Ομολογία

Παραλύτου Ιω 5,1-15

Ο Ιησούς καταργεί 

το νομικό Σάββατο

του αρχιμ. Αθανασίου Σιαμάκη

Το μεγάλο κραχ του σαββάτου των Ιουδαίων ως αργίας και τελικώς η αντικατάστασή του με την ημέρα του Κυρίου (την κυριακή), έγινε με την ανάσταση του Κυρίου. Αλλ’ ο Χριστός, πριν απ΄ αυτό το κραχ, είχε προβεί και σε κάποιες άλλες προσεισμικές ενέργειες, ώστε η αργία του σαββάτου να καταλυθεί κι ο λαός να δεχτεί την αλλαγή. 

Οι ενέργειες όμως αυτές συνάντησαν την πείσμονα αντίδραση του ισραηλιτικού ιερατείου και τη συσσώρευση αισθημάτων εκδικήσεως εναντίον του. Μια τέτοια ενέργεια, που προκάλεσε την πρώτη σοβαρή απόπειρα των Ιουδαίων κατά του Ιησού, φθάνοντας, ει δυνατόν, μέχρι και το φόνο του, χωρίς και να το καταφέρουν, θα δούμε τώρα αμέσως.

Ο Χριστός βρίσκεται στα Ιεροσόλυμα για τη γιορτή της ιουδαϊκής πεντηκοστής (39 μέρες μετά το πάσχα τους, γύρω στις 27 Μαΐου). Γιόρταζαν κατ’ αυτήν οι Ιουδαίοι την έναρξη της συγκομιδής και το κούρεμα των γιδοπροβάτων. Δίπλα στην προβατική πύλη των τειχών, από την οποία περνούσαν τα κοπάδια, υπήρχε τότε μία κολυμβήθρα, που είχε γύρω της πέντε θολωτά υπόστεγα, και πολλοί άρρωστοι στεγάζονταν σ’ αυτά, περιμένοντας να ταραχθεί το νερό της. 

Όποιος έμπαινε πρώτος μετά την ταραχή του νερού γινόταν καλά, όποια αρρώστια κι αν τον ταλαιπωρούσε. Την ταραχή του νερού την προκαλούσε ένας άγγελος, που ερχόταν σε απρόβλεπτες ώρες.

Ανάμεσα στους πολλούς περίμενε και ένας 38 χρόνια άρρωστος. 

Τον ρωτάει ο Ιησούς· Θέλεις να γίνεις υγιής; Θέλω, αλλά δεν έχω κάποιον να με ρίξει πρώτον στο νερό.  Πάντα προλαβαίνουν άλλοι και πέφτουν νωρίτερα από μένα, λέει ταπεινά και αγόγγυστα εκείνος. Δεν φανταζόταν ότι ο συνομιλητής του έχει κι άλλον τρόπο να του δώσει την υγεία. Του λέει τότε ο Ιησούς· Πάρε το κρεββάτι σου και περπάτα. Ο άρρωστος, χωρίς να ξέρει ποιος τον προστάζει, συμμορφώνεται. Σηκώνεται και περπατάει.

Ευτυχώς για όλους που ο άρρωστος έγινε καλά, δυστυχώς όμως για τους Ιουδαίους, διότι ήταν σάββατο. Σάββατο είναι· δεν σου επιτρέπεται να σηκώνεις το κρεββάτι σου, του λένε στενοκέφαλα. Εκείνος τους απαντά έξυπνα· Αυτός που με έκανε καλά, αυτός μου είπε να σηκώσω το κρεββάτι μου. Σα να τους έλεγε· εσείς τι είστε μπροστά του; Τον ρωτούν εκείνοι· Ποιος είναι αυτός που σου έδωσε  τέτοια εντολή; Ο άνθρωπος όμως δεν ήξερε ποιος είναι, διότι ο Ιησούς είχε ήδη απομακρυνθεί.

Μετά από λίγες μέρες ο Ιησούς συναντά τον θεραπευθέντα και του λέει· Τώρα πια να μην αμαρτάνεις, για να μην σου συμβεί τίποτε χειρότερο, αφήνοντας να νοηθεί ότι αιτία της αρρώστιας του ήταν κάποια συγκεκριμένη αμαρτία ή γενικά η αμαρτωλή ζωή του. 

Να λοιπόν ποιος είναι ο ευεργέτης μου, είπε μέσα του ο πρώην ασθενής, ο Ιησούς. Έλεγε τώρα σ’ όλους με χαρά και καύχημα το όνομα του ευεργέτου του. Το είπε και στους Ιουδαίους, για να τους πικάρει. Κι εκείνοι, που το υποψιάζονταν, κινήθηκαν ζηλότυπα και μοχθηρά να φονεύσουν τον Ιησού, χωρίς τελικά να το επιτύχουν.

Ο Ιησούς με την ίαση του αρρώστου έδωσε να καταλάβουν όλοι ότι είναι Γιος του Θεού, που έχει απόλυτη εξουσία όχι μόνο πάνω στο Σάββατο, όχι μόνο πάνω στα σώματα των αρρώστων, αλλά πάνω στη ζωή και στο θάνατο γενικά. Και θα πρέπει να σκεφθούν οι κατ’ αυτού ότι, βάζοντάς τα εναντίον του, τα βάζουν εναντίον του ίδιου του Θεού.

Μακάρι να είχε καθησυχάσει το μένος των Ιουδαίων, αλλά δυστυχώς μέχρι και σήμερα το έθνος αυτό φέρει βαρέως την κατάργηση του σαββάτου και την καθιέρωση της κυριακής. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας με την ανοχή των κατακτητών οι Εβραίοι της διασποράς επανέφεραν στην υπόδουλη χώρα μας την αργία του σαββάτου, κάνοντας τα λαϊκά παζάρια την Κυριακή. Τους χάλασε τη δουλειά όμως ο πατροκοσμάς ο Αιτωλός, κι εκείνοι πλήρωσαν Τούρκους και τον πέρασαν από την αγχόνη.

Και σήμερα οι εν διασπορά κλειδούχοι του εμπορίου και του χρήματος, κατά το πλείστον Ιουδαίοι, συνεχίζοντας την αδιάλλακτη και επίμονη τακτική τους, απαιτούν σιωπηρώς την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, και την επαναφορά της αργίας του σαββάτου. Προς το παρόν συναντούν την αντίσταση των χριστιανικών λαών, αλλ’ οι Εβραίοι δεν παραιτούνται εύκολα από το σκοπό τους.