Ομολογία

Πέτρου και Παύλου Μθ 16,13-19

Η ομολογία του Πέτρου

του αρχιμ. Αθανασιου Σιαμακη

Τιμής ένεκεν προς τους δύο μεγάλους αποστόλους Πέτρο και Παύλο, ας ξεδιαλύνουμε κάποιες παρεξηγήσεις, που ο παπισμός τις έχει κάνει και ο εκτροχιασμός του έκτοτε τον έχει ρίξει στο λάκκο της αιρέσεως.

Στην Καισάρεια του Φιλίππου, λέει η ευαγγελική περικοπή της εορτής, ρώτησε ο Ιησούς τους μαθητάς του, τί γνώμη έχουν οι άνθρωποι γι’ αυτόν. Κι εκείνοι του απάντησαν ότι οι άνθρωποι τον θεωρούν έναν από τους μεγάλους προφήτες. –Εσείς, τους ρωτάει, τί γνώμη έχετε; Την απάντηση έδωσε ο Πέτρος· «Συ είσαι, λέει, ο χριστός, ο Γιος του Θεού». Του αποκρίνεται ο Ιησούς; «Πέτρε, είσαι μακάριος. Τη σωστή αυτή απάντηση σου τη φανέρωσε ο ουράνιος Πατέρας μου. Εγώ τώρα με τη σειρά μου σου φανερώνω ότι συ είσαι ο Πέτρος, και πάνω σ’ αυτό που είπες, θα οικοδομήσω την εκκλησία μου, που θα είναι αήττητη αιώνια και αθάνατη. Και θα σου δώσω τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών. Το αμάρτημα που θα το κρίνεις ασυγχώρητο στη γη, θα είναι ασυγχώρητο και στον ουρανό· το αμάρτημα που θα το συγχωρείς εσύ στη γη, θα είναι συγχωρημένο και στον ουρανό» (εννοείται εφ’ όσον ο άνθρωπος θα παραμείνει θετικός δέκτης των μηνυμάτων και των αποκαλύψεων του Πατρός). Και τους επέστησε την προσοχή να μην πουν σε κανέναν ότι είναι ο χριστός.

Ποιά είναι αυτή η πέτρα πάνω στην οποία επρόκειτο να οικοδομήσει ο Χριστός την εκκλησία του; Ο Ιησούς, σύμφωνα με την ορθή ερμηνεία, κτίζει την εκκλησία του πάνω στην αλήθεια που μόλις διεκήρυξε ο Πέτρος, ότι είναι όχι ένας κοινός άνθρωπος, αλλ’ ο Γιος του ενός και ζωντανού και αιώνιου Θεού. Είναι ο μεσσίας, ο λυτρωτής του κόσμου. Ο Ιησούς κτίζει την εκκλησία του πάνω στην πίστη στη θεότητά του. Χωρίς την πίστη αυτή εκκλησία δεν υπάρχει. Και σωτηρία δεν υπάρχει.

Αυτή την ερμηνεία προσφέρουν οι πατέρες και ερμηνευταί της εκκλησίας. Σημειώνονται κάποιοι ενδεικτικώς· «Εφ’ ης πέτρας επηγγείλατο ο Κύριος οικοδομήσειν αυτού την εκκλησίαν... Πέτρα δε η υψηλή ψυχή (= το φρόνημα, η πίστη) του μακαρίου Πέτρου ωνόμασται»· Βασίλειος Καισαρείας, Εις τον Ησαΐαν 2,66· PG 30,233. «Εφ η (πέτρα (= ομολογία) ωκοδόμητο η εκκλησία κατά πάντα τρόπον»· Επιφάνιος Κύπρου, Κατά αιρέσεων 2,1,59· PG 41,1029. «Τη πίστει της ομολογίας»· Ιωάννης χρυσόστομος, Ομ. Εις Μθ 54,2· PG 58,534. «Αύτη η ομολογία ην ωμολόγησας, θεμέλιον μέλλει είναι των πιστευόντων»· Θεοφύλακτος, Εις Μθ 16,17· PG 123,320. «Επί ταύτη τη πέτρα η εκκλησία εστήρικται»· Ιωάννης Δαμασκηνός, Περί ορθού φρονήματος, 4· PG 94,1429.

Οι παπικοί λένε ότι πέτρα είναι ο Πέτρος. Το λογοπαίγνιο του Χριστού Πέτρος-πέτρα το παρεξηγούν σοβαρά. Τους βολεύει. Και κάνουν στη συνέχεια ολόκληρη συρραφή παραλογισμών. Άρα ο Πέτρος είναι ο αποκλειστικός διάδοχος και αντιπρόσωπος του Χριστού. Κι αφού ο Πέτρος υπήρξε κατ’ αυτούς ο ιδρυτής της εκκλησίας της Ρώμης (που δεν υπήρξε, (έχω δημοσιεύσει ειδικό αποδεικτικό άρθρο), άρα ο πάπας, ο κάθε πάπας, σαν διάδοχος του Πέτρου, κληρονομεί όλα τα δικαιώματα του Πέτρου πάνω στην εκκλησία, γίνεται τοποτηρητής του Χριστού πάνω στη γη (vicarius),ορατή κεφαλή της στρατευομένης και θριαμβευούσης εκκλησίας, αρχηγός ολοκλήρου του χριστιανικού και πολιτικού κόσμου (αλλά δεν τα κατάφερε), μπροστά στον οποίο πρέπει να κάμπτεται κάθε γόνυ! Εφ’ όσον ο απόστολος Πέτρος, συνεχίζουν, ήταν ο πρώτος μεταξύ των δώδεκα, και εφ’ όσον ο πάπας επίσκοπος Ρώμης, είναι διάδοχος του Πέτρου, άρα ο πάπας κατέχει το πρωτείο μεταξύ των άλλων επισκόπων! Η κακοδοξία αυτή η γνωστή ως παπικό πρωτείο έφτασε στο αποκορύφωμά της μόλις πριν από 150 χρόνια με τη λεγομένη από αυτούς Α΄ σύνοδο του Βατικανού (1870), στην οποία δόθηκε στο πρωτείο δογματικός χαρακτήρας, παρά τις αντιδράσεις των παλαιοκαθολικών και όλου του χριστιανικού κόσμου.

Είναι λυπηρό να γίνεται τέτοια βάναυση κακοποίηση των λόγων του Χριστού, και να κατασκευάζεται ολόκληρη αλυσίδα παραλογισμών, προκειμένου να ντυθεί ο πάπας την εξουσία που ονειρεύεται. Είναι δυνατόν πάνω σε πρόσωπο, σε άνθρωπο, όποιος κι αν είναι αυτός, να κτίσει ο Χριστός την εκκλησία του; Ο απόστολος Πέτρος δεν είχε τέτοια συνείδηση ότι πάνω του οικοδομήθηκε η εκκλησία, ούτε ότι είναι ο μόνος αντιπρόσωπος του Χριστού. Αντιθέτως γράφει στην Επιστολή του ότι ο ακρογωνιαίος λίθος της εκκλησίας είναι ο Χριστός· «Ιδού τίθημι εν Σιών λίθον ακρογωνιαίον ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες· ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας» (Α΄ 2,6· Ης 28,16). Και είχε τη συνείδηση του ανθρώπου που διέπραξε σοβαρά σφάλματα. Είναι περιττό να πούμε ότι και ο απόστολος Παύλος λέει ρητώς ότι κεφαλή της εκκλησίας είναι ο Χριστός (Εφ 5,23· 4,15· 1,22).

Εξ άλλου ο απόστολος Πέτρος δεν ώρισε κανέναν άμεσο ή έμμεσο διάδοχό του, το δε πολίτευμα της εκκλησίας εξ αρχής είναι συνοδικό και σαν τέτοιο δεν δικαιολογεί πρωτείο σε κανέναν. Όλοι οι επίσκοποι, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Καινής Διαθήκης και τα στοιχεία που μας παρέχει η πριν από το σχίσμα ενωμένη εκκλησία, είναι μεταξύ τους ίσοι. Υπ’ όψιν ότι ο 28^ος κανών της Δ΄οικουμενικής συνόδου (451) δεν αναγνωρίζει πρεσβεία στον επίσκοπο Ρώμης, αλλά παραχωρεί ίσα πρεσβεία και στον Κωνσταντινουπόλεως. Ο 83^ος αποστολικός κανών καθαιρεί τον κληρικό, επίσκοπο ή πρεσβύτερο, ο οποίος κατέχει και την κοσμική εξουσία, προφανώς υπαινισσόμενος τον πάπα και την παποκαισαρική τάση του, που είχε δείξει από τότε.

Εκ των πραγμάτων πρέπει να συμπεράνουμε ότι ο πάπας είναι ανταγωνιστής και αντιποιητής του Χριστού, αντίχριστος. Έτσι τον αποκάλεσε νεότερος άγιος και μάρτυρας της πίστεως, ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, και συνέστησε· «Τον πάπαν να καταράσθε...»· (Κοσμ. Αιτ., σ. 286· 348).