Το «ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΜΟΥ» | «INTERNATIONAL OBSERVATORY ON RELIGIOUS FUNDAMENTALISM», αποτελεί Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως (ΦΕΚ τεύχ. Β 2108/ 7-4-24).
Το Παρατηρητήριο τελεί υπό την πνευματική εποπτεία της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως και διοικείται από πενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο απαρτίζεται από: α. Τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως ως Πρόεδρο, ο οποίος αναπληρώνεται σε περίπτωση πρόσκαιρου κωλύματός του από τον Διευθυντή του Παρατηρητηρίου. β. Μέλος που εκτελεί χρέη Διευθυντή του Παρατηρητηρίου, ο οποίος εισηγείται επί των προς συζήτηση θεμάτων της ημερησίας διάταξης. γ. Τρία (3) μέλη, κληρικούς ή λαϊκούς, έχοντες δίπλωμα Πανεπιστημιακής Σχολής και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης ή Διδακτορικό Δίπλωμα.
Σκοπός του η προαγωγή πολιτιστικών, επιστημονικών και κοινωνικών σκοπών σχετικών με τη διεπιστημονική μελέτη θρησκευτικών θεμάτων και ιδίως του φαινομένου του θρησκευτικού φονταμενταλισμού με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Ορθόδοξο κόσμο και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, με στόχο την υπεράσπιση της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ειρήνης και της συνεργασίας μεταξύ θρησκευτικών κοινοτήτων.
Αποβλέπει ιδίως:
α. Στη διεπιστημονική προσέγγιση του φαινομένου του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, ώστε να αποκρυσταλλωθεί η έννοια αυτού και να εξετασθούν οι αιτίες, οι τρόποι εκδήλωσης και οι συνέπειές του εντός του Ορθόδοξου κόσμου αλλά και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
β. Στην επιστημονική προσέγγιση των θρησκευτικών κοινοτήτων που διαβιούν στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και συγκεκριμένα: i) Την έρευνα, τη μελέτη και την καταγραφή του περιεχομένου των θρησκευτικών πεποιθήσεών τους, ii) την έρευνα, τη μελέτη και την καταγραφή της ιστορίας τους, iii) την έρευνα, τη μελέτη και την παρουσίαση της τέχνης, στην οποιαδήποτε μορφή της, ως απτό εικαστικό αποτύπωμα των αρχών που πρεσβεύουν οι θρησκείες και ως όχημα για τη διάδοσή τους και iv) την ενασχόληση με οποιοδήποτε άλλο θέμα σχετικό με την ιστορία, την παράδοση, το πολιτιστικό και πολιτισμικό τους απόθεμα, αλλά και τη σύγχρονη κατάστασή τους.
γ. Στην ουσιαστική απόλαυση του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας από άπαντες τους φορείς του, ανεξαρτήτως του περιεχομένου των θρησκευτικών πεποιθήσεών τους.
δ. Στην παρατήρηση και την περιγραφή, μέσα από διεπιστημονικές προσεγγίσεις, της αλληλεπίδρασης των θρησκειών που συνυπάρχουν στον ίδιο τόπο.
ε. Στην καλλιέργεια του αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των μελών των θρησκευτικών κοινοτήτων.
στ. Στη συστηματική έρευνα και τη μεθοδική επιστημονική μελέτη πρακτικών εφαρμογών για την προώθηση του αλληλοσεβασμού, της ειρηνικής συνύπαρξης και της συνεργασίας μεταξύ θρησκευτικών κοινοτήτων μέσω της καλλιέργειας του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της εν γένει αξίας του ανθρώπου.
ζ. Στην προσέγγιση του φαινομένου της θρησκευτικής ετερότητας στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και στον ορθόδοξο κόσμο.
η. Στη συγκριτική έρευνα και μελέτη του φαινομένου της θρησκευτικής ετερότητας στον ορθόδοξο κόσμο, στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
θ. Στην παρατήρηση και την αντιμετώπιση του φαινομένου του θρησκευτικού φονταμενταλισμού στον Ορθόδοξο κόσμο και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και την αναζήτηση και υιοθέτηση καλών πρακτικών που ήδη εφαρμόζονται σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
ι. Στη συνεργασία με άλλες Ιερές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Εκκλησίας της Κρήτης, τις Ιερές Μητροπόλεις Δωδεκανήσου και Ιερές Μητροπόλεις εκτός Ελλάδος που βρίσκονται σε κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, άλλους φορείς, ιδρύματα, πανεπιστήμια, δομές εκπαίδευσης και κρατικές υπηρεσίες για την πρόληψη και την αποτροπή εκδηλώσεων του φαινομένου του θρησκευτικού φονταμενταλισμού.
ΠΗΓΗ.https://www.inoof.gr/
“ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΜΟΥ”
Στο ΦΕΚ 2108 Β/7-4-2024 (που φέρει την υπογραφή του Ιερωνύμου Αθηνών) διαβάζουμε (οι επισημάνσεις σε όλο το παρόν άρθρο δικές μας):
«Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας
Λαβούσα υπόψη:
1. Την παρ. 4 του άρθρου 1 και την παρ. 2 του άρθρου 29 του ν. 590/1977 «Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος» (Α’ 146),
2. τις υποχρεώσεις της ποιμαινούσης Εκκλησίας προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα, οι οποίες απορρέουν από τις Ευαγγελικές επιταγές, τους Ιερούς Κανόνες και τους Νόμους του Κράτους,
3. τις υφιστάμενες κοινωνικές, ποιμαντικές και πνευματικές ανάγκες της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως,
4. την υπ’ αρ. 152/19.1.2024 πρόταση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου,
5. την υπ’ αρ. 457/31.1.2024 γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και
6. την από 7.2.2024 απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, συνιστά Εκκλησιαστικό Ίδρυμα υπό την επωνυμία «Διεθνές Παρατηρητήριο Θρησκευτικού Φονταμενταλισμού» της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως (…)» [1] .
Η σχετική δημοσίευση του ΑΠΕ-ΜΠΕ αναφέρει: «Ο πρόεδρος του Διεθνούς Παρατηρητηρίου, Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, Τραϊανουπόλεως και Σαμοθράκης Άνθιμος και ο διευθυντής του, καθηγητής Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ, Χρυσόστομος Σταμούλης μιλούν στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τις δράσεις του Παρατηρητηρίου και τους τρόπους μέσα από τους οποίους η διεπιστημονική προσέγγιση δύναται να προτάξει τη διαθρησκειακή συνεργασία και να αναδείξει ανεκτικά θρησκευτικά πρότυπα απέναντι σε άτομα ή οργανωμένες ομάδες που προωθούν τη ρητορική μίσους, τη μισαλλοδοξία και πράξεις βίας, εργαλειοποιώντας την πίστη.»
Παραθέτουμε αποσπάσματα από τις σχετικές δηλώσεις του Ανθίμου Αλεξανδρουπόλεως στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:
«…«Εμείς έχουμε έναν τρόπο ζωής, τον Ορθόδοξο Ελληνικό, σύμφωνα με τον οποίο ζούμε. Όμως παράλληλα του επιτρέπουμε «να χτίζει» τη συνειδητή ή ασύνειδη εθνική ιδιοπροσωπία μας. Η ακαδημαϊκή μας κοινότητα γνωρίζει καλά την ιστορία αυτού του «τρόπου» μας, τις συνθήκες επικράτησής του, τις δυνατότητες συγκλήσεως του με «άλλους τρόπους» κ.λπ. Συνεργαζόμενοι, λοιπόν, μπορούμε να βρούμε σημεία μιας συμπόρευσης, όχι βέβαια σε θεολογικό πεδίο, αλλά σε κάθε άλλο κοινωνιολογικό».
»Στην επιφυλακτικότητα που μπορεί να εκφράζεται από μέρος του κλήρου στον διαθρησκειακό διάλογο που προωθεί η Ορθόδοξη Εκκλησία ο κ. Άνθιμος απαντά ότι «χρειάζεται να ξεπεράσουμε φοβίες και καχυποψίες, ώστε να πιστέψουμε στη δυναμική του Ευαγγελίου μας» (σ.σ. και εννοεί προφανώς το Ευαγγέλιο που “το έφτιαξαν οι Χριστιανοί μας” [2]).
«Αφού η συνύπαρξη είναι δεδομένη σαν ένα ορμητικό ποτάμι και η όσμωση των παραδόσεων και των πολιτισμών είναι γεγονός, τότε η μόνη μας «επίθεση» πρέπει να είναι η κατάθεση του θησαυρού μας στο παγκόσμιο χρηματιστήριο αξιών (…) », σημειώνει. Εκφράζει, τέλος, τη βεβαιότητα ότι η συνεργασία της Εκκλησίας με την ακαδημαϊκή κοινότητα θα συμβάλει στην ανάδειξη ανεκτικών θρησκευτικών προτύπων, έναντι ομάδων ή και μεμονωμένων παρουσιών που διεκδικούν έναν προφητικό ρόλο, προσπαθώντας με ρητορική μίσους να ποδηγετήσουν τους πιστούς.
«Το Παρατηρητήριο έχει αυτοσυνειδησία της αποστολής του. Δεν φτιάχτηκε από θρησκείες ούτε από εκκλησίες που κατά το παρελθόν «ξιφούλκησαν» με άλλες. Φτιάχτηκε από την Εκκλησία, η οποία δεν εργαλειοποίησε ποτέ την πνευματικότητα της, δεν υποβιβάστηκε ποτέ σε -ισμό, ούτε κήρυξε μίσος ή μισαλλοδοξία. Αυτή η σελίδα του «βιογραφικού» μας έχει τεράστια σημασία. Θα καταγράψουμε, όμως, προσπάθειες που οπωσδήποτε επιχειρήθηκαν και επιχειρούνται, καθώς και υγιείς τρόπους αντιμετώπισής τους από την Εκκλησία. Και θα δούμε το θρησκευτικό γεγονός σε όλες τις εκφάνσεις του, παγκοσμίως. Με σκοπό να το καταγράψουμε και να το αναλύσουμε χωρίς περιστροφές. Αλλά και για να το προσλάβουμε για να το θεραπεύσουμε» επισημαίνει.»
Και ιδού λίγα από τα ρηθέντα του καθηγητή Σταμούλη:
«Οι καταγωγικές αιτίες γέννησης του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, σύμφωνα με τον καθηγητή «θα μπορούσαν να είναι πολλές και εξάπαντος είναι πολλές». «Ξεχωρίζουν ανάμεσά τους εκείνες που θέλουν τον φονταμενταλισμό γέννημα των αντιδράσεων απέναντι στην παγκοσμιοποίηση, από τη μια και απέναντι στη νεωτερικότητα, από την άλλη. Πραγματικότητες, που ο φονταμενταλισμός αρνείται και ταυτόχρονα χρησιμοποιεί, προκειμένου να επιβάλλει τον εαυτό του», σημειώνει, παραπέμποντας στο «κλασικό παράδειγμα της εκ μέρους του χρήσης του διαδικτύου, αλλά και του συνόλου των «νέων επικοινωνιακών τεχνολογιών», που επιστρατεύονται προκειμένου να σκηνοθετηθεί η δράση του και να εισέλθει με τρόπο αμεσότερο και βιαιότερο στην καθημερινότητα των ανθρώπων».
«Άμεσος στόχος η γιγάντωση του φόβου -η εγκαθίδρυση πολιτεύματος φόβου- και ταυτόχρονα η στρατολόγηση νέων μελών, από το σώμα των «χαμένων πολιτών», οι οποίοι απογοητευμένοι από τις παλιές μυθολογίες, όπως για παράδειγμα η πολιτική και η θρησκεία, αναζητούν χώρο συγκρότησης κοινού οράματος και νοηματοδότησης της άδειας ζωής», επισημαίνει ο κ. Σταμούλης. Εξηγεί, ακόμη, πως «ο νεότερος θρησκευτικός φονταμενταλισμός έχει απομακρυνθεί πολύ από τα αρχικά του προτάγματα» και «δεν αποτελεί πλέον μια απλή επιστροφή στο παρελθόν, αλλά έχει προχωρήσει ακόμα πιο πέρα, στην απολυτοποίηση των επιλογών του, στη συμπόρευση με τον φασισμό, τις πράξεις βίας και τον σεχταρισμό».
«Μοναδική επιδίωξη του η «θρησκευτική κλωνοποίηση» του προσώπου, που ισοδυναμεί με την οριστική κατάργησή του. Την κατάργηση κάθε ετερότητας και τη δημιουργία ενός θρησκευτικού και μαζί πολιτικού ολοκληρωτισμού. Η ευθύνη, βέβαια, ξεκινάει πάντα από ψηλά, χωρίς αυτό να απενοχοποιεί τον απλό λαό, τους απλούς ανθρώπους, οι οποίοι χαμένοι μέσα στο κενό που δημιουργεί η εξουσιαστικότητα, η φτώχεια, η εκμετάλλευση και η κάθε είδους βαρβαρότητα των ισχυρών, αναζητά αγωνιωδώς μια νέα μυθολογία συνύπαρξης και αίσθησης του ανήκειν. Οι αντιμυθολογίες, έτσι, ανθίζουν εκεί όπου οι μυθολογίες δημιουργίας του τρόπου μας -ο δήμος, η πολιτεία, η εκκλησία-, υποχωρούν. Μια παρυπόσταση, ένα σκοτάδι είναι ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός, που κλέβει την υπόσταση του φωτός για να υπάρξει», προσθέτει.»
» (…) Το φαινόμενο μπορεί να αντιμετωπιστεί κυρίως με την ανάδειξη όλων εκείνων των δημιουργικών στοιχείων της Ορθοδοξίας, που κομίζουν νόημα και αναδεικνύουν τον οικουμενικό και πανανθρώπινο χαρακτήρα της. Στοχεύουμε στην ενίσχυση ενός ανανεωμένου μαζί, που δίνει ελπίδα στη λειτουργία τόσο της εκκλησιαστικής κοινότητας όσο και στη λειτουργία της δημόσιας πλατείας».
«Σχεδιάζουμε να αναπτύξουμε ποικίλες δράσεις, οι οποίες θα αξιοποιούν τα αποτελέσματα της καταγραφής και ανάλυσης φαινομένων θρησκευτικού φονταμενταλισμού. Επιμορφωτικά σεμινάρια σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, πολιτιστικά γεγονότα συνδημιουργίας και συνύπαρξης, κοινωνικές παρεμβάσεις, ενημέρωση με τρόπο νηφάλιο και ουσιαστικό των πολιτών, συνεργασία με το σύνολο των θρησκευτικών κοινοτήτων, αλλά και της πολιτείας και από κοινού σχεδιασμός μιας νέας πορείας. Και όλα αυτά με στόχο να αναδείξουμε τα πολύτιμα αγαθά του σεβασμού, της αποδοχής, της πρόσληψης και της αλληλοσυμπλήρωσης και ως εκ τούτου όλων εκείνων των πραγματικοτήτων που αποδεικνύουν ότι αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν», καταλήγει ο καθηγητής.»[3]
Σχετικά με (και προς το) Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμο έχουμε γράψει επανειλημμένως [4]. Είναι από εκείνους τους απροκάλυπτα αιρετίζοντες και κατά τους Ιερούς Κανόνες καθαιρετέους και αφοριστέους Ιεράρχες που δε χάνουν ευκαιρία να δείξουν τα αντίχριστα φρονήματά τους. Ο Αλεξανδρουπόλεως προβάλλει αναίσχυντα τις κακοδοξίες του, ως πιστός φίλος και προωθητής Ιουδαϊσμού, Δωδεκαθεϊσμού, Παπισμού, Προτεσταντισμού, Μονοφυσιτισμού και εν γένει Οικουμενισμού αλλά και Νέας Τάξης· ένας προθυμότατος και σε υπερθετικό βαθμό «σεβάσμιος” – με “ποδιά” ή χωρίς, αδιάφορο· η “δουλειά” γίνεται.
Ο καθηγητής Σταμούλης επίσης είναι γνωστότατος για τα φρονήματά του. Αναφέρουμε ενδεικτικά μερικές εκδηλώσεις τους:
– «Έχοντας απέναντι θεούς και δαίμονες φτάσαμε σε αυτή την ξεχωριστή και ιστορική στιγμή», είπε ο πρωτεργάτης της προσπάθειας δημιουργίας Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή ΑΠΘ, πρώην πρόεδρος της Θεολογικής, καθηγητής Χρυσόστομος Σταμούλης, μιλώντας στην τελετή υποδοχής των πρώτων φοιτητών του Τμήματος [5].
– Έχει καταγγελθεί για τις πλάνες του τόσο από τη Μητρόπολη Κυθήρων [6] όσο και από τη Μητρόπολη Πειραιώς [7] αλλά και από άλλους [8].Υποστήριξε ο κακόδοξος καθηγ. Σταμούλης ότι «ὁ Χριστὸς θὰ μποροῦσε νὰ γεννηθεῖ καὶ ἀπὸ μία ἔγγαμη γυναῖκα»· ότι «τὰ ἀντικείμενα τὰ ὁποῖα βρίσκονται σὲ ἕνα λατρευτικὸ τόπο (σ.σ. εννοεί τον καθαγιασμένο ιερό Ναό!), σ’ ἕνα τόπο προσευχῆς μποροῦν εὔκολα νὰ ἀποτελέσουν πηγὲς μόλυνσης καὶ διάδοσης αὐτῆς τῆς μολύνσεως»· ότι «ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἐμπεριέχει τοὺς πάντες καὶ τὰ πάντα […] εἶναι […] κοινωνία τῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀλλὰ εἶναι καὶ ὅλος αὐτὸς ὁ κόσμος, ὁ ὁποῖος συμμετέχει σ΄ἕναν τρόπο ὑπάρξεως» και «πως αυτὴ ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ πόρνη»· ότι «O Υἱὸς τοῦ Θεοῦ βγαίνει ἀπὸ τὴ βεβαιότητα τῆς ἀγαπητικῆς τριαδικῆς κοινωνίας καὶ πάει στὸ μηδέν. Ξέρει ὅτι θὰ τὸν σταυρώσουν, ὅτι θὰ τὸν φτύσουν, θὰ τὸν ματαιώσουν καὶ τὸ ἐπιλέγει»· ότι συμφωνεί να χρησιμοποιούνται πλαστικά κουταλάκια για τη μετάδοση της Θείας Κοινωνίας· ότι «Κάθε Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἔβγαζε κάποιους κανόνες καὶ ἔλεγε ὅτι τὰ μέλη τῆς ὀρθόδοξης κοινότητας θὰ πρέπει νὰ ζήσουν ἔτσι. Οἱ κανόνες ὅμως δὲν εἶναι τὸ κυρίαρχο στὴν ὀρθοδοξία. Τὸ κυρίαρχο στὴν ὀρθοδοξία εἶναι τὸ Εὐαγγέλιο. Οι κανόνες εἶναι γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ ὡς ἐκ τούτου ἔρχονται καὶ παρέρχονται»· ότι «η δογματικὴ διδασκαλία, ἡ διδασκαλία μίας Ἐκκλησίας θὰ πρέπει νὰ γίνει κατανοητὸ ὅτι βρίσκεται πάντα κάτω ἀπὸ τὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς Νόμους μίας εὐνομούμενης πολιτείας»[9] · ότι «Αν θεωρήσουμε ότι ο έρωτας είναι στοιχείο της φυσικής μας πραγματικότητας, βεβαίως ο Χριστός έχει μέσα του και την φυσική επιθυμία της ερωτικότητας» [10]· ότι «Η ώρα (σ.σ. τέλεσης της Ακολουθίας της Ανάστασης) δεν μπορεί να ειδωλοποιηθεί» [11].
– Εμφανίστηκε ο καθηγητής ως μαέστρος (!) σε “καλλιτεχνική εκδήλωση” εντός του βυζαντινού ιερού Ναού Αγίας Σοφίας στη Θεσσαλονίκη [12] αλλά και απηύθυνε χαιρετισμό σε παρόμοια βέβηλη εκδήλωση στον ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου-Ροτόντα [13]
– Από το ιστολόγιό του επίσης πληροφορούμαστε ότι «Έχει επενδύσει μουσικά την παράσταση «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη» [16], πράγμα αναμενόμενο από έναν άνθρωπο ο οποίος έχει υπερασπιστεί απερίφραστα το βλάσφημο τέκτονα (μασόνο) [17] Καζαντζάκη. Σε “στρογγυλή τράπεζα” με θέμα: «Πνευματικότητα και Θρησκευτικότητα στο Νίκο Καζαντζάκη» και στα πλαίσια της ομιλίας του με τίτλο “Salvatores Dei (σ.σ. “Σωτήρες του Θεού” λατινιστί). Νίκος Καζαντζάκης και Ορθόδοξη παράδοση” εκστόμισε ο Σταμούλης τα λόγια «Είμαι λοιπόν ευτυχής, γιατί βρισκόμαστε απόψε εδώ συναγμένοι όλοι μαζί οι αιρετικοί, οι αντίχριστοι, οι μασόνοι και οι οικουμενιστές. Εξάπαντος όχι σωσμένοι και ως εκ τούτου σωτήρες της ανθρωπότητας. Είναι ίσως αυτή η αυτοσαρκαστική παραδοχή που αποτρέπει τη βεβαιότητα μιας ζωής επηρμένης, χαμένης μέσα στον κύκλο του κλειστού εαυτού, μιας ύπαρξης αυτοερωτικής και ως εκ τούτου αυτοηδονικής.» Και μεταξύ άλλων είπε επίσης ο επίδοξος “salvator mundi” (“σωτήρας του κόσμου”) προφέσορας Σταμούλης περί του “σπουδαίου” συγγραφέα: «Είμαι της γνώμης ότι ο σπουδαίος Κρητικός με την προκλητική παρέμβασή του, συνολικά μα και εδώ, αποκαλύπτει ένα δημιουργικό ανθρωπισμό, μαζί και το άρωμα της ορθόδοξης γνωσιολογίας (…)» [18].
– Στη συνέντευή του στο περιοδικό “Parallaxi” (το οποίο, όλως τυχαίως (;), έχει ως έμβλημά του την εξάλφα, το εθνικό-θρησκευτικό σύμβολο του Ισραήλ…), όπου μίλησε και για το βιβλίο του με τίτλο “Φάγαμε ήττα” και υπότιτλο “Ο αυτοεγκλωβισμός της Ορθοδοξίας”, δήλωσε, μεταξύ άλλων: «Δυστυχώς όταν κάτι συστηματοποιείται, είτε πρόκειται για την εκκλησία είτε για μια πολιτική σκέψη είτε για μια φιλοσοφική σκέψη, αποκτά απόλυτα θεσμικό χαρακτήρα, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη νοσταλγία χαμένων παραδείσων. Ο Μαρξισμός και ο Χριστιανισμός σε πολλές περιπτώσεις νοσταλγούν έναν παράδεισο ο οποίος έχει χαθεί (…) Η Χριστιανική Θεολογία στοχεύει στ’ αλήθεια στα έσχατα, ορίζει τη ζωή της και το παρόν της από αυτό που θα γίνει ο άνθρωπος και ο πραγματικός άνθρωπος δεν είναι άλλος από τον Χριστό της ιστορίας και των εσχάτων. Στο πρόσωπο του λάμπει η ωραιότητα της ανθρώπινης φύσης, η οποία φωτίζεται από το φως του Θεού (…) Όταν μάλιστα συστηματοποιείται η σκέψη αδυνατεί να παρακολουθήσει και τις αλλαγές του παρόντος γι’ αυτό και ενοχοποιεί την αλλαγή. (…) Ο τίτλος που είχε η εισήγηση μού ήταν “Πόσες γλώσσες μιλάει ο Θεός; Προλεγόμενα στο διάλογο της Θεολογίας με την Τέχνη” και προσπάθησα να πω ότι δεν μπορούμε να απολυτοποιήσουμε τη μια γλώσσα του Θεού. Δηλαδή το Ευαγγέλιο είναι μια γλώσσα, τα Πατερικά Κείμενα είναι μια άλλη γλώσσα, οι Αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων είναι επίσης μια άλλη γλώσσα, η λογοτεχνία είναι μια άλλη γλώσσα, όπως μια άλλη γλώσσα είναικινηματογράφος, το τραγούδι, η ποίηση και η παρατήρηση της κτίσης. Τί σημαίνει αυτό; Ότι ο Θεός τελικά αποκαλύπτεται στο καθετί και με το καθετί (…) ο κινηματογράφος θα μπορούσε να είναι και η νέα εικόνα της εκκλησίας.» [19].
Στη συνέντευξή του αυτή, ο “σπουδαίος καθηγητής Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας” Χρυσόστομος Σταμούλης δεν επικαλείται τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας για να στηρίξει τις θέσεις του (πώς θα μπορούσε, άλλωστε…), αλλά το Λουθηρανό “θεολόγο” P. J. Tillich, το λογοτέχνη και ζωγράφο Ν. Γ. Πεντζίκη, τους κινηματογραφιστές Tarkovsky, L.v. Trier και τον αφορισμένο Θ. Αγγελόπουλο, το λογοτέχνη W. Berry, τον (σχολιασθέντα από το φιλόσοφο του ναζισμού Χάιντεγκερ) ποιητή Χαίλντερλιν… Τέτοια είναι τα τοξικά ύδατα που αρδεύουν τη σκοτισμένη και οικτρά διεστραμμένη διάνοια και τα φρονήματα του προφέσορα Σταμούλη και δι’ αυτού τις συνειδήσεις των οπαδών του. Αλλά ας μη χρονοτριβούμε περαιτέρω με τις εμετικές θεωρίες του. Ας περάσουμε σε έναν άλλο “παρατηρητή”, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του “Διεθνούς Παρατηρητηρίου Θρησκευτικού Φονταμενταλισμού”: το MSc Δημοσθένη Δούκα Οικονομολόγο-Δημοσιογράφο [20]. Θα παρουσιάσουμε από το προφίλ του στο Facebook και άλλους ιστοχώρους λίγα ευρήματα ενδεικτικά των φρονημάτων του:
– Στις 11 Μαΐου 2024, “επέτειο της άφιξης της Νίκης της Σαμοθράκης” στο Παρίσι [21], αναρτά φωτογραφία του νησιού με τη λεζάντα «Γιορτάζει το νησί της Νίκης και των Καβείρων»[22]. Βέβαια, η Σαμοθράκη είναι το πρώτο ευρωπαϊκό έδαφος όπου κήρυξε ο Πρωτοκορυφαίος Απόστολος των Εθνών (και ειδικά των Ελλήνων) Παύλος και την 11η Μαΐου εορτάζεται από την Εκκλησία μας η μνήμη των Εγκαινίων της Κωνσταντινούπολης (11-05-330 μ.Χ.) καθώς και η μνήμη των Αγίων αυταδέλφων Κυρίλλου και Μεθοδίου, Φωτιστών των Σλάβων, αλλά ο “παρατηρητής” Δ. Δούκας δε φαίνεται να συγκινείται από τέτοια πράγματα. Περισσότερο μάλλον τον ενδιαφέρουν τα αρχαιοελληνικά αγάλματα “θεοτήτων” και οι “Μεγάλοι Θεοί” Κάβειροι των αρχαίων ειδωλολατρών προγόνων μας. Περί δε των “θεοτήτων” αυτών καθώς και των οργίων όπου εκείνοι λατρεύονταν πληροφορούμαστε ενδεικτικώς από…το Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών…[23].
– Στις 15 Μάη 2024 κοινοποιεί ανάρτηση κάποιου Σταύρου Σταυράκογλου, ο οποίος κόπτεται να αποδείξει δια φωτογραφικού ντοκουμέντου (αποσπάσματος κειμένου) ότι ψήφισε υπέρ της αναγόρευσης του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Γεωργίου σε Επίτιμο Δημότη της Αλεξανδρούπολης, ο οποίος Γεώργιος στο εν λόγω έγγραφο χαρακτηρίζεται ως «άξιο και σεπτό πρόσωπο, λαμπάδα φωτός που φωτίζει, μεταδίδει και συνεχίζει την ένδοξη ιστορία μας (…)»[24].
– Είναι θερμός οπαδός (προφανώς και φίλος) του Ανθίμου Αλεξανδρουπόλεως, πράγμα που αποδεικνύεται και μόνο από το ότι το Νοέμβρη του ‘24 δημοσίευσε άρθρο του για εκείνον με τον τίτλο “Μια κατηγορία μόνος του! 20 χρόνια σαρκωμένη και θυσιαζόμενη αγάπη” (!!!), όπου γράφει μεταξύ άλλων ότι «την ημέρα της εισβολής του στη «Βαστίλη» (σ.σ. στο Επισκοπείο) ανακάλυψε έκπαγλος το ΠΡΟΣΩΠΟ και την ΑΓΑΠΗ. Συνάντησε τον Αδελφό που του αποκάλυψε την Αλήθεια.» (sic) [25]. Στο ίδιο άρθρο δηλώνει αναίσχυντα: «Ακόμη δεν έχω πεισθεί ότι κάνω λάθος που διακινώ με θέρμη τη θεωρία της αποκατάστασης των πάντων, την οποία υποστηρίζουν ο Νύσσης, ο Ωριγένης, ο Μάξιμος ο Ομολογητής και άλλοι.» Ὅμοιος ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει! Ποιος άνθρωπος με υγιή, ορθόδοξα φρονήματα θα επαινούσε έτσι έναν κακόδοξο αρχιποιμένα; Σχετικά δε με τη διδασκαλία των εν λόγω συκοφαντούμενων από το Δ. Δούκα μεγάλων Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας Γρηγορίου Νύσσης και Μαξίμου Ομολογητή παραπέμπουμε σε σχετικό άρθρο που εξηγεί το πώς αυτοί εννοούσαν (ορθοδόξως) την “αποκατάσταση των πάντων”, η οποία, ωστόσο, με την κακόδοξη, ωριγενική της έννοια αποτελεί ετεροδιδασκαλία καταδικασμένη από το Συνοδικό της Ορθοδοξίας [26].
– Τον Ιανουάριο του 2025 δημοσιεύεται άρθρο του σε τοπική ιστοσελίδα με τίτλο “Έχουμε Πρόεδρο: την Κατερίνα Σακελλαροπούλου!”, όπου διαβάζουμε ήδη στην εισαγωγή ότι η (στην πραγματικότητα ασεβέστατη) τέως ΠτΔ είναι «μια προσωπικότητα που έδωσε νέα πνοή και ουσία στον θεσμό που υπηρετεί, που ανανέωσε, εκσυγχρόνισε και μεταρρύθμισε τον ρόλο και την αποστολή του θεσμού του/ης ΠτΔ στη σύγχρονη μετα-νεωτερική εποχή, που με τον δημόσιο βίο της δίνει μαθήματα εντιμότητας, ηθικής και υψηλής αίσθησης των υποχρεώσεών της απέναντι στο Έθνος, στη Θράκη, στον Ελληνισμό» [27].
– Δημοσιεύει στις 19 Ιανουαρίου 2025, ανήμερα της εορτής του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού (ή Αντίπαπα), μυστηριώδη φωτογραφία, όπου εικονίζεται ο Άνθιμος δίπλα σε έναν καρδινάλιο, μέσα σε έναν απροσδιόριστο λατρευτικό χώρο. Η εικόνα δεν συνοδεύεται από κάποιο σχόλιο, αφήνοντας πολλά ερωτηματικά. [28]
– Στις 27 Ιανουαρίου 2025 (σημειωτέον ότι η 27η Γενάρη είναι η “διεθνής ημέρα μνήμης του εβραϊκού ολοκαυτώματος”, ενταγμένη στο παγκόσμιο κίνημα “κατά του αντισημιτισμού”, το οποίο εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους για την Εκκλησία μας, όπως έχουμε επισημάνει αλλού [29]) κοινοποιεί ο Δ. Δούκας και πάλι ανάρτηση του Σταύρου Σταυράκογλου, αυτή τη φορά υπέρ της διαφύλαξης της “εβραϊκής μνήμης” στην Αλεξανδρούπολη. Η ανάρτηση συνοδεύεται από φωτογραφία με φόντο ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης και με τη λεζάντα «Αν υπάρχει Θεός θα πρέπει να με παρακαλέσει για τον συγχωρέσω (χαραγμένο σε τοίχο του Άουσβιτς)» [30]. Την ίδια μέρα κοινοποιεί δημοσίευση με τίτλο: «27 Ιανουαρίου 2023 – Διεθνής ημέρας μνήμης των θυμάτων του ολοκαυτώματος και Αλεξανδρούπολη» [31].
– Νωρίτερα τον ίδιο μήνα δημοσιεύθηκε άρθρο του σε τοπική ιστοσελίδα με τίτλο “Νέα Γεωπολιτική και Διπλωματία των Θρησκειών! Δυο πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης με πεδίο εφαρμογής τον Έβρο.”, το οποίο έχει ως εισαγωγή τα εξής: «Ο νέος ισχυρός γεωπολιτικός ρόλος των θρησκειών σε συνδυασμό με τη δυναμική της διπλωματίας τουςείναι ένα νέο, εξαιρετικά σημαντικό και ενδιαφέρον πεδίο, το οποίο αξιοποιεί εύστοχα η Κυβέρνηση.»[32]
– Είδαμε επανειλημμένως να αναρτά στο προφίλ του βλάσφημες γελοιογραφίες του Αρκά, στις οποίες διακωμωδείται η Παλαιά Διαθήκη και δη η Κιβωτός του Νώε [33], η οποία, ως γνωστόν, αποτελεί προτύπωση της Εκκλησίας μας, όπως ερμηνεύει ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας [34].
– Έγραψε θεατρικό έργο με τίτλο “Η δίκη του Θεού”, το οποίο παρουσιάστηκε από τη “Θεατρική ομάδα Λόγου και Τέχνης “Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ” της Ιεράς Μητρόπολης Αλεξανδρούπολης (!) στο μητροπολιτικό Πνευματικό Κέντρο (!). Κριτική του έργου έγραψε ο “Αδελφός” του σεναριογράφου Άνθιμος Αλεξανδρουπόλεως, όπου μεταξύ άλλων βλέπουμε να αλλοιώνεται το περιεχόμενο της παλαιοδιαθηκικής αφήγησης και παρακάτω διαβάζουμε σχετικά με το θεατρικό έργο ότι «Το σενάριο του Ιώβ, του Δημοσθένη Δούκα, κονταροχτυπιέται με την Ορθόδοξη Θεολογία μας και μας προτείνει να μην “κολλάμε” τόσο σε όσα έχουμε, ώστε να μπορούμε να δούμε το πρόσωπο που μας τα δίνει» (!) [35]
Εκλεκτοί, λοιπόν, οι συνεργάτες του Ανθίμου Αλεξανδρουπόλεως. Ένας κι ένας, όπως ήταν αναμενόμενο, και υπάρχουν και άλλοι πέρα από αυτούς που παρουσιάσαμε. Ας κρίνει ο αναγνώστης κατά πόσο το ιδρυθέν Παρατηρητήριο (θα) εκτελεί όντως όσα προαναγγέλονται στο παραπλανητικό ΦΕΚ που αναφέραμε στην αρχή του άρθρου μας. Και πριν προχωρήσουμε εν τάχει στα επόμενα θέματα, ας δώσουμε άλλη μία αξιοσημείωτη πληροφορία, από το Άρθρο 21 του κανονισμού συστάσεως και λειτουργίας του Παρατηρητηρίου στο ΦΕΚ:
«Σε περίπτωση διαλύσεως του Διεθνούς Παρατηρητηρίου Θρησκευτικού Φονταμενταλισμού ολόκληρη η κινητή και ακίνητη περιουσία του ανήκει αυτοδικαίως στο Νομικό Πρόσωπο της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως»…
«ΑΜΒΩΝΕΣ ΝΑΩΝ – ΣΑΛΠΙΓΓΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ»
Ναι, το πρότεινε και αυτό ο Άνθιμος του “Παρατηρητηρίου”. Για την ακρίβεια είπε μεταξύ άλλων: «Η συμβολή της Εκκλησίας χρειάζεται να ενταθεί ώστε να λειτουργήσει καταλυτικά στην προστασία των ανθρώπων και της φύσεως. Είναι αδήριτη ανάγκη να μετατραπούν οι άμβωνες των χριστιανικών Ναών σε σάλπιγγες κινδύνου, προκειμένου να κατανοήσουμε όλοι μας την προσωπική μας ευθύνη και να προσκαλέσουμε σε συστράτευση κοινωνικών και εθνικών πρωτοβουλιών. Καθοδηγός μας σ’ αυτήν την ποιμαντική ας αποτελεί η κοινή δήλωση, για την κλιματική αλλαγή, του Πάπα Φραγκίσκου, του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου και του Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρι Τζάστιν Γουέλμπι (…)» [36].
«Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΚΙΜΠΟΥΤΣ ΣΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΕΒΡΟ»
Στις 12-2-2025 η ιστοσελίδα της Μητρόπολης Αλεξανδρούπολης αναρτά άρθρο με τίτλο:
“Ομιλία του Μητροπολίτου μας κ. Ανθίμου στη κοπή πίτας του Ελληνο-Ισραηλινού Επιμελητηρίου Εμπορίου και Τεχνολογίας στην Αθήνα” [37], όπου διαβάζουμε:
«(…) Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου κ. Βασίλειος Παΐσιος προσκάλεσε τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο για να παρεβρεθεί στην εκδήλωση και να απευθύνει χαιρετισμό (…). Παρόντες στην εκδήλωση ήταν η Α.Ε. ο Πρέσβης του Ισραήλ κ. Noam Katz, και ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Ιωάννης Στουρνάρας, ο οποίος πραγματοποίησε την κεντρική ομιλία με θέμα: “Μεσοπρόθεσμες Προοπτικές της Οικονομίας – Ανάπτυξη και ρόλος των Τραπεζών”. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο κ. Ηλίας Φρεζής, Διευθυντής του ΚΙΣ, ο Γεν. Γραμματέας Έρευνας Τεχνολογίας του Υπ. Ανάπτυξης κ. Αναστ. Γαϊτάνης, ο Αντιπρόεδρος κ. Κάρολος Σαΐας κλπ θεσμικοί, οικονομικοί και επιχειρηματικοί παράγοντες. Η εκδήλωση έκλεισε με την ευλογία και την κοπή της βασιλόπιτας για το νέο έτος.»
Στο χαιρετισμό του ο Άνθιμος είπε μεταξύ άλλων:
«Ερχομαι από την Αλεξανδρούπολη, την πόλη που είναι ενεργειακό και μεταφορικό hub· ξαφνικά έγινε σημείο εξυπηρέτησης των γεωπολιτικών & γεωστρατηγικών γεγονότων στην ευρύτερη περιοχή· βρίσκεται μόνιμα πια αγκυροβολημένο το LNG με ποντισμένο τον 27 χιλιομέτρων αγωγό του· αποτελεί τη συντομώτερη διαδρομή από Μεσόγειο-Αιγαίο μέχρι την Μαύρη Θάλασσα & Ανατ. Ευρώπη («χερσαία Δαρδανέλλια»). Και χάρηκα που διάβασα προ ημερών για το «υπό διαμόρφωση τόξο: Έβρος – Σούδα – Κύπρος – Ισραήλ»· αισθάνεται την ασφάλεια που θα παρέχει ο ψηφιακός θόλος, ως αποτέλεσμα της συνεργασία της χώρας μας με το Ισραήλ. (…) Και θεωρώ ότι: για την οικονομική ανάπτυξη, για την επιστημονική ανέλιξη και για την δημογραφική ανάσχεση, μοναδικό μοντέλο είναι η δημιουργία ενός κιμπούτς στο βόρειο Έβρο. (…) πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να εργαστούμε για την θεμελίωση επιμελημένης προσέγγισης: εμπορικής, τουριστικής και οπωσδήποτε τεχνολογικής (…)»
»Για να μην σκεφθεί κανείς σας, ότι αυτά που λέω, είναι «αλλουνού παπά ευαγγέλιο», θα προσθέσω και το κοινό «πολιτιστικό χωράφι» Εβραίων και Ελλήνων. Ένα «χωράφι» που μπορεί να καλλιεργηθεί περισσότερο και γι’ αυτό το λόγο, στην Αλεξπολη (sic)έχουμε συστήσει Νομικό Πρόσωπο ως «Παρατηρητήριο του φαινομένου του Θρησκευτικού Φονταμενταλισμού» και ετοιμάζουμε Συνέδριο και Ερευνητικό Πρόγραμμα με αντικείμενο τις εβραϊκές κοινότητες στην Περιφέρεια Αν. Μακεδονίας & Θράκης και το Ολοκαύτωμα. Κύριε Πρόεδρε, σας προσκαλώ στον Έβρο, με τα Μέλη του Επιμελητηρίου σας για να διαπιστώσετε «ἰδίοις ὄμμασιν» όσα προανέφερα για τις δυνατότητες, τις ευκαιρίες και τις προοπτικές του τόπου μου. Κύριε Πρέσβη, θα επιμείνω να ρθείτε κι εσείς για να δείτε το μνημείο του Ολοκαυτώματος για τους 150 αλεξπολίτες (sic)συμπατριώτες μας [σ.σ. το οποίο μνημείο ανεγέρθηκε τελείως βέβηλα στην Πλατεία του Ι. Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου και μάλιστα ραβίνος τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση για τους κεκοιμημένους παρόντος του Μητροπολίτη και άλλων “ορθοδόξων” [38]), που στις 4 Μαρτίου 1943 εκτοπίστηκαν και στη συνέχεια εξοντώθηκαν στη Γερμανία, αλλά να δείτε και τους πρόσφατα ανακαλυφθέντες εβραϊκούς τάφους του 19ου αιώνος. Παίρνοντας αφορμή από τον τίτλο του θέματος της ομιλίας σας κ. Διοικητά της Τραπέζης μας, εύχομαι η συνεισφορά των Τραπεζών στις προοπτικές της οικονομίας και της ανάπτυξης να είναι όντως μεσοπρόθεσμη και οριζόντια ευεργετική, μήπως και μας βοηθήσει τους Έλληνες να ξανα-αγαπήσουμε τις Τράπεζες!» [39] (!)
Τι είναι όμως τα κιμπούτς; Το σχετικό λήμμα στη Βικιπαίδεια μάς πληροφορεί ότι πρόκειται για μια «συνειδητή κοινότητα στο Ισραήλ που παραδοσιακά βασιζόταν στη γεωργία. Τα κιμπούτσιμ (σ.σ. πληθυντικός του κιμπούτς) ξεκίνησαν ως ουτοπικές κοινότητες, ένας συνδυασμός σοσιαλισμού και σιωνισμού. (…) Τα κιμπούτσιμ ιδρύθηκαν από μέλη του κινήματος Μπιλού (Bilu) που μετανάστευσαν στην Παλαιστίνη.»[40]
Η Εβραϊκή Εικονική Εγκυκλοπαίδεια (της Αμερικανο-Ισραηλινής Συνεταιριστικής Επιχείρησης) μας δίνει περαιτέρω πληροφορίες για το κίνημα BILU, εντάσσοντάς το στο Σιωνισμό. Διαβάζουμε μεταξύ άλλων και τα εξής: «Το 1882 επίσης, ιδρύθηκε μια νέα εβραϊκή οργάνωση που είχε κατά νου ένα πολύ διαφορετικό σενάριο για την εβραϊκή ζωή στο Ισραήλ. Η ομάδα ονομαζόταν ΜΠΙΛΟΎ, ένα ακρωνύμιο βασισμένο σε ένα στίχο από τον Ησαΐα (2:5) «Beit Ya’akov Lekhu Ve-nelkha/Let the house of Jacob go!» (σ.σ. ελληνιστί «ὁ οἶκος ᾿Ιακώβ, δεῦτε πορευθῶμεν»). Οι ιδρυτές του ΜΠΙΛΟΎ πίστευαν ότι είχε έρθει η ώρα για τους Εβραίους όχι μόνο να ζουν στο Ισραήλ, αλλά και να βιοπορίζονται εκεί. Οι Μπιλούιμ επηρεάστηκαν από τον Μαρξ καθώς και από τη Βίβλο και ήλπιζαν να ιδρύσουν αγροτικούς συνεταιρισμούς στην Παλαιστίνη. (…) Αν και το κίνημα ΜΠΙΛΟΎ απέτυχε εντελώς, το όραμά του για εβραϊκές συνεταιριστικές φάρμες πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία μερικές δεκαετίες αργότερα από τα κινήματα κιμπούτς και μοσάβ [41]. Και περί των κιμπούτς η ίδια εγκυκλοπαίδεια μας πληροφορεί: «Τα πρώτα κιμπούτσιμ (…) ιδρύθηκαν περίπου 40 χρόνια πριν από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ (1948). Το Ντεγκάνια (…) ιδρύθηκε το 1909 από μια ομάδα πρωτοπόρων σε γη που αποκτήθηκε από το Εβραϊκό Εθνικό Ταμείο. (…) Ξεπερνώντας πολλές δυσκολίες, κατάφεραν να αναπτύξουν ακμάζουσες κοινότητες που έπαιξαν κυρίαρχο ρόλο στην ίδρυση και την οικοδόμηση του κράτους. (…) Τα περισσότερα κιμπούτσιμ ανήκουν σε ένα από τα τρία εθνικά κινήματα κιμπούτς, το καθένα από τα οποία ταυτίζεται με μια συγκεκριμένη ιδεολογία.» [42] Σημειωτέον δε ότι υπάρχει και θρησκευτικό κίνημα κιμπούτς, με προσανατολισμό στον “ορθόδοξο” Ιουδαϊσμό [43].
Δεδομένης της απροκάλυπτης φιλο-ιουδαϊκής στάσης του Ανθίμου Αλεξανδρουπόλεως, θα ήταν ενδιαφέρον να γνωρίζαμε ποιο ακριβώς είδος κιμπούτς είχε κατά νου, όταν εξέφραζε την πρότασή του, και με ποιες απώτερες βλέψεις. Ας μην ξεχνάμε, ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε έναν Έβρο που σταδιακά απογυμνώνεται από το στρατό του [44] και από τις συγκοινωνίες του (ρωτήστε τι έγιναν τα δρομολόγια ΟΣΕ Αλεξανδρούπολης-Θεσσαλονίκης…). Σε έναν Έβρο βάση του ΝΑΤΟ, μια αμυντική παραμεθόριο που ξεπουλιέται στους “γείτονες” από τους ίδιους τους κατοίκους της [45], ενώ κάποιοι αντίχριστοι ανθέλληνες όπως ο “παρατηρητής” Δημοσθένης Δούκας προσπαθούν να αποσιωπήσουν το συναγερμό που έκρουσαν οι δήμαρχοι Αλεξανδρούπολης και Διδυμοτείχου, υποστηρίζοντας με το γνωστό του ύφος ότι «το μόνο που έκαναν (σ.σ. οι δήμαρχοι) είναι να θορυβήσουν τους Εβρίτες, οικοδομώντας ένα κλίμα ανασφάλειας που θα έχει επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή μέχρι την αποτροπή έλευσης επενδυτών [46]. Αυτός είναι ο Έβρος τού “Διεθνούς Παρατηρητηρίου Θρησκευτικού Φονταμενταλισμού”, ο Έβρος που ήδη χαρακτηρίστηκε “νομός εκτός Ελλάδος” από τον Υπουργό Αγρ. Ανάπτυξης και Τροφίμων Κώστα Τσιάρα [47]…
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
Μόλις δύο μήνες πριν τη δήλωση του Ανθίμου περί κιμπούτς συνέβη κάτι άλλο αξιοσημείωτο, το οποίο κρατήσαμε ως κατακλείδα του άρθρου μας. Και πάλι από την ιστοσελίδα της Μητρόπολης Αλεξανδρούπολης πληροφορούμαστε: «Τη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2024, η Εκκλησία μας εόρτασε τη μνήμη της Αγίας Θεοφανούς της Βασιλίσσης. Στο Οικουμενικό Πατριαρχείο τιμάται ιδιαιτέρως η μνήμη της Αγίας αφού εντός του Πανσέπτου Πατριαρχικού Ναού Αγίου Γεωργίου φυλάσσεται άφθαρτο το Ιερό της σκήνωμα. Ο Μητροπολίτης μας κ. Άνθιμος, μετά από άδεια και ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, προεξήρχε της πανηγύρεως τελώντας Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Συμπροσευχόμενος στο Ιερό Βήμα ήταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και αρκετοί Μητροπολίτες.» [48].
Ίσως η είδηση να ηχεί ασήμαντη – αν και είναι απρόσμενο θέαμα οι φωτογραφίες με το Βαρθολομαίο αποτραβηγμένο χωρίς άμφια σε ένα στασίδι στο Ιερό ή γονατιστό την ώρα που ο Άνθιμος ιερουργούσε…–, αλλά μας έφερε στο νου μια δυσάρεστη μνήμη. Θυμηθήκαμε κάτι που ακούσαμε από τον κύκλο ενός Ιερομονάχου του βόρειου Έβρου, του γνωστού Αρχιμ. Χρυσοστόμου (Παπαδόπουλου) του Λαγού (από το στόμα του οποίου ακούσαμε διάφορες κακοδοξίες τον καιρό που τον είχαμε Πνευματικό, όταν δε γνωρίζαμε ακόμα περί τίνος πρόκειται), ο οποίος τυγχάνει φίλος του αιρεσιάρχη Βαρθολομαίου, έχοντας ζήσει μάλιστα κάποιο διάστημα στην Κωνσταντινούπολη, και ο οποίος τρέφει μεγάλη αγάπη για τον οικουμενικό “θώκο”, όπως τον ακούσαμε κάποτε να λέει. Από άνθρωπο, λοιπόν, του κύκλου του μάς ειπώθηκε προ ετών ότι «τον Άνθιμο τον ετοιμάζουν για Οικουμενικό». Ακούγεται απίθανο. Είναι όμως; Τυπικά όχι, αφού η Μητρόπολη Αλεξανδρούπολης είναι μία από τις Μητροπόλεις των Νέων Χωρών, υπαγόμενη διοικητικά μεν στην Εκκλησία της Ελλάδος, πνευματικά δε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ο Θεός να φυλάει!
Βασιλική Οικονόμου
Προς δόξα του Αγίου Τριαδικού Θεού.
Χριστός Ανέστη!
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. ΦΕΚ Β 2108/2024.
2. Ο Δούλος του Κυρίου Άνθιμος κατά του Κυρίου του – Βλασφημία ολκής [ΒΙΝΤΕΟ 2019](Κανάλι Κατήχησις).
3. ΑΠΕ/ΜΠΕ:Διεθνές Παρατηρητήριο Θρησκευτικού Φονταμενταλισμού στη Μητρόπολη Αλεξανδρούπολης.
4. Άνθιμος Αλεξανδρουπόλεως. Σχετικά άρθρα και ανοικτές επιστολές μας.(Ιστολόγιο Σίτος Θεού)
5. Επίσημη πρώτη για το Τμήμα Ισλαμικών Σπουδών του ΑΠΘ (Εφημερίδα Συντακτών).
6. ΙΕΡΟ-ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ (Ιστολόγιο Κατάνυξη).
7. Είναι «ερωτική» ή «ανέραστη» η Εκκλησία; (Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς) (Ιστολόγιο Ακτίνες)
8. Κατάπτωση της θεολογίας. Αναστάσιος Ομ. Πολυχρονιάδης, δρ Θεολογίας ΑΠΘ (Ιστολόγιο Τας Θύρας).
Οι μεταπατερικοί θεολόγοι προτείνουν τώρα και νέο τρόπο Θείας Μετάληψης. (Ιστολόγιο «Θρησκευτικά»)
Με μαγκιά για τη Θεία Κοινωνία από τον καθηγητή Σταμούλη. (Ιστολόγιο «Κατάνυξη»)
10. Παράδειγμα σύγχρονης Χριστομαχίας. Αναστάσιος Ομ. Πολυχρονιάδης, δρ Θεολογίας ΑΠΘ. (Ιστολόγιο Τας Θύρας)
11. ΠΑΣΧΑ:Η ώρα δεν μπορεί να ειδωλοποιηθεί. Δεν μπορεί να ιεροποιηθεί. (Ιστοσελίδα Parallaxi).
12. ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ Δήμου Θεσσαλονίκης – Εκδήλωση στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της του Θεού Σοφίας (Ιστοσελίδα newsgr4you).
13. Άλλο κοσμητεία και άλλο αγυρτεία… (Ιστολόγιο Τας Θύρας).
Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης: «Υπάρχω εις ό,τι με περιέχει» (χαιρετισμός Σταμούλη) (Πεμπτουσία).
14. Χρυσόστομος Α.Σταμούλης, Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος: μια αγκαλιά στην οποία χωρούσαν οι πάντες* (Ιστολόγιο Αντίδοσις).
16. Τὰ καθ’ ἑαυτὸν. (ιστολόγιο Αντίδοσις).
17. Ο μασονικός εωσφορισμός του Νίκου Καζαντζάκη (Ιστολόγιο Ι.Η.Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου).
Ο Τέκτονας και Θεόσοφος Νίκος Καζαντζάκης. (Δημήτρης Τσινικόπουλος, ιστολόγιο Τας Θύρας)
Συλλογή άρθρων περί του Καζαντζάκη (ιστολόγιο Κύριος Ἰησοῦς Χριστός-Ὑπεραγία Θεοτόκος)
18. «Salvatores Dei. Νίκος Καζαντζάκης και Ορθόδοξη παράδοση» (Πεμπτουσία)
19. Χρυσόστομος Σταμούλης: Η μεγάλη μας ήττα είναι η αδυναμία μας να διαλεχθούμε με το πραγματικό. (Parallaxi).
20. Διοικητικό Συμβούλιο Διεθνούς Παρατηρητηρίου Θρησκευτικού Φονταμενταλισμού (ιστοσελίδα Διεθνούς Παρατηρητηρίου Θρησκευτικού Φονταμενταλισμού).
21. Σαν σήμερα, η Νίκη της Σαμοθράκης καταλήγει στο Παρίσι (Athens Voice)
22. Ανάρτηση 11ης Μαΐου 2024. (Facebook)
23. Καβείρια Μυστήρια και ορθός λόγος (ΥΣΕΕ).
24. Ανάρτηση 15ης Μαΐου 2024.(Facebook)
25.Μια κατηγορία μόνος του! 20 χρόνια σαρκωμένη και θυσιαζόμενη αγάπη (Status Radio)
26.Το απέναντι πεζοδρόμιο ή άλλως περί αποκαταστάσεως των πάντων. Μια χιλιαστική, νεοπατερική, καμπαλιστική κακοδοξία (ιστολόγιο Κύριος Ἰησοῦς Χριστός-Ὑπεραγία Θεοτόκος, κείμενο ερανισμένο από το Αντιαιρετικό Εγκόλπιο).
27. Έχουμε Πρόεδρο: την Κατερίνα Σακελλαροπούλου! (ιστοσελίδα my-evros).
28. Ανάρτηση 19ης Ιανουαρίου 2025 (Facebook).
29. Εβραϊκή επτάφωτη λυχνία, “Άστρο του Δαυΐδ”, “Μνήμη Ολοκαυτώματος”, κίνδυνος απαγόρευσης κειμένων της Αγίας Γραφής και των Αγίων Πατέρων…και αναμονή του Αντιχρίστου. (Μέρος Β´) (Ιστολόγιο Σίτος Θεού).
30. Ανάρτηση 27ης Ιανουαρίου 2025 (Facebook).
31. Ανάρτηση 27ης Ιανουαρίου 2025 (Facebook).
32. Νέα Γεωπολιτική και Διπλωματία των Θρησκειών! Δυο πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης με πεδίο εφαρμογής τον Έβρο.(my-evros)
33. 1-11-2022 · 5-7-2022 · 15-12-2022 · 26-6-2017 · 29-6-2017. (Facebook)
34. «Για να μην εξολοθρευθεί, λοιπόν, όλο το γένος της γης, μέσω του Νώε προανήγγειλε (σ.σ. εννοείται ο Δημιουργός των όλων) τη δικαίωση με την πίστη και τη συγχώρηση με το νερό. Και γι’αυτό ακριβώς έγινε άνθρωπος “Ο Μονογενής και συναναστράφηκε με τους ανθρώπους”, όπως είναι γραμμένο, ο πιο αληθινός Νώε και με τον τύπο εκείνης της περιβόητης αρχαίας κιβωτού ίδρυσε κατά κάποιο τρόπο την Εκκλησία, μέσα στην οποία όσοι έχουν μπει και μπαίνουν αποφεύγουν την επικρεμάμενη καταστροφή του κόσμου» Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας Άπαντα 4, Γλαφυρά εις την Γένεσιν, Λόγος Β’, ΕΠΕ σελ. 83.
35. Η δίκη του Θεού (αφίσα), Η δίκη του Θεού, κριτική Άνθιμου 1/3, Η δίκη του Θεού, κριτική Άνθιμου 2/3, Η δίκη του Θεού, κριτική Άνθιμου 3/3 (Facebook).
36. Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως: Άμβωνες ναών – Σάλπιγγες πρωτοβουλιών για την κλιματική κρίση. (my-evros) και εδώ το βίντεο: Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως : Άμβωνες ναών – Σάλπιγγες (Facebook).
37. Ομιλία του Μητροπολίτου μας κ. Ανθίμου στη κοπή πίτας του Ελληνο-Ισραηλινού Επιμελητηρίου Εμπορίου και Τεχνολογίας στην Αθήνα (ιστοσελίδα Μητρόπολης Αλεξανδρούπολης).
39. Χαιρετισμός του Ανθίμου (ιστοσελίδα Μητρόπολης Αλεξανδρούπολης).
40. Λήμμα κιμπούτς (Βικιπαίδεια).
41. Zionism: BILU (Jewish Virtual Library).
42. The Kibbutz & Moshav: History & Overview (Jewish Virtual Library)
43. Religious Kibbutz Movement (Wikipedia).
44. Σβήνουν το ρητό «την πατρίδα δεν θα την παραδώσω μικρότερη» από τον Έβρο! Ο Ι.Ιντζές γράφει για το κλείσισμο της 7ης Ταξιαρχίας (ιστοσελίδα Τρικλοποδιά).
45. Ποιοι ξένοι αγοράζουν ακίνητα στον Έβρο; (my-evros).
46. Δήμαρχοι Αλεξανδρούπολης-Διδυμοτείχου: Συνωμοσιολόγοι ελαφράς κοπής και δημιουργία κλίματος ανασφάλειας! (my-evros).
47. Κώστας Τσιάρας – γεωγραφικά αναλφάβητος ή κάτι άλλο;; (Ιστολόγιο Τας Θύρας).
48. «Ο Μητροπολίτης κ. Άνθιμος στο Οικουμενικό Πατριαρχείο» (Ιστοσελίδα Μ. Αλεξανδρούπολης).
ΠΗΓΗ.https://sitostheou.wordpress.com/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου