Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011


ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ –


ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ



παράφρων Φύρερ (γέτης) τς Ναζιστικς Γερμανίας, δόλφος Χίτλερ (1889-1945), πού αματοκύλισε τήν Ερώπη καί τόν κόσμο, ποτελε να στορικό φαινόμενο, πού χει δεχθε πολλές ς σήμερα ρμηνεες. χει γραφε τεράστιος ριθμός μελετν καί βιβλίων, πού πιχειρον νά τοποθετήσουν στορικά τήν μορφή ατή, συνάγοντας νανεωμένα συμπεράσματα, γιά τήν κατανόηση το ρόλου της στή νεώτερη ερωπαϊκή στορία. Βέβαια, πίσημη στορική ρευνα, πίπεδη καί «σιδερωμένη», πως λεγε Μακρυγιάννης, ξυπηρετώντας τά συμφέροντα τν σχυρν, πού εναι καί ο συνήθεις ρχιτέκτονες τς στορίας, μένει στήν φαινομενολογία, μή μπορώντας καί μή θέλοντας να προχωρήσει στό «δυσθήρατον» βάθος. πάρχουν μως καί σ’ατά τά φαινόμενα νδείξεις σχυρές, πού πρέπει νά ληφθον καί ατές πόψει γιά μιά γγύτερη στά πράγματα ρμηνεία.


να πρτο σχυρό στοιχεο εναι πολυσυζητημένη βραϊκή καταγωγή το Χίτλερ, πού κατά πολλούς το δημιούργησε να σχυρότατο σύμπλεγμα καί τήν τάση νά ποσιωπηθε πωσδήποτε. Σημαντικότερο μως εναι, τι, πως γίνεται πό πολλούς δεκτό, Χίτλερ χρησιμοποιήθηκε πό τόν Διεθνή Σιωνισμό, γιά τήν ξυπηρέτηση τν στόχων του, νας πό τούς ποίους ταν δημιουργία ουδαϊκο κράτους, πού θά λέγχει τήν Μέση νατολή καί τά πετρέλαιά της. Γι’ ατό, τήν παλαιότερη πρόταση νά δημιουργηθε ουδαϊκό κράτος στήν Ογκάντα, ντικατέστησε νεώτερη, τό κράτος ατό νά δρυθε στήν Παλαιστίνη.


Στή συνάφεια ατή πρέπει νά διευκρινισθε, τι τό μέν νομα «βραος» χει θρησκευτική σημασία καί σημαίνει τόν φορέα το βραϊκο θρησκεύματος. Τήν θνικότητα μως δηλώνει τό νομα «ουδαος» (JEW, JUDEN-JUDENTUM, JEWDAISM κ.λ.π.). Γι’ ατό καί δέν μπορε ρθόδοξος χριστιανός νά εναι ντιεβραος ντισημίτης, μπλεκόμενος σέ ντιθρησκευτικές καί φυλετικές ντιπαραθέσεις. Τό θνικιστικό καί μπεριαλιστικό στοιχεο το ουδαϊσμο εναι Σιωνισμός, πού γεννήθηκε στήν ποχή το Χριστο καί ταυτίζεται μέ τό θνικιστικό-μπεριαλιστικό στοιχεο του, τόν Φαρισαϊσμό. Τό φαρισαϊκό κίνημα, πού σταύρωσε καί τόν Χριστό, συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Εναι δέ χαρακτηριστικό, τι ο πλοί καί ταπεινοί βραοι εναι κατά το Σιωνισμο, δείχνοντάς το μέ συχνά ντισιωνιστικά συλλαλητήρια μέσα στό σραήλ.


Σύμφωνα λοιπόν, μέ μιά κδοχή-πού ποκρούεται βέβαια πό τόν ουδαϊσμό- Σιωνισμός χρησιμοποίησε τόν Χίτλερ, κμεταλλευόμενος τήν πέρμετρη φιλοδοξία καί δαιμονική ατοπεποίθησή του. χει δέ ποδειχθε στίς τελευταες δεκαετίες, τι καί πολλοί ξιωματικοί το Χίτλερ, καί μέλη τν SS, σαν βραοι. πάρχουν, ξ λλου, σχυρές νδείξεις, πού κατά τούς ρευνητές τς «λλης πλευρς» δέν μπορον νά γνοηθον: α) Χίτλερ κινετο μέ κεφάλαια, πως λέγεται, σιωνιστικά (σιωνιστικές πιχειρήσεις, πού συνεχίζονται μέχρι σήμερα). β) Χίτλερ μέ τήν πολιτική του νάγκασε τά μεγάλα βραϊκά «κεφάλια» (διανοούμενους-πιστήμονες) νά περάσουν στίς Η.Π.Α. καί νά ποτελέσουν τό σιωνιστικό πόβαθρο τς μερικανικς μεταπολεμικς πολιτικς γιά τήν παγκόσμια κυριαρχία. γ) Πειστικό εναι, πίσης, τό πιχείρημα, τι Χίτλερ καί Ναζισμός στράφηκαν ναντίον τν «μικρν» βραίων, στε μέ τό «λοκαύτωμα» - διογκωμένο σέ ριθμούς – νά φελκύσουν τήν παγκόσμια συμπάθεια γιά τήν ξυπηρέτηση τν σιωνιστικν σχεδίων, μολονότι θυσία ποιουδήποτε νθρώπου εναι πάντα σεβαστή καί μάλιστα μέσα στά φρικτά ναζιστικά κρεματόρια. διωγμός μως κατά τν μικρν καί ταπεινν βραίων νάγκασε τούς βραίους τς Ερώπης νά κατεβον στό σραήλ καί νά ποικισθε τό νέο Κράτος, ναγκαο γιά τόν λεγχο τς Μ. νατολς καί τν πετρελαίων της. Εδικοί δέ πιστήμονες χουν ποστηρίξει, τι Νεκρά Θάλασσα, πού χει λα τά παράγωγα το πετρελαίου, εναι κρατήρας τεραστείων πετρελαιοφόρων στρωμάτων.


πως καί νάχει τό πργμα, μέ τίς τρες ατές κινήσεις Χίτλερ προσέφερε τήν μεγαλύτερη πηρεσία στά σιωνιστικά σχέδια. πικίνδυνος μως γιά τόν παγκόσμιο Σιωνισμό γινε Χίτλερ, ταν φάνηκε τι ργαζόταν γιά τόν αυτό του, πότε πρεπε νά συντριβε καί ατός καί ο μπεριαλιστικές βλέψεις του. Πς μπορε, λλωστε, νά ξηγηθε ρητά πισημαινόμενη πό ΟΛΟΥΣ τούς στορικούς, μακρά καί σκανδαλιστικά «δράνεια» τς γαλλικς καί γγλικς, μετά δέ καί τς μερικανικς, πολιτικς πέναντι στόν Χίτλερ καί πιδειχθεσα πέναντί του νοχή καί ενοια κόμη;


Πιστεύουμε, τι Χίτλερ παθε ,τι καί Ναπολέων. τελευταος ταν «εγενής», μέλος τς φραγκικς φεουδαρχίας. Τό 1766 πατέρας του νανέωσε στήν Β. ταλία τόν οκογενειακό τους τίτλο το βαρώνου. Γι’ ατό Ναπολέων σπούδασε στήν Στρατιωτική Σχολή τς Μπριέν, πού ταν μόνο γιά τούς Εγενες. σο Ναπολέων ργαζόταν, μένοντας στήν τάξη του, γιά τό συμφέρον το στισμο καί το τεκτονισμο ( Ροβεσπιέρος καί ο ακωβνοι σαν μασόνοι) ταν ποδεκτός. ταν μως, λόγω τς περιόριστης φιλοδοξίας του καί ατός, τά βαλε μέ τίς νώτερες βαθμίδες τς φραγκικς φεουδαρχικς εραρχίας (βασιλες καί ατοκράτορες τς Ερώπης), πρεπε νά συντριβε. τσι ρχισαν ο «συνασπισμοί» ατοκρατόρων καί βασιλέων ναντίον του, ς τό Βατερλώ (1815). Τό διο καί Χίτλερ. σο ξυπηρετοσε τά σιωνιστικά συμφέροντα (νσυνείδητα νεπίγνωστα) δέν νοχλήθηκε. Στό πνεμα το λοκληρωτισμο ξολόθρευση μέρους το λαο (POPOLO) δέν εναι πρόβλημα, φο ξυπηρετονται μέ τόν τρόπο ατό τά συμφέροντα τν σχυρν.


Πιστεύω, τι γίνεται κατανοητό, πώς φο τό ργο τς στοριογραφίας δέν εναι δίκη καί καταδίκη γεγονότων καί προσώπων, λλά κυρίως ρμηνεία τους, πρέπει νά λαμβάνονται πόψει καί νά σταθμίζονται λες ο προσπάθειες ρμηνείας το χιτλερικο φαινομένου καί τν τερατουργημάτων του. λλωστε, σήμερα, μετά τήν ποκτηθεσα τεράστια τραγική πείρα, νθρωπότητα εναι σέ θέση νά συναγάγει σφαλέστερα συμπεράσματα γιά τήν νουθεσία καί ατοπροστασία της.


π. Γ. Δ. Μ.

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ὀκτώβριος 2011

Ἀρ. Τεύχους 112

1 σχόλιο:

  1. π. Γ.Δ.Μ :
    Στή συνάφεια αὐτή πρέπει νά διευκρινισθεῖ, ὅτι τό μέν ὄνομα «ἑβραῖος» ἔχει θρησκευτική σημασία καί σημαίνει τόν φορέα τοῦ ἑβραϊκοῦ θρησκεύματος. Τήν ἐθνικότητα ὅμως δηλώνει τό ὄνομα «ἰουδαῖος» (JEW, JUDEN-JUDENTUM, JEWDAISM κ.λ.π.). Γι’ αὐτό καί δέν μπορεῖ ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός νά εἶναι ἀντιεβραῖος ἤ ἀντισημίτης, ἐμπλεκόμενος σέ θρησκευτικές καί φυλετικές ἀντιπαραθέσεις.

    Κυπριανός Χ :
    Ας μου επιτρέψει ο αρθρογράφος να πω ότι η διάκριση που κάνει μεταξύ "εβραίων" και "ιουδαίων" είναι επισφαλής. Προβαίνει, το κατανοώ, στη διάκριση αυτή προκειμένου να πει ότι "ο ορθόδοξος χριστιανός δεν μπορεί να είναι αντιεβραίος ή αντισημίτης εμπλεκόμενος (έτσι) σε αντιθρησκευτικές και φυλετικές αντιπαραθέσεις".

    Ο ορθόδοξος χριστιανός, όπως ασφαλώς θα έχει υπόψη ο αρθρογράφος, δεν αγωνίζεται κατά ανθρώπων. Μάχεται κατά διεσταμμένων ιδεών, που διαφθείρουν τον άνθρωπο, όπως χαρακτηριστικά μας λέει ο απ. Παύλος :

    ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις

    Ιουδαίοι και Εβραίοι μπορεί να έχουν τις διαφωνίες τους σε πολλά πράγματα, όπως γίνεται με όλους τους ανθρώπους. Μπορεί ακόμη να είναι αντίθετοι (ο "εβραίος") με τα σιωνιστικά σχέδια μερίδος των εθνοτικών (ο "ιουδαίος"), αλλά δεν παύουν αμφότεροι να προσδοκούν την έλευση του Μεσσία τους, ο οποίος θα αποκαταστήσει την τάξη ανάμεσά τους, καθώς φαινομενικά ισχυρίζονται οι "εβραίοι".

    Όμως η αταξία και σύγχυση αμφοτέρων κυριαρχεί στην φερομένη ως "χριστιανική" Δύση. Συμβαίνει δε, αυτή η χριστιανική Δύση να εμφορείται και να πολιτεύεται με το μεσσιανικό όραμα - δηλαδή, δικό τους - μιας νέας παγκόσμιας τάξης - δήθεν δημοκρατικής και μη συγχυτικής - η οποία προφανώς θα πρέπει να έχει τον ηγέτη της.

    Αυτόν τον ηγέτη προσδοκούν και είναι ασήμαντη λεπτομέρεια αν αυτός θα είναι αποικλειστικά για τους Εβραίους ή για τους Ιουδαίους. Την καθιστά δε ακόμη υποδεέστερη, ο λόγος ότι το μέλλον της ανθρωπότητας και του πλανήτη, το διαχειρίζεται μια χούφτα τοκογλύφων - είναι στη δεύτερη ομάδα των "ιουδαίων" κατά τον αρθρογράφο - απατεώνων με απεριόριστη οικονομική, αλλά και πολεμική, ισχύ.

    Δυστυχώς για μας και γι΄ αυτούς, αυτή η "χούφτα" είναι εβραϊκών (θρησκευτικών) καταβολών με έντονα ιουδαϊκά (εθνικά, εθνοτικά ή εθνικιστικά) χαρακτηριστικά. Χαρακτηριστικά, σημειωτέον, τα οποία διανθίζει άλλοτε εμφανώς και άλλοτε λανθανόντως μια απάνθρωπη και εξόχως αντιανθρώπινη φιλοσοφία ή φιλοσοφικού τύπου θρησκεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου