Ομολογία

Καταγγελία κατά του Μεσσηνίας για Δεσποτοκρατία:

Εξανάγκασε ιερέα σε παραίτηση!

Και επειδή δεν ήταν «υπάκουος» τον τιμώρησε με τρίμηνη αργία

Στην εφημ. «Ελευθερία» Καλαμάτας (1/3/2011) διαβάσαμε για «την τρίμηνη καμπάνα», αργία από κάθε ιεροπραξία, που επέβαλε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος σε ιερέα (πτυχιούχο της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών), διότι επέδειξε ανάρμοστη συμπεριφορά. Το ανάρμοστον της συμπεριφοράς είναι (κατά την Ι. Μητρόπολη) πως ο ιερέας «επιτέθηκε λεκτικά σε ιερομόναχο που εστάλη από την Μητρόπολη για να μοιρασθεί μαζί του τα χρήματα από τα τρισάγια του Ψυχοσάββατου.

Χθες μας εστάλη με φαξ η απάντηση του ιερέα (π. Νικόλαου Θλιμμένου) προς τον μητροπολίτη Μεσσηνίας (εφημ. «Ελευθερία» 9/3/2011). Η απάντηση χρήζει διερευνήσεως, γιατί, αν αληθεύουν όσα εκεί αναφέρει, πρόκειται για προχωρημένη σήψη της δεσποτοκρατίας στην ελλαδική Εκκλησία, δυσθεράπευτης με ανθρώπινα μέσα.

Γράφουμε αυτό, διότι ο συγκεκριμένος μητροπολίτης έχει δώσει επανειλημμένως αφορμές στην ελληνική κοινωνία (υπενθυμίζουμε το περιστατικό με την αυθαίρετη τιμωρία –άνευ δίκης– των μοναζουσών της Ι. Μ. Κων/νου και Ελένης Καλαμάτας) και χρήζει μιας ιδιάζουσας ασυλίας από τους συναδέλφους του μητροπολίτες και αρχιεπισκόπους.

Παραθέτουμε μέρος της επιστολής του ιερέα προς τον μητροπολίτη, «για το θέμα της τρίμηνης τιμωρίας που του επιβλήθηκε.

«Σεβασμιώτατε,

Εις απάντησιν των ανωτέρω μνημονευθέντων εγγράφων σας, λαμβάνω την τιμήν να σας γνωρίσω τα κάτωθι:

1. Εισήλθον εις την ιερωσύνην εις την ηλικίαν των 40 ετών… Εγνώριζα τι ακριβώς απεφάσισα και επ' αυτού δεν είχα καμιά αμφιβολία ούτε και δικαιολογία για τυχόν παρέκκλιση από τα ιερατικά μου καθήκοντα…

2. Πολλάκις εζήτησα να σας επισκεφθώ εις το γραφείον σας και την μόνην και μοναδικήν φοράν που με καλέσατε ήταν τον παρελθόντα Νοέμβριον, όπου επί λέξει μού γνωρίσατε και εν ψυχρώ μού είπατε τα εξής: "Έχω να σου κάνω τρεις προτάσεις: α) Ή κάνεις αίτηση μεταθέσεως ή αίτηση συνταξιοδοτήσεως, διαφορετικά θα σε μεταθέσω εγώ μέσω του Συνοδικού Δικαστηρίου". Μετά το απίστευτο σοκ που υπέστην, σας ερώτησα: "Με ποια αιτιολογία θα γίνουν αυτά;" μου απαντήσατε: "Τη δικαιολογία θα την μάθης τότε". Πριν εγώ καταλήξω σε μια απόφαση τι να κάνω, έλαβα την κλήση να εμφανισθώ ενώπιον του Συνοδικού Δικαστηρίου στην Αθήνα, δίχως, και αυτό είναι πρωτάκουστο και απίστευτο, να γνωρίζω την αιτία της παραπομπής μου στο ανωτέρω Δικαστήριο. Η πρωτοφανής ενέργειά σας αυτή θα σόκαρε κάθε άνθρωπο υγιή, πόσω μάλλον εμένα που έχω χρόνιο πρόβλημα υγείας, του οποίου υπήρξατε γνώστης. Το άμεσο αποτέλεσμα της ενεργείας σας αυτής ήτο η εσπευσμένη εισαγωγή μου στο Νοσοκομείο Καλαμάτας προς νοσηλείαν.

Μετά την βελτίωσιν της υγείας μου, μη θέλοντας ν' αντιδικήσω μαζί σας, προτίμησα να κάνω αναγκαστικήν αίτηση μεταθέσεως, επειδή αισθανόμουν άσχημα νά λειτουργώ έπ' ονόματί σας και να τρέχω στα δικαστήρια, δίχως αυτό να σημαίνει ότι υιοθέτησα τις εν τω μεταξύ ανακοινωθείσες κατηγορίες, που είναι παντελώς αβάσιμες…». Τότε, εσείς, «με μεταθέσατε στην πλέον ορεινή καί δύσβατη ενορία της περιοχής μου».

Για το τελευταίο περιστατικό που προκάλεσε την τιμωρία της αργίας του γράφει: «Αναφορικώς με την επιβληθείσαν ποινήν της τριμήνου αργίας… αγνοήσατε παντελώς την ιδικήν μου, την προσωπικήν μου άποψιν. Επομένως η απόφασίς σας, κατά την γνώμην μου, είναι εκ των πραγμάτων άδικη και νομικώς και ηθικώς ανυπόστατη…

Λυπούμαι βαθύτατα, διότι την αιτίαν της τιμωρίας μου αποκαλύπτει η φράσις σας: "Δεν ντρέπεται τα γένια του ό φραγκοφονιάς...;". Αυτό σημαίνει ότι, κατά την γνώμην σας, αιτία του ατυχούς συμβάντος εντός του Ιερού Ναού του Κοιμητηρίου του Αγίου Φλώρου (εσπέρας Παρασκευής 25/2/11) είναι "η διαμάχη περί τα τυχερά", που καθόλου δέν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Σεβασμιώτατε, μέσω του επιτρόπου του Ι.Ν. Αγίου Φλώρου κ. Ε. Παπαθανασίου και ημών παρακαλώ όλους τους ενορίτες μου, όσα χρήματα μου έχουν δώσει από την είσοδο του κοιμητηρίου και εντός αυτού, να έλθουν να τους επιστρέψω τα χρήματά τους που μου έδωσαν… Αναφορικώς δε με τη διένεξή μου μετά του νέου ιερέως, τα πραγματικά γεγονότα έχουν ως εξής: α) Οταν απουσίασα εκ της ενορίας μου, δια λόγους υγείας, με πληροφόρησαν από τη μητρόπολη ότι θα με αντικαταστήση άλλος ιερέας. Επανελθών στα καθήκοντα μου, ο ίδιος με παρεκάλεσε να έρχεται στον ναό μου διά να τον βοηθήσω στην εκμάθηση του έργου του κατά τις Κυριακές. …β) Την Παρασκευή 25/2/11 μετέβην στο ναό του κοιμητηρίου για τα καθήκοντά μου και βρήκα τον ιερέα εντός του ναού. …Πράγματι του μίλησα σε έντονο ύφος. Αιτία δεν ήσαν τα "τυχερά", άλλα ή απρόσκλητη, κατ' εμέ παρουσία του. Ο ιερέας αμέσως απεχώρησε, απειλώντας με: "Φεύγω και πάω κατ' ευθείαν στο δεσπότη".

Σεβασμιώτατε,

Κατόπιν των ανωτέρω επιχειρημάτων μου, που αποκαθιστούν την αλήθεια, παρακαλώ ν' αναθεωρηθή η απέναντί μου συμπεριφορά σας, δηλαδή η επιβληθείσα ποινή τριμήνου αργίας και η μετάθεσή μου στην ενορία Βελανιδιάς και να επανέλθη η χριστιανική αγάπη μεταξύ μας. Κυρίως αιτούμαι την δικαίωσή μου εντός της Εκκλησίας μας. Ομως σε περίπτωση που δεν δικαιωθώ εντός αυτής, θα αναγκασθώ, εκ των πραγμάτων, να χρησιμοποιήσω κάθε νόμιμο μέσο, που απορρέει από το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους, προκειμένου να προασπίσω την τιμήν και την υπόληψίν μου, που τόσο βάναυσα επλήγησαν εκ της όλης υποθέσεως και του τρόπου αντιμετωπίσεώς της, κυρίως από τά μέσα επικοινωνίας…».

Εφημ. «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» Καλαμάτας, 9/3/2011

Ι. Θεοδωρακόπουλος