Ομολογία

ΦΩΤΙΟΣ:

Ενας από τους Μεγαλύτερους Αντιφραγκολατίνους Πατέρες της Εκκλησίας, που συγκρότησε την 8η Οικουμενική Σύνοδο.



Μέσα στην σημερινή εποχή της εμφανεστατης αφορήτου λειψανδρίας, νοσταλγούμε τους Μεγάλους εκείνους ανδρες που άφησαν την δυναμικη και καθοριστική παρουσία τους μέσα στον εκκλησιαστικό χώρο της Ορθοδοξίας αλλα και του Ελληνικου Εθνους.
Ο Μέγας Φωτιος που σημερα γιορταζουμε, υπηρξε μεγιστη μορφη κατα τον Θ΄αιωνα, αφου επι των ημερων του εγινε η ΣΧΑΣΙ των Φραγκολατινων απο την Ορθοδοξη Εκκλησια.
Πριν απο τη ΣΧΑΣΙ των Φραγκολατινων, ειχαμε τη ΣΧΑΣΙ σωρειας και αλλων αιρετικων απο του Αμωμου και Ακαινοτομητου Σωματος, της Ορθοδοξου Εκκλησιας.
Διακριθηκε σαν μεγιστη προσωπικοτητα της εποχης του.
Απεβη διακεκριμενος Ιεραρχης της Εκκλησιας, αριστος πρεσβυς της Πολιτειας, Σοφος Διδασκαλος, παρα τους ποδας του οποιου μαθητευσαν οι φωτισται των Σλαβων, οι Θεσσαλονικεις Αγιου Κυριλλος και Μεθοδιος.
Ο Φωτιος ειχε σπανια μορφωσι. Σπουδασε Αρχαια Ελληνικη Φιλολογια, Ρητορικη, Ιατρικη, εμβαθυνε τα μεγιστα στην Χριστιανικη Γραμματεια, στους Μεγαλους Πατερες των πρωτων Αιωνων και δη την Αγια Γραφη.
Συνδυασε αριστα την Αιωνια Αληθεια που μενει εις τον Αιωνα, μετα του ακτινοβολουντος πνευματος της Αρχαιας Ελλαδος.

Πως ανηλθε στον πατριαρχικο θρονο;
Αντισταθηκε, αρνηθηκε, εκλαυσε, επεμεινε, και στο τελος βιαστηκε να δεχθη να γινη πατριαρχης. Ο ιδιος περιγραφει ως εξης την αναδειξι του:

"Βιαν υπεστημεν, ...συνεσχέθημεν ακοντες.
Κακουργοις ισα καθειχθημεν.
Ετηρουμεθα συλασσομενοι, εψηφισθημεν ανανευοντες, εχειροτονηθημεν κλαιοντες, οδυρομενοι, κοπτομενοι.
Εξεπεσον ειρηνικης ζωης...γαληνης γλυκειας...δοξης...της φιλης ησυχιας, της καθαρας εκεινης ηδιστης μετα των πλησιον συνουσιας, της αλυπου και αδολου και ανεπιπληκτου συαναστροφης".

Απο λαϊκος εξελεγη πατριαρχης, οπως εγινε και με τους προηγουμενους αυτου Νεκταριο και Νικηφορο και αλλους επισκοπους, που προηλθαν απο τις ταξεις των λαϊκων και αναβιβασθηκαν στους αρχιερατικους θρονους.
Ο φιλοδοξος παπας της εποχης εκεινης Νικολαος " αυτοκρατορα ολου του κοσμου εαυτον εποιει".
Και οχι μονον, αλλα διεκηρυττε και την καινοτομια του filioqueκ και προσπαθησε να επεμβη στα της νεοσυστατου εκκλησιας της Βουλγαριας.
Επισης ισχυριζονταν οτι τα προνομια του, του παρειχαν υπεροχη και εξουσια εφ ολης της γης, δηλαδη εφ' ολης της Εκκλησιας.
Δηλαδη επικαλουνταν το Πρωτειο, το οποιο βασιζονταν σε πλαστα και ψευδη ντοκουμεντα, που θα κατελυετο το αυτοδιοικητο της Ανατολης.
Ο Φωτιος εθεσε θεμα filioqueκ με εγκυκλιο επιστολη του στους Ανατολικους θρονους. Συνελθουσα συνοδος το 867κ στην Κωνσταντινουπολι καθηρεσε τον Νικολαο.
Αργοτερα ο Φωτιος, το 880κ συγκαλεσε τη συνοδο της Κωνσταντινουπολεως με την παρουσια αντιπροσωπων του νεου παπα Ιωαννου, στην οποια ειρηνευσε την Εκκλησια, επιβεβαιωσε την οικουμενικοτητα της εν Νικαια εβδομης Οικουμενικης Συνοδου, εθεσε ορια στις επεκτατικες βλεψεις του θρονου της Ρωμης, δεσμευσε τους τοποτηρητας του Παπα να διαφυλαξουν το συμβολο της Πιστεως απαραχαρακτο, χωρις καμμια προσθηκη.

Δικο μας συμπέρασμα:

Μια σημερινη συνοδος της Ορθοδοξου Εκκλησιας δεν μπορει να αγνοηση την Συνοδο του Αγιου και Μεγαλου Φωτιου, που δικαια λαμβανει τον τιτλο της Ογδοης Οικουμενικης συνοδου.
Εαν το διαπραξη θα αποτελει αυτη η συνοδος μιαν αλλη ψευδοσυνοδο, ή μαλλον μια νεα Ληστρικη συνοδο.
Εις αυτην την συνοδο του Φωτιου διακηρυχθηκε η αιωνια Πιστι της Εκκλησιας

" μηδεν προστιθεναι ή αφαιρειν, τον δε τι τοιουτον τολμωντα μετα της μεριδος των της αληθειας εχθρων και της ψευδους πλανης προστατων τιθεσθαι".

Ο παπας Ιωαννης αποδεχθηκε τα Πρακτικα της Συνοδου του Φωτιου "μετα θυμηδιας, και προσεταξε αναγνωσθηναι πασι".
Μετα δε την συνοδο του 880κ στελνει επιστολη στον Φωτιο για να επιβεβαιωση την ορθοδοξια του στο θεμα του filioqueκ και να καταδικαση καθε προσθηκη στο συμβολο της πιστεως.
Η συμβολή του Μεγαλου Φωτίου στον αντιπαπικό αγώνα, υπήρξε αποφασιστικη και σωτήρια για την Ορθόδοξη Εκκλησια.