Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

ΕΝΟΧΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ «Τρελογιάννης»



ΕΝΟΧΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ
Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ «Τρελογιάννης
»



ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Ιδου η ταυτοτητα του θρασυδειλου κουκουλοφορου γεροντοπληκτου Αραβοαιγυπτιου Τρελογιαννη. Δεν μοιαζει για Τζιχαϊστης στην φατσα και στον ...λογο; Σαν και τον αλλο εκει τον ...Μεθυσμενο της Κιναιδοχωρας που χυδαιολογει σαν γεροντοπληκτος αλητης;

Δεν έχει τον στοιχειώδη ανδρισμόν


Ο υπεύθυνος του Ιστολογίου «Τρελογιάννης» παραμένει ανώνυμος, διότι δεν έχει εντιμότητα ούτε τον στοιχειώδη ανδρισμόν. Κρύπτεται διότι είναι θρασύδειλος. Είναι ένοχος ηλεκτρονικού εγκλήματος ως χυδαίος υβρστής και οικτρός συκοφάντης. Δεν τολμά να εμφανισθή εις το φως της δημοσιότητος, διότι «πας ο φαύλα πράσσων μισεί το φως και ουκ έρχεται προς το φως, ίνα μη ελεγχθή τα έργα αυτού»(Ιω. γ  20).



Ζητώ την άμεσον αυτεπάγγελτον επέμβασιν του Εισαγγελέως να ανεύρη και να διώξη ποινικώς τον δράστην αυτόν του ηλεκτρονικού εγκλήματος.

Επί τη ευκαιρία, ποιούμαι έκκλησιν προς τους πραγματικούς και επωνύμους υπευθύνους όλων των Ιστοσελίδων να μη δημοσιοποιούν ποτέ απαντήσεις και παρεμβάσεις ανωνύμων. Πρέπει να επικρατήση σοβαρότης και υπευθυνότης. Το Διαδίκτυον έγινε χώρος «φθηνού κοτσομπολιού» εις μεγάλην έκτασιν. Επιβάλλεται να αναβαθμισθή το Διαδίκτυον. Να γίνη μέσον και όργανον αντικειμενικής ενημερώσεως, διαφωτίσεως και διαπαιδαγωγήσεως του λαού, κυρίως της νεολαίας. Το κοινόν οφείλει να επιλέγη τας Ιστοσελίδας αυτής της κατευθύνσεως.



Αισχύνη και καταισχύνη, π. Θωμά Βαμβίνη

Δυστυχώς, ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος Βλάχος, ο οποίος έχει προτείνει την αναξίαν αγιοκατάταξιν του Ιερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ, δια των συνεργατών του, επέλεξε δια να δασυρθώ και συκοφαντηθώ το ως άνω Ιστολόγιον «Τρελογιάννης» του ελεεινού και παναθλίου ανωνύμου εγκληματίου, ο οποίος, ως προς την επωνυμίαν του, ηρκέσθη να αποκαλύψη αορίστως μόνον ότι έχει τοποθεσίαν την Αίγυπτον.



Ιδού λοιπόν πως με συκοφαντεί, αναισχύντως και αδιαντρόπως, ο άμεσος και στενός συνεργάτης του κ. Ιεροθέου π. Θωμάς Βαβμίνης, τον οποίον έφερε μαζί του εις Ναύπακτον από την Μακεδονίαν. Ούτος ο π. Θωμάς ετροφοδότησε το εν λόγω Ιστολόγιον του τρελλού και ανισορρόπου ανωνύμου με την εξής ειδεχθή και πρόστυχον συκοφαντίαν του εναντίον μου. Αυτά τα ψευδολογικά, συκοφαντικά, ανυπόστατα και ανύπαρκτα έγραψεν εις βάρος μου αυτός o ιερεύς:

«Δηλαδή κατά τον π. Ι.Δ., ο,τι είναι καταγεγραμμένο στην Αγία Γραφή δεν χρειάζεται να γίνη προσωπικό μας βίωμα, προσωπική μας εμπειρία. Αρκεί να το ξέρουμε ότι είναι καταγεγραμμένο και σωθήκαμε… Συνεπώς, κατά τον π. Ι. Δ., δεν χρειάζεται να καταγράφονται και να διαβάζονται οι εμπειρίες και οι βίοι των Αγίων, που αποτελούν την επαλήθευση του Ευαγγελίου, οπότε, ως περιττά θα πρέπει να εξαφανίσουμε τα Συναξάρια της Εκκλησίας».



Πρόκειται περί απάτης !  Πρόκειται περί ανεντιμότητος !  Πρόκειται περί ελεεινότητος !  Πρόκειται περί παναθλιότητος !  Πρόκειται περί διαβολικής ψευδολογίας !  Πρόκειται περί σατανικής συκοφαντίας !  Ασχημονεις αθεοφοβως και αδιαντροπως, π. Θωμά Βαμβίνη, πως τολμάς να λειτουργής ενώπιον του θείου Θυσιαστηρίου με τοιαύτην πόρωσιν της συνειδήσεώς σου; Ούτε Θεόν φοβείσαι ούτε ανθρώπους εντρέπεσαι; Αίσχος !  Εντροπή !  Αισχύνη και καταισχύνη, π. Θωμά Βαμβίνη ! Πότε και που έγραψα εγώ αυτά τα εκτρωματικά και αποβράσματα της διεφθαρμένης διανοίας σου;  Εάν έχης ιερατικήν τιμήν, προσωπικήν αξιοπρέπειαν και την στοιχειώδη εντιμότητα, θα παρουσιάσης τον τίτλον του σχετικού κειμένου μου, την συγκεκριμένην σελίδα και εντός εισαγωγικών ακριβώς αυτάς τας φράσεις της αισχράς και βορβορώδους συκοφαντίας σου. Και επειδή ουδαμού υπάρχουν αι τοιαύται δήθεν φράσεις μου, ερρίφθης εις βαθύ βάραθρον ανυποληψίας.



Ο ....δεξιος βραχιων - κατα το Ζηζιουλιον υποδειγμα του Αρχιαιρεσιαρχου Βαρθολομαιου - του μητροπολιτου Ναυπακτου Ιεροθεου, πατηρ Θωμας Βαμβινης ο Γιαννιτσιωτης.

Η τελειότης και η πληρότης της θείας Αποκαλύψεως

Η εκ της Αγίας Γραφής και της Ιεράς Παραδόσεως δοθείσα εις την Εκκλησίαν του Χριστού θεία Αποκάλυψις είναι τελεία και πλήρης και δεν επιδέχεται ουδεμίαν συμπλήρωσιν.

 

Η αντίληψις ότι η θεία Αποκάλυψις είναι ατελής και έχει ανάγκην συμπληρώσεως είναι αιρετική δοξασία. Αποκάλυψις = «γνωστοποίησις αγνώστων και κρυφών στοιχείων - Η φανέρωσις εις τους ανθρώπους μυστικών θεϊκών αλήθειών» (Λεξικόν Γ. Μπαμπινιώτη). Συνεπώς, κάτι το αποκαλυπτόμενον είναι νέον στοιχείον και ως νέον είναι διαφορετικόν από τα προϋπάρχοντα. Τι λοιπόν απεκαλύφθη εις το δίδυμον Σωφρονίου Σαχάρωφ και Ναυπάκτου Ιεροθέου, το οποίον δεν περιέχεται εις την θείαν Αποκάλυψιν; Εάν μεν περιέχεται εις την Αποκάλυψιν, τότε είναι γνωστόν και είναι περιττή η εκ νέου αποκάλυψίς του. Εάν όμως δεν περιέχεται εις την Αγίαν Γραφήν, εις τους Δογματικούς Όρους, εις τους ιερούς Κανόνας, εις τα Πατερικά κείμενα και εν γένει εις την Διδασκαλίαν της Ορθοδόξου Εκλησίας του Χριστού, τότε ως διαφορετικόν της άπαξ δοθείσης θείας Αποκαλύψεως δεν προέρχεται από τον Θεόν και πρέπει να μη γίνη δεκτόν. Κατά τον Απόστολον Παύλον, «και εάν ημείς η άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζηται υμίν παρ’ ο ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω. Ως προειρήκαμεν, και άρτι πάλιν λέγω· ει τις υμάς ευαγγελίζεται παρ’ ο παρελάβετε, ανάθεμα έστω (Γαλ. α  8-9).



Υπάρχει πλήθος πειστηρίων εις την Καινήν Διαθήκην δια των οποίων αποδεικνύεται ότι ο Χριστός ετελείωσε το έργον του, το οποίον βασικώς ήτο η αποκάλυψις εις τον κόσμον του αλήθινού Θεού και της αληθινής Πίστεως. Ιδού τινα τοιαύτα χωρία:

«Καθώς έδωκας αυτώ εξουσίαν πάσης σαρκός, ίνα παν ο δέδωκας αυτώ δώση αυτοίς ζωήν αιώνιον. Αύτη δε εστιν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν. Εγώ σε εδόξασα επί της γης, το έργον ετελείωσα ο δεδωκάς μοι ίνα ποιήσω… Εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις… Τα  ρήματα α δέδωκάς μοι δώδεκα αυτοίς, και αυτοί έλαβον, και έγνωσαν αληθώς ότι παρά σου εξήλθον και επίστευσαν ότι συ με απέστειλας… Εγώ δέδωκα αυτοίς τον λόγον σου… Ο λόγος ο σος αλήθειά εστι… Την δόξαν ην δέδωκάς μοι δέδωκα αυτοίς… Και εγνώρισα αυτοίς το όνομά σου» (Ιω. ιζ  2, 3, 6, 8, 14, 17, 22, 26).

Επίσης ο Ιούδας εις την θεόπνευστον Επιστολήν του (στ. 3) γράφει:



«Ανάγκην έσχον γράψαι υμίν παρακαλών επαγωνίζεσθαι τη άπαξ παραδοθείση τοις αγίοις πίστει».

Ερμηνεία Παν. Ν. Τρεμπέλα: «Ηναγκάσθην από τας περιστάσεις να σας γράψω δια να σας προτρέψω να αγωνίζεσθε με δύναμιν υπέρ της πίστεως, η οποία δια του προφορικού κηρύγματος παρεδόθη μια φορά για πάντα εις τους Χριστιανούς».



Εις την ιδίαν αυτήν επιστολήν (στ. 20) περιέχονται και αυτά:

«Υμείς δε, αγαπητοί, τη αγιωτάτη υμών πίστει εποικοδομούντες εαυτούς, εν Πνεύματι Αγίω προσευχόμενοι…».

Εδώ σαφώς εκφράζεται η ακεραία και ωλοκληρωμένη χριστιανική πίστις, ως να μη υπάρχη ουδέν κενόν προς συμπλήρωσιν.



Ο αείμνηστος κορυφαίος Καθηγητής της Δογματικής εν τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Ανδρούτσος έγραψε τα εξής περί της θείας Αποκαλύψεως:

«Η Αγία Γραφή και η Ιερά Παράδοσις είναι αι αυθεντικαί πηγαί του θείου λόγου… Το περιεχόμενον της Πίστεως πορίζει ημίν η Αποκάλυψις, ήτοι η του Κυρίου και των Αποστόλων διδασκαλία» (Δογματική της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, σελ. 3).



Ψευδοθεολογών ο άστατος, ακατάστατος, αθεολόγητος και ανώνυμος «Τρελογιάννης» (Ιστολόγιον ως ανωτέρω) κατηγορεί και ειρωνεύεται εμέ ότι δεν δέχομαι ότι «η Θεολογία προϋποθέτει την αποκάλυψιν του Θεού εις τον θεολόγον».



Ανόητε, άφρων και παράφρων «Τρελογιάννη» (εφ’ όσον παραμένεις ανώνυμος, να δέχεσαι οιονδήποτε χαρακτηρισμόν εις βάρος σου), η Θεολογία είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να ερμηνεύση την υφισταμένην θείαν Αποκάλυψιν. Με χλευάζεις και δι’ αυτήν την θεολογικώς παραδεδεγμένην θέσιν μου. Δεν αξίζεις να σου δίδεται σημασία από ουδένα. Απαντώ όμως εις τας υβριστικάς βλακείας σου, όπως και εις τας τοιαύτας του μεθυσμένου «αμεθύστου» (Ιστολόγιον) δι’ όσους τυχόν επισκέπτονται τας ανυπολήπτους Ιστοσελίδας σας.



Αδιάντροπε και αναίσχυντε «Τρελογιάννη», επί παραδείγματι, ο Καθηγητής της εν Βοστώνη Ορθοδόξου Θεολογικής Σχολής Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Α. Παπαδόπουλος γράφει ότι: «η θεία Αποκάλυψις διερευνάται και αναπτύσσεται υπό της Θεολογίας» (Επίτιμος Δογματική της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, σελ. 26). Επίσης, ο προαναφερθείς Καθηγητής Χρήστος Ανδρούτσος έγραψε και τα εξής περί της διαφυλάξεως και της ερμηνείας της θείας Αποκαλύψεως: «Η Εκκλησία είναι ο φύλαξ και ο αυθεντικός ερμηνεύς της Αποκαλύψεως, εξηγουμένη αυθεντικώς την Γραφήν και την Παράδοσιν (ε.α. σελ. 9).

Θα ακολουθήση και το Β  μέρος των απαντήσεών μου.

Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Κ. Διώτης

Θεολόγος και Δημοσιογράφος

Πατησίων 5 – 104 31 Αθήναι –

Τηλέφωνα: 2105243400, 6938566716 – FAX: 2105243400

email: patrologiakepe@yahoo.gr


ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΤΥΧΟΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ του Παλαιμαχου Αγωνιστου Θεολογου Γεροντα π. Ιωαννη Διωτη.





ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ

ΤΥΧΟΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗΣ

ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ      



του Παλαιμαχου Αγωνιστου Θεολογου

 
Γεροντα π. Ιωαννη Διωτη. 


                                                   11ον


Κοινα κακοδοξίαι Σωφρονίου κα εροθέου
σα καταγράφει Ναυπάκτου, κατ’ νεξέλεγκτον λευθέραν πόδοσιν, κα προβάλλει μ συγκράτητον νθουσιασμν πρς διδαχν τν ναγνωστν του π συζητήσεις του μ τν  Σωφρόνιον πηχον κατ’ ξοχν τς προσωπικάς του δέας κα πόψεις, διότι νεκήρυξε κα νεγνώρισεν ς «γιον» τν Σωφρόνιον Σαχάρωφ. Κατέγραψεν ατ ς λεχθέντα π το ερομονάχου Σωφρονίου κατ τς μετ’ ατο συζητήσεις του, κατ’ λευθέραν πόδοσιν μετ τς συζητήσεις, κ τν στέρων, ς πληροφορε διος. δημοσίευσε δ ατ ες τ λεγχόμενον βιβλίον του περ το Σωφρονίου  «ΟΙΔΑ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤ» 13 τη μετ τν κδημίαν το Σωφρονίου κα πομένως εχε τν δυνατότητα ν παρουσιάσ τ λεχθέντα κατ τς συζητήσεις πως θελε κα ν προσθέσ οαδήποτε λλα, φο δν πρχε κα δν θ πάρξ δυνατότης λέγχου τς κριβείας ατν. Πάντως, ς γράφη νωτέρω, πάντα τ παρουσιαζόμενα π το Ναυπάκτου ς λεχθέντα κα γραφέντα π το ερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ εναι κα πόψεις το δίου.
Ναυπάκτου υοθετε τ το «γίου» του Σωφρονίου κα προβάλλει ατά: «Ο Μοναστικς δελφότητες ν χουν πάνω π 12 μοναχούς, κατ τ πρότυπο τς ποστολικς μάδος, δν γίνεται ποδοτικ ργασία» (σελ. 312).
Διατί γνοον κα ο δύο ατο τι μεγάλη πνευματικ κμ το Μοναχισμο, μ πλθος εραποστολικν, φιλανθρωπικν κα στηρικτικν τς κκλησίας ργων, πρξεν ες περιόδους κατ τς ποίας πολλ Μοναστήρια εχον κα χιλιάδας κόμη Μοναχν;


 «Μερικο θέλουν ν συνδυάσουν τν γγαμη ζω μ τν γλυκύτητα τς προσευχς, πως τν ζον ο σκητές. λλ ατ δν μπορε ν πραγματοποιηθ. Γι’ ατ κα στενοχωρονται κα πελπίζονται.   νοερ προσευχ θέλει καθαρότητα ψυχς κα σώματος (ο γγαμοι δν χουν καθαρότητα;). Θ πρέπει ν τος καθοδηγομε διακριτικ κα ν τος λέμε τι εναι καλύτερα ν σταματήσ προσευχή, παρ ν διακοπ πικοινωνία μ τ λλο μέρος τς συζυγίας κα ν διαλυθ οκογένεια» (σελ. 314).
λλη νοησία ατ το «γίου» Σωφρονίου Σαχάρωφ κα το Ναυπάκτου κ. εροθέου. χομεν πλθος γγάμων γίων, μεταξ τν ποίων κα ζεύγη γγάμων γίων. Δν πάρχουν γιογραφικ κα Πατερικ ρείσματα τς πεπλανημένης διδασκαλίας το ερομονάχου Σωφρονίου τι πρέπει ν σταματ προσευχ τν γγάμων κα διαιτέρως «νοερ προσευχή», ποία εκόλως ποκρύπτεται π τ τερον μέρος τς συζυγίας, ταν παιτον τοτο εδικα συνθκαι συμβιώσεως. προσευχ εναι ναπνο τς ψυχς, Σωφρόνιε κα γιε Ναυπάκτου, πως διδάσκει γιος Γρηγόριος Θεολόγος. Διακόπτεται ναπνοή;
Σωφρόνιος κα Ναυπάκτου πλαγίως θέτουν ν μφιβόλ τν «καθαρότητα ψυχς κα σώματος» τν γγάμων. « νοερ προσευχ θέλει καθαρότητα ψυχς κα σώματος», κάτι τ ποον δν συνδυάζεται μ τν «γγαμη ζωή», ς χει διατυπωθ τ ς νω κείμενον. Δν νέγνωσαν Δεσπότης κα Σωφρόνιος τι «Τίμιος γάμος ν πσι κα κοίτη μίαντος» (βρ. ιγ΄ 4), ταν κοίτη το γάμου φυλάσσεται καθαρ π τν μολυσμν παντς εδους;
Εναι κρως πεπλανημένη, δικαιολόγητος κα νεξήγητος υοθετηθεσα π το Ναυπάκτου ποψις το Σωφρονίου Σαχάρωφ τι «γλυκύτης τς προσευχς» ξαρτται π τν γάμον τν γαμίαν. Ο Μοναχο κα ο γγαμοι δν χουν διαφορετικν ποιότητα ψυχς. γγαμος βίος κα γαμία τν Μοναχν εναι δύο δρόμοι, ο ποοι δηγον ες τν ατν προορισμόν.
Ναυπάκτου κα Σωφρόνιος Σαχάρωφ φρονον κακοδόξως, τι πραγματικ προσευχ εναι δυνατν ν γίν ατία διαλύσεως τς οκογενείας. Τί ν επω; Μένω ναυδος. Τ μεγαλύτερον μέσον δι ν διατηρηθ οκογένεια εναι δύναμις τς προσευχς, πως κα δι τν ντιμετώπισιν πάσης λλης νάγκης, λικς κα πνευματικς.
*

«ταν νας κληρικς χ βαθει μετάνοια, δν μπορε ν ργασθ πολ ποιμαντικ στν κόσμο. Γιατ ποιμαντικ διακονία παιτε διαρκ δραστηριότητα, πο δν μπορε ν χ ατς πο διακρίνεται π βαθει μετάνοια» (σελ. 339).
Διδάσκει κα ατ μ σώφρων Σωφρόνιος κα δν διστάζει ν υοθετήσ φρων ερόθεος. Δηλαδή, Μέγας Βασίλειος, γιος ωάννης Χρυσόστομος, γιος Κοσμς Ατωλς κα πλθος λλων γίων, ο ποοι παρουσίασαν ποικίλον ποιμαντικόν, κκλησιαστικόν, κοινωνικόν, φιλανθρωπικόν, συγγραφικόν, πνευματικόν, θνικν κα εραποστολικν ργον, σαν πνευματικς ηχοί, δν εχον «βαθεαν μετάνοιαν»; Ἐὰν εχον, δν θ δύναντο ν πιτελέσουν τοιατα ργα, πως διδάσκει, πιπολαίως, νευθύνως κα θεολογήτως, τ περίεργον τοτο δίδυμον.
Συμπεραίνω τι τ κτρεπόμενον τς ρθς σκέψεως κα τς λογικς δίδυμον τοτο Σωφρονίου κα εροθέου μφισβητε κόμη κα τν «βαθεαν μετάνοιαν» το ποστόλου Παύλου, ποος πρξεν πόστολος τν θνν. πίσης, 50ς ψαλμς το Δαβίδ εναι ψαλμς τς μετανοίας, ς καρπς τς βαθυτάτης μετανοίας το Δαβδ κα χι πλς τς «βαθείας». Δν προβληματίσθησαν Σεβασμιώτατος κα Σωφρόνιος, πς κατώρθωσεν Δαβδ ν πιτύχ νίκας ες τος πολέμους, ν τοιμάσ τν νοικοδόμησιν το Ναο το Σολωμόντος, ν ντιμετωπίσ ξύτατα προβλήματα το λαο κα ν γένει ν νταποκριθ ες τ πολλαπλ, δύσκολα κα πικίνδυνα βασιλικ καθήκοντά του; Βεβαίως, μ τν βαθυτάτην μετάνοιάν του Δαβίδ λάμβανε Χάριν κα δημιουργικν δύναμιν π τν Θεόν.
Μετ π ατς τς παρατηρήσεις Ναυπάκτου πρέπει ν ποκηρύξ δημοσίως τς κακοδοξίας το ερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ.


Ες τν σελίδα 354 γράφει Ναυπάκτου δι τ νδαλμά του ερομόναχον Σωφρόνιον Σαχάρωφ: «Κουβαλοσα στν καρδιά μου τν προσωπικότητα κα τν μορφ το Γέροντος κα πρ παντς τν θεολογία του, πο ταν πελευθερωτικ κα ναγεννητική». Τ δαιμόνιον μετακινεται π τν να πρς τν λλον.
π σα χουν κτεθ μέχρι τώρα, ς τραγελαφικ παρουσιάζεται ατ θεολογία, τν ποίαν νστερνίζεται κα θαυμάζει Ναυπάκτου.
*
«νας γιος δν μπορε σήμερα ν εναι πίσκοπος, διότι ο νθρωποι δν μπορον ν ντέξουν τν λόγον του» (σελ. 371).
Τί μς σερβίρει Σωφρόνιος Σαχάρωφ; χομεν πλθος γίων πισκόπων, Μητροπολιτν κα Πατριαρχν, ο ποοι στήριξαν τν κκλησίαν ες λους τος πολέμους ναντίον της ν τος αἰῶνας μ τν κάστοτε συμπαράστασιν λοκλήρου το πιστο λαο.
Ο Μεγάλοι Πατέρες κα Οκουμενικο Διδάσκαλοι, Μέγας Βασίλειος, γιος Γρηγόριος Θεολόγος κα γιος ωάννης Χρυσόστομος, πέτυχον ς πίσκοποι, πάτερ Σωφρόνιε κα κ. ερόθεε, πειδ σαν γιοι; πίσης, γιος Σπυρίδων κα γιος Νικόλαος ; Τί συμβαίνει λοιπόν; Πς ξηγονται ατα κα α τόσαι λλαι θεολογικαί, κκλησιολογικαί, δογματικα κα κανονικα πλάναι το Σωφρονίου Σαχάρωφ μ τν πόλυτον συμφωνίαν το Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. εροθέου;

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου