Aπατηλο μηνυμα
απο την Ιερά Μονή Μ. Λαύρας
του αξιοθρηνητου Βαρθολομαιου
Αυστηρό μήνυμα προς τους σχισματικούς μοναχούς και τους επικριτές του διαλόγου μεταξύ των εκκλησιών έστειλε από την Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Ο κ. Βαρθολομαίος, επικαλούμενος τις νουθεσίες του αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη, κτίτορος της παλαιότερης μονής του Αγίου Όρους, επεσήμανε ότι για την οδό που οδηγεί στην «τελείωσιν του μοναχού», ο «πρώτος όρος είναι η υπακοή» η οποία ελαφρύνει τον ζυγόν της ασκητικής ζωής, διότι το βάρος αυτού αίρεται υπό του ηγουμένου». Πρόσθεσε, ότι ο «δεύτερος όρος» είναι «η μεταξύ των αδελφών αγάπη και ενότης» και «η μη η εν υμίν μήτε διχοστασίαι και έριδες», οι οποίες «ατυχώς» εμφιλοχωρούν «εξ εγωισμού και φιλοδοξίας ωρισμένων εις μοναστικάς αδελφότητας» και οδηγούν «εις επικινδύνους και ολισθηράς δια την ψυχικής σωτηρίαν και την πνευματικήν πρόοδον ατραπούς».
«Το επικίνδυνον δε έγκειται εις το γεγονός ότι ο τοιούτος μοναχός πλανάται θεωρών ότι ούτος τηρεί «άσπιλον» την παρακαταθήκην της πίστεως, αγνοών την εντολή του Θεού διατυπούμενην σαφώς υπο του πρωτοκορυφαίου των αποστόλων Παύλου : «Πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε, αύτοι γαρ αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών υμών, ως λόγον αποδώσοντες» επεσήμανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και συνέχισε:
«Ούτω κι ημείς έχομεν απόλυτον συνείδηση της ευθύνης, την οποίαν φέρομεν μετά του αρχιερατικού και πατριαρχικού ωμοφορίου, επί των ώμων ημών».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης καταδίκασε τη στάση των αρνητών του διαλόγου «μετά των ετεροδόξων», τονίζοντας ότι η «κατέχουσα την αλήθεια» Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει να φοβάται «οιασδήποτε εκπτώσεως, η παραχαράξεως της αγίας ημών πίστεως», αλλά συνεχίζει τον διάλογο «δια να πεισθούν οι καλοπροαίρετοι, εκ των συνομιλητών ημών».
«Εν τω συνόλω, ο διάλογος ενδέχεται να φαίνηται αποτυχημένος. Η Θεία Χάρις όμως ενδέχεται να προσείλκυσε προς την αλήθειαν, τινάς των συμμετεχόντων εις αυτόν. Διότι, δεν αξίζει να διεξάγεται διάλογος, ακόμη και εάν μια μόνον ψυχήν ελκυσθή προς την αλήθειαν;» ρώτησε ο κ. Βαρθολομαίος.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης επεσήμανε ότι επανειλημμένως έχει τονίσει στο παρελθόν «τας ουσιώδεις διαφοράς μεταξύ Ορθοδοξίας και άλλων ομολογιών». Αναφερόμενος, ειδικότερα στον διάλογο με την καθολική εκκλησία υπογράμμισε ότι «η Ορθόδοξος Εκκλησία πάντοτε εύχεται «υπέρ της των πάντων ενώσεως» και δεν δύναται να αρνηθεί τον εαυτό της», όταν προσκαλείται σε διάλογο για τον σκοπό της επίτευξης αυτής της ενώσεως, όπως «την επιθυμεί και Αύτος Ούτος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός», αλλά όχι χωρίς ουσιώδεις προϋποθέσεις :
«Η ένωσις είναι ο τελικός στόχος, αλλά πρό αυτού, πρέπει να επιτευχθεί η ταυτότης εν τη πίστει».
«Διο και ουδόλως εφεισθημεν, ομιλούντες προ ετών προς τους ρωμαιοκαθολικούς αδελφούς να επισημάνωμεν ότι με την τακτική την οποία ακολουθεί η ρωμαιοκαθολική εκκλησία αποδεχόμενη, ολοέν και νέα δόγματα, αι πορείαι αυτής και της ημετέρας εκκλησίας, αντί να συγκλίνουν προς την ένωσιν, αποκλίνουν και οδηγούν προς την απομάκρυνση της μιας, από της άλλης (Πανεπιστήμιο Τζορζταουν 21η Οκτωβρίου 1997)» συμπλήρωσε ο κ. Βαρθολομαίος και πρόσθεσε :
«Συνεπώς, ουδόλως τυγχάνει αληθές ότι παρασυρόμεθα εις μίαν απροϋπόθετον ένωσιν των εκκλησιών, ούτε είναι αληθές ότι παραβλέπομεν τας διαφοράς αι οποίαι εμποδίζουν την ένωσιν».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης επεσήμανε ειδικότερα τις ευθύνες «της πρώτης τη τάξει» μονής του Αγίου Όρους (στην οποία εγκαταβιώνει και ένας μικρός αριθμός ζηλωτών μοναχών) στα ζητήματα της Κανονικότητας, έναντι άλλης μονής «μικρότερου κύρους», που θα προβεί «είς ενέργειας διασπαστικάς της ψυχικής και πνευματικής ενότητος», τονίζοντας ότι «η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας δεν δικαιολογείται να γίνει ουραγός, άλλης τινός μονής, τοιαύτα φρονούσης».
«Η Μεγίστη Λαύρα δεν ημπορεί και δεν επιτρέπεται να είναι ουραγός της σχισματικής Εσφιγμένου. Η Μεγίστη Λαύρα έχει κύρος είναι το πρώτο μοναστήρι του Αγίου Ορους και πρέπει να πρωτοπορεί και να είναι σημαιοφόρος του υγειούς Ορθοδόξου φρονήματος και δόγματος. Αλλά πρέπει να είναι πάντοτε πρώτη η Λαύρα και εις την διακήρυξιν και εις την εφαρμογή της ενότητος, εν πνεύματι αγάπης και αληθείας» επεσήμανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Κλείνοντας την ομιλία του επικαλέστηκε ένα εδάφιο της επιστολής του Ιακώβου: «Αδελφοί, εάν τις εν υμίν πλανηθή από της αληθείας και επιστρέψη τις αυτόν, γινωσκέτω ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν εκ πλάνης οδού αυτού σώσει ψυχήν εκ θανάτου και καλύψει πλήθος αμαρτιών (Ιακ. Ε' 19-20)».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AΠΕ-ΜΠΕ
Στο δημοσιευόμενο κείμενο δεν βλέπουμε καμιά υμνολογία της ένωσης Παπισμού και Ορθοδοξίας και μάλιστα επισημαίνεται, ότι με τη στάση τους οι Παπικοί ολοένα απομακρύνονται έτι περισσότερο από την Ορθόδοξη Εκκλησία, χωρίς να επιτυγχάνεται η ταυτότητα στη Πίστη, που είναι η προϋπόθεση της ένωσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ
Ποιος είπε ότι η προϋπόθεση της ένωσης είναι η ταυτότητα στη Πίστη; Θα πείτε, μα οι Άγιοι Πατέρες. Ναι, όμως οι σημερινοί, Οικουμενιστές "Πατέρες" που ισχυρίζονται με παρρησία ότι "αυτοί είναι οι Πατέρες τώρα" δεν προβάλλουν τη ταυτότητα στην Πίστη για την ένωση αλλά το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Με την άρση των αναθεμάτων, με την αποδοχή των Μυστηρίων των αιρετικών, με συμπροσευχή, συλλειτουργία, μνημόνευση στη Θεία Λειτουργία, με το κοινό Ποτήριο (ήδη υπάρχει με Παπικούς λαϊκούς) η ένωση Ορθοδόξων - Παπικών έχει επιτευχθεί αλλά και συνάμα ολοένα γίνεται τελειότερη. Γιατί, σύμφωνα με τη βλάσφημη θεολογία του Ζηζιούλα με το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας δεν ενωνόμαστε με τον Θεό προσωπικά αλλά με τη δημιουργία, πέτρες, φυτά, ζώα, ανθρώπους - και άρα και με τους αιρετικούς! Συνεχίζει βέβαια ο καθένας να πιστεύει ότι θέλει διότι η Παγκόσμια Θρησκεία της Νέας Εποχής δεν μπορεί να διαφέρει από τη Νέα Τάξη που υπηρετεί και την εκφράζει και με το κοινό παγκόσμιο νόμισμα που αναγράφει "ενότητα στη ποικιλομορφία". Βέβαια για τους Παπικούς η Ορθοδοξία απέχει την πλήρους αλήθειας που θεωρεί ότι ο Παπισμός έχει, αλλά μας καθησυχάζει ότι θα έχουμε και εμείς την αλήθεια αρκεί να αναγνωρίσουμε το Πρωτείο που νομίζει ότι έχει ο Πάπας και αποτελεί τον όρο ενσωμάτωσης στον Παπισμό κατά τη Β Βατικάνειο Σύνοδο.
ΑπάντησηΔιαγραφή1/ η άρση των αναθεμάτων αφορούσε δυο πρόσωπα (Μιχαήλ Α΄ και Λέων Θ΄) και όχι Εκκλησίες. Εξ άλλου τα αναθέματα αυτά δεν τα δέχτηκαν τα άλλα Πατριαρχεία (Στ. Ράνσιμαν).
ΑπάντησηΔιαγραφή2/ η αποδοχή των μυστηρίων του Balamand τελικά δεν έγινε αποδεκτή, ούτε και συντελείται.
3/ οι συμπροσευχές και τα συλλείτουργα είναι, δυστυχώς, πρακτικές αιώνων μετά το Σχίσμα.
4/ για τη βλάσφημη θεολογία του Περγάμου θα θέλαμε τεκμηρίωση (κείμενο και παραπομπή)
5/ δεν γνωρίζουμε να υπάρχει (προς το παρόν) κοινό παγκόσμιο νόμισμα, ούτε τι αναγράφει, πλην όμως γνωρίζουμε, ότι ο Χριστός παγκόσμιο νόμισμα πήρε στα χέρια του (με την εικόνα του Αντίχριστου μάλιστα) και δεν το πέταξε.
6/ το πρωτείο του Πάπα, δυστυχώς, η Εκκλησία το αναγνώρισε τυπικά, αλλά και άτυπα από τον 1ο αι. Μην ξεχνάμε την 131 νεαρά του Ιουστινιανού που το νομοθετεί. Έχει λοιπόν καταντήσει, δυστυχώς (το ξαναλέμε) παράδοση στην Εκκλησία μας.
ΙΚ
Ο Μεντβέντεφ παρουσίασε στην σύνοδο των G8 το "παγκόσμιο νόμισμα"
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://redskywarning.blogspot.com/2009/07/g8-world-currency.html
Ὁ Πατριάρχης Σερβίας ἐδήλωσε: «Ὁ οἰκουμενικὸς διάλογος δὲν ἐπιδιώκει τὴν ἑνοποίηση (unification) τῆς Ἐκκλησίας ἀλλὰ τὴν ἑνότητα ἐν τῇ διαφορετικότητι»! Καὶ κανεὶς ἐπίσκοπος δὲν ἀντέδρασε, οὔτε τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας, οὔτε τῶν ἄλλων κατὰ τόπους Ἐκκλησιῶν.
(από το κείμενο της αποτείχισης του ομολογητή θεολόγου κυρίου Παναγιώτη Σημάτη)
THE WORLD IN A COIN
http://www.futureworldcurrency.com/
Ποτέ δεν υπήρχε Πρωτείο Πάπα στην Ορθοδοξία! Αυτό που υπήρχε ήταν τα Πρεσβεία Τιμής που είναι τελείως διαφορετικό πράγμα! Επίσης, πρεσβεία τιμής για τον Ορθόδοξο Πάπα και ποτέ για τον αιρετικό!!!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην άρση των αναθεμάτων την έκανε ο Αθηναγόρας με τον Πάπα Ιωάννη Παύλο τον Β όπου μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ διαβάζει από άμβωνα την κοινή δήλωση πάπα και πατριάρχη με την οποία εκτός των άλλων από συμφώνου δήλωναν ότι παραδίδουν τα αναθέματα στη λήθη και στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Μέγας Αρχιδιάκονος και ο Υπογραμμετέας της Συνόδου προσκόμισαν τον πατριαρχικό κώδικα στον Θρόνο και ο Πατριάρχης φορώντας τον μανδύα του, διάβασε μεγαλοφώνος την πράξη της άρσεως των αναθεμάτων.
2/ η αποδοχή των μυστηρίων του Balamand τελικά δεν έγινε αποδεκτή, ούτε και συντελείται.
Αν δεν έγινε αποδεκτή και δεν συντελείται πώς εξηγείται η αναγνώριση Ιεροσύνης Αγγλικανών και Παπικών; Πώς εξηγείται η μνημόνευση του Πάπα της Ρώμης από τον Βαρθολομαίο; Πώς εξηγούνται τα πολυχρόνια στον Πάπα, η δυνατότητά του να ευλογεί το ποίμνιο, ο ασπασμός της ειρήνης Πατριάρχη - Πάπα που δηλώνει πλήρη ταύτιση στα θέματα της Πίστεως και σε τελική ανάλυση πώς είναι δυνατό να γίνεται Θεία Λειτουργία στο Φανάρι με "ορθοδόξους" και Πάπα και καρδιναλίους; Έτσι εξηγούνται:
Απατώμεθα και αμαρτάνομεν εάν νομίζωμεν ότι η Ορθόδοξος πίστις κατήλθεν εξ ουρανού και ότι τα άλλα δόγματα είναι ανάξια. Τριακόσια εκατομμύρια ανθρώπων εξέλεξαν τον Μουσουλμανισμόν διά να φθάσουν στον Θεόν των και άλλαι εκατοντάδες εκατομμυρίων είναι Διαμαρτυρόμενοι, Καθολικοί, Βουδισταί. Σκοπός κάθε θρησκείας είναι να βελτιώση τον άνθρωπον.
Ορθόδοξος Τύπος Φ 94 Δεκεμβρίου 1968 Δηλώσεις Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα
Γιατί δεν επανερχόμεθα αυτομάτως και στην Μυστηριακήν επικοινωνίαν; Διότι είναι ανάγκη να προπαρασκευάσωμεν τους λαούς μας και θεολογικώς και ψυχολογικώς. Κατά τα 900 χρόνια που επέρασαν από το 1054 φθάσαμε οι δύο κόσμοι Ανατολής και Δύσεως να νομίζωμε, ότι ανήκομε σε διαφορετικές Εκκλησίες και σε διαφορετικές θρησκείες. Και επομένως, γίνεται πρόδηλος ο σκοπός των Διαλόγων. Να προπαρασκευάσουν ψυχολογικώς τους λαούς μας, ότι πρόκειται για μία Εκκλησία και μία Θρησκεία, ότι πιστεύουμε όλοι τον ίδιον Θεόν - τον Σωτήρα Χριστόν. Εσείς και Ημείς σεβόμεθα όλες τις Θρησκείες και εκτιμούμε τον τόπον και την χώραν εις την οποίαν ζούμε.
Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας ομιλία στο παρεκκλήσι του Λάμπεθ Λονδίνου 13-11-1967
Πορεία Αγάπης σελίδα 53
Επαναλαμβάνουμε και προσθέτουμε:
ΑπάντησηΔιαγραφή1/ η άρση των αναθεμάτων αφορούσε πρόσωπα και όχι Εκκλησίες.
2/ το αν υπογράφτηκε ένα πρωτόκολλο δεν σημαίνει, ότι εφαρμόστηκε. Εξ άλλου πολλά, που νομίζουμε ότι θεσπίστηκαν με το Ballamand, απλώς προϋπήρχαν στην πράξη:
α.- η αναγνώριση ιερωσύνης των Αγγλικανών και Παπικών ήδη προϋπήρχε και εκ του λόγου τούτου υπήρξαν συλλείτουργα με Αγγλικανούς και Παπικούς ήδη από τον 19ο αι. Μην ξεχνάμε τις ομολογίες πίστεως του Κύριλλου Λούκαρι προς τους Αγγλικανούς (εξ ου και η συνοδική καταδίκη του) και του Μητροφάνη Κριτόπουλου, καθώς και Πατριαρχών του 17ου αι. προς τους Παπικούς με επίσημες ομολογίες περί του Πάπα, ως αρχηγού της Εκκλησίας (Ραφαήλ Β΄, Νεόφυτος Β΄, Τιμόθεος Β΄, Κύριλλος Κονταρής, κ.ά.)
β.- Τα παολυχρόνια, τα συλλείτουργα, οι ασπασμοί και όλα αυτα και παρόμοια ήταν πάμπολλα, ανά τους αιώνες μετά το Σχίσμα, το οποίον τα άλλα Πατριαρχεία δέχτηκαν 300 χρόνια μετά, π.χ. ο Αλεξανδρεία χειροτονούσε παπικούς και μνημόνευε τον Πάπα μέχρι το 1350! Μην ξεχνάμε τα συλλείτουργα, το 1250, τη στιγμή η ΚΠολη ήταν στα χέρια των Φράγκων, από τον αυτοκράτορα και το Πατριάρχη στη Νίκαια.
Επίσης, μην ξεχνάμε το μέγα συλλείτουργο, το 1452, στην αγία Σοφία, όπου μνημονεύτηκε ο Ρώμης Νικόλαος και ο (καθηρημένος) ΚΠόλεως Γρηγόριος Μάμμας. Επίσης το πλήθος των συλλείτουργων και των συνεορτασμών (αγίας Δωρεάς κ.λπ.) σε όλη την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ακόμη υπάρχουν ναοί με δυο ιερά, παπικό και ορθόδοξο, για τις κοινές λειτουργίες (Νάξος και αλλού).
3/ Για όλα τα λεγόμενα από τον Αθηναγόρα, αλλά και τον Βαρθολομαίο, ας θυμηθούμε τον Παύλο και ας τον προσαρμόσουμε: "Για τους Εβραίους έγινα Εβραίος, για τους Μουσουλμάνους Μουσουλμάνος, για τους Αγγλικανούς Αγγλικανός, για τους Παπικούς Παπικός, για να σώσω έστω και έναν" (Κορ. Α΄ 9. 19-22).
ΙΚ
IK αυτά τα λόγια "Για τους Εβραίους έγινα Εβραίος, για τους Μουσουλμάνους Μουσουλμάνος, για τους Αγγλικανούς Αγγλικανός, για τους Παπικούς Παπικός, για να σώσω έστω και έναν" (Κορ. Α΄ 9. 19-22).
ΑπάντησηΔιαγραφή" ένας μασόνος θα τα έλεγε! Οι μασόνοι όπως λένε Κύριος ημών Ιησούς Χριστός λένε και Κύριος ημών Βούδας! Ποτέ δεν περίμενα ότι θα άκουγα τέτοιο επιχείρημα από Ορθόδοξο... Ειλικρινά αναρωτιέμαι γιατί να υποστηρίζεται τον Οικουμενιστή Βαρθολομαίο και τη μεθόδευση της Νέας Τάξης με τη παγκόσμια ηλεκτρονική διακυβέρνηση; Αν συνεχίσω εκφράζοντας τις σκέψεις μου θα αντιδράσετε ότι σας παρεξηγούμε για πράκτορα της κυβέρνησης...
Μακάρι να τα έλεγε αυτά ένας μασόνος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς (ή ευτυχώς) οι μασόνοι δεν ασχολούνται με αναλύσεις του ευαγγελίου, γιατί έχουν τόσα πολλά ευαγγέλια, που δεν προλαβαίνουν να τα εξηγήσουν.
Βεβαίως δεν θα περιμένατε να ακούσετε τέτοια επιχειρήματα από έναν Ορθόδοξο, γιατί και οι Ορθόδοξοι διαλέγουν, ότι τους συμφέρει και αυτό το χωρίο δεν τους συμφέρει. Δεν τους συμφέρει, που ο Παύλος λέει ότι έγινε αιρετικός (ενώ βέβαια δεν ήταν), για να κερδίσει αιρετικούς (άθεους και εβραίους).
Ως προς τον Βαρθολομαίο, δεν έχει ανάγκη από εμάς να τον υποστηρίξουμε, αλλά και εμείς δεν έχουμε την ανάγκη να υποστηρίζουμε κανέναν. Απλά, συμφωνούμε με τα λεχθέντα υπ' αυτού στο άγιον όρος, ενώ δεν συμφωνούμε με τα συλλείτουργα, που βέβαια είναι πρακτική αιώνων.
Ως προς την κυβέρνηση, δεν θέλουμε να έχουμε σχέση με την οποιαδήποτε εξουσία, γιατί εξ ορισμού είναι φορέας του Αντιχρίστου.
ΙΚ