Διαλογος αγαπης
εν αληθεια προς ολους
ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ
ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ή ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ
ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ;
του Θεολογου κ. Παν. ΣΗΜΑΤΗ
Πρόσφατα διάβασα ἕνα μέρος ἀπὸ στὸ ὀγκῶδες ἐξ 924 σελίδων ἀποτελούμενο, βιβλίο τοῦ ἀνήκοντος στὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο-Ἑορτολόγιο Ἀριστοτέλη Δελήμπαση, μὲ τίτλο «Πάσχα Κυρίου», προσπαθώντας νὰ διελευκάνω, ποιά ἐπιχειρήματα ἐπεκαλοῦντο οἱ πρῶτοι ὀπαδοὶ τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου. Μὲ ἔκπληξη παρατήρησα, ὅτι τὰ στοιχεῖα ποὺ ὁ ἴδιος ὁ συγγραφέας παραθέτει, ὁδηγοῦν στὸ συμπέρασμα, ὅτι ἡ διαμαρτυρία καὶ ἀποχώρησή τους ἀπὸ τὴν ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία δὲν ἑδράζεται στὸ ὑπάρχον καίριο σημεῖο τῆς αἱρέσεως ποὺ κηρύττεται μὲ τὴν Ἐγκύκλιου τοῦ 1920, ἀλλὰ στὸ δευτερεῦον σημεῖο (τὴν «ἀφετηρία», ὅπως θεωροῦν τὴν ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου· τὴν ἐπιστροφὴ δὲ σ’ αὐτὸ θέτουν ὡς «κύριον σκοπόν»).
Ἂν λοιπόν, καὶ οἱ ἴδιοι γράφουν αὐτὰ καὶ εἶναι πράγματι ἔτσι, τίθεται πάλι ἐπὶ τάπητος τὸ ἐρώτημα: δικαιολογεῖται ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ἡ δημιουργία ἄλλης Συνόδου, μόνο καὶ μόνο γιὰ τὴν ἀλλαγὴ τῶν 13ων ἡμερῶν; Καὶ γιατὶ χρησιμοποιήθηκε γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ σχίσματος τὸ ἐλάσσον (τὸ Ἡμερολογιακὸ) καὶ ὄχι τὸ μεῖζον, ἡ αἵρεση; Γιατὶ προσπαθοῦν νὰ ἀποδείξουν ὅτι ἀποτελεῖ πρώτιστο θέμα καὶ αἵρεση ἡ Ἡμερολογικὴ ἀλλαγή, τὸ Ἡμερολόγιο ποὺ καμία Οἰκουμενικὴ Σύνοδος δὲν δογματοποίησε καὶ ἐλαχιστοποιοῦν ἢ δείχνουν νὰ ἀγνοοῦν, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν τὴν ἐπικαλοῦνται, τὴν ἀλλοίωση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκλησιολογίας; Γιὰ τὸ Ἡμερολόγιο, θὰ ἐδικαιολογεῖτο κατ’ ἀρχάς, διαμαρτυρία καὶ ἀντίδραση, ὅπως καὶ γιὰ ἄλλες σποραδικὲς ἀντικανονικὲς ἐνέργειες (π.χ. συμπροσευχές ποὺ δὲν ἔχουν γίνει καθεστώς), ἀλλ’ ὄχι σχίσμα. Αὐτοί, ὅμως, ἑστίασαν τὴν προσοχή τους στὶς 13 ἡμέρες. Καὶ τὴν αἱρετικὴ Ἐγκύκλιο τοῦ 1920 τὴν ἐπικαλέστηκαν ὡς δευτερεῦον στοιχεῖο καὶ ἐκ τῶν ὑστέρων ἔδωσαν πράγματι τὴν διάσταση ποὺ ἔχει.
Παραθέτω ἀπὸ τὸ βιβλίο αὐτὸ μικρὸ ἀπόσπασμα, ἀπὸ τὸ ὁποῖο φαίνεται πὼς ὁ ἴδιος ὁ Δελήμπασης ποὺ ἑρμηνεύει τὰ τοῦ Ἡμερολογίου–Ἑορτολογίου (καὶ ὄχι κάποιος νεοημερολογίτης) ἀποδεικνύει μὲ ντοκουμέντα ὅτι οἱ ἀποχωρίσαντες ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἡγέτες τοῦ παλαιοημερολογιτισμοῦ ἐπίσκοποι, ὡς μόνο λόγο ἀποτειχίσεως φέρουν τὴν ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου καὶ τὴν νηστεία καὶ ὄχι τὴν ἀλλοίωση τῆς Ἐκκλησιολογίας.
Ἐπαναλαμβάνω, ὅτι προκαλεῖ ἐντύπωση, ὅτι οὐδαμοῦ ἀνεφέρεται ὡς κύριος λόγος ἀπὸ τοὺς ἀποσχισθέντες ἐπισκόπους ἡ αἱρετικὴ (ὅπως σήμερα τὴν ἀποκαλοῦν) «Ἐγκύκλιος τοῦ 1920», ἡ ὁποία ξεκάθαρα καὶ γιὰ πρώτη φορὰ ἀποκαλεῖ τὶς αἱρετικὲς κοινότητες τῆς Δύσεως, ὡς Ἐκκλησίες. Ἂν ἡ ἀπόσχισή τους ἦταν συγκεκριμένες αἱρετικὲς πράξεις, θὰ συζητούσαμε ἐπὶ ἄλλης βάσεως τὸ θέμα. Ὅμως, τὸ ὅλο πρόβλημα γι’ αὐτοὺς ἦσαν τὰ δευτερεύοντα σημεῖα: τοῦ Ἡμερολογίου καὶ τῶν νηστειῶν. Φτάνουν στὸ σημεῖο νὰ συγκρίνουν τὴν αἵρεση τῆς Εἰκονομαχίας μὲ τὴν ἑορτολογικὴ καινοτομία, παρόλο, μάλιστα, ποὺ τὴν ἑορτολογικὴ καινοτομία δὲν χαρακτηρίζουν ὡς αἵρεση, ἀλλὰ ὡς κάτι περιφερειακό, «περὶ ἀφετηρίας τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»! Δηλαδή, ἦταν τόσος ὁ φανατισμὸς ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, ὥστε νὰ τοὺς κάνει νὰ παραβλέψουν τὴν αἵρεση τῆς Ἐγκυκλίου, ποὺ ἦταν ἡ ἀποδοχὴ ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι ἄλλη Ἐκκλησία, καὶ ἔμειναν μόνο σ’ αὐτὸ ποὺ οἱ ἴδιοι ἀποκαλοῦν δευτερεῦον, «ἀφετηρία», δηλ. στὸ ἡμερολόγιο!!!
Ἡ ἀποκοπή τους, λοιπόν, ἀπὸ τὴν Μία Ἐκκλησία (ἂν εἶναι ἔτσι τὰ πράγματα) ἀποτελεῖ ὁλοφάνερα σχίσμα, διότι, οἱ ὑπόλοιπες ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες καὶ Πατριαρχία, ποὺ ἀκολουθοῦσαν (ὅπως κι αὐτοὶ) τὸ Παλαιὸ Ἑορτολόγιο, δὲν ἀποδοκίμασαν τὴν ἑλλαδική Ἐκκλησία γιὰ τὴν ὁμολογουμένως ἀντικανονικὴ ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου, ἀλλὰ ἐπικοινωνοῦσαν μαζί της, γιατὶ ἔκριναν ὅτι τὸ Ἡμερολόγιο δὲν ἀποτελοῦσε αἰτία διασπάσεως τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ πολλάκις ὑπενθύμιζαν στοὺς Παλαιοημερολογίτες, τὴν περίπτωση τοῦ Πάπα Ἀνίκητου καὶ τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου: ὅταν ἅγιος Πολύκαρπος, μετέβει στὴν Ρώμην (157 μ.Χ.) δὲν συμφώνησαν περὶ τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα. Παρὰ ταῦτα, ὅμως, «καίτοι διχογνωμοῦντες περὶ ἡμερῶν καὶ καιρῶν καὶ χρόνων καὶ τηρήσεως τοπικῶν ἐθίμων… ἀπεχωρίσθησαν ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ», ἀφοῦ προηγουμένως ὁ Πάπας Ἀνίκητος «παρεχώρησε τῷ Πολυκάρπῳ τὴν ἰδίαν Ἐκκλησίαν, ἵνα τελέσῃ οὗτος τὸ τῆς Θείας Εὐχαριστίας Μυστήριον. Αἱ περὶ τὸν ἑορτασμόν τοῦ Πάσχα διαφοραὶ τῶν Ἐκκλησιῶν δὲν ἔθιξαν τὴν μεταξύ αὐτῶν ἑνότητα».
Ἕνας ἀκόμα λόγος, ποὺ ἀποδεικνύει ὅτι ἡ αἰτία διακοπῆς κοινωνίας μὲ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἦταν μόνο τὸ Ἡμερολόγιο (ἡ ἀφετηρία τῆς αἱρέσεως καὶ ὄχι ἡ ἴδια ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ) εἶναι καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ «Παλαιοημερολογίτες» δὲν ἀπεκόπησαν (τὰ πρῶτα χρόνια) ἀπὸ τὶς ἄλλες Ἐκκλησίες καὶ Πατριαρχεῖα, ποὺ ἀκολουθοῦσαν τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο, ἂν καὶ οἱ Ἐκκλησίες αὐτὲς καὶ τὰ Πατριαρχεῖα ἐπικοινωνοῦσαν μὲ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως, ποὺ ἀκολουθοῦσαν τὸν Οἰκουμενισμό, καὶ εἶχαν ἀποδεχθεῖ καὶ αὐτὰ τὴν αἱρετικὴν Ἐγκύκλιο τοῦ 1920 (σιωπηρῶς ἢ φανερῶς). Αὐτὸ δὲν ἀποτελοῦσε αἰτία νὰ διακόψουν καὶ μὲ αὐτὰ τὴν «κοινωνίαν» οἱ τοῦ Παλαιοῦ!!!
Μάλιστα, ὅπως παρακάτω παρουσιάζει τὰ πράγματα ὁ Δελήμπασης, «ὁ Φλωρίνης Χρυσόστομος μὲ ἐπιστολή του (9.11.1937) γράφει ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν διὰ τῆς ἑορτολογικῆς καινοτομίας ἀπέσχισεν ἑαυτὸν καὶ τὴν ἀκολουθοῦσαν αὐτῷ Ἱεραρχίαν τῶν λοιπῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εἰς τὸν ἑορτασμὸν τῶν ἑορτῶν καὶ τὴν τήρησιν τῶν νηστειῶν»! Τοῦτο, βέβαια, ὅπως ἀνεφέρθη εἶναι ἀναληθές, γιατὶ καμία Ἐκκλησία (παρὰ τὶς δίκαιες διαμαρτυρίες) δὲν ἐξέλαβε ὡς σχίσμα τὴν ἀλλαγὴν τοῦ Ἡμερολογίου καὶ εἶχαν ἐπικοινωνία μὲ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Πῶς, λοιπόν, προσπαθοῦσε ὁ Φλωρίνης Χρυσόστομος μὲ ψευδῆ στοιχεῖα νὰ πείσει ὅτι ἔχουν δίκιο οἱ τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου ποὺ ἀπεσχίσθησαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, παρουσιάζοντας, τάχα, ὅτι αὐτὸς καὶ οἱ ὀπαδοί του ἀκολουθοῦν τὶς ἄλλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες; Δὲν ἦσαν κι αὐτὲς αἱρετικές, ἀφοῦ εἶχαν ἀποδεχθεῖ τὴν αἱρετικὴ Ἐγκύκλιο; Κατὰ τὴν λογικὴ τοῦ Φλωρίνης, φαίνεται πὼς δὲν ἦσαν αἱρετικές· τοῦ ἔφτανε ὅτι δὲν εἶχαν ἀποδεχθεῖ τὸ Ἡμερολόγιο. Καὶ ἂν τὶς ὀνόμαζε αἱρετικές, δὲν μποροῦσε νὰ ὑποστηρίξει τὶς θέσεις του.
Θὰ ἦταν ἐνδιαφέρον νὰ προσκομιστοῦν συγκεκριμένα στοιχεῖα ἐκείνης τῆς ἐποχῆς (καὶ ὄχι συλλογισμοὶ καὶ προσωπικὰ συμπεράσματα), ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν τὰ ἀρχεῖα, γιὰ νὰ διαφωτισθεῖ καλύτερα τὸ βασικὸ αὐτὸ θέμα, γιατὶ ἀπὸ τὰ ἀποσπάσματα ποὺ μᾶς διασώζει ὁ Δελήμπασης βγαίνουν ἀντίθετα συμπεράσματα περὶ τῆς ἀφετηρίας τοῦ Παλαιοημερολογιτισμοῦ.
Τὸ κείμενο τοῦ Δελήμπαση ἔχει ὡς ἑξῆς:
«Τὴν 27ην Μαΐου 1935 τρεῖς Ἱεράρχαι, ὁ Δημητριάδος Γερμανός, ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος καὶ ὁ Ζακύνθου Χρυσόστομος, ἀπετειχίσθησαν κανονικῶς ἐκ τῆς ἐν καινοτομίᾳ Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος». Ἀπέστειλαν δὲ ἔγγραφο στὴν Σύνοδο μὲ τίτλο: «Διαμαρτυρία καὶ Δήλωσις». Μὲ αὐτὸ κατήγγελαν τὴν Ἱεραρχία ὅτι «εἰσήγαγε μονομερῶς καὶ ἀντικανονικῶς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τὸ γρηγοριανὸν ἡμερολόγιον… παρὰ τὰ θέσμια τῶν ἑπτὰ Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Οὕτως “ἠθέτησε τοὺς θείους καὶ Ἱεροὺς Κανόνας”, τοὺς “διέποντας τὰ τῆς θείας Λατρείας καὶ ἰδίᾳ τὴν νηστείαν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων”, “ἐμμέσως” δὲ παρέβη καὶ “τὸν πασχάλιον Κανόνα” ”τῆς Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου”, ”διὰ τῆς ἀλλοιώσεως τοῦ ἑορτολογίου καὶ τοῦ ἐνιαυσίου κύκλου τοῦ κυριακοδρομίου, μεθ' ὧν ἀναποσπάστως συνδέεται” οὗτος. Διὸ ”διέσπασε τὴν ἑνότητα τῆς καθ' ὅλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας”, ”διήρεσε τοὺς Χριστιανούς”, καὶ ”ἔθιξεν ἐμμέσως καὶ τὸ δόγμα τοῦ συμβόλου τῆς Πίστεως <εἰς Μίαν Ἁγίαν Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν>”. Ἡ καινοτόμος, λοιπόν, <Ἱεραρχία> ”ἐγένετο αἰτία σκανδάλου τῶν Χριστιανῶν καὶ θρησκευτικῆς διαιρέσεως καὶ ἀντεγκλήσεως μεταξὺ αὐτῶν, ἀποβαλόντων ἐξ αἰτίας τοῦ νέου ἡμερολογίου τὴν ὁμοφωνίαν ἐν τῇ πίστει καὶ τὴν χριστιανικὴν ἀγάπην”. Τοιουτοτρόπως ἡ καινοτόμος ”Ἱεραρχία τῆς Ἑλλάδος ἀπέσχισε καὶ ἀπετείχισεν ἑαυτήν, κατὰ τὸ πνεῦμα τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τοῦ καθ' ὅλου κορμοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἐκήρυξε κατ' οὐσίαν ἑαυτὴν σχισματικὴν, καθ' ἃ ἀπεφάνθη” παλαιότερον καὶ ὁ Ἀθηνῶν Χρυσόστομος (ἰ. ἀ. σ. 659). ”Διὰ ταῦτα”, συμπεραίνουσιν οἱ ἐνιστάμενοι Ἱεράρχαι, ”δηλοῦμεν, ὅτι κόπτομεν τοῦ λοιποῦ πᾶσαν σχέσιν καὶ ἐκκλησιαστικὴν ἐπικοινωνίαν” μετὰ τῆς Ἱεραρχίας τῆς καινοτομίας ”καὶ ἀναλαμβάνομεν τὴν πνευματικὴν ἡγεσίαν καὶ ἐκκλησιαστικὴν ποιμαντορίαν τοῦ ἀποκηρύξαντος” ταύτην ”καὶ ἐκ πολυαριθμῶν κοινοτήτων συγκειμένου ὀρθοδόξου Ἑλληνικοῦ λαοῦ, τοῦ ἐμμένοντος πιστοῦ εἰς τὸ πάτριον καὶ ὀρδόδοξον” ”ἡμερολόγιον”, ἤτοι ἑορτολογιον. Ταῦτα δὲ πράττομεν, λέγουσιν οἱ Ἱεράρχαι, ”καθῆκον συνειδήσεως ἐκπληροῦντες καὶ ὑπὸ τοῦ πόθου τῆς ἑνώσεως ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων Χριστιανῶν ἐν τῷ ἐδάφει τῆς ἡμερολογιακῆς”, ἤτοι ἑορτολογικῆς, ”καὶ ὀρθοδόξου παραδόσεως ἀγόμενοι».
Στὴ συνέχεια δηλώνουν: «”Οὐ γὰρ” ὄντως Ὀρθοδόξων <ἐπισκόπων>, ἀλλά», λόγῳ τῆς ἑορτολογικῆς καινοτομίας τῆς οἰκουμενιστικῆς αἱρέσεως, ”σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν Ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ρύσασθαι”» (Δελήμπαση Ἀρ., Πάσχα Κυρίου, σελ. 744-745).
Καὶ σὲ ἄλλο σημεῖο: Ὁ Φλωρίνης Χρυσόστομος μὲ ἐπιστολή του (9.11.1937) γράφει πρὸς τὸν Κυκλάδων Γερμανὸν καὶ τὰ ἑξῆς: Ὡνομάσαμε τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος σχισματική, ἀλλὰ «τὴν λέξιν “σχίσμα” μετεχειρίσθημεν, οὐχὶ ὑπὸ τὴν ἔννοιαν ὑφ’ ἣν μεταχειρίζεται ταύτην ἡ Ἐκκλησία, ἵνα σημάνῃ τὴν ἀπόσχισιν ἐκ τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τὴν συνεπείᾳ ταύτης ἀποξένωσιν τῆς Χάριτος τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Μυστηρίων, ἀλλ’ ὑπὸ τὴν ἔννοιαν ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν διὰ τῆς ἑορτολογικῆς καινοτομίας ἀπέσχισεν ἑαυτὸν καὶ τὴν ἀκολουθοῦσαν αὐτῷ Ἱεραρχίαν τῶν λοιπῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εἰς τὸν ἑορτασμὸν τῶν ἑορτῶν καὶ τὴν τήρησιν τῶν νηστειῶν. Ἡ ἀπόσχισις αὕτη τοῦ Μακαριωτάτου καὶ τῆς ἀκολουθούσης αὐτῷ Ἱεραρχίας παρέχει εἰς ἡμᾶς τὸ δικαίωμα, νὰ διατυπώσωμεν τὴν προσωπικὴν καὶ ὅλως προσωπικὴν ἡμῶν γνώμην, ὅτι ὁ μακαριώτατος καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες αὐτῷ Ἀρχιερεῖς, ὡς διασπάσαντες ἐν ἐπιγνώσει τὴν ἑνότητα τῆς καθόλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὴν ταυτόχρονον ἑορτασμὸν τῶν ἑορτῶν καὶ τὴν ταυτόχρονον τήρησιν τῶν νηστειῶν, κατέστησαν δυνάμει μόνον, οὐχὶ δὲ καὶ ἐνεργείᾳ, ἔκπτωτοι τῆς θείας Χάριτος», ὡς μετακινοῦντες «τὰ αἰώνια ὅρια, ἅτινα ἔθηκαν οἱ Πατέρες… Ἡμεῖς ἐξήλθομεν εἰς τὸν ἀγῶνα ὑπὸ τὴν σημαίαν τῆς ἐπαναφορᾶς τοῦ πατρίου ἑορτολογίου εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, θέτοντες ὡς κύριον σκοπόν… τὴν ἕνωσιν τῶν Χριστιανῶν εἰς τὸν ἑορτασμὸν τῶν ἑορτῶν» (Δελήμπαση Ἀρ., Πάσχα Κυρίου, σελ. 797-798).
«Ἡ οἰκουμενιστικὴ διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησία εἶναι σήμερον, δυστυχῶς, διῃρημένη καὶ ἀσθενοῦσα. Τὸ ἔτος 1924 σκοτειναὶ δυνάμεις τὴν διῄρεσαν διὰ τῆς ἑορτολογικῆς καινοτομίας τῶν δέκα τριῶν ἡμερῶν. Ἡ καινοτομία αὕτη ὁμοιάζει πρὸς τὴν καινοτομίαν τῆς αἱρέσεως τῆς Εἰκονομαχίας. … Καὶ ἡ σημερινὴ ἑορτολογικὴ καινοτομία …εἶναι ἐκδήλωσις καὶ ἀφετηρία τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ… Εἶναι “ἀνατροπὴ τοῦ παντὸς μέχρι τοῦ Ἀντιχρίστου”… Διὰ τῆς ἑορτολογικῆς καινοτομίας, οἱ Ὀρθόδοξοι διῃρέθησαν εἰς δύο. Εἰς νοσοῦντας ἐν πίστει καὶ εἰς ὑγιαίνοντας» (Δελήμπαση Ἀρ., Πάσχα Κυρίου, σελ. 810-811).
Καθαρά, λοιπόν, ὀνομάζεται αἵρεση (καινοτομία) καὶ ἀνατροπὴ τοῦ παντός ἡ Ἡμερολογιακὴ ἀλλαγὴ καὶ ἡ ἀφετηρία τῆς αἱρέσεως, ἐνῶ οὐδεὶς λόγος γίνεται γιὰ τὴν καθαυτὸ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!
Ἐκτὸς ὅμως, ἀπὸ τὸν Δελήμπαση καὶ ἄλλος ἱερωμένος-θεολόγος τοῦ Παλαιοῦ ἡμερολογίου, ὁ π. Νικόλαος Δημαρᾶς, τὴν ἴδια πληροφορία μᾶς δίνει, ὅταν γράφει:
«Βαθμιαῖα καὶ σταθερά, λοιπόν, ἀπομακρύνθηκε κατ' ἀρχὰς ἡ Ἐκκλησία μας (σ.σ. ἡ «Γνήσια Ἐκκλησία» τῶν τοῦ Παλαιοῦ):
α) ἀπὸ τὸ σχίσμα τοῦ Νέου Ἡμερολογίου καὶ τοὺς Νεοημερολογίτες (σ.σ. πῶς ἦταν σχίσμα, ἀφοῦ ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες δὲν τὸ κατεδίκασαν ὡς σχίσμα;) καὶ στὴ συνέχεια ἀπὸ τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως αὐτὸ γινόταν πάντοτε μέσα στὴν Ἐκκλησία, ὅταν κηρυσσόταν αἵρεση». (Βέβαια, τοῦτο εἶναι ἀνακριβές: στὴν Ἐκκλησία διαπιστωνόταν πρῶτα ἡ αἵρεση (καὶ ὄχι ἡ ἀφετηρία τῆς αἱρέσεως, ποὺ μποροῦσε καὶ νὰ μὴ καταλήξη σὲ αἵρεση) καὶ μετὰ ἀποκόπτοντο ἀπὸ αὐτὴ οἱ Ὀρθόδοξοι).
β) μέσα σὲ διωγμὸ καὶ ὄντας ἐμπερίστατη ἡ Ἐκκλησία μας (σ.σ. ἡ «Γνήσια Ἐκκλησία» τῶν τοῦ Παλαιοῦ), μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Ὁμολογητοῦ Ἁγίου Προέδρου μας, πρώην Φλωρίνης κυροῦ Χρυσοστόμου, ἀνεζήτησε καὶ πῆρε τὴν διαδοχὴ ἀπὸ τοὺς ἀγωνιστὲς καὶ Ὁμολογητὲς Ἱεράρχες τῶν Ρώσσων τῆς Διασπορᾶς, ποὺ διακρατοῦσαν τὸ Ὀρθόδοξο Ἑορτολόγιο καί ἀντιμάχονταν τὸν Οἰκουμενισμό, μὲ τοὺς ὁποίους κοινώνησε πλήρως. (Περιοδικὸ «Ἅγιοι Κολλυβάδες», Φθινόπωρο 2010, σελ. 19).
Περιμένουμε συγκεκριμένα καὶ καθαρὰ στοιχεῖα καὶ ὄχι περίπλοκους συλλογισμούς, ποὺ προκαλοῦν σύγχυση. Καὶ μετὰ τὰ στοιχεῖα, μποροῦμε νὰ συζητήσουμε, νὰ θεολογήσουμε καὶ νὰ βγάλουμε τὰ συμπεράσματά μας.
Yποσημ. ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ
Λαβαμε για το ιδιο θεμα και την παρακατω επιστολη του καθηγητου κ. Χατζηνικολαου και την δημοσιευουμε για την προκλησι καλοπροαιρετου διαλογου.
Αγαπητέ κ. Τσολογιάννη,
Διάβασα στο μπλογκ "ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ" κάποιες απόψεις
για το εορτολογικό ζήτημα, οι οποίες έχω την εντύπωση ότι
είναι δικές σας (στην πραγματικότητα αναπαράγουν τις
διαστροφές του π. Επιφανίου Θεδωροπούλου) και οι οποίες είναι
τελείως εσφαλμένες. Γράφετε ότι οι Ορθόδοξοι του π.ε. ανήγαγαν
σε δόγμα σωτηρίας το εορτολόγιο, ένα δευτερεύον ζήτημα, και άρα
είναι αιρετικοί. Αυτό αποτελεί διαστροφή της αληθείας για πολλούς λόγους,
αλλά εδώ θ' αναφέρω μόνον ένα, ο οποίος, κατά τη γνώμη μου, είναι ο πλέον
σημαντικός. Εφόσον από την Εγκύκλιο του Πατρ/χείου Κων/λεως του 1920,
καθώς και από τα βιβλία, άρθρα, δηλώσεις κ.λπ. των οικουμενιστών (βλ. π.χ.
το βιβλίο του Ανθίμου, Μητροπολίτου Βηζύης, Κων/πολις, 1922, σελ. 4, 51 και
κυρίως σελ. 141) είναι απολύτως σαφές και γνωστό σε όλους αυτούς που
ξέρουν τα εκκλησιαστικά πράγματα ότι ο σκοπός της ημερολογιακής καινοτομίας
ήταν η λεγομένη "Ένωσις των Εκκλησιών," παρά τις δογματικές διαφορές,
έπεται ότι το εορτολογικό ζήτημα είναι αναπόσπαστο
μέρος της παναιρέσεως του οικουμενισμού. Συνεπώς, έχει δογματικό χαρακτήρα.
Εκτός τούτου, το παπικό εορτολόγιο είναι αναθεματισμένο από τρεις Πανορθόδοξες
Συνόδους του 16ου αιώνος και απετέλεσε αιτία σχίσματος το 1924. Αυτό ήταν ένα
τεράστιο έγκλημα κατά του Σώματος του Χριστού, αλλά συμμετέχετε σ' αυτό,
καταδικάζοντας όσους διεχώρισαν τις ευθύνες τους. Αντιφάσκετε, αγαπητέ, όταν
μιλάτε σήμερα για αποτείχιση από τους οικουμενιστάς, αλλά κατηγορείτε ως σχισματικούς
αυτούς που ήδη απετειχίσθησαν! Δεν μπορείτε να μιλάτε σοβαρά ότι είσθε κατά του
οικουμενισμού, αλλά ν' αποδέχεσθε ταυτόχρονα τις καινοτομίες και τους δεσποτάδες που
τις καθιερώνουν ετσιθελικώς, χάριν του οικουμενισμού. Με λίγα λόγια, το να κολυμπάτε μέσα
στην αίρεση και ταυτόχρονα να κατηγορείτε τόσο αυτούς που σας την επιβάλλουν όσο και αυτούς
που την απέπτυσαν (με βάση την διδασκαλία των Γραφών, των Συνόδων και των Αγίων) είναι μία
στάση λογικώς ασυνεπής και θρησκευτικώς αντιγραφική και αντιπατερική, δηλαδή αντορθόδοξη.
Καλή μετάνοια.
Με τιμή
Δημήτριος Χατζηνικολάου
Associate Professor
Department of Economics
University of Ioannina
451 10 IOANNINA
HELLAS
Fax: +30 - 26510 - 05092
E-mail: dhatzini@cc.uoi.gr
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Άραγε όσοι εύχονται "καλή μετάνοια" - είναι οι ίδιοι εν μετανοία; Μακάρι να γίνει καλοπροαίρετος διάλογος αν και όποτε θίγεται το θέμα του ημερολογίου τρωγώμαστε μεταξύ μας ενώ ο Οικουμενισμός εξαπλώνεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορίες:
"Αντιφάσκετε, αγαπητέ, όταν μιλάτε σήμερα για αποτείχιση από τους οικουμενιστάς, αλλά κατηγορείτε ως σχισματικούς αυτούς που ήδη απετειχίσθησαν!"
Και δεν αντιφάσκουν οι Παλαιοημερολογίτες που μιλούν για την αποτείχιση όταν οι ίδιοι έχουν εντοιχιστεί στην Σύνοδό τους δίχως να έχουν καθαιρεθεί οι οικουμενιστές επίσκοποι;
"Στη περίπτωση λοιπόν του παλαιού ημερολόγιου με την πράξη αυτή, η οποία στηρίζεται σε λανθασμένη εκκλησιολογία, έχομε την δημιουργία μιας άλλης Εκκλησίας, η οποία δεν είναι συνέχεια της προηγούμενης ως προς την αποστολική διαδοχή, δεδομένου ότι η αποστολική διαδοχή δεν νοείται, στην περίπτωση των Επισκόπων, στην χειροτονία μόνον κάποιου από ορθόδοξα χέρια, αλλά και στην εκλογή του και στην τοποθέτησή του με ορθόδοξο τρόπο...Η δημιουργία επίσης αυτών των Εκκλησιών στο παλαιό ημερολόγιο είναι δείγμα ότι εθεωρήθη πως, προκειμένου να ανήκη κάποιος στην διαχρονική Εκκλησία, δεν είναι αρκετή η αποτείχισις και η διακοπή της μνημονεύσεως, αλλά χρειάζεται να ενταχθής κάπου, ή, όπως σήμερα κυκλοφορεί η έκφρασις, να ευρίσκεσαι υπό το ωμοφόριο κάποιου Επισκόπου".
(Ιερομονάχου Ευθυμίου Τρικαμηνά Η Αντιμετώπισις της Αιρέσεως του Οικουμενισμού κατά τον Όσιο Θεόδωρο τον Στουδίτη σελίδες 365,367) - πιστεύω κύριε Τσολογιάννη καλή θα ήταν η ανάρτηση σχετικών χωρίων από το κεφάλαιο "Ο Όσιος και το Παλαιό Ημερολόγιο" (σελίδες 347-381)
Ο π. Ιωήλ λέει ότι το Νέο Ημερολόγιο είναι διορθωμένο Ιουλιανό και όχι Γρηγοριανό.
http://www.egolpion.com/palaio_hmerologio.el.aspx και ο Στέφανος Μεσεδάκης πρώην Παλαιοημερολογίτης λέει ότι το έγγραφο κατά του Παπικού Ημερολογίου που υπογράφηκε σε Τοπική Σύνοδο το 1853 έχει πλαστογραφηθεί από κάποιο μοναχό Ιάκωβο Νεοσκητιώτη πριν το 1924! Σημειώνεται μεταξύ άλλων, ότι η καταδίκη του Γρηγοριανού ημερολογίου οφείλεται στην αλλαγή του Πασχαλίου και όχι των 13 ημερών που τονίστηκε... http://www.egolpion.com/plasto_siggilio.el.aspx
Άλλα άρθρα για το Παλαιό Ημερολόγιο προς προβληματισμό: http://www.egolpion.com/palaio_hmerologio.searchagentresults.el.aspx?idSearchAgent=522B5926
Οι Οικουμενικές Σύνοδοι συγκαλούνται για την επίλυση θεμάτων της Εκκλησίας και εκδίδουν δογματικές και κανονικές διατάξεις και αποφάσεις. Έτσι, έχουμε την έκδοση: α/ Όρων (για τους οποίους ισχύει το «μη μέταιρε όρια αιώνια α έθετον οι Πατέρες»), β/ Ι. Κανόνες (που πολλάκις έχουν αλλάξει) και γ/ αποφάσεις, που και αυτές μπορεί να αλλάξουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικότερα: Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος εξέδωσε: α/ ένα δογματικό Όρο (Σύμβολο Πίστης), που και αυτός τροποποιήθηκε από την Β΄ Σύνοδο (απαλείφθηκαν παράγραφοι και προστέθηκαν άλλες), β/ 20 Ι. Κανόνες και γ/ αποφάσεις, όπως: 1/ περί της εορτής του Πάσχα, 2/ Μελιτιανό Σχίσμα, 3/ περί του γάμου των κληρικών (η οποία, ως προς τους Επισκόπους άλλαξε με τον ιβ΄ της Πενθέκτης), 4/ η αναψηλάφιση Συνοδικών αποφάσεων (όπου προγενεστέρα καταδικαστική απόφαση μπορεί να ανατραπεί), κ.ά.
Ως προς την απόφαση για την εορτή του Πάσχα, οι Πατέρες κανόνισαν να τελείτα πάντοτε:
α/ μετά το Ιουδαϊκό πάσχα, β/ μετά την εαρινή ισημερία, γ/ μετά την πρώτη πανσέληνο δ/ την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο. Την απόφαση αυτή ανέθεσαν για υλοποίηση στην Εκκλησία της Αλεξάνδρειας, η οποία την ανέθεσε στον Επίσκοπο Χωνών Αχιλλέα, αστρονόμο, ο οποίος μετείχε της Συνόδου. Αυτός δεν χρησιμοποίησε το εν χρήσει τότε από την Εκκλησία Μακεδονικό ημερολόγιο, αλλά το πολύ ακριβέστερο Ιουλιανό. Η Σύνοδος συνεκλήθη «Εν μηνί Δεσίω (=Ιουνίω) τη προ 13 καλανδών Πανέμω (=Ιουλίω) εν Νικαία τη Μητροπόλει Βιθυνίας», δηλ. στις 19 Ιουνίου 325 (Τούτο ανέγνωσε, ο Νικομηδείας Ευνόμιος και βρίσκεται στη β΄ πράξη της Δ΄ Οικουμενικής).
Έκτοτε η Εκκλησία ακολουθούσε την απόφαση της Α΄ Συνόδου σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο. Με την πάροδο των αιώνων όμως διαπιστώθηκε, ότι το Ιουλιανό ημερολόγιο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην ακρίβεια και το σπουδαιότερο αρχίζει να καταστρατηγείται η απόφαση της Α΄ Συνόδου σε δύο σημεία της, τα γ΄ και δ΄, οπότε παρουσιάσθηκε η ανάγκη της διόρθωσης του Ιουλιανού ημερολογίου, ώστε να μην παρουσιάζονται αποκλίσεις από την απόφαση.
Πράγματι, το 1924 σε Συνέδριο στην ΚΠολη επήλθε διόρθωση του Ιουλιανού ημερολογίου, για να επανέλθει αυτό στη σωστή του θέση. Το διορθωμένο Ιουλιανό εφαρμόσθηκε από τις πλείστες των Ορθοδόξων εκκλησιαστικών δικαιοδοσιών (10 στις 14). Πλην όμως, λόγω αντιδράσεων δεν έθιξε, άχρι καιρού, την ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα, το οποίον εξακολουθεί να εορτάζεται με το Ιουλιανό ημερολόγιο. Σημειώνεται, ότι διόρθωση του ημερολογίου είχε κάνει και ο Παπισμός, τον 16ο αι, εισάγοντας το Γρηγοριανό ημερολόγιο, το οποίον δεν συμφωνεί με το διορθ. Ιουλιανό. Το Γρηγοριανό ημερολόγιο ακολουθεί η Ελληνική Πολιτεία.
Η εμμονή, στο να εορτάζεται το Πάσχα με το Ιουλιανό ημερολόγιο έχει σαν συνέπεια την καταστρατήγηση της απόφασης της Α΄ Συνόδου. Έτσι: α/ Στα έτη: 1994, 1997, 2002, 2005, το Πάσχα εορτάσθηκε μετά τη 2η πανσέληνο της εαρινής ισημερίας (και όχι μετά την 1η). β/ Στα έτη: 1992, 1993, 1996, 1999, 2000, 2003, 2006, 2009, το Πάσχα εορτάσθηκε την 2η Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο (και όχι την 1η Κυριακή).
Αν η εορτή του Πάσχα αφεθεί να εορτάζεται σε πλασματικό χρόνο και όχι σε πραγματικό χρόνο, τότε από το 10400 θα αρχίσει να καταστρατηγείται και ο β΄ όρος της Συνόδου και έτσι το Πάσχα θα εορτάζεται μετά το θερινό ηλιοστάσιο (και όχι μετά την εαρινή ισημερία).
ΙΚ
Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, τονίζοντας την ευθύνη όλων μας για την περιφρούρηση της Πίστης, λέει σχετικά:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ουδείς γαρ υμών κρίνεται διατί δαιμόνια ουκ εξέβαλεν, ει διατί ουκ έσχε πρόγνωσιν, αλλ’ έκαστος κριθήσεται, ει την πίστιν τετήρηκε και τας εντολάς και ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ γνησίως εφύλαξεν».
Και το ορθόδοξο εορτολόγιο είναι παράδοσις.
Όταν έγινε η επάρατη αλλαγή το 24 οι Ορθόδοξοι που δεν ήθελαν το νέο ημερολόγιο, φώναζαν:"ΜΑΣ ΦΡΑΓΓΕΨΑΝ".
Την ημερολογιακήν παπικήν καινοτομίαν του ΙΣΤ αιώνος, ὁ ὁμολογητής Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Δοσίθεος τήν χαρακτηρίζει ὡς τό «μεγάλο θηρίο, τό ὁποῖο ἐγέννησε ὁ ΙΣΤ αἰών» καί ὡς «αἵρεσιν τήν ὁποίαν κατεδίκασε ἡ ἐν Κων/λει συνελθοῦσα ἐν ἔτει 1593 μεγάλη Οἰκουμενική Σύνοδος».
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://orthodoxianthanatos.blogspot.com/2011/06/blog-post_4817.html
Λίγος σεβασμός προς τον μακαριστό π.Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο απ την πλευρά του κου Χατζηνικολάου δε θα έβλαπτε.Σε καμία διαστροφή δεν προέβη ο π.Επιφάνιος.Ήταν προσεκτικότατος και βουτούσε πριν γράψει την πέννα του στην Αγία Γραφή,στην πατερική γραμματεία και στον ορθό λόγο όπως παραγγέλει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στον Αόρατο Πόλεμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβαστε παρακαλω το Βιβλιο του Αθανασιου Σακαρελου, ΠΑΛΙΟ και ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ, γνωριζει καλα ο Συγραφευς του, τι συμβαινη γιατι καποτε οταν ηταν στο νεο Ημερολογιο ειχε συνεργαστη με τον Μακαριστο Επιφανιο Θεοδωροπολο, οποτε μαλλον γνωριζει καλλιτερα απο τον καθενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ ἐπίλυσις τοῦ προβλήματος εἶναι ἁπλουστάτη ἀλλ᾿ ὁ κ. Σημάτης, δυστυχῶς τὴν ἁγνοεῖ, ὅπως κι ἐσεῖς ποὺ ἐδημοσιεύσατε τὴν ἀπορίαν του.
ΑπάντησηΔιαγραφήἘὰν ἐπιθυμῆτε νὰ τὴν εὔρητε, τότε ψάξτε τὸ ἔτος ὅπου ἔγινε γνωστὴ πλέον ἡ Πατριαρχικὴ Ἐγκύκλιος τοῦ 1920.
Ἀγαπητέ μου κ. Σημάτη, ἡ Ἐγκύκλιος αὕτη ἕνεκα τοῦ περιεχομένου της ἧτο φυσικὸν νὰ μείνῃ ὅσο τὸ δυνατὸν κρυφὴ ἀπὸ τὸ εὑρὺ κοινόν, καὶ γνωστὴ κυρίως εἰς τοὺς παραλήπτας της, ἴνα μειωθῶσιν εἰς τὸ ἐλάχιστὸν αἱ ἀντιδράσεις δι᾿ αὐτήν.
Τὸ περιεχόμενον (ἵσως καὶ ἡ ὕπαρξίς της, αὐτὸ δὲν τὸ ἐνθυμοῦμαι καλῶς) της ἔγινε γνωστὸ (ἀπ᾿ ὅτι γνωρίζω) τὴν δεκαετίαν τοῦ '50.
Λοιπὸν, οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ Πατρίου Ἑορτολογίου ἔκαμον ἀγῶνα εἰς τὴν ἐποχήν των διὰ τὴν παράλυσιν καὶ ἀθέτησιν τῶν Πατριαρχικῶν ἀποφάσεων τῶν ἐτῶν 1583, 1587, 1593, 1848, κ.ἄ., (μὲ τὰ ὐπάρχοντα τότε στοιχεῖα), διαισθανόμενοι τὸ μέγεθος τῆς προδοσίας ποὺ ''ἐρχόταν''.
Δυστυχῶς, μὲ τὴν πάροδον τῶν ἐτῶν, ἐδικαιώθησαν πλήρως, καὶ ὀσημέραι δικαιώνονται ἔτι περισσότερον, μὲ τὴν πρόοδον τῆς Παναιρέσεως.
Τώρα, διὰ τὸ καλὸν τῶν ψυχῶν σας, ἐλπίζω νὰ τὸ ἀντιληφθῆτε ταχέως, καὶ σεῖς κ. Σημάτη, καὶ ὀ τοῦ ἱστολογίου ὑπεύθυνος.
Na κάνω μιά ερώτηση παρακαλώ πολύ*Μπορούμε να έχουμε την ίδια πίστη αλλά να είμαστε χωρισμένοι;Δεν το καταλαβαίνω αυτό!Όταν ο ιερός Χρυσόστομος μας λέγει ''χρονών ακρίβειαν και ημερών παρατήτησιν δεν ηξεύρει Η Του Χριστού Εκκλησία..όταν και Ο άγιος Θεόδωρος Ο Στουδίτης μας λέγει''εμείς ποτέ δεν κάμωμεν την εκκλησίαν μας κομμάτια,να μην επιτρέψει Ο θΕΌς ,ΝΑ ΚΑΤΑΝΤΉΣΟΥΜΕ ΣΕ ΤΈΤΟΙΟ ΧΆΛΙ..τι να πούμε εμείς οι αμαρτωλοί;Οι παλαιοημερολογίτες έφυγαν από την ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ για το ημερολόγιο και επιδή αφουγκράστηκαν την ένωση των εκκλησιών;Και θεώρησαν δηλαδή Τον Κύριον που είναι η κεφαλή Της Εκκλησίας ως μη παρόντα;Αποτειχίστηκαν και κάναν δηλαδή μιά άλλη εκκλησία πιό σωστή;και τι κατάφεραν δηλαδή να διασπαστούν σε παρατάξεις ,να αλληλουβρίζονται,να αλληλοκαθαιρούνται, και να αλληλομισούνται,να μην έχουν κοινωνία με Το Αγιον Όρος,Τα Πατριαρχεία ,να ενοχοποιούνται για αντικανονικές χειροτονίες και μέσα σε όλα αυτά να κάνω μια αφελή ερώτηση αδελφοί,σε ποιό ποτήριο είναι Ο Κύριος με όλες αυτές τις παρατάξεις;Δεν μπορούμε να πούμε ότι η εκκλησία μας είναι αιρετική εξαιτίας κάποιων εκ της ιεραρχίας που εμμένουν φιλαύτως στην γνώμη τους αγνοώντας την Ορθή Παράδοση.Ή εκκλησία μπορεί κατά καιρούς να περιορίζεται στο πολύ μικρό ποίμνιο ακόμη και στις ερήμους.Όμως το πηδάλιο το βαστάζει Ο κΎΡΙΟς ΜΑΣ!Όποιος θέλει να καινοτομεί ,χρέος έχουμε οι χριστιανοί να τον ελέγχουμε και ο έλεγχος αυτός να είναι με αγάπη και όχι να φαίνεται ότι έχει σκοπό την διαπόμπευση του ποιμένος αλλά να φαίνεται και να είναι μέσα στα πλαίσια της αγάπης εν αληθεία,επιδή αυτή όταν λέγεται με πόνο ψυχής έχει μεγαλύτερο αποτέλεμα από ότι θα είχε η διόρθωση με μίσος.Από εκεί και μετά υπάρχει και η εκκλησία που αποφασίζει για τις πράξεις των καινοτόμων και αυτή έχει την μεγαλύτερη ευθύνη για τον πολλαπλασιασμό αυτών,αφού δεν αποφάσισε συνοδικώς την καταδίκη τους.Αν και η εμμονή τους σε μη ορθά δόγματα των καινοτόμων καταδικάζονται από το αόρατο μέρος της Θριαμβευουσας εκκλησίας [στον ουρανό δηλαδή]ακόμη και εάν δεν καταδικαστηκε από την στρατευομένη εκκλησία.Ερώτησαν τον γέροντα Αρσένιο για την αίρεση και τον οικουμενισμό και ε΄πε''δεν ανησυχώ..είναι βεβαίως Μέγα λάθος αλλά Ο Πάπας θα πέσει με Θεία προσταγή εγώ λέγει δεν την λέγω αυτή εκκλησία ,είναι μιά κυβέρνηση με εκκλησιαστικό όνομα''[...].Η εκκλησία αυτή είναι ..κοινωνία αμαρτωλών και αγίων με μπροστάρη Τον Κύριο!Θα πρέπει να αγωνιστούμε εντός εκκλησίας για τις αιρέσεις και καινοτομίες με υπομονή και ανοχή και κίνδυνο της ζωής μας για την αλήθεια και την ακρίβεια της Πίστεώς μας.Γιατί και η σωτηρία είναι και βρίσκεται στην πίστη την σωστή,στα σωστά Μυστήρια της εκκλησίας,στην αγάπη Του Θεού και την αγάπη του πλησίον και στα καλά έργα...πην
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγχωρείστε με την ατελή μου γνώμη είπα!Π
Τό πρόβλημα δέν ειναι στό τί επεκαλέσθησαν οι παλαιοημερολογίτες, διότι αυτοί δέν αλλαξαν σέ τίποτα, τουναντίον παρέμειναν αμετακίνητοι εκεί πού ησαν. Τό πρόβλημα ειναι στό γεγονός οτι μέ τήν παναιρετικήν Εγκύκλιον τού 1920, ψευδοπανορθόδοξο Μασωνικό κατ' ουσίαν Συνέδριο τού 1923 καί μέ τήν δικτατορικώ τω τρόπω επιβολήν νέου (εστω διορθωμένου) ημερολογίου κατελύθησαν τά πάντα καί από κεί ξεκίνησαν ολα τά δεινά διά τήν Εκκλησίαν καί τό Εθνος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχουν στο Νεο Ημερολογιο ενότητα πίστεως και αν εχουν σε ποιά Εκκλησία έχουν;Στο παγκόσμιο συμβούλιο των Εκκλησιών στο οποίο είναι μέλη;Για να ειναι μέλη εκεί αρα ανήκουν εκεί.Στο παγκόσμιο Συμβούλιο εκκλησιών όμως δεν είναι Ορθόδοξοι και δεν εχουν ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.Ποια είναι η ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;Είναι μήπως η ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΝ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν στο νεο ημερολόγιο είναι το σώμα του Χριστού πως είναι δυνατόν να είναι στην ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ;Που διδαξε ο Θεός ότι ολα τα δαιμόνια είναι η Εκκλησία του;Kαι αφου για καποιους η αλλαγή του εορτολογίου δεν είναι τίποτα τότε γιατί δεν γυρνάνε με το πάτριο όπως οι παπούδες τους και οι γιαγιάδες τους;Όλοι οι Πατέρες μας ήταν ημερολογιολάτρες καΙ πλανεμένοι;ΤΟ Π.Σ.Ε διδάσκει δαιμόνια και κατάργηση της Ορθοδοξίας και της Αληθείας.ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκουστε το παρακάτω μεχρι τέλους και θα σας λυθουν πολλές απορίες ΠΑΤΕΡ ΙΩΑΝΝΗΣ-ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ 6/7/2011
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=6W2BX9atgtY
Προ της εκδόσεως της Πατριαρχικής Εγκυκλίου του 1920 είχαν προηγηθεί κάποιες "ζυμώσεις" στους κύκλους των χριστιανικών, και λεγομένων, εκκλησιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑποτέλεσμα αυτών των "ζυμώσεων" ήταν και ίδρυση ενός οργανισμού που έφερε την ονομασία "Πίστη και Τάξις". Αν θυμάμαι καλά η πρωτοβουλία αυτών των διαλόγων ξεκίνησε εκ μέρους των αγγλικανών κάπου εκεί στο 1910 ή 12.
Νομίζω, συνέχεια αυτής της πρωτοβουλίας ήταν η Πατριαρχική Εγκύκλιος του 1920, η οποία μετά από πολλά εμπόδια κατέληξε στη θέσπιση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών.
Οι διάλογοι των εκκλησιών άρχισαν, κορυφώθηκαν και τώρα, ερχόμαστε εμείς να ανοίξουμε "διάλογο αγάπης εν αληθεία" μεταξύ μας, για το θέμα της καινοτομίας του 1924!
Ελπίζω να μη διαρκέσουν όσο οι άλλοι διάλογοι, που και αυτοί, είναι διάλογοι αγάπης. Εμείς θέτουμε και το "εν αληθεία", αν και αγνοούμε πλήρως το "πας ο ων εκ της αληθείας ακούει μου της φωνής". Από το 1920 μέχρι σήμερα κανείς δεν ακούει.
Αγαπητέ κύριε Σημάτη, διάλογοι αγάπης εν αληθεία για το θέμα το ημερολογιακό δεν μας χρειάζονται. Αυτιά που να ακούν χρειαζόμαστε και μάτια για να βλέπουν, που καταντήσαμε.
Αγαπητέ Οδυσσέα σου στέλνω ένα σχόλιο απευθυνόμενο στα ερωτήματα του Κυρίου Σημάτη, επειδή είναι λίγο μεγαλύτερο από όσο αποδέχεται το σύστημα δεν μου το πέρνει. Παρακαλώ εἀν θέλεις δημοσιευσέ το .Καλό Καλοκαίρι ( Κύριε Σημάτη χαίρομαι, διότι βλέπω από το κείμενό σας, ότι αρχίσατε την έρευνα γύρω από το Κίνημα των χλευαστικώς ,από τους καινοτόμους, αποκαλούμενων Παλαιοημερολογητών. Είναι το επόμενο βήμα στην πορεία σας και είναι φυσικό να είσθε ακόμη δεσμευμένος από προκαταλήψεις που σας μετέδωσαν άνθρωποι που έλαβαν στην ζωή τους χαρίσματα μεγάλα από τον Θεό μας, αλλά τελικά δεν θέλησαν να συμπάσχουν με το λαό του Κυρίου προτιμήσαντες τον νύν αιώνα.Ο αγώνας των Ορθοδόξων ( Παλαιοημερολογητών) γνώρισε και γνωρίζει πολλές στιγμές ,λαμπρές και σκοτεινές, ένδοξες και άδοξες, φιλόθεες και δυστυχώς αντίθεες.Κάποτε στο μέλλον η Εκκλησία,εν ειρήνη,και ελευθέρα από τα δεσμά του Οικουμενισμού ,θα αποδώσει το δίκαιο έπαινο σε όσους αληθινά υπηρέτησαν τον Κύριό μας. Και έρχομαι στα ερωτήματά σας για να σας γράψω κάποιες μικρές σκέψεις,καθώς δεν είμαι θεολόγος, αλλά ένας απλός πιστός.Το Ημερολογιακό θέμα ,η αποδοχή δηλαδή του Γρηγοριανού Ημερολογίου με το αλλαγμένο Πασχάλιο είναι σίγουρα παράβαση που εμπεριέχει διαχρονικό ΑΝΑΘΕΜΑ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και άρα νόμιμη αιτία επαινετής Αποτείχισης και δημιουργίας κατόπιν επαινετού Σχίσματος, δηλαδή ουσιαστικά Κανονικής Συνόδου.Το γεγονός ότι το 1924 δεν έγινε ολοκληρωμένα η αποδοχή του Γρηγοριανού Ημερολογίου ,τουλάχιστον δεν μετεβλήθη το Πασχάλιο,ήταν μία πράξη σκοπιμότητος των καινοτόμων για να μειώσουν τις αντιδράσεις της εποχής εκείνης, στον κλήρο και τον λαό, άλλωστε τη πρόθεση τους, για ολοκλήρωση της μεταβολής μελλοντικά ,ουδέποτε την έκρυψαν και σήμερα το επιδιώκουν αυτό,ομιλούν για κοινό Πάσχα, αλλά και τότε το απετόλμησαν ανεπιτυχώς, όπου μπορούσαν, σε επίπεδο τοπικών Εκκλησιών.Οι πιστοί της εποχής εκείνης πίσω από την κίνηση αυτή διείδαν την πρόθεση υποχώρησης στον Πάπα της Ρώμης και σταδιακής Ένωσης και το εξέφρασαν αυτό με τη φράση τους " μας φραγκέψανε ".Τελικά από ότι και σεις καταλαβαίνετε μάλλον, αυτοί οι κατα κόσμο ασήμαντοι, είχαν απόλυτο δίκιο. Το γεγονός ότι δεν είχε συνειδητοποιηθεί πλήρως το βάθος και το μέγεθος της προδοσίας κάποιων, λόγω του ήδη υπάρχοντος Οικουμενισμού, δεν καταδικάζει εκ των πραγμάτων, αλλά δικαιώνει τους Ορθοδόξους για την πληροφορία της καρδίας τους και την αντίδρασή τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην εποχή εκείνη έγινε μεγάλος λόγος για το Ανάθεμα, το έβδομο κατά σειρά ,που περιείχετο στο Συγγίλιο του Αγιορείτη Μοναχού Ιάκωβου του 1858 και αναφερόταν εκτός από το Πασχάλιο και στο Νέον Μηνολόγιον τών Αθέων Αστρονόμων του Πάπα. Πολλοί αμφισβητούν την γνησιότητα αυτού του 7ου Αναθέματος, οι περισσότεροι όμως των αντιστεκομένων το 1924 πίστευαν ακράδαντα αυτή την γνησιότητα και ίσως αυτό έγινε αιτία πολλοί από αυτούς να τραβήξουν τον δρόμο της υπερβολής και να τον τραβούν ακόμη και σήμερα πολλά πνευματικά τους τέκνα.Λέγεται ότι η γνησιότητα του συγγιλίου επιβεβαιώνεται από χειρόγραφο κώδικα του Σινά με βάση τον οποίο έγινε μετάφραση στα Ρουμανικά το 1850 από τον Αρχιμανδρίτη Ουσπένσκυ. Τον κώδικα αυτόν σήμερα δεν τον έχουμε μπροστά μας για να δούμε τί ακριβώς ισχύει ,γιαυτό το θέμα αυτό θα παραμένει σε εκκρεμότητα έως ότου επιβεβαιωθεί η μία ή η άλλη άποψη στο μέλλον. Ανεξαρτήτως των παρα πάνω σημαντικών λεπτομερειών ,καθώς και όσων κατα καιρούς Θεολογικών υπερβολών έγιναν κυρίως για λόγους άμυνας έναντι των Καινοτόμων και των διωγμών τους ή λόγω της έλλειψης επαρκούς Διοίκησης και αντίστοιχης ακριβούς θεολογικής γνώσης των πραγμάτων από αρκετούς, όχι πάντα με κακή πρόθεση, γιατί και αυτό μετράει,εάν δείτε μακροσκοπικά και διαχρονικά αυτό το Εκκλησιαστικό Κίνημα θα ανακαλύψετε, ότι μέσα σε αυτό, που ακόμη σας προβληματίζει, υπάρχει η απάντηση του Ουρανού στην επέλαση της Αιρεσης του Οικουμενισμού. Εδώ δεν υπάρχουν μόνο λόγια, αλλά πόνος, θυσία, προσφορά χωρίς κανένα αντίτιμο, αλλά για την αγάπη του Χριστού μας. Εδώ ,αν ψάξεις καλά, θα βρείς ανθρώπους, άσημους κατα κόσμο,ή μάλλον κατηγορούμενους κατά κόσμο, που "κοροϊδεύουν" τον νύν αιώνα και θεωρούν συμφέρον τους,σαν τον Απόστολο των Εθνών, να φύγουν από τη ζωή αυτή και να πάνε στον Χριστό μας μία ώρα νωρίτερα,αλλά υπομένουν μέχρι να ολοκληρώσουν ο καθένας από αυτούς το θέλημα του Αγαπημένου τους Νυμφίου.Αυτά αδελφέ και μη ψάχνεις τη Χάρη του Θεού μέσα στο γράμμα ,αλλά στο Πνέυμα και όταν την συναντήσεις θα καταλάβεις, ότι και το γράμμα και αυτό έχει γίνει)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ένα ξέρω να πω παλαιό και νέο μου θυμίζει τους διαζευγένους που ενώ έχουν χωρίσει λένε ''αγαπιώμαστε αλλά είναι καλύτερα να είμαστε χώρια.Μας ενώνουν πολλά αλλά και μας χωρίζουν λίγα και ουσιαστικά .Καλύτερα χώρια.Ο Χριστός όμως αμαρτωλούς και μη ,όλους τους ανέχεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Χριστός μίλησε για μία εκκλησία,ένα βάπτισμα και μια πίστη.Δεν αρνηθήκαμε εμείς τον Χριστό με το να ανεχόμαστε τους οικουμενιστές.Είναι δυνατόν να είμαστε σε δυο βάρκες και στις δυο να είναι ο Χριστός;Δεν το καταλαβαίνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί έχουν με το παλαιό ενότητα πίστεως που έχουν γίνει ΄τόσα κόμματα;βρέστε άκρη γιατί εγώ δεν μπορώ να βρω.Αν δεν ταπεινωθούμε όλοι και να ακολουθήσουμε τη σωστή πορεία,δεν πρόκειται να γίνει τίποτε.΄και Αίσχος είμαστε όλοι που δεν αγαπιώμαστε όσο θαπρεπε και δεν ταπεινωνόμαστε το ίδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Σημάτη, ''Μίας Πίστις, ἕν βάπτισμα'', αὐτὸ διδάσκει ἠ Ἁγία Ὀρθοδοξία.
ΑπάντησηΔιαγραφήὙπάρχει αὐτὸ εἰς τοὺς Νεοημερολογίτας καὶ ὄλους τοὺς κοινωνοῦντας μετ᾿ αὐτῶν; Ἀσφαλῶς καὶ ὄχι. Ἔ, τότε τί καθόμαστε νὰ συζητήσωμεν ἐδῶ; τὰ αὐτονόητα;
Τώρα, ἂν μοῦ πῆτε ὅτι ὑπάρχει, ἀσφαλῶς κοροϊδεύετε ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους, ξεκάθαρα πράγματα (καὶ δὲν τὸ λέγω γιὰ νὰ σᾶς προσβάλω).
Τότε, ἐξηγεῖστε μου παρακαλῶ, πῶς γίνεται κατὰ τόπους ὄλοι ἐσεῖς καὶ οἱ κοινωνοῦντες μεθ᾿ ὑμῶν νὰ ἔχητε ἄλλον τύπον βαπτίσματος καὶ ἄλλην πίστιν;
Καὶ μὴ μοῦ πῆτε πὼς δὲν ἔχετε, γιατὶ θὰ σᾶς ὑπενθυμίσω τὸ πρόσφατον γεγονὸς τῶν ὀμαδικῶν ''βαπτίσεων'' (ἢ κάλλιον εἰπεῖν ῥαντίσεων) δι᾿ ἐπιχύσεως νεροῦ μὲ κανάτα καὶ ἀλὰ φράγκα, ὅπου συνέβη εἰς τὴν Σερβίαν, τὴν κοινωνοῦσαν πλήρως μ᾿ ἐσᾶς τοὺς νεοημερολογίτας.
Ὅσο διὰ τὴν πίστιν, ἀφῆστε το καλύτερα, εἰλικρινὰ σᾶς ὁμιλῶ, οὔτε ποὺ γνωρίζουν οἱ περισσότεροι εἰς τὸ νέον ἠμερολόγιον εἰς ποίους ῥασοφόρους βάζουν μετάνοια, εἰς ποίους πηγαίνουν καὶ φιλοῦν τὸ χέρι ζητοῦντες μάλιστα καὶ εὐλογίαν, καὶ τὶ πιστεύω αὐτοὶ ἔχουν.
Νὰ πάρω τὸν ''Ἰωαννίνων'' ποὺ μὲ τὸ τσιγαράκι στὸ στόμα, ἀποφαινόταν ὅτι ἡ προσκύνησις τῶν εἰκόνων ἀποτελεῖ εἰδωλολατρεία, καὶ μάλιστα μένει ἕως τώρα ἄσειστος στὸν θρόνο του; ἢ μήπως νὰ πάρω τὸν ἄλλον στὴν Μεσσηνία, τὸν Οὐνίτη, τὸ ἀγαπητὸ κοπέλι τῶν Λατίνων, ποὺ ἔχει καταντήσει τὴν πίστιν διπλωματία καὶ εἴπα ξείπα, ἕνα φοῦρνο τοῦ Χότζα ὅπου στρέφεται ἀναλόγως μὲ τὶς ἀνάγκες τῆς στιγμῆς;
Εἰλικρινὰ πεῖτε μου γιὰ ποιὸν θέλετε νὰ διαλεχθῶμεν (ὅστις κατ᾿ ἐσᾶς νὰ ''κρατᾷ'').
Λοιπὸν, μὴ σᾶς πειράζωσι τὰ σχίσματα τοῦ Παλαιοῦ ἡμερολογίου καὶ μὴ φλυαρῆτε δι ᾿ αὐτὰ, διότι ἐὰν κάμνητε ὀλίγην ἀκόμα ὑπομονὴν, τότε ποὺ τὸ ἀντίχριστον Κράτος θὰ παύσῃ νὰ σᾶς ἀναγνωρίζῃ ὡς ἐπίσημον θρησκείαν τῆς Ἑλλάδος μὲ τὸν λεγόμενον ''χωρισμὸν Κράτους-Ἐκκλησίας'', καὶ θὰ σταματήσῃ τὴν πληρωμὴν τῶν ῥασοφόρων σας, τότε λέγω αὐτὰ ὅπου λέτε τώρα, τότε θὰ ἐπιστρέψωσιν ἐναντίον σας, διότι θ᾿ ἀρχίσῃ καὶ σὲ σᾶς ἡ πολυδιάσπασις καὶ δὴ εἰς μεγαλύτερον βαθμὸν ἀπὸ ἐμᾶς, ἐνῶ μάλιστα τὸ τοιοῦτον θὰ γίνεται οὐχὶ διὰ θέματα Πίστεως -ὄπως συμβαίνει ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον μὲ τοὺς Παλαιοημερολογίτας- ἀλλὰ δι᾿ ἄλλα εὐτελὴ ζητήματα, καὶ τότε θὰ ἐπιστρέψῃ πίσω σὲ σᾶς ἡ χλεύη ὅπου τώρα κάμνετε, καθότι θὰ σᾶς χλευάζωσιν οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ Παλαιοῦ ἡμερολογίου καὶ τότε θὰ σᾶς ἐνοχλῇ, καὶ μάλιστα (πιστεῦστε με) πολύ.
Τώρα, γιὰ τὰ προαναφερθέντα περὶ τοῦ Μεσεδάκη, πὼς δῆθεν εἶναι πρώην παλαιοημερολογίτης, ἔχω νὰ πῶ πὼς αὐτὸ ἀποτελεῖ ψεῦδος, διότι τὸ παιδὶ ποτέ του δὲν ἧταν παλαιοημερολογίτης (σ᾿ ἐμένα τὸν ἴδιον τὸ εἶχε πεῖ ἐξ ἄλλου) ἀλλ᾿ ἁπλὰ κάποιος ποὺ ἐρευνοῦσε τὸ θέμα Παλαιὸ-Νέο, μάλιστα δὲν ἔψαξε τὸ θέμα εἰς βάθος ὠς ὤφειλε, διὸ καὶ ἐπλανήθη.
Ὅσο γιὰ τὸ θέμα τοῦ ''ψεύτικου'' Σιγγιλίου, ποὺ ἀναφέρεται πιὸ πάνω, εἰλικρινὰ θέλετε κάποιοι νὰ πιστεύσωμεν ὅτι τόσες δεκαετίες πρὶν τὴν ἀλλαγὴν τοῦ ἡμερολογίου, τότε ποὺ δὲν εἶχε τεθεῖ κἂν ζήτημα ἡμερολογιακὸ, βρέθηκε ἕνας ''τρελὸς'' Μοναχὸς νὰ παραποιήσῃ τὸ Σιγγίλιον, ἄνευ αἰτίας; Καὶ δηλαδὴ τί, ἄρχισαν νὰ παίζωσιν ξάφνου οἱ Παλαιοημερολογῖται ἕνα θέατρον δημιουργώντας θέματα ἐκεῖ ὄπου δὲν ὑπῆρχον; Καὶ διὰ ποῖον λόγον νὰ κάμνωσι κάτι τέτοιο;
Ἢ μήπως βολεύει κάποιους νὰ λησμονοῦν τὸ κυριώτερον, δηλαδὴ ὅτι ἠ ἀλλαγὴ τοῦ ἠμερολογίου ἔγινε διὰ νὰ ἐπισπευθῇ ἡ ἕνωσις μὲ τοὺς αἰρετικοὺς (βλέπε πρακτικὰ τῆς ἐν Κων/λει Συνόδου τοῦ 1923, ὅπου ἤλλαξε τὸ ἡμερολόγιον). Τώρα, ὄποιος κάθεται καὶ ἀκούει Γιαννακόπουλους, Θεοδωρόπουλους, κ.λπ. ''εἰδήμονας'' (ποὺ εἶχαν κάθε λόγο νὰ δικαιολογήσωσι τὰ ἀλλαγὴν καθ᾿ ὅτι τοιουτοτρόπως αὐτοδικαιώνονταν καὶ οἱ ἴδιοι) καὶ δὲν ἔχει τὰ Πρακτικὰ τῆς Συνόδου εἰς τὸ σπίτι του διὰ νὰ τὰ μελετήσῃ καὶ ν᾿ ἀνακαλύψῃ τὴν ἀλήθειαν, τὴν ὁποίαν ἐντέχνως αὐτοὶ οἱ κύκλοι τοῦ τὴν κουκουλώνουν, διὰ νὰ μὴ τὴν ἀνακαλύψῃ ποτέ του καὶ νὰ ῥέῃ ἔτσι ὁ παράς του εἰς τὰ νεοημερολογίτικα παγκάρια ἀσταμάτητα, ἔ τότε τὶ νὰ πῶ; ἂς πρόσεχε.
Ανώνυμος είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Χριστός μίλησε για μία εκκλησία,ένα βάπτισμα και μια πίστη.Δεν αρνηθήκαμε εμείς τον Χριστό με το να ανεχόμαστε τους οικουμενιστές.Είναι δυνατόν να είμαστε σε δυο βάρκες και στις δυο να είναι ο Χριστός;Δεν το καταλαβαίνω.
11 Ιουλίου 2011 9:55 μ.μ.
Αγαπητέ Ανώνυμε, έχοντας εκκλησιαστική κοινωνία με τους Οικουμενιστές ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ τον Χριστό παρόλο που μπορεί να έχουμε την Ορθή Πίστη!
Το μνημόσυνο αιρετικού Επισκόπου (Οικουμενιστή ή που κοινωνεί με Οικουμενιστές) μολύνει το Μυστήριο, εισάγει την αίρεση στον ναό και απομακρύνει τον Φύλακα Άγγελο του ναού (ο οποίος δεν φεύγει από τις αμαρτίες πιστών και ιερέων) ΠΑΡΟΛΟ που ο ιερέας μπορεί να έχει ορθόδοξο φρόνημα, ΠΑΡΟΛΟ που στον ναό μπορεί να υπάρχουν πιστοί που διαφωνούν με τα οικουμενιστικά ανοίγματα (είτε επίσημες δηλώσεις είτε συμπροσευχές κατά παραβίαση Ιερών Κανόνων) του Επισκόπου τους... Δυστυχώς!!...
Αν υποθέσουμε ότι είναι όπως τα λέει ο κ. Σημάτης, που βρίσκεται το στραβό; Δηλαδή αν καταγγείλεις κάποιον για κλέφτη ύστερα αποδειχτεί ότι πρωτίστως είχε διαπράξει και φόνο τι σημαίνει αυτό ότι ο κατήγορος ευθύνεται; Ή επιβεβαιώνεται η εγκληματική φύσις του κατηγορούμενου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναθεώρησης των θέσεων του π. Επιφανίου ;έχει γράψει ο π. Θεοδώρητος με τίτλο Το Αντίδοτων, επίσης ο π.Β.Σακκάς πολυγραφημένες σημειώσεις. Αναθεώρησης του π.Ιωηλ έχει γράψει ο Αθ. Σακαρέλος με τίτλο Το ημερολογιακό. Όποιος έχει διάθεση ας ψάξει θα βρει και πολλούς άλλους αξιόλογους <>.
"Αναθεώρησης των θέσεων του π. Επιφανίου ;έχει γράψει ο π. Θεοδώρητος με τίτλο Το Αντίδοτων, επίσης ο π.Β.Σακκάς πολυγραφημένες σημειώσεις. Αναθεώρησης του π.Ιωηλ έχει γράψει ο Αθ. Σακαρέλος με τίτλο Το ημερολογιακό. Όποιος έχει διάθεση ας ψάξει θα βρει και πολλούς άλλους αξιόλογους"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΧ :
Τι να τα κάνουμε όλα αυτά τα βιβλία αγαπητέ μου; Εδώ και 60 χρόνια θητεύουμε στους "διαλόγους αγάπης" του παπισμού. Μάθαμε πώς γίνονται αυτοί οι διάλογοι και κατά τον ίδιο τρόπο θα γίνουν , σημείωσε τώρα!, οι μεταξύ μας διάλογοι.
Ένας εκ των μαθητών των "διαλόγων αγάπης" μας έδωσε το πρώτο δείγμα ειπών :
"Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος εξέδωσε: α/ ένα δογματικό Όρο (Σύμβολο Πίστης), που και αυτός τροποποιήθηκε από την Β΄ Σύνοδο (απαλείφθηκαν παράγραφοι και προστέθηκαν άλλες), β/ 20 Ι. Κανόνες και γ/ αποφάσεις, όπως: 1/ περί της εορτής του Πάσχα, 2/ Μελιτιανό Σχίσμα, 3/ περί του γάμου των κληρικών (η οποία, ως προς τους Επισκόπους άλλαξε με τον ιβ΄ της Πενθέκτης), 4/ η αναψηλάφιση Συνοδικών αποφάσεων (όπου προγενεστέρα καταδικαστική απόφαση μπορεί να ανατραπεί), κ.ά.
Βλέπεις λοιπόν; "Όλα τριγύρω αλλάζουνε/ και όλα το ίδιο δεν μένουν", για να παραφράσουμε λιγάκι και τον πρόσφατα αποβιώσαντα θεσσαλονικιό τραγουδιστή.
Λοιπόν, ο οικουμενικός Βαρθολομαίος είναι σωστός, οι αντιοικουμενιστές είναι λάθος και οι του Παλαιού είναι σχισματοαιρετικοί, φονταμενταλιστές, παραδοσιοκάπηλοι, θεολογικά αμαθέστατοι, και οπωσδήποτε "ταλιμπάν". Σε λίγο θα ζώνονται με εκρηκτικά και θα ανατινάζονται μέσα στους ναούς, αλλά ευτυχώς, με την κάρτα του πολίτη θα τους βρίσκουμε. Θα την πάρουν θέλουν δεν θέλουν. Η Ιερά Σύνοδος θα την δεχθεί, όπως δέχθηκε την καινοτομία του 1924, την οποία προηγουμένως είχε απορρίψει. "Λεφτά υπάρχουν", Χριστόν έχομεν, δεν μας φοβίζει τίποτα.
Μάλιστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά είναι εκκλησιολογικά και υπερβαίνουν τις δυνάμεις μου.Ούτε είμαι σε θέση να αφαλοκόψω όλους τους παπάδες με την κατηγορία του Οικουμενισμού.Ηαλλοίωση της πίστης ποτέ δεν έγινε ανεκτή από την μητέρα εκκλησία.Εκτός αν πιστεύουμε ότι αυτή δεν είναι μητέρα αλλά μητριά.Στην εκκλησία δυό πράγματα μας έμαθαν οι κατηχητές μας και οι παπάδες μας.Ότι έξω από την εκκλησία δεν υπάρχει σωτηρία και αυτό που είπε ο άγιος Σιλουανός.Σώζομαι όταν είμαι ενωμένος με τους πατέρες μου και τους αδελφούς μου.
Κάποιοι νεοημερολογίτες που ξημεροβραδιάζονται στις παλαιοημερολογίτικες εκκλησίες και τα μοναστήρια και κοινωνούν αφελέστατα δεν μολύνουν τα μυστήριά τους αφού κοινωνούν και κατά διαστήματα με την δική τους εκκλησία ;Το παν στην εκκλησία είναι η ενότητα.Είχα διαβάσει κάτι στον Χρυσόστομο.πανταχου τη εκκλησία μετά ακρίβειας επόμεθα, την αγάπην και την ειρήνη προτιμούντες απάντων.Υπάρχει η Σύνοδος και ας αποφασίσει.Όποιος από τον λαό έχει τόση διάκριση ώστε να γνωρίζει τι πρέπει να κάνει,αυτός είναι άγιος άνθρωπος.ο Θεός πάντα έστελνε τους κατάλληλους και τακτοποιούσε την ειρήνη και την αγάπη στην εκκλησία.Γιά τη σωτηρία μας δεν φτάνει μόνο να ανήκουμε στην εκκλησία αλλά και η άσκηση.Οι καθαροί στην καρδιά θα δουν Θεό.
Τι πάει να πει, ότι "όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια δεν μένουν". Γιατί τέτοια ειρωνεία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή θα κάνουμε βαβά την Εκκλησία, διότι:
1/ άλλαξε τον Όρο της Α΄ Συνόδου, γιατί είτανε λάθος;
2/ άλλαξε τον έγγαμο Επίσκοπο σε άγαμο;
3/ διόρθωσε το Ιουλιανό;
Εκκλησία είναι μπορεί να αλλάξει τα πάντα, αφού "έδοξε τω αγίω Πνεύματι και Αυτή".
Που κουμπώνει σ' όλα αυτά ο Βαρθολομαίος και η κάρτα του Πολίτη; Όλα στο βωμό της συνωμοσίας;
Όσο, για τους Παλαιοημερολογίτες, ας κοιτάξουν τα διορθώσουν πρώτα τα δικά τους στραβά και μετά να προσπαθήσουν να διορθώσουν τα στραβά των άλλων. 'Η δεν έχουν στραβά;
ΙΚ
"Στην εκκλησία δυό πράγματα μας έμαθαν οι κατηχητές μας και οι παπάδες μας.Ότι έξω από την εκκλησία δεν υπάρχει σωτηρία και αυτό που είπε ο άγιος Σιλουανός.Σώζομαι όταν είμαι ενωμένος με τους πατέρες μου και τους αδελφούς μου."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΧ :
Αφού κάνουμε διάλογο αγάπης "εν αληθεία", η αλήθεια λέγει ότι εμείς, τώρα με το ν.η, "αφαλοκόψαμε" τους δεσμους που μας ένωναν με τους πατέρες και τους αδελφούς κι έτσι, σωζόμαστε ευρισκόμενοι "εντός" και ενωμένοι.
Οι πατέρες και οι αδελφοί ήταν με το παλαιό, εμείς πήγαμε με το νέο και τους κάνουμε Μνημόσυνα - τις Κυριακές - για να συγχωρέσει ο άγιος Θεός την πλάνη τους.
Κόψαμε ή δεν κόψαμε, τους δεσμούς;
Τι έχουν να πουν οι συνδιαλεγόμενοι μετ΄ αγάπης εν αληθεία;
"Δηλαδή θα κάνουμε βαβά την Εκκλησία, διότι:
ΑπάντησηΔιαγραφή1/ άλλαξε τον Όρο της Α΄ Συνόδου, γιατί είτανε λάθος;" ...
ΙΚ
ΚΧ :
... κλπ., κλπ. Δεν μου λέτε κύριε ΙΚ, αυτά που "άλλαξε" η Β΄ Οικουμενική έθιγαν το Χριστολογικό Δόγμα ή μήπως την Παράδοση; Ήταν απλά, ας πούμε, φιλολογικές βελτιώσεις.
Όσο για τα άλλα, "επιλήψει με ο χρόνος διηγούμενον".
Έχουν να πουν, ότι αυτοί τότε με το το τότε ν.η. (το Ιουλιανό) δεν "αφαλόκοψαν" τους δεσμούς που τους ένωναν με τους πατέρες και αδελφούς των, που ακολουθούσαν το π.η. (δηλ. το Μακεδονικό) επί 450 χρόνια; Αυτοί δεν σώθηκαν ευρισκόμενοι "εντός" και ενωμένοι; Ή ήταν "εκτός" και χωρισμένοι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εν τοιαύτη περιπτώση, ποιος από τους δυο σώθηκε; Ο Ρώμης άγιος Ανίκητος, που εόρταζε το Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά τις 14 Νισσάν ή ο Σμύρνης άγιος Πολύκαρπος, που εόρταζε το Πάσχα στις 14 Νισσάν;
Ή ποιοί από τους Όρθόδοξους αγίους Πάπες, Σιλβεστρος Α΄, Καλεστίνος Α΄, Λέων Α΄, Αγαπητός Α΄, Γρηγόριος Α΄, Αγάθωνας σώθηκαν, αφού δεν υπάκουσαν στην απόφαση των Πατέρων της Α΄και εξακολουθούσαν να εορτάζουν το Πάσχα σε διαφορετική ημερομηνία, επειδή ο άγιος Ιππόλυτος είχε καθορίσει την ισημερία στις 18 Μαρτίου, αντί στις 21 Μαρτίου;
ΙΚ
Μάλιστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Β΄ Οικουμενική Σύνοδος άλλαξε το Χριστολογικό δόγμα (και όχι την Παράδοση), γιατί υπήρξε λάθος και το άλλαξε υπό την πίεση των θέσεων των Καππαδοκών Πατέρων. Έτσι:
1/ "Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν τον Υιόν του Θεού, γεννηθέντα εκ του Πατρός μονογενή, τουτέστιν εκ της ουσίας του Πατρός, Θεόν εκ Θεού, φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι’ ου τα πάντα εγένετο, τα εν τω ουρανώ και τα εν τη γη", το μετέτρεψε στο:
"Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομούσιον τω Πατρί, δι’ ου τα πάντα εγένετο", αφαιρόντας το "τουστέστιν εκ της ουσίας του Πατρός", καθότι οι Καππαδόκες είχαν αποφανθεί, ότι ο Υιός είχε γεννηθεί εκ του προσώπου του Πατρός και όχι εκ της ουσίας του Πατρός.
2/ "Τους δε λέγοντας ην ποτέ ότε ουκ ην και πριν γεννηθήναι ουκ ην, και ότι εξ ουκ όντων εγένετο, ή εξ ετέρας υποστάσεως ή ουσίας φάσκοντες είναι, ή τρεπτόν ή αλλοιωτόν τον Υιόν του Θεού, τους τοιούτους αναθεματίζει η Καθολική και Απoστολική Εκκλησία", το αφαίρεσαν τελείως, γιατί συνέχεε την υπόσταση με την ουσία.
Όταν προστίθεται κάτι σε Σύμβολο, που επεξηγεί ένα θέμα αυτό επιτρέπεται (όπως έγινε στο Σύμβολο της Β΄), αλλά όταν αφαιρείς προτάσεις από ένα Σύμβολο, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει λάθος (και όντως υπάρχουν εδώ δυο λάθη).
ΙΚ
Δηλαδή, αν καταλαβαίνω καλά κύριε ΙΚ, εμείς ανακαλύψαμε τότε, το 1924 και πιο μπροστά, αυτά που έγιναν τους 3 πρώτους αιώνες Χριστιανισμού, καταλάβαμε ότι η υπόθεση, κατά το κοινώς λεγόμενο "μπάζει", και αποφασίσαμε να γεμίσουμε τα κενά με περισσότερο επιστημονικά και (έστω) θεολογικά ακριβή δεδομένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, τότε, αν το ψιλοψάξουμε ακόμη καλύτερα θα βρούμε και άλλα "μπόσικα", οπότε θα αναφωνήσουμε ομού μετά του οικουμενικού Βαρθολομαίου :
"Οι πατέρες ημών επλανήθησαν υπό του αρχεκάκου!"
Ας τους κάνουμε κανένα Μνημόσυνο για να συγχωρεθούν οι πλάνες τους. Ο οικουμενικός εισακούεται, είναι θεωμένος.
Νομίζω, στο τέλος θα καταλήξουμε να συμφωνούμε με μερίδα των προτεσταντών, νεοπαγανιστών και άλλων νεοειδωλωλατρών, ότι η Παλαιά Διαθήκη περιέχει πολλά στοιχεία άκρας ανηθικότητας και γι΄ αυτό θα ήταν καλό να την απορρίψουμε.
Ο μακαρίτης ο Αγουρίδης κάτι ήξερε κι έφτιαξε μαζί με εκείνο τον Κορεάτη ένα ποτ πουρί από όλες τις παγκόσμιες παλαιές γραφές ή ... "διαθήκες".
Καιρός "να του δίνουμε". Πάμε για άλλη θρησκεία. Το άγιον Πνεύμα μπήκε στη στάμνα (Υδροχόος) και θα αρχίσει να μας λούζει. Τόσα χρόνια έπεφτε στάλα-στάλα στην κανάτα (Υδροχόος) και τώρα που γέμισε, θα μας κάνει ένα καλό ντους.
Δεν μπορώ να μπω σ' αυτή την παραφιλολογία και δεν γνωρίζω τι λέει ο Βαρθολομαίος και στο κάτω κάτω δεν με ενδιαφέρει. Εμένα με ενδιαφέρει τι λένε οι Σύνοδοι και οι Πατέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ο Βαρθολομαίος πράγματι ομολόγησε ότι "οι Πατέρες επαλανήθησαν υπό του αρχεκάκου", τότε προφανώς ο ίδιος επλανήθη υπό του αρχεκάκου.
Πάντως, οι ίδιοι οι Πατέρες δογματίζουν απλανώς, αλλά ουχί αλαθήτως. Πουθενά δεν ευρίσκεται ότι δογματίζουν αλαθήτως. Η ίδια η ΣΤ΄ Οικουμενική το δηλώνει σαφώς:
Η Αγία και Μεγάλη ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδος, καθώς η ίδια πολλές φορές μνημονεύεται μ’ αυτό το όνομα στα πρακτικά: "εξεφώνησε απλανή όρον", με τα στόματα όλων των παρόντων, καθώς των αντιπροσώπων της Ανατολής, έτσι και των αντιπροσώπων της Ρώμης, στην τελευταία συνεδρίαση αυτής στις 11/16 Σεπτεμβρίου του έτους 681.
Ο όρος "απλανής και απλανώς" χρησιμοποιείται στην Ορθόδοξη πατερική παράδοση. Οι Σύνοδοι και οι Πατέρες εδογμάτισαν "απλανώς" και όχι "αλαθήτως", (Πρβλ. Mansi XI, 632A: "όρον εξεφώνησεν απλανή" και 632D "και τη των αγίων και εκκρίτων πατέρων απλανώς ευθεία τρίβω κατακολουθήσασα.....").
Πουθενά λοιπόν στην εκκλ. γραμματεία δεν αναφέρεται ο όρος "αλαθήτως", αλλά μόνον ο όρος "απλανώς" (άνευ πλάνης). Το "αλαθήτως" είναι εφεύρημα του Παπισμού.
ΙΚ
Μάλιστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Β΄ Οικουμενική Σύνοδος άλλαξε το Χριστολογικό δόγμα (και όχι την Παράδοση), γιατί υπήρξε λάθος και το άλλαξε υπό την πίεση των θέσεων των Καππαδοκών Πατέρων. Έτσι ...
ΙΚ
ΚΧ :
Έτσι νομίζει ο κύριος ΙΚ, ο οποίος φαίνεται να μη θυμάται ότι :
"΄Ετι πολλά έχω λέγειν υμίν, αλλ ου δύνασθε βαστάζειν άρτι. όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, οδηγήσει υμάς εις πάσαν την αλήθειαν. ου γαρ λαλήσει αφ΄ εαυτού, αλλ΄ όσα αν ακούσει λαλήσει, και τα ερχόμενα αναγγελεί υμίν."
Το Σύμβολο Πίστεως λέγεται και Σύμβολο Νικαίας-Κων/πόλεως. Όχι διότι έγιναν λάθη, αλλά διότι καλύφθηκαν είτε ελλείψεις ή διότι προέκυψαν, εν τω μεταξύ, νέες αιρετικές και αιρετίζουσες δοξασίες. Όπως, δε, γράφει ο Μέγας Βασίλειος :
"πλην της εις το Πνεύμα το άγιον δοξολογίας, δια το εν παραδρομή τους πατέρας ημών τούτου του μέρους επιμνησθήναι, ούπω κατ΄ αυτό ζητήματος τότε κεκινημένου ... εκτός του προκοπής τινά αύξησιν επιθεωρείσθαι τοις λεγομένοις, όπερ ουχί μεταβολή εστίν εκ του χείρονος προς το βέλτιον, αλλά συμπλήρωσις του λείποντος κατά την προσθήκην της γνώσεως".
Αυτά τα ολίγα τα οποία έχει υπερβαλλόντως μεγενθύνει το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο της "θεολογίας του εργαστηρίου" των παπικών και των προτεσταντών.
Μάλιστα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι και να γίνει δεν φεύγει κανείς από την εκκλησία.Οι τέλειοι στην αρετή ήξεραν πως θα φερθούν καταλλήλως και από αυτούς απαιτεί Ο Θεός ακρίβεια για εμάς τους άλλους δείχνει μακροθυμία .Μη μας κάνει η γνώση αλάζονες γιατί η αγάπη οικοδομεί.Πάντα σε καιρούς τέτοιους έστελνε Ο Θεός τους Γρηγόριους Παλαμάδες,τους Μάρκους τους Ευγενικούς και ξανάφερναν την ειρήνη στην εκκλησία.Όταν ο ιερός Χρυσόστομος συνιστούσε να παραμείνουν στις επισκοπές τους για να μην παραδοθεί καθ ολοκληρίαν το σκάφος της εκκλησίας[Τας εκκλησίας υμών μη αφήτε ,κοινωνήσατε μεν ινα μη σχίσητε την εκκλησία]
***Ο Θεός δεν θα μας αφήσει σε αυτό το πέλαγος.Οι Οικουμενικές Σύνοδοι δεν συνεκροτήθηκαν με το Παλαιό ημερολόγιο[από το 325-783],ούτε η σωτηρία έρχεται από τα ημερολόγια και τα εορτολόγια αλλιώς όλοι οι παλαιοημερολογίτες σωμένοι θαταν.
Ακριβώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο λάθος του Συμβόλου της Α΄ (που οφείλεται στον Μ. Αθανάσιο, που θεωρούσε μίαν την υπόστασιν Πατέρα και Υιού, προς Αντιοχείς ΒΕΠΕΣ τ. 31, σελ. 124-129) πάτησαν οι παπικοί και μας ξεφούρνησαν την εκπόρευση του αγίου Πνεύματος και εκ του Υιού και ότι Αυτό είναι ο σύνδεσμος αγάπης Πατέρα και Υιού (άγιος Αυγουστίνος).
Εμείς λοιπόν δεν νομίζουμε τίποτε. Απλά βλέπουμε τη σύγκρουση των Καππαδοκών με Μ. Αθανάσιο, στη διαφορετική θεώρηση της θεότητας. Διαλέγετε και παίρνετε.
ΙΚ
"΄Ετι πολλά έχω λέγειν υμίν, αλλ ου δύνασθε βαστάζειν άρτι. όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, οδηγήσει υμάς εις πάσαν την αλήθειαν. ου γαρ λαλήσει αφ΄ εαυτού, αλλ΄ όσα αν ακούσει λαλήσει, και τα ερχόμενα αναγγελεί υμίν."
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι εκεί φτάνει η βλακεία και η τύφλωση.
Ενώ συζητούν για πνευματικά θέματα μεγάλου εύρους, όπου και αρμόζει η λέξη πλάνη, έρχονται να μας μπλέξουν βάζοντας τη λέξη "λάθος", η οποία χρησιμοποιείται γενικότερα στην καθημερινή μας κοινόχρηστη γραφή και ομιλία και η οποία είναι ήσσονος βαρύτητας. Ποιος δεν κάνει λάθη;
Το ίδιο κάνουν με τη λέξη αμαρτία - κι αυτή έχει πνευματικό φορτίο και αφορά σε πνευματικά θέματα - για να ελαφρύνουν το βάρος που κουβαλά μαζί της. Την αντικαθιστούν με την "αστοχία". Και ποιος από μας δεν αστοχεί;
Και τότε τι γίνεται; Γίνεται o, κατά την κοινή έκφραση, "χαμός".
Μπορεί να κάνουμε λάθη, να αστοχούμε, αλλά στα πνευματικά είμαστε εντάξει : Δεν πλανόμαστε, δεν αμαρτάνουμε, απλώς κάνουμε λάθη, αστοχίες, σφάλματα.
Μπορεί να λέμε ότι το Άγιον Πνεύμα εκπορεύεται "εκ του Πατρός και εκ του Υιού", αλλά αυτό είναι απλά ένα φραστικό λάθος, μια άστοχη διατύπωση. (Τα λάθη οφείλουμε να τα συγχωρούμε, τις πλάνες όχι).
Μπορεί να λέμε ότι η Β΄ Οικουμενική διόρθωσε τα λάθη της Α΄ Οικουμενικής ή ότι υπήρχε σύγκρουση μεταξύ Καππαδοκών και Μ. Αθανασίου, αλλά κι αυτό είναι ένα φραστικό λάθος, μια αστοχία.
Μπορεί να λέμε ότι ο πάπας είναι αλάθητος (σημ. δεν είπαμε ότι είναι απλανής), αλλά κι αυτό είναι μια αδόκιμη (άστοχη) έκφραση.
Μπορεί να λέμε ότι το "διορθωμένο" Ιουλιανό - πίσω μπρός οι μέρες - είναι σωστό, αλλά κι αυτό είναι, ενδεχομένως, ένα θεολογικό λάθος. Δεν είπαμε ότι είναι πλάνη!
Η πλάνη καλύπτεται από την "αστοχία", η αίρεση από το "λάθος", τα πνευματικά μετακομίζουν εις τους ουρανούς και οι διάλογοι αγάπης εν αληθεία, είναι έτοιμοι να αρχίσουν, εδώ, μεταξύ νεοπίστων και παλαιοπίστων. Οι κεφαλές των ακεφάλων τους ξεκίνησαν εδώ και αρκετά χρόνια, για να λύσουν τις διαφωνίες του παρελθόντος με όργανο το λόγο και τη σημαντική που αυτός απέκτησε, όταν ο άγιος Θεός "παρεμβλήθηκε σε κάποιο κρίκο της αλυσιδωτής εξέλιξης των ειδών" (*) και ο πίθηκας έγινε άνθρωπος. Ο θεός τους, των ακεφάλων κλπ., δεν ήξερε ότι ο πίθηκας θα γινόταν κάποια στιγμή άνθρωπος! Τι να πει κανείς;
(Ακολουθεί η συνέχεια)
(Συνέχεια και τέλος)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά,δε, στην οριστική διατύπωση του Συμβόλου Νικαίας-Κων/πόλεως :
"Πίστις δε καθολική αύτη εστίν, ίνα ένα Θεόν εν Τριάδι και Τριάδα εν μονάδι σεβώμεθα, μήτε συγχέοντες τας υποστάσεις, μήτε την ουσίαν μερίζοντες - άλλη γαρ εστιν η του Πατρός υπόστασις, άλλη του Υιού, και άλλη του αγίου Πνεύματος - αλλά Πατρός και Υιού και αγίου Πνεύματος μία εστί Θεότης, ίση δόξα, συναΐδιος η μεγαλειότης"(*),
αυτό έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Προέχει να καταλάβουμε ότι υπήρχε σύγκρουση μεταξύ Καππαδοκών και Μ. Αθανασίου και λάθη στην Α΄ Οικουμενική. Όπως ακριβώς υπήρχε σύγκρουση μεταξύ Απ. Παύλου και Απ. Πέτρου ή των ιουδαϊζόντων Χριστιανών. Η οποία και λύθηκε, του μεν Παύλου γράψαντος Προς Γαλάτας "του λοιπού κόπους μοι μηδείς παρεχέτω", του δε Πέτρου "... οι αμαθείς και αστήρικτοι στρεβλούσιν - σημ. τις επιστολές του Παύλου - ως και τας λοιπάς γραφάς προς την ιδίαν αυτών απώλειαν".
Δεν γνωρίζω αν, με τα συχνά μας "λάθη", οδηγηθούμε τελικά να καταλάβουμε ότι ήταν "λάθος" και η θεία Ενανθρώπηση. Μη γένοιτο.
Το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο μας δείχνει ένα κύτταρο του αίματος, η Χημεία αναλύει τους χυμούς του σώματος, η Γενετική βρίσκει το DNA, η Φυσική ανακαλύπτει το Big Bang και λέμε : Ιδού, το κύτταρο είναι άνθρωπος, οι χυμοί είναι άνθρωπος, το DNA είναι άνθρωπος, όλα έγιναν μετά από μια μεγάλη έκρηξη!
Μπράβο μας, τώρα ξέρουμε τι είναι άνθρωπος, ξέρουμε ότι όλα έγιναν από ένα bang! Μπορεί και bank ... .
Το ίδιο κάνει και η θεολογία του εργαστηρίου και όλα πλέον συγκλίνουν στο : Ένας θεός για όλους με διαφορετικές λατρευτικές εκφράσεις. Η μόνη απαράδεκτη "έκφραση", σχισματοαιρετική κλπ., είναι η παλαιοημερολγιτική πλάνη και αυτή, οφείλουμε να τη δείχνουμε, να τη λέμε με το όνομά της, για να την εξαφανίσουμε.-
(*) Βλ. "Ωρολόγιον το Μέγα", Το Σύμβολον της Πίστεως του Αγίου Αθανασίου, Πατριάρχου Αλεξανδρείας, σελ. 9.
(**) "Η βιβλική εικόνα για την πλάση του ανθρώπου από τον Θεό και την εμφύσηση της θείας πνοής στο ανθρώπινο πρόσωπο δηλώνει όχι οπωσδήποτε τη βιολογική καταβολή, αλλά σίγουρα την αρχή της προσωπικής αυτοσυνειδησίας και ταυτότητας και ελευθερίας και αυτοδιαχείρισης. Αν αυτή η αρχή συνδυάζεται και με τη βιολογική εμφάνιση του ανθρώπινου είδους ή αν παρεμβάλλεται σε κάποιο κρίκο της αλυσιδωτής εξέλιξης των ειδών, η αλήθεια της εκκλησιαστικής ανθρωπολογίας δεν αλλάζει"
Βλ. Χ. Γιανναρά, "Το Αλφαβητάρι της πίστης", σελ. 102
Σημ. Ο συγγράψας το ανωτέρω "αλφαβητάρι" κατατεμαχίζει με τον μικροτόμο τη βιβλική διήγηση της Δημιουργίας. Διακρίνει από το ένα μέρος τη βιολογία και από το άλλο το περιεχόμενο της βιολογίας.
Πολλά και διάφορα, ων ουκ έστι αριθμός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, λοιπόν δεν διατυπώθηκε τίποτε λανθασμένο στην Εκκλησία, ούτε υπήρξε πλάνη, παρ' όλον ότι ο Μ. Φώτιος διακηρύσσει: "Εμείς δε επειδή προσέξαμε ότι μερικοί άλλοι από τους μακαρίους Πατέρες και διδασκάλους μας πλανήθηκαν σε πολλά σημεία της ακριβούς ερμηνείας των ορθών δογμάτων, τους μεν ισχυρισμούς τους δεν τους αποδεχόμεθα ως προσθήκη στη διδασκαλία της Εκκλησίας, αλλά τα ίδια τα πρόσωπά τους τα ασπαζόμεθα με τιμή" (Μ. Φωτίου, Επιστολαί 1 (ΚΔ΄), Migne 102, 813).
Άκου μακάριοι πατέρες να πλανηθούν, στην ακριβή ερμηνεία των ορθών δογμάτων! Που ακούστηκε αυτό να πλανηθούν άγιοι Πατέρες;
Μήπως ο Μ. Φώτιος υπήρξε κρυπτο-νεο-εποχίτης;
ΙΚ
Ιδού ο λαμπρός κύριος ΙΚ, άξιος συνεχιστής του ευσεβούς έργου του ιερατείου κατά τους χρόνους όπου ο Κύριος, το δεύτερο πρόσωπο της αγίας Τριάδος, μορφήν δούλου λαβών συνανεστράφει το άθλιο γένος των ανθρώπων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τι γράφει;
"Ναι, λοιπόν δεν διατυπώθηκε τίποτε λανθασμένο στην Εκκλησία, ούτε υπήρξε πλάνη, παρ' όλον ότι ο Μ. Φώτιος διακηρύσσει:
"Εμείς δε επειδή προσέξαμε ότι μερικοί άλλοι από τους μακαρίους Πατέρες και διδασκάλους μας πλανήθηκαν σε πολλά σημεία της ακριβούς ερμηνείας των ορθών δογμάτων, τους μεν ισχυρισμούς τους δεν τους αποδεχόμεθα ως προσθήκη στη διδασκαλία της Εκκλησίας, αλλά τα ίδια τα πρόσωπά τους τα ασπαζόμεθα με τιμή.
Άκου μακάριοι πατέρες να πλανηθούν, στην ακριβή ερμηνεία των ορθών δογμάτων! Που ακούστηκε αυτό να πλανηθούν άγιοι Πατέρες;"
Ημείς δε, θα παραφράσωμεν ολίγον τους λόγους του κυρίου ΙΚ και θα γράψωμεν :
""Και εξελεύσεται ράβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί και άνθος εκ της ρίζης αναβήσεται" (Ησαΐας ια΄ 1).
Ναι, λοιπόν δεν διατυπώθηκε τίποτε λανθασμένο στην Π. Διαθήκη, ούτε υπήρξε πλάνη, παρ' όλον ότι στη γενεαλογική βίβλο γεννέσεως του Κυρίου συγκαταλέγονται άνθρωποι, τους οποίους η σύγχρονη ηθική θα τους κατέτασσε στο περιθώριο και θα ερυθραίνετο στην αναφορά του ονόματός των.
Οι μακάριοι πατέρες πλανήθηκαν στην ακριβή ερμηνεία των Ορθών Δογμάτων, όπως ακριβώς πλανήθηκαν και όλοι εκείνοι δια των οποίων ο Κύριος ενηνθρώπησε. Η πλάνη τους όμως συνετέλεσε στην εδραίωση της Αληθείας, στην διατύπωση του Ορθού Δόγματος, στην σώζουσα Πίστη.
Πλανήθηκε και ο προφητάναξ Δαβίδ, αλλά η πλάνη του απέβη αιώνιος ύμνος και δοξολογία του αγίου Θεού.
"λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας"
Πλανάται βεβαια και ο οικουμενικός Βαρθολομαίος και μαζί του πλήθος άλλων, για να φτιάξουν όλοι μαζί τη Νέα Θρησκεία, την Πανθρησκεία του Οικουμενισμού, χωρίς τα λάθη ή τις πλάνες, των πατέρων που αποσιωπούσαμε (κατά ΙΚ) επί σειρά ετών. Τα οποία τώρα ομολογούμε διότι όλοι κατέχουμε ένα μέρος, μια ψηφίδα της Αληθείας και όχι "πάσαν την αλήθεια", όπου μας οδηγεί "το Πνεύμα της αληθείας".
Πλανώνται και οι απ΄ αιώνος πλανημένοι, αλλά η πλάνη τους δεν οικοδομεί επί τον θεμέλιο λίθο της Εκκλησίας. Το αντίθετο, γκρεμίζει την Εκκλησία και προσπαθεί να κονιορτοποιήσει τον θεμέλιο λίθο.
Και όχι, ο Μέγας Φώτιος είναι Μέγας, δεν υπήρξε νεοεποχίτης, ούτε όλοι εκείνοι που επιλέχθηκαν από τον άγιο Θεό ως οι επίγειοι προπάτορες του θεομνήστορος Ιωσήφ :
Για φαντάσου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλανεμένοι πατέρες να ορθοτόμησαν την αλήθεια και να διατύπωσαν ορθά δόγματα!
Φανταστικό, φανταστικό!
Οι αναφορές στην ΠΔ σημαίνει "στρίπτειν" στα υπό του Μ. Φωτίου λεχθέντα, του νεοεποχίτη!
ΙΚ
"Πλανεμένοι πατέρες να ορθοτόμησαν την αλήθεια και να διατύπωσαν ορθά δόγματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανταστικό, φανταστικό!"
ΙΚ
ΚΧ :
Όντως είναι φανταστικό. Διότι ο ταπεινός, ακόμη κι αν πλανηθεί, βοηθά όταν αναγνωρίσει την πλάνη του. Αντίθετα, ο οιηματίας εκείνος που εμμένει στην πλάνη του, την διαφημίζει και την διασπείρει, γίνεται αίτιος απωλείας πολλών, γι΄ αυτό και αφορίζεται και αναθεματίζεται.
Τι λέγει ο Μέγας Φώτιος; "... μερικοί άλλοι από τους μακαρίους Πατέρες και διδασκάλους μας πλανήθηκαν σε πολλά σημεία της ακριβούς ερμηνείας των ορθών δογμάτων", όπου ασφαλώς θα εννοεί εκτός άλλων και τον άγιο Θεόδωρο τον Στουδίτη, ο οποίος ήταν πολέμιος και αντίθετος με την ανάδειξή του στον Πατριαρχικό θρόνο.
Γράφει : "... μερικοί άλλοι από τους μακαρίους Πατέρες πλανήθηκαν", χωρίς να κάνει αναφορά σε ποιους ισχυρισμούς και σε ποιά σημεία της ακριβούς ερμηνείας των ορθών δογμάτων.
Προφανέστατα, διότι δεν επέμειναν. Αλλά με τη συγγνωστή "πλάνη" τους βοήθησαν στην διδασκαλία της Εκκλησίας, δηλαδή στην ακριβή ερμηνεία των ορθών δογμάτων. Δια τούτο, "τα ίδια τα πρόσωπά τους τα ασπαζόμεθα με τιμή".
Αυτή είναι η ερμηνεία της "σκανδαλίζουσας", υμάς και άλλους, γραφής του αγίου και Μεγάλου Φωτίου.
Βέβαια λέγει και ονόματα των αγίων πατέρων, που πλανήθηκαν και που η πλάνη τους αυτή βοήθησε στο να εξαχθούν ορθά δόγματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το τελευταίο αξίζει βραβείο Guiness!
IK
Αυτά ήταν τα δικά μου, κύριε ΙΚ
ΑπάντησηΔιαγραφή"Γράφει : "... μερικοί άλλοι από τους μακαρίους Πατέρες πλανήθηκαν", χωρίς να κάνει αναφορά σε ΠΟΙΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥΣ και σε ΠΟΙΑ ΣΗΜΕΙΑ της ακριβούς ερμηνείας των ορθών δογμάτων.
Προφανέστατα, διότι δεν επέμειναν"
και όχι ότι δεν αναφέρει ονόματα. Τώρα εσείς "το στρίβετε" με το "βέβαια λέγει και ονόματα των αγίων πατέρων που πλανήθηκαν" και καλά κάνει, απαντώ.
Το "στρίπτειν" ας το αφήσουμε για άλλους και όχι δι΄ εμέ.
Και για να τελειώνουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλανήθηκε και ο Πέτρος κύριε ΙΚ
"ο δε ήρξατο αναθεματίζειν και ομνύναι ότι ουκ οίδα τον άνθρωπον τούτον ον λέγετε"
Πριν αλέκτωρ φωνήσαι δις, απαρνήσαι με τρις ... πολλάκις υμείς, αλλά και ημείς, αγαπητέ κύριε ΙΚ. Σε τι διαφέρουμε; Καλύτερα να το βρείτε μόνος σας.
Νομίζω ότι κάποτε πρέπει να τελειώνει ο λόγος.
Και βέβαια πρέπει να τελειώνει ο λόγος, αφού άπαντες πλανώμεν εαυτούς και αλλήλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ