Ομολογία

Oυκ εά με καθεύδειν

το του… παπισμού τρόπαιον

Ποιος διακατέχεται από το σύνδρομο αυτό της ανταγωνιστικής αναμετρήσεως, που σε έσχατη ανάλυση είναι αίσθημα κατωτερότητος; Ποιος άλλος από τον ουνίτη Βαρθολομαίο, που κάνει τον οικουμενικό πατριάρχη; Αυτός λοιπόν δεν φαίνεται να μπορεί να σηκώσει το προβάδισμα των παπικών στο ζήτημα της συγκλήσεως συνόδων. Καταπιέζεται από το ότι έχουν συγκαλέσει δύο βατικάνειες «συνόδους» και ετοιμάζονται για μια ακόμη. Έτσι τανύζεται ο άνθρωπος να τους πάρει από τα χέρια τους το τρόπαιο, μπαίνοντας σε αγχώδη ανθρώπινο και μικροπρεπή ανταγωνισμό.

Ανέλαβε εργολαβικά μόνος, κατάμονος, να εδραιώσει την ενότητα των ορθοδόξων εκκλησιών καθιερώνοντας τις λεγόμενες συνάξεις των ορθοδόξων προκαθημένων. Τον Οκτώβριο του 2008 στην Κωνσταντινούπολη η σύναξή τους με πρόταση του Βαρθολομαίου και συγκατάθεση των υπολοίπων άνοιξε το δρόμο για τη μεγάλη πανορθόδοξη σύνοδο, κάνοντας να φτερουγίσουν οι κενόδοξες ελπίδες του Βαρθολομαίου και να γράψουν πρόσφατα και πάλι με μεγάλους τίτλους οι εφημερίδες ante portas η οικουμενική σύνοδος των Ορθοδόξων.

Σύμφωνα με νεώτερες ειδήσεις ο Βαρθολομαίος στέλνει κατεπείγουσα πατριαρχική επιστολή στα αυτοκέφαλα ορθόδοξα πατριαρχεία και ζητεί καθορισμό των αντιπροσώπων και συμβούλων εκείνων, που θα συμμετάσχουν στις διαδικασίες προετοιμασίας. Δύο τέτοιες προπαρασκευαστικές συνδιασκέψεις μία τον Ιούνιο και μία το Δεκέμβριο του 2009 πραγματοποιήθηκαν στο Σαν-Μπεζί της Γενεύης, στο λεγόμενο Ινστιτούτο του οικουμενικού πατριαρχείου, πράγματι δε οικουμενιστικόν μαγειρείον.

Μία σχολιαστική παρέκβαση. Γιατί όχι οι συνάξεις στην Κωνσταντινούπολη, την έδρα του πατριαρχείου; Προφανώς για ευνοήτους και ανομολογήτους λόγους. Γιατί όχι τότε στην Ελλάδα, το κέντρο της ορθοδοξίας; Προφανώς διότι , όπως λέει το λαϊκό λόγιο, εδώ του Βαρθολομαίου του «βρομάει μπαρούτι». Διότι οι μαχόμενοι Έλληνες ορθόδοξοι θα βάλουν άμμο στη μηχανή του. Έτσι προτιμήθηκε ο απυρόβλητος ή μάλλον ο πυροδοτούμενος τόπος της Γενεύης, όπου οι φίλοι του παπικοί και προτεστάντες όχι μόνο δεν θα του δημιουργήσουν πράγματα, αλλά και θα πριμοδοτήσουν κάθε προδοτική κίνηση και απόφαση. Τόσο μόνο. Επιστροφή στις ειδήσεις.

Οι ειδήσεις μας λένε πάλι τα θέματα που συζητήθηκαν, όπως μας τα είπαν και παλιότερα, και τα είχαμε σχολιάσει τότε στο φ. 41/2009 σχετικώς. Θέμα 1ον η διασπορά, θέμα 2ον η παραχώρηση του αυτοκεφάλου και αυτονόμου καθεστώτος στις τοπικές εκκλησίες, και θέμα 3ον τα δίπτυχα (σειρά μνημονεύσεως και αναφοράς των πατριαρχών κατά τη θ. λειτουργία).

Κατ’ αρχήν το ιδρωκόπημα από τη σπουδή του κ. Βαρθολομαίου, επειδή έχει ανταγωνιστικό χαρακτήρα, προσδίδει στην όλη προσπάθειά του την αίσθηση του βεβιασμένου. Ο κ. Βαρθολομαίος ξεχνά την παροιμία ότι «όποιος βιάζεται σκοντάφτει». Η σπουδή όμως του ενός έναντι της δυσκινησίας των λοιπών, κάτι θα γεννήσει. Ή πίεση, ή ασυμφωνία, ή αντίδραση, ή πρόκληση, ή ακύρωση της εγκυρότητος, ή αποχή, οι αμφισβητούμενες αποφάσεις, ή… Διότι ο άνθρωπος φαίνεται αποφασισμένος να προχωρήσει, δηλαδή δυναμικά, δηλαδή μετά εξουσίας, αγνοώντας τυχόν εσωτερικές αντιδράσεις εκ μέρους των συνέδρων, και δη των Ρώσσων. Δεν του περνάει από τη σκέψη άραγε ότι μία τέτοια προσωπική του ορμητική και ακατάσχετη κίνηση δίνει στους έξω την εντύπωση διαφεντεύματος και διαφέντου, στο λόγο του οποίου δεν χωράει αντίρρηση; Δεν διαισθάνεται ότι δίνει την εικόνα του βλέποντος εαυτόν άνισον προς τους άλλους και υπέρτερον, και ενεργούντα ως παπίσκον, πράγμα που συντελεί στη δημιουργία κλίματος αρνητικού για την ομαλή και δημοκρατική λειτουργία της συνόδου;

Έπειτα ο κ. Βαρθολομαίος λησμονεί ότι το ανταγωνιστικό του κίνητρο είναι λαθεμένο. Διότι ο πάπας των παπικών είναι υπέρτερος των συνόδων που συγκαλεί. Δεν του χρειάζονται σύνοδοι και συνοδικές αποφάσεις. Ότι λέει αυτός είναι απαράβατο δόγμα. Συγκαλεί όμως μόνο και μόνο για να μετριάσει την αυταρχική εικόνα που έχει δώσει ο κάθε πάπας στη διαδρομή της ιστορίας αυτού του ακαθάρτου συνονθυλεύματος, που λέγεται παπισμός. Απλούστερα· συγκαλεί, για τα μάτια του κόσμου. Για συγκάλυψη της άκρατης αυταρχικότητός του.

Είναι γνωστό ότι σε μία συγκαλούμενη παπική σύνοδο, αν ο πάπας δεν συμμετάσχει στη σύνοδο, ή αν θυμώσει και διακόψει την παρουσία του στη σύνοδο, η παπική σύνοδος αυτομάτως διαλύεται, ή αν η σύνοδος αποφασίσει κάτι στο οποίο δεν συμφωνεί ο πάπας, έστω και αν η απόφαση των πολλών είναι σύμφωνη προς τις αλήθειες της Βίβλου, έγκυρη είναι η γνώμη του πάπα και άκυρη όλων των άλλων. Είναι δηλαδή ο πάπας εν συνόδω υπέρτερος και του Θεού. Τι σχέση μπορεί να έχει μία τέτοια βατικάνεια «σύνοδος» με τις συγκληθείσες συνόδους της Εκκλησίας ή τις μέλλουσες να συγκληθούν; Ή τι παρόρμηση μπορεί να παράσχει στον κ. Βαρθολομαίο, που επαγγέλλεται τον ορθόδοξο πατριάρχη, ως οργανωτή μιας συνόδου μία παπική σύνοδος;

Το αν είναι ή δεν είναι κατάλληλος ο κ. Βαρθολομαίος για την οργάνωση μιας συνόδου, το έχει σκεφθεί άραγε; Ο Βαρθολομαίος είναι το πιο ακατάλληλο πρόσωπο για μια τέτοια οργάνωση. Μήπως η δυσκινησία των λοιπών οφείλεται στο ότι του επιδικάζουν σιωπηρώς και ανεκφράστως το παράσημο αυτό της ακαταλληλότητος;

Και γιατί είναι ο πιο ακατάλληλος; Διότι ο Βαρθολομαίος έχει δώσει δείγματα ότι δεν φρονεί ορθώς σε θέματα πίστεως. Ο Βαρθολομαίος δεν πιστεύει ότι υπάρχουν αιρέσεις. Πιστεύει ότι όλες οι χριστώνυμες παραφυάδες είναι εκκλησίες. Και τον παπισμό τον λέει ρωμαιοκαθολική εκκλησία. Εκκλησίες ονομάζει και τα τρίμματα του προτεσταντισμού. Πιστεύει ότι, αυτά που λένε εκείνοι μυστήρια, είναι έγκυρα, αρχίζοντας πρώτα από το βάπτισμα (βαπτισματική θεολογία). Ο Βαρθολομαίος ουσιαστικά είναι ουνίτης, διότι με όλα όσα κάνει σε σχέση με τους ανωμάλους παπικούς προδίδει ότι θέλει να υποτάξει τη ορθοδοξία στους παιδεραστές νικολαΐτες. Αυτά επιδιώκει και με τον λεγόμενο διάλογο, που μόνο διάλογος δεν είναι, αφού τον έχει αναθέσει σε ορθόδοξους που είναι παπικότεροι από τους παπικούς.

Ο Βαρθολομαίος δεν πιστεύει σε δόγματα. Διότι συμπροσεύχεται με αλλόθρησκους και με τους διεφθαρμένους παπικούς, και διότι δεν θέλει να δει στα μάτια του τους συνειδητούς Χριστιανούς, ή μάλλον τους πολεμάει, τους αφορίζει, τους καθαιρεί.

Ο Βαρθολομαίος εξάλλου είναι φίλος και συνεργάτης με τους αθέους και απίστους οικολόγους, που δεν πιστεύουν σε Θεό δημιουργό, αλλά πιστεύουν ότι είναι σε θέση να προστατεύσουν αυτοί μόνοι τους σαν άλλοι Άτλαντες τον πλανήτη από την καταστροφή.

Πως αναλαμβάνει λοιπόν ένα τόσο μεγάλο έργο, όπως είναι αυτό της συγκλήσεως οικουμενικής συνόδου;

Αν λειτουργούσε σωστά η εκκλησία θα έπρεπε να είναι καθηρημένος. Κι όμως σήμερα είναι πατριάρχης και αυτός ετοιμάζεται για πρόεδρος της «συνόδου» του.

Μια ματιά τώρα στα θέματα. Σας μοιάζουν, αδελφοί, τα προειρημένα, για θέματα οικουμενικής συνόδου; Αυτά είναι τα μεγάλα θέματα, που απασχολούν την Εκκλησία του Χριστού; Τίποτε άλλο δεν έχει να συζητήσει η συνάθροιση των επισκόπων; Δικαιολογούν τα θέματα αυτά τόσο θόρυβο, τόσα έξοδα, ή θα εφαρμοστεί το αρχαίο λαϊκό «Ώδινεν όρος και έτεκε μυν»; Το πρώτο θέμα «η διασπορά», ένα θέμα φλου, τί λέει έτσι μονολεκτικά; Και γιατί μονολεκτικά. Μήπως για να μην μπορεί κανείς να ξέρει από ποια οπτική τελικά θα εξεταστεί; Για να είναι κλειστό και αθέατο στους συνέδρους και στο λαό; Για ν’ ανοιχτεί εν συνόδω όπως αυτός θέλει;

Το δεύτερο θέμα τι επαγγέλλεται; Ν’ ανοίξει ανοιχτές πόρτες; Να δώσει ελευθερία και αναγνώριση στις ελεύθερες εκκλησίες; Και ποιός θα δώσει τις ελευθερίες και την αναγνώριση; Η σύνοδος που οργάνωσε αυτός; Δεν νομίζει ότι το παίζει μεγάλος και ότι προκαλεί τους αδελφούς του; Ποιος ο λόγος να συζητηθεί ένα λυμένο ζήτημα; Και ποια άλλη λύση θα μπορούσε να δοθεί, ει μη μόνο ότι είναι ισότιμα και ορθόδοξα τα υπάρχοντα πατριαρχεία;

Το τρίτο θέμα μήπως είναι θέμα για μικρά παιδιά; Τα παιδάκια στέκονται εριστικά το ένα δίπλα στο άλλο στην αυλή του σχολείου και λένε ποιος είναι πιο ψηλός. Τι νόημα έχει αν ένας μνημονευθεί πρώτος ή τελευταίος στη θ. λειτουργία; Τράπεζα είναι η εκκλησία και ιεραρχεί τους μετόχους ανάλογα με το κατατεθειμένο κεφάλαιο; ή για μικρόψυχο τον πέρασαν το Θεό και τον κατεβάζουν στο παιδικό τους επίπεδο; Ή λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο;

Για τέτοια τιποτένια θέματα είχαν συνέλθει οι προηγούμενες 8 οικουμενικές σύνοδοι;

Τέτοια θέματα συζήτησε ο μέγας Αθανάσιος με τους 318 πατέρες της Α΄ οικουμενικής συνόδου; Δεν καταδίκασε τον βλάσφημο και ασεβή Άρειο;

Τέτοια θέματα συζήτησε ο μέγας Φώτιος στην Η΄ οικουμενική σύνοδο ή έδωσε μια στο κέρατο του παπισμού και τον άφησε μισοπεθαμένο;

Τι ομοιότητα υπάρχει ανάμεσα σε έναν γίγαντα Αθανάσιο ή Φώτιο και σε έναν λιλλιπούτειο Βαρθολομαίο;

Απο το περιοδικο ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνος Δεκεμβριου 2010