Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010



ΜΕΜΕΡΙΣΤΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ


ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ;



Πριν οτιδήποτε άλλο, σπεύδω να δηλώσω, ότι υπήρχαν και υπάρχουν κληρικοί και λαϊκοί, οι οποίοι αποτελούν πνευματικές μονάδες, τόσο στο παλαιό, όσο και στο νέο ημερολόγιο.

Αυτούς τους ευλαβούμαι και εξαιτούμαι τις ευχές τους και τις προσευχές τους. Η αυστηρή, αλλά όχι άδικη κριτική μου δεν απευθύνεται σ’ αυτούς.


Αίσχος και ντροπή, για το σχισματικό σύστημα και των 20 αλληλομισούμενων παρατάξεων του παλαιού ημερολογίου, με τους ψευδοχειροτονημένους Αρχιεπισκόπους που έχουν. Γνωρίζω πολύ καλά, ότι διυλίζουν την κάμηλο κ.λπ. κ.λπ.


Ω ανόητοι Χριστοδουλίδηδες ερασιτέχνες θεολόγοι της μουχλιασμένης σέκτας του παλαιού ημερολογίου, σας έβλαψε ο Νίκος Καζαντζάκης και όχι η καταπάτηση της αποστολικής διαδοχής και το μαύρο σχίσμα που λατρεύετε, που ούτε το αίμα μάρτυρος δεν το ξεπλένει, κατά τον ι. Χρυσόστομο;


Γι’ αυτό το τεράστιο σκάνδαλο, γιατί βγάζετε το σκασμό και καταριέστε τον μέγα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Παπαδόπουλο;


Γιατί αμνηστεύετε το δολοφονικό στοιχείο Παπαδημητρίου, που επιτέθηκε με φαλτσέτα να μαχαιρώσει και με ψαλίδι να κόψει μύτη και γένια, του παρ’ ολίγον μάρτυρα Αρχιεπισκόπου; Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα;


Εσύ Κυπριανέ σε ποια σέκτα ανήκεις, του ψευτοχειροτονημένου εραστή της λεσβιάζουσας Μαριάμ, Ματθαίου της Κερατέας;


Ως γνωστόν, ελληνικέ λαέ, η λεσβιάζουσα Μαριάμ πέθανε στις φυλακές, καταδικασμένη σε 18 χρόνια, για ομολογημένα εγκλήματα κατά ανηλίκων.


Αν θέλετε συνεχίζουμε στο επόμενο, αλλά προειδοποιούμε, ακατάλληλο δι’ ανηλίκους. Ο Νήφωνας είναι ακόμη μέσα, για τα 18 παλικάρια;


Υπογράφουμε φαρδιά-πλατιά, χωρίς φόβο και πάθος.



Δρ. Γ. Μουστάκης

Θεολόγος-Κοινωνιολόγος

69 σχόλια:

  1. Ας μας πει ο κ.Μουστακης που τα ξερει ολα που βρισκεται σημερα (δηλ. σε ποιους)η Εκκλησια Του Χριστου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν γνωρίζουμε, αν είναι 20 ή περισσότεροι ή λιγότεροι. Προσωπικά, γνωρίσαμε τρεις αξιοσέβαστες προσωπικότητες: Τον Ανδρέα των Ματθαιϊκών, τον Χρυσόστομο των Φλωρινικών και τον Κυπριανό των Ενισταμένων. Επίσης δε, τους Αυξεντιανούς, του Μεσογαίας Κήρυκου, τους Κύπριους ΓΟΧ και των δυο παρατάξεων και κάποιες μικρότερες ομάδες.

    Δεν θεωρούμε, ότι γενικά παρουσιάζουν τόσο μαύρη εικόνα, όπως παρουσιάζεται. Πάντως, υπάρχει μεταξύ των Παλαιοημερολογιτών μεγάλη διάσταση, τέτοια που εμφανίζεται και σε έντυπά τους. Π.χ. ο γνωστός ιερομόναχος Αντώνιος Γεωργαντάς, ηγούμενος της Ι.Μ. αγίου Νικοδήμου Ελληνικού καταγράφει τα διάφορα αλληλοκτυπήματα μεταξύ των διαφόρων παρατάξεων και αναφέρει για τις «παπαδίνες» του Ματθαίου, εξ ων και η περίφημη Μαριάμ, στα πολλά βιβλία, που έχει γράψει: «Οι Σχίσται της Εκκλησίας», «Διάλογος Ορθοδόξου Ομολογίας», «Ζητήματα Πίστεως», «Η Ορθόδοξος Διδασκαλία των αγίων Πατέρων», «Ποιμένες πολλοί διέφθηραν τον αμπελώνα μου…..», κ.ά.

    Σ΄ ένα βιβλίο του, «Διάλογος Ορθοδόξου Ομολογίας (1997)» καταγράφει χαρακτηριστικά τα εξής συγκλονιστικά: «Ποια λοιπόν, εκ των παλαιοημερογιτικών παρατάξεων, σύμφωνα με τα παραπάνω, αποτελεί την Εκκλησία του Χριστού; Ασφαλώς καμμία! Διότι είναι κατ’ αρχήν χωρισμένοι σε αλληλομισούμενες παρατάξεις με βασική αιτία (οι αφορμές είναι πολλές) την φιλαρχία και τον άμετρο πόθο της δεσποτομανίας, γεγονός που ανάγκασε τον Ματθαίο Καρπαθάκη να «χειροτονήσει» εντελώς μόνος του «Επισκόπους» ποδοπατώντας τον 1ο Αποστολικό Κανόνα» (σελ. 41-42).

    Και παρακάτω, αναφέρει τους 14 λόγους, γιατί καμία παλαιοημερολογιτική παράταξη ΔΕΝ αποτελεί την Εκκλησία του Χριστού (σελ. 42-44)!

    Εξ οικείων, λοιπόν, τα βέλη και προς τιμήν του, ακόμη και για τη δική του παράταξη (Φλωρινικοί)!

    Να μην ξεχάσουμε και τα φοβερά ατοπήματα της κοιμηθείσας πλέον Ηγουμένης Μαγδαληνής της Κοζάνης με τις ύβρεις, κατά του αγίου Νεκταρίου, στο σχετικό βιβλίο της.

    Οι παραπάνω λόγοι, αλλά και άλλοι πολλοί εμποδίζουν, ως φαίνεται, τους αγαπητούς αδελφούς του παλαιού ημερολογίου να δηλώσουν, σε ποια από τις αλληλοαφορισθείσες παρατάξεις ανήκουν.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΟΣΟΙ ΑΝΑΓΟΥΝ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ (ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ) ΣΕ ΔΟΓΜΑ ΚΑΙ ΘΕΜΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΔΗΛΑΔΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΛΑΝΗ ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΗ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΜΕΣΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΕΚΑΤΕΡΩΘΕΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ. ΕΚΕΙ ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΓΕΙΩΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ, ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ. ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΚΑΙ ΕΚΤΡΟΠΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ. ΔΕΝ ΘΑ ΒΓΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΑΚΡΗ ΚΑΤΗΓΟΡΩΝΤΑΣ ΟΙ ΜΕΝ ΤΟΥΣ ΔΕ. ΜΟΝΟΝ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΙΣΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΕΞΕΛΘΟΥΜΕ ΕΚ ΜΕΣΟΥ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΥΧΟΥΜΕ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η εμπάθεια και το ήθος του Μουστάκη φαίνονται και στον πλέον ανίδεο άνθρωπο μέσα απο το λιβελλογράφημα του αυτό.
    Όμως η θεολογική του κατάπτωση και το ανορθόδοξο ήθος του είναι πραγματα αναμφισβήτα σε κάθε σώφρονα άνθρωπο.
    κ.Χριστοδουλίδη και εγώ διαφωνώ με τον παλαιοημερολογιτισμό σας, όμως είναι μεγάλη σας τιμή αυτά που γράφετε για τον Μουστάκη και οι ύβρεις ανθρώπων τύπου Μουστάκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παρα το ότι και εγώ δεν συμφωνώ με τις παλαιοημερολογιτικές θέσεις του κ.Χριστοδουλίδη, ωστόσο είναι προς μεγάλη του τιμή άνθρωπος του ήθους του Μουστάκη και της θεολογικής ασχημίας του, να του επιτίθεται με τόσο αηθέστατο τρόπο.
    Μόνο θαυμαστές του αντίχριστου Καζαντζάκη μπορεί να έχουν ΄τετοιο ήθος σαν του Μουστάκη.
    Εύγε κ.Χριστοδουλίδη. Είναι παράσημα, οι ύβρεις του μανιασμένου Μουστάκη, υποστηρικτή του αντίχριστου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα μας τρελάνετε; Δόγμα Πίστεως είναι η διασάλευση της ενότητας της Πίστεως και αυτή διεκόπη με την αλλαγή του ημερολογίου! Η αλλαγή έγινε για να ενωθούμε με τον Πάπα! ¨ηταν δυνατόν να γίνει αυτό αποδεκτό; Ποιός είναι ο σχισματικός; Αυτός που δεν θέλει αυτή την ψευδοένωση ή αυτός που την επιδιώκει με την αλλαγή του ημερολογίου; Αυτός που μένει στην παράδοση αιώνων,της Α' Οικουμενικής Συνόδου ή αυτός που την αλλάζει; Φυσικά η κύρια παράταξη είναι και η σωστή,αυτή που ξεκίνησε με τον πρώην Φλωρίνης και συνεχίζεται τώρα με τον Καλλίνικο! Οι υπόλοιποι είναι παραφυάδες,που ελπίζω να έρθουν πίσω από εκεί που έφυγαν! Αλλά ό,τι και να είναι, σίγουρα δεν συμπροσεύχονται με αλλοδόξους και ετεροδόξους και φυσικά δεν μνημονεύουν "Πατριάρχες" και "Αρχιεπισκόπους" που έχουν ήδη συμπροσευχηθεί! Και σίγουρα είναι λιγότερο μισητά τα όποια αμαρτήματα συμβαίνουν στην κοινότητα των ΓΟΧ, από τις δογματικές παρεκτροπές που σίγουρα συμβαίνουν στο αιρετικό νέο εορτολόγιο! Όλα όσα σωστά αντιαιρετικά λέει και ο π.Ζήσης και ο π.Μεταλληνός είναι άσφαιρα πυρά...μία τρύπα στο νερό...
    Τό νέο Γρηγοριανό (παπικό) ἑορτολόγιο καί ἡμερολόγιο, ἔχουν καταδικαστεῖ ἀπό τρεῖς Πανορθοδόξους Συνόδους ἐπί Πατριάρχου Ἱερεμίου τοῦ Τρανοῦ (1583, 1587, 1593).

    Βάσει αὐτοῦ του Πατρίου ημερολογίου ἡ Α’ Ἁγία Οἰκουμενική Σύνοδος θέσπισε τόν Πασχάλιο Κανόνα καί ὅρισε νά κυμαίνεται ἡ ἑορτή τοῦ ἁγίου Πάσχα ἀπό 22 Μαρτίου ἕως 25 Ἀπριλίου ἐνῶ μέ τό νέο (παπικό) κυμαίνεται μέχρι 8 Μαΐου.

    Διά Συνοδικῶν Πατριαρχικῶν Ἐγκυκλίων τό ἔτος 1593 οἱ Πατριάρχες: Κωνσταντινουπόλεως Ἱερεμίας καί Ἱεροσολύμων Σωφρόνιος, καί τό ἔτος 1848 οἱ Πατριάρχες: Κωνσταντινουπόλεως Ἄνθιμος, Ἀλεξανδρείας Ἰερόθεος, Ἀντιοχείας Μεθόδιος, Ἱεροσολύμων Κύριλλος, καθυποβάλλουν εἰς φρικτά Ἐκκλησιαστικά ἐπιτίμια ἐκείνους ὅσους θά δεχθοῦν τήν μεταρρύθμιση τοῦ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιαστικοῦ Ἑορτολογίου.

    Ἡ ἀλλαγή τοῦ παλαιοῦ ἑορτολογίου προετοιμάσθη καί ἐπεβλήθη στόν Ἑλληνικό λαό ἀπό τούς διαπιστευμένους Μασόνους Χρυσόστομο Παπαδόπουλο (Μητροπολίτη Ἀθηνῶν) καί Μελέτιο Μεταξάκη (Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως) σέ συνεργασία μέ τό Στρατιωτικό Πραξικόπημα Πλαστήρα – Γονατά χωρίς τήν σύμφωνη γνώμη τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

    Ὅπως διαπιστώθηκε, στήν Πατριαρχική Ἐγκύκλιο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τό 1920, ἡ παραδοχή ἑνιαίου ἡμερολογίου θά βοηθοῦσε στόν κοινό ἑορτασμό ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν. Καί ὡς «Ἐκκλησίες» νοοῦνταν ὅλες οἱ χριστιανικές αἱρετικές παρασυναγωγές (τῶν καθολικῶν, τῶν μονοφυσιτῶν, τῶν προτεσταντῶν, τῶν ἀγγλικανῶν καί λοιπῶν κακοδόξων) οἱ ὁποῖες βάσει αὐτῆς τῆς ἐγκυκλίου θεωροῦνται «ἀναδενδράδες» (κλάδοι) στόν κοινό κορμό τῆς «διαιρεμένης Ἐκκλησίας» προλειαίνοντας ἔτσι τό δρόμο γιά τή σημερινή συγκρητιστική παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

    Ας κουνήσει λίγο το κεφάλι του ο Μουστάκης,ο χειρότερος "θεολόγος" που έχει παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΓΜ :
    "Ω ανόητοι Χριστοδουλίδηδες ερασιτέχνες θεολόγοι της μουχλιασμένης σέκτας του παλαιού ημερολογίου, υπήρχαν και υπάρχουν κληρικοί και λαϊκοί, οι οποίοι αποτελούν πνευματικές μονάδες, τόσο στο παλαιό, όσο και στο νέο ημερολόγιο"

    ΚΧ :
    Συμπληρώνω,

    και πανσόφως σας προτρέπουν να διαβάζετε τον Καζαντζάκη, εικόνα να φτιάχνετε στους πυθαγορείους, το "ομμακοείον" να ακολουθείτε και την Παλαιά Διαθήκη άχρηστη να θεωρείτε.

    Υπάρχει όμως και άλλη εκδοχή.

    Όλα να τα ανακατέψετε και στο τέλος, λαμπρή να διδάσκετε φιλοσοφία ή δια τας ανάγκας, θεολογία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο Δημήτρης 16 Δεκεμβρίου 2010 5:34 μ.μ. ας μην πλαστογραφεί το όνομα μου. Ας βάλει δίπλα και τα αρχικά του επωνύμου του και μην μεταχειρίζεται δολιότητες. Χάθηκαν τόσα ονόματα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μέσα στις πολλές αναλήθειες πάνω στο ημερολογιακό θέμα, υπάρχουν και μερικές αλήθειες, αλλά λίγες. Ιδού οι αναλήθειες:

    1/ Το ημερολόγιο δεν είναι δόγμα πίστεως, γιατί δεν περιλαμβάνεται σε όρο της Συνόδου.

    2/ Η παράδοση αιώνων δεν μπορεί να σταματήσει την κίνηση ουρανίων σωμάτων και αφορά μόνο στα δόγματα, ούτε καν σε Κανόνες (οι οποίοι κατά καιρούς έχουν αλλάξει).

    3/ Οι Φλωρινικοί κατηγορούνται από τον ηγούμενο π. Αντώνιο Γεωργαντά (Φλωρινικό), ότι είναι εκτός Εκκλησίας!

    4/ Το Γρηγοριανό ημερολόγιο έχει καταδικαστεί από τις Συνόδους του 16ου αι. πλην όμως το διορθ. Ιουλιανό (που δεν έχει σχέση με το Γρηγοριανό) δεν έχει καταδικαστεί από πουθενά.

    5/ Η Α΄ Οικουμενική δεν θέσπισε ημερομηνίες εορτασμού του Πάσχα, στην απόφασή της.

    6/ Η ίδια η Εκκλησία που έβαλε επιτίμια στη μεταρρύθμιση (και υπαγωγή στο Γρηγοριανό), η ίδια προέβη στη Μεταρρύθμιση (με την μη υπαγωγή στο Γρηγοριανό).

    7/ Η αλλαγή του ημερολογίου δεν έγινε με πίεση της Εκκλησίας προς την Πολιτεία, αλλά το αντίθετο και δια τούτο: η Πολιτεία ακολουθεί το Γρηγοριανό από το 1923 και η Εκκλησία το διορθ. Ιουλιανό από το 1924, δυο ημερολόγια, που δεν συμφωνούν μεταξύ τους (για όσους γνωρίζουν μαθηματικά και δεν είναι απλοί υβριστές).

    8/ Η ανακοίνωση του 1920 τελικά δεν πέρασε, γιατί δημιουργήθηκε ένα νέο ημερολόγιο, που δεν έχει καμία σχέση με το παπικό.

    9/ Η σημερινή απαράδεκτη κατάσταση, η Εκκλησία να ακολουθεί 2 ημερολόγια (Ιουλιανό για τις κινητές εορτές και διορθ. Ιουλιανό, για τις ακίνητες) αποτελεί ευθεία παράβαση της απόφασης της Α΄ Οικουμενικής.

    Αναλυτική μελέτη θα δημοσιευθεί εν καιρώ.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ο της θεολογίας εγκρατής κύριος Μουστάκης, ποιείται λόγον δια "σέχτες" και "σέχτα", ευλαβούμενος κληρικούς και λαϊκούς,
    που αποτελούν πνευματικές μονάδες άμφω

    Στα Νέα και τα Παλαιά Θρησκευτικά

    Αυτός είναι η πλειάδα

    Όπως το πρότυπό του, ο ήρωας Ζορμπάς του "δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος"

    Ούτε φόβος, ούτε ελπίδα, αυτή είναι η
    λεφτεριά του θεολόγου Μουστάκη!

    Στα σκουπίδια άχρηστα ο φόβος και η ελπίδα,
    για να μείνει ατόφια η ... "λεφτερία"
    - θυμήθηκα το "φτου ξελεφτερία"
    σαν παίζαμε μικροί κρυφτό

    "Φτού" και στα γράμματα που μας εμάθαν
    Και μας σκλαβώσαν :

    "Αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου"
    "Έστι δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων".

    Άντε μετά θεολόγοι σοφοί,
    και όχι ερασιτέχνες σαν την αφεντιά μου,
    να ελέγξουν τα "ου βλεπόμενα"
    και Θρησκευτικά, τα ορατά,
    να μάθουν τα παιδιά μας

    "Ότι ήμουν άνθρωπος κιοτής",

    ομολογεί ο Μακρυγιάννης,
    αυτός που έκανε κομμάτια το κορμί του
    για να λευτερωθούμε

    Τι άλλο να γράψω;
    Τώρα πως μας σκλαβώσαν οι Ζορμπάδες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΙΚ :
    Η ανακοίνωση του 1920 τελικά δεν πέρασε, γιατί δημιουργήθηκε ένα νέο ημερολόγιο, που δεν έχει καμία σχέση με το παπικό.

    ΚΧ :
    Έξυπνα και ημείς φερόμενοι, τριακόσιες τόσες μέρες μπροστά και ύστερα "τούμπα" προς τα πίσω. Χριστούγεννα κάνουμε με το νέο, αλλά πάμε και κάνουμε με το παλαιό, όταν η χρεία το καλεί. Δυό φορές μέσα στον ίδιο χρόνο γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα!

    «Μη πλανάσθε, ο Θεός ου μυκτηρίζεται, ό γάρ εάν σπείρει άνθρωπος, τούτο και θερίσει».

    Τι σπείραμε, άρα γε, και τι θερίζουμε σήμερα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ16 Δεκεμβρίου 2010 στις 11:29 μ.μ.

    Διαβάζοντας το κείμενο του Κυρίου Μουστάκη σκέφθηκα πολύ εάν θα ήταν συνετό να μπώ σε αυτό το διάλογο, διότι διέκρινα λόγια Πάθους στον συγγραφέα και όταν υπάρχει εμπάθεια δεν υπάρχουν ,κατά την γνώμη μου οι κατάλληλες συνθήκες να συζητηθούν με οφέλιμο αποτέλεσμα τόσο σοβαρά θέματα που θίγονται στο κείμενο. Αντιπαρερχόμενος τις όποιες κατηγορίες διατυπώνονται εναντίον προσώπων είτε ζώντων είτε τεθνεώτων, έρχομαι στο κύριο θέμα του κειμένου που είναι ο πραγματικός Μερισμός του Σώματος του Χριστού ,δηλαδή της Εκκλησίας. Ο μερισμός αυτός βέβαια δεν αποτελεί προνόμιο μόνο ημών που ακολουθούμε το Πάτριο ημερολόγιο, απλώς σε εμάς φαίνεται περισσότερο ,υπάρχει στην ουσία και σε πολλές ομάδες που ακολουθούν τυπικά την επίσημη Εκκλησία, αλλά δεν την υπακούουν ουσιαστικά ,δεν την υπακούουν με τη καρδιά τους. Εδώ σε εμάς ο μερισμός είναι φανερός ,εκεί ο μερισμός είναι συγκεκαλυμμένος και κρύβεται πίσω από το τυπικό, αλλά όχι ουσιαστικό μνημόσυνο των Αρχιερέων,καθώς οι άνθρωποι των ομάδων αυτών Κληρικοί και Λαϊκοί έχουν πολλές φορές διαφορετική Πίστη από τους Επισκόπους που μνημονεύουν. Ποιά είναι όμως η πρώτη και βασική αιτία αυτού του πολυδιάστατου μερισμού; Η αιτία αυτή είναι η Αίρεση του Οικουμενισμού που συγκλόνισε τους θεσμούς της Εκκλησίας, προσέβαλε την Κανονικότητα των Συνόδων με το να αποδέχονται ή να ανέχονται Αντοορθόδοξη Πίστη και πράξεις και να συνεργάζονται άμεσα ή έμμεσα με την πορεία της Αποστασίας. Μετά τον κλονισμό των θεσμών της Εκκλησίας, λόγω της προϊούσης Αιρέσεως, όλα τα άλλα δεινά αποτελέσματα είναι φυσική συνέπεια αυτής της αιτίας ο δε πολλαπλασιασμός τους θέμα χρόνου, καθώς η αντίσταση στην πράξη περιήλθε στα χέρια ομάδων Πιστών, διότι οι τοπικές Εκκλησίες αντέδρασαν λιγοστά και με περιορισμένο τρόπο. Οσο η ασθένεια γιγαντώνεται προσβάλεται περισσότερο και βαθύτερα το Σώμα της Εκκλησίας και ο μερισμός με τη σειρά του, φανερός και συγκεκαλυμμένος, γίνεται μεγαλύτερος. Βέβαια δεν είναι αυτή η μοναδική αιτία του προβλήματος, αλλά και οι ανθρώπινες αδυναμίες όλων μας, αδυναμίες "ων ουκ έστι αριθμός" που συνέτειναν για να φθάσουμε μέχρι εδώ. Στις σκέψεις μας αυτές δεν πρέπει να λησμονήσουμε πολλούς Πατέρες και αδελφούς μας τεθνεώτας αλλά και ζώντες που δεν βαρύνονται καθόλου με αυτό το κρίμα ,αλλά πρόσφεραν και προσφέρουν τον εαυτό τους ζώσα διαρκή θυσία στη Τράπεζα του Εσφαγμένου Αρνίου. Χάριν σε αυτούς ,χάριν στις προσευχές τους ο Κύριος μας ελεεί και εμάς που πιθανόν να μην αξίζουμε αυτό το έλεος. Και τί πρέπει να γίνει τώρα που διαγνώσαμε τα δύο μεγάλα προβλήματα της σύγχρονης Εκκλησίας ,δηλαδή την αποστασία του Οικουμενισμού και την διαίρεση του Σώματος της Εκκλησίας ; Πρέπει να σταματήσουν η πρώτη και οποιες άλλες αιτίες ,άλλως δεν φαίνεται λύση του θέματος. Το καλύτερο θα ήταν να απαλλαγεί η Εκκλησία η Ορθόδοξη συνολικά από τον Οικουμενισμό και να στερεωθούν ξανά οι θεσμοί της και να επανέλθη η εμπιστοσύνη του ποιμνίου στους ποιμένες του. Και αν δεν γίνει αυτό ; Εάν ο κατήφορος συνεχισθεί και μεγαλώσει περισσότερο ; Τότε ο Θεός να μας λυπηθεί να μας στείλει Αγίους ,να ενώσει τα τέκνα Του σύμφωνα με το Θέλημά Του και όχι ανθρώπινες επιννοήσεις. Να ενώσει όλους εκείνους που αγαπούν χωρίς συμφέροντα την Εκκλησία, που θέλουν ,έστω και λίγο, να υπηρετούν τον Χριστό και όχι τα πάθη τους. Μέχρι να γίνει αυτό το θαύμα ή το πρώτο ή το δεύτερο ο καθένας μας καλοπροαίρετα και σύμφωνα με τη συνείδησή του ας επιλέξει την καλύτερη δυνατή λύση μέσα σε αυτή τη σύγχυση που ζούμε και ας μη εκτοξεύει κατηγορίες ένθεν και ένθεν με τόση ευκολία. Η τελευταία δεν είναι η Άριστη Λύση, άριστες είναι οι δύο προηγούμενες, αν γίνει έστω και μία πραγματικότητα, αυτή είναι λύση ανάγκης. Εμείς θα χαρούμε με πλήρη χαρά ,όταν θα δούμε ,είτε ζώντες σε αυτό τον κόσμο ,είτε από τον Ουρανό, την Εκκλησία του Χριστού μας ενωμένη και αληθινά Ορθόδοξη. Η Εκκλησία μεμέρισται ,αλλά στην καρδιά μας είναι ΜΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "Στην παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι γνωστή η υπέρβαση δυο τυραννικών δυνάμεων, που ταπεινώνουν σφόδρα την ανθρώπινη ύπαρξη: του δουλικού φόβου (αισθήματος κάθε κόλασης) και της ιδιοτέλειας. Έτσι διαμορφώθηκαν οι τύποι των δούλων, των μισθίων και των φίλων του Θεού ή των ελεύθερων υιών της αγάπης.

    Χαρακτηριστικά ο Γρηγόριος Νύσσης λέγει ότι θέλει να’ ναι φίλος του Θεού, χωρίς να φοβάται την κόλαση μήτε να ελπίζει στην αμοιβή του παραδείσου: "Τούτο γαρ εστιν ως αληθώς η τελειότης, το μη δουλοπρεπώς φόβω κολάσεως του κατά κακίαν βίου χωριζέσθω. μηδέ τη των μισθών ελπίδι το αγαθόν ενεργείν, πραγματευτική τινί και συναλλαγματική διαθέσει κατεμπορευομένους της εναρέτου ζωής. αλλ’ υπεριδόντας πάντων και των εν επαγγελίαις δι’ ελπίδος αποκειμένων, μόνον ηγείσθαι φοβερόν το της φιλίας του Θεού εκπεσείν" (Γρηγορίου Νύσσης, Περί του βίου Μωϋσέως PG 44, 429CD).

    Σύμφωνα με μια τέτοια παράδοση δεν πρέπει να ξαφνιάζεται κανείς, όταν διαβάζει την παρακάτω περικοπή από νεότερο ελληνικό μυθιστόρημα του 20ου αιώνα: "Θεέ μου, έλεγε τώρα ο Φραγκίσκος, αν σε αγαπώ γιατί θέλω να με βάλεις στην Παράδεισο, πέψε τον άγγελό σου με τη ρομφαία να μου κλείσει την πόρτα. αν σε αγαπώ γιατί φοβούμαι την Κόλαση, ρίξε με στην Κόλαση. μα αν σε αγαπώ για σένα, για σένα μονάχα, άνοιξε την αγκαλιά σου και δέξε με" (Ν. Καζαντζάκη, Ο φτωχούλης του Θεού, σελ. 126).

    Έρχεται αυθόρμητα η ερώτηση. Τούτη η περικοπή δεν συνοψίζεται στο επιτάφιο επίγραμμα: "Δεν ελπίζω τίποτε, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λεύτερος"; Αυτό το τελευταίο μεταφράζεται σύμφωνα με τα ανωτέρω: "Δεν ελπίζω στην αμοιβή του παραδείσου σαν μισθαποδοσία, δεν φοβάμαι την κόλαση όπως ο δούλος, είμαι ελεύθερος, όπως ο ίδιος ο Θεός το θέλει. Σ’ αυτό το τελευταίο ρητό, ο Σατανάς διαλύεται και γίνεται αγέρας" (Ν. Ματσούκα, Ο Σατανάς, σελ. 162-163).

    Από το έργο του αείμνηστου καθηγητή Θεολογικής ΑΠΘ Ν. Ματσούκα "Ο Σατανάς", που στην πορεία μπορεί να αποδειχτεί Οικουμενιστής, Σιωνιστής, Εξελικτικός, αγιομάχος, άθεος κ.λπ. κ.λπ. όπως και αυτός που υποστηρίζει....

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Προς τον κύριο ΙΚ

    Αν θέλουμε να πούμε ότι η μύγα είναι τελικά ελέφαντας, επειδή έχουν προβοσκίδα, δεν θα δυσκολευτούμε. Υπάρχουν πολλοί, ειδικά σήμερα, που θα συμφωνήσουν μαζί μας.

    Ο φόβος Θεού, τα λόγια του Χριστού και οι πατερικές διδαχές, δεν απευθύνονται σε δούλους με δουλοπρεπή συμπεριφορά και νοοτροπία. Αυτούς που ονομάζουμε "λακέδες" και στην εποχή του Κυρίου, αυτοί οι λακέδες ήταν το υποτελές στους Ρωμαίους φαρισαϊκό ιερατείο.

    Ο φόβος Κυρίου χαρακτηριστικά μας δίνεται στο Βιβλίο της Αποκαλύψεως, όπου διαβάζουμε :"ότε ήκουσα και έβλεψα, έπεσα προσκυνήσαι έμπροσθεν των ποδών του αγγέλου του δείκνυντός μοι ταύτα. και λέγει μοι, όρα μη. σύνδουλός σου ειμι και των αδελφών σου ... τω Θεώ προσκήνυσον".

    Υπάρχει ο υγιής φόβος και ο εμπαθής φόβος, από τον οποίο έπασχε ο μυθιστοριογράφος του βιβλίου "Ο φτωχούλης του Θεού".

    Όσον αφορά δε το "είμαι ελεύθερος", αυτό ισοδυναμεί με το : "κατά χάριν γέγονα αληθής". Ελευθερία χωρίς Χριστό δεν γίνεται και τότε, ο άνθρωπος πλάθει μύθους για την ελευθερία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τελικά φαίνεται, ότι ο μακαρίτης Ν. Ματσούκας δεν θα απέφυγε την Κόλαση.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΙΚ :
    "Τελικά φαίνεται, ότι ο μακαρίτης Ν. Ματσούκας δεν θα απέφυγε την Κόλαση"

    ΚΧ :
    Για να το λέτε σεις, κύριε ΙΚ, που ασφαλώς γνωρίζετε καλύτερα από τους ερασιτέχνες τα "ου βλεπόμενα" - είσαστε άλλωστε και ευεργετηθείς από μεγάλο ευεργέτη του Πατριαρχείου - κάτι περισσότερο γνωρίζετε. Πιχι, ότι "στην παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι γνωστή η υπέρβαση δυο τυραννικών δυνάμεων, που ταπεινώνουν σφόδρα την ανθρώπινη ύπαρξη: του δουλικού φόβου (αισθήματος κάθε κόλασης) και της ιδιοτέλειας".

    Όμως οι ερασιτέχνες δεν γράφουν αυτά τα ακαταλαβίστικα. Λένε απλά ότι στην Παράδοση της Ορθοδοξίας ένα είναι το εμπόδιο που σκλαβώνει την ύπαρξη, τον άνθρωπο, και τον καθιστά δέσμιο της ύλης : Η ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Επαναλαμβάνουμε:

    Μάλλον στην κόλαση θα βρίσκετε ο αείμνηστος, παρέα με τον ευεργέτη.

    Παρατήρηση:

    Αν γνωρίζαμε καλύτερα, δεν θα γράφαμε "φαίνεται".

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΙΚ :Αν γνωρίζαμε καλύτερα, δεν θα γράφαμε "φαίνεται".

    ΚΧ :Δεν θα έγραφα κι εγώ "κάτι περισσότερο". Τώρα γράψατε "μάλλον", γράφω κι εγώ "μάλλον κάτι περισσότερο". Ποιος ο ευεργέτης του, δεν ξέρω.

    Ο δικός σας όμως είχε ευλογία. Οπότε, κατά το "ο ευλογών τους ευλογούντας" κάτι αγγίζει κι εσάς, για να μας διαφωτίζετε περί των "ου βλεπομένων".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος:
    "Ας μας πει ο κ.Μουστακης που τα ξερει ολα που βρισκεται σημερα η Εκκλησια Του Χριστου;"

    ΚΧ :
    Αν θέλεις τη γνώμη ενός ερασιτέχνη και όχι τη γνώμη ενός άσχετου σχετικού, που δεν ξέρει τι του γίνεται και συνεπώς θα σε μπερδέψει, άκουσε αυτά τα λίγα.

    Η Εκκλησία που δομήτορα έχει τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό είναι πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα. Εις και ο Θεός, Μία και η Εκκλησία. Ακόμη και αν ένας άνθρωπος υπάρχει, να διακρατεί την παραδοθείσα Πίστη ακαινοτόμητη κατά το Δόγμα χωρίς ιδιοτελείς ενοποιητικές στρεβλώσεις, η Εκκλησία εκεί θα βρίσκεται.

    Δεν υπάρχει ορατή και αόρατη Εκκλησία, όπως μερικοί ισχυρίζονται. Ο Θεός πατήρ, ο Ποιητής των ορατών και των αοράτων, δεν εποίησε το σεσιγημένο Μυστήριο της Εκκλησίας. Δεν είναι ποίημα Θεού η Εκκλησία, όπως τα άλλα που έγιναν δια του Λόγου και έτερα δια των χειρών Αυτού. Το "ορτά και τα αόρατα" αφορά στα ποιήματα του Θεού. Όχι όμως στην Εκκλησία.

    Η Εκκλησία, όπως ο Θεός πατήρ, ο Θεός υιός και ο Θεός άγιον Πνεύμα, είναι "πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα".

    Δεν σχίζεται, δεν τέμνεται, δεν μερίζεται. Οι δυστυχείς άνθρωποι υφίστανται αυτό που οι ίδιοι κάνουν από λόγους έπαρσις, αλαζονίας, φιλαυτίας. Δηλαδή, κενοδοξίας.

    Αν τώρα ζητάς να μάθεις, πού αντικειμενικά υπάρχει αυτή η Εκκλησία, θα σου απαντούσα : Εκεί όπου δοξάζει και δοξάζεται ο Παλαιός των ημερών, άνθρωπος γενόμενος και Διθήκη Καινήν απεκδέχονται οι πιστοί, ψάλλοντες εν Αγίω Πνεύματι : "Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, αλληλούϊα"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Περί του δικού μου ομιλώ, του γνωστού του Μεγάλου.

    Πάντως, μαζί με τους δυο μακαρίτες προσθέστε και εμένα.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. "Πάντως, μαζί με τους δυο μακαρίτες προσθέστε και εμένα.
    ΙΚ"

    Κυπριανός Χ :

    "Μακάριος ανήρ ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών και εν οδώ αμαρτωλών ουκ έστη και επί καθέδρα λοιμών ουκ εκάθισεν"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. KYΠΡΙΑΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ18 Δεκεμβρίου 2010 στις 5:09 π.μ.

    Ο κύριος Μουστάκης μου έκανε την τιμή να ασχοληθεί μαζί μου στο άρθρο του με τίτλο "ΜΕΜΕΡΙΣΤΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ;" Μου απηύθυνε μάλιστα το ερώτημα "σε ποιά σέχτα ανήκω" και πληροφόρησε τον ελληνικό λαό για διάφορα σκάνδαλα των Παλαιοημερολογιτών.

    Δεν παρέλειψε, φυσικά, να τονίσει ότι "υπήρχαν και υπάρχουν κληρικοί και λαϊκοί, οι οποίοι αποτελούν πνευματικές μονάδες, τόσο στο παλαιό, όσο και στο νέο ημερολόγιο τους οποίους ευλαβείται και εξαιτείται τις ευχές τους και τις προσευχές τους".

    Το ίδιο γράφω κι εγώ και συμπληρώνω ότι η κριτική μου δεν απευθύνεται και δεν έχει ουδεμία σχέση με αυτούς. Με ενδιαφέρουν όσα καταλογίζει ο θεολόγος Μουστάκης σε μένα, όσο και σε κάθε πιστό, που με περισσή θρασύτητα αποκαλεί "γλυκά και περιπόθητα Ταλιμπανάκια".

    Στη φωτογραφία που βλέπετε, ο κύριος Μουστάκης βρίσκεται μεταξύ πιστών προσκυνητών της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου (Ιούνιος του 2005) και παραπλεύρως του ηγουμένου αυτής π. Μεθοδίου. Ο οποίος δίνει τον καλόν αγώνα για την Πίστη, το "πατροπαράδοτον σέβας". Ο κύριος Μουστάκης θα γνωρίζει ασφαλώς ότι τόσον ο ηγούμενος της Μονής, οι Μοναχοί, αλλά και όσοι πιστοί συμπαρίστανται σ΄ αυτό τον ηρωικό αγώνα Πίστεως, αν δεν χαρακτηρίζονται "Ταλιμπάν", τουλάχιστον "φανατικοί", "μουχλιασμένοι" και δεν ξέρω τι άλλο, ονομάζονται οπωσδήποτε.

    Και το ερώτημα είναι : "Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι"; Τι πήγε εκεί ο κύριος Μουστάκης να κάνει, αφού " η καταπάτηση της αποστολικής διαδοχής και το μαύρο σχίσμα που λατρεύουν οι Παλαιοημερολογίτες, ούτε το αίμα μάρτυρος δεν το ξεπλένει", κατά τον ι. Χρυσόστομο, που μας τον θύμισε ο Δρ. της Θεολογίας και της Κοινωνιολογίας Μουστάκης. Πήγε να τους πει : "Γιατί δεν βγάζετε το σκασμό γι΄ αυτό το τεράστιο σκάνδαλο και μόνο καταριέστε το Χρυσόστομο Παπαδόπουλο"; Πήγε να τους πει "για το σχισματικό σύστημα των 20 αλληλομισούμενων παρατάξεων του παλαιού ημερολογίου, με τους ψευδοχειροτονημένους Αρχιεπισκόπους που έχουν" ή πήγε να πάρει ευλογία από το σεβαστό πατέρα Μεθόδιο, ηγούμενο της ηρωικής Μονής; Τον οποίο θα ευλαβείται, φαντάζομαι. Αλλά δεν γνωρίζω αν το ίδιο ισχύει και για την Συνοδία του ηγουμένου. Για του πιστούς του Παλαιού ή γι΄ αυτό τούτο το Παλαιό, δεν χρειάζεται να μας πει τίποτα.

    Ο κύριος Μουστάκης μάλλον δεν θέλει να καταλάβει ότι αυτός που κάνει το σχίσμα εισάγοντας καινοτομία στα ιερώς παραδεδεγμένα, γίνεται τελικά ο αποδέκτης της ακαταστασίας που επιφέρει. Ο αιρετικός πάπας λούστηκε μετά το Σχίσμα τους Λουθηροκαλβίνους και τις πολυάριθμες παραφυάδες που φύτρωσαν. Το ίδιο πάθαμε κι εμείς εδώ. Ποιος όμως έκανε το σχίσμα; Ποιος είναι ο αίτιος; Αυτοί που αρνήθηκαν τη μεταβολή του ημερολογίου ή αυτοί που την επέβαλλαν με τον Πλαστήρα, το χωροφύλακα συστάσει ξένων κέντρων;

    Αλλά πέρα από αυτά, μήπως τελικά αυτός που "μεμέρισται" είναι ο θεολόγος Μουστάκης και όχι οι πιστοί προσκυνητές, ο ηγούμενος της Μονής και οι Μοναχοί της Ι. Μ. Εσφιγμένου; Μπορεί να μας διαφωτίσει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ

    του καταραμένου Καζαντζάκη:

    "- Παρθένα Μάνα, που σαν πνέμα επιάστη ο σπόρος
    στο αφίλητο κορμί, κι’ ο Λόγος εσαρκώθη
    το αμόλευτο τρυγώντας σπλάχνο σου σα βρέφος!
    Ω Δέσποινά μου Υποταγή, τον πόνο δέξου τον
    και συ, σαν το σταυρό, και γείρε το κεφάλι
    με υπομονή, κατά γης χαμογελώντας-
    να μην πνιγεί, Κυρά, στα κλάματά σου ο κόσμος!
    Εσύ ’σαι η κιβωτός, που σαν αυγό στην άβυσσο
    λάμπεις και στου Θεού τη σκοτεινιά αρμενίζεις,
    βαθιά τα σπέρματα όλα μέσα σου φρουρώντας,
    Το πράσινο δρεπανωτό πατάς φεγγάρι,
    κι όλες στα χέρια σου κρατώντας τις ελπίδες μας
    στον άγριον ουρανό κατάφορτη ανεβαίνεις.
    κι αχνογελώντας στέκεσαι δεξά στο γιό σου,
    Εσύ ’σαι το ανθισμένο κλαρί στην άβυσσο
    της δύναμής του. εσύ ’σαι ο στοχασμός ο πράος
    μες στο φλεγόμενο καμίνι της οργής του.
    Αναμεσός στης Ζωής το δέντρο και της γνώσης,
    στον κήπο του Θεού συ φύτεψες, Κυρά μου,
    το αφράτο, της Καλοσύνης δέντρο.
    κι ως πότιζές το με το κλάμα, επήρε μπόι,
    πετάει κλαριά, σκεπάζει τ’ άλλα δέντρα, ανθίζει
    ρίχνει καρπό, σαν την καλή ελιά, και φέγγει-
    Κι ο Παντοδύναμος στον ίσκιο του αναπαύεται.
    Κι η Δεύτερη φριχτή σαν έρθει Παρουσία
    κι οι αρχάγγελοι άσπλαχνα τα ερίφια θα χωρίζουν
    απ’ τ’ αρνιά, θα σκύψεις τότε εσύ στο γιό σου,
    παρακλητικά, να μεσιτέψεις, Ελεούσα!
    Τ’ αδάμαστα μεμιάς θα του μερώσουν φρένα
    Κι οι τάξες θα χαλάσουν οι διπλές, και δίκαιοι
    θ’ αγκαλιαστούν με αμαρτωλούς, κι αγνές παρθένες
    με τις γυναίκες που πολύ στη γη αγάπησαν.
    Νικάς τη Δικαιοσύνη Εσύ με την αγάπη.
    κι όλοι μαζί θα σύρουμε χορό, και θα’ σαι
    στον κάβο του χορού, Κυρά, και θα χορεύεις
    στον αβασίλευτο ήλιο του Θεού χαρούμενη
    και ταπεινή πολύ, σαν την καρδιά του ανθρώπου!

    Από την τραγωδία "Χριστός" του κολασμένου Ν. Καζαντζάκη.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ο Χριστοδουλίδης κονιορτοποίησε τα φληναφήματα των υποστηρικτών του Ματσούκα που κακοποίησε όσο λίγοι τη Θεολογία της Εκκλησίας και του θλιβερού Μουστάκη που σίγουρα είναι διχασμένη προσωπικότητα και η όλη δημόσια παρουσία του αποτελείται από ένα κομβολόγιο οβιδιακών μεταμορφώσεων.Ο Ματσούκας δεν πίστευε στη θεία δικαοσύνη και στην αιωνιότητα της κολάσεως όπως φαίνεται απ τις ομιλίες που έκανε στη ΧΦΕ τη δεκαετία του 1970 και που περιέχονται στο βιβλίο ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ.Παντού βλέπει νομικισμό και δικανικό πνεύμα όπως και κάποιοι ψευτοθεολόγοι της εποχής μας που ισχυρίζονται οι αθεολόγητοι ότι η θεωρία της προσβληθείσης Θείας Δικαιοσύνης είναι δάνειο απ τη Δύση.Έλα όμως που και ο άγιος Νεκτάριος στο βιβλίο του ΠΕΡΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΨΥΧΗΣ και ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στον ΑΟΡΑΤΟ ΠΟΛΕΜΟ και ο άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας στην ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ ομιλούν για προσβληθείσα Θεία Δικαιοσύνη αποσατομώνοντας τους ασεβείς τολμητίες.Ο Ματσούκας δυστυχώς ενώ ήταν προικισμένος με πολλά προσόντα έπεσε θύμα του ορθολογισμού και του ψυχολογισμού του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Όσο για τον κεκοιμημένο ευεργέτη η σιωπή είναι χρυσός και δε συμφέρει η αναμόχλευση του βούρκου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ο Ματσούκας, ο θεολόγος Μουστάκης και ένα σωρό άλλοι ομόφρονες - Καζαντζακικοί, δηλαδή Αισθητικοί, που βλέπουν τη Θρησκεία και τη θεολογία με τα μάτια της Τέχνης - είναι όλοι τους θύματα του Ωριγενισμού.

    Υποστήριζε ο τελευταίος την "Αποκατάσταση των Πάντων" και έλεγε ότι ο Θεός θα τους συγχωρήσει στο τέλος όλους δίνοντάς τους και άλλες ευκαιρίες για τη σωτηρία τους. Όπως λένε και όλοι αυτοί οι γκουρούδες με τις μετεμψυχώσεις κλπ. Διότι πώς είναι δυνατόν, έλεγε, δικό του δημιούργημα καθώς είναι ο άνθρωπος, να κολάζεται αιωνίως! Είναι σαν να τιμωρεί ο ίδιος ο Θεός τον εαυτό του ή κάτι δικό του.

    Τον περιέλαβε όμως ύστερα ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης και όλα τα φιλοσοφήματα του Ωριγενισμού πήραν την άγουσα της αβύσσου. Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να αναζητήσει αυτά που γράφω στο περίφημο βιβλίο του κοιμηθέντος μακαρίτη καθηγητή της Θεολογίας Ανδρέα Θεοδώρου : "Περί της αποκαταστάσεως των πάντων". Ελάχιστοι το γνωρίζουν καθώς περισσότερο γνωστός είναι μόνο ο Καζαντζάκης με τον "Ύμνο της Παναγιάς" και άλλες καλλιτεχνικές βλακείες για τους "φτωχούληδες" και "χριστιανούληδες" και άλλους "βλακούληδες".

    Αυτόν διαφημίζει η σύγχρονη θεολογία της διαφθοράς και του οικουμενισμού. Όχι τον καθηγητή Ανδρέα Θεοδώρου.

    Επιτέλους, κάποτε πρέπει να πάψει η ερωτοτροπία μας με την καλλιτεχνίζουσα ψευτοθεολογία και τις φιλοσοφικές αναζητήσεις του Ωριγένη. Ο οποίος τόλμησε να εξηγήσει(!) αυτά που ουδείς των εκκλησιαστικών πατέρων θέλησε να ερευνήσει. Τα σεσιγημένα υπό των Γραφών δεν μπορεί ο άνθρωπος να τα ερευνά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ΠΡΟΣ ΚΑΚΟΒΟΥΛΟ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ

    Θα βράζεις στα καζάνια με πίσσα της κόλασης, γιατί η θρησκόληπτη μικρομυαλιά σου δεν μπορεί να χωρέσει, ότι μαζί με τον δημοσιογράφο Γ. Βαρεμένο έκανα αλλεπάλληλες εκπομπές καταγγελίας της βίας των Κατσουλιέρηδων με βαριοπούλες και άλλα φονικά όργανα εναντίον μιας συνεπούς και συντηρητικής αδελφότητας, δηλ. της Μ. Εσφιγμένου.

    Είναι τοις πάσι γνωστόν, ότι δεν επιθυμώ να ανήκω σε συντηρητικούς εκκλ. χώρους. Παρ’ όλα αυτά είμαι κατά των θρησκευτικών διωγμών, τόσο των παλαιοημερολογιτών, όσον και των άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων στη χώρα μας. Έκανα δημοσιογραφική παρέμβαση και βοήθησα τη μονή Εσφιγμένου, ενώ δεν είμαι παλαιοημερολογίτης.

    Κατά τα άλλα, Χριστοδουλίδη, ως χριστιανός και δημοκράτης μακαρίζω Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, τον ανεπανάληπτο μάρτυρα από τους φασίστες της Κύπρου Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και τους πολιτικούς, τον μαύρο καβαλάρη Ν. Πλαστήρα και τον Ε. Βενιζέλο τους οποίους η οικογένειά μου ψήφιζε.

    Και δε θα συνεχίσω να συνομιλώ με ένα σκοταδιστή παλαιοημερολογίτη όπως είσαι εσύ, γιατί είμαι μαθητής και πιστός ακόλουθος των διδαγμάτων του Ν. Ψαρουδάκη, του παπα Γ. Πειρουνάκη και του Μητροπολίτη Κισσάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη, οι οποίοι έχουν αναγνωρίσει και γραπτώς το κύρος του Ν. Καζαντζάκη.

    Δρ. Γ. Μουστάκης
    Θεολόγος-Κοινωνιολόγος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ε όχι και να εκθειάζουμε τον Καζαντζάκη!Όλα έχουν ένα όριο!Πολλοί αμφισβήτησαν τη θεότητα του Χριστού όπως π.χ. ο Ερνέστος Ρενάν,στάθηκαν όμως με απέραντο σεβασμό προ του ηθικού μεγαλείου του.Μόνο το αισχρό Ταλμούδ κι ο Σατανόπληκτος Καζαντζάκης στον Τελευταίο Πειρασμό προβάλλουν τα βρωμερά πάθη τους στο πρόσωπο του Αναμάρτητου.Πρέπει ο Σατανάς να έχει διαποτίσει κάθε ίνα της ύπαρξής σου για να εκφράζεσαι όπως ο Καζαντζάκης για το Χριστό.Δικαίως ο αείμνηστος π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος τον ονόμαζε ερυθρό τέρας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Οι Παλαιοημερολογίτες οι οποίοι σχημάτισαν Συνόδους ενώ υπήρχαν στις θέσεις τους Επίσκοποι, δεν έκαναν εκκλησιολογική αίρεση και σχίσμα στην Εκκλησία; Πώς σχημάτισαν Συνόδους παράλληλα στην υπάρχουσα Σύνοδο; Και το Σύμβολο της Πίστεως εις μίαν, αγίαν, καθολική και αποστολική εκκλησία τι έγινε; Πότε οι Άγιοι Πατέρες προχώρησαν σε σχηματισμό Συνόδου με τους αιρετικούς Επισκόπους να βρίσκονται στις θέσεις τους; Τι έκαναν όμως οι Παλαιοημερολογίτες που δηλώνουν ότι ακολουθούν το Πάτριο Ημερολόγιο δίχως όμως να ακολουθούν τους Πατέρες στην αποτείχισή τους;
    Οι Επίσκοποι του Παλαιού Ημερολογίου είχαν την αρμοδιότητα δημιουργίας άλλων επισκοπικών θέσεων ή αυτό ήταν έργο μίας Οικουμενικής ή έστω Πανορθοδόξου Συνόδου, η οποία νομίμως θα καθαιρούσε λόγω των αιρετικών τους φρονημάτων τους Επισκόπους και θα επέτρεπε να χειροτονηθούν άλλοι, έστω και αν δεν εκθρονίζονταν οι αιρετικοί από τις θέσεις τους λόγω πολιτικής προστασίας και καλύψεως;
    Δεν έχουν προβεί σε αίρεση ανάγοντας το θέμα του ημερολογίου σε θέμα Πίστεως (αν δεν ακολουθείς το Παλαιό ημερολόγιο δεν σώζεσαι!) και λανθασμένα ή εσκεμμένα κατηγορούν τους νεοημερολογίτες ότι ακολουθούν το Γρηγοριανό ημερολόγιο ενώ ακολουθούν το διορθωμένο Ιουλιανό;
    Οι Παλαιοημερολογίτες που διδάσκουν ότι τα Μυστήρια είναι άκυρα αν δεν μνημονευτεί Επίσκοπος δεν διδάσκουν λανθασμένη εκκλησιολογία η οποία μάλιστα ταυτίζεται με εκείνη των Οικουμενιστών; Τελικά γιατί οι Παλαιοημερολογίτες έχουν διασπαστεί σε πολλές παρατάξεις; Μήπως τελικά όλα γίνονται για την "καρέκλα" είτε το νέο ημερολόγιο ακολουθεί κάποιος είτε το παλαιό και προσωπικές φιλοδοξίες κρύβονται πίσω από λόγια ανιδιοτέλειας και ακρίβειας πίστεως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ωριγενιστής, φυσικά ο Ωριγένηε, που σε τόσα ορθά ανάφερε και κάποια λανθασμένα και δεν βρέθηκε να του πει κανείς τα λάθη του και καταδικάστηκε 300 χρόνια μετά την κοίμησή του, αναπολόγητος, θυσία στο βωμό της πολιτικής του αιρετικού αφθαρτοδοκήτη, μονοφυσίτη, θεοπασχίτη Ιουστινιανού, που ανακηρύχθηκε άγιος (2 Αυγούστου) και ο οποίος τον αναθεμάτισε 10 χρόνια πριν από την Ε΄ Οικουμενική!

    Άγιος ο Αυγουστίνος (15 Ιουνίου) με τα τόσα τρομακτικά δογματικά λάθη του (π. Ι. Ρωμανίδης) και διαστροφέας της Πίστης και για τούτο ο μεγαλύτερος πατέρας του Παπισμού!

    Άγιοι οι "χιλιαστές" Ειρηναίος Λογδούνου, Μεθόδιος, Ιππόλυτος, Διονύσιος Ολύμπου, των οποίων τις ιδέες δεν ενστερνιζόμαστε (Μ. Φώτιος).

    Ωριγενιστής ο Μ. Βασίλειος, ο οποίος περιέλαβε έργα του Ωριγένη στη Φιλοκαλία του.

    Ωριγενιστής ο Ι. Χρυσόστομος, ο οποίος περιέθαλψε τους ωριγενιστές μοναχούς (μακρούς αδελφούς) και γι' αυτό διώχθηκε ανηλεώς από το φασιστικό κατεστημένο επτά άλλων αγίων!

    Ωριγενιστής ο Γρηγόριος Νύσσης, ο οποίος επηρεάσθηκε από τη θεωρία της αποκατάστασης των πάντων και έφθασε στο σημείο να γράψει, ότι θα σωθεί και ο Σατανάς, γι' αυτό και να προσευχόμαστε για τη σωτηρία του!

    Ωριγενιστής και ο Μάξιμος Ομολογητής, που καταφάσκει στη θεωρία της αποκατάστασης των πάντων!

    Ωριγενιστές και οι Δίδυμος ο Τυφλός και Ευάγριος ο Ποντικός, που αναθεματίστηκαν από την Ε΄ Οικουμενική και που έργα τους υπάρχουν στη Φιλοκαλία!

    Ωριγενιστής και ο άγιος Ιερώνυμος, ο οποίος δήλωσε, ότι "Ο Ωριγένης υπήρξε ο μεγαλύτερος διδάσκαλος της αρχαίας Εκκλησίας μετά τους Αποστόλους"!

    Ωριγενιστής ο Καζαντζάκης, που ακολουθούσε την αρειανική άποψη του Ωριγένη (πριν τον Άρειο), ότι ο Υιός είναι κατώτερος από τον Πατέρα (αλλά γι' αυτό μη καταδικασθέντα στην Α΄ Οικουμενική, αλλά στην Ε΄!)

    Ωριγενιστής ο Καζαντζάκης και αποβλητέος, για κάποια λάθη του (όπως ο τελευταίος πειρασμός) από όλους του αλάνθαστούς.

    Ωριγενιστής ο Μουστάκης, που υποστηρίζει τον μη αφορισθέντα από την Εκκλησία Καζαντζάκη.

    Ωριγενιστής ο Ματσούκας, που φιλοξενεί έργα του Καζαντζάκη!

    Ένας ατέλειωτος χορός ωριγενιστών κολασμένων σε μια Κόλαση που δεν υπάρχει (κατά Ωριγένη)!

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. ΤΟ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑ

    Ανώνυμος @ 2:58

    Στην άκρη όλες αυτές οι δικαιολογίες. Φτάνει πιά η επιβεβλημένη νάρκη. Όχι να πιάνουμε αυτά που έγιναν ΜΕΤΑ και να αφήνουμε στην άκρη - ούτε καν ψηλαφούμε - αυτά που έγιναν ΠΡΙΝ. Το ΠΡΙΝ έχει σημασία και όχι το ΜΕΤΑ.

    Όσα έγιναν ΜΕΤΑ είναι διότι αυτά τα προκάλεσαν τα ΠΡΙΝ. Δεν φταίνε οι Προτεστάντες για το χαμό τους. Ο πάπας τον προκάλεσε. Δεν φταίνε οι Ορθόδοξοι για το δικό τους ανακάτεμα. Κι αυτόν ο πάπας τον προκάλεσε.

    Μας έβαλε να γίνουμε επιστημονικά ακριβής με το "χρόνο πίστεως", τη χρονική ΣΤΙΓΜΗ ενός σημαντικού και κοσμοσωτηρίου γεγονότος και όχι με αυτή την ίδια την Πίστη, που αιώνες είχαμε. Και τηρούσαμε. Λες και η Πίστη έχει ανάγκη την χρονική ακρίβεια δεκάτων του δευτερολέπτου!

    Ποιος λοιπόν είναι ο χρονολάτρης; Δεν είναι ο πάπας που επεδίωξε τη χρονολογική ακρίβεια της ΣΤΙΓΜΗΣ (Ανάσταση), άρα και της λατρείας, και είναι οι Παλαιοημερολογίτες, που εμμένουν στα θέσμια, ανεξαρτήτως χρονολογικής παρέκκλισης;

    Στο κάτω της γραφής, ατελείς άνθρωποι είμαστε - ουδείς άξιος - και με τις ανθρώπινες αδυναμίες μας δοξολογούμε, και επιτελούμε το ανθρωπίνως ανέφικτο: "προσφέρομέν σοι την λογικήν ταύτην και αναίμακτον λατρείαν" εις τον Κύριο. Αν κάνουμε ένα χρονολογικό λάθος στο ζήτημα του λατρευτικού μας εορτασμού, είναι κι αυτό μέσα στα τόσα άλλα που ο κάθε άνθρωπος χρεώνεται, είτε εκούσια, είτε ακούσια : λόγω, έργω ή διανοία.

    Το να έρχεται όμως ο πάπας να μας βγάζει στην πίστη ανεπαρκείς, γιατί δεν είμαστε χρονολογικά ακριβής και συνεπείς, αυτό είναι απάτη πρώτου μεγέθους και γελοιότης απίστευτη. Τον πόνεσε τον πάπα η επιστημονική χρονική ακρίβεια του εορτασμού του Πάσχα, αλλά το αφτί του δεν ιδρώνει για όλες αυτές τις κακοδοξίες που έσπειρε με το φιλιόκβε.

    Δίχασε και κομμάτιασε τους προτεστάντες, δίχασε και κομμάτιασε την Ορθοδοξία με τους ξεπουλημένους Ουνίτες, που ποτέ δεν τους πήραμε είδηση. Επειδή στραβή θεολογία μας έμαθαν για να μη τους καταλάβουμε.

    "Τον πάπα να καταράσθε, αυτός φταίει για όλα"

    Πόσο δίκαιο είχε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ποτέ ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης δεν είπε ότι η κόλαση δεν είναι αιώνια! Το αντίθετο μάλιστα! Αυτά τα λένε οι Οικουμενιστές για να μειώσουν το κύρος των Οικουμενικών Συνόδων των Ιεραρχών που είναι στη Θέωση με σκοπό να πουν ότι λάθος έγινε με τον Παπισμό και δεν είναι αίρεση! Ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης είναι μέγας αλλά όχι ευκολοκατανόητος από όλους. Ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής προσεγγίζει και ερμηνεύει τον Άγιο Γρηγόριο με τρόπο ευκολοκατανόητο για εμάς. Ένας άγιος γίνεται αντιληπτός από άλλο άγιο. Και σύμφωνα με την θεολογία του π Ρωμανίδη κόλαση και παράδεισος είναι η διαφορετική αντίληψη του ιδίου πράγματος που είναι το Άκτιστο Φως του Χριστού. Για τους κολασμένους σαν φωτιά, για τους παραδεισένιους ως φως. Είναι αιώνιο επειδή το Άκτιστο είναι αιώνιο. Ο Θεός τους αγαπά όλους και σε όλους στέλνει την αγάπη Του αιώνια. Αλλά δεν μπορούν να την αντιληφθούν όλοι ως αγάπη εξαιτίας της προαίρεσής τους. Σε όσους δεν ξεκίνησε η κάθαρση της καρδιάς από αυτή τη ζωή, δεν θα μπορεί να ξεκινήσει στην άλλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Προς τον κ. ΙΚ,

    Να αποκριθώ στην πρόκληση όλου αυτού του καταλόγου ονομάτων, για να φανερώσω τη διαστροφή που έχει γίνει από τη σύγχρονη νεοτερική εκκλησιαστική ιστορία των μεταπατερικών θεολόγων, δεν είναι εύκολο στον περιορισμένο χώρο της σχολιογραφίας.

    Όπως συνθηματικά σεις μας δώσατε να καταλάβουμε πόσο ωριγενιστές είναι όλοι αυτοί, τους οποίους μαζί "τσουβαλιάσατε" χάριν εντυπώσεων, κατά τον ίδιο τρόπο κι εγώ θα αρκεστώ στο δικό μου σύνθημα. Εντυπώσεις εσείς, εντυπώσεις κι εγώ.

    Η Ακαδημία Βόλου δεν ξοδεύει τα λεφτά της "στο βρόντο" και οι μεγάλοι ευεργέτες δεν ευεργετούν στα τυφλά. Επενδύουν μακροπρόθεσμα και μακρο-οικονομικά. Και μακρο-θεολογικά επίσης, αφού κι αυτή θα την αποκτήσουμε (: μακροθεολογία !).

    Εσείς ασφαλώς προηγηθήκατε της επίσημης έναρξης της Ακαδημίας. Άλλος όμως, μεγάλος και τρανός - τώρα συγχωρεμένος -, άφησε την ουρά του (κουρά) εκεί. Είχε χρηματίσει επίσκοπος. Για να βγαίνουν στην επιφάνεια τώρα οι συνεχιστές του ωριγενισμού και όλοι όσοι συκοφαντούν του εκκλησιαστικούς πατέρες σαν μαθητές του ωριγενισμού.

    Και λοιπόν τι έγινε; Μαθητής του Αρείου ήταν και ο Μέγας Αθανάσιος, αλλά έκανε σκόνη το δάσκαλό του.

    Αν εσείς γνωρίζατε την ύπαρξη του καθηγητή Ανδρέα Θεοδώρου και του βιβλίου του, που φέρει πλήρη ανατροπή της Ωριγενικής απάτης σύμφωνα με όσα έγραψε ο αγ. Γρηγόριος Νύσσης, θα μου ήταν έκπληξη.

    Μεταξύ των άλλων καθηκόντων της Ακαδημίας Βόλου και των διασπαρτων κλάδων της, σε καίριες θέσεις σημειωτέον, είναι να θάβει όλα τα ονόματα, που δεν συμφωνούν με τις απόψεις της. Απόψεις, βέβαια, που απηχούν αυστηρές εντολές άλλων. Είθισται οι τελευταίοι να είναι και ευεργέτες. Άλλοι μεγάλοι και άλλοι μικροί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Κατά τους θεολόγους της αποκατάστασης των πάντων, δηλαδή τον Ωριγένη, τον Γρηγόριο Νύσσης και το Μάξιμο Ομολογητή, λόγου χάρη, ο Θεός τη παρατάσσει των αιώνων καταργεί τη μνήμη του κακού. Ο Μάξιμος Ομολογητής μάλιστα διασαφηνίζει τούτο το δόγμα λέγοντας ότι τούτη η αποκατάσταση στην αρχαία τάξη θα γίνει με την επίγνωση και όχι με τη μέθεξη Θεού. Μένει να εξεταστεί τι είναι αυτή η επίγνωση. Το σίγουρο είναι ότι οι κολασμένοι με τον Σατανά χάνουν τη μνήμη του κακού -επομένως την οδύνη- όμως δεν θεώνονται! Και όταν λέμε σίγουρο, εννούμε τη διδασκαλία του Μάξιμου Ομολογητή, πάντοτε όμως υπό τις τόσο ρωμαλέες προϋποθέσεις της Ορθόδοξης θεολογίας, οι οποίες με τον τρόπο αυτό τωόντι καθιστούν αυτή τη θεολογία αντιμανιχαϊκή και αντιδιαρχική, καθαρά και ξάστερα βιβλική.
    Έτσι μόνο ο τριαδικός Θεός είναι ο μοναδικός τόπος αγαθού. Εξού ο εξοβελισμός της ουτοπίας, της οποίας τη θέση παίρνει η αγαθοτοπία. Και μόνο με τούτη τη διάσταση μπορούμε να πούμε κυριολεκτικά ότι ο Θεός είναι η αγάπη, και εξάπαντος ευκολότερα νικάμε την εγωκεντρικότητα, καταλαβαίνοντας καλύτερη τη ρήση του Ελύτη: Ανθ’ ημών η αγάπη.
    Ωριγένης. (Κατά Κέλσου 5, 15 PG 11, 1204Α): "Ότι δε ουχ ως μάγειρόν φαμεν το πυρ επιφέρειν τον Θεόν αλλ’ ως Θεόν ευργέτην των χρηζόντων πόνου και πυρός, μαρτυρήσει και ο προφήτης Ησαΐας, εν ω γέγραπται λελέχθαι προς τι έθνος αμαρτωλών. ότι έχει άνθρακας πυρός καθίσαι επ’ αυτοίς. ούτοι έσονταί σου βοήθεια". "Το πυρ καθάρσιον επάγεται τω κόσμω, εικός δ’ ότι και εκάστω των δεομένων της δια του πυρός δίκης άμα και ιατρείας".
    (Περί αρχών 2, 10, 8): "Γίνεται νεκρών ανάστασις και γίνεται κόλασις, αλλ’ ουκ απέραντος. Κολαζομένου γαρ του σώματος κατά μικρόν καθαίρεται η ψυχή και ούτως αποκαθίσταται εις την αρχαίαν τάξιν..... Και αποκατασταθήσονται ασεβείς τε και δαίμονες εις την προτέραν τάξιν".
    Γρηγόριος Νύσσης. (Περί ψυχής και αναστάσεως PG 6, 100Α): "Χρη γαρ πάντη και πάντως εξαιρεθήναί ποτε το κακόν εκ του όντος, και όπερ εν τοις φθάσασιν είρηται, το όντως μη ον μηδ’ είναι όλως". (104A-C): "..... Ο δε πάντα γινόμενος και εν πάσι γίνεται. Εν τούτω δε μοι δοκεί τον παντελή της κακίας αφανισμόν δογματίζειν ο λόγος. Ει γαρ εν πάσι τοις ούσιν ο Θεός εσταί, η κακία δηλαδή εν τοις ούσιν ουκ έστιν".
    Μάξιμος Ομολογητής. (Πεύσεις και αποκρίσεις και ερωτήσεις PG 90, 796C): "τρεις αποκαταστάσεις οίδεν η Εκκλησία. Μίαν με την εκάστου κατά τον αρετής λόγον. εν η αποκαθίσταται, τον επ’ αυτών λόγον της αρετής εκπληρώσας. Δευτέραν δε, την όλης φύσεως εν τη αναστάσει. Την εις αφθαρσίαν και αθανασίαν αποκατάστασιν. Τρίτην δε η και μάλιστα κατακέχρηται εν τοις εαυτού λόγοις ο Νύσσης Γρηγόριος, έστιν αύτη, η των ψυχικών δυνάμεων τη αμαρτία υποπεσουσών, εις όπερ εκτίσθησαν πάλιν αποκατάστασιν. Δει γαρ, ώσπερ την όλην φύσιν εν τη αναστάσει της σαρκός αφθαρσίαν χρόνω ελπιζομένω απολαβείν. ούτω και τας παρατραπείσας της ψυχής δυνάμεις, τη παρατάσσει των αιώνων αποβαλείν τας εντεθείσας αυτή της κακίας μνήμας. και περάσασαν τους πάντας αιώνας, και μη ευρίσκουσαν στάσιν, εις τον Θεόν ελθείν τον μη έχοντα πέρας. Και ούτως τη επιγνώσει ου τη μεθέξει των αγαθών απολαβείν τας δυνάμεις, και εις το αρχαίον αποκαταστήναι και δειχθήναι τον δημιουργόν αναίτιον της αμαρτίας".
    Αλλά και στις μέρες μας ένας μεγάλος θεολόγος, ο π. Γ. Φλωρόφσκυ καταγράφει: «Κόλαση αιώνια δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί αυτό θα ήταν ο θρίαμβος του Σατανά!».

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ο ίδιος ο Θεός καθιερώνει τον μήνα Νισσάν (Μάρτιο/Απρίλιο), ως τον πρώτο μήνα του έτους: "Ο μήνας αυτός θα είναι για σας η αρχή του έτους. Θα είναι ο πρώτος μήνας του χρόνου" (Έξ. 12. 2) και θεωρείται ως ο μήνας βλάστησης των φυτών (Μ. Βλάσταρις), ο μήνας ο λεγόμενος ανθώνας (Αναστάσιος Αντιοχείας). Επίσης ο ίδιος ο Θεός τοποθετεί τη μεγάλη εορτή του Πάσχα στην αρχή της άνοιξης στο μήνα αυτό, η δε άλλη μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής συνδέεται με το θερισμό του σίτου και υποδηλώνει την έναρξη του θέρους (Δευτ. 16. 9-10). Επομένως οφείλουμε να τηρήσουμε απόλυτα τη θεϊκή εντολή, πράγμα που η Εκκλησία (το Σώμα του Χριστού, το Σώμα των Αγίων) με την απόφαση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου τήρησε επακριβώς.

    Εμείς, με τα ακίνητα μυαλά που έχουμε, φυσικό είναι να ακινητοποιύμε και τα ουράνια σώματα, σε τέτοιο βαθμό, που το "ω γλυκύ μου έαρ" θα φθάσουμε να το ακούμε στο θερινό ηλιοστάσιο (το 10400, κατά παράβαση της απόφασης της Συνόδου κι' ενώ το ημερολόγιό μας θα λέει Μάρτη μήνα) και αργότερα, όταν πέφτουν τα φύλλα του φθινοπώρου (αλλά το ημερολόγιο πάντα στο Μάρτη κολλημένο!) πάλι κατά παράβαση της απόφασης της Συνόδου την 2η, 3η, .... Κυριακή, μετά την 2η, 3η, 4η, 5η κ.λπ. εαρινή πανσέληνο (κατά τους αστροφυσικούς Θεοδοσίου και Δανέζη) και όλα αυτά προς δόξαν Θεού!

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και ποιός σου είπε οτι θα φτάσουμε στο 10400 μ.Χ. ???

      Εσυ δεν πιστεύεις οτι θα γίνει η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ του ΧΡΙΣΤΟΥ???

      8.000 χρόνια από ΑΔΑΜ θα διαρκέσει η ζωη εδω ΜΕΓΙΣΤΑ...και ΗΔΗ ήμαστε στον ΜΕΣΙΑΣΜΟ του 8ου αιώνα (γύρω στο 7.500+ από ΑΔΑΜ).

      Τυφλός οδηγει τυφλους εισαι μου φαίνεται...!!!

      Τους ανθρώπους της Εκκλησίας του Χριστου δεν μπορεις να τους πλανήσεις όμως, διότι δεν μπορεις να τα βαλεις με τον ίδιο τον Θεο...

      Όλα σου τα επιχειρήματα αναιρουνται και πέφτουν χάμω σαν τραπουλόχαρτα...

      Ανόητε...θα χαθεις με τις πλάνες σου...και θα παρασύρεις και αλλους...

      ΞΥΠΝΑ...!!!

      Διαγραφή
  36. Ο Γρηγόριος Νύσσης (όπως και όλη η οικογένειά του) θεωρούσε τον Ωριγένη ως πνευματικό του πατέρα και διδάσκαλο.

    Αν και η ιδέα ότι τελικά θα σωθεί ακόμα και ο Σατανάς θεωρούνταν την εποχή του επικίνδυνη ως «εξωτερική» διδασκαλία, ο Γρηγόριος Νύσσης δε δίστασε να γράψει ότι ο Χριστός ελευθερώνει όχι μόνο όλους τους ανθρώπους από την κακία αλλά θεραπεύει ακόμα και τον ίδιο τον «εφευρετή» της κακίας «τον τε άνθρωπον τες κακίας ελεύθερον και αυτόν τον τες κακίας ευρετήν ιώμενος». Κανένας δεν τόλμησε να τον «επιτιμήσει» για την μαρτυρία του αυτή.

    Ο Νύσσης συμφώνησε με τον Ωριγένη «Το σημάδι της υποταγής στον Θεό είναι η σωτηρία όπως έχουμε μάθει». Η φράση «όπως έχουμε μάθει» φυσικά αναφερόταν στην ερμηνεία του Ωριγένη.

    Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Γρηγόριος ο Θεολόγος αναφέρει την λέξη αποκατάσταση (των πάντων), ένα θέμα το οποίο αγαπούσε πολύ ο φίλος του Γρηγόριος Νύσσης. Παρόλο που ο Νύσσης δεν συμπεριλαμβάνει την λέξη αποκατάσταση στην εισαγωγή στο έργο του σχετικά με τον έκτο Ψαλμό, το μήνυμά της είναι πασιφανές..... Παρόλο λοιπόν που λείπει η λέξη αποκατάσταση, η έννοιά της σχετικά με την όγδοη ημέρα είναι ξεκάθαρη. Αργότερα στο ίδιο έργο συναντάμε την λέξη αυτή αναφορικά με την εξαφάνιση του κακού» Ο Νύσσης γράφει ότι η προσωρινή παρουσία του κακού, το οποίο φυτρώνει σαν μία ταραχοποιό ρίζα: «θα παρέλθει και θα εξαφανιστεί στην αποκατάσταση των πάντων»

    Ο Γρηγόριος δεν μπορούσε να διανοηθεί την ύπαρξη της αμαρτίας εις την αιωνιότητα. Σε σχόλιά του επάνω στους Ψαλμούς του Δαβίδ γράφει: «Στην αποκατάσταση των πάντων, στην αγαθοσύνη, η αμαρτία θα εξαφανιστεί εντελώς και δε θα μείνει ούτε ένα ίχνος της» Και πάλι στα σχόλιά του για τους Ψαλμούς: «Ούτε η αμαρτία υπήρχε αιώνια ούτε θα υπάρχει αιώνια». Η φρασεολογία του Γρηγορίου φανερώνει ότι ακόμα και στις μέρες του οι επίμαχες φράσεις «αιώνια κόλαση», «αιώνια τιμωρία», «αιώνιο πυρ», «αιώνια κρίση», κλπ., δεν είχαν την έννοια κάποιας αμετάκλητης κατάστασης «χωρίς τέλος». Γράφει: «Οποιοσδήποτε αναλογιστεί τη θεϊκή δύναμη μπορεί να καταλάβει εύκολα, ότι ο Θεός μπορεί στο τέλος να αποκαταστήσει μέσω της αιώνιας τιμωρίας και των εξαγνιστικών παθών ακόμα και εκείνους που βρέθηκαν στα έσχατα της κακίας». Και πάλι επάνω στους Ψαλμούς γράφει «Η ψυχή που είναι ενωμένη με την αμαρτία πρέπει να δοθεί στο πυρ, ώστε ότι είναι αφύσικο και ακάθαρτο να αφαιρεθεί, και να καταναλωθεί από το αιώνιο πυρ».

    Σε ένα εκτενές έργο (40 κεφάλαια) που ετοίμασε με σκοπό να κατηχήσει τους μαθητές θεολογίας σχετικά με την αρμονία του Χριστιανισμού με τα ένστικτα της ανθρώπινης καρδιάς, ο Γρηγόριος αντηχεί και πάλι τα λόγια του Ωριγένη καθώς γράφει για: «την εξολόθρευση του κακού, την αποκατάσταση των πάντων και για την τελική αποκατάσταση των πονηρών ανθρώπων και πνευμάτων στην μακαριότητα της ένωσης με τον Θεό, ώστε ο Θεός να είναι ‘τα πάντα εν πάσι’, αγκαλιάζοντας τα πάντα όσα είναι δημιουργημένα με συνείδηση και με λογική».

    Όπως και όλοι οι υπόλοιποι Ουνιβερσαλιστές έτσι και ο Γρηγόριος δίδασκε, ότι εάν δεν θεραπευθεί η ψυχή του ανθρώπου από την αμαρτία σε αυτήν τη ζωή, «θα θεραπευθεί στην άλλη ζωή». Δίδαξε επίσης «Όταν ο θάνατος πλησιάσει τη ζωή, το σκοτάδι το φως, και το φθαρτό το άφθαρτο τότε το κατώτερο (θάνατος, σκοτάδι, φθαρτό) καταργείται και εξαφανίζεται, και αυτό που καίγεται οφελείται, όπως όταν οφελείται το χρυσάφι όταν καθαρίζεται από τη φωτιά.....με τον ίδιο τρόπο, κατά τη διάρκεια των μεγάλων κύκλων του χρόνου, όταν η κακιά φύση.....αφαιρεθεί, τότε ολόκληρη η κτίση θα δοξολογήσει με μία φωνή, και θα ευχαριστήσουν το Θεό, τόσο εκείνοι που τιμωρήθηκαν όσο και εκείνοι που δε χρειάστηκαν την καθαρτήρια τιμωρία». Τα διασωθέντα έργα του Νύσσης είναι γεμάτα από παρόμοιες αναφορές στην Αποκατάσταση.

    Ο Ουνιβερσαλισμός του Νύσσης ενοχλεί ιδιαίτερα τους υποστηρικτές του δόγματος της κόλασης ακριβώς επειδή ο πατέρας αυτός θεωρείται τόσο ορθόδοξος και κατέχει τέτοια περίοπτη θέση στον κατάλογο των αγίων που είναι υπεράνω κάθε κατηγορίας για αίρεση.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Θα πρέπει να καταλάβετε, ότι δεν μας ενδιαφέρει τι λέει η Ακαδημία του Βόλου ή ο Ανδρέας Θεοδώρου, αλλά τι λέγει ο ίδιος ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης.

    Τα ανωτέρω υπάρχουν στα έργα του αγίου Γρηγορίου Νύσσης, με σχόλια του Αρχιμ. Παγκράτιου Μπρούσαλη (πιστεύω να μην ήταν αιρετικός, παλαιοημερολογίτης ή υβριστής των αγίων), εκδόσεις Επέκταση:

    1/ Η υποταγή του Υιού στον πατέρα. Το πρόβλημα του κακού, σελ. 78-92.

    2/ Η προσδοκία μας (λόγος προς τους πενθούντας. Η αποκατάσταση των πάντων, σελ. 149-151, όπου μεταξύ άλλων καταγράφονται: «Ο Γρηγόριος συχνά στο «Λόγο» του αναφέρεται στην επάνοδο του ανθρώπου στην αρχαία μακαριότητα. Η επάνοδος αυτή αποτελεί την κεντρική θέση στη γνωστή διδασκαλία για την αποκατάσταση των πάντων. Σύμφωνα με αυτή το απολυτρωτικό έργο του Χριστού αποσκοπεί στην αποκατάσταση της ηθικής τάξης, που διασαλεύτηκε από την αμαρτία. Στην αποκατάσταση αυτή δε θα εξαιρεθεί κι αυτός ο Σατανάς (Μ. 45. 68). Πρώτος ο Κλήμης ο Αλεξανδρέας διατύπωσε τη διδασκαλία αυτή και την ανέπτυξε πλατύτερα ο Ωριγένης. «Τα περί της αποκαταστάσεως των πάντων διδάγματα του Ωριγένους εύρον απήχησιν και εν τω θεολογικώ συστήματι του ετέρου επιφανούς θεολόγου της Αλεξανδρινής Σχολής, Γρηγορίου του Νύσσης» (Ανδρέα Θεοδώρου. Η περί της αποκαταστάσεως των πάντων ιδέα, σελ. 48, άλλος ένας αιρετικός, παλαιοημερολογίτης και υβριστής των αγίων). ……………..Γράφοντας «κατάλληλον» (Μ. 45. 92) εννοεί το «καθάρσιον πυρ»….. χωρίς όμως και να δίνει περισσότερες εξηγήσεις γι’ αυτό…..Θα πρέπει να υπογραμμίσουμε, ότι η διδασκαλία του Γρηγορίου για την αποκατάσταση των πάντων είναι διατυπωμένη κατά την πιο ήπια μορφή της σε σύγκριση με εκείνη του Ωριγένη. Παρά ταύτα η Εκκλησία δεν την έχει υιοθετήσει. Την έχει απορρίψει ως δόγμα της, γιατί αντιβαίνει σε πλείστα όσα Γραφικά χωρία που μιλούν για τιμωρία αιώνια των αμαρτωλών, όπως στο Ματθ. 25. 46» (Μπααα!! Δεν το ξέραμε, ότι η Εκκλησία έχει απορρίψει δογματικές θέσεις μεγάλων αγίων, που ήταν λανθασμένες και που αντιβαίνουν σε Γραφικά χωρία! Μήπως και η Εκκλησία κυνηγάει κάποιους αγίους της;).

    3/ Περί Χριστιανικής τελειότητας. Εισαγωγή. Το πρόβλημα του κακού, σελ. 12-17.

    4/ Περί κατασκευής του ανθρώπου. Εισαγωγή. Η αποκατάσταση των πάντων, σελ. 26-35.


    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ώστε απλό λάθος είναι κατά τον ΙΚ η απόδοση στον Αναμάρτητο λάγνων διαθέσεων και αισθημάτων,Θεέ μου συγχώρεσέ με αλλά με αναγκάζουν κάποιοι να αναπαράγω τον ρύπο,κατά τη στιγμή της φρικτής θυσίας του Γολγοθά.Απλό λάθος συνιστούν τα εγκώμια του αντίχριστου Καζαντζάκη προς το μίασμα των αιώνων Ιούδα τον Ισκαριώτη.Απλό λάθος και η αισχρή περιγραφή της σεξουαλικής του συνεύρεσης,του τέρατος της αβύσσου,μέσα σε ναό με μία Ιρλανδέζα!Δυστυχώς ο Χριστός μας δεν ανασταυρώνεται μόνο απ τους επίορκους κληρικούς αλλά κι απ τους υμνητές των κατά καιρούς σταυρωτών του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ο άγιος Αυγουστίνος δεν έγινε άγιος για τα δογματικά του λάθη αλλά για την αγία βιοτή του μετά τη συγκλονιστική του μετάνοια.Αποτελεί θαυμαστό υπόδειγμα μετανοίας παρόμοιο με αυτό της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.Συνιστώ στους αγαπητούς φίλους του μπλογκ το εκλεκτό βιβλίο του π.Θεοδώρου Μπεράτη με τίτλο Ο υιός των δακρύων.Ο άγιος Αυγουστίνος όπως γράφει και ο π.Κλεόπας Ηλίε ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΘΕΣΗ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ και μισούσε σφοδρά την αίρεση.Πολλά στοιχεία των έργων του που αποδείχθηκαν εσφαλμένα αργότερα όταν διατυπώθηκαν δεν είχαν δογματισθεί.Συντριπτική απάντηση στον αμφισβητία της αγιότητας του μεγάλου αγίου Αυγουστίνου Αθανάσιο Σακαρέλλο έδωσε η εφημερίδα Εκκλησιαστικός Αγών περί τα μέσα της δεκαετίας του 1970.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. ΙΚ :
    Μπααα!! Δεν το ξέραμε, ότι η Εκκλησία έχει απορρίψει δογματικές θέσεις μεγάλων αγίων, που ήταν λανθασμένες και που αντιβαίνουν σε Γραφικά χωρία! Μήπως και η Εκκλησία κυνηγάει κάποιους αγίους της;

    ΚΧ :
    Όχι, δεν κυνηγά κάποιους αγίους της. Μόνο αυτούς που επιχειρούν να αλλοιώσουν, να διαφθείρουν και να εκμηδενίσουν, το δόγμα της.

    Η αποκατάσταση των πάντων δεν είναι δογματικός όρος, ούτε μπορεί να γίνει. Δόγμα εντός δόγματος δεν μπορεί να υπάρξει και "δόγμα κολάσεως" είναι θρησκευτικός νεολογισμός που τον ξεσηκώσατε από άλλους. Υπάρχει μόνο ο όρος που αφορά στη Μέλλουσα Κρίση : Κρίναι ζώντας και νεκρούς. Δόγμα κρίσεως (μέλλουσας) ναι, αλλά δόγμα κολάσης όχι.

    Οι μεν θα πορευθούν εις ανάστασιν ζωής, οι δε εις ανάστασιν κρίσεως. Οι μεν στη ζωή, οι δε στην κρίση, στο πυρ το αιώνιο "το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού".

    Κατά δε την Αποκάλυψη, όπου κανείς δεν μπορεί ούτε να προσθέσει, ούτε να αφαιρέσει κάτι, "ο διάβολος ο πλανών αυτούς εβλήθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου, όπου και το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και βασανισθήσονται ημέρας και νυκτός εις τους αιώνας των αιώνων".

    Ο Αποκαλυπτικός συγγραφεύς, στο εδάφιο που παρέθεσα, αναφέρεται στην αποδέσμευση (απελευθέρωση) του σατανά "εκ της φυλακής", όπου ήταν δεμένος για χίλια χρόνια, προκειμένου να πλανήσει τα έθνη.

    Άρα γε, με τη συμπλήρωση χιλίων ετών από την παπική "σχάση", κατά τον Μητροπολίτη Πειραιώς, μήπως θα πρέπει να ανησυχούμε; Μήπως η σπουδή για την αποκατάσταση των πάντων θυμίζει κάτι;

    Αυτή η ώσμωση των θρησκειών με το "ένας είναι ο θεός για όλους", αν τη συνδέσουμε με την αποκατάσταση, αρχίζει να μυρίζει και η πτωμαΐνη γίνεται σαφώς αντιληπτή. Ακόμη και από έναν ερασιτέχνη στα θεολογικά, που πάσχει από ανοσμία. Λέτε να οδεύουμε στη συμπλήρωση του Συμβόλου της Νικαίας με κάποιον όρο περί Αποκαταστάσης; Δεν το βρίσκω καθόλου απίθανο.

    "Κράτει ό έχεις ίνα μηδείς λάβει τον στέφανόν σου"

    Εσείς κρατήσετε το στέφανο της αποκατάσταση με τον Καζαντζάκη και όλους τους ουνιβερσαλιστές.
    Εμείς θα μείνουμε χωρίς αυτόν - και αυτά. Έστω και αν οι πατέρες ομιλούν για αποκατάσταση των πάντων. Όχι όμως όπως τη θέλετε σεις. Θα τη χρειαστούμε εμείς οι "αχρείοι δούλοι" επειδή έχουμε την επίγνωση ότι πολλά μας λείπουν, ακόμη και όταν "πάντα τα διαταχθέντα πεποιήκαμεν".

    "οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ποιήσητε πάντα τὰ διαταχθέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὃ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν"

    Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει στο "και ούτως τη επιγνώσει ου τη μεθέξει των αγαθών απολαβείν τας δυνάμεις, και εις το αρχαίον αποκαταστήναι".

    Τι είδους επίγνωση άρα γε έχει όποιος εμμένει στην πλάνη και παρασύρει άλλους σ΄ αυτή; Ταπείνωση χρειάζεται για να την αποκτήσει (επίγνωση) και ο πλανών τα έθνη, είναι το μόνο που δεν μπορεί να δεχθεί (την ταπείνωση). Μόνο τότε σώζεται ο άνθρωπος. Η εωσφορική έπαρση είναι ανίατη, γι΄ αυτό και το πυρ το αιώνιον είναι ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Λησμόνησα βέβαια και τούτο το σημαντικό :

    ΙΚ :
    "Αλλά και στις μέρες μας ένας μεγάλος θεολόγος, ο π. Γ. Φλωρόφσκυ καταγράφει: «Κόλαση αιώνια δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί αυτό θα ήταν ο θρίαμβος του Σατανά!»

    ΚΧ : Αν δεν το έγραφε αυτό ο π. Γ. Φλωρόφσκυ, αμφιβάλλω αν θα τον γνώριζε ο καντηλανάφτης της εκκλησιάς (κατά το "ο θυρωρός της πολυκατοικίας"). Με κάτι τέτοια "θεία" ορθόδοξα δώρα (και αυτά σε εισαγωγικά) ο οικουμενισμός θέριεψε και η αποκατάσταση πάει να γίνει όρος δογματικός. Η προετοιαζομένη Οικουμενική σύνοδος της απωλείας θα τον προσθέσει. Είναι βεβαιότατον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Προς τον lykourgos nanis,

    Ας όψωνται οι Ρωμανίδης και Φλωρόφσκυ, που έβαλαν πλάτες (επίκαιρη έκφραση) στον οικουμενισμό (ουνιβερσαλισμό κατά τον ΙΚ)

    Ο ένας είπε να καταργήσουμε τον όρο θρησκεία (νευροβιολογική ασθένεια η θρησκεία) και ο άλλος να καταργήσουμε την κόλαση (κόλαση αιώνια δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί αυτό θα ήταν ο θρίαμβος του Σατανά). Τι να τα κάνω όλα τα άλλα τα σοφά που μας είπαν;

    Και πότε τα είπαν; Όταν έβλεπαν τον οδοστρωτήρα του οικουμενισμού να ισοπεδώνει τα πάντα!

    Ο ιερός Αυγουστίνος έγραψε αυτά που έγραψε, αλλά δεν είχε υπόψη του ότι κάποιοι άλλοι θα εύρισκαν "πάτημα" αργότερα για να αρθρώσουν τις κακοδοξίες τους και στο τέλος να κυριαρχήσουν από την απίστευτη αρχομανία τους. Ήταν βέβαια και τόσα άλλα που συνεβαιναν εκείνο τον καιρό με τις αιρέσεις και πού να προλάβουν οι πατέρες να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους.

    Το ίδιο πάνε να κάνουν τώρα με την αποκατάσταση των πάντων. Θα στηριχθούν σε αυτά που έγραψαν οι πατέρες, θα τα φέρουν στα μέτρα τους - το έκαναν με το ημερολόγιο - και θα μας "φορέσουν" το νέο δογματικό όρο που θα σβήσει το αιώνιον πυρ της κόλασης.

    Χαρές που έχουν να γίνουν, δεν λέγετε. Διερωτώμαι τι κάνουν οι πανεπιστημιακοί της ακαδημαϊκής θεολογίας. Πού βρίσκονται; Δεν ενημερώνονται; Και οι λόγιοι Μοναχοί, οι της Ιεραρχίας και άλλοι τι κάνουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κ. Χριστοδουλίδη, έχω την εντύπωση ότι τον π. Ι. Ρωμανίδη τον αδικείτε όσον αφορά το βιβλίο του περί της θρησκείας ως νευροβ. ασθενείας. Εάν το διαβάσετε προσεκτικότερα, δεν εισάγει νέον όρο, αλλα στιλητεύει με τον πιο μαστόρικο τρόπο την δήθεν πνευματικότητα και τον φαρισαϊσμό.

      Ο Χριστιανισμός είναι η Ορθοδοξία, η αποκαλυμμένη αλήθεια από τον Θεό στον άνθρωπο. Όλα τα άλλα πιστεύματα είναι θρησκείες, δηλαδή επίνοιες, ανθρώπινες επινοήσεις.

      Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

      Διαγραφή
  43. Θα μου πουν κάποιοι : Και ποιος είσαι εσύ, που τα βάζεις με τους Ρωμανίδη και Φλωρόφσκυ. Δεν τα βάζω με το συνολικό τους έργο, παρά μόνο με αυτά τα δύο που έγιναν το προσάναμα στη φωτιά του οικουμενισμού (ουνιβερσαλισμού κατά ΙΚ). Δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο.

    Όχι στη θρησκεία και όχι στην κόλαση.

    Μήπως δεν έκαναν το ίδιο με αυτό που κάνω κι εγώ; Ο ένας πήρε κάτι που έγραψε ο ιερός Αυγουστίνος και τον έβγαλε άχρηστο και ο άλλος, βρήκε κάτι στους πατέρες και ανέτρεψε όλα αυτά που γράφει η Αγία Γραφή για την κόλαση. Το παράδειγμα που μου έδωσαν ακολουθώ.

    Και ύστερα γράφουμε: Μπα, δεν το ξέραμε ότι η Εκκλησία έχει απορρίψει δογματικές θέσεις μεγάλων αγίων (ΙΚ)!

    Τι άλλο καλύτερο για τους αδαείς, για τον οικουμενισμό, να κάνουν τις λεσβίες παπαδίνες και επισκοπίνες, να παντρεύουν τους ομοφυλόφιλους και να υιοθετούν αυτοί και οι άγαμες μητέρες.

    Κόλαση αιώνια σημαίνει θρίαμβος του σατανά, θρησκεία σημαίνει νευροβιολική ασθένεια, αγάπη και μόνο αγάπη! Το είπαν και οι μέγιστοι των θεολόγων του 20 αιώνα, οι Ορθόδοξοι. Σώσαμε τον άνθρωπο, όλοι ένα και οι άλλοι στα καζάνια, που ο θεολόγος Μουστάκης τα άναψε για μένα.

    "Ευλογία κυρίου και έλεος αυτού έλθη εφ΄ ημάς". Η βλασφημία ευλογία και το έλεος κατάρα μας λούζουν όλους.

    Αυτή είναι η Ορθοδοξία σήμερα και αυτούς τους αντιοικουμενιστές είχαμε και έχουμε. Οι υπόλοιποι που διαφωνούν είναι ερασιτέχνες και φανατικοί. Να τους χαιρόμαστε τέτοιους διδασκάλους "ορθοτόμους" της αληθείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Τη λανθασμένη άποψη του Φλωρόφσκι για την κόλαση την είδα ατόφια στο βιβλίο του Μπερδιάγιεφ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ όπου όμως ο μεταφραστής αείμνηστος μητροπολίτης Σάμου Ειρηναίος μεμφόμενος την εν λόγω άποψη επισημαίνει ότι τα προβλήματα της εσχατολογίας δε λύνονται διά του λογικισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Κάποιες σύντομες παρατηρήσεις:

    1/ Είπαμε για λάθη του Καζαντζάκη δεν τα βαθμολογίσαμε, απλά, μεγάλα, τραγικά. Όσο και να ήταν τρομερά, πάντως δεν αρνήθηκε σαν τον Πέτρο και δεν γνωρίζουμε αν είπε "Κύριε ελέησον", πάντως αίρεση χιλιασμού δεν κήρυξε σαν τους αγίους Ειρηναίο, Μεθόδιο, Διονύσιο, Ιππόλυτο.

    2/ Από τα απόκρυφα, πήρε ότι δεν έπρεπε να πάρει, π.χ. από το κατά Θωμάν, τη Μαγδαληνή να λέει στον Κύριο: ¨"ξένε, ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να μπεις στο σπίτι μου και να ανέβεις στο κρεβάτι μου;"

    3/ Φαίνεται, ότι τη συγκλονιστική του μετάνοια την θυμηθήκαμε 1600 χρόνια μετά την κοίμησή του Αυγουστίνου, ως δώρο του Αθηναγόρα, στο πάπα Παύλο ΣΤ΄.

    4/ Ο Αυγουστίνος δεν είχε πρόθεση αιρετικού, ενώ ο Ωριγένης είχε; Τότε γιατί δεν τον καταδίκασε η Α΄ Οικουμενική; Μήπως επειδή είχε συμπεριλάβει τα έργα του ο Μ. Βασίλειος και ο Νύσσης; Δεν είχαν διαβάσει για την προϋπαρξη των ψυχών, τη μετενσάρκωση, την ανυπαρξία Κολάσεως, κ.ά; Ο Ι. Χρυσόστομος γιατί δεν τον καταδίκασε, παρά περιέθαλψε τους οπαδούς τους; Γιατί ο Ιερώνυμος τον κατάταξε, ως τον μεγαλύτερο δάσκαλο της Εκκλησία; Μήπως όλοι αυτοί πλανήθηκαν ή μήπως καταλάβαιναν καλύτερα, από ότι εμείς σήμερα καταλαβαίνουμε;

    5/ Δηλ. το δόγμα της Εκκλησίας δεν το διαφθείρει ο Αυγουστίνος με την κληρονόμηση της ενοχής του προπατορικού αμαρτήματος ή οι χιλιαστές άγιοι (που δεν τους ακολουθούμε, κατά το Φώτιο) ή ο μονοφυσιτισμός του Ιουστινιανού.

    6/ Δηλ. το ότι "όλοι θα σωθούνε, ακόμη και ο Σατανάς, αφού δεν υπάρχει κόλαση" (Νύσσης) δεν είναι δόγμα; Τότε τι είναι κανόνας ή απόφαση;

    7/ Και όταν ο Ναυπάκτου (ακολουθώντας τον Νύσσης, το Μάξιμο, τον Γρηγόριο Σιναϊτη, τον Ισαάκ Σύρο, το Συμεών ν. Θεολόγο, το Γρηγόριο Παλαμά) ομιλεί για την "αεικίνητη στάση" και τη "στάσιμη κίνηση" του μέλλοντα αιώνα και τελικά ότι όλοι οδεύουν προς το απόλυτο Αγαθό, πλανάται και αυτός;

    8/ Οι ειρωνείες για το λανθασμένο σύμβολο της Νικαίας δεν ωφελούν. Γιατί σβήστηκε από την Β΄ η γέννηση του Υιού από την φύση του Πατέρα και γιατί απαλείφθηκε η φράση, που θέλει τη φύση και το πρόσωπο του Πατέρα να είναι τα ίδια; Μα γιατί ήταν λάθος (κατά τους Καππαδόκες).

    9/ Τα περί του Ρωμανίδη και Φλωρόφσκυ να τα πείτε στους Ναυπάκτου και Μεταλληνό, που τους εκθειάζουν και που χωρίζουν τις περιόδες σε π.Ρ. και μ.Ρ. δηλ. προ Ρωμανίδη και μετά Ρωμανίδη εποχή.

    10/ Τι να που οι λόγιοι μοναχοί, αφού βαυκαλίζονται χαϊδεύοντας τα παράσημά τους ή φροντίζουν τη ζωούλα τους με μεταμοσχεύσεις τύπου Χριστόδουλου;

    Τελικά φαίνεται, ότι υπάρχει πλήθος πλανεμένων, εκτός 2-3 αυτοδιαφημιζόμενων, ως απλανών!

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Μια μόνο παρατήρηση

    Δηλ. το ότι "όλοι θα σωθούνε, ακόμη και ο Σατανάς, αφού δεν υπάρχει κόλαση" (Νύσσης) δεν είναι δόγμα; Τότε τι είναι κανόνας ή απόφαση;

    Όχι, δεν είναι δόγμα. Δόγμα είναι η Μέλλουσα Κρίση (Δευτέρα Παρουσία). Η κόλαση είναι η αυτοτιμωρία του διαβόλου, του θηρίου, του ψευδοπροφήτη, στην λίμνη του πυρός και του θείου, ημέρα και νύκτα εις τους αιώνας (Αποκάλυψη).

    Διότι του λείπει η ταπείνωση. Πάσχει ανίατα από οίηση.

    Οι άνθρωποι θα αναστηθούν όλοι. Και άλλοι θα πορευθούν για Ζωή εν υποστάσει και άλλοι για Κρίση άνευ υποστάσεως.

    "Τὸ γὰρ κακὸν ἀνυπόστατον" (Γρ. Νύσσης)

    "Οὐ µὴν οὐδὲ παρὰ Θεοῦ τὸ κακὸν τὴν γένεσιν ἔχειν εὐσεβές ἐστι λέγειν"
    (Μεγ. Βασίλειος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Σχετικά με τα χωρία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης, μεταξύ των άλλων παρατηρήσεων, σημειώνει δύο. Πρώτον, ότι όταν ο άγιος Γρηγόριος ομιλεί για το καθαρτήριο πυρ δεν εννοεί καθόλου αυτό που διδάσκουν οι Λατίνοι. Γιατί το καθαρτήριο των Λατίνων υπάρχει στην μέση κατάσταση των ψυχών και είναι κτιστό, ενώ το καθάρσιο πυρ του αγίου Γρηγορίου Νύσσης είναι αιώνιο και άκτιστο. Δεύτερον, και ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής ομιλεί για μια αποκατάσταση, όπως την εννοεί ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης. Λέγει ο άγιος Μάρκος: "Αλλά και ήν ο άγιος Μάξιμος επινοεί παραμυθίαν τη τοιαύτη της αποκαταστάσεως δόξη του θαυμαστού Γρηγορίου, εκθησόμεθα μεν ημείς ολοκλήρως". Και στην συνέχεια παραθέτει το κείμενο του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού*. Είναι σημαντικό εδώ να υπογραμμισθή ότι ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης αποκαλείται από τον άγιο Μάρκο τον Ευγενικό "θαυμαστός".

    Και μετά την παράθεση του κειμένου του αγίου Μαξίμου ο άγιος Μάρκος, ερμηνεύοντας τους λόγους και των δύο αγίων, καταλήγει ότι όταν σε αρχαίους διδασκάλους γίνεται λόγος για καθάρσιο πυρ εννοείται το αιώνιο πυρ και όχι μια μέση κατάσταση των ψυχών. Συγκεκριμένα με τον όρο καθάρσιο πυρ εννοούν το αιώνιο πύρ, δηλαδή, αλληγορικότερον, τις αιώνιες κολάσεις, όπως φως καλούν την αιώνια θεωρία στους δικαίους. Ούτε στην μέλλουσα ζωή θα υπάρχη σκώληκας και κάποιο γένος ερπετών, ιοβόλο και σαρκοφάγο, αλλά "τήν των κολάσεων υπό της συνειδήσεως βάσανον και το πικρόν εκείνον μετάμελον". Και βρυγμός των οδόντων λέγεται αλληγορικότερον η μανία των θυμομαχούντων και η λύπη γι’ αυτήν και ο πικρός οδυρμός*.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, με αυτόν τον τρόπο ερμηνεύει το λεγόμενο καθάρσιο πυρ του αγίου Γρηγορίου Νύσσης. Πρόκειται για το αιώνιο πυρ το οποίο δεν είναι πρόσκαιρο, ούτε κτιστό. Είναι η κολαστική ενέργεια του Θεού, που θα βιώνουν όσοι παραμένουν αθεράπευτοι, λόγω της δικής τους προαιρέσεως.

    Θα δούμε τώρα το κείμενο του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού στο οποίο γίνεται λόγος για την αποκατάσταση, όπως την εννοεί ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης. Γράφει ο άγιος Μάξιμος:

    "Τρείς αποκαταστάσεις οίδεν η Εκκλησία, μίαν μέν, την εκάστου κατά τον της αρετής λόγον, εν ή αποκαθίσταται, τον επ’ αυτώ λόγον της αρετής εκπληρώσας, δευτέραν δέ, την της όλης φύσεως εν τη αναστάσει εις αφθαρσίαν και αθανασίαν αποκατάστασιν, τρίτη δέ, ή και μάλιστα κέχρηται εν τοις εαυτοίς λόγοις ο Νύσσης Γρηγόριος, την των ψυχικών δυνάμεων τη αμαρτία υποπεσουσών εις όπερ εκτίσθησαν πάλιν αποκατάστασιν".

    Κατά τον άγιο Μάξιμο υπάρχουν τρεις αποκαταστάσεις. Η πρώτη, αυτή που γίνεται στον κάθε άνθρωπο με την εκπλήρωση του λόγου των αρετών. Η δεύτερη, είναι η αποκατάσταση όλης της φύσεως στην αφθαρσία και την αθανασία, με την ανάσταση του Χριστού. Και η τρίτη, είναι η αποκατάσταση των ψυχικών δυνάμεων στην προ της πτώσεως κατάστασή τους. Αυτήν την τρίτη αποκατάσταση εννοεί ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, και μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά λέγει ο άγιος Μάξιμος, έκανε υπερβολική χρήση. Δεν είναι λαθεμένη, αλλά την ανέπτυξε περισσότερο από όσο έπρεπε.

    Στην συνέχεια ο άγιος Μάξιμος προσθέτει ότι, όπως η κτίση ελπίζει να επανέλθη στην αφθαρσία, το ίδιο θα συμβή και με όλες τις ψυχές. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι όλες οι ψυχές θα φθάσουν στην μέθεξη των αγαθών, όπως θα γίνη με τους αγίους. Οι ψυχές των αμαρτωλών θα αποκτήσουν επίγνωση των αγαθών και επιβεβαίωση ότι ο Θεός δεν ήταν αίτιος του κακού, ενώ δεν θα αποκτήσουν μέθεξη του Θεού. "Και ούτω τη επιγνώσει ου τη μεθέξει των αγαθών απολαβείν και εις το αρχαίον αποκαταστήναι, και δεχθήναι τον δημιουργόν αναίτιον της αμαρτίας"*.

    Πρέπει να δούμε την διδασκαλία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης περί αποκαταστάσεως των πάντων μέσα από την διδασκαλία του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού. Κατά τον άγιο Μάξιμο θα γίνη πλήρης αποκατάσταση της κτίσεως, αφού κατά μίαν απειροδύναμη βούληση της αγαθότητος του Θεού, "πάντας συνέξει και αγγέλους και ανθρώπους, αγαθούς τε και πονηρούς". Ενώ ο Θεός θα περιλάβη τα πάντα, εν τούτοις δεν θα έχουν όλοι την ίδια σχέση μαζί Του. Ο Θεός θα συνέξη στον εαυτό Του "αεί εύ είναι" τους αγίους αγγέλους και τους αγίους ανθρώπους, στο δε "αεί φεύ είναι" εκείνους που δεν συμπεριλαμβάνονται στους πρώτους*.

    Έτσι και οι αμαρτωλοί θα αποκατασταθούν με την έννοια ότι θα δούν τον Θεό, χωρίς να έχουν μέθεξή Του. Ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ, σχολιάζοντας αυτήν την άποψη του αγίου Μαξίμου, λέγει ότι ο Θεός θα επιστρέψη στους αμαρτωλούς όσα έχασαν με την αμαρτία, αποκαθιστώντας τις ψυχές τους στην πληρότητα των φυσικών δυνάμεων και ικανοτήτων τους, χωρίς να έχουν μέθεξη και θεουργό κοινωνία. Θα βιώνουν συνεχώς την έλλειψη της κοινωνίας μαζί Του, συνειδητοποιώντας το αδιέξοδο του δρόμου που πήραν, απορρίπτοντας την αγάπη του Θεού και έτσι θα αυτοκολάζωνται με την διεστραμμένη κίνηση της γνώμης τους*.
    Επομένως, όλοι οι άνθρωποι, δίκαιοι και αμαρτωλοί, θα αποκατασταθούν στο "αεί είναι", αλλά οι μεν δίκαιοι θα ζήσουν το "αεί εύ είναι", οι δε αμαρτωλοί το "αεί φεύ είναι". Στην διδασκαλία του αγίου Μαξίμου φαίνεται ότι το "αεί εύ είναι", είναι το "μόνον κυρίως αεί είναι"*.

    Οι μαρτυρίες και οι διδασκαλίες τόσο του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού όσο και του αγίου Μάρκου του Ευγενικού, που είναι στύλοι της Ορθοδοξίας, δείχνουν ότι η διδασκαλία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης περί αποκαταστάσεως των πάντων διαφέρει σαφώς από την άποψη περί αποκαταστάσεως των πάντων την οποία συναντούμε στην αρχαία φιλοσοφία και την ωριγενιστική αντίληψη, που κατεδίκασε η Πέμπτη Οικουμενική Σύνοδος.
    http://www.pelagia.org/htm/b24.e.i_zoi_meta_thanato.08.htm#pa3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Μα είναι νοητό να συγκρίνουμε τον απόστολο Πέτρο με τον Καζαντζάκη;΄Οση διαφορά υπάρχει μεταξύ λευκού και μέλανος,πνεύματος και ύλης,φλοιού και πυρήνος υπάρχει μεταξύ του αγίου αποστόλου και του αντίχριστου φουμιστού συγγραφέα.Ο ένας,ο Πέτρος,ήταν υψικάμινος αγάπης για το Χριστό που έδωσε όλη την ύπαρξή του κι αυτή τη ζωή του για το Χριστό που σε μια στιγμή αδυναμίας τον αρνήθηκε αλλά μετανόησε ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ αποκαθιστάμενος ΑΜΕΣΩΣ στο αποστολικό αξίωμα.Ο έτερος αρνητής και αισχρός και βορβορώδης υβριστής του Χριστού.Μη συγκρίνουμε τα ασύγκριτα.Μην παίζουμε εν ου παικτοίς!Ασεβούμε και προκαλούμε το Θεό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Στα τόσα πολλά που εγράφησαν κατά καιρούς και από πολλούς για τον συγγραφέα και διανοούμενο Νίκο Καζαντζάκη, αξίζει να κατατεθή και να μνημονευθή η δήλωση του επιστηθίου φίλου του, Ακαδημαϊκού και λογοτέχνου Παντελή Πρεβελάκη (Ρέθυμνον 1909-Αθήνα 1986) κατά τον εορτασμόν της 100ετηρίδος από της γεννήσεως του Καζαντζάκη το 1983 στην Ακαδημία Αθηνών.
    Τέσσερεις προσωπικότητες επηρέασαν τον Καζαντζάκη. Ο Χριστός, ο Λένιν, ο Νίτσε και ο Βούδδας.
    Νομίζω, ότι η δήλωση αυτή αποτελεί τον καλύτερο χαρακτηρισμό και το εύρος του δημιουργικού ταλάντου του Καζαντζάκη.


    Χρήστος Π. Μπαλόγλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Έβγαλε άχρηστο έναν άγιο της Εκκλησίας ο Ρωμανίδης, αφού άλλοι προηγουμένως αχρήστεψαν τον Μέγα Κωνσταντίνο, και από εκεί πήραν άλλοι τη σκυτάλη. Και γράφουν, για τον Καζαντζάκη, "πάντως αίρεση χιλιασμού δεν κήρυξε σαν τους αγίους Ειρηναίο, Μεθόδιο, Διονύσιο, Ιππόλυτο". Δεν φτάνει δε κι αυτό, έρχονται τώρα να μας πουν ότι τόσο ο Γρ. Νύσσης, όπως και Μάξιμος ο Ομολογητής, είναι οι κήρυκες της αποκατάστασης των πάντων του Ωριγένη.

    Είπαμε, αν θέλουμε να βγάλουμε τη μύγα ελέφαντα επειδή έχει προβοσκίδα, δεν θα δυσκολευτούμε. Υπάρχουν πολλοί που θα συμφωνήσουν. Όλα είναι σχετικά και ο καθένας μπορεί να λέει την άποψή του, αλλά η κυρίαρχη άποψη είναι ότι "αιώνια κόλαση, αν υπάρχει, σημαίνει θρίαμβος του σατανά" και ότι "η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια".

    Αυτοί είναι οι μεγάλοι ορθόδοξοι δάσκαλοι και πατέρες του εικοστού αιώνα, που το έργο τους συνεχίζεται - οι μαθητές δηλαδή συνεχίζουν το έγο τους - στις μέρες μας με ... αντιοικουμενιστικές κορώνες και νηπτικές-ησυχαστικές διδαχές.

    Προκόψαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. "Τέσσερεις προσωπικότητες επηρέασαν τον Καζαντζάκη. Ο Χριστός, ο Λένιν, ο Νίτσε και ο Βούδδας."

    Λαμπρά! Υπέροχα!! Εξαίσια !!!

    Ο Χριστός στην ίδια κατηγορία προσωπικοτήτων (!!!!) με τους Λένιν, Νίτσε, Βούδδα. Γι΄ αυτό βάζουμε μέσα και άλλη μια προσωπικότητα : Τον Καζαντζάκη. Τέλεια και ακόμη ένα θαυμαστικό (!) στα πολλά προηγούμενα.

    Η μύγα είναι ελέφαντας, όπερ έδει, δείξαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Σε λίγο οι μουστακογένηδες παπάδες θα ανάβουν ματσουκοκέρια στους βουδδοχριστολενινίτσιους αγίους και αγίες.

    Όλα έχουν αποκατασταθεί.
    Ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος
    Ο π. Πειρουνάκης
    Ο Ελ. Βενιζέλος
    Ο Πλαστήρας
    Και ο
    ...
    δημοσιογράφος
    Βαρεμένος

    Υπογραφή

    Μουχλιασμένος ο Σχισματικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Καθυστερημένο αλλά απαραίτητο.

    Επειδή στις μέρες μας η διαστρέβλωση έγινε καθημερινό σπόρ, θα παρακαλουσα τον κύριο ΙΚ που έγραψε αυτό :

    "Αλλά και στις μέρες μας ένας μεγάλος θεολόγος, ο π. Γ. Φλωρόφσκυ καταγράφει: «Κόλαση αιώνια δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί αυτό θα ήταν ο θρίαμβος του Σατανά!».
    ΙΚ "

    να μας δώσει και την παραπομπή του βιβλίου, αν υπάρχει, όπου αυτό ανεγράφη. Τουλάχιστον θα πρέπει εκ του ασφαλούς να γνωρίζουμε την πηγή, για να μην ρίχνουμε στα σκουπίδια θεολόγους, όπως ο π. Φλωρόφσκυ, και να μη κατηγορήσουμε ως συκοφάντη ή ψεύτη, τον κύριο ΙΚ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Αν υποθέσουμε ότι θα κολαστεί το 49% του πληθυσμού της Γης, αυτό θα αποτελεί τότε θρίαμβος του Σατανά; Όχι βέβαια αφού οι περισσότεροι θα σωθούν. Βάση ΛΟΓΙΚΗΣ.
    Αυτό το λέω σε αντιδιαστολή την φράσης «Κόλαση αιώνια δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί αυτό θα ήταν ο θρίαμβος του Σατανά!» του π. Φλωρόφσκυ. Βέβαια και μόνο ένας άνθρωπος να σωθεί, η Παναγία μας, αυτό αρκεί να ευαρεστήσει τον ΘΕΟ, αφού αυτό εκπληρώνει το σχέδιο του Θεού περί δημιουργίας του ανθρώπου, αλλά πολύ περισσότερο τώρα που έχουν σωθεί τόσοι θεοφόροι άγιοι. Η θεωρία περί τέλους της οδύνης της κολάσεως χωρίς μέθεξη Θεού του Αγίου Μαξίμου και κατά επέκταση του πατρός Φλωρόφσκυ είναι κατά την γνώμη μου κάτι ελαχιστότατο που δεν μπορεί να μας αναπαύει ούτε και να το απορρίπτουμε με φανατισμό απλά γιατί είναι νομίζω θεολογούμενη άποψη και όχι δόγμα. Μη ξεχνάμε από το βίου του Αγίου Μαξίμου ότι ο άγιος ομιλούσε και με κομμένη γλώσσα μήπως και αυτός ήταν εισηγητής της μεταπατερικής θεολογία; ( άπαγε της βλασφημίας!)
    Θέλοντας να παριστάνουμε τους πιο δίκαιους από τον Θεό μη δεχόμενη το τέλος της οδύνης της κολάσεως μήπως έτσι πέφτουμε στην παγίδα του πρεσβύτερου υιού της παραβολής του ασώτου; Δεν δογματίζω απλά καταθέτω μια γνώμη. Βέβαια δεν είμαι θεολόγος απλά ασχολούμαι με την πίστη. Δεν ξέρω αν βοήθησα ή μπέρδεψα περισσότερο.
    Ηλίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Ανώνυμος (Ηλίας) :
    "Θέλοντας να παριστάνουμε τους πιο δίκαιους από τον Θεό, μη δεχόμενοι το τέλος της οδύνης της κολάσεως, μήπως έτσι πέφτουμε στην παγίδα του πρεσβύτερου υιού της παραβολής του ασώτου;"

    ΚΧ :
    Ο πρεσβύτερος υιός της παραβολής του Ασώτου, εξέφρασε ένα κοινό ανθρώπινο συναίσθημα, ένα παράπονο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αμφισβήτησε τη δικαιοσύνη του αγίου Θεού. Την οποία αδυνατεί καλώς να εννοήσει ο άνθρωπος, όταν, καθώς είναι ατελής, δεν μπορεί να συλλάβει το μεγαλείο της Μετανοίας. Δεν είναι "παγίδα" το παράπονο - επαναλαμβάνω, δικαιολογημένο κατ΄ άνθρωπο - του πρεσβυτέρου.

    Τώρα, ως προς τη "θεολογούμενη" αιωνία τιμωρία των αμετανόητων και αμαρτωλών ταύτα.

    "καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως"

    Στο Σύμβολο της Νικαίας ομολογούμε:
    "και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ού της βασιλείας ουκ έσται τέλος",

    στό τέλος δε,

    "προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν".

    Κατά την Δευτέρα Παρουσία θα κριθούν οι ζώντες και οι νεκροί, μετά ταύτα δε, η βασιλεία του Ερχομένου μετά δόξης, δεν θα έχει τέλος. Η θεία Κρίσις θα οδηγήσει τους μεν πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής, τους δεν πράξαντες τα φαύλα εις ανάστασιν κρίσεως.

    Η ατελεύτητος βασιλεία (: "ού της βασιλείας ουκ έσται τέλος") όμως δεν έχει μόνο ένα σκέλος, αυτό που αφορά στην αιωνία ζωή. Έχει ακόμη ένα και είναι αυτό της αιωνίου κρίσεως. Η ταυτόχρονη κρίσις των ζώντων και των νεκρών κατά την Δευτέρα Παρουσία, θα σημάνει την πορεία των μεν (ζώντων και τεθνεώτων) στην αιωνία ζωή, των δε (ζώντων και τεθνεώτων) στην αιωνία κρίση : Την κρίση της νέκρωσης.

    Η ζωή του μέλλοντος αιώνος θα είναι όντως ζωή για τους αγαθοποιούς και όντως κρίση για του φαύλους. Που παραμένουν εκούσια αμετανόητοι, τάχα προφασιζόμενοι μέσα από τη φαυλότητα και την κακία τους, ότι "κάτι καλό θα προκύψει" από τα απειράριθμα και ενσυνείδητα εγκλήματα που διέπραξαν και διαπράττουν. Το θράσος τους μάλιστα φθάνει στο σημείο να ισχυρίζονται, πως αν δεν ήταν ο Ιούδας, δεν θα υπήρχε η Ανάσταση του Κυρίου. Προσπαθούν με υποθέσεις να λύσουν τα προβλήματα συνείδησης που τους βασανίζουν.

    Ας αντιληφθούμε, αδελφέ, ότι φιλοδοξία μας δεν είναι, με τη λειψή δική μας κρίση, να αναμετρηθούμε με την αγία και όντως δικαία κρίση του Θεού. Όχι όμως και να παρεισφρύουμε υπαινιγμούς ότι όλα θα αποκατασταθούν όπως μας αρέσει και μας βολεύει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Αιώνια κόλαση ή αιώνιος Παράδεισος. Η ίδια λέξη για δύο καταστάσεις , δεν υπάρχει άλλη ερμηνεία στην λέξη "αιώνια" κόλαση ούτε υπαινιγμός ότι όλα θα αποκατασταθούν με την έννοια ότι όλοι θα σωθούμε και αναγκαστικά θα αγαπάμε την ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ. Δεν είμαι Ωριγενιστής . Ένα είναι σίγουρο ότι αποκατάσταση της θελήσεως των κολασμένων δεν υπάρχει , υπό αυτήν την έννοια η ΚΟΛΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΑ επειδή δεν καταργείται η Ελευθερία του Ανθρώπου να εναντιωθεί στον Θεό.
    Το Άκτιστο φως θα ευφραίνει τον όλο άνθρωπο στη περίπτωση των σεσωσμένων.
    Βέβαια και οι αμαρτωλοί θα αποκατασταθούν με την έννοια ότι θα δουν τον Θεό (ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ), χωρίς να έχουν μέθεξή Του και θα τους καίει ατελεύτητα χωρίς να το θέλει η Αγάπη του Θεού δηλαδή το Άκτιστο Φως (ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ). Το πυρ είναι φοβερό γιατί καίει όχι μόνο το σώμα αλλά και την Ψυχή τον όλο άνθρωπο.
    Έτσι οι σεσωσμένοι αντιλαμβάνονται τον Θεό ως ΑΓΑΠΗ. Ενώ οι κολασμένοι ως Φοβερό αλλά Δίκαιο Κριτή.
    Ηλιας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. "Ἀλλὰ ἀπιστεῖς νεκροὺς ἐγείρεσθαι. ὅταν ἔσται, τότε πιστεύσεις θέλων καὶ μὴ θέλων· καὶ ἡ πίστις σου εἰς ἀπιστίαν λογισθήσεται, ἐὰν μὴ νῦν πιστεύσῃς."

    Αυτοί που θα πιστέψουν όταν θα δούν, τότε η πίστη τους θα λογιθεί "εις απιστίαν" και η αιωνία τους βάσανος θα είναι αυτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Άγιος Μητροφάνης του Βορόνεζ
    (1623-1703)
    ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΩΝΙΑ ΔΕΙΝΑ
    ΑΠΟ ΝΕΟ - ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΕΝ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΜΟΤΟΒΙΛΩΦ
    {Είναι θέλημα Θεού να πληροφορηθεί ο κόσμος μας, των εσχάτων καιρών, την αίσθηση των βασάνων
    που θα έχουν όσοι καταδικασθούν στα αιώνια δεινά, και πως θα συμμετέχουν σ’ αυτά όχι μόνο με την
    ψυχή, αλλά και με το σώμα τους. Για τον λόγο αυτό παραθέτομε περικοπές από το νέο-ανακαλυφθέν
    χειρόγραφο του Νικολάου Μοτοβίλωφ (1808-1879), με περιεχόμενο την αυτοβιογραφία του, στο οποίο
    υπάρχουν πράγματι πολλές αποκαλύψεις για τα χρόνια μας και για αυτά που έρχονται.
    Στο βιβλίο «Αποκαλυπτικό υπόμνημα», έκδοση Ορθοδόξου
    Κυψέλης Δεκ. 2005, ο άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, ο άγιος Αντώνιος του
    Βορόνεζ και άλλοι άγιοι, εξηγούν στον ίδιο το Μοτοβίλωφ αλλά έμμεσα
    και σε μας, ότι οι πιστοί άνθρωποι των εσχάτων καιρών θα πάσχουν,
    δυστυχώς, οι περισσότεροι από ψυχικές ασθένειες δαιμονικής
    προέλευσης, που θα είναι ανακατεμένες με θεϊκές πνευματικές
    παρακλήσεις μέσα στην ζωή τους. Κανείς από τους άλλους ανθρώπους
    δεν θα μπορεί να ξεδιακρίνει τι είναι εκ Θεού και τι όχι. Όσοι
    υπομείνουν αυτή την κατάσταση, με τρόπο θεάρεστο, θα σωθούν. Ο
    ίδιος ο Κύριος αποκάλυψε στον άγιο Σεραφείμ του Σαρώφ ότι, αν και
    δεν οφειλόταν αυτό σε αμαρτίες του Μοτοβίλωφ, παραχώρησε να
    ενοικήσει σ’ αυτόν, για ένα διάστημα, ένα πολύ ισχυρό δαιμονικό
    πνεύμα, για να γίνει τύπος των ανθρώπων του μέλλοντος, που θα
    πάσχουν με παρόμοιο τρόπο. Αυτό το πονηρό πνεύμα δημιούργησε
    καταστάσεις Κολάσεως, που έζησε και περιγράφει ο ίδιος ο παθών
    Μοτοβίλωφ, ο οποίος όμως δεχόταν κατά διαστήματα θεϊκή παρηγοριά.}
    Η αίσθηση της γέεννας του πυρός.
    «Μετά ο άγιος Μητροφάνης έδωσε εντολή στον Επίσκοπο Αντώνιο να με διαβάζει, πράγμα πού αυτός
    ανέθεσε στον πνευματικό του, τον πατέρα Βαρλαάμ. Αλλά πρώτα απ’ όλα μου είπαν να κάνω αγιασμό και να
    διαβάσω παράκληση στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Παρακάλεσε να το κάνει ο εφημέριος του ναού των Αγίων
    Αρχαγγέλων. Και όταν τελειώσαμε την παράκληση και τον αγιασμό ο δαίμονας άρχισε τόσο πολύ να με
    καίει που στην επιδερμίδα μου άρχισε να εμφανίζεται η καπνιά, ώστε αναγκαζόμουν να αλλάζω συχνά,
    επειδή τα ρούχα μου γρήγορα γίνονταν μαύρα. Η καπνιά έβγαινε μαζί με τον ίδρωτα γι’ αυτό έπρεπε πολλές
    φορές την ημέρα να πλένω το πρόσωπο μου, γιατί αλλιώς γινόμουν σαν Αιθίοπας». (από τη σελ. 61)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. «Δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράψω και δεν μπορεί να φανταστεί ο νους του ανθρώπου τα βάσανα
    που υπέφερα, που ήταν σαν τα αιώνια βάσανα. Αυτά κράτησαν τρεις μέρες και τρεις νύχτες, και δεν θα τα
    άντεχα αν δεν μου έδινε δύναμη ο Θεός. Όλα αυτά τα τρία εικοσιτετράωρα δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι.
    Έπρεπε να τρώω και να πίνω λόγω της αδυναμίας της ανθρώπινης φύσης που δεν μπορεί να ζει χωρίς τροφή
    και νερό. Όμως αυτά που έτρωγα και έπινα χάνονταν μέσα μου σαν μέσα στην άβυσσο και αισθανόμουν
    νηστικός, και όλο αυτό τον καιρό κάποιος αόρατος αλλά καλός και πολύ συμπαθητικός μου μιλούσε με
    τρυφερή και ήρεμη φωνή. Και τώρα που γράφω αυτά, στις 12 Αυγούστου του 1861, την παραμονή της
    ανακομιδής των τιμίων λειψάνων του αγίου Τύχωνα του Ζαντόνσκ, μου φαίνεται πως ήταν η φωνή του
    μεγάλου Γέροντα πατρός Σεραφείμ, ο όποιος συχνά εμφανιζόταν στον Επίσκοπο Αντώνιο για να τον
    καθοδηγεί {για τη σωτηρία του Μοτοβίλωφ εννοείται, και τη θεραπεία του}...» (από τη σελ. 62)
    «Αυτά είναι τα βάσανα που θα προκαλεί η άσβεστη φλόγα της Κολάσεως η οποία θα καίει τους
    αμαρτωλούς χωρίς οι ίδιοι να καίγονται. Απ’ αυτή την φλόγα υπέφερε ο πλούσιος (του Ευαγγελίου) και
    αυτή του προκαλούσε δίψα που δεν μπορούσε να ικανοποιήσει, γι’ αυτό και παρακαλούσε τον φτωχό
    Λάζαρο, που στην γήινη ζωή του ήταν φτωχός, όμως στη ζωή του μέλλοντος αιώνα ήταν πλούσιος και
    αναπαυόταν στους κόλπους του Αβραάμ. Τον παρακαλούσε ο πλούσιος να του δώσει έστω και μία σταγόνα
    νερό να δροσιστεί, αλλά αυτό ήταν αδύνατον διότι όταν ζούσε στη γη δεν φρόντισε να τηρήσει τις εντολές
    του Κυρίου και να φυλάξει το νόμο του Θεού. Αφού δεν το έκανε σ’ αυτή την πρόσκαιρη ζωή, γι’ αυτό και
    στερήθηκε των αγαθών της ζωής του μελλοντικού αιώνα. Εδώ στη γη σπέρνουμε καλό και κακό, ενώ εκεί θα
    είναι ο καιρός να μαζέψουμε τους καρπούς, και ο καθένας θα λάβει αυτά που του αξίζουν. Τώρα ο Θεός μου
    δίνει να δοκιμάσω τι στην πραγματικότητα θα είναι η φλόγα της Κολάσεως. Εγώ, άνθρωπος που έχει πτυχίο
    πανεπιστημίου, πρέπει να το δοκιμάσω στον εαυτό μου για να πω κάποτε στους συναδέλφους μου τους
    Μαρτυρία για τα αιώνια δεινά σελ. 2 / 5

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Άγιος Αντώνιος του Βορόνεζ
    (1773-1846)
    επιστήμονες, ιδίως σ’ αυτούς που σπουδάζουν σε θεολογικές σχολές και
    ετοιμάζονται να γίνουν κληρικοί, αρχιμανδρίτες και ιεράρχες, να τους πω, ότι
    τα βάσανα που θα προκαλεί η φλόγα της κολάσεως δεν θα είναι μόνο βάσανα
    συνειδήσεως. Όχι μόνο από λύπη και ντροπή για τις αμαρτίες τους θα
    υποφέρουν οι αμαρτωλοί αλλά και από πραγματικούς σωματικούς πόνους.
    Διότι κατά την ανάστασή μας από τους νεκρούς εμείς θα λάβουμε την ίδια
    σάρκα που έχουμε και τώρα, που λάβαμε από την μητέρα μας και τον πατέρα
    μας... (από τη σελ. 63)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. «Ψέματα λένε οι μοντέρνοι θεολόγοι {αναφέρεται στους Ρώσους, αν
    και άρχισαν να εμφανίζονται και στην Ελλάδα τέτοιες ιδέες}, ότι δεν θα
    αναστηθούμε με την ίδια σάρκα, και μ’ αυτά που λένε καταστρέφουν τους
    ανθρώπους που δεν είναι σταθεροί στην πίστη. Και αν αυτοί οι θεολόγοι δεν
    μετανοήσουν δημόσια για να διορθωθούν και να επιστρέψουν στην αληθινή
    πίστη και οι άνθρωποι τους οποίους αυτοί έχουν αποπλανήσει, τότε οι ίδιοι
    αυτοί οι θεολόγοι θα δοκιμάσουν ίδια με τα δικά μου ή και χειρότερα βάσανα.
    Μέσα μου φλεγόταν η φλόγα της Κολάσεως αλλά εγώ δεν καιγόμουν. Όμως
    για να είναι φανερά τα σημεία, έκανε ο Θεός, για να καταλαβαίνουν οι
    άνθρωποι ότι η φλόγα αυτή είναι πραγματική, να βγάζει το σώμα μου καπνιά...»
    «Όλα αυτά τα διηγήθηκα λεπτομερώς στον Αρχιεπίσκοπο Αντώνιο και αυτός μου έδωσε την έξης
    εντολή: να τα φυλάξω αυτά στην καρδιά μου και να τα αποκαλύπτω μόνο σ’ εκείνους που φοβούνται τον
    Κύριο έως ότου έλθει ο καιρός να γίνουν αυτά γνωστά σ’ όλο τον κόσμο {και ήρθε τώρα με την εύρεση
    του χειρογράφου}. Αναφέρω και τον λόγο του που μου έλεγε συχνά, σχετικά μ’ αυτή την υπόθεση: “Μήπως ο
    Κύριος που έκανε τόσα θαύματα στην ζωή σας και σας έδωσε τόσες αποκαλύψεις το έκανε μόνο για σας, να
    στερεωθείτε στην πίστη; Εσείς και χωρίς αυτά θα ήσασταν πιστός σ’ Αυτόν και θα μπορούσατε να σωθείτε.
    Όλα αυτά χρειάζονται για τον κόσμο, για να πειστούν οι άνθρωποι ότι ο Ιησούς Χριστός και χθες και
    σήμερα είναι ίδιος και στους αιώνες. Ότι το Πνεύμα του Θεού που παλιά ενεργούσε στους εκλεκτούς του
    ενεργεί και σήμερα και μοιράζει σ’ όποιον θέλει τα χαρίσματα Του. Όλα αυτά σας τα έδωσε ο Θεός όχι μόνο
    για τον εαυτό σας αλλά και για να τα κάνετε φανερά σ’ όλο τον κόσμο. και όταν εγώ δεν θα βρίσκομαι πια
    στη ζωή, και έλθει ο καιρός να σταματήσουν τα βάσανα σας, να τα αποκαλύψετε για την δόξα του Θεού
    και την ωφέλεια όλων αυτών που επιζητούν την σωτηρία τους και όχι μόνο αυτών αλλά και εκείνων
    των ανθρώπων που δεν φροντίζουν για την σωτηρία τους ή δεν ξέρουν τι είναι η σωτηρία, γιατί ο
    Κύριος μας Ιησούς Χριστός φανέρωσε τον εαυτό Του και σ’ εκείνους που δεν Τον αναζητούσαν”. Αυτό
    λοιπόν, κάνω τώρα σύμφωνα με την εντολή του».
    «Συνεχίζω την διήγηση μου. Προς το τέλος του τρίτου εικοσιτετραώρου αυτή η φλόγα της γέεννας
    που φλεγόταν μέσα μου χωρίς να καίγομαι έγινε τόσο ισχυρή που τα κόκαλα μου άρχισαν να τρίζουν. Εγώ
    αλαφιασμένος έτρεξα στον Αρχιεπίσκοπο Αντώνιο. Θα χαθώ για πάντα, του είπα, αν δεν μου δώσετε λίγη
    ανακούφιση, χάνω τα λογικά μου και φοβάμαι να μην αυτοκτονήσω. Aν δεν με βοηθήσετε θα πεθάνω εδώ
    κάτω στα πόδια σας, γιατί τα κόκαλά μου και όλα τα σωθικά μου τα τρώει η φλόγα της Κολάσεως.
    Εκείνος με κοίταξε με βλέμμα γεμάτο καλωσύνη και μου είπε: “Όλοι μας είμαστε καλοί στο να αμαρτάνουμε,
    όμως για να μετανοήσουμε δεν έχουμε όρεξη. Η μετάνοια δεν είναι μια απλή εξομολόγηση των αμαρτιών
    μας. Μετάνοια σημαίνει να υπομένουμε τα πάντα μέχρι να τις εξαλείψουμε, έως "τον έσχατον κοδράντην"
    (Ματ. 5, 26), όπως είπε ο Σωτήρας”.
    Έχασα την τελευταία ελπίδα, τα πόδια μου λύγισαν, έχασα την ισορροπία μου και παρά λίγο να έπεφτα
    κάτω, αν δεν με κρατούσε ο Αρχιεπίσκοπος Αντώνιος. “Τι να κάνουμε, μου είπε, τα βάσανα σας είναι
    φοβερά, τουλάχιστον να μην απελπίζεστε αλλά να ελπίζετε στην βοήθεια της Παναγίας, στις πρεσβείες Της.
    Θυμηθείτε όσα είχε κάνει για σας, είναι δυνατόν μετά από τόσες ευεργεσίες να σας αφήσει χωρίς παρηγοριά;
    ο Κύριος σπλαχνίζεται τους αμαρτωλούς που μετανοούν και μέσω Αυτής Τον ικετεύουν για την άφεση των
    αμαρτιών τους”.
    Μετά μου έφερε ένα μεγάλο ποτήρι κρασί και μου έδωσε να το πιω με τα εξής λόγια: “Είναι από τον
    άγιο Μητροφάνη”. Το ήπια. Η φλόγωση που αισθανόμουν μέσα μου θα έπρεπε να δυναμώσει, αν ήταν μια
    φυσική φλόγωση, εγώ όμως αντίθετα αισθάνθηκα μέσα μου μια γλυκιά δροσούλα και ανακούφιση. η φλόγα
    άρχισε να εξασθενεί και οι πόνοι υποχώρησαν. ο Αρχιεπίσκοπος Αντώνιος είπε: “Να πάτε τώρα στον πατέρα
    Βαρλαάμ, να του εξομολογηθείτε όλες τις αμαρτίες σας και αύριο να κοινωνήσετε των Ζωοποιών Μυστηρίων
    του Κυρίου”.
    Μαρτυρία για τα αιώνια δεινά σελ. 3 / 5

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Φοβερή σε μένα η εμπειρία των βασανιστηρίων της κόλασης
    Εκεί μας περίμενε και πάλι ένα σύννεφο. Μπήκαμε μέσα και αυτό μας μετάφερε κάπου προς τα δυτικά.Έχω την εντύπωση ότι δεν ταξιδέψαμε πολύ προς αυτή την κατεύθυνση, γιατί ξαφνικά το σύννεφο άλλαξε πορεία και άρχισε να κατεβαίνει ταχύτατα και μας άφησε σ’ ένα φαράγγι. Ο Άγγελος οδηγός με πήρε και με εισήγαγε σ’ ένα σκοτεινό μέρος. Στα πρώτα κιόλας βήματα μας, το σκοτάδι έγινε τόσο πυκνό, τόσο μαύρο που κανένα σκοτάδι δεν το παρα¬βγαίνει.Από το βάθος αυτού του ερέβους μας χτύπησε τρομε¬ρή βρώμα, τέτοια που μόλις που ανέπνεα.
    Αισθανόμουνα ότι βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι το φοβερό, αλλά δεν ήξερα τι θα μπορούσε να είναι αυτό.Φόβος και τρομάρα με κατέλαβαν σε τόσο μεγάλο βαθμό, που με έκαναν να κολλήσω πάνω στον Άγγελο οδηγό μου, για να με προστατεύσει και να με διαφυλάξει σ’ αυτό το φοβερό ταξίδι. Οι υποψίες μου επαληθεύτηκαν γρήγορα, γιατί στο βάθος φάνηκε αχανής θάλασσα που καίγονταν με φοβε¬ρή φλόγα. Σε σύντομο χρόνο φθάσαμε σ’ αυτό το μέρος και σταματήσαμε αμέσως μπροστά του. Αργότερα αντιλήφθηκα ότι στεκόμασταν σε κάποιο ψηλό και ατέλειωτο ως προς το μήκος τοίχο, που έφρα¬ζε αυτό το μέρος της αιώνιας φωτιάς και των αδιάκοπων τρόμων. Το θέαμα που με όλη του τη ζωντάνια παρουσιάστη¬κε μπροστά στα μάτια μας, μου θόλωσαν μονομιάς το μυαλό και τα παραλυμένα ήδη από τον προηγούμενο φόβο άκρα μου, τώρα κοκάλωσαν τελείως. Τα μάτια μου συστράφηκαν και μια κρύα ανατριχίλα διαπέρασε το παραλυμένο μου σώμα. Ήταν το μοναδι¬κό σημάδι ότι ήμουν ακόμη στη ζωή.
    Όταν κοίταξα και πάλι, είδα μπροστά μας, όπως σε κρατήρα μανιασμένου ηφαιστείου, να κοχλάζει δύσοσμο θειούχο νερό και να ξεπηδά φοβερή φλόγα. «Αυτή η θάλασσα δεν έχει παντού το ίδιο βάθος. Εκεί που το ύψος της φλόγας είναι σαράντα μέτρα, η θάλασ¬σα είναι βαθύτερη» μου είπε ο Άγγελος οδηγός μου. Σ’ αυτό το αδιανόητο δέος, είδα αναρίθμητα τρομερά ζώα, που δημιουργήθηκαν για να είναι οι πιο ανατριχια¬στικοί βασανιστές. Τεράστιες φιδάρες με ένα ή περισσότερα κεφάλια, συστρέφονταν, ορθώνονταν και σφίγγοντας τους αμαρ¬τωλούς, τους τραβούσαν στα φοβερά βάθη αυτής της πύρινης θάλασσας.
    Εκεί είδα και άλλα ζώα με ακόμη φοβερότερη όψη, που από το αιματώδη στόματα τους έβγαιναν γυμνωμέ¬να, χέρια, πόδια και άλλα μέλη ανθρωπίνων σωμάτων.Ανάμεσα σ’ αυτά, σαν σε σφηκοφωλιά, σκουλήκια, σκορπιοί και άλλα σιχαμερά ζωύφια, κινούμενα από κάποια φθοροποιό ενέργεια, πηδούσαν αδιάκοπα, σαντρελά, τινάζονταν και λυσσωδώς επιτίθονταν στις αμαρ¬τωλές ψυχές. Ήταν ο τόπος των βασανιστηρίων. Ακούγονταν κραυγές, ξεφωνητά, κλάματα και κοπε¬τός πολλών ανθρωπίνων φωνών. Σ’ αυτή την πύρινη θάλασσα οι ανθρώπινες ψυχές ήταν αβοήθητες, σαν τα ψάρια στα ρηχά νερά. Τους επιτίθονταν από όλες τις πλευρές αναρίθμητα σμήνη θηρίων, που τις δάγκωναν, τις ξερίζωναν και τις κατασπάραζαν ως το τελευταίο κομμάτι. Αυτά τα κατακομματιασμένα και σακα-τεμένα σώματα παίρνουν πάλι στο σύνολο τους την ανθρώπινη μορφή. Κοιτάζοντας αυτό το τρομερό θέαμα, παραλίγο να πέσω μέσα σ’ αυτή τη φωτιά από το φόβο μου, αλλά ο Άγγελος οδηγός μου, με κράτησε και μου είπε:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. συνέχεια στην παρακάτω ιστοσελίδα
    http://www.imdleo.gr/diaf/2006/16-motovilov-new.pdf

    ΠΡΟΣΟΧΗ
    Η ΚΟΛΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΥΨΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΓΙΑΥΤΟ ΘΑ
    ΚΟΛΑΖΕΤΑΙ ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΥΡ.

    Ευχαριστώ
    Ηλίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. "ΠΡΟΣΟΧΗ
    Η ΚΟΛΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΥΨΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΓΙΑΥΤΟ ΘΑ ΚΟΛΑΖΕΤΑΙ ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΥΡ.
    Ηλίας"

    ΚΧ :
    Δεν γνωρίζω αν τα όσα κατατέθηκαν από τον (ή τους) Ανώνυμο απευθύνονται - έστω έμμεσα - σε όσα έχω γράψει. Δεν νομίζω ότι διαφαίνεται αμφισβήτηση της Κολάσεως από την πλευρά μου . Η "αιωνία βάσανος και τιμωρία" δεν αφορά στην άλογη φύση, αφορά στον άνθρωπο.

    Αν ο Διάβολος έχει ή δεν έχει συνείδηση, ομολογώ δεν το γνωρίζω. Υποθέτω ότι έχει, αλλά είναι διεφθαρμένη και τη μεταδίδει στον άνθρωπο, όταν ο δεύτερος αποξενώνεται από τον άγιο Θεό. Τυπικό παράδειγμα οι αιρέσεις και οι αιρετικοί.

    Έτσι, όταν ο άνθρωπος πάει κάτι καλό να φτιάξει (με ήσυχη τη συνείδηση) του βγαίνει απρόβλεπτο και αναπάντεχο κακό. Όπότε και βλασφημεί ή βρίσκει άλλες αιτίες των δεινών του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. May 1, 2015
    Wednesday, April 29, 2015:
    Jesus said: “My son, you are seeing two heretical statements being mentioned in some magazine articles. The one statement was that hell is not eternal, and the other statement is that souls, who go to hell, will be annihilated or will no longer exist. Both of these statements violate My true Church teachings because hell is eternal, and the souls in hell will suffer the flames there for all eternity. If people hear these heresies from Church sources, they could be misled and think that there is no reason to fear My judgment to hell. This would make them think that there is no need for repentance. If there is no punishment for sin in My justice, then My death and Resurrection to save souls from hell would be meaningless. This is why these statements are heretical, and those people, who spread such false teachings, should be called heretics, and they should be held accountable for their errors. You can see how the spreading of doubts and heretical statements could risk souls to hell. Beware of such statements, that are heresies, because you do not have to follow them, no matter who proclaims them.”

    May 1, 2015
    Thursday, April 30, 2015: (St. Pius V)
    Jesus said: “My people, you are reading in the Acts of the Apostles how important it was for St. Paul to spread My Good News in the Gospels to the Jews and the Gentiles. I have died and resurrected to bring salvation to all souls who will accept Me and repent of their sins. I love all of My people, and all the people need this opportunity of My grace of salvation, so they can hear and understand. There are only two choices for your eternal life in your soul. You either accept My gift of grace in My sacraments and repent of your sins to be saved, or you choose to ignore Me, or reject Me which will send you to the eternal flames in hell. Many people are deceived as they follow other gods and other heresies, but they risk losing their souls by not following the teachings of My apostles. My son, you are seeing more clearly, how important your mission is to alert My faithful to the lies and heresies around you that are misleading the people. Hold fast to My teachings in the Gospels and the Catechism of the Catholic Church, because this is My truth to follow, and not the lies, doubts, and heresies that you are hearing from various sources. I am the only real authority, so listen to My words only, and do not be deceived by the devil or any heretics.”

    http://www.johnleary.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Το ερώτημα είναι : Γιατί το http://www.johnleary.com/ προτίμησε να γράψει τα δυο ανωτέρω σχόλια στα Αγγλικά και όχι στα Ελληνικά ; Προφανώς ο συντάκτης γνωρίζει ελληνικά και θα είχε, ελπίζω, την υπομονή να διαβάσει όλα τα διαμειφθέντα.

    Πιθανότερη, και χωρίς σνωμοσιολογική προέκταση, είναι ότι δεν τον βοηθά το πληκτρολόγιο, αν υποτεθεί ότι έδρα έχει κάποια άλλη χώρα. Ωστόσο,επαναλαμβάνω, γνωρίζει ελληνικά, αλλά μας παραπέμπει στο "Hold fast to My teachings in the Gospels and the Catechism of the Catholic Church".

    Δεν γνωρίζω αν η η αναφερόμενη Catholic Church είναι η του Συμβόλου Πίστεως "Μια, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία", διότι, ως γνωστόν, η Εκκλησία σχίστηκε επίσημα το 1054, μετά την προσθήκη του "φιλιόκβε" (Filioque), τη σημασία του οποίου γνωρίζουν ελάχιστοι. Την καινοτομία αυτή δεν την εισήγαγε η καθ΄ ημάς Ορθόδοξη Εκκλησία της Ανατολής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου