Φαναριώτικη στήριξη
και Πειραϊκός έλεγχος
των διωκτών
του Επισκόπου Αρτεμίου
του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Με διαφορά μίας μόνο ημέρας είδαν το φως της δημοσιότητας δύο άκρως αντίθετα κείμενα. Το πρώτο είναι ένα άρθρο του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου π. Γεωργίου Τσέτση, κείμενο στήριξης των ανά την Ελλάδα και την οικουμένη οικουμενιστών, νεωτεριστών και κατασυκοφάντησης του αγωνιστού Επισκόπου Ράσκας και Πριζρένης Αρτεμίου. Το δεύτερο είναι η Επιστολή του Μητροπολίτου Πειραιώς προς τον Επίσκοπο Αρτέμιο, επιστολή στήριξης του δίκαιου αγώνα του, αναγνώρισης της κανονικότητάς του ως επισκόπου Ράσκας και Πριζρένης και ελέγχου των αντικανονικών ενεργειών της Συνόδου της Εκκλησίας της Σερβίας εις βάρος του επισκόπου Αρτεμίου και του Πρωτοσυγκέλου του π. Συμεών Βιλόφσκι....
Η πρώτη φαναριώτικη οικουμενιστική παραφωνία χάθηκε κάτω από το βάρος και το κύρος της επιστολής του Μητροπολίτου Πειραιώς που τόλμησε με παρρησία να διακηρύξει την κανονικότητα ενός παραδοσιακού επισκόπου που διώχθηκε και καταδικάστηκε από τους καταπατητές των Ιερών Κανόνων και διασαλευτές της τάξεως της Εκκλησίας οικουμενιστές της Σερβίας.
Δεν θα σχολιάσω τον ατυχή παραλληλισμό από τον π. Γεώργιο Τσέτση των αμερικανικών πολιτικών "Τea Party" των αντιπάλων του χαρισματικού (κατά τον π. Γεώργιο) Obama με τον ανιτοικουμενιστικό αγώνα των παραδοσιακών κληρικών και πιστών. Θα σημειώσω μόνο, πως όπως με ενημέρωσε φίλος που γνωρίζει τα πολιτικά πράγματα στην Αμερική, τα “Τea Party”, στα οποία τόσο απαξιωτικά αναφέρεται ο π. Γεώργιος, έχουν προκαλέσει όχι μόνο τριγμούς στην καρέκλα του «χαρισματικού» Obama αλλά και ήττα του στις εκλογές για τη Γερουσία. Ας αναλογιστούν λοιπόν και οι Φαναριώτες ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα από «Tα "Τea Party" του Εκκλησιαστικού χώρου» (αυτός είναι ο τίτλος του άρθρου του π. Γεωργίου Τσέτση).
Στο άρθρο του ο π. Γεώργιος αναφέρεται στον Επίσκοπο Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιο σημειώνοντας: «(ενν. βάλλεται από τους αντιοικουμενιστές) ο Σερβίας και η περί αυτόν Ιερά Σύνοδος λόγῳ του ότι καθήρεσαν, (διά λόγους που εκείνοι γνωρίζουν), ένα σέρβο Επίσκοπο, «επειδή είναι μπροστάρης στον αντι-οικουμενιστικό αγώνα»! [ Ο οποίος, σημειωτέον, δεν φαίνεται να ήταν και τόσο «αντι-οικουμενιστής», μιας και διαρκούσης της κρίσεως του Κοσσυφοπεδίου, ουδένα είχε συνειδησιακό πρόβλημα να δεχθεί την βοήθεια που του προσέφεραν φορείς της «Παναιρέσεως του Οικουμενισμού» για την συντήρηση Ναών, Μονών και Ιδρυμάτων της Επαρχίας του]!»
Πέραν του συκοφαντικού ψεύδους ότι ο Επίσκοπος Αρτέμιος συντήρησε τους ναούς και τις μονές του Κοσσυφοπεδίου με χρήματα των φορέων του Οικουμενισμού, είναι αληθινά τραγελαφικός ο τρόπος με τον οποίο ο Μέγας Πρωτοπρεσβύτερος αποφεύγει να αναλύσει τους λόγους και την διαδικασία με την οποία η Σύνοδος της Σερβίας καθήρεσε τον Επίσκοπο Αρτέμιο. «Δια λόγους που εκείνοι γνωρίζουν» έγινε η καθαίρεση. Εσείς στο Φανάρι δεν γνωρίζετε τους λόγους που ψευδώς επικαλέστηκε η Σύνοδος της Σερβικής Εκκλησίας για να καθαιρέσει τον επίσκοπο Αρτέμιο; Δεν αντιληφθήκατε καμία αντικανονική πράξη στην όλη διαδικασία και την επιβολή αυτής της ποινής; Ή δέχεστε εκ των προτέρων την σοφή απόφαση της Συνόδου της Σερβικής Εκκλησίας, επειδή είστε βέβαιοι ότι θα οδηγήσει στον κοινό σας στόχο της εξόντωσης των αντιοικουμενιστών που στέκονται εμπόδιο στα σχέδια προώθησης της διαχριστιανικής ενότητας υπό τον αιρετικό Πάπα;
Εάν όμως ο π. Γεώργιος Τσέτσης και οι ομόφρονές του δέχονται την καθαίρεση του επισκόπου Αρτεμίου από τους Συνοδικούς της Σερβικής Εκκλησίας «δια λόγους που εκείνοι γνωρίζουν», όμως ο Μητροπολίτης Πειραιώς με την Επιστολή του προς τον επίσκοπο Αρτέμιο τους αποδεικνύει ότι η καθαίρεση είναι άκυρη και ανυπόστατη αφού έγινε «δίχα Κανονικοῦ κατηγορητηρίου καί προσάψεως πραγματικῶν περιστατικῶν, Κανονικῶν ἀνακρίσεων καί διερευνήσεως τοῦ κατηγορητηρίου, Κανονικῆς δίκης καί Ἀπολογίας καί ἐνδίκων μέσων». Η Σύνοδος της Σερβίας παραβίασε στην περίπτωση του Επισκόπου Αρτεμίου «πᾶσαν ἔννοιαν Κανονικοῦ Δικαίου καί Κανονικῆς δικονομικῆς εὐταξίας».
Τέλος ας σημειωθεί και τούτο. Ο έκδηλος στο άρθρο του π. Γεωργίου Τσέτση φιλοαμερικανισμός, ως και η απόδοση στον πρόεδρο Obama του χαρακτηρισμού «χαρισματικός» είναι ίσως μία από τις αιτίες που φέρνουν τους Φαναριώτες τόσο κοντά στους Σέρβους οικουμενιστές οι οποίοι υπακούουν «εἰς τά κελεύσματα τοῦ δαιμονιώδους Ἀμερικανοσιωνιστικοῦ παράγοντος τοῦ ἐπιβουλευθέντος τήν κοιτίδα τοῦ Ὀρθοδόξου Σερβικοῦ Ἔθνους ἐν Κοσσιφοπεδίῳ καί Μετοχίοις καί μεθοδεύοντος τήν Ἰσλαμοποίησιν τῆς Εὐρώπης διά τήν ἀπομείωσιν τῶν Χριστιανικῶν καταβολῶν αὐτῆς καί τῆς ἰδιοπροσωπείας της», κατά τον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ. Δεν θα ήταν λανθασμένη η εκτίμηση ότι οι οικουμενιστές διακρίνονται για τον φιλοαμερικανισμό τους αφού η προωθούμενη από τον οικουμενισμό πανθρησκεία δεν είναι παρά το θρησκευτικό κομμάτι της υποταγής όλων στη Νέα Εποχή.
Από τα ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Ο Επίσκοπος Μεσογαίας Κηρυκος (της ακαινοτομήτου, γνησίας καί Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος) εξ αφορμής τής παρεμβάσεως τού Μητροπολίτου (της Ν.Ε.) Σεραφείμ, υπέρ τού διωκομένου εν Σερβία Επισκόπου Αρτεμίου, ερωτηθείς εδήλωσε τά εξης:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η παρέμβασις αυτή εκ πρώτης οψεως ειναι επαινετέα ως συμπαράστασις υπέρ ενός διωκομένου Επισκόπου. Θέλομεν νά πιστεύωμεν οτι αυτη εγένετο εξ αγαθού συνειδότος καί δέν εχει κακήν τινά σκοπιμότητα".
Τις τελευταίες μέρες τα σχόλια του "Μεσογαίας" Κηρύκου παρακολουθώ και εκπλήττομαι με την ταπείνωση του ανδρός. Παλαιότερα ο ίδιος απαντούσε. Τώρα κάποιον "υπηρέτη" βάζει και ο ίδιος με ύφος δεν ξέρω και εγώ πόσων καρδινάλιων αποφαίνεται! Ούτε ο Πάπας στην εποχή μας δεν μιλά δι΄ αντιπροσώπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνδειξη κι αυτό του πόσο μπορεί κανείς να εμπιστευθεί κάποιους του Παλαιού Ημερολογίου, που έχουν καβαλήσει το καλάμι.
Ο Μεσογαίας Κήρυκος (Επίσκοπος της οντως ακαινοτομήτου γνησίας και ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος) εις τον Πρόλογον του απολογητικού συγγράμματος του π. Παύλου Κυπρίου «Νεοημερολογιτισμός - Οικουμενισμός» (Β΄εκδοσις) γράφει μεταξύ αλλων ότι: ".... ὁ Νεοημερολογιτισμός, ἐπεβλήθη πρωτίστως ἐξ ἀπόψεως διαδικασίας, καταφώρως ἀντικανονικά καί πραξικοπηματικά».
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι προσθέτει: «Ἡ ἐνέργεια, ὅμως, αὐτή ὑπῆρξεν ὄχι μόνον πραξικοπηματική — ἀντικανονική, ἀλλά καί ἀντορθόδοξος καί ὅλως ἀντιεκκλησιαστική, λαμβανομένου ὑπ' ὄψιν, ὅτι ἡ παπική ἑορτολογική καινοτομία ἔχει καταδικασθεῖ, μετ' ἐπιτιμίου καί ἀναθέματος, ὑπό τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων, συνελθουσῶν εἰς τήν Κωνσταντινούπολιν κατά τά ἔτη 1583, 1587 καί 1593.Ἡ νεοημερολογιτική αὐτή ἑορτολογική παπική καινοτομία ἐπιβληθεῖσα, ὡς εἴπομεν, μετά ἀπό σειράν ἀντικανονικῶν καί ἀντορθοδόξων ἐνεργειῶν, καί ἐπί καταπατήσει τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος, εἶχε ἕνα καί μοναδικόν σκοπόν, τήν οἰκουμενιστικήν "ΠΑΓΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΝ ΕΝΩΣΙΝ" δηλαδή τήν ἕνωσιν τῆς Ὀρθοδοξίας, ἤτοι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, μέ τάς ἄλλας "χριστιανικάς ἐκκλησίας" καί "ὁμολογίας", δηλαδή μέ τάς αἱρέσεις, ὡς εἶναι ὁ παπισμός, ὁ προτεσταντισμός κλπ.Τοῦτο προκύπτει ἀπό τήν οἰκουμενιστικήν Ἐγκύκλιον τοῦ Φαναρίου τοῦ ἔτους 1920, ἡ ὁποία εἶναι ὁ καταστατικός χάρτης τοῦ νεοημερολογιτισμοῦ — οἰκουμενισμοῦ, ἔνθα ρητῶς ἀναφέρεται, ὅτι ἡ "οἰκουμενιστική ἕνωσις" θά ἐπιτευχθῆ: "α) Διά τῆς παραδοχῆς ἑνιαίου Ἡμερολογίου πρός ταυτόχρονον ἑορτασμόν τῶν μεγάλων χριστιανικῶν ἑορτῶν ὑπό πασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν".
Καί καταλήγει: "Κατά συνέπειαν ἡ ἐνέργεια αὐτή τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ παπικοῦ ἡμερολογίου ἦτο καταφώρως ἀντικανονική, καί ἀντιεκκλησιαστική, δηλαδή ὄχι μόνον διά τόν τρόπον πού ἐπεβλήθη, καί διότι κατεπατήθησαν καί ἀποφάσεις Πανορθοδόξων Ἁγίων Συνόδων, ἀλλά καί ὡς ἐκ τοῦ σκοποῦ της, διότι ἦτο ἐνέργεια εὐθέως στρεφομένη κατά τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ὑπέρ τῆς παναιρέσεως τοῦ προτεσταντικοῦ καί παπικοῦ Οἰκουμενισμοῦ".
Καί εν μικρόν σχόλιον: "Δέν νομίζουμε πώς καί στό κείμενο αυτό του Επισκόπου Κηρύκου θά διακρίνετε υφος πολλών Καρδιναλίων, διότι ο Επίσκοπος με τον παραπάνω πρόλογό του απλώς εκθέτει και ελέγχει την απαρχήν μιάς ζοφεράς πραγματικότητος οικουμενιστικής αποστασίας, την οποίαν μόνον οσοι πράγματι αποφαίνονται (καί δέν ειναι ολίγοι) μέ υφος 70 Καρδιναλίων … δεν θέλουν η δεν ημπορούν να τήν εννοήσουν"
Τις τελευταίες μέρες τα σχόλια του "Μεσογαίας" Κηρύκου παρακολουθώ και εκπλήττομαι με την ταπείνωση του ανδρός. Παλαιότερα ο ίδιος απαντούσε. Τώρα κάποιον "υπηρέτη" βάζει και ο ίδιος με ύφος δεν ξέρω και εγώ πόσων καρδινάλιων αποφαίνεται! Ούτε ο Πάπας στην εποχή μας δεν μιλά δι΄ αντιπροσώπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνδειξη κι αυτό του πόσο μπορεί κανείς να εμπιστευθεί κάποιους του Παλαιού Ημερολογίου, που έχουν καβαλήσει το καλάμι.
================
Ολα σε ενοχλουν εσενα στο πατριον Εορτολογιον, τον Μεσσογαιας των νεοημερολογιτων που κανει ""αγιασμους στο ROTARY CLUB"" δεν σε ενοχλη, δεν ντρεπομαστε λεω, δεν πας και εσυ με αυτους που συλειτουργουν με τον Παπα και το ΠΣΕ, να ησυχασουμε!!!!!
Από πότε η απάντηση σε προσωπική επιστολή συνιστά εισπήδηση; Δεν μπορεί ο Π.Α. να κρύψει το μένος του εναντίον του Πειραιώς; Κουβέντα για την σωρεία αργούντων για την Εκκλησία της Σερβίας Κανόνων, που ρητά αναφέρει ο Πειραιώς. Ενώ γνωρίζει καλά ο Π.Α. ανακαλεί υποθέσεις άσχετες όπως την περίπτωση Νικοδήμου Γκατζιρούλη που πολλάκις έχει καταφερθεί εναντίον του, που η εκλογή του είχε κανονικά ελαττώματα αφού εξελέγη από αριστείνδην σύνοδο ή του Παντελεήμονα Μπεζενίτη, τον οποίο για άγνωστους λόγους από το blog του υπερασπίστηκε μέχρι τέλους, ασφαλώς όχι κηδόμενος της κανονικής τάξεως. Δεν τον συγκίνησε φαίνεται η κανονική «δημοκρατικότητα»της Ελλαδικής Εκκλησίας, ὀπου χρειάστηκε πάνω από μιά δεκαετία για να οδηγηθεί στην καθαίρεση Μπεζενίτη με τόσα κατεγνωσμένα κανονικά και ποινικά εγκλήματα που κατασκανδάλισαν τον πιστό λαό και έσυραν στα ΜΜΕ λοιδωρούμενη την Εκκλησία. Αυτά φαίνεται αποτελούν παρωνυχίδα στην θεολογική ευαισθησία του Π.Α. Δεν πληγώνει την θεολογική του ευαισθησία ότι μια αυτοκέφαλη εκκλησία δεν έχει ως οργανισμός την δυνατότητα να «χωνέψει» την διαφορετικότητα, αλλά προτιμά να κομματιάσει την Εκκλησία. Άραγε με την λογική του πόσες φορές έπρεπε να είχε καθαιρεθεί ο μακαρίτης Καντιώτης; Το χειρότερο είναι ότι αν όντως οι δύο ψευδοφιλέλληνες ηρακλειδείς του Σέρβου Πατριάρχου απειλήθηκαν από τις δυνάμεις κατοχής της Σεβίας ότι θα οδηγηθούν σέ διεθνές δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου (συνεργάτες του Μιλόσεβιτς) αν δεν «ξεφορτωθούν» τόν Αρτέμιο και αυτοί για προκάληψη αφού αγιοκατάταξαν τον Γέροντά τους, αργότερα «αποκεφάλισαν» τον παραδελφό τους συνιστά τραγική έκπτωση που πρέπει και ο Π.Α. να σχολιάσει και ενώνουμε την φωνή μας με τη δική του. Αν όντως η Απόφαση της Σερβικής Εκκλησίας δεν πάσχει γιατί δεν εγκαλείται επισήμως ο Πειραιώς; Και ένα τελευταίο. Δεν τον είδαμε να συγκινείται από την «περιπέτεια» των Τυάνων και Απαμείας, προσωπικών επιλογών του Παναγιωτάτου, όπου σταθερά ο συντάκτης αλλοιθωρίζει, όταν με συνοπτικές διαδικασίες τύπου Πατριαρχείων και άνευ επισήμου κατηγορητηρίου οδηγήθηκαν σε αργία. Αλλά τα δικά μας είναι σύκα και ζουπιούνται τα ξένα είναι καύδια και βροντάνε. Ετσι το μόνο που μένει είναι το άκριτο μένος του Π.Α. κατά του Πειραιώς.
ΑπάντησηΔιαγραφή