Πάλιν και πολλάκις
«έτοιμοι…αεί προς απολογίαν παντί τω αιτούντι».
Απαντήσεις στην επιστολή
του αρχ. Θεοφίλου Λεμοντζή.
του αρχιμ. Παύλου Δημητρακόπουλου
Πανοσιολογιώτατε π. Θεόφιλε, ευλογείτε, η Χάρις του Θεού να είναι μαζί σου.
Ανέγνωσα την επιστολή σου, μέσω διαδικτύου, με την οποίαν επιζητείς να αποκαταστήσεις δήθεν την αλήθεια στο σχόλιό μου, όπου αναφέρομαι στο πρόσωπό σου σε προηγούμενο άρθρο μου.
Παράλληλα παραθέτεις μία προσωπική σου κατάθεση σχετικά με τον Μητροπολίτη Βεροίας, και με βάση τα παραπάνω, βγάζεις αμέσως το συμπέρασμα, πολύ πρόχειρα βέβαια και επιπόλαια, όπως θα φανεί στη συνέχεια, ότι ο Δεσπότης σου «δέχεται άδικη επίθεση».
Κατ’ αρχήν, αγαπητέ αδελφέ, νομίζω, ότι δεν αποδίδεις επακριβώς την αλήθεια ως προς το περιεχόμενο της τηλεφωνικής επικοινωνίας μας. Βέβαια δεν υπάρχει τρόπος να αποδείξω αντικειμενικά, τι ακριβώς ελέχθη κατ’ αυτήν, αφού ούτε εγώ ούτε εσύ είχαμε την δυνατότητα να την ηχογραφήσουμε, ούτε άλλα πρόσωπα ήταν δυνατόν να την ακούσουν.
Εκείνο όμως, το οποίο έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη μου και μπορώ να βεβαιώσω με πάσαν ειλικρίνεια ενώπιον του Θεού, είναι ένα επαινετικό σχόλιό σου, το οποίο βέβαια ουδέποτε επίστευσα, ότι αρμόζει στο πρόσωπό μου, το αναφέρω όμως για την αποκατάσταση της αλήθειας και μόνον:
Αφού εξέφρασα την χαρά μου, διότι με αξίωσε ο Θεός να διωχθώ για την αλήθεια της πίστεως, απήντησες: «Τι να κάνουμε αδελφέ μου, εμείς δεν μπορούμε να σε φθάσουμε». Με τον έπαινο αυτό αναγνωρίζεις, ότι όσα είπα στην ιερατική Σύναξη του Μαΐου 2010, ήταν μία πράξη ομολογίας πίστεως και καταγγελίας της αιρέσεως, που είχε σαν συνέπεια έναν άδικο διωγμό, ότι η πράξη αυτή είναι μεν επιθυμητή και από σένα, αλλά υπερβαίνει τα πνευματικά σου μέτρα, αφού όπως είπες, δεν μπορείς να με φθάσεις.
Πως τώρα αγαπητέ αδελφέ, ο έπαινος αυτός συμβιβάζεται με τα αποδοκιμαστικά σχόλια, τα οποία αναφέρεις στην επιστολή σου και με τα οποία προσπαθείς ουσιαστικά να δικαιώσεις τον Δεσπότη σου;
Πως είναι δυνατόν από τη μία πλευρά να με ελέγχεις, «ότι δεν έπρεπε να φθάσω σε οριακές καταστάσεις» και από την άλλη να με επαινείς με την παρά πάνω φράση σου;
Με το τηλεφώνημά σου ή εδικαίωσες εμένα, ή τον Δεσπότη σου. Δεν μπορούν να γίνουν και τα δύο. Αυτό λέγει η κοινή λογική. Εκτός και αν υποκρινόσουν ή με ειρωνευόσουν, οπότε αμάρτησες βαρύτερα, πράγμα που δεν θέλω να το πιστεύσω.
Έρχομαι στην κατάθεσή σου για τον Μητροπολίτη Βεροίας. Δεν γνωρίζω το περιστατικό με τον αρχιεπίσκοπο Θυατείρων κ. Αθηναγόρα. Εάν αυτό αληθεύει, τότε ο Δεσπότης σου είναι αξιέπαινος.
Ωστόσο, αγαπητέ αδελφέ, δεν έχει σημασία το τι έλεγε, ή τι έπραττε πριν 35 χρόνια ως απλός ιερέας, αλλά το τι λέγει και τι πράττει σήμερα ως επίσκοπος. Και τούτο, διότι ίδιον της ανθρωπίνης φύσεως είναι το τρεπτόν και μεταβαλλόμενον. Το ότι δηλαδή ο άνθρωπος πολλές φορές παρα-σύρεται και συμβιβάζεται με ένοχους συμβιβασμούς, πιεζόμενος από συνθήκες και περιστάσεις, από πρόσωπα και γεγονότα.
Όταν μάλιστα συμβαίνει να είναι και επίσκοπος, με ποίμνιο πολλών χιλιάδων ψυχών, το πράγμα παίρνει άλλες διαστά-σεις, πολύ μεγαλύτερες. Στην περίπτωση αυτή σχοινοβατεί κυριολεκτικά πάνω σε τεντωμένο σχοινί, διότι γίνεται περίβλεπτος από όλους και ο κίνδυνος του σκανδαλισμού ψυχών είναι μέγας. Όταν πάλι συμβαίνει να κατηγορείται για θέματα πίστεως, για θέματα αιρέσεων, τότε το πράγμα παίρνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις.
Στην περίπτωση αυτή δεν έχει δικαίωμα να χαράσσει δικές του γραμμές, αλλά είναι υποχρεωμένος να βαδίσει πάνω στις εντολέ ς του ευαγγελίου, στα χνάρια των αγίων Πατέρων και στους ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας. Έχει χρέος να υπερασπιστεί την ακεραιότητα της Ορθοδόξου πίστεως ως υπέρτατο καθήκον. Να επισημάνει και να καταπολεμήσει την αίρεση και όχι να την σκεπάζει, ή, ακό-μη χειρότερα, να απαγορεύει κάθε προσπάθεια αντιαιρετικού αγώνος, έστω και αν χρειαστεί να θυσιάσει τον αρχιερατικό του θρόνο, ή και την ίδια του την ζωή.
Λέγεις, ότι ο Δεσπότης σου έκαμε υπακοή στον πνευματικό του και στον πρώην Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα. Σύμφωνοι.
Πού είναι λοιπόν τώρα η υπακοή του στους ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας, που απαγορεύουν τις συ-μπροσευχές με αιρετικούς; Γιατί κατεπάτησε τους εν λόγω ιερούς Κανόνες στο συλλείτουργο της 30ης Νοεμβρίου 2009 στο Φανάρι, προκαλώντας έτσι τεράστιο σκάνδαλο;
Πού είναι η υπακοή του στις φρικτές υποσχέσεις, που έδωσε κατά την ώρα της χειροτονίας του, ότι θα φυλάξει την Ορθόδοξη πίστη ως κόρην οφθαλμού; Αυτά και ως προς την κατάθεσή σου.
Όσο για το «σίριαλ επιστολών», που αναφέρεις, έχω να πω τα εξής: Δεν καταξιώνεσαι στη συνείδηση του πιστού λαού του Θεού, ούτε πρόκειται να πείσεις κανέναν, απορρίπτοντας αυτές μ’ έναν απαξιωτικό χαρακτηρισμό.
Εάν όσα γράφω σ’ αυτές είναι λάθος, απόδειξέ το, αφού μάλιστα είσαι ο καθ’ ύλην αρμόδιος, ο ειδήμων, επί θεμάτων αιρέσεων. Εάν όμως είναι ορθά, γιατί τις απορρίπτεις;
Κατανοώ την δύσκολη θέση, στην οποία βρίσκεσαι. Εάν δικαιώσεις εμένα, μοιραία θα βρεθείς αντιμέτωπος με τον Δεσπότη σου. Οπότε διακινδυνεύεις όχι μόνον την εκκλησιαστική σου σταδιοδρομία, αλλά και το ενδεχόμενο να βρεθείς ξαφνικά με το απολυτήριο στο χέρι.
Σε ασπάζομαι μετά της εν Χριστώ αγάπης.
Αρχ. Παύλος.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ KIRYKOS LIVEJOURNAL
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΚΡΙΒΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΣΤΑΣΙΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΤΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ.
Τό σύντομο Μήνυμα τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κηρύκου κατά τήν 60ην επέτειον της οσίας κοιμήσεώς του Ιεράρχου Ματθαίου (1950-2010) εις τό παρεκκλήσιον του Αγίου Αποστολου Θωμά καί τού Αγίου Ιεραρχου Ματθαίου τού νέου Ομολογητού εις Βανκούβερ. (Σημείωσις: Τό ρεπορτάζ τοῦ προφορικοῦ μηνύματος τοῦ Σεβασμιωτάτου, τό ὁποῖον συνέταξε ὁ συνεργάτης τῆς γνησίας Ορθοδόξου Ιεραποστολῆς εν Βανκούβερ Κων/νος Κουρῆς καί τό εβαλε σις τό διαδίκτυον, ἔχει ὡς κάτωθι:
Μεταξύ αλλων ο Μητροπολίτης Κήρυκος εις τό παρεκκλήσιο μας τού Αποστόλου Θωμά καί Ιεράρχου Ματθαίου τού νέου Ομολογητού στό Βανκούβερ μάς μίλησε καί διά τήν καθαράν Ομολογίαν τού αγιορείτου Ιερομονάχου καί κατόπιν Επισκόπου καί Αρχιεπισκόπου Ματθαίου εναντι τού Νεοημερολογιτισμού - Οικουμενισμού, οπως αυτη κατεγράφη εις επιστολήν του ολίγας ημέρας μετά την αλλαγήν τού Ημερολογίου τό 1924, εις Αγιον Ορος, καί οπως τήν διεφύλαξεν “ακαινοτομήτως καί αμειώτως” μέχρι της οσιακής του κοιμήσεως. Οτι δηλαδή “οποιος ακολουθήση τήν καινοτομίαν τού καταδικασμένου νέου ημερολογίου χωρίζεται από τόν Χριστό”.
Αναλύοντας τό θέμα αυτό, ο Σεβασμιώτατος, συνέδεσε τήν διδασκαλίαν αυτήν τού αγίου Πατρός Ματθαίου μέ τήν παρομοίαν καί σχεδόν αυτολεξεί διατυπωθεισαν διδασκαλίαν τού Αγίου Θεοδώρου τού Στουδίτου εναντι των αιρετικων τής εποχής του, καί η οποία οπως ετόνισε θεμελιουται επί τού ιδιου ομολογιακου φρονήματος των ομολογητων της Πίστεως από τών πρώτων Αποστολικών χρόνων. Οπως ετόνισε, “μέ το ίδιο πνεύμα και την ίδια ομολογία εναντι των αιρετικών καί αιρετιζόντων της εποχής του αντέδρασε καί ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, ο οποίος σέ απαντητική του επιστολή σε μια λαϊκή χριστιανή, την σπαθαρία Μαχαρά, η οποία του έγραψε ότι επί πολλά χρόνια σπανίως μετελάμβανε, της απήντησε ότι αν η αιτία που δεν μεταλαμβάνει οφείλεται στην ύπαρξη της αιρέσεως των μοιχειανών, τότε είναι αναγκαίο να μη μεταλαμβάνει από αιρετίζοντες. Διότι το να μεταλάβει από αιρετικό ή δημοσίως διαβεβλημένο ιερέα ή Επίσκοπο την αποξενώνει από το Θεό και την συγκαταριθμεί με τον διάβολο”.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης μάς μίλησε καί διά τήν διδασκαλία τού αγίου περί των μυστηρίων των αιρετικών η τών μνημονευόντων αιρετικούς Επισκόπους. “Κατά τήν διδασκαλίαν τού Αγίου, τά «μυστήρια μολύνονται με μόνη τη μνημόνευσι του αιρετικού Επισκόπου, έστω και αν είναι καθ’ όλα ορθόδοξος ο ιερεύς ο οποίος τελεί την Λειτουργία». Καί συνέχισε: “ Σε μία μικρή επιστολή του, ο όσιος, προς Κωνσταντίνο, αναφέρει ότι «η φύλαξις της πίστεως σημαίνει απομάκρυνσι από την επικοινωνία με τους αιρετικούς και ειδικά από τα μυστήριά των. Αυτό φαίνεται, ότι το θεωρεί ο όσιος βασικώτατο στοιχείο του κάθε χριστιανού σε καιρό αιρέσεως και γι’ αυτό σε πάρα πολλές επιστολές του επαινεί τους λαϊκούς χριστιανούς δια την απομάκρυνσί των από την επικοινωνία με τους αιρετικούς και από τα μυστήριά των». Ο οσιος ευχαριστει τόν Θεό, διότι και οι λαϊκοί, παρόμοια με τους μοναχούς, αγωνίζονται να αποφύγουν την επικοινωνία με την αίρεσι. «Η αίρεσις αναφέρει ότι είναι ένας βόθρος και μία παγίδα του διαβόλου, η δε κοινωνία των αιρετικών αποχωρίζει αυτόν τον οποίο την δέχεται από τον Χριστό και τον τοποθετεί εκτός της Εκκλησίας». Άρα, κατά τον Άγιο, την Εκκλησία δεν την αποτελούν οι αιρετίζοντες, έστω κι αν είναι Επίσκοποι και Πατριάρχες”.
Οπως ετόνισε εις τήν συνέχεια ο Σεβασμιώατος: “Από μικρά αποσπάσματα των επιστολών του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου προς λαϊκούς, βλέπομεν πόσω αυστηρός ηταν ο αγιος εναντι των αιρετικων. Γράφει τω «Σεργίω υπάτω και εξαδέλφω»: «οίδεν ημίν ο αγαθός Θεός και δια των εναντίων και θλιπτικών οικονομείν τα συμφέροντα, μετά δε πάντα έργον το φυγείν την κοινωνίαν της χριστομάχου αιρέσεως, ής η μέθεξις μελαίνει την ψυχήν και απόλλυσιν». Απευθυνόμενος προς λαϊκόν, τω «Πολιτιανώ δομεστίκω», ο Άγιος Θεόδωρος γράφει: «…ως μανθάνω φυλάττεις εαυτόν εκ της κοινωνίας των ανόμων» αιρετικών. Και «Μόσχω λαϊκώ» εύχεται: «φυλαχθείης μοι ασινής κατά σώματος υγίειαν και γε κατά ψυχήν εξ ακοινωνησίας των χρηστομάχων αιρετικών». Και προς άλλον λαϊκό: «Διό παρακαλώ σου την θεοφιλίαν φυλάττεσθαι της αθέου κοινωνίας των αιρετιζόντων… ότι περί ψυχής της αθανάτου το κινδυνευόμενον» (Λέοντι αρωματοπράτη). Και τω «Γεωργίω ξενοδόχω»: «αποχή της κοινωνίας των αιρετιζόντων». Τέλος γράφει προς «Κανονικαίς» και «Πατρικία άλλη»: α) «Διο και αγωνιώμεν εφ ημίν δια την ενεστώσαν ανάγκην της χριστομάχου αιρέσεως∙ φευκτέον γαρ ταύτη, ω μήτερ, εκ παντός τρόπου∙ η γαρ κοινωνία αυτής διΐστησιν ημάς από Χριστού». β) «Διαφυλάξειέν σε Κύριος έως τέλους ακατάγνωστον, αμέτοχον της των αιρετιζόντων θεοχωρίστου κοινωνίας».
Κατόπιν ανεφέρθη ὁ Σεβασμιώτατος, καί εις τήν ομολογιακήν εναντι των αιρετικών διδασκαλίαν καί αλλων αγίων ὁμολογητῶν Πατέρων καί κατέληξεν τό σύντομον Μήνυμά του ὡς εξής: “Αυτήν ακριβως τήν καθαράν Ομολογίαν του αγίου Πατρός Ματθαίου τού νέου Ομολογητού Ιεράρχου τιμωμεν σήμερον, αυτήν διά των ευχών του καί μέ τήν Χάριν τού Θεού, ας προσπαθήσωμεν νά διαφυλάξωμεν καί ημεις ως κόρην οφθαλμου, καί ας ειμεθα βέβαιοι οτι αν τήν τηρήσωμεν μέχρι τελευταίας μας αναπνοης “λόγοις καί εργοις”, θά αξιωθωμεν της ουρανίου Βασιλείας, αφου μάς τό υπεσχέθη ο Κύριος, “Εάν μέ ομολογήσετε ενώπιον των ανθρώπων θά σάς ομολογήσω καί εγώ ενώπιον του Πατρός μου του εν ουρανοῖς”. οπερ γένοιτο, ΑΜΗΝ”.
Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΒΡΑΙΚΗ ΣΥΝΑΓΩΓΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6574%3A2010-12-10-10-40-34&catid=33%3A2009-
Σάββατο, 11 Δεκεμβρίου 2010Ο Πατριάρχης Σερβίας και ο Επίσκοπος Μπάτσκας σε Εβραϊκή συναγωγήΠαρασκευή, 10 Δεκέμβριος 2010Συντάχθηκε απο τον/την Romfea.gr 12:37E-mail Εκτύπωση PDF
Ο Πατριάρχης Σερβίας Ειρηναίος επισκέφτηκε την εβραϊκή συναγωγή Sukat salom του Βελιγραδίου για την παραδοσιακή εβραϊκή εορτή Hanuka μια εβραϊκή εορτή που λέγεται ελευθερίας και φωτός
Να αναφερθεί, ότι κατά την τελετή ο Πατριάρχης των Σέρβων κ. Ειρηναίος άναψε και ο ίδιος ένα από τα οχτώ κεριά στη λυχνία.
Επίσης εκτός από τον Πατριάρχη Σερβίας κ. Ειρηναίο τα κεριά στην λυχνία άναψαν και:
Ο Πρόεδρος της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς, ο Επίσκοπος Μπάτσκας Ειρηναίος Μπούλοβιτς, ο Μουφτής της Σερβίας, ο Αποστολικός Νούντσιος Orlando Antonini, ο Υπουργός Θρησκευµάτων της Σερβίας, ο πρόεδρος της Εβραϊκής νεολαίας Σερβίας και επίτιμος πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Εβραϊκών Κοινοτήτων στη Σερβία ο κ. ACA Singer.
ΣΧΟΛΙΟΝ ΤΟΥ FACEBOOK ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ: ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΣΥΜΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΔΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΚΩΝ/ ΛΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑΚΗ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ, ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ, ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΩΜΕΝΗ Η ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΣ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΩΣ "ΜΗ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ". ΑΥΤΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΛΟΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΙ ΕΠΙΦΑΝΕΙΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΗΣ "ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ" .
Διάβασα το κείμενο του αρχιμανδρίτου της Χαλάστρας Θεόφιλου Λεμοντζή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου φάνηκε πάντως ο τρόπος που ήταν γραμμένο αυτό το κείμενο, σαν να μην τόγραψε χείρ τις, αλλά πούς τις.
Πάτερ Παύλο, σε ειρωνεύθηκε ο πατήρ Λεμοντζής όταν σου είπε ότι "δεν μπορεί να σε φθάση", δεν τον κατάλαβες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι δίγλωσσος ο Λεμοντζής.
Εμείς γνωρίζουμε καλά τον Λεμοντζή......
Σοβαρά;
Ο Βεροίας τον έχει επί των αιρέσεων;
Εμείς θέλουμε να τον κάνουμε ένα ερώτημα:
Τι λέει για την ομοφυλοφιλία;
Είναι αίρεσι;
Ουδείς αμφισβητεί το ότι παντού επικρατεί η λεγόμενη δεσποτοκρατία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορεί ουδείς κληρικός και λαϊκός που έχει εξάρτηση από την μητρόπολη να εκφρασθεί εναντίον της θέλησης και "γραμμής" του δεσπότη, δεν μπορεί και ουδείς -έστω και εαν δεν θα το ήθελε- εάν του απαιτηθεί να μην εκφράσει και γράψει ό,τι τυχόν του υπαγορεύσει ο Δεσπότης. Ίσως υπάρχουν εξαιρέσεις επισκόπων. Υπάρχουν και εξαιρέσεις μη οσφυοκαμπτών κληρικών με συνέπεια από το blog να διαβάζω για αφορισμούς, απομακρύνσεις κ.λπ. κ.λπ. π.Τρικαμηνάς, π.Παύλος, π.Ζήσης,θ.Σημάτης κ.ά.
http://kirykos.livejournal.com/465328.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Ἐπί τοῦ θέματος τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτου
Ἡ Ἱερά Πανορθόδοξος Σύνοδος τῆς Γνησίας Ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας, κατά τήν συνεδρίαν Αὐτῆς τῆς 26ης Νοεμβρίου 2010 (ἐ. ἡμ.), μέ ἀφορμήν τήν ἀνάρτησιν εἰς τόν δυκτιακόν τόπον διαβουλεύσεων τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερι-κῶν, Ἀποκεντρώσεως καί Ἡλεκτρονικῆς Διακυβερνήσεως, κειμένου «πρός δημόσια διαβούλευση, γιά τήν βέλτιστη ἀξιοποίηση τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη», ἐπελήφθη μεταξύ ἄλλων θεμάτων καί τοῦ θέματος αὐτοῦ, τό ὁποῖο ἀπασχολεῖ σήμερον τόν Ἑλληνικόν Λαόν.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος, κατόπιν μελέτης τοῦ κειμένου αὐτοῦ, καθώς καί ἄλλων σχετικῶν, κατέληξε εἰς τά ἀκόλουθα συμπεράσματα:
Α. Τό κείμενον τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν διακρίνει ἀσάφεια, περιέχει ἀντιφάσεις καί ὡς ἐκ τούτου προκαλεῖ σύγχυσιν, ἀντί νά παρέχη τάς ἀναγκαίας διευκρινίσεις τάς ὁποίας κατ’ ἀναφαίρετον συνταγματικόν δικαίωμα δικαι-οῦνται οἱ πολῖτες.
Β. Τά δύο βασικά σημεῖα τά ὁποῖα προκύπτουν ἀπό τό κείμενον εἶναι ὅ,τι ἡ λειτουργία τῆς Κάρτας προϋποθέτει:
1. Τήν ἑνοποίησιν πολλῶν ἐπί μέρους ἀρχείων τά ὁποῖα ἀφοροῦν τόν πολίτη. Καί
2. Τήν χρῆσιν εἰδικοῦ ἡλεκτρονικοῦ ἐξοπλισμοῦ, δηλαδή μικροτσίπ.
Γ. Ἐπί τῶν ἐπί μέρους ἀρχείων:
Σήμερον ὁ πολίτης εὑρίσκεται καταχωρημένος εἰς πλῆθος ἀρχείων τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, ἄλλα τῶν ὁποίων εἶναι συμβατικῆς καί ἄλλα ἡλεκτρονικῆς μορφῆς. Τά ἀρχεῖα αὐτά ἀφοροῦν μεταξύ ἄλλων:
• Τάς οἰκονομικάς σχέσεις τοῦ πολίτου μέ τήν Πολιτείαν (εἰσόδημα καί φόρον τόν ὁποῖον πληρώνει, περιουσιακά στοιχεῖα).
• Τήν στρατολογικήν του κατάστασιν.
• Τήν ἱκανότητα ὁδηγήσεως ἤ μή.
• Τό ποινικόν του μητρῶο.
• Τήν ἀσφαλιστικήν του κατάστασιν.
• Τά ἐκλογικά του δικαιώματα.
• Τάς σχέσεις του μέ τό τραπεζικόν σύστημα (σύστημα «Τηρεσίας»).
Πέραν τῶν γνωστῶν αὐτῶν ἀρχείων ὅμως, ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτου προβλέπει καί Μητρῶον Ὑγείας (τό ὁποῖον προκύπτει αὐτομάτως ἀπό τήν ἡλεκτρονικήν συνταγογράφησιν τῶν φαρμάκων) καί ἐνδεχομένως καί θρησκευτικῶν πεποιθή-σεων, ὁπότε εὔλογον τίθεται τό ἐρώτημα, ποιός λόγος ἐπιβάλλει τά εὐαίσθητα αὐτά προσωπικά δεδομένα νά γίνουν ἀντικείμενον ἡλεκτρονικῆς καί διαλειτουργικῆς παρακολουθήσεως;
Τελικῶς, μήπως μέ τήν ἑνοποίησιν τῶν ἀρχείων ἐπέρχεται καταστρατήγησις τῶν συνταγματικῶς κατοχυρωμένων ἀτο-μικῶν δικαιωμάτων τοῦ πολίτου, ἐφ’ ὅσον τά προσωπικά του δεδομένα θά εὑρίσκωνται πλέον εἰς τήν διάθεσιν κάθε εἰδικοῦ ἐπί θεμάτων πληροφορικῆς, ἐξουσιοδοτημένου ὑπό τῆς Πολιτείας (δηλαδή δημοσίου ὑπαλλήλου) ἤ καί ἀσχέτου (χάκερ);
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔ. Ἐπί τῆς χρήσεως τοῦ μικροτσίπ.
Ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτου θά περιέχει μικροτσίπ (δηλαδή ἕνα ὁλοκληρωμένον ἡλεκτρονικόν κύκλωμα, μέ δυνατότητα ἀποθηκεύσεως μεγάλου ὄγκου πληροφοριῶν), διά τήν ψηφιακήν ταυτοποίησιν τοῦ κατόχου τῆς κάρτας, προκει-μένου νά ἀντλῆ πιστοποιητικά μέσῳ τοῦ Διαδικτύου ἤ διά ἔγκυρον ψηφιακήν ὑπογραφήν. Ὅμως, ὅπως προκύπτει ἀπό πολλά σχετικά περιστατικά, τό μικροτσίπ χρησιμοποιεῖται κυρίως διά τήν παρακολούθησιν τοῦ κατόχου του, τώρα ζώων, ἀλλά μελλοντικῶς καί ἀνθρώπων (τεχνολογία RFID - Radio Frequensy Identification). Ἄρα, τό μικροτσίπ ὡς τεχνο-λογία, πέραν τῶν ἄλλων σκοπιμοτήτων τῆς χρήσεώς του, συνεπάγεται τήν κατάργησιν τῆς ἰδιωτικότητος (καί ἑπομένως τήν κατάργησιν τοῦ ἀνθρώπου ὡς προσώπου, ὅπως τόν δέχεται ἡ Ὀρθόδοξος Θεολογία) καί τοῦ αὐτεξουσίου καί τῆς ἐλευθερίας του καί ὡς ἐκ τούτου ἡ Ἐκκλησία δέν μπορεῖ νά συναινέση εἰς τήν χρῆσιν του.
Ε. Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐπισημαίνει, ὅτι:
• Ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτου προκαλεῖ εἰς τούς πιστούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς σοβαράς ἐσχατολογικάς ἀνη-συχίας, καθώς ἐντάσσεται εἰς τά προδρομικά σημεῖα τῆς ἐλεύσεως τοῦ ἱστορικοῦ Ἀντιχρίστου, τοῦ ὁποίου τήν ἐμφάνισιν εἰς τό ἱστορικόν προσκήνιον (ἐκτός ἄλλων παραγόντων), προετοιμάζει καί τό παγκόσμιον κράτος, ἡ παγκόσμιος – δηλαδή - διακυβέρνησις, ὁ ἀσφυκτικός ἔλεγχος μιᾶς παγκόσμιας Ἀρχῆς ἐπί ὅλων τῶν πολιτῶν.
• Τήν ἔλευσιν τοῦ ἱστορικοῦ Ἀντιχρίστου, τοῦ Ἀντιχρίστου ὡς προσώπου, προετοιμάζει ἤδη ἀπό αἰῶνος καί πλέον ἡ αἵρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (εἰς τήν ὁποίαν συμμετέχουν νεοημερολογῖται καί παλαιοημερολογῖται), ἡ ὁποία εἶναι ἡ θρησκευτική ὄψις τῆς παγκοσμιοποιήσεως, τῆς ὁποίας σήμερον προωθεῖται ἡ οἰκονομική, πολιτική καί θεσμική μορφή.
• Ὡς ἐκ τούτου ἀγών κατά τῆς παγκοσμιοποιήσεως εἰς πνευματικόν ἐπίπεδον, δέν νοεῖται ἐκτός τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τήν Ὁποίαν μετά τό Σχίσμα τοῦ 1924 ἐκφράζει καί ὑποστασιάζει εἰς οἰκουμενικόν ἐπίπεδον ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ὡς ἱστορική καί ὀντολογική συνέχεια Αὐτῆς.
Διά τούς προηγουμένως μνημονευθέντας λόγους ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία:
• Δέν συναινεῖ εἰς τήν ἔκδοσιν τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτου.
• Καλεῖ τούς πιστούς εἰς πνευματικήν ἐγρήγορσιν, διά τήν κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀντιμετώπισιν καί αὐτῆς τῆς ἐξαιρετικῶς σοβαρᾶς προκλήσεως.
• Συνιστᾶ εἰς τούς πιστούς νά ἀντιταχθοῦν εἰς τήν θεσμοθέτησιν τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτου, μέ κάθε νόμιμον μέσον (κόσμιος καί εὐπρεπής συμμετοχή εἰς σχετικάς δημοσίους ἐκδηλώσεις, δημοσιεύσεις ἄρθρων, ἀναρτήσεις εἰς τό Διαδίκτυον, κ.λ.π.).
• Καλεῖ τούς πιστούς εἰς θερμήν πρός τόν Ἅγιον Θεόν προσευχήν, εἰς μετάνοιαν καί μυστηριακήν ζωήν, «ἵνα μή εἰσενέγκη ἡμᾶς εἰς πλείονα πειρασμόν», ἀλλά «ρύσηται ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ».
Πέραν τούτων ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀνέθεσεν εἰς Ἐπιτροπήν ἀποτελουμένην ἐκ τοῦ Παν/του Ἱερομονάχου π. Ἀμφιλοχίου Ταμπουρᾶ καί τοῦ Καθηγητοῦ κ. Ἀντωνίου Μάρκου τήν συστηματικήν μελέτην τοῦ θέματος καί τήν ὑποβολήν εἰς Αὐτήν σχετικῆς Εἰσηγήσεως, βάσει τῆς ὁποίας ἡ Ἱερά Σύνοδος θά ἐπανέλθη διά νεωτέρας Ἐνημερώσεως πρός τόν εὐσεβῆ καί ἀγωνιῶντα Ὀρθόδοξον λαόν.
Διά τήν Ἱεράν Σύνοδον
Ὁ Πρόεδρος
+ Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
ΚΗΡΥΚΟΣ
Ἐπικοινωνία:
Ἐπισκοπεῖον Ἁγίας Αἰκατερίνης, Τ.Θ. 54, 19400 Κορωπί.
Τηλ. 2106020176, 2106021467.
E-Mail: episkirikos@yahoo.gr.
Όσα δεν φθάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Μην κουράζεσθε αδίκως π. Παύλε. Ποιο εύκολο είναι να βρείτε ψύλλο στ'άχυρα παρά έναν αδελφό κληρικό να σας υποστηρίξει και να τα βάλει με τον δεσπότη του. Συνεχίστε να αγωνίζεσθε και να ομολογείτε και ο πιστός λαός που ξέρει να εκτιμά και να αναγνωρίζει τους γνησίους και καθαρούς ποιμένες είναι μαζί σας. Προσέξτε όμως (κατά την ταπεινή μου γνώμη) αν ο σεβ. Πειραιώς είναι όντως αντιοικουμενιστής ή το παίζει σε διπλό ταμπλώ. Το λέω αυτό γιατί μόλις πληροφορήθηκα μεταξύ άλλων ότι σήμερα στον Εσπερινό του Αγ.Σπυρίδωνα στον Πειραιά αντί να πλέξει το εγκώμιο του αγίου έπλεξε το εγκώμιο των αρχιοικουμενιστών Μεσσηνίας και Σύρου. Αυτό και άλλα τινα (που θα αποκαλυφθούν εν ευθέτω χρόνω) μας κάνουν να αμφιβάλλουμε... Το καλύτερο που θα έπρεπε να κάνετε αφού φύγατε από την Μητρόπολή σας εξαιτίας της αιρέσεως του Οικουμενισμού ήταν να αποτειχισθείτε και να συνεχίσετε να λειτουργείτε (όπως έπραξε προσφάτως ο π. Σταύρος από τη Λαμία). Οποιαδήποτε πιθανή μελλοντική ποινή σε βάρος σας δεν θα είχε καμία ισχύ όπως δεν έχει και στην περίπτωση του σεβ. Κοσόβου Αρτεμίου και της συνοδείας του. Ο λαός αναζητά και αγκαλιάζει τους ομολογητές και αγωνιστές κληρικούς που είναι μετρημένοι στα δάκτυλα, ένας εκ των οποίων είστε και σεις. Καλή συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνο που πραγματικά προκαλεί αλγεινή εντύπωση είναι ο χαρακτηρισμός αγία ψυχή για τον μακαριστό Παντελεήμονα Χρυσοφάκη τον οποίο του αποδίδει ο αρχιμανδρίτης Θεόφιλος Λεμοντζής.Ένας προκλητικότατος χαρακτηρισμός για τον άνθρωπο που το 1974 έσπευσε αγαλλομένω ποδί να αρπάξει το θρόνο της Θεσσαλονίκης πατώντας επί του πτώματος του αδελφού του Λεωνίδα Παρασκευόπουλου καο που εν συνεχεία κυνήγησε με πάθος τους συνεργάτες του μακαριστού Λεωνίδα και τους υποστηρικτές των 12.
ΑπάντησηΔιαγραφήH κ. ΧΡΙΣΤΙΝΑ Ν. αναφέρει πιό πάνω ότι ο π. Σταύρος Βάϊος ενώ "καθαιρέθηκε" από τον Νικόλαο της Λαμίας συνεχίζει να λειτουργή σαν ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΣ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ευχάριστη είδησι είναι αυτή κ. ΧΡΙΣΤΙΝΑ;
Εχουμε δηλαδή ήδη δύο κληρικούς ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ;
Τον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά που δεν μνημόνευε τον μοιχέποιβάτη, όπως τους αποκαλούν οι Πατέρες, Ιγνάτιο Λάπα διότι δεν αντιδρούσε καθόλου στα Οικουμενιστικά ανοίγματα και συμπροσευχομένου με τον αρχιαιρεσιάρχη πατριάρχη Βαρθολομαίο και τώρα δεύτερο τον π. Βάϊο;
ΔΟΞΑ τω ΘΕΩ άρχισαν να ξυπνάνε οι κληρικοί μας μπροστά στο πραγματικό ΟΡΓΙΟ των Οικουμενιστών και των Λατινοφρόνων.
Ποιά από όλες είναι η Πανορθόδοξος Σύνοδος των Γνωσίων Ορθοδόξων Εκκλησιών ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι 10-15.
Ποιά από όλες;
Εχουμε τριω΄ν συνόδων αντίθετες απόψεις.
Ποιά είναι αυτή η Μία Αγία Πανορθόδοξος;
Υπάρχει και τρίτος κληρικός που διέκοψε την εκκλησιαστική επικοινωνία (δεν μνημονεύει) με τον οικείο επίσκοπό του και λειτουργεί κάπου στην Μακεδονία. Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθούν κι άλλοι. Πάντως αν προβούμε αποτειχιζόμενοι σε συνόδους και παρασυνόδους (όπως πολύ ορθά ερωτά προηγούμενος αδελφός, ποιά σύνοδος από τις 10-15 των ΓΟΧ είναι η σωστή)τότε κυριολεκτικά θα πάμε από τη Σκύλα στη Χάρυβδη. Αν πρόκειται να μην κάνουμε σωστή αποτείχιση σύμφωνα με τις σωστές υποδείξεις σε προγενέστερο σχόλιο του κ. Πολυμενόπουλου, και εμπλακούμε με παρατάξεις των ΓΟΧ καλύτερα να μην κάνουμε κανένα βήμα. Κινδυνεύουμε αφάνταστα αν προχωρήσουμε πέρα από την αποτείχιση σε δημιουργία σχισματικών ομάδων. Αυτό που πρέπει να μας ενώνει θα είναι η αποτείχιση από την αίρεση και τα σχίσματα, τίποτε άλλο. Ακόμη και ο μακαριστός π. Θεοδώρητος που κοιμήθηκε προσφάτως δεν μνημόνευε κανέναν επίσκοπο του παλαιού γιατί ήταν πεπεισμένος ότι είχαν δημιουργηθεί σχίσματα στις παρατάξεις των ΓΟΧ. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και σύνεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΧΟΛΙΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΣΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ (ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΜΕΤ' ΑΥΤΩΝ), ΕΧΟΥΝ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΕΙΣ ΤΟ "ΚΙΝΗΜΑ" ΤΗΣ "ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ", ΑΛΛΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ "ΜΗΠΩΣ ΜΠΛΕΞΟΥΝ ΜΕ ΤΑΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΑΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΡΕΘΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ" ΥΠΕΜΘΥΜΙΖΩ ΜΙΑΝ ΣΑΦΕΣΤΑΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ κ. ΚΗΡΥΚΟΥ, ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΔΙΕΤΥΠΩΣΕ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΕΙΣ ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΑ - ΕΠΙΣΤΟΛΑΣ - ΕΓΚΥΚΛΙΟΥΣ, ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΥΡΟΝ ΚΑΙ ΑΝΕΓΝΩΣΑ ΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΤΟΥ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ" ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 10 ΕΤΩΝ. ΟΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΗ ΤΟΥΣ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝΤΑΣ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ", ΑΛΛΑ ΤΟ ΕΑΝ ΟΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΣΚΕΠΤΒΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΜΙΑΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΝ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΓΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, Η ΜΗΠΩΣ ΩΣ ΚΑΤΑΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΥΠΟ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΣΤΙΚΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ, ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΜΙΛΟΥΝ ΠΕΡΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ, ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΥ (ΛΙΒΕΛΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑ) ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ, ΑΥΤΗΝ ΔΗΛΑΔΗ Η ΟΠΟΙΑ "ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΩΣ ΚΑΙ ΑΜΕΙΩΤΩΣ" ΔΙΑΦΥΛΑΣΣΗ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ (ΠΡΑΚΤΙΚΑ Ζ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ), ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΝΕΙ ΟΛΙΓΟΙ, ΑΦΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ "Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΣΤΙΝ ΚΑΙ ΕΝ ΤΡΙΣΙΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙΣ ΟΡΙΖΟΜΕΝΗ" (ΤΟ "ΜΙΚΡΟΝ ΠΟΙΜΝΙΟΝ"). ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΔΙΑ ΤΑΣ "ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΑΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ", Ο ΙΔΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΑΙ ΩΣ "ΓΝΗΣΙΟΣ ΚΑΡΠΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΕΥΡΥΤΕΡΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ», ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑΝ ΣΧΕΣΙΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΝ (ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΝ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΖΕΙ Ο Π. ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ) ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ, ΑΛΛΑ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΩΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.
Δυστυχώς, όλα αυτά τα λένε και όλοι οι άλλοι (οι του παλαιού), δηλ. ότι αποτελούν την "ακαινοτόμητον και πρεσβυγενή....." και δυστυχώς, αποκαλούν την "Ο.Π.": "Ορθόδοξη άπνοια".
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ
ΤΑ ΠΕΡΙ «ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΓΕΝΟΥΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΝΕ ΜΟΝΟ ΟΙ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΤΑ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ, ΟΠΩΣ Ο "ΠΕΙΡΑΙΩΣ" ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ. ΚΑΙ ΔΙΑΚΗΡΥΤΤΟΥΝ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΝ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΓΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ, ΕΝΩ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΥΠΑΚΟΗ Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ "ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ", ΤΑ ΔΕ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΥ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΑΖΟΝΤΑΙ. ΚΑΙ ΕΦ' ΟΣΟΝ ΕΧΟΥΝ ΤΑΥΤΙΣΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΩΝ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ "ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΝ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΓΕΝΗ", ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΝΙΟΤΕ ΤΙΝΕΣ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΩΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΝ, ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟΝ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΩΝ ΩΣ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΟΜΩΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΘΕΜΑΤΟΣ. ΙΔΟΥ ΤΙ ΛΕΓΕΙ:
ΑπάντησηΔιαγραφή«... Συνόδους συνεκρότησαν μεγάλας καί παμπληθεῖς καί Ἐκκλησίαν Θεοῦ ἑαυτούς ὠνομάκασι, καί ὑπέρ Κανόνων ἐφρόντισαν τῶ δοκεῖν (φρόντισαν νά φαίνωνται πώς ἐργάζονται ὑπέρ τῶν Κανόνων), κατά Κανόνων τό ἀληθές κινούμενοι (ἐνῶ στήν πραγματικότητα ἐστρέφοντο κατά τῶν Κανόνων). Τί δή θαυμαστόν, εἰ καί πέντε καί δέκα ἐπίσκοποι, συναχθέντες τόν ὑπό τῶν Κανόνων καθηρημένον κατά τάς δύο αἰτίας ἠθώωσαν, λύσαντες τοῦ ἱερουργεῖν; Συνόδους τοίνυν, δέσποτα, οὐ τό ἀπλῶς συνάγεσθαι Ἱεράρχας τε καί Ἱερεῖς, κἄν πολλοί ὦσιν (κρείσσων γάρ εἶς ποιῶν τό θέλημα τοῦ Κυρίου, ἤ μύριοι παραβαίνοντες), ἀλλά τό ἐν ὀνόματι Κυρίου, ἐν τῆ εἰρήνη καί φυλακῆ τῶν Κανόνων. Καί τό δεσμεῖν καί λύειν οὐχ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ’ ὡς δοκεῖ τῆ ἀληθείᾳ, καί τῶ κανόνι, καί τῶ γνώμονι τῆς ἀκριβείας. Εἰ δείξωσιν οἱ συνελθόντες τοῦτο πεποιηκότες καί ἡμεῖς σύν αὐτοῖς. Εἰ οὐ δεικνύουσι, ἐκβαλέτωσαν τόν ἀνάξιον, ἵνα μή τις εἰς κατηγόρημα αὐτοῖς καί τοῖς μετέπειτα γενεαῖς παραδοθήσεται ... καί ἐξουσίᾳ τοῖς ἱεράρχαις ἐν οὐδενί δέδοται ἐπί πάση παραβάσει κανόνος, ἤ μόνον στοιχεῖν τά δεδογμένα καί ἔπεσθαι τοῖς προλαβοῦσιν»
(ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ, 99/1049)
ΠΛΕΟΝ ΣΑΦΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ "ΟΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΕΙΣΙΝ, ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΟΝΤΕΣ, ΟΥΔΕ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΣΙΝ, ΚΑΙ ΤΟΣΟΥΤΩ ΜΑΛΛΟΝ, ΟΣΟΝ ΑΝ ΚΑΙ ΣΦΩΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΤΕΨΕΥΔΟΙΝΤΟ, ΠΟΙΜΕΝΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΠΟΙΜΕΝΑΣ ΙΕΡΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΥΠ' ΑΛΛΗΛΩΝ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ..." (ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ, ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ) ΔΗΛΑΔΗ, ΔΙΑ ΝΑ ΕΛΘΩΜΕΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ, ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΙ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΟΤΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΝ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΓΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΑΝ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΩΝ Η ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΠΟΙΜΕΝΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΠΟΙΜΕΝΑΣ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ "ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΜΕΝΟΙ" ΚΑΙ "ΨΕΥΔΟΜΕΝΟΙ".ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ 1920, Η ΟΠΟΙΑ ΕΦΗΡΜΟΣΘΗ ΤΟ 1924 (ΝΕΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ) ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ (1937)ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ "ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ", ΗΤΟΙ ΠΡΟΣ ΑΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ, ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΑΡΝΟΥΜΕΝΗ ΟΥΤΩ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ, ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΤΓΕΝΟΥΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά καί νεώτεροι θεολόγοι ειπαν πώς τό κύρος της Εκκλησίας δέν εξαρτάται από τό πλήθος των μελων Της. Ιδού τί λέγει ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκι: «Πολὺ συχνὰ τὸ μέτρον τῆς ἀληθείας εἶναι ἡ μαρτυρία τῆς μειοψηφίας. Εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι Καθολικὴ Ἐκκλησία τὸ μικρὸν ποίμνιον. Ἴσως ὑπάρχουν περισσότεροι ἑτερόδοξοι παρὰ ὀρθόδοξοι. Εἶναι δυνατὸν νὰ ἐξαπλωθοῦν οἱ αἱρετικοὶ παντοῦ καὶ νὰ καταλήξῃ ἡ Ἐκκλησία εἰς τὸ περιθώριον τῆς Ἱστορίας ἢ νὰ ἀποσυρθῇ εἰς τὴν ἔρημον. Αὐτὸ συνέβη κατ' ἐπανάληψιν εἰς τὴν Ἱστορίαν καὶ εἶναι πολὺ πιθανὸν νὰ συμβῇ καὶ πάλιν ... Τὸ καθῆκον τῆς ὑπακοῆς παύει ὅταν ὁ ἐπίσκοπος παρεκκλίνει ἀπὸ τὸν καθολικὸν κανόνα καὶ ὁ Λαὸς ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ τὸν κατηγορήσῃ, ἀκόμη δὲ καὶ νὰ τὸν καθαιρέσῃ». Βλέπετε: Πρωτοπρεσβύτερου Γ. Φλωρόφσκυ, Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία, Παράδοσις, ἐκδ. Π.Πουρνάρα, Θεσσαλονίκη, σσ. 71 καὶ 75.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ που τα λέμε και ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης δεν ήταν και τόσο φανατικός με τις Συνόδους, μιας και θεωρεί τον Πάπα της Ρώμης τελικό κριτή πάσας αναφυομένης αίρεσης:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τι είναι αυτή η επιστολή του προς τον Λέοντα Γ΄: «Επειδήπερ Πέτρω τω μεγάλω δέδωκε Χριστός ο θεός μετά τας κλεις της βασιλείας των ουρανών και το ποιμνιαρχίας αξίωμα, προς Πέτρον ήτοι τον αυτού διάδοχον οτιούν καινοτομούμενον εν τη καθολική εκκλησία παρά των αποσφαλλομένων της αληθείας αναγκαίον αναφέρεσθαι…..» (Φατούρος, σελ. 91, 5). Δηλ. από πότε ο Πέτρος, άρα και ο διάδοχός του, είναι αρχηγός της ποίμνης και ποιάς ποίμνης, του όλου σώματος του Χριστού ή μόνον της ποίμνης της Ρώμης; Και ποιος είπε, ότι για οποιαδήποτε καινοτομία στην Εκκλησία θα πρέπει να απευθυνόμαστε στον Ρώμης και όχι σε Σύνοδο; Αλλά και σε άλλο σημείο της επιστολής αναφέρεται στον πάπα και τον αποκαλεί: «….. σώσον ημάς, αρχιποίμην της υπ’ ουρανόν εκκλησίας,…..» (Φατούρος, σελ. 92, 16). Από πότε ο πάπας είναι ο αρχιποιμένας της υπό τον ουρανόν Εκκλησίας και όχι ένας των αρχιποιμένων; Και από πότε ο Πέτρος θεωρείται διάδοχος του Χριστού, γιατί η διατύπωση μιλάει για διάδοχο του Χριστού και όχι του Πέτρου! Αν δεν ήταν έτσι έπρεπε στο «ήτοι» να υπήρχε το «και».
ΙΚ
ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΠΑΝΤΩΣ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ, ΕΧΟΥΣΑΝ ΟΥΤΩ: "Καθολικήν Εκκλησίαν την όρθήν και σωτήριον της εις αυτόν πίστεως όμολογίαν ... ο τον όλων είναι Θεός ἀπεφήνατο ." Αγίου Μαξίμου τοῦ Όμολογητού, (Ρ.G. 90, 132)Η ΔΕ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΛΕΟΝΤΑ Γ΄(ΟΜΟΛΟΓΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ) ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΠΟΣΩΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΣΥΖΗΤΑΜΕ, ΗΤΟΙ ΤΟ ΠΕΡΙ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΓΕΝΟΥΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΠΑΝΤΩΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ Ι.Κ. ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΕ ΔΙΟΤΙ ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΔΙΔΕΤΑΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΩ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΕΙΣ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΠΡΟΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΩΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΑΓΜΑΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΧΥΣΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΘΩΡΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΩΝ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ – ΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΚΑΣΤΗ ΠΑΡΑΤΑΞΙΣ – ΟΜΑΣ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΔΙ ΕΥΑΥΤΗΝ ΤΟ «ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΝ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΓΕΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ». ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΥΓΧΥΣΙΝ ΜΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΝΑ ΕΞΕΛΘΩΜΕΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΛΕΓΟΥΝ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μέγας Αθανάσιος:
« ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτους από της κοινωνίας προσήκει φεύγειν» ( βλ. Μ. Αθανασίου, Τοις τον μονήρη βίον ασκούσι P.G. 26, 1188ΒC)
Ο Αγιος Μάξιμος ο Ομολογητής:
«Ο Θεός εκλεξάμενος, εξήγειρεν Αποστόλους, και Προφήτας, και Διδασκάλους, προς τον καταρτισμόν των αγίων. Ο δε διάβολος, ψευδαποστόλους και ψευδοπροφήτας, και ψευδοδιδασκάλους κατά της ευσεβείας εκλεξάμενος εξήγειρεν, ώστε τον παλαιόν πολεμηθήναι νόμον και τον ευαγγελικόν. Ψευδαποστόλους δε, και ψευδοπροφήτας και ψευδοδιδασκάλους μόνους νοώ τους αιρετικούς. ων οι λόγοι και οι λογισμοί διεστραμμένοι εισίν. Ώσπερ ουν ο τους αληθείς Αποστόλους και Προφήτας, και Διδασκάλους δεχόμενος, Θεόν δέχεται. ούτως και ο τους ψευδαποστόλους, και ψευδοπροφήτας, και ψευδοδιδασκάλους δεχόμενος, τον διάβολον δέχεται» (βλ. Μαξίμου Ομολογητού, Περί των πραχθέντων εν τη πρώτη αυτού εξορία, ήτοι εν Βιζύη, παρ.Ι΄, P.G. 90, 144D – 145A.)
Ὁ Αγιος Υπάτιος:
Ο άγιος Υπάτιος (+17.6.446) Ηγούμενος της Μονής των Ρουφιανών στην Χαλκηδόνα, διέγραψε αμέσως το όνομα του Νεστορίου από τα δίπτυχα της Εκκλησίας, για να μη μνημονεύεται. ΄Όταν ο επίσκοπος Ευλάλιος τον παρετήρησε για την πράξιν του αυτήν, ο ζηλωτής Όσιος απάντησε, ότι δεν θεωρεί πλέον τον Νεστόριο ως επίσκοπο: Εγώ από τότε που έμαθα, ότι μιλά άσχημα για τον Κύριό μου, παύω την επικοινωνία μαζί του και ούτε αναφέρω το όνομά του, δεν είναι πια επίσκοπος. Και όταν πάλιν ο επίσκοπος Ευλάλιος τον απείλησε, ο άγιος Υπάτιος του αποκρίθηκε με σταθερότητα και διάθεση μαρτυρίου: ΄Ο,τι θέλεις κάνε, διότι εγώ αποφάσισα τα πάντα να πάθω. Και μ’ αυτή την απόφαση το έκαμα αυτό» ( βλ. Καλλινίκου, Βίος Αγίου Υπατίου, σ. 93-94. Σειρά Άνθη της ερήμου τ. 6. μτφρ. Άννας Αρβανίτη, Αθήναι 1973. βλ. επίσης Αντωνίου Παπαδοπούλου, Ο μοναχισμός έναντι της αιρέσεως εις την αρχαίαν Εκκλησίαν, σελ. 92-93, Θεσ/κη 1980, Θεοδωρήτου μοναχού, Αγιορείτου, Μοναχισμός και αίρεσις, σ. 39-42 Αθήναι 1977)
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος:
Το 379 ο άγιος Γρηγόριος με απόφαση της συνόδου της Αντιόχειας πήγε στη Κωνσταντινούπολη να στηρίξει τους Ορθοδόξους που κινδύνευσαν από την αίρεση του αρειανισμού. Πατριάρχης τότε ήταν ο Δημόφιλος, ο οποίος ήταν οπαδός του αρειανισμού.. Ο άγιος Γρηγόριος στη Κωνσταντινούπολη δεν είχε καμιά σχέση και «κοινωνία» με τον Πατριάρχη Δημόφιλο. Δεν «μνημόνευε» το όνομά του όταν λειτουργούσε στο ταπεινό και περιφρονημένο εκκλησάκι της αγίας Αναστασίας, γιατί όλους τους άλλους ναούς της Πόλης τους κατείχαν οι αρειανοί. Τότε μάλιστα είπε ο άγιος Γρηγόριος την ιστορική φράση: « Αυτοί έχουν τους οίκους, εμείς τον ΄Ενοικον»! Μετά από δύο χρόνια, το (381) συνήλθε η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία όχι μόνο δεν τιμώρησε ως σχισματικό τον άγιο Γρηγόριο, αλλά τον εξέλεξε και Πρόεδρο της.
Ὁ άγιος Κύριλλος
Το 428 Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ήταν ο Νεστόριος, ο οποίος δεν έπαυσε την «κοινωνία» με τον Ευτυχή, όταν κήρυξε από τον άμβωνα της αγίας Σοφίας ότι η Παναγία πρέπει να ονομάζεται «Χριστοτόκος» και όχι Θεοτόκος»! Την αντικανονική αυτή στάση του Νεστορίου οι πιστοί θεώρησαν ως συμφωνία του με τις κακοδοξίες του Ευτυχή, όπως και πράγματι ήταν. Οι πιστοί αμέσως έφυγαν απ’ το ναό και δεν εκκλησιάζονταν σε καμιά εκκλησία, επειδή μνημονεύονταν ο Νεστόριος. Ακόμα δεν είχε συνέλθει καμιά Σύνοδος να καταδικάσει τον Ευτυχή και το Νεστόριο, με τους οπαδούς τους, που κοινωνούσαν μαζί τους.
Ο άγιος Κύριλλος, Πατριάρχης Αλεξανδρείας, με επιστολές του, προς τον κλήρο και το λαό της Πόλης, τους παρότρυνε προς τούτο. Ύστερα από τρία χρόνια, το έτος 431 μ.Χ. συνήλθε η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία δικαίωσε τον άγιο Κύριλλο, όσους είχαν πάψει το «μνημόσυνο» του Νεστόριου και καταδίκασε το Νεστόριο!
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήὉ ἅγιος Μάξιμος:
Τον έβδομο αιώνα ταλάνιζε την Εκκλησία η αίρεση του Μονοθελητισμού. ΄Όλοι, οι τότε Πατριάρχες είχαν υποκύψει στην αίρεση αυτή. Ο μόνος, που έμεινε ακλόνητος στην Ορθοδοξία ήταν ο μοναχός άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, με τους δύο μοναχούς μαθητές του. Οι τρεις αυτοί μοναχοί έπαψαν την «κοινωνία» με όλους τους Πατριάρχες. Διώχτηκαν φοβερά. ΄Έκοψαν το χέρι του αγίου Μαξίμου, για να μη γράφει, και τη γλώσσα, για να μη ομιλεί. Τον αναθεμάτισαν και τον εξόρισαν στον Καύκασο, σε ηλικία 80 ετών.
΄Όλα αυτά συνέβησαν είκοσι χρόνια προτού συνέλθει το 680 μ.Χ. η Στ΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία καταδίκασε την αίρεση, αναθεμάτισε όλους τους τότε Πατριάρχες Ανατολής και Δύσεως, και δικαίωσε τον άγιο Μάξιμο με τους δύο μαθητές του μοναχούς!
Τόν ἅγιον Ιωάννη τόν Δαμασκηνό:
Την εποχή της εικονομαχίας (754 – 842 ) άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός πολεμά την αίρεση αυτή. Δεν έχει καμία «κοινωνία» με εικονομάχους επισκόπους. Συνέρχεται το 754 Οικουμενική Σύνοδος στην Ιέρεια η οποία τον αναθεμάτισε. Μετά τριάντα τρία χρόνια, συνήλθε ή Ορθόδοξη Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία αποκήρυξε την Σύνοδο της Ιέρειας, ως αιρετική, καταδίκασε τους εικονομάχους και δικαίωσε τον μοναχό Ιωάννη Δαμασκηνό!
Ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης:
Την ίδια εποχή της Εικονομαχίας ο μοναχός άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης διέκοψε το «μνημόσυνο» του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Κακοποιήθηκε, καθαιρέθηκε και αναθεματίστηκε. Και όλα αυτά μετά από δύο εικονομαχικές Συνόδους των ετών 754 και 815 μ.Χ. Η αναστήλωση των αγίων εικόνων τον δικαίωσε και μέχρι σήμερα μακαρίζεται στους ναούς της Ορθοδοξίας.
Ο άγιος Γερμανός:
Την εποχή της Φραγκοκρατίας στην Κύπρο, οι Λατίνοι επίσκοποι είχαν διώξει τους Ορθόδοξους επισκόπους και επέβαλαν με τη βία το «μνημόσυνό» τους στις Ορθόδοξες Εκκλησίες και τα μοναστήρια.. Οι Ορθόδοξοι δεν εκκλησιάζονταν στους ναούς τους, επειδή μνημονεύονταν οι Λατίνοι επίσκοποι. Τότε μάλιστα μαρτύρησαν με φρικτά βασανιστήρια από τους Λατίνους οι δεκατρείς οσιομάρτυρες μοναχοί της Καντάρας.
Ο άγιος Γερμανός, που τότε ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, σε γράμμα του στους Ορθοδόξους της Κύπρου, απαγορεύει κάθε «οικονομία» στο θέμα του «μνημοσύνου», έναντι οιουδήποτε τιμήματος. «Όσοι της καθολικής (= της Ορθόδοξης) εκκλησίας εστέ τέκνα γνήσια, φεύγειν όλω ποδί τη Λατινική υποταγή, και μηδέ ευλογίαν εκ των χειρών αυτών λαμβάνειν την τυχούσαν. Κρείσσον γαρ εστί εν τοις οίκοις υμών προσεύξασθαι κατά μόνας, ή επ’ εκκλησίαις συνάγεσθε μετά Λατινοφρόνων» (βλ. Κ. Σάθα, Μεσαιωνική βιβλιοθήκη, Αθήνα 1972, σ. 18
Οι ἁγιορειτες ὀσιομάρτυρες επί Βέκκου:
Μετά τη ψευδοσύνοδο της Λυώνος (1274), την οποία υπέγραψε ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος και δέχθηκε ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννης Βέκκος, οι αγιορείτες έπαυσαν το «μνημόσυνό» του. Το 1280 πήγαν στο άγιο Όρος ο αυτοκράτορας με τον Πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο, αποφασισμένοι να επιβάλλουν το «μνημόσυνο» του Λατινόφρονα Πατριάρχη. Οι μοναχοί αντέδρασαν. Πολλοί μαρτύρησαν. Άλλοι καρατομήθηκαν. Άλλοι απαγχονίστηκαν. Άλλοι πυρπολήθηκαν, Άλλοι καταποντίστηκαν στη θάλασσα.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ άγιος Γρηγόριος Παλαμάς:
Το 14ο αιώνα ο τότε μοναχός ( και μετέπειτα μητροπολίτης Θεσσαλονίκης) άγιος Γρηγόριος Παλαμάς έπαυσε το μνημόσυνο του Λατινόφρονα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα, επειδή συμφωνούσε με τις κακοδοξίες του Βαρλαάμ του Καλαβρού. Ο άγιος Γρηγόριος αναθεματίστηκε από σύνοδο και φυλακίστηκε τέσσερα χρόνια . Η Θ΄ Οικουμενική Σύνοδος των ετών 1341-1351, τον δικαίωσε
Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός:
Την ψευδοσύνοδο της Φλωρεντίας (1439) δεν υπόγραψε ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο οποίος δεν δέχτηκε να μνημονεύει το νέο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μητροφάνη, που ήταν Λατινόφρονας. Δεν δέχτηκε «κοινωνία» ούτε με κανένα άλλο επίσκοπο, που είχε «κοινωνία» με το Μητροφάνη. Η σύνοδος της Φλωρεντίας συγκλήθηκε ως Οικουμενική» Σύνοδος και οι αποφάσεις της ήταν νόμος του κράτους. Τις αποφάσεις της ακύρωσε και καταδίκασε η Πανορθόδοξη Σύνοδος Κωνσταντινουπόλεως του έτους 1484 μ.Χ. Η τελευταία του υποθήκη, προτού πεθάνει ήταν: « Εκφεύγειν άπασι τρόποις την κοινωνίαν αυτού (του πατριάρχου) και μήτε συλλειτουργείν αυτού, μήτε αρχιερέα τούτον, αλλά λύκον και μισθωτόν ηγείσθε» ( βl. 160, 1097)
Ο Γεννάδίος Σχολάριος
Ο Γεννάδιος Σχολάριος υπήρξε μαθητής του αγίου Μάρκου Ευγενικού και πρώτος Πατριάρχης μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως. Σχετικά με το «μνημόσυνο» του επισκόπου από τους πιστούς γράφει ο Γεννάδιος: «Η πνευματική κοινωνία των ομοδόξων, και η τελεία υποταγή προς τους γνησίους ποιμένας εκφράζεται με το μνημόσυνο. Οι Σύνοδοι και οι άλλοι Πατέρες ορίζουν, ότι αυτών που αποστρεφόμεθα το φρόνημα, (αυτών) πρέπει να αποφεύγουμε και την κοινωνία» ( βλ. Γενναδίου Σχολαρίου, Γράμμα προς τους εκκλησιαστικούς... περιοδικό Ο όσιος Γρηγόριος Αγίου Όρους, αριθμ.21, σελ.23 )
Ἀλλά καί ὁ Σέρβος κανονολόγος Νικόδημος Μίλας λέγει: «Εάν Επίσκοπός τις ή Μητροπολίτης ή Πατριάρχης άρξηται να διακηρύττη δημοσία επ’ εκκλησίας αιρετικήν τινά διδαχήν, αντικειμένην προς την Ορθοδοξίαν, τότε οι προαναφερθέντες κέκτηνται δικαίωμα άμα και χρέος ν’ αποσχοινισθώσι πάραυτα του επισκόπου, Μητροπολίτου και Πατριάρχου εκείνου, διό ου μόνον εις ουδεμίαν θέλουσιν υποβληθή κανονικήν ποινήν, αλλά θέλουσι και επαινεθή εισέτι, καθ΄ όσον δια τούτου δεν κατέκριναν και δεν επανεστάτησαν εναντίον των νομίμων επισκόπων, αλλ’ εναντίον ψευδεπισκόπων και ψευδοδιδασκάλων, ούτε και εγκατέστησαν τοιουτοτρόπως σχίσμα εν τη Εκκλησία, αλλ’ αντιθέτως απήλλαξαν την Εκκλησίαν, εν όσω ηδυνήθησαν, του σχίσματος της διαιρέσεως» ( βλ. Επισκόπου Νικοδήμου Μίλας, Οι Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μεθ’ ερμηνείας, Ι Ι, Novi Sad, σ. 290 – 291, μτφρ. εκ της Σερβικής υπό Ιερομ. – νυν επισκόπου- Ειρηναίου Μπούλοβιτς).