Ομολογία

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ 

ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ

Προς «ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΤΥΠΟΝ» - Ανοικτή Επιστολή

Κ. Διευθυντά της εφημερίδος «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ», χαίρε εν Κυρίω. Στο φύλλο της εφημερίδος (30/11/2018) δημοσιεύθηκε ομολογιακό άρθρο του Γέροντας Σάββα Λαυρεώτου με τίτλο: «ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ». Στο τέλος του άρθρου υπάρχει υστερόγραφο της εφημερίδος, στο οποίο τονίζεται ότι ο «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» αγωνίζεται «εντός της Εκκλησίας και δια της εκκλησίας», υπακούοντας στη γραμμή των Πατέρων του.

Μια προλογική, θεμελιακή διευκρίνιση – παρέμβαση, πριν εκφράσω τις αντιρρήσεις μου. Δεν ειμαι «σημερινός» αναγνώστης – συνεργάτης του «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ». Μετά την περιδίνηση της επταετίας (1967-74) και στην εκκλησιαστική περίοδο της μεταπολίτευσης, φιλοξενήσατε πολλά υπομνήματά μας ως φοιτητών (από το Πανεπιστήμιο Πατρών), στην προσπάθειά μας να συμβάλλουμε στην εμπέδωση της δικαιοσύνης στην Εκκλησία, μιας και τότε ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ είχε εκθρονίσει (άδικα και αναπολόγητα) τους 12 σεπτούς, εκλεκτούς ιεράρχες. Να υπενθυμίσουμε σύντομα – ιστορικά (φιλοξενηθέντα) άρθρα – υπομνήματα.

- Υπόμνημα προς κ. Κων. Καραμανλήν (15-4-75) από 82 φοιτητές του Πανεπιστημίου Πατρών για το Εκκλησιαστικό ζήτημα (των 12).

- Υπόμνημα φοιτητών για το σχέδιο συντάγματος (Ιανουάριος 75). Πολλές υπήρξαν, επίσης, και οι κοινοποιήσεις (επιστολές) προς τον «ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΤΥΠΟΝ»:

- «ΝΕΟΙ ΣΤΟ ΡΟΤΑΡΥ» (12-8-71)

- Υπόμνημα προς Ι. Σύνοδον (Δια την ηθικήν και Εκκλησιαστικήν κατάστασιν) (Μάιος 1974)

- Συμπαράσταση στον π. Γρηγόριο Χατζηνικολάου στη Βέροια, λόγω διώξεών του, για καταγγελία Προσκοπισμού – Μασωνίας (Δεκ. 1975).

- Διαμαρτυρία προς Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ.κ. Χριστόδουλο, για την προσπάθειά του να εισάγει αρμόνιο στον Ι. Ναό Αγ. Νικολάου (Θ. Λειτουργία Σαββάτου), λόγω Α΄ Συνεδρίου της Χ.Ν.Ε.Α. (Χριστιανικής Νεολαία Δημητριάδος).

- Υπομνήματα για επαναφορά των 12 Ιεραρχών.

Ως φοιτητές δεν εκφράσαμε απλά τη συλλογική μας αντίληψη για την Εκκλησία, αλλά συμμετείχαμε και στις φοιτητικές εκλογές, ως «Ορθόδοξη Φοιτητική Παράταξη».

Να σημειώσουμε, ότι τα υπομνήματα – διαμαρτυρίες τα υπέγραφαν και φοιτητές αριστερών παρατάξεων (ΠΣΚ, ΠΑΣΠ, κλπ). Βιώνοντας την Ορθοδοξία ως πράξη, δηλ. στάση και σύνθεση ζωής, αποσαφηνίζαμε στους συναδέλφους – φοιτητές, με μια διαλεκτική διαπάλη, την προσέγγιση της Ορθοδοξίας και ήμασταν σεβαστοί και από τους χουντικούς και από τους Μαρξιστές.

Η Ορθοδοξία δεν είναι αοριστία, ύβρεις ή υπεκφυγές. Εάν υπήρχε στο Πανεπιστήμιο, τότε, «διαλεκτική» ή υβρεολόγιο Λωρίτου – Τελεβάντου, τότε ασφαλώς το κοινωνικό – ιστορικό γίγνεσθαι της Φοιτητικής ζωής θα είχε αποβάλλει τα στοιχεία αυτά από τον φοιτητικό περίβολο, ως «μικρόψυχες» ή «στενές» πρακτικές. Στο σημείο αυτό, κ. Διευθυντά του «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ», με την κεκτημένη ταχύτητα της εποχής εκείνης, πολύ σας παρακαλώ αναλύστε – τεκμηριώστε, ποιοι είναι οι αγώνες «εντός Εκκλησίας» και «δια της Εκκλησίας».

Η συνδυαστική χρήση του υστερόγραφου, υιοθετεί νομοτελειακά, ότι δεν εγκρίνεται τις θέσεις του π. Σάββα, των αγιορειτών Πατέρων και πολλών άλλων, που έχουν διακόψει το μνημόσυνο των αιρετικών επισκόπων, ενώ είναι αγωνιστική πραγματικότητα της Εκκλησίας. Οι σύγχρονες θέσεις του «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ» αποτελούν αντικατοπτρισμό του αγωνιστικού παρελθόντος του.

Μέσα από την ανίχνευση και καταγραφή των εποχών, προσωπικά, έχω κατασταλάξει στο συμπέρασμα, ότι: ο «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» βρίσκεται σε αγωνιστική ύφεση…

Με τιμή

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ