ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
προς τον μητροπολίτη Ναυπάκτου
Σεβασμιώτατε μητροπολίτα Ναυπάκτου, πληροφορούμαστε ότι εδώ και πολλά χρόνια αγωνιζόσουνα και κατάφερες τελικά να εξοντώσεις το μοναστήρι της Μεταμορφώσεως της Ναυπάκτου.
Επίσης πληροφορούμαστε ότι κηρύττεις συνεχώς και ακαταπαύστως για κάθαρσι, φωτισμό και θέωσι, ακόμα και στους απλοϊκότερους Ναυπάκτιους χωρίς να καταλαβαίνουν τίποτε.
Όμως εσύ, από αυτά τα τρία πράγματα, τι πιστεύεις και τι έχεις;
Εφθασες στο σημείο ένα Ναυπάκτιο Θεολόγο, πρωτότυπο Θεολόγο, τον - καθ’ ημάς - πρύτανι των Ελλήνων Θεολόγων Ομολογητή Θεολόγο και Φιλόλογο Νικόλαο Σωτηρόπουλο, με έργα περισπούδαστα κατά τους ειδήμονες μητροπολίτες και καθηγητές, που εχει αφιερώσει για μισο αιώνα και πλέον τη ζωή του να κηρύττει το Ευαγγέλιο χωρίς διορισμούς, χωρίς μισθούς, ανιδιοτελώς, να μην τον επιτρέπεις το κήρυγμα και την θεία κοινωνία, επειδη ήλεγξε τον αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας που κήρυξε την ημέρα των Χριστουγέννων και έγραψε ότι ο Χριστός ήταν ατελής και αμαρτωλός, επειδή αδίκως και εμπαθώς, τον «αφώρισε» το πατριαρχείο χωρίς κλήσι και απολογία, και χωρίς απαγγελία συγκεκριμμένης κατηγορίας.
Και συ πάτερ Ιερόθεε, λογω αυτού του άδικου «αφορισμού» τον αφώρισες και εσύ για δεύτερη φορά και δεν του επιτρέπεις να κηρύττει στη γενέτειρά του και στο χωριό του.
Διερωτώμεθα: Πιστεύεις τίποτε από αυτά που λες για κάθαρσι, φωτισμό και θέωσι;
Και μαθαίνουμε ότι ένας ιεροκήρυκας που εχεις, τω ονόματι Καλλίνικος, δεν τον κοινώνησε σε μοναστήρι της Ναυπάκτου.
Και ενώ ο κ. Σωτηρόπουλος κατήγγειλε με επιστολή το γεγονός, εσύ εκώφευσες και σιώπησες και κάλυψες τον ιεροκήρυκά σου και δεν τον τιμώρησες.
Αλήθεια, δεν είναι ντροπή για όλα αυτά και σε σένα και εις αυτόν;
Ελαβες αγιε Ναυπάκτου το μέρος των αδίκων και των αδικούντων, του σκανδαλώδους αιρεσιάρχου Βαρθολομαίου που αρνείται την μοναδικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του αιρετικού Αυστραλίας Στυλιανού και όχι του αδικηθέντος Ομολογητού Θεολόγου.
Και απολογείσαι ότι είναι απόφασι συνοδου και πρέπει να την σεβαστής έστω και αν είναι άδικη.
Τότε να σεβαστής και μια άλλη συνοδική αποφασι, της Ιεράς συνόδου των Εβραίων, του Μεγάλου συνεδρίου, του Αννα και του Καϊαφα που καταδίκασε τον Χριστόν, να σεβαστής και αυτην την απόφασι.
Εντάξει «αγιε» Ναυπάκτου, πάτερ Ιερόθεε;
Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ Οκτώβριος 2011κ
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Πρέπει να ξεχωρίσουμε δυο πράγματα:
ΑπάντησηΔιαγραφήα/ την άδεια για το κήρυγμα και β/ την άδεια για τη θ. κοινωνία.
Α/ Την άδεια για το κήρυγμα σε μια Μητρόπολη την χορηγεί ο Μητροπολίτης, στον οποίον θα πρέπει να υπακούσει ο κηρύττων.
Εάν μεν ο κηρύττων ανήκει στην Μητρόπολη, που θέλει να κηρύξει και κηρύττει ανευ αδείας του οικείου Επισκόπου, τότε τούτο σαφώς απαγορεύεται, ο δε παραβαίνων τον Κανόνα (ξδ΄ Πενθ.) καθαιρείται, αν είναι κληρικός (έστω και κατώτερος).
Εάν το κήρυγμα γίνεται από Κληρικό (τουλάχιστον Αναγνώστη) και γίνεται σε ετέρα Επισκοπή, άνευ αδείας του επιχώριου Επισκόπου, τότε υπάρχει η κανονική παρέκκλιση της Εισπήδησης, η οποία τιμωρείται και αυτή με καθαίρεση (ιγ΄ Αντιόχειας).
Β/ Την άδεια για την θ. κοινωνία την παρέχει ο πνευματικός πατέρας και δεν χρειάζεται άδεια από κανέναν άλλον.
Ο ιερέας, που κοινωνεί το πλήθος των πιστών οφείλει, πριν βγει να κοινωνήσει τους πιστούς, να τους ενημερώσει και να τους υποδείξει, τόσο τα της αμφίεσής τους, όσο και για την ανάγκη να έχουν την άδεια του πνευματικού τους.
Όταν κρατά στα χέρια του το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, ούτε βλέπει, ούτε ακούει, ούτε ελέγχει, ούτε νουθετεί, ούτε χρειάζεται επώνυμο, ούτε δύναται να απαγορεύσει την θ. κοινωνία στον οιονδήποτε πιστό, ακόμη και σε εκείνον που ο ίδιος έχει επιβάλλει το επιτίμιον της ακοινωνησίας, διότι δεν μπορεί να γνωρίζει, αν ο κοινωνών, την προηγούμενη νύκτα, είχε θεοφάνεια και του παρεσχέθει άφεση αμαρτιών από τον ίδιο τον Κύριο. Την στιγμή της θ. κοινωνίας, η ευθύνη βαρύνει τον προσερχόμενο και όχι τον ιερέα.
ΙΚ