Ομολογία

«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΝΑΟΣ»

(Η πύλη του Ουρανού – Γεν. 28,17)

ΜΕΡΟΣ Α΄

Έχω την γνώμη – αίσθηση, ότι εξ αιτίας του κορονοϊού, πολλές συνειδήσεις Ορθοδόξων Χριστιανών αποτελούν την θεμελίωση ενός εκκλησιολογικού μετασχηματισμού που επιδιώκει η Νέα τάξις πραγμάτων.

Η πληθωρική δηλ. παρεμβολή του «Φόβου» ακύρωσε τα ορθόδοξα συνειδησιακά στηρίγματα πολλών ανθρώπων και τους οδήγησε – με τη βοήθεια της Διοίκησης της Εκκλησίας – σε αναθεωρητικό «πυρετό» έναντι του Ι. Ναού, έναντι των αγίων εικόνων, έναντι των συνανθρώπων τους και, το πιο τραγικό, έναντι της Θ. Κοινωνίας.

Φοβούμενοι τον πυρετό του κορονοϊού, εδημιούργησαν «πυρετό» νέων εσωτερικών τοποθετήσεων, νέων αξιολογήσεων, αντιεκκλησιαστικών στη θεωρητική τους βάση.

Βλέπω και καθηγητές, όπως τον κ. Τσελεγγίδη, να κατακερματίζει την πίστη, ισχυριζόμενος ότι:

- Στην Θ. Κοινωνία δεν υπάρχει θέμα μετάδοσης του ιού, διότι αφορά τη σχέση ανθρώπου με το Θεό.

- Ομοίως για την προσκύνηση των αγίων εικόνων και λειψάνων, ενώ εντός του Ι. Ναού, στη «σχέση ανθρώπου με άνθρωπο» ο ιός μεταδίδεται!

Οφείλουμε με όλα τα εκκλησιαστικά – πατερικά μέσα ν’ απομακρύνουμε τη εντροπική άνοδο της (κυρίαρχης) υποκειμενικότητας στην Εκκλησία. Δυστυχώς, αυτή είναι η μόλυνση του οικουμενισμού, η εφάμαρτη υποκειμενικότητα.

Κύριε Τσελεγγίδη, ολόκληρος ο Ι. Ναός και οι εκκλησιαζόμενοι, αποτελούν «σχέση ανθρώπου με το Θεό».

Μπορεί στους εκκλησιαζομένους να υπάρχει η επιμέρους πολυσθενής ατομική νόηση – πίστη αλλά όλοι μαζί αποτυπώνουν ενώπιον του Θεού το κοινό ίχνος της ορθοδόξου πίστεως. Πιο απλά, σύμφωνα με την Φυσική, μετέχουν σε τρεις πνευματικές κινήσεις: Ο καθένας χωριστά προς το Θεό (1^η κίνηση), ο καθένας προς τον πλησίον του αγαπητικά, εν Θεώ (2^η κίνηση) όλοι μαζί (3^η κίνηση), πάλι προς το Θεό. Αυτό εκφράζει και η Λειτουργική συνείδηση, λέγοντας: «Αγαπήσωμεν αλλήλους ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν…».

Φλυαρούν κάποιοι ιστολόγοι (ο Π. Τελεβάντος για παράδειγμα) ισχυριζόμενοι, ότι:

- Η Σερβία έχασε ένα επίσκοπο.

- Η Ρωσία τρεις (επίσης) επισκόπους.

- Η Ρουμανία ένα επίσκοπο.

- Σε γνωστά Μοναστήρια έχασαν την ζωή τους περίπου εκατό Μοναχοί-ες.

Ερώτημα: Πώς είσθε σίγουρος, κ. Τελεβάντε, ότι προσβλήθησαν-νόσησαν εντός του Ι. Ναού; Γνωρίζετε, λοιπόν, τόσο καλά, το ευρύτερο πλαίσιο των συνηθειών τους, των συνθηκών τους, το ύφος και το ρυθμό της ζωής τους; Το σημαντικότερο, την πίστη τους;

Να υπογραμμίσουμε, ότι την εξέλιξη του καταμερισμού της προσβολής εκ του ιού μεταξύ των ανθρώπων, μόνο ο Θεός γνωρίζει, μιας και τα μικρόβια και οι ιοί είναι υποτακτικοί του και εκείνος ρυθμίζει – επιτρέπει ποιος θα προσβληθεί, ποιος θα πεθάνει.

Εύκολα, κ. Τελεβάντε, κάποιοι ιατροί-λοιμοξιολόγοι, ασθενείς στην πίστη, θα έλεγαν (συκοφαντώντας) ότι φταίει η Θ. Κοινωνία.

Βλέπουμε λοιπόν, ότι ο γιγαντισμός του ορθολογισμού κλιμακώνεται σε μετρήσιμα επίπεδα, δηλ. υπάρχουν:

- Οι αρνητές της πίστεως, που συκοφαντούν την Θ. Κοινωνία.

- Οι «πιστοί», που βλέπουν ανοσία μόνο στη σχέση «ανθρώπου προς το Θεό» και όχι στους Ι. Ναούς, και τέλος οι όντως πιστοί, που δεν εφευρίσκουν συναρμογές πίστεως μεταξύ ανθρώπων και Θεού αλλά δέχονται ανεπιφύλακτα την διδασκαλία της Εκκλησίας, ότι δηλ. και οι Ι. Ναοί παρέχουν ασφάλεια.

Αφήνοντας την θεολογική πολυσημία ιστολόγων και καθηγητών, που υπακούουν στην φορμαλιστική λογική της «ΜΑΣΚΑΣ», ας παρατηρήσουμε τον δονούμενο εκ της φοβίας περίγυρο, που αποφεύγει τον «συνωστισμό» στους Ι. Ναούς και το φρόνημα των Πατέρων που δεν υπακούει στην «Εκκλησιαστική καταστολή». Ο Ι. Χρυσόστομος στην ομιλία του (λβ΄) στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο υπογραμμίζει:

«Και γαρ οικία κοινή πάντων εστιν η Εκκλησία και κυριωτέρα αύτη η οικία. Τι γαρ ουχί ενταύθα μέγα και φρικώδες; και γαρ η Τράπεζα αύτη, πολλώ τιμιωτέρα εκείνης (της εν οικία δηλ. ημών) και ηδίων και η λυχνία (ήτοι η κανδύλα) της λυχνίας· και ίσασιν όσοι μετά πίστεως και ελαίω Χρισάμενοι, νοσήματα έλυσαν».

Σχολιάζει ο Αγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης («ΝΕΑ ΚΛΙΜΑΞ»):

«Και απλώς ειπείν, εις την Εκκλησίαν πηγαίνωντας αδελφέ, εκεί έχεις να απολαύσης τα Θεία Μυστήρια του σώματος και αίματος του Κυρίου· Εκεί έχεις να ακούσης περί θείων δογμάτων, περί θείων εντολών, περί εξηγήσεων των αγίων Γραφών, περί λόγου Θεού και ουρανίου διδασκαλίας· Εκεί θέλεις αγιάσει τας πέντε αισθήσεις του σώματός σου και τας πέντε νοεράς αισθήσεις της ψυχής σου· Εκεί θέλεις ιατρεύσει τας ασθενείας σου· Πώς; και με τι τρόπον; Εάν μετά πίστεως χρισθής από το έλαιον των κανδηλών, όπου καίουν εν τη Εκκλησία· Έτσι το βεβαιοί ο Χρυσολόγος Ιωάννης» (λβ΄ ομιλία στο κατά Ματθαίο).

Συν Θεώ, θα συνεχίσω στο επόμενο άρθρο.

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ