ἐφόσον οἱ Σκοπιανοί θά ἀναγνωρίζονται καί ἀπό ἐμᾶς ὡς Βορειομακεδόνες ἤ Νεομακεδόνες, τότε οἱ αὐθεντικοί Μακεδόνες θά λογίζονται ὡς Ὑπομακεδόνες καί ἡ αὐθεντική Μακεδονία ὡς πρόσκτημα, ὡς κατάκτηση (ἔτσι γράφει ἐπίσημο σχολικό «μας» βιβλίο) τῶν «ἰμπεριαλιστῶν» (ἔχει γραφτεῖ κι αὐτό) Ἑλλήνων. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ ἐπίσημη ἐφημερίδα τῶν Σκοπίων ἔφερε, ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Τίτο, τό ὄνομα «Νόβα Ματσεντόνια». Ὅποιος ἀναγνωρίζεται ἐπισήμως ὡς «Νέο-» αὐτομάτως γίνεται κληρονόμος καί τῶν παλαιῶν. Ἐμεῖς ὡς Νεοέλληνες –παρά τίς ἀπόψεις τοῦ Φαλμεράιερ– εἴμαστε κληρονόμοι τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων.

Θά ὑπάρξει ἀντίλογος τῶν ρεαλιστῶν: Μά, ὅλοι τήν ἔχουν ἀναγνωρίσει ἐπισήμως. Σωστό, πλήν ἡμῶν. Ὅμως προσοχή: τί θά ἔπραττε στή θέση μας τό ἀρτισύστατο Ἰσραήλ; Ἄν καί τήν ἔχουν ἀναγνωρίσει, ἡ Ἑλλάς οὐδέν ἔπαθε. Ἀπεναντίας, τό σκοπιανό κατασκεύασμα τρίζει· καί θά τρίζει, ἔστω καί ἄν ὀνομάζεται Μακεδονία. Ἄς ἀναγνωρίσουν οἱ πάντες τά Σκόπια ὡς Μακεδονία, ἡ Ἑλλάς δέν πρέπει νά τά ἀναγνωρίσει, διότι θά ἀρχίσει ἡ δική μας διάλυση. Πρέπει νά γίνει πανελλήνιο σύνθημα: «Ἄν Τσίπρας ὑπογράψει, ὁ λαός δέν ὑπογράφει». Ἄς θυμηθοῦμε τόν Λάμπρο Κατσώνη, πού ὅταν πληροφορήθηκε ὅτι ἡ Μ. Αἰκατερίνη ὑπέγραψε εἰρήνη μέ τούς Τούρκους καί διατάχθηκε νά ἐπανέλθει στή Ρωσία, ὁ Λειβαδίτης ναυμάχος, μέ τήν περίφημη «Φανέρωσή» του, διακήρυξε: «Ἄν ἡ Αἰκατερίνη ὑπέγραψε, ὁ Λάμπρος δέν ὑπέγραψε». Θά μοῦ πεῖτε ὅτι αὐτό δέν ἦταν ρεαλιστικό.
Ἡ δική μας, τουλάχιστον, ἱστορία διδάσκει πώς ὅ,τι μεγάλο καί θαυμαστό ἔγινε στόν τόπο αὐτόν δέν ἐπιτεύχθηκε μέ τόν ρεαλισμό, ἀλλά μέ τόν ἡρωισμό. Κάποιος γραφικός δήμαρχος δήλωσε «ρεαλιστικώτατα» ὅτι χάσαμε. Χάνει κανείς μόνο ὅταν ἀποδέχεται τήν ἧττα του. Καί κάποιος ἄλλος, ἐπίσης δήμαρχος δίνει μαθήματα ρεαλισμοῦ διά τοῦ κύπτειν τόν αὐχένα. Ὅμως, ὑγιής ρεαλισμός εἶναι ἡ διεύρυνση τοῦ ἐφικτοῦ ἤ, ὅπως εἶπε ὁ Μπρέχτ, τό νά ἐπιδιώκουμε τό ἀνέφικτο. Αὐτό ἔπραξαν οἱ Σκοπιανοί –καί εὖγε τους!– μετά τήν κατάρρευση τοῦ τιτοϊκοῦ καθεστῶτος. Καί πέτυχαν, χάρη στό πεῖσμα καί τήν ἐπιδέξια διπλωματία τους, κυρίως χάρη στήν ἄξια πνευματική ἡγεσία τους, τό ὄντως ἀνέφικτο: Νά εἶναι αὐτοί Μακεδόνες! Ἄν τώρα, πού τό κρατίδιό τους τρίζει, καμφθοῦμε, θά ἀρχίσει καί πάλι νά τρίζει τό δικό μας κράτος. Καί ἄν δέν μποροῦμε νά ἀντιμετωπίσουμε ἕνα λιλιπούτειο κράτος, τότε πῶς θά μπορέσουμε νά ἀντιμετωπίσουμε σήμερα, αὔριο, μεθαύριο ἕνα γιγάντιο κράτος, τήν Τουρκία; Μέ τήν ψυχολογία τοῦ ἡττημένου; Ἤ μήπως μέ τίς πολυδιαφημισμένες «παρελάσεις ὑπερηφάνειας» στή συμπρωτεύουσα;

1 σχόλιο:

  1. Ἡ περηφάνεια ἑνὸς ἔθνους δὲν μετρᾶται μὲ τὰ λόγια ἀλλὰ μὲ τὰ ἔργα. Με τὴ σιωπὴ τῶν πνευματικῶν ἡγετῶν, ποὺ ἂν ἒβλεπαν καὶ σιωποῦσαν ὀφείλουν νὰ παραιτηθοῦν ὡς ἔνοχοι, ἐὰν δὲν ἔβλεπαν πρέπει νὰ παραιτηθοῦν ὡς ἀνίκανοι, οἱ "καλοί Χριστιανοί τῆς ἀριστοκρατίας τοῦ ἔθνους (κοπροκρατίας κατὰ τὸν μακαριστὸ π. Αύγουστῖνο Καντιώτη) διασπάθισαν ἢ ἔκλεψαν τὸ δημόσιο χρῆμα ὄχι μόνο τῶν συνανθρώπων τους ἀλλὰ καὶ τῶν παιδιῶν καὶ τῶν ἐγγονῶν τους, μὲ τὸ "δημόσιο χρέος" ποὺ μᾶς κληρονόμησαν καὶ μᾶς ἐπτώχευσαν. Τὸ κράτος χρεωκόπησε, τὸ ἔθνος καταρρέει, ἡ ἐλπίδα σβήνει. Ὁ πλοῦς έν νυκτί, πυρσὸς οὐδαμοῦ. Ἡ ἐκκλησία ἐξακολουθεῖ νὰ ἐκδαπανᾶ τὴν ἱκμάδα της σὲ πομπὼδεις τελετὲς ἄνευ οὐσίας καὶ Χριστιανικοῦ μηνύματος. Οἱ νέοι μεταναστεύουν κατὰ χιλιάδες στὸ ἐξωτερικό, ὅσοι μένουν ἤ εἶναι ἄνεργοι ἢ ἐργάζονται μὲ μισθοὺς καὶ τῶν 360 εὐρώ, νέες οἰκογένειες δὲν δημιουργοῦνται καὶ ἂν δημιουργηθοῦν δὲν εἶναι πολύτεκνες ἢ διότι εἶναι χριστιανικές μόνο κατ' ὄνομα ἢ διότι δὲν ὑπάρχει οὔδεμία οἰκονομικὴ δυνατότητα ἀνατροφῆς τέκνων. Τὰ ναρκωτικά κάνουν θραῦσι. Ὁ ὑλιστικὸς τρόπος ζωῆς κυριάρχησε καὶ κυριαρχεῖ. Τὸ ἔθνος ψυχορραγεῖ, ὄχι ἀπὸ τοὺς Σκοπιανούς ἀλλὰ ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους. Οἱ χειρονακτικὲς καὶ ὅλες οἱ ἐπίπονες ἀγροτικὲς καὶ κτηνοτροφικὲς ἐργασἰες ἐξαρτῶνται ἀπὸ ἀλλοδαποὺς ἐργᾶτες γῆς. Ὁ Στρατὸς διαπιστώνει καὶ προβλέπει μειωμένο πληθυσμό κληρωτῶν στρατιωτῶν γιὰ τὴ στελέχωσι τῶν μονάων του.

    Ἡ κρίσι δὲν εἶναι οἰκονομική, εἶναι κυρίως πνευματική. Ἡ πνευματικὴ κρίσι (ἀπιστία στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ) ὡδήγησε στὴν οἰκονομική, κοινωνική, ἐθνική κρίσι. Καὶ ἡ ἐκκλησία, ποὺ πταίει διότι δὲν διαπαιδαγώγησε σωστὰ τὸ ποίμνιό της, συνεχίζει τὰ ἴδια. Στολές, χρυσἀφια, τελετές, οἰκουμενισμός. Κήρυγμα Χρυσοστομικὸ καὶ Καντιωτικό ἱκανὸ νὰ προσανατολίσει τὸν λαό σπάνια καὶ μεμονωμένα ἀκούγεται. Τῶν οἰκιῶν ἡμῶν ἐμπιπραμένων ἡμεῖς ᾆδωμεν. Ἄν συνεχίσουμε ἔτσι, ποιοὶ θὰ κατοικήσουν στὴν Ἑλληνικὴ Μακεδονία μετὰ ἀπὸ 50 ἔτη; Καὶ κυρίως, πόσοι θὰ σωθοῦμε στὴν αἰωνία ζωή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου