Ο σφαγιασμός των 12 Μητροπολιτών, Λυκούργου Νάνη (Μέρος Ε΄)

 

ΜΕΡΟΣ Ε΄.

Νεο βιβλιο του Μητροπ. Αττικής Νικοδήμου

Είχε παρέλθει πεντάμηνο απ’ τη συγκρότηση της–δυνάμει της υπ’ αριθμόν 3 Σ.Π.– αριστίνδην ιεραρχίας και οι ιεράρχες μας, αντί να ασχοληθούν κατά στοιχειώδες επισκοπικό χρέος με φλέγοντα και ζωτικά ποιμαντικά προβλήματα, όπως π.χ. η ιεραποστολή (εσωτερική και εξωτερική), οι αιρέσεις, το κήρυγμα, ο μοναχισμός, τα αντιχριστιανικά ρεύματα και ιδεολογίες, η εκκλησιαστική εκπαίδευση (ο μακαριστός Ιερώνυμος την απέσπασε απ’ τις αγκάλες του κράτους και την επανέφερε στο φυσικό της φορέα, τουτέστιν την Εκκλησία, ενώ ο διάδοχός του την επανέφερε στο κράτος...), η μετανάστευση, ο τουρισμός κ.ά., αυτοί είχαν εγκλωβιστεί στη συζήτηση περί της "κανονικότητας" κάποιων μητροπολιτών ενώ, όπως τόνισε ο μακαριστός Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος "ΕΑΝ ΥΠΗΡΧΕΝ ΕΝ ΗΜΙΝ ΑΓΑΘΗ ΔΙΑΘΕΣΙΣ, ΤΟ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΝ ΤΟΥΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΘΑ ΗΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΛΥΘΗ ΕΝΤΟΣ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΛΕΠΤΩΝ ΤΗΣ ΩΡΑΣ".

Αυτή η πνιγηρή ατμόσφαιρα επικρατούσε στα εκκλησιαστικά μας πράγματα όταν έσκασε η πρώτη βόμβα! Στις 13 Ιουνίου του 1974, όπως αναφέρθηκε και στην αρχή του δημοσιεύματος, η αριστίνδην ιεραρχία έλαβε την απόφαση να θεωρήσει αντικανονικούς τους μητροπολίτες Ζακύνθου Απόστολο και Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντίνο, τους οποίους περίπου δύο μήνες πριν –συγκεκριμένα στις 28 Μαρτίου, όπως σημειώσαμε πιο πάνω– είχε αναγνωρίσει σαν κανονικούς! Αν είναι δυνατόν! Πραγματικός τραγέλαφος! Τώρα τους αναγνωρίζουμε, μετά από λίγο τους ξε-αναγνωρίζουμε! Εκτός από εμπάθεια μια τέτοια εξέλιξη φανερώνει και στοιχειώδη έλλειψη σοβαρότητας και συνέπειας!

Η σύνοδος, ή μάλλον το συνοδικό σχήμα που τους καταδίκασε, δεν τους ειδοποίησε να παραστούν στην κρίσιμη συνεδρίαση. Δεν τους γνωστοποίησε την κατηγορία. Δεν τους επέτρεψε να απολογηθούν. Ο πρόεδρος του σώματος ανέγνωσε μια εμπαθή εισήγηση και η πλειοψηφία των εξαρτημένων απ’ τον Σεραφείμ επισκόπων προχώρησε στην έκπτωσή τους! Με τόσο απλουστευτική διαδικασία! Με διαδικασία που δεν συνατάται ούτε στα ολοκληρωτικά καθεστώτα που, τουλάχιστον, σκηνοθετούν τις περιώνυμες "παρωδίες" δικών!

Tην ίδια ημέρα αποφάσισαν να κινήσουν την διαδικασία διενέργειας δικαστικών ανακρίσεων σε βάρος ενός μητροπολίτη που είχε εκλεγεί προ του 1967, ήταν μέλος της αριστίνδην ιεραρχίας, αλλά δεν είχε κλείσει το στόμα του και διαμαρτυρόταν προς κάθε κατεύθυνση για τις διαπραττόμενες αντικανονικότητες. Ο μητροπολίτης αυτός ήταν ένα σέμνωμα της Εκκλησίας, ο μακαριστός Κιλκισίου Χαρίτων Συμεωνίδης, με πασίγνωστες περγαμηνές εκκλησιαστικής και εθνικής δράσεως, που τον λάτρεψαν οι Κιλκισιώτες.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 11 Ιουλίου του 1974, προτού ολοκληρωθούν οι ανακρίσεις sic ο Χαρίτων κηρύχθηκε έκπτωτος ως διαταράσσων την ειρήνη της Εκκλησίας επί τη βάσει της πρότριτα εκδοθείσης Συντακτικής Πράξεως υπ αριθμόν 7... Επειδή δεν προτίμησε τη σιωπή, αλλά στηλίτευσε τα πρωτοφανή κανονικά εγκλήματα του επαράτου σεραφειμισμού!

Η προσκείμενη προς το τότε εκκλησιαστικό καθεστώς εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ αναφερόμενη στην έκπτωση των δύο μητροπολιτών Αποστόλου και Κωνσταντίνου ανέγραψε τα εξής:

"Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν αναγνωρίζει ως κανονικούς  μητροπολίτας τον  Θεσσαλιώτιδος κ. Κωνσταντίνον και τον Ζακύνθου κ. Απόστολον.

Εξ άλλου η Ιεραρχία διέταξε την διαξαγωγήν ανακρίσεων κατά του μητροπολίτου Κιλκισίου κ. Χαρίτωνος.

Τα εκτεθέντα απεφασίσθησαν υπό της συνόδου της ιεραρχίας κατά την διάρκειαν χθεσινής μακράς συνεδριάσεως.

Συγκεκριμένα, η Ιεραρχία, απεφάσισε χθες όπως άρη, διά τους μητροπολίτας Θεσσαλιώτιδος κ. Κωνσταντίνον και Ζακύνθου κ. Απόστολον την από 28 Μαρτίου 1974 απόφασιν αυτής, διά της οποίας, ως ανεκοινώθη, η Ιεραχία με την διακρίνουσαν αυτήν επιείκειαν, στοργήν και αγάπην και επιθυμούσα να λησμονήση το παρελθόν, έκρινεν ως κανονικούς είκοσι μητροπολίτας, αν οις και τους ως άνω δύο αρχιερείς, οι οποίο εχαρακτηρίσθησαν ως αντικανονικοί υπό της υπ’ αριθμόν 3)1974 Συντακτικής Πράξεως.

Η Ιεραρχία προέβη χθες εις άρσιν της εκτεθείσης αναγνωρίσεως, διότι, ως υπεστηρίχθη υπό της πλειοψηφίας των μελών αυτής, οι μητροπολίται Θεσσαλιώτιδος κ. Κωνσταντίνος και Ζακύνθου κ. Απόστολος, παρά την επιδειχθείσαν υπό της Εκκλησίας αγάπην, στοργήν και επιείκειαν, δεν ηθέλησαν να ανταποκριθούν εις την πρόσκλησιν διά συνεργασίαν προς το συμφέρον της Εκκλησίας και την γαλήνευσιν εις τους κόλπους αυτής, αλλά, μετά την αναγνώρισίν των, προέβησαν επανειλημμένως εις ποικίλας ενεργείας και  αξιοποίνους πράξεις, αι οποίαι θίγουν το κύρος της Ιεραρχίας.

Η απόφασις της Συνόδου της ιεραρχίας περί άρσεως της αναγνωρίσεως, ελήφθη διά φανεράς ψηφοφορίας 26 μητροπολιτών.

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ:

Δεκαεπτά μητροπολίται εψήφισαν υπέρ της άρσεως της γενομένης την 28ην Μαρτίου ε.έ αναγνωρίσεως των μητροπολιτών Θεσσαλιώτιδος κ. Κωνσταντίνου και Ζακύνθου κ. Αποστόλου.

Επτά μητροπολίται εψήφισαν υπέρ της αναβολής της λήψεως αποφάσεως επ’ αόριστον χρόνον.

Οι υπέρ της αναβολής ταχθέντες είναι οι μητροπολίται Κοζάνης Διονύσιος, Κίτρους Βαρνάβας, Μυτιλήνης Ιάκωβος, Γυθείου Σωτήριος, Δράμας Διονύσιος, Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος και Θήρας Γαβριήλ.

Δύο μητροπολίται διετύπωσαν διαφορετικάς απόψεις. Ούτω ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος είπεν, ότι αι κατά των δύο μητροπολιτών Θεσσαλιώτιδος και Ζακύνθου υποθέσεις δέον να κριθούν υπό εκκλησιαστικού δικαστηρίου, ενώ ο μητροπολίτης Καστορίας κ. Δωρόθεος είπεν, ότι η Ιεραχία δέον να αναμείνη την δημοσίευσιν της νέας Συντακτικής Πράξεως, η οποία αναγνωρίζει ευρείαν αρμοδιότητα εις την Ιεραρχίαν και ακολούθως αύτη, η Ιεραρχία, να προβή εις την επιβολήν κυρώσεων κατά των εν λόγω μητροπολιτών.

Η ΣΥΖΗΤΗΣΙΣ

H συζήτησις διά το θέμα των μητροπολιτών Θεσσαλιώτιδος και Ζακύνθου ήρχισε με εισήγησιν του αρχιεπισκόπου κ. Σεραφείμ, ο οποίος, αφού ετόνισεν, ότι οι εν λόγω αρχιερείς όχι μόνον δεν κατενόησαν το επιδειχθέν πνεύμα επιεικείας υπό της Ιεραρχίας, αλλά προβαίνουν, ως είπεν, εις απαραδέκτους εμεργείας, επρότεινε την άρσιν της γενομένης αναγνωρίσεως αυτών.

Απόψεις υπέρ των δύο μητροπολιτών διετύπωσαν οι μητροπολίται Κοζάνης, Θήρας, Δράμας, Γυθείου και Ελευθερουπόλεως.

Ο αρχιεπίσκοπος κ. Σεραφείμ, αναφερόμενος εν συνεχεία εις την απόφασιν της Ιεραρχίας της 28ης Μαρτίου ε.έ. περί αναγνωρίσεως της κανονικότητος των 20 μητροπολιτών- η οποία σημειωτέον δεν έχει εισέτι διατυπωθή επισήμως και κιοινοποιηθή εις αυτούς- είπε τα εξής:

"Εγώ ήμουν και είμαι υπέρμαχος της τακτικής της αγάπης και της επιεικείας. Εν τούτοις, μερικοί αδελφοί κάνουν κατάχρησιν αυτής. Τώρα θα αποκατασταθή η τάξις εις την Εκκλησίαν".

Μετά την απόφασιν της Ιεραρχίας περί άρσεως της αναγνωρίσεως ως κανονικών των μητροπολιτών Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντίνου και Ζακύνθου Αποστόλου, αι ως άνω μητροπολιτικαί έδραι θεωρούνται ότι χηρεύουν και αναμένεται ο διορισμός εις αυτάς τοποτηρητών υπό του αρχιεπισκόπου κ. Σεραφείμ".

Εξ άλλου αναμένεται ο διορισμός εξάρχου διά την διενέργειαν των αποφασισθεισών ανακρίσεων κατά του μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου κ. Χαρίτωνος.

Η Ιεραρχία θα συνεχίση και σήμερον τας εργασίας της και, κατά παρασχεθείσας χθες την εσπέραν πληροφορίας, θα συζητήση μεταξύ άλλων, το θέμα του μητροπολίτου Αττικής κ. Νικοδήμουκαι παν ό,τι σχετίζεται με αυτό".

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Πηγή: "Αναστάσιος"