Ομολογία

Tο άλλο πρόσωπο

του Βαρθολομαίου

Οι απότομες μεταπτώσεις, λένε οι ψυχίατροι, είναι ανησυχητικές και εγκυμονούν επικίνδυνες εκρήξεις. Ο πιο απλός χριστιανός δεν θα δεχόταν να βλέπει ένα επίσημο πρόσωπο της εκκλησίας, όπως είναι ο πατριάρχης, σήμερα να συλλειτουργείται με τον κορυφαίο των παιδεραστών και αρχηγό του αμαρτωλού και διεστραμμένου και αιρετικού παπικού συγκροτήματος Ράτσιγκερ, και αύριο να μιλάει σε μια συνάθροιση επισκόπων, σα να είναι ακραιφνής ορθόδοξος.

Ούτε έχει σχέση, αν το άλλο πρόσωπο το δείχνει σε κάποια χιλιομετρική απόσταση, δεδομένου ότι στην ηλεκτρονική μας εποχή δεν υπάρχουν αποστάσεις. Καλείς με το φορητό σου τηλέφωνο το γείτονά σου, και η κλήση πηγαίνει στο δορυφόρο και γυρίζει, ώσπου να πάρεις δύο ανάσες.

Πριν επιστρέψει ο κ. Βαρθολομαίος από τη Ρουμανία είχε φθάσει η ομιλία του προς τους επισκόπους της χώρας αυτής, ή μάλλον, ενώ την απηύθυνε, μεταδιδόταν ταυτοχρόνως και στην Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο. Δεν νομίζω να ζει με την αυταπάτη ότι δεν θα μαθευτούν, επειδή τα είπε στη Ρουμανία. Και τί είπε; Εδώ είναι να θαυμάσει κανείς αναδίπλωση και τεχνητή μεταστροφή και ετεροπροσωπία και πολυπροσωπία και χαμαιλεοντισμό.

Όχι, δεν θα εκλάβουμε το φαινόμενο στα σοβαρά. Διότι δεν πιστεύουμε ότι άλλαξε ο Βαρθολομαίος, ή ότι το βαθύτερο πιστεύω του είναι αυτό που φανέρωσε στη σύναξη της Ρουμανίας. Αν κάποιοι δεν σέβονται τον εαυτό τους και τώρα εμφανίζονται έτσι και ύστερα αλλιώς, αυτό δεν είναι υποχρεωμένοι οι άλλοι να το εκλάβουν στα σοβαρά. Υπάρχουν οι επιφυλάξεις. Οι σοβαρές επιφυλάξεις.

Μακάρι να είναι κάτι σοβαρό. Αλλά κάτι τέτοιο θα σήμαινε μετάνοια. Η μετάνοια όμως θα τον οδηγούσε στην παραίτηση και στον αφανισμό από προσώπου της γης ,διότι έχει σκανδαλίσει χιλιάδες ορθοδόξους. Θα καταγγείλουμε, προς το παρόν, το γεγονός σαν διπλωματικό ελιγμό, σαν φαναριώτικη διπλωματία, σαν διπλοπροσωπία. Κι αν ο χρόνος αποδείξει το αντίθετο, ότι δηλαδή ο Βαρθολομαίος μεταστράφηκε και έγινε αντιπαπικός και αντιοικουμενιστής, και αποσύρθηκε, εμείς πρώτοι θα πάμε να τον βρούμε εκεί στην αφάνειά του και να του φιλήσουμε τα πόδια.

Λοιπόν ο Βαρθολομαίος μίλησε στη Δακία για τη «φρικαλέα αίρεση και βλασφημία του αρειανισμού», χαρακτήρισε δύο επισκόπους της χώρας αυτής, που μολύνθηκαν από τις αντιλήψεις του Αρείου, ως «λύκους βαρείς και όχι ποιμένας», εγκωμίασε το μέγα Αθανάσιο, το Συρίδωνα, το Νικόλαο, το Θεόφιλο Δακίας, και άλλους πατέρες της συνόδου αυτής ως θεοφόρους και ως λαλούντας και ενεργούντας εκ Θεού, είπε ότι οι αιρετικοί «προσεπάθουν να θεολογήσουν χωρίς τας προϋποθέσεις του προσωπικού αγιασμού και ούτως εθαλασσομάχουν εις το έρεβος της πλάνης, βαττολογούντες περί των θείων», ότι «η προσθήκη εις το σύμβολον μιας και μόνης λέξεως , του γνωστού filioque, ήρκεσε δια να δημιουργηθούν νέαι κακοδοξίαι και σχίσματα και αιρέσεις, αι οποίαι κρατούν μέχρι σήμερον τον Δυτικόν Χριστιανισμόν μακράν της Ορθοδόξου Ανατολής», ότι «το σύμβολον είναι μία πνευματική σημαία, και αι σημαίαι έχουν ως αποστολήν να ενώνουν ομόδοξα σύνολα ανθρώπων κάτω από κοινά ιδεώδη», και άλλα πολλά.

Επαναλαμβάνουμε. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι τα λόγια αυτά τον εκφράζουν εσωτερικά. Διότι η μέχρι τώρα πολιτεία του ως πατριάρχου είναι από τις χειρότερες που έχουν επιδειχθεί στα τελευταία 60 χρόνια από πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως ως προς τις σχέσεις του με το Βατικανό. Εξάλλου μία αληθινή μεταστροφή δεν μπορεί να είναι μόνο λεκτική. Οπωσδήποτε πρέπει να είναι μεταστροφή εν τοις πράγμασι. Η δε εν τοις πράγμασι μετάνοια, σύμφωνα με τον κυριακό λόγο, απαιτεί, το ξαναλέμε, παραίτηση και αφανισμό. Αν ο Βαρθολομαίος παραιτηθεί και βάλει «λίθον μυλικόν», τότε θα πιστέψουμε ότι αυτά που είπε τα πιστεύει. Και τότε θα παρακαλούμε να τον ελεήσει ο Θεός. Και θα τον ελεήσει ο Πολυέλεος. Διότι «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν». Αλλιώς τα χρεώνουμε στο καταχρεωμένο και κατάμαυρο παρελθόν του, παρελθόν αιρεσιάρχου, φεκτέου παπομανούς, που ελίσσσεται επικίνδυνα και πονηρά, αποβλέποντας στο να κερδίσει την εμπιστοσύνη των εν Δακία επισκόπων, ώστε να τον ακολουθούν με κλειστά μάτια στις τολμηρές ενέργειες, που πρόκειται να κάνει σε σχέση με τους ελεεινούς παπικούς. Είμαστε σε αναμονή. Ο χρόνος θα το δείξει, αν δεν το έχει δείξει ήδη.

Από το περιοδικο ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Δεκεμβριου 2010