Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΑΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΑΣΙΑΣΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΤΗΣ ΑΙΣΧΥΝΗΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
Κα΄
Ἐνίσχυση τοῦ μετώπου τῆς παρανομίας
 
 
     Τό ἔτος 1994, ἀπό πλευρᾶς χειρισμῶν τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας γιά τό ἐκκλησιαστικό πρόβλημα, πέρασε μέ μιά κορύφωση τῆς αὐθαιρεσίας, τῆς ἀντικανονικότητας καί τῆς παρανομίας. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί ἡ μικρή περί αὐτόν ὁμάδα ποδοπάτησαν καί πέταξαν τίς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας –Σ.τ.Ε.- (καί ἰδιαίτερα τήν 1028/1993 τῆς Ὁλομελείας) στόν κάλαθο τῶν ἀχρήστων (παρ’ ὅλον ὅτι μέ ὅρκο εἶχαν ὑποσχεθεῖ μέ τή διαβεβαίωσή τους ὡς ἐπισκόπων νά τηροῦν τό Σύνταγμα καί τούς Νόμους –τό Σύνταγμα ἐπιτάσσει τήν τήρηση τῶν ἀποφάσεων τοῦ Σ.τ.Ε.). Ἀποτέλεσμα:
     -δέν καλοῦσαν τούς νόμιμους πλέον μητροπολίτες στά ὄργανα διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας,
     -θεωροῦσαν τίς δυό μητροπόλεις (Λάρισα καί Ἀττική) κενές καί στήν ἀρχή τοποθετοῦσαν τοποτηρητές καί στό τέλος ἔκαναν ἐκλογές στίς μή κενές αὐτές μητροπολιτικές περιφέρειες. Στήν Καρδίτσα θεωροῦσαν νόμιμο τόν παράνομο (μετά καί τίς ἀποφάσεις τοῦ Σ.τ.Ε.) Κλεόπα,
     -καί μέσα στό 1994, πέρα ἀπό τίς παράνομες (γιά τούς παραπάνω λόγους) ἐκλογές τῶν Παντελεήμονος Μπεζενίτη καί Ἰγνατίου Λάπα, προχώρησαν καί σέ ἄλλες ἐκλογές (Βεροίας καί Ἰωνίας καί Φιλαδελφείας), πού καί αὐτές ἔπασχαν ἀπό ἀκυρότητα, ἀφοῦ δέν ὑπῆρχε νόμιμη σύνθεση στήν Ἱεραρχία πού τούς ἐξέλεξε (ἀπουσίαζαν οἱ τρεῖς δικαιωθέντες). Ἡ λογική τῆς αὐθαιρεσίας καί τῆς παρανομίας ἦταν ἡ ἑξῆς: Ὅσο πιό πολλές παράνομες πράξεις συγκεντρώνονται τόσο πιό εὔκολα θά πνιγεῖ τό δίκαιο τῶν τριῶν.
     Ἐν τῷ μεταξύ, παράλληλα μέ τίς παρανομίες τῆς διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας, ἄρχισαν σταδιακά νά πληθαίνουν καί οἱ ἐκκρεμεῖς ὑποθέσεις στό Σ.τ.Ε. Στίς 3-3-1994 μέ ἀποφάσεις του τό Σ.τ.Ε. παραπέμπει τίς 3 προσφυγές γιά τά ἐπιτίμια (τῶν 3 μητροπολιτῶν) καί τόν διορισμό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ὡς τοποτηρητή στή μητρόπολη Ἀττικῆς στήν Ὁλομέλεια (σύνολο 4 προσφυγές στήν Ὁλομέλεια).
     Μέ τήν ἔκδοση τῶν Προεδρικῶν Διαταγμάτων ἐκπτώσεως τῶν 3 μητροπολιτῶν οἱ προσφυγές αὐξήθηκαν σωρηδόν. Ἐννέα μητροπολίτες (οἱ Φλωρίνης Αὐγουστῖνος, Κονίτσης Σεβαστιανός, Αἰτωλοακαρνανίας Θεόκλητος, Σιδηροκάστρου Ἰωάννης, Νικοπόλεως Μελέτιος, Λευκάδος Νικηφόρος, Καρυστίας Σεραφείμ, Λαγκαδᾶ Σπυρίδων καί Κιλκισίου Ἀπόστολος) κατέθεσαν προσφυγές κατά τῶν διαταγμάτων ἐκπτώσεως τῶν τριῶν μητροπολιτῶν «διά τήν προστασία τοῦ αὐτοδιοικήτου τῆς Ἐκκλησίας», ὅπως χαρακτηριστικά ἀνέφεραν, ἀφοῦ ὁ Ὑπουργός προέβη σέ ἔκδοση διαταγμάτων χωρίς νά τοῦ ζητηθεῖ ἀπό τή Σύνοδο! Καί οἱ τρεῖς ἐπίσης μητροπολίτες κατέθεσαν προσφυγές γιά τά ἐναντίον τους ἐκπτωτικά διατάγματα (σύνολο 12 προσφυγές στήν Ὁλομέλεια γιά τά Διατάγματα).
     Οἱ ἑπόμενες 4 προσφυγές (πού καί αὐτές συσσωρεύτηκαν στήν Ὁλομέλεια τοῦ Σ.τ.Ε.) ἀφοροῦσαν τίς 2 παράνομες ἐκλογές Παντελεήμονα καί Ἰγνατίου σέ Ἀττική καί Λάρισα ἀντίστοιχα, ἀλλά καί τίς ἐκλογές τῶν Βεροίας καί Νέας Ἰωνίας, πού ἔπασχαν σαφῶς νομικά καί μποροῦσαν νά ἀκυρωθοῦν λόγῳ τῆς παράνομης σύνθεσης τῆς Ἱεραρχίας (δέν μετεῖχαν οἱ 3 νόμιμοι).
     Εἴκοσι λοιπόν προσφυγές συνωστίσθηκαν στήν Ὁλομέλεια τοῦ Σ.τ.Ε. γιά τό ἐκκλησιαστικό.
     Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, στήν προσπάθειά του νά ροκανίζει τό χρόνο μέ συνεχεῖς ἀναβολές στό Σ.τ.Ε., φρόντιζε νά συντηρεῖ κάποιες δῆθεν προσπάθειες μέσα στήν σύνοδο (ΔΙΣ) γιά τήν λύση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ. Τό ἐπιχείρημα γιά νά δοθεῖ ἡ ἐπιθυμητή ἀναβολή ἦταν: μή βγάλετε ἀπόφαση ἀφοῦ ἡ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας θά λύσει τό θέμα συναινετικά! Ἔτσι λειτούργησε ἡ πενταμελής ἐπιτροπή ὑπό τόν Λαγκαδᾶ τό 1994 καί κέρδισε ἡ πλευρά τοῦ Σεραφείμ τήν ἀναβολή στίς 21-10-1994. Μέσα στό 1995 συστάθηκαν ἀκόμα 3 ἐπιτροπές:
     Α) Ἡ πρώτη ὑπό τόν Φλωρίνης Αὐγουστῖνο. Στίς 13-03-1995 ἀνέθεσε ἡ Σὐνοδος (ΔΙΣ) στόν Φλωρίνης Αὐγουστῖνο νά ἐπιχειρήσει, ἐρχόμενος σέ ἐπαφή μέ τούς τρεῖς μητροπολίτες, νά κάνει εἰσήγηση ἐξεύρεσης λύσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ προβλήματος. Τήν εἰσήγησή του ὁ Φλωρίνης διάβασε στήν πρώτη συνεδρία τῆς ΔΙΣ τοῦ Ἀπριλίου (5-4-1995). Ἀφοῦ κάνει μιά ἱστορική ἀναδρομή τοῦ ὅλου θέματος καί ἀφοῦ τονίσει ἐπανειλημμένα ὅτι σέ κανένα ἐκκλησιαστικό ἔγκλημα δέν ὑπέπεσαν οἱ τρεῖς καί παρ’ ὅλα αὐτά χωρίς νά δικασθοῦν ἐκτοπίσθηκαν ἀπό τή μητρόπολή τους καί ἐκ τῶν ὑστέρων ὑποβλήθηκε σ’ αὐτούς τό μή προβλεπόμενο ἀπό τούς κανόνες «ἐπιτίμιο τῆς ἀκοινωνησίας», προτείνει μία λύση καί προτρέπει νά γίνει ἀποδεκτή. Ἄς δοῦμε ἕνα ἀπόσπασμα τῆς εἰσήγησής του:
     



«...Ἡ διαίρεσις ὅμως τῆς Ἐκκλησίας δέον νά ἐκλείψη τό συντομώτερον. Καί εἰς τοῦτο θά συμβάλη ἡ ὅσον τάχιστα λύσις τοῦ ὑφισταμένου ἐκκλησιαστικοῦ προβλήματος, ἀφ’ ἑνός διά τῆς ἀναγνωρίσεως καί ἀποκαταστάσεως καί ἐκκλησιαστικῶς τῶν τριῶν ὡς ἄνω κανονικῶν Μητροπολιτῶν εἰς τάς Μητροπόλεις δι ἅς ἐξελέγησαν, καί ἀφ’ ἑτέρου διά τῆς τακτοποιήσεως καί τῶν ἑτέρων δυό Μητροπολιτῶν (κ.κ. Ἰγνατίου καί Παντελεήμονος), ἐκλεγέντων, ὡς γνωστόν, μόλις πρό 10 μηνῶν εἰς τάς μή κενάς μητροπολιτικάς ἕδρας Λαρίσης καί Ἀττικῆς. Εἰδικῶς διά τήν περίπτωσιν τοῦ μητροπολίτου κ. Παντελεήμονος (Μπεζενίτη) δέν παραλείπω νά τονίσω ὅτι ἡ ἐκλογή τούτου, ἐκτός ἄλλων, προσκρούει καί εἰς τό ἀμετάθετον τῶν ἐπισκόπων. Οἱ ἱ. Κανόνες, ὡς εἶνε γνωστόν, ἀπαγορεύουν ρητῶς τό μεταθετόν τῶν ἐπισκόπων καί καυτηριάζουν τούς διά λόγους πλουτισμοῦ καί δόξης ἐπιδιώκοντας αὐτό μητροπολίτας ἐπισείοντες κατ’ αὐτῶν φοβερά ἐπιτίμια. Ἡμεῖς δέ ὡς ἀρχιμανδρίτης ἠγωνίσθημεν σθεναρῶς ἐναντίον τοῦ μεταθετοῦ τῶν ἐπισκόπων καί χάρις εἰς τούς ἀγώνας ἐκείνους μεγάλαι κεναί τότε μητροπόλεις (ὡς αἱ Αἰτωλοακαρνανίας, Κορίνθου, Μαντινείας, Μεσσηνίας κ.ἄ.) ἐπληρώθησαν ὄχι διά μεταθέσεως ἀλλά δι’ ἐκλογῆς.
     Χάριν λοιπόν τῆς εἰρήνης καί τῆς ἑνότητος εἰς τήν Ἐκκλησίαν μας φρονοῦμεν ὅτι καί οἱ ἐκ διαφόρων ἐπόψεων καί ἐλατηρίων διεκδικοῦντες τάς Μητροπόλεις Λαρίσης καί Ἀττικῆς κ.κ. Ἰγνάτιος καί Παντελεήμων δέν θά πρέπη νά μείνουν ἐκτός τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας. Οὔτε εἶμαι ὑπέρ τῆς γνώμης νά διχοτομηθοῦν αἱ δυό ὡς ἄνω Μητροπόλεις, καθ’ ὅτι διά τῶν λύσεων αὐτῶν δέν πρόκειται νά ὑπάρξη παῦλα τῶν κακῶν, ὡς διεπίστωσα τοῦτο ἐκ τῶν γενομένων ἐπαφῶν καί ἔχω μορφώσει ἐπί τοῦ προκειμένου καί ἰδίαν προσωπικήν γνώμην, οὔτε ὅμως καί ὑπό κανονικῆς τινος διατάξεως προβλέπεται ἡ λύσις τῆς διχοτομήσεως.
     Εἶναι ὅμως δυνατόν νά διευθετηθῆ τό πρόβλημα κατ’ ἄλλον τινά τρόπον. Διά τῆς τοποθετήσεως, δηλαδή, τῶν δυό ἀνωτέρω μητροπολιτῶν εἰς ἄλλας κενάς ἤ κενωθησομένας μητροπόλεις, ἤ ἀκόμη διά τῆς τοποθετήσεώς των εἰς ἱδρυθησομένας νέας μητροπόλεις. Εἰς τόν νομόν λ.χ. Ἀττικῆς ὑπάρχουν δύο ἕδραι Νομαρχιῶν, τῆς Ἀνατολικῆς καί τῆς Δυτικῆς Ἀττικῆς, αἱ ὁποῖαι, συμφώνως τῷ νόμῳ (ἄρθρ. 11, πάρ. 2, ἐδάφ. β΄ τοῦ ν. 590/1977) εἶνε, καί ἄλλως δύνανται νά γίνουν, ἕδραι Μητροπόλεων. Εἰς τήν ἕδραν τῆς Ἀνατολικῆς Ἀττικῆς νά ἱδρυθῆ ἡ Μητρόπολις Ἁγίας Παρασκευῆς, Χαλανδρίου κ.λπ. μέ ἕδραν τήν Ἁγίαν Παρασκευήν, καί εἰς τήν ἕδραν τῆς Δυτικῆς Ἀττικῆς νά ἱδρυθῆ ἡ Μητρόπολις Αἰγάλεω, Ἁγίας Βαρβάρας κ.λπ. μέ ἕδραν τό Αἰγάλεω. Καί εἰς μέν τήν Μητρόπολιν Ἁγίας Παρασκευῆς νά τοποθετηθῆ ὁ κ. Παντελεήμων, ὅπου εὑρίσκεται καί ἡ κατοικία του, εἰς δέ τό Αἰγάλεω νά τοποθετηθῆ ὁ κ. Ἰγνάτιος, διά νά εὑρίσκεται πλησίον τοῦ χώρου παλαιοτέρας ποιμαντικῆς προσπαθείας του. Καλύπτονται, ἄλλωστε, οὕτω καί οὐσιαστικαί ποιμαντικαί ἀνάγκαι, λόγω τῆς πολυκοσμίας τῶν περιοχῶν αὐτῶν καί τῆς βιωσιμότητος τῶν Μητροπόλεων.
     Ταῦτα φρονῶ ἐν προκειμένῳ καί εἰς αὐτό τό συμπέρασμα, χάριτι Θεοῦ, κατέληξα, ὕστερον μάλιστα καί ἀπό τάς σχετικάς ἐπαφάς καί ἐπικοινωνίας, τάς ὁποίας εἶχον μετά τῶν ἐμπεριστάτων πέντε (5) ὡς ἄνω ἀδελφῶν Μητροπολιτῶν. Διό καί παρακαλῶ τήν ΔιαρκῆἹεράν Σύνοδον ὅπως ἐγκρίνη τήν εἰσήγησίν μου αὐτήν, ἵνα οὕτω λυθῆ τό ἀκανθῶδες τοῦτο πρόβλημα καί εἰρηνεύση ἐπί τέλους ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία. Εἴθε δέ οὕτω πράττοντες ν’ ἀξιωθῶμεν ὅλοι, κλῆρος καί λαός, νά ἑορτάσωμεν ἐν ὁμονοίᾳ καί ἀγάπη τήν ἔνδοξον Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ τήν σκέψιν καί βεβαιότητα ὅτι ὁδεύει πλέον πρός ὁριστικήν λύσιν τό σοβαρόν τοῦτο πρόβλημα.
     Ἄλλως, τό κακόν ὁλονέν καί θά ἐπιδεινοῦται περισσότερον, ἡ διαίρεσις θά ὀξύνεται, καί ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ, ὁ φρουρός οὗτος τῆς πίστεως καί τῆς ζωῆς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ -ὁ ὁποῖος δέν δύναται νά μένη ἀδιάφορος καί νά μήν ἀγωνίζεται ὡς ἐμπροσθοφυλακή τῆς μαχομένης Ἐκκλησίας-, συνεχῶς θά παροξύνεται. Θά παρέχεται δέ περαιτέρω εὔλογος ἀφορμή εἰς τήν Πολιτείαν νά ἐπεμβῆ εἰς τά ἐσωτερικά τῆς Ἐκκλησίας καί οὕτω νά διαιωνισθῆ ἡ διαίρεσις καί νά μεγεθυνθῆ ἡ κακοπραγία τῶν Ἐκκλησιαστικῶν μας πραγμάτων.
     Ἡ λύσις τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος πρέπει ὁπωσδήποτε νά πραγματοποιηθῆ ἐν πνεύματι ἀγάπης καί κατανοήσεως ἀπό τήν παροῦσαν διοίκησιν τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία, διά τήν ἐξιδιασμένην ἀγωνίαν της ὑπέρ τῆς εἰρηνεύσεως τῆς Ἐκκλησίας, θά δικαιοῦται νά ἔχη καί τήν ἱστορικήν δικαίωσιν διά τό θεάρεστον τοῦτο ἐπίτευγμά της. Καί τοῦτο πρέπει νά συμβῆ συντόμως, πρίν ἡ σκληρά σπάθη τῆς Δικαιοσύνης ἀποφανθῆ καθ’ ἡμῶν. Ἄς ἐνωτισθῶμεν ἐν προκειμένῳ καί τήν συμβουλήν τοῦ Προέδρου τῆς Ὁλομελείας τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, ὅστις συναισθανόμενος τήν κρισιμότητα τοῦ προβλήματος καί πονῶν διά τήν ὑφισταμένην διαίρεσιν εἰς τούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας ἀνέβαλε τήν συζήτησιν τοῦ θέματος ὑπό τοῦ Ἀνωτάτου Ἀκυρωτικοῦ Δικαστηρίου εἰπών τα ἐξῆς χαρακτηριστικά λόγια. «Ἐπιθυμία τοῦ Δικαστηρίου εἶναι νά βρεθεῖ λύση ἀγάπης. Καί ἄν ἀκολουθηθεῖ αὐτή ἡ γραμμή, τά πράγματα θά τακτοποιηθοῦν. Ἀλλοιῶς θά περιμένουμε τό σπαθί τῆς Δικαιοσύνης».
     Ἐγώ δέ ὁ γηραιότερος τῶν μητροπολιτῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος θερμήν ὑποβάλλω καί πάλιν παράκλησιν πρός τήν Διαρκῆ Ἱεράν Σύνοδον καί ἰδιαιτέρως πρός τόν Μακαριώτατον Πρόεδρον αὐτῆς, Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Σεραφείμ, ὅπως γίνη δεκτή ἡ εἰσήγησίς μου καί ἐπιληφθῆ αὔτη τοῦ προβλήματος τούτου, δίδουσα τήν ἀνωτέρω μόνην ἐφικτήν σήμερον εἰρηνικήν καί δικαίαν λύσιν πρός χαράν ὅλων τῶν ἀγαπώντων καί πονούντων τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος. Ἀμήν!

Ἀθῆναι, 3 Ἀπριλίου 1995        
Ὁ Συνοδικός Μητροπολίτης    
† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἐορδαίας
     ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ»  
 



             
     Ἡ εἰσήγηση αὐτή, πού ἔθετε μπροστά ἀπό ὅλα τούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, λάμβανε ὑπ’ ὄψη της τά δεδομένα ἀπό τό Ἀνώτατο Ἀκυρωτικό Δικαστήριο (Σ.τ.Ε.), καί πρότεινε βιώσιμη λύση καί γιά τούς 5 (ἀκόμα καί γιά τούς Παντελεήμονα καί Ἰγνάτιο), ἐκνεύρισε τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί αὐτό ἀποτυπώνεται στό Δελτίο Τύπου τῆς Συνόδου. Ἐκεῖ παρουσιάζεται ὅτι ὁ Φλωρίνης δέν ἔφερε πρόταση στή Σύνοδο (ἰσχυρισμός πού φανερώνει τή διαφωνία τοῦ πρώτου), γιατί δῆθεν οἱ τρεῖς δέν τήν δέχθηκαν. Ἡ πραγματικότητα ἦταν ὅτι ὁ Φλωρίνης ἔφερε πρόταση στή Σύνοδο πού ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δέν τήν δέχθηκε. Δεῖτε τό δελτίο τύπου τῆς ΔΙΣ καθώς καί τή Δήλωση-διάψευση τοῦ Φλωρίνης Αὐγουστίνου:
«ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ
τῆς Τετάρτης 5 Ἀπριλίου 1995
     ...Ἐκτός ἡμερησίας διατάξεως ἀναγνώστηκε εἰσήγηση τοῦ Σεβ. Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἐορδαίας κ. Αὐγουστίνου, ὁ ὁποῖος κατέθεσε ὅτι δέν ἐπιτεύχθηκε εἰρηνική λύση στό Ἐκκλησιαστικό. Τοῦτο ὀφείλεται στήν ἄρνηση τῶν Μητροπολιτῶν κ. Νικοδήμου καί Θεολόγου νά ἀποδεχθοῦν διχοτόμηση των Ἱ. Μητροπόλεων Ἀττικῆς καί Λαρίσης, προτεινόντων ἀντί αὐτῆς τή δημιουργία νέων Ἱ. Μητροπόλεων μέ ἀποκοπή τμημάτων ἀπό τήν Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν καί τήν Ἱ. Μ. Νικαίας γιά τούς κανονικούς Μητροπολίτες κ. Παντελεήμονα καί Ἰγνάτιο...
(Ἀπό τό Γραφεῖο Τύπου της Ἱ. Συνόδου)»
«ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ Ι.ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Δ Η Λ Ω Σ Ι Σ
Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἐορδαίας Αὐγουστίνου
     ΛΥΠΟΥΜΑΙ διά τό χθεσινόν (5-4-1995) Ἀνακοινωθέν τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ἱ. Συνόδου. Ὁ συντάκτης αὐτοῦ φαίνεται ὅτι δέν ἐπικοινωνεῖ μέ τήν αἴθουσαν της Δ.Ι.Σ., ἐνώπιον τῆς ὁποίας καί ἀνεγνώσθη ἡ Εἰσήγησίς μου. Ἐκ τῆς Εἰσηγήσεώς μου οὐδόλως συνάγεται τό ἀποδιδόμενον εἰς ἐμέ, ὅτι ἐδήλωσα δῆθεν, ὅτι δέν ἐπετεύχθη εἰρηνική λύσις τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος λόγω ἀρνητικῆς στάσεως τῶν τριῶν Μητροπολιτῶν. Ὁ ὑποφαινόμενος ΔΗΛΩ καί αὔθις ὅτι ἐμελέτησα εἰς βάθος τό πρόβλημα, ὑπεστήριξα τόν σεβασμόν πρός τούς Ἱερούς Κανόνας καί εἰσηγήθην, ἐν ἁρμονίᾳ πρός αὐτούς, ἀληθῶς βιωσίμους λύσεις. Δηλαδή, τήν πλήρη ἀποκατάστασιν τῶν ἀδικηθέντων τριῶν Μητροπολιτῶν, ἀλλά καί τήν τακτοποίησιν, διά τήν εἰρήνευσιν, τῶν νεοεκλεγέντων κ.κ. Ἰγνατίου καί Παντελεήμονος εἰς νομοθετημένας θέσεις, ἐκτός τῶν ἐπιμάχων Μητροπόλεων. Ἐπεσήμανα δέ ὅτι οὐδείς συντρέχει λόγος διχοτομήσεων, αἱ ὁποῖαι δέν συνιστῶνται ἀπό ἐμέ διά λόγους κανονικούς ἀλλά καί διά λόγους πραγματικούς, κυρίως ὅμως διά νά μή ἐπαναληφθοῦν παρόμοια φαινόμενα εἰς τήν μελλοντικήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας.
     Τό ποῖαι λοιπόν εἶνε αἱ θέσεις μου καί τί εἰσηγοῦμαι διά τήν λύσιν τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ, δύναταί τις κάλλιστα νά ἴδη, ἐάν ἀναγνώση μετά προσοχῆς τό κείμενον τῆς εἰσηγήσεώς μου, τό ὁποῖον κατετέθη καθηκόντως εἰς τήν Γραμματείαν της Ἱ. Συνόδου, παραλλήλως δέ ἐδόθη καί εἰς τόν τύπον πρός δημοσίευσιν.
     Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ ὅτι τά ἀναγραφόμενα εἰς τό ἀνωτέρω Δελτίον τύπου δέν ἀνταποκρίνονται εἰς τήν πραγματικότητα (εἰς τό περιεχόμενον τῆς Εἰσηγήσεώς μου) καί ὅτι ταῦτα δυναμιτίζουν τάς προσπαθείας πρός λύσιν τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος.

Ἀθῆναι 6-4-1995                
Ὁ Συνοδικός Μητροπολίτης     
† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἐορδαίας
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ»                
     Β) Μέ τήν ἔναρξη τόν Σεπτέμβριο τῆς νέας ΔΙΣ, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἀνέθεσε στόν «Ἀλεξανδρουπόλεως» Ἄνθιμο πάλι νά ἔρθει σέ μιά ἐπαφή μέ τούς τρεῖς καί νά εἰσηγηθεῖ στή ΔΙΣ μιά πρόταση λύσεως. Μερικές πρόχειρες τηλεφωνικές συνδιαλέξεις ἔκανε ὁ μητροπολίτης Ἄνθιμος. Μετά ἀπό αὐτές εἰσηγήθηκε στήν ΔΙΣ. Δεῖτε τό ἀνακοινωθέν:
«Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
τῆς Πέμπτης 7 Σεπτεμβρίου 1995
     ...Τήν Δ.Ι.Σ. ἀπησχόλησε ἐκτενῶς τό ἐν ἐκκρεμότητι Ἐκκλησιαστικόν θέμα, εἰσηγηθέντος σχετικῶς τοῦ ἐκ τῶν μελῶν της Δ.Ι.Σ., Σεβ. Μητρ. Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἀνθίμου καί συζητήσεως πολλῆς γενομένης ἡ Δ.Ι.Σ. ἀπεφάσισε μετά τήν ἐπί τοῦ Ἐκκλησ. ζητήματος ἀπό 19.10.1994 ἀπόφασιν τῆς Ἱεραρχίας, ἀναμένει τούς ἐνδιαφερομένους 3 Ἀρχιερεῖς νά προσέλθουν πρός τήν Ἐκκλησίαν, τήν Δ.Ι.Σ. δηλαδή, διά νά συζητήσουν τήν κατ’ Ἐκκλησιαστικήν οἰκονομίαν καί ἐπιείκειαν ρύθμισιν τοῦ ζητήματός των καί τότε ἀναμφιβόλως ἡ Ἐκκλησία θά πράξη τό καθῆκον της διά τῶν ἁρμοδίων ὀργάνων της.
(Ἀπό τό Γραφεῖο Τύπου της Ἱ. Συνόδου)»
     Ὅλο κι ὅλο μιά προτροπή πρός τούς τρεῖς. Ἄν θέλετε λύση τοῦ ζητήματός σας (τό ὅτι εἶναι ἐκκλησιαστικό τό θέμα, ἀφοῦ γιά τουλάχιστον πέντε ὁλόκληρα χρόνια σπάρασσε τό ἐκκλησιαστικό σῶμα, δέν τούς ἀπασχολεῖ) προσέλθετε ὡς ἐπαῖτες πρός «τήν Ἐκκλησίαν, τήν Δ.Ι.Σ. δηλαδή» (ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ ΔΙΣ!) καί ἡ Ἐκκλησία (!) θά κάνει τό καθῆκον της μέ τά ἁρμόδια ὄργανα.
     Ἡ ὑπεροψία τοῦ κειμένου δείχνει τήν πλήρη ἀδιαφορία γιά ἐξεύρεση λύσεως καί τήν πραγματικότητα ὅτι τό μόνο ἐνδιαφέρον ἦταν νά ὑπάρχει ἕνα χαρτί ἐπίσημο τῆς ΔΙΣ πού πιστοποιεῖ μιά διεργασία δῆθεν ἐξευρέσεως λύσεως μέσα ἀπό μιά ἐπιτροπή.
     Γ) Τόν ἑπόμενο μῆνα, στή συνεδρία τῆς 4ης-10-1995, κλήθηκαν οἱ τρεῖς, στή Σύνοδο γιά νά συζητήσουν μέ ὅλα τά μέλη τῆς ΔΙΣ. Ὅπως ὅμως ἔδειξαν τά πράγματα, αὐτή ἡ τελευταία «ἐπιτροπή», πού ἀπαρτιζόταν ἀπό ὅλη τή Σύνοδο, ἦταν μιά τελείως προσχηματική ἐπικοινωνία πού ἔδειχνε τήν ἀπόλυτη ἀδιαφορία τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας νά δοθεῖ ἡ παραμικρή λύση. Δεῖτε τό ἀνακοινωθέν τῆς Συνόδου τῆς ἐπόμενης ἡμέρας:
«Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
τῆς Πέμπτης 5 Ὀκτωβρίου 1995
     Ἡ Δ.Ι.Σ. κατά τήν Συνεδρίαν Αὐτῆς τῆς 4ης Ὀκτωβρίου 1995 καί μετά τήν ἀπό 7ης Σεπτεμβρίου 1995 ἀπόφασιν Αὐτῆς, διά τῆς ὁποίας ὑπεμιμνήσκετο εἰς τούς τρεῖς ἐνδιαφερομένους Μητροπολίτας ἡ δυνατότης νά προσέλθουν εἰς τήν Διαρκῆ Ἱεράν Σύνοδον, μετά καί τήν ἀπό 20.10.1994 ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, διά νά συζητήσουν τήν ἐν ἐκκλησιαστικῇ οἰκονομίᾳ καί ἐπιεικείᾳ ρύθμισιν τοῦ προβλήματός των, ἡ Δ.Ι.Σ. ἀπεδέχθη ἐπιθυμίαν των, διερμηνευθεῖσαν ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἀνθίμου, περί ἀκροάσεώς των ὑπό τῆς Δ.Ι.Σ. Συνοδικῶς ἀπεφασίσθη τά Μέλη τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀπόντος τοῦ Μακαριωτάτου Προέδρου, νά ἀκούσουν τούς 3 Μητροπολίτας ἐν συσκέψει, εἰς τήν ἐντευκτήριον αἴθουσαν τοῦ Συνοδικοῦ Μεγάρου, διά νά ἀναπτύξουν τάς ἐπί τοῦ προκειμένου θέματος θέσεις των καί παρεκλήθη ὁ Σεβ. Ἀντιπρόεδρος τοῦ σώματος νά μεταφέρη ταύτας ἐνώπιον Αὐτοῦ κατά τήν ἑπομένην Συνεδρίαν.
     Πραγματοποιηθείσης αὐθημερόν τῆς συναντήσεως τῶν μελῶν της Δ.Ι.Σ. μετά τῶν ἐν λόγῳ Ἀρχιερέων, κατά τήν Συνεδρίαν τῆς ἑπομένης 5ης Ὀκτωβρίου 1995 ὁ Σεβ. Φιλίππων κ. Προκόπιος μετέφερε ἐνώπιον τῆς Δ.Ι.Σ. τό περιεχόμενον τῆς μετ’ αὐτῶν συζητήσεως, καθ ἤν διεπιστώθη ὅτι οὗτοι ἀμετακινήτως ἐμμένουν εἰς τάς ἀπόψεις των αἰτούμενοι τήν ἄρσιν τοῦ ὑπό τῆς Ἐκκλησίας ἐπιβληθέντος ἐπιτιμίου «τῆς ἀκοινωνησίας» καί διεκδικοῦν τάς Μητροπόλεις τῶν ὁποίων ἐξέπεσον ἀποφάσει τῆς Ἐκκλησίας. Κατόπιν τούτων ἡ Δ.Ι.Σ. ἀποσαφηνίζει ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέχεται τήν ρύθμισιν τῶν ἀφορώντων εἰς τήν ἐσωτερικήν διοίκησίν της μόνον ὡς ἐπ’ αὐτῶν ἀποφαίνονται τά ἁρμόδια Ἐκκλησιαστικά ὄργανά της, κατά τούς ὁρισμούς τῶν Ἰερῶν Κανόνων, καί ὅτι ἡ μόνη λύσις οἰουδήποτε προβλήματος εἰς τόν χῶρον τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ μετάνοια καί ἡ ὑπακοή εἰς τάς ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία πάντοτε ἀποφαίνεται «ἐν Πνεύματι Ἀγίῳ».
(Ἀπό τό Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου)»
     Μερικές παρατηρήσεις στό παραπάνω κείμενο:
     -Μιά πρώτη ἀνακρίβεια εἶναι ὅτι οἱ τρεῖς ἐξέφρασαν «ἐπιθυμίαν των, διερμηνευθεῖσαν» διά τοῦ μητροπολίτου Ἀνθίμου «περί ἀκροάσεώς των ὑπό τῆς Δ.Ι.Σ.». Ἀντίθετα, ὁ μητροπολίτης Ἄνθιμος τούς κάλεσε νά συναντηθοῦν μέ τήν ΔΙΣ. Δεῖτε μιά δήλωσή του στόν τῦπο πού μιλάει γιά τήν νέα αὐτή προσπάθεια:
     «Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος, μετά τήν παρέμβασή μου καί τήν εἰδική εἰσήγησή μου, ἀποφάσισε ὁμόφωνα νά κληθοῦν οἱ τρεῖς Σεβασμιώτατοι Ἱεράρχες Νικόδημος, Θεολόγος καί Κωνσταντῖνος, γιά νά προσέλθουν στήν Ἱερά Σύνοδο καί νά συζητήσουν ἀπό κοινοῦ, πρός ἐξεύρεσιν λύσεως ἐπί τοῦ γνωστοῦ προβλήματος.
     Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀνέθεσε στήν ταπεινότητά μου νά ἐπικοινωνήσω μέ τούς τρεῖς Ἱεράρχες, γιά νά ἐπιβεβαιώσουν τήν προσέλευσή τους, μέ ἡμερομηνία συναντήσεως τήν 4ην Ὀκτωβρίου, στά γραφεία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
     Σημειώνω πώς εἶναι ἡ πρώτη φορά, πού οἱ τρεῖς ἀρχιερεῖς θά συζητήσουν μέ τήν Ἱερά Σύνοδο καί θεωρῶ τήν συνάντηση χρήσιμη καί ἐλπιδοφόρα» (ΕΣΤΙΑ 14-9-1995).
     Ὑπῆρξαν μάλιστα καί εὐτράπελα κατά τήν συνάντηση τῶν τριῶν μέ τά μέλη τῆς ΔΙΣ. Τούς ρώτησαν γιατί θέλησαν νά ἐπικοινωνήσουν μαζί τους. Οἱ τρεῖς ἀπάντησαν ὅτι προσεκλήθησαν ἀπό τή Σύνοδο διά τοῦ μητροπολίτου Ἀνθίμου. Ἄν ἄκουγε κάποιος, θά ἀδυνατοῦσε νά συμπεράνει ποιός ζήτησε νά γίνει αὐτή ἡ συνάντηση (δέν ἤθελαν νά δείξουν οἱ συνοδικοί μητροπολίτες ὅτι καλοῦν «ἀκοινώνητους» (!) γιά νά βροῦν κάποια λύση μέ αὐτούς).
     Δέν μιλᾶνε πλέον οὔτε κἄν γιά ἐπιτροπή. Ἐπιζητοῦν ἁπλά νά ἀκούσουν τούς τρεῖς σέ μιά σύσκεψη πού θά ἔχουν μαζί τους «εἰς τήν ἐντευκτήριον αἴθουσαν τοῦ συνοδικοῦ Μεγάρου» καί ὄχι στήν αἴθουσα τῆς Συνόδου («ἵνα μή μιανθῶσι»).
     Τήν ἄλλη μέρα μετέφερε ὁ ἀντιπρόεδρος τῆς ΔΙΣ τό περιεχόμενο τῶν συζητήσεων πού ἔγιναν καί τίς διαπιστώσεις:
     -Ὅτι οἱ τρεῖς ἐμμένουν ἀμετακίνητα στήν ἄρση τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας. Καί ἀλλοῦ ἔχουμε ἐξηγήσει ὅτι «ἐπιτίμιο ἀκοινωνησίας» ἀορίστου χρόνου δέν ὑπάρχει στούς Κανόνες (στούς Νόμους δέν προβλέπεται κἄν τέτοια ποινή). Οἱ Κανόνες προβλέπουν τό ἐπιτίμιο γιά σύντομο διάστημα (στό ὁποῖο ὁ μητροπολίτης παραμένει ἐνεργός στή μητρόπολή του), μέχρι νά κριθεῖ ἡ ὑπόθεση ἀπό ἐκκλησιαστικό δικαστήριο (ἤδη ἔχουν περάσει δύο χρόνια καί δύο μῆνες ἀπό τότε πού ἐπιβλήθηκε καί ποτέ ἀπό τότε δέν κινήθηκε καμιά διαδικασία ἐκκλησιαστικοῦ δικαστηρίου ὅπως οἱ Κανόνες ὁρίζουν).
     -Δεύτερη διαπίστωση εἶναι ὅτι οἱ τρεῖς διεκδικοῦν μητροπόλεις ἀπό τίς ὁποῖες ἐξέπεσαν μέ ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας (!) (Ἡ Σύνοδος τοῦ Ἰωαννίδη πού καταπάτησε τούς Κανόνες καί ἐκτόπισε 12 μητροπολίτες χωρίς ἀπολογία καί χωρίς δίκη εἶναι ἡ Ἐκκλησία (!) καί στούς τρεῖς ἀπαγορεύεται νά διεκδικοῦν τήν τήρηση τῶν Κανόνων).
     -Τό ὅτι ρυθμίζονται τά ἀφορῶντα τήν ἐσωτερική διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας μόνο ὅπως ἀποφαίνονται τά ὄργανά της εἶναι ἕνας μῦθος, ὅπως καί ἀλλοῦ ἐξηγήσαμε (ὡς Νομικό πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, πού ἐπέλεξε ἡ Ἐκκλησία νά εἶναι στή σχέση της μέ τό κράτος, ὑφίσταται ἔλεγχο ἀπό τό ἀνώτατο ἀκυρωτικό δικαστήριο (Σ.τ.Ε.) γιά τίς διοικητικές πράξεις της. Ἡ τήρηση τῶν ἀποφάσεων τοῦ Σ.τ.Ε. εἶναι ὑποχρεωτική γιά τή διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας μέ βάση τό Σύνταγμα).
     -Ἡ ἐπίκληση τῶν Ἱερῶν Κανόνων γιά νά τεκμηριώσει τήν παραπάνω ἄποψη ἀποτελεῖ ἄποψη ἀκραίου αὐταρχισμοῦ καί αὐθαιρεσίας. Ἐμεῖς θά καταπατοῦμε τούς Κανόνες δημιουργώντας προβλήματα στήν Ἐκκλησία. Ὅταν πιεζόμαστε, θά δίνουμε τίς ὁποιεσδήποτε ἀντίθετες μέ τούς Κανόνες ρυθμίσεις στά προβλήματα αὐτά. Καί αὐτοί πού ὑφίστανται τήν αὐθαιρεσία καί τήν παρανομία μας, ὁ μόνος τρόπος νά λύσουν τό πρόβλημά τους (λές καί τέτοιες καταστάσεις δέν εἶναι ἕνα πρόβλημα γιά ὅλη τήν Ἐκκλησία) εἶναι «ἡ ὑπακοή εἰς τάς ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία πάντοτε ἀποφαίνεται “ἐν Πνεύματι Ἁγίω”» (ἀκραία μορφή ἔπαρσης καί αὐταρχισμοῦ: ἐμεῖς πού καταπατοῦμε τούς Κανόνες εἴμαστε ἡ Ἐκκλησία, ἀποφαινόμαστε πάντοτε “ἐν Πνεύματι Ἁγίω” καί ἐσεῖς ὁποιοδήποτε πρόβλημά σας θά τό λύσετε μέ ὑπακοή στήν αὐθαιρεσία μας καί μετάνοια πού τολμήσατε νά ἀμφισβητήσετε τήν αὐθεντία μας).
     Πήρατε μιά μικρή ἰδέα γιά τίς «συναινετικές» (!) διαδικασίες τῆς Συνόδου μέ τούς τρεῖς μητροπολίτες καί γιά τίς «ἐπιτροπές» γιά δῆθεν λύση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ. Ὅπως εἴπαμε ὅμως παραπάνω, οἱ ἐπιτροπές αὐτές, πού ὅριζε κάθε τόσο ἡ Σύνοδος, ἦταν μιά καλή πρόφαση γιά τήν πλευρά τῆς διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας νά ζητάει συνεχεῖς ἀναβολές ἀπό τό Σ.τ.Ε.
     Ἕνα δεύτερο γεγονός πού δεσπόζει κατά τό ἔτος 1995 εἶναι ἡ συνέχιση τῶν παράνομων ἐκλογῶν ἀπό τήν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας (ΙΣΙ). Μέσα στό 1994 κοιμήθηκαν τρεῖς μητροπολίτες (οἱ Ξάνθης, Νικαίας καί Κονίτσης), ἐνῶ παραιτήθηκε ὁ Μαντινείας. Ἀντί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νά λύσει τό ἐκκλησιαστικό, προτίμησε νά κάνει καί ἄλλες παράνομες ἐκλογές (χωρίς τήν παρουσία τῶν νόμιμων τριῶν μητροπολιτῶν).
     Στίς 25-1-95 συγκαλεῖται ῾Ιεραρχία καί ἐκλέγονται μητροπολίτες Ξάνθης (Παντελεήμων Καλαφάτης), Νικαίας (᾿Αλέξιος Βρυώνης), Μαντινείας (μέ μετάθεση ᾿Αλέξανδρος Ναυπάκτου), Ναυπάκτου (Νικόδημος Ζαλούμης) καί Δρυϊνουπόλεως (᾿Ανδρέας Τρεμπέλας) καθώς καί τιτουλάριοι ἐπίσκοποι Διαυλείας (Δαμασκηνός Καρπαθάκης), Κερνίτσης (Λεόντιος Μαρκόπουλος), Νεοχωρίου (Παῦλος ᾿Αθάνατος) καί Μαραθῶνος (Μελίτων Καβατσικλῆς) (ὑπερπαραγωγή μητροπολιτῶν!).
     Δυστυχῶς, ὅσο τό Σ.τ.Ε. ἀνέβαλλε τίς ἐκδικάσεις τῶν προσφυγῶν, τόσο ἡ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας ἀποθρασυνόταν καί κατευθυνόταν σέ περαιτέρω κινήσεις αὐθαιρεσίας καί παρανομίας. Ἡ προσφυγή στή διοικητική δικαιοσύνη ἦταν καί πάλι γιά τούς τρεῖς μονόδρομος. Συγκεκριμένα, μέ 4 αἰτήσεις στό Σ.τ.Ε. ζήτησαν τήν ἀκύρωση τῶν ἐκλογῶν τῶν μητροπολιτῶν Ξάνθης Παντελεήμονα, Νικαίας Ἀλεξίου, Μαντινείας Ἀλεξάνδρου, καί Ναυπάκτου Νικοδήμου.
     Ἐπειδή ὁ ἀρχιεπίσκοπος πλήθυνε τόσο πολύ τίς παράνομες ἐνέργειές του, κυκλοφοροῦσαν πληροφορίες, τούς πρώτους μῆνες τοῦ 1995, ὅτι ἡ Κυβέρνηση ἑτοιμάζει νόμο διά τοῦ ὁποίου θά ἀπαγορεύεται στούς κληρικούς παντός βαθμοῦ ἡ προσφυγή στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας. Μ’ αὐτόν τόν τρόπο θά ἐξασφάλιζε τό ἀνέλεγκτο τῶν πράξεών του.
     Γιά νά ἔρθουμε καί στό Σ.τ.Ε. καί μάλιστα στή δικάσιμο τῆς 17-2-1995. Ἡ Ἐκκλησία, παρ’ ὅλον ὅτι δημιούργησε καί νέα τετελεσμένα γεγονότα μέ τίς ἐκλογές, δέν παρέστη καί γνωστοποίησε, μάλιστα, τήν βούλησή της νά μήν παραστεῖ, γιά νά μήν «τεκμαίρεται ἡ ἀναγνώριση ἐκ μέρους της τῆς ἰσχύος τῶν ἀποφάσεων» τοῦ Σ.τ.Ε. Ἀποῦσα λοιπόν ἡ Ἐκκλησία τήν ἡμέρα τῆς ἐκδίκασης. Παρουσιάστηκε μόνο ἕνας δικηγόρος τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καί Θρησκευμάτων, πού δήλωσε ὅτι διορίστηκε μόλις χθές, πώς δέν τοῦ δόθηκαν ἀπό τήν ὑπηρεσία του οὔτε τά δικόγραφα τῶν προσφυγῶν καί ὅτι τόν διαβεβαίωσαν ὅτι τό Ὑπουργεῖο ἔχει σχέδιο λύσεως (τό γνωστό παραμύθι πού πιάνει πάντα) καί γι’ αὐτούς τούς λόγους ζητάει ἀναβολή. Δεῖτε τούς διαλόγους πού διαμείφθηκαν:
«ΠΡΟΕΔΡΟΣ: -Μητροπολίτης...
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΥΠ.ΕΘ.Π.
     Κύριε Πρόεδρε,... ὑποβάλλεται ἀπό τή Διοίκηση αἴτημα ἀναβολῆς τῶν ὑποθέσεων αὐτῶν γιά νά δοθεῖ ἔτσι χρόνος ἐξευρέσεως λύσεως κοινά ἀποδεκτῆς. Ἄρχισε ἤδη μία προσπάθεια ἤ ἀρχίζει. Αὐτό, εἰδοποιήθηκα χθές ἀπό τή Διοίκηση. Ἁπλά νά σημειωθεῖ ὅτι τό γραφεῖο μας βρίσκεται σέ... ἀγνοεῖ ἐντελῶς τήν ἐκδίκαση τῆς ὑποθέσεως στή σημερινή δικάσιμο. Δέν ἔχουμε οὔτε τίς αἰτήσεις. Δέν μᾶς τίς διεβίβασε τό ἁρμόδιο γραφεῖο καί ἄν μάλιστα δέν παρίσταται καί ἡ Ἐκκλησία θά εἶναι ἐντελῶς ἀνυπεράσπιστη...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
     -Ὁ κ. Πληρεξούσιος πού στηρίζει αὐτή τήν ἀντίληψη ὅτι ἀνοίγεται στάδιο συμφιλιώσεως, νά μήν πῶ τή λέξη "συμβιβασμό" πού δέν ταιριάζει;
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΥΠ.ΕΘ.Π.
     -Μισό λεπτό. Εἶναι φανερό, ἀμέσως, ἀμέσως ὅτι τήν ἠρεμία τήν κοινωνική καί τήν θρησκευτική ἐπιθυμεῖ περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλο ἡ Πολιτεία. Αὐτό δέ νομίζω ὅτι μπορεῖ νά ἀμφισβητηθεῖ. Δεύτερον. Ἐγώ χθές ἔλαβα προφορική ἐντολή. Δέν ἔχω φακέλλους. Ὁ φάκελλος τόν ὁποῖο ἔχω ἔχει μόνο τό αἴτημα τῆς σημερινῆς δικασίμου, τό ὁποῖο ἀνεζήτησα χθές, καί ἕνα διάταγμα πού βρῆκα σέ κάποιο ἀρχεῖο. Τίποτε ἄλλο. Μέ τίς ὁδηγίες νά παραστῶ καί νά ζητήσω ἀναβολή, διότι δρομολογεῖται ἤ δρομολογήθηκε ἤδη κάποια προσπάθεια συμβιβασμοῦ -καί δέν μοῦ τό εἶπαν συμβιβασμοῦ- ἐξευρέσεως λύσεως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
     -Ποιός τά εἶπε αὐτά; Τίνος ἐντολή ἦταν αὐτά;
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΥΠ.ΕΘ.Π.
     -Ὁ Γενικός Διευθυντής, ὁ ἀρμόδιος τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας. Προφανῶς εἶχε ἄνωθεν...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
     -Λοιπόν, τό Δικαστήριο θά ἀποσυρθεῖ σέ διάσκεψη γιά νά ἀποφασίσει ἐπί τοῦ αἰτήματος τῆς ἀναβολῆς.
Δ Ι Α Κ Ο Π Η
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
     -Συνεχίζεται ἡ συνεδρίασις. Τό Δικαστήριο ἀποφάσισε κατά πλειοψηφία, μέ ψήφους 19 ἔναντι 8, νά ἀναβληθοῦν οἱ ὑποθέσεις γιά τίς 9 Ἰουνίου. Ὅλες οἱ ὑποθέσεις, καί αὐτές οἱ ὁποῖες προηγουμένως εἰπώθηκαν ὅτι θά συζητηθοῦν. Ἀπό τόν ἀριθμό 27 τοῦ ἐκθέματος μέχρι τοῦ ἀριθμοῦ 45.
     Εἶναι προφανές, εἶναι ἡ ἐπιθυμία τοῦ Δικαστηρίου νά βρεῖτε μία λύση ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης τήν ὁποία προκηρύσσετε, ὡς θέλημα Θεοῦ.
     Ἐάν θελήσετε νά ἀκολουθήσετε αὐτή τή γραμμή, τά πράγματα θά τακτοποιηθοῦν. Ἀλλοιῶς, βέβαια, θά περιμένετε τό σπαθί τῆς Δικαιοσύνης.
ΝΑΝΗΣ
     -Μέ ποιόν νά κάνουμε διάλογο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
     -Εἶναι στό χέρι σας, ὅλων τῶν πλευρῶν ἐννοῶ.
ΠΑΠΟΥΤΣΙΔΑΚΗΣ
     -Κύριε Πρόεδρε, σᾶς δηλώνουμε ἐντίμως ἐκ μέρους τῶν τριῶν Μητροπολιτῶν ὅτι ἀποδεχόμεθα αὐτήν τήν τιμία πρόταση τοῦ Δικαστηρίου Σας.
     Τό στοιχεῖο, τό ὁποῖο θέλουμε νά ἐπισημάνουμε εἶναι τοῦτο: ὄντως θά ἀναμείνουμε τήν πρόσκληση δι ’ἐπίλυση τοῦ προβλήματος δι ’ἀγάπης. Μή ὅμως προχωρήσει τό Δημόσιο στή σύνταξη σχεδίου νομοθετήματος γιά νά ἀπαγορεύει τήν προσφυγή μας στό Σ.τ.Ε.. Γιατί εἶναι γνωστά...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
     -Ξέρετε, κύριοι, ὅτι αὐτό δέν μπορεῖ νά τό κάνει. Λοιπόν, τί λέτε τώρα! Τί συζητᾶτε!
ΠΑΠΟΥΤΣΙΔΑΚΗΣ
     -Ναί, κύριε Πρόεδρε. Καί ἐγώ σᾶς ὑπόσχομαι ὅτι ἐμεῖς θά ἀκολουθήσουμε ὅποια πορεία μᾶς ὑποδείξει τό Ὑπουργεῖο.
ΝΑΝΗΣ
     -Στούς διαδρόμους αὐτό κυκλοφορεῖ, κύριε Πρόεδρε,...»
     Τό ἐπιχείρημα νά παρασχεθεῖ χρόνος πρός ἀναζήτηση «λύσεως» τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ προβλήματος τόσο ἀπό τήν Ἐκκλησία (ἡ ὁποία, ὅπως εἴπαμε παραπάνω, τόν χρησιμοποίησε γιά νά τό «περιπλέξει» παρά γιά νά τό «λύσει») ὅσο καί ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας καί Θρησκευμάτων (πού ἐπικαλέσθηκε διά τοῦ Νομικοῦ του ἐκπροσώπου στό Σ.τ.Ε ὅτι «δρομολογεῖται ἤ δρομολογήθηκε ἤδη κάποια προσπάθεια... ἐξευρέσεως λύσεως») ἦταν προσχηματικό. Τό δεύτερο ἀποδείχθηκε ἀπό τήν ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων. Μετά τήν ἀναβολή στή δικάσιμο τῆς 17ης-6-1995 αὐθημερόν ὁ δικηγόρος τῶν τριῶν μητροπολιτῶν κ. Δημήτριος Παπουτσιδάκης ὑπέβαλε στόν Ὑπουργό Παιδείας ἔγγραφο μέ τό ὁποῖο δήλωνε ἐκ μέρους τῶν τριῶν τήν πρόθεσή τους νά συμμετέχουν σέ σοβαρό διάλογο (στή λύση πού δρομολογεῖ τό ὑπουργεῖο) γιά νά βρεθεῖ μιά «λύση ἀγάπης», σύμφωνα μέ τήν ὑπόδειξη τοῦ Προέδρου τοῦ Σ.τ.Ε. Παρ’ ὅλα αὐτά ποτέ δέν προσκλήθηκαν (παρ’ ὅτι βεβαίωσαν ὅτι περιῆλθε τό ἔγγραφο στά χέρια τους).
     Στό μεταξύ, καί ὅσο πλησίαζε ἡ ἡμερομηνία ἐκδικάσεως τῶν ὑποθέσεων τῶν τριῶν μητροπολιτῶν στό Σ.τ.Ε. (9-6-1995), ἄρχισε ὁ Δωδώνης Χρυσόστομος -πού ἦταν ἤδη ἐκλεγμένος στή Ζάκυνθο- νά ἀντιδρᾶ βίαια μέ σκοπό νά κατοχυρώσει τήν Ζάκυνθο, στήν ὁποία ἐξελέγη. Ὁ Παντελεήμων, μή δυνάμενος νά πάρει Προεδρικό Διάταγμα γιά τήν μητρόπολη Ἀττικῆς, στήν ὁποία παράνομα ἐξελέγη (λόγῳ τῆς ἀποφάσεως ἀναστολῆς τῆς τοποθέτησής του ἀπό τό Σ.τ.Ε.), κρατοῦσε τό Προεδρικό Διάταγμα πού κατεῖχε στήν μητρόπολη Ζακύνθου. Ὁ φόβος τοῦ Χρυσοστόμου ἦταν τό ντόμινο τῶν ἐξελίξεων. Ἡ πιθανότητα δηλαδή στίς 9-6-1995 τό Σ.τ.Ε. νά ἀκυρώσει τήν ἐκλογή τοῦ Παντελεήμονα στήν Ἀττική καί ἔτσι νά βρεθεῖ πίσω στήν Ζάκυνθο καί ὁ ἴδιος νά χάσει τή μητρόπολη. Καί μόνο ἡ πιθανότητα γιά μιά τέτοια ἔκβαση τόν ἔκανε νά κινεῖ γῆ καί οὐρανό γιά νά νομιμοποιηθεῖ μέ Προεδρικό Διάταγμα. Μάζεψε ὅλους τούς τοπικούς παράγοντες τῆς Ζακύνθου, Νομάρχες, δημάρχους καί ἄλλους ἐπίσημους, νά ὑπογράψουν χαρτί στόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας καί νά ζητοῦν νά ἐκδοθεῖ Προεδρικό Διάταγμα πού νά τόν κατοχυρώνει νόμιμο μητροπολίτη Ζακύνθου. Ἀντίστοιχες κινήσεις ἔκανε καί πρός τό Ὑπουργεῖο Παιδείας γιά νά ἐκδοθεῖ τό Διάταγμα ἐγκαταστάσεώς του.
     Ἐπειδή ὅμως οἱ προσπάθειες δέν τελεσφόρησαν, βρῆκε πάλι τόν τρόπο νά ἀσκήσει μεγίστη πίεση στόν Παντελεήμονα. Πλησίασε τόν ἀσθενῆ Ἀρχιεπίσκοπο Σεραφείμ καί ἀπαίτησε ἀπ’ αὐτόν νά στείλει στόν Παντελεήμονα τό παρακάτω ἔγγραφο (συνοδικῇ ἐξουσιοδοτήσει):
 



«EΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η ΙΕΡΑ CΥΝΟΔΟC
ΤΗC ΕΚΚΛΗCΙΑC ΤΗC ΕΛΛΑΔΟC
ΙΩΑΝΝΟΥ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ 14 (115 21)
ΑΘΗΝΗCΙ ΤΗ 31η Μαΐου 1995
Ἀριθ. Πρωτ. 1762
Ἀριθ. Διεκπ. 607
ΑΠΟΡΡΗΤΟΝ - ΕΠΕΙΓΟΝ
Πρός
Τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην
Ἀττικῆς κ. Παντελεήμονα.
Εἰς Κηφισίαν.
     Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ,
     Ἤδη παρῆλθεν ἔτος ἀφ ἧς ψήφοις κανονικαῖς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διά μεταθέσεως ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ζακύνθου κατεστάθητε ἐν τῇ Ἱερᾷ Μητροπόλει Ἀττικῆς, μετάθεσιν ἥνπερ ἀσμένως ἀπεδέχθητε τελεσθέντος αὐθημερόν τοῦ Μικροῦ καί Μεγάλου Μηνύματος. Παρά ταῦτα καθυστερεῖ ἀδικαιολογήτως ἡ ἔκδοσις τοῦ σχετικοῦ Προεδρικοῦ Διατάγματος ἀναγνωρίσεως καί καταστάσεως τοῦ εἰς διαδοχήν τῆς ὑμετέρας Σεβασμιότητος ἐκλεγέντος Μητροπολίτου Ζακύνθου κ. Χρυσοστόμου, ἡ ἐκλογή οὗτινος ἐν τῇ Ἱερᾷ Μητροπόλει Ζακύνθου κανονικῶς καί νομίμως γενομένη ἀποτελεῖ πρόκριμα καί προϋπόθεσιν τῆς ἀμελλητί ἐκδόσεως τοῦ σχετικοῦ Προεδρικοῦ Διατάγματος.
     Πλήν ὅμως ἡ ἐν ἰσχύι ὕπαρξις Π.Δ. ἀναγνωρίσεως καί καταστάσεως ὑμῶν ὡς Μητροπολίτου Ζακύνθου ἀποτελεῖ βάσιμον αἰτίαν τῆς ἄχρι τοῦδε καθυστερήσεως, διά τήν ἔκδοσιν Π.Δ. ἀναγνωρίσεως καί καταστάσεως τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ζακύνθου κ. Χρυσοστόμου, χωρίς νά ἀποδεχώμεθα τάς φημολογουμένας παρεμβάσεις πρός τήν κατεύθυνσιν τῆς σκοπίμου καθυστερήσεως.
     Διά τούς ἐν τοῖς ὕπερθεν διαλαμβανομένους λόγους, ἀλλά καί εἰς ἐκτέλεσιν σχετικῆς Συνοδικῆς ἀποφάσεως καί πρός ἄρσιν τοῦ ἀδιεξόδου, κ α λ ο ῦ μ ε ν τήν ὑμετέραν Σεβασμιότητα ὅπως πάραυτα δι ’ἐγγράφου καί σαφοῦς δηλώσεως αὐτῆς παραιτηθῆ ἀπεριφράστως πάσης ἀξιώσεως ἐπί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ζακύνθου καί νῦν καί ἐν τῷ μέλλοντι, ἀνεξαρτήτως τῆς νομικῆς ἐμπλοκῆς τῆς καταστάσεως ὑμῶν ἐν τῇ Ἱερᾷ Μητροπόλει Ἀττικῆς, τήν ὁποίαν βεβαίως ἀπευχόμεθα.
     Ἐν ἀντιθέτῳ περιπτώσει, μή σαφοῦς τοποθετήσεως ὑμῶν ἐπί τοῦ προκειμένου θέματος, θέλομεν μετά λύπης βαθυτάτης εὑρεθῆ ἐν τῇ δυσκόλῳ καταστάσει ὅπως ἐν τῇ ἐνασκήσει τῶν καθηκόντων ἡμῶν ὡς Τοποτηρητοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς, καλέσωμεν ὑμᾶς, ὅπως ἀπόσχητε πάσης ἐνεργείας ἐν τῇ διαποιμάνσει τῆς προμνημονευθείσης Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἐφ’ ὅσον ἡ ὑμετέρα Σεβασμιότης θέλει ἐπιλέξη τήν ἐφαρμογήν μόνον τῶν νομίμων καί οὐχί τῶν κατά προτεραιότητα κανονικῶν.
     Ἐπί πᾶσι δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι τήν ὑμετέραν Σεβασμιότητα ἐν Κυρίῳ, διατελοῦμεν μετ’ ἀγάπης.
† Ὁ Ἀθηνῶν Σεραφείμ, πρόεδρος
Ο ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΥC
† O Διαυλείας Δαμασκηνός» 




     Νά τό ποῦμε ἁπλά. Μέ δυό λόγια στό ἔγγραφο αὐτό ὁ Ἀρχιεπίσκοπος λέγει:
     Ἐπίσκοπε Παντελεήμονα,
     -ἐκλέχθηκες μητροπολίτης Ἀττικῆς μέ κανονικές ψήφους!
     -ἀποδέχθηκες τήν ἐκλογή σου μέ τό μικρό καί μεγάλο μήνυμα πού ἔδωσες στή Σύνοδο.
     -άλλά καί ὁ μητροπολίτης Χρυσόστομος ἐξελέγη κανονικά καί νόμιμα στήν μητρόπολη Ζακύνθου! Γιαυτό καί ἀπαιτεῖται «ἀμελλητί» (!) ἡ ἔκδοση τοῦ Προεδρικοῦ του Διατάγματος ἐγκαταστάσεως στήν Ζάκυνθο.
     -ὑπάρχει ὅμως ἐν ἰσχύι τό Προεδρικό Διάταγμα τοῦ Παντελεήμονα στή Ζάκυνθο!
     -τό Διάταγμα αὐτό εἶναι ἡ βάσιμη αἰτία γιά τήν καθυστέρηση ἐκδόσεως Διατάγματος ἀναγνωρίσεως καί καταστάσεως τοῦ Χρυσοστόμου στή Ζάκυνθο.
     Καί ἡ λύση τοῦ δράματος (δραματική γιά τόν Παντελεήμονα):
     Σέ ἐκτέλεση συνοδικῆς ἀποφάσεως (ἀνύπαρκτη ἀπόφαση, γιατί ἡ ΔΙΣ δέν συνεδρίασε) σέ καλοῦμε «πάραυτα» μέ ἔγγραφη δήλωση νά παραιτηθεῖς ἀπό τήν μητρόπολη Ζακύνθου «καί νῦν καί ἐν τῷ μέλλοντι», ἀνεξάρτητα μέ τήν νομική ἐμπλοκή στήν μητρόπολη Ἀττικῆς.
     Καί ἡ ἀπειλή: Σέ ἀντίθετη περίπτωση (πού θά ἐπιλέξεις τά νόμιμα καί ὄχι τά κανονικά!), μέ βαθύτατη λύπη, ἐγώ, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί τοποτηρητής στή μητρόπολη Ἀττικῆς (!), θά σέ καλέσω νά ἀπέχεις ἀπό κάθε ἐνέργεια στή διαποίμανση τῆς μητροπόλεως αὐτῆς.
     Καί μόνο αὐτό τό κείμενο περιγράφει τήν πλήρη σύγχυση στά διοικητικά πράγματα τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, στήν ὁποία ὁδήγησαν οἱ αὐθαίρετες καί παράνομες πράξεις τῆς διοικήσεως καί οἱ σκοπιμότητες τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξουσίας. Τό πάζλ πού καταδεικνύει τήν παντελῆ ἔλλειψη ἐλέγχου ὁλοκληρώνεται μέ τό παρακάτω δημοσίευμα, πού ὁ Σεραφείμ ἀρνεῖται ὅτι ἔγραψε αὐτό τό κείμενο καί ἰσχυρίζεται ὅτι τοῦ ὑπέκλεψαν τήν ὑπογραφή του (ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 3-6-1995):
«Ὁ Σεραφείμ δέν ἀναγνωρίζει τήν ὑπογραφή του
Τοῦ Γ. Ν. Παπαθανασόπουλου
     ΜΕΤΑ τή χθεσινή ἀποκάλυψη του «Ε.Τ.» γιά τό ἔγγραφο βόμβα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, κ. Σεραφείμ, αὐτός ἀνέκρουσε πρύμνα καί ἀρνείται τήν πατρότητά του, ἀφήνοντας μάλιστα αἰχμές ὅτι ὑπεκλάπη ἡ ὑπογραφή του!
     Στό ἀπίθανο αὐτό ἔγγραφο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος φέρεται νά καταργεῖ τό συνοδικό σύστημα τῆς Ἐκκλησίας, νά ἀποδέχεται πλήρως ὅ,τι ἐπί εἴκοσι ἐννιά χρόνια ἀρνεῖται, δηλαδή ὅτι ἡ Πολιτεία ἔχει δικαιώματα στή διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας καί νά ἐκβιάζει ὠμά τόν ψηφισμένο ἀπό τήν Ἱεραρχία μητροπολίτη Ἀττικῆς, κ. Παντελεήμονα.
     Σέ τηλεφωνική ἐπικοινωνία πού εἶχε χθές τό πρωί ὁ ἀρχιγραμματέας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἐπίσκοπος Διαυλείας, κ. Δαμασκηνός Καρπαθάκης, μέ τό μητροπολίτη, κ. Παντελεήμονα Μπεζενίτη, τοῦ διαβίβασε τήν ἐντολή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου νά θεωρήσει ὅτι δέν ἔλαβε ποτέ τό ἔγγραφο, νά μή τό λάβει ὑπόψη του καί νά μή στείλει ἀπάντηση!
     Ὁ ἴδιος ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔκανε στόν κ. Παντελεήμονα τή βαρύτατη καταγγελία ὅτι δέν γνώριζε τό περιεχόμενο τοῦ ἐγγράφου καί προφανῶς ὑφάρπασαν τήν ὑπογραφή του τήν περασμένη Τρίτη, 31 Μαΐου, ἡμέρα πού ὑφίσταται τήν ἐπώδυνη δοκιμασία τῆς αἰμοκάθαρσης καί ὁ ὀργανισμός του εἶναι πολύ ἐξασθενημένος! Ἀλλά καί ἡ ἀρχιγραμματεία της Ι.Σ. ὑποστήριξε πώς δέν γνώριζε τήν ἀποστολή τοῦ ἐγγράφου, ἄν κι αὐτό εἶχε ἀριθμό πρωτοκόλλου.
     Ἐξάλλου, σέ ἐπικοινωνία πού εἴχαμε μέ τόν μητρ. κ. Παντελεήμονα μᾶς ἔκανε τό βαρύτατο ὑπαινιγμό ὅτι ἐμπνευστής καί εἰσηγητής τοῦ σέ βάρος του ἐγγράφου εἶναι ὁ μητρ. πρώην Δωδώνης καί ψηφισμένος ἀπό τήν Ἱεραρχία γιά τή Μητρ. Ζακύνθου, κ. Χρυσόστομος Συνετός.
     Ἐπί τῆς οὐσίας τοῦ «ἀρχιεπισκοπικοῦ» ἐγγράφου ὁ κ. Παντελεήμονας μᾶς τόνισε ὅτι οὐδέποτε θά παραιτηθεῖ ἐκουσίως κεκτημένου δικαιώματός του, δηλαδή νά διατηρεῖ ἐνεργό το Π.Δ. καταστάσεώς του στή Μητρόπολη Ζακύνθου, διότι ἀλλιῶς κινδυνεύει, ἄν οἱ ἀποφάσεις του Σ.τ.Ε. εἶναι ἀρνητικές γι ’αὐτόν, νά γίνει σχολάζων, χωρίς μητρόπολη καί χωρίς μισθό. «Ὁ κ. Χρυσόστομος (Συνετός) πρέπει νά ἀντιληφθεῖ ὅτι ἡ ἐκκρεμότητα τῆς τοποθέτησής του στή Ζάκυνθο θά παραμείνει ἕως ὅτου λυθεῖ πακέτο τό ἐκκλησιαστικό ζήτημα», μᾶς εἶπε χαρακτηριστικά ὁ κ. Παντελεήμων, κι ἑπομένως, ἄν τό Σ.τ.Ε. δέν ἐπιτρέψει τήν ἔκδοση Π.Δ. τοῦ ἰδίου γιά τή Μητρόπολη Ἀττικῆς, δέν πρόκειται νά ὑπάρξει Π.Δ. γιά τή Μητρόπολη Ζακύνθου».
     Δημοσιεύματα τῆς ἐποχῆς ὑπογράμμιζαν καί μιά δεύτερη παράμετρο: τήν σπουδή τοῦ πρώην Δωδώνης νά εἶναι παρών στό παιχνίδι τῆς διαδοχῆς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου.
     Τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1995 ἀπεβίωσε (50 μέρες πρό τῆς ἐκδίκασης τῆς 9ης-6-1995 τοῦ Σ.τ.Ε.) καί ὁ νομικός σύμβουλος τῆς Συνόδου Λιλαῖος. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σεραφείμ σκόπιμα στή Σύνοδο (ΔΙΣ) τῆς 17ης-5-1995, ὅταν τέθηκε τό θέμα τοῦ διορισμοῦ νομικοῦ συμβούλου, εἶπε: «ἄς τό ἀφήσουμε γιά ἀργότερα». Ἔτσι ὅταν τόν ἑπόμενο μῆνα θά ὅριζε τόν νομικό σύμβουλο, νά παρουσιαζόταν στό Σ.τ.Ε., νά δήλωνε ὅτι μόλις διορίστηκε καί νά ζητοῦσε καί πάλι ἀναβολή. Καί ἐνῶ προειδοποιήθηκε ἀπό τόν δικηγόρο τῶν τριῶν ὅτι ἔχει χρόνο ὁ νέος νά ἐνημερωθεῖ, ἐκεῖνος μέ τήν κωλυσιεργία ἔφτασε τόν Ἰούνιο νά ζητάει τήν ἀναβολή (ἐπαναλαμβάνοντας καί τό γνωστό παραμύθι τῆς ἐπιλύσεως τοῦ θέματος μέ ἐπιτροπή). Τελικά δόθηκε καί πάλι ἀναβολή γιά τήν 13η-10-1995.
     Στό μεταξύ, τούς μῆνες Μάιο, Ἰούνιο καί Ἰούλιο χήρευσαν οἱ μητροπόλεις Ναυπάκτου, Ἐλασσώνος καί Σάμου. Ἔτσι, μόλις ὁ Ἀρχιεπίσκοπος πέτυχε τήν ἀναβολή στό Σ.τ.Ε., ἀντί νά δώσει λύση ἐκκλησιαστική, ὅπως ὑποσχέθηκε, προχώρησε καί σέ νέες παράνομες ἐκλογές, μέσα στό κατακαλόκαιρο (στίς 19-7-1995), στίς τρεῖς αὐτές μητροπόλεις. Τοποθέτησε μάλιστα στίς μητροπόλεις αὐτές ἀνθρώπους πού ἦταν προσδεδεμένοι στό ἅρμα τῶν τριῶν ὑποψηφίων γιά τόν Ἀρχιεπισκοπικό θρόνο (στή Ναύπακτο τόν Ἱερόθεο Βλάχο –τοῦ Ἱερώνυμου, στήν Ἐλασσώνα τόν Βασίλειο Κολόκα –τοῦ Ἄνθιμου καί στή Σάμο τόν Εὐσέβιο Πιστολή –τοῦ Χριστόδουλου). Ἡ προσπάθεια ἦταν σαφής, νά εὐρύνει τό μέτωπο κατά τῶν τριῶν μητροπολιτῶν παίρνοντας συμμάχους του τούς τρεῖς ἐπιδόξους διεκδικητές τοῦ θρόνου.Ὅλοι αὐτοί μέ τόν γνωστό Κωνσταντῖνο Φαραντᾶτο θά ἔδιναν τήν τελική μάχη γιά νά καταπνίξουν τό δίκαιο τῶν τριῶν μητροπολιτῶν. Οἱ τρεῖς βέβαια προσέφυγαν καί κατά τῶν ἐκλογῶν τῶν τριῶν αὐτῶν μητροπολιτῶν, ὡς παρανόμων (δέν μετεῖχαν στήν Ἱεραρχία πού τούς ἐξέλεξε οἱ τρεῖς νόμιμοι μητροπολίτες).
     Τό κλίμα λίγο πρίν τήν ἐκδίκαση τῆς 13ης-10-1995 στό Σ.τ.Ε. ἦταν πλέον ἐκρηκτικό, καί προοιώνιζε νέα δεινά γιά τήν Ἐκκλησία.


Ἀρχ. Εἰρηναῖος Μπουσδέκης          

3 σχόλια:

  1. Στην ανάρτηση που παρατέθηκε είδαμε μία ακόμη πτυχή του αγώνα του μακαριστού Φλωρίνης Αυγουστίνου υπέρ του δικαίου των σφαγιασθέντων μητροπολιτών.
    Από το 2000 που οι χριστοδουλικοί μητροπολίτες εξέλεξαν το διάδοχό του από τη Φλώρινα δεν ξαναείδαμε δημόσια φωνή διαμαρτυρίας γι την περίπτωσή τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η εισήγηση του μακαριστού Αυγουστίνου ήταν η καλύτερη δυνατή!!Αλήθεια ποιος διάολος ενέπνευσε την μη αποδοχή της;;!!Γιατί τουλάχιστον για το Λάππα,αλλά και για το Μπεζενίτη ήταν λουκούμια!!Ο μεν Λάππας θα ήταν σε καλύτερη θέση παρά στη Λάρισα με τα όσα τράβηξε και τραβάει,ο δε έτερος ήταν μια χαρά στο σπιτάκι του!!Και σημαίνει ότι αυτοί μεν είχαν αποδεχτεί τη λύση,αλλά...!!Ας μην παλεύουμε με τα χούματα,όπως έλεγε μια θεια μου!!Κι εννοώ τους τεθνεώτας!!Μετά απ'αυτά δε θα νιώθω ΚΑΘΟΛΟΥ ένοχος να πηγαίνω,όπως το κάνω άλλωστε,να κοινωνώ,αφού κοινωνούν αυτοί,που είναι κληρικοί και κάνουν σημεία και τέρατα!!Επικροτώ και υπερθεματίζω το σχόλιο του 5/10 6.39!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η εισήγηση του μακαριστού Αυγουστίνου ήταν η καλύτερη δυνατή!!Αλήθεια ποιος διάολος ενέπνευσε την μη αποδοχή της;;!!Γιατί τουλάχιστον για το Λάππα,αλλά και για το Μπεζενίτη ήταν λουκούμια!!Ο μεν Λάππας θα ήταν σε καλύτερη θέση παρά στη Λάρισα με τα όσα τράβηξε και τραβάει,ο δε έτερος ήταν μια χαρά στο σπιτάκι του!!Και σημαίνει ότι αυτοί μεν είχαν αποδεχτεί τη λύση,αλλά...!!Ας μην παλεύουμε με τα χούματα,όπως έλεγε μια θεια μου!!Κι εννοώ τους τεθνεώτας!!Μετά απ'αυτά δε θα νιώθω ΚΑΘΟΛΟΥ ένοχος να πηγαίνω,όπως το κάνω άλλωστε,να κοινωνώ,αφού κοινωνούν αυτοί,που είναι κληρικοί και κάνουν σημεία και τέρατα!!Επικροτώ και υπερθεματίζω το σχόλιο του 5/10 6.39!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου