Το ιερό Πηδάλιο και οι ενστάσεις που διατυπώθηκαν (Η)-Η εικόνα του Συνθρόνου της Αγίας Τριάδος ( Μέρος δεύτερο)

 

(Ναός Αγίου Νικολάου-Τζώτζα  Καστοριά)

-------------------------------------

Έρευνα:. πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου (χημικός)

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΠΑΛΑΙΟ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ"

«..και ο άναρχος Πατήρ πρέπει να ζωγραφίζεται  καθώς εφάνη εις τον Προφήτην Δανιήλ ως παλαιός ημερών¨(Πηδάλιο-Άγιος Νικόδημος)

Αρχικά να σχολιάσουμε, ότι θα μπορούσε κάλλιστα αυτή η δήλωση να είναι ένα λάθος του αγίου Νικοδήμου. Γιατί Θεόπνευστοι και Αλάθητοι είναι οι Κανόνες και οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων που βρίσκονται στο Πηδάλιο, και όχι η ερμηνεία τους από τον άγιο Νικόδημο. Φαίνεται όμως παράξενο, να μη γνώριζε ο άγιος Νικόδημος αυτό το Θεολογικό ζήτημα, και να έκανε ένα τέτοιο λάθος. Μήπως λοιπόν θα τον αδικούσαμε αν χαρακτηρίζαμε τη δήλωσή του αυτή εσφαλμένη, πριν εξετάσουμε τι ακριβώς προσπαθεί να πει με τα λόγια αυτά;

Προφανώς ο άγιος Νικόδημος έβλεπε το θέμα βαθύτερα από την απλή απεικόνιση της όρασης του Δανιήλ, γι' αυτό ΔΕΝ ήταν αντιφατική η δήλωσή του αυτή με την πίστη της Εκκλησίας, όσο παράξενη και αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Και αυτό θα προσπαθήσω να δείξω στη συνέχεια: Μιλήσαμε προηγουμένως, για το συμβολισμό της όρασης αυτής, ως προς την άνοδο της ανθρώπινης φύσης του Κυρίου Ιησού Χριστού, στο ύψος της Θεικής Του φύσης.

Το πρώτο λοιπόν που πρέπει να σκεφθούμε, είναι η δήλωση του Κυρίου Ιησού Χριστού, περί της αναλήψεώς του. Που είπε ο Κύριος ότι πάει; Ας δούμε: «Αναβαίνω προς τον πατέρα μου και πατέρα υμών, και Θεόν μου και Θεόν υμών» (Ιωάννης 20/κ΄17). Διαχωρίζοντας με τα λόγια αυτά ο Ιησούς, τον εαυτό Του από τους μαθητές του, (γιατί δεν λέει: «Πατέρα ΜΑΣ» ή «Θεό ΜΑΣ», αλλά «Πατέρα ΜΟΥ και Πατέρα ΣΑΣ» και «Θεό ΜΟΥ και Θεό ΣΑΣ»), δείχνει τη διαφορά που είχε από αυτούς. Αυτός ήταν κατά φύσιν Υιός του Θεού κατά τη Θεική Του φύση, ενώ των μαθητών του ήταν μόνο κατά χάριν.

Και ακόμα, του Ιησού ο Πατέρας ήταν Θεός Του, μόνο κατά την ανθρώπινη κτιστή Του φύση, ενώ των μαθητών Του ήταν Θεός όλης τους της ύπαρξης! Κάνοντας λοιπόν τη διάκριση αυτή, ξεκαθαρίζει  την Θεανθρώπινη φύση Του, κάτι που μας θυμίζει έντονα τον Υιό του Ανθρώπου ενώπιον του Παλαιού των Ημερών, δηλαδή τη συμβολική αυτή όραση του Δανιήλ, που έδειχνε τις δύο φύσεις του Κυρίου Ιησού. Που είπε λοιπόν, ότι ανεβαίνει ο Χριστός; «Στον Πατέρα Του»! Γιατί η ανθρώπινη φύση Του, ΔΕΝ έφθασε μόνο στο ύψος της Θεικής φύσεως απλώς του Υιού, αλλά και του Ιδίου του Πατρός, μία και είναι ΙΣΟΙ κατά την  Θεότητα.

 Αυτό είναι ένα πρώτο στοιχείο, στο τι ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ στην φανέρωση του Παλαιού των Ημερών.

Ένα δεύτερο στοιχείο, είναι ο ίδιος ο συμβολισμός του Παλαιού των Ημερών. Τι συμβόλισε; Δεν συμβόλισε την αιωνιότητα; Άραγε μόνο ο Υιός είναι «Παλαιός των Ημερών»; Γιατί αν είναι ο Υιός «Παλαιός των Ημερών», είναι σαφέστατα και ο Πατέρας! Δεν είναι ο Υιός παλαιότερος από τον Πατέρα Του. Και παρά το ότι θα μπορούσαμε να αναφέρουμε αμέτρητα άλλα παραδείγματα, θα αρκεσθούμε σε ένα τρίτο, χαρακτηριστικό και τελευταίο εδώ: Στην αναφορά της Θεότητας. Δεν είναι η Αγία Τριάδα «ομοούσιος και αχώριστος» κατά την Ουσία; Είναι δυνατόν να είναι ο Υιός εκεί που δεν είναι ο Πατέρας, και ο Πατέρας, εκεί που δεν είναι ο Υιός; Δείτε τι είπε ο Ιησούς Χριστός: "ο εωρακώς εμέ εώρακε τον Πατέρα· και πως συ λέγεις, δείξον ημίν τον Πατέρα; ου πιστεύεις ότι εγώ εν τω Πατρί και ο Πατήρ εν εμοί εστι;" (Ιωάννης 14/ιδ΄10). Προσέξτε αυτό το εδάφιο! Είναι ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟ ως απάντηση στο πρόβλημα που εξετάζουμε. Λέει ο Ίδιος ο Χριστός: "Αυτός που είδε Εμένα, είδε τον Πατέρα"! Και είδαμε τον Άγιο Νικόδημο να μιλάει για «εμφάνιση του Πατρός», εκεί που η Εκκλησία ομόφωνα βλέπει να εμφανίζεται ο Υιός! Και ο άγιος Νικόδημος, φυσικά ξέρει πολύ καλά τι γράφει. Γιατί όποιος είδε τον «Παλαιό των Ημερών» εν τω Υιώ, «είδε ΚΑΙ τον Πατέρα» ,σύμφωνα με τη μαρτυρία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ο Παλαιός των Ημερών, βεβαίως είναι ο Υιός. Όμως είναι ταυτόχρονα ο Θεός. Ο ένας Θεός, γιατί Παλαιός των Ημερών, είναι ολοκληρος ο Τριαδικός Θεός, και όχι μόνο ένα από τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Και τα λόγια του Αγίου Νικοδήμου κρύβουν αυτή τη βαθύτερη έννοια, και όχι θεολογικό λάθος. Δεν χρειάζεται βεβαίως να εξηγήσουμε, ότι η απεικόνιση της Θεικής φύσεως του Χριστού (και γενικά της Θεότητας) στην όραση αυτή, είναι καθαρά ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ, και δεν τίθεται ούτε καν σκέψη για πραγματική απεικόνιση της απερίγραπτης Ουσίας του Θεού! Ο ασπρομάλλης της όρασης αυτής, συμβολίζει απλώς το «άναρχο», και (λόγω συνειρμών σκεπτόμενοι έναν έμπειρο ηλικιωμένο), τη «σοφία» και τη «δικαιοσύνη» του Θεού. Τίποτα δεν απεικονίζει ως προς την Ουσία του Θεού.  (ΠΗΓΗ: ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΜΑΔΑ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ)

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ