Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

● Ἡ Κρήτη πρίν βυθισθεῖ ἡ ἴδια, κατά τήν πρόρρηση ὁσίου ἀσκητοῦ της (+), βυθίζει τήν Ὀρθοδοξία στή λίμνη τήν καιομένη, τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! ● Ἄνδρες Κρῆτες ἀντισταθεῖτε στούς νέους κατακτητές τῆς Πίστεως, ὅπως ἐπράξατε στό παρελθόν καί ἔναντι τῶν κατακτητῶν τῆς Πατρίδος! ὑπό Δημητρίου Ἰ. Κάτσουρα, Θεολόγου



Τί δέν κατανοεται;
Μήν εμεθα κόμη φελες!
Ατός εναι Οκουμενισμός!


δη βάπτεται κάλαμος
 ποφάσεων προδοσίας παρά
κριτν αρετιζόντων!

Κρήτη πρίν βυθισθε δια, κατά τήν πρόρρηση σίου σκητο της (+), βυθίζει τήν ρθοδοξία στή λίμνη τήν καιομένη, το Οκουμενισμο!

νδρες Κρτες ντισταθετε στούς νέους κατακτητές τς Πίστεως, πως πράξατε στό παρελθόν καί ναντι τν κατακτητν τς Πατρίδος!


πό Δημητρίου . Κάτσουρα, Θεολόγου





Οἱ ὧρες δέν εἶναι ἁπλά κρίσιμες. Οἱ ὧρες εἶναι δραματικές καί καθοριστικές γιά τό μέλλον τῆς Ὀρθοδοξίας, γιά τό μέλλον τοῦ κόσμου! Βεβαιότατα Κύριος τῆς Ἱστορίας εἶναι ἕνας καί μοναδικός, ὁ Κύριος τῆς Δόξης! Αὐτός θά ἐπιτρέψει τό κάθε τι. Αὐτός, ὅμως, εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀναρωτήθηκε προκειμένου νά ἀναλάβωμε ὅλοι ἐμεῖς τίς εὐθύνες μας, λέγων: «Πλήν υός το νθρώπου λθών ρα ερήσει τήν πίστιν πί τς γς;» (Λουκ. ιη΄, 8)
Εἶναι πλέον σαφές σέ ὅλους τούς ὀρθῶς φρονοῦντας καί ὑγιῶς σκεπτομένους ὅτι ὁ ἀντίδικος καί ἐχθρός τῆς σωτηρίας μας Διάβολος ἀφοῦ χρησιμοποίησε σειρά ὅλη αἱρέσεων προκειμένου νά ἐξαλείψει τήν ὀρθή παραδοθεῖσα Πίστη ἀπό προσώπου γῆς, ἐσχάτως ἐφηῦρε τήν δολιοτέρα πασῶν τῶν αἱρέσεων, τόν Οἰκουμενισμό!

Ἡ αἵρεση αὐτή τῆς ἐποχῆς μας, ἔχει ἐπισημανθεῖ ἀπό τόν εὐσεβῆ Κλῆρο καί λαό καί ὅλους τούς αὐθεντικούς ἁγίους ἀνθρώπους τῶν ἐσχάτων χρόνων ὡς παναίρεσις καί ὡς προδρομική (προετοιμάζουσα τήν ὁδό) τοῦ Ἀντιχρίστου!

σύγχρονη ποστασία διευρύνθηκε καί γιγαντώθηκε τόν 20 αώνα μέ πραγματικά πρωτάκουστα στήν κκλησιαστική στορία γεγονότα, πως ρση τς κοινωνησίας μεταξύ Παπισμο καί ρθοδοξίας (1965) νευ ρσεως τν ατίων της καί δρυση το βλασφήμου καί παναιρετικο Παγκοσμίου Συμβουλίου κκλησιν (Π.Σ.Ε.), τό 1948, μέ τή συμμετοχή ρθοδόξων κκλησιν καί δή ς δρυτικν μελν του!

Προηγήθηκε, βεβαίως, ἡ αἱρετική Πατριαρχική Ἐγκύκλιος τοῦ 1920, ἡ ὁποία ἐξαπολύθηκε ἀπό τό πάλαι ποτέ Κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας, τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, νῦν δέ κέντρο τῆς κακοδοξίας καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐγκαινιάζοντας τήν λεγομένη κουμενική Κίνηση", δηλαδή τήν Κίνηση πρός διάβρωση τῆς Ὀρθοδοξίας ἔσωθεν ὑπό τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Αὐτή ἡ Ἐγκύκλιος, ἡ βλασφήμως ἀποκαλοῦσα τίς διάφορες αἱρέσεις ὡς «κκλησίες Χριστο», χρησιμοποιήθηκε ὡς ὁ Καταστατικός Χάρτης αὐτοῦ, μέ πρώτη πρακτική ἐφαρμογή του τήν ἐπάρατη ἡμερολογιακή Καινοτομία πού διέσπασε τούς ὀρθοδόξους σέ ὅλα τά μήκη καί πλάτη τῆς γῆς. Ὁ Οἰκουμενισμός δέν θά ἐβασίλευε σήμερον, ἐάν δέν ἐπετύγχανε αὐτή τήν πρώτη διαίρεση!

Δυστυχῶς, αὐτή ἡ τόσο δόλια ἀρχή τοῦ κακοῦ ὑποτιμήθηκε ὑπό τῶν Ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι "ἐπιάσθησαν στόν ὕπνο", τινές δέ ὑπό ἄλλων σκοτεινῶν δεσμῶν (βλέπε Μασωνία), μέ ἀποτέλεσμα νά μείνει ἐξ ἀρχῆς σαφῶς μακρυά τῆς λύμης μόνον τό μικρόν ποίμνιον καί μάλιστα λοιδωρούμενο καί διωκόμενο διά τήν εὐαισθησία καί τόν ζῆλο του. Ὀφείλομε δέ νά ἐπισημάνωμε ὅτι ὁ ἁπλός λαός τοῦ Θεοῦ, ἀνιδιοτελής καί αὐθεντικός, ἀμέσως αἰσθάνθηκε μέ τά ταπεινά πλήν ἀνόθευτα κριτήριά του ἀπό τότε ὅτι μᾶς φραγκεύουνε! Γιά τίς ὅποιες δέ παρεκτροπές ἤ λάθη, ὄχι πάντως σέ θέματα Πίστεως, τῶν εὐσεβῶν, οὐσιαστικῶς τήν εὐθύνη φέρουν οἱ σκανδαλίσαντες μέ τήν ἀδιαφορία καί τήν ἀνευθυνότητά των καινοτόμοι Ποιμένες.

Πολλοί δέν ἔχουν ἀκόμη κατανοήσει ὅτι ἡ "ἐπιτυχία" ἀλλά καί ἡ οὐσία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δέν ἔγκειται τόσο στίς μεγάλες σαφεῖς προδοτικές διακηρύξεις, ὅσο στά μικρά διαρκῶς γενόμενα βήματα πρός τήν ἀποστασία, τά ὁποῖα πάντοτε ἐπικαλύπτονται ἀπό πλούσια δόση ὀρθοδοξολογίας καί δῆθεν βαθυστοχάστων θεολογικῶν ἀναλύσεων. Αὐτά οἰκοδόμησαν λιθαράκι-λιθαράκι τό τεῖχος τοῦ αἴσχους πού ἐχώρισε τόν ἀνυποψίαστο κλῆρο καί λαό ἀπό τήν Πίστη καί τήν Παράδοση τῶν Πατέρων του!

Ἐδῶ, ὅμως, εὐρίσκεται καί ἡ εὐθύνη τῶν λεγομένων ἀντι-οἰκουμενιστῶν, γιά τούς ὁποίους ἰσχύει τό ἱστορικό παράδοξο νά εἶναι οἱ πρῶτοι στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία καταγγέλοντες αἵρεση, οἱ ὁποῖοι δέν παύουν καί νά κοινωνοῦν καί νά ἐξαρτῶνται ἐκκλησιαστικῶς ἀπό τούς φορεῖς αὐτῆς αἱρετικούς! Μετά πολλῆς τῆς θλίψεως διαπιστώνουμε ὅτι οὐσιαστικῶς τό πλέον ἀποτελεσματικό ἀνάχωμα ἐγκλωβισμοῦ τῶν πιστῶν στήν παγίδα (τῆς κοινωνίας μετά) τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπετέλεσαν οἱ ἴδιοι οἱ πολέμιοί του, δηλαδή οἱ ἀντι-οἰκουμενιστές! Καί αὐτό συνετελέσθη ἐξαιτίας τῆς διαρκοῦς ἀναβλητικότητος ἐγαρμογῆς τῶν ὅσων σαφῶς οἱ Πατέρες καί σύνολη ἡ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας προβλέπει καί ἐπιτάσσει.
Ἄς ἔλθουμε, ὅμως, στό προκείμενο, διότι οἱ στιγμές πλέον καί ὄχι οἱ ὧρες εἶναι κρίσιμες!

Τό νέο "ὅριο" τῆς προδοσίας εἶναι πλέον γεγονός. Ἡ πρώτη "Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος" τῶν Οἰκουμενιστῶν εἶναι πραγματικότητα. Οἱ ἐργασίες της βρίσκονται σέ ἐξέλιξη. Τίποτε δέν συνηγορεῖ στήν αἰσιοδοξία ἑνός προσφάτου ἄρθρου τοῦ ἀγωνιστοῦ π. Θεοδώρου Ζήση ὅτι ἡ Σύνοδος ἀπέτυχε πρίν κἄν ξεκινήσει. Διότι καί ξεκίνησε καί προχωρεῖ καί θά ὁλοκληρωθεῖ καί ἐπέτυχε πλήρως τόν σκοπό της, κατά τήν ταπεινή καί πιστεύομε λογική διαπίστωση καί θεώρησή μας.


Ο τέσσερεις κκλησίες (τά πατριαρχεῖα Ἀντιοχείας, Ρωσίας, Βουλγαρίας καί Γεωργίας) πού δέν συμμετέχουν, δυστυχῶς, δέν ξεκαθάρισαν άν νήργησαν μέ κριτήρια καθαρς Πίστεως καί μολογίας. Τελευταία τους εκαιρία νά τό πράξουν, ἔστω καί ἐκ τῶν ὑστέρων, εἶναι πορρίπτοντας ς αρετίζοντα τά Κείμενα καί τίς σχετικές ποφάσεις τς Συνόδου, τά ὁποῖα ἤδη ἔχει διαφανεῖ τί θά εἶναι. Μόλις δέ πού εἶναι ἀπαραίτητο νά ἀναφέρωμε ὅτι πρός αὐτούς ὁ κ. Βαρθολμαῖος ὁμίλησε σκληρά, ἔδειξε κατά τό κοινῶς λεγόμενο τούς ὀδόντας του καί προεδήλωσε τήν ἀφθονοῦσα παρ' αὐτῶ σέ παρόμοιες περιπτώσεις ἐκδικητική στάση.

Γενικότερον τά πράγματα εἶναι πλέον ἤ σαφῆ. Ἡ ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἔβαλε τά πράγματα στή θέση των. Ἡ εἰσαγωγική ὁμιλία-εἰσήγηση τοῦ Προέδρου τῆς Συνόδου Οἰκουμενιστοῦ καί ὄχι οἰκουμενικοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου ἦταν ξεκάθαρη.  Ὅποιος δέν τό ἀντιλαμβάνεται εἶναι ἤ ἀνόητος ἤ ἐκτός πραγματικότητος!

θύνων νος τς Συνόδου, ὅπως κατονομάστηκε κατά τήν ἐναρκτήρια συνεδρία ὑπό τῶν παρακαθημένων του καί μάλιστα τό ἀπεδέχθη, ἐμμέσως πλήν σαφῶς, ὁ ἴδιος, κ. Βαρθολομαος, ὅπως τό ἔχει πράξει καί κατά τό παρελθόν μέ περισσή σαφήνεια διεκήρυξε τήν ναρξη (τς) νέας ποχς γιά τήν ρθοδοξία!

Ἐδήλωσε μέ παρρησία εὐρισκόμενος σέ ἀσφαλές γι' αὐτόν περιβάλλον (ἐλέω CIA καί U.S.A.;), δηλαδή μεταξύ οἰκουμενιστῶν, ἑτεροδόξων, διεφθαρμένων, δειλῶν καί ἀδιαφόρων γιά τήν Πίστη καί τήν κακοποίση τῆς Ἀληθείας, ἀλλά καί ἀναξίων Ποιμένων, ὅτι ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ! Τέτοιες Σύνοδοι, καίτοι ἀμάρτυροι στήν κανονική Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, θά συγκαλοῦνται κάθε 3 ἤ 5 ἤ 7 χρόνια, ἀναλόγως τῶν ἀναγκῶν!

Ἐδήλωσε, ἐπίσης, ὅτι δέν θά περάσει ἡ γνώμη τῶν "συντηρητικῶν", ὅπως μειωτικῶς ἐχαρακτήρισε τούς ἀντιτιθεμένους. Ἐπέμεινε ὅτι τά προσυμπεφωνημένα γνωστά αρετίζοντα Κείμενα (καί εἶναι ὅλα τέτοια καί ὄχι μόνο τό ἐπίμαχο περί τῶν σχέσεων μέ τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον, διότι προφανέστατα κατακλύζει αὐτά ὅχι τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀλλά τό πνεῦμα τοῦ κόσμου τούτου, σέ κάποια δέ σημεῖα των εὐθέως καί τό πνεῦμα τοῦ κοσμοκράτορος τοῦ κόσμου τούτου!) θά γκριθον καί θά καταστον ποφάσεις τς Συνόδου, ἐνδεχομένως μέ μικρές τροποποιήσεις κυρίως λεκτικές, χάριν τῶν ἀφελῶν, οἱ ὁποῖες δέν θά παραβλάπτουν εἰς οὐδέν τήν οὐσία καί τόν πυρήνα τοῦ οἰκουμενιστικοῦ των πνεύματος! [Σημείωση: Καί ποιός μφιβάλλει περί ατο ταν κ τν δέκα Προκαθημένων πικεφαλς τν ντιπροσωπειν τν κκλησιν των σχεδόν λοι καί πάντως πλειοψηφία εναι δεδηλωμένοι οκουμενιστές;]

Ἀκόμη, διαθέτοντας τόσο θάρρος ὅσο λείπει ἀπό τούς ἀφωνότερους ἰχθύων ἀκροατάς του, διευκρίνισε ὅτι ες κ τν κυρίων σκοπν τς παρούσης Συνόδου εναι οσιαστικς παγχριστιανική νότης! Βεβαίως, ἡ ἑνότης αὐτή νοεῖται ἐν τῶ ἀντιχρίστω Οἰκουμενισμῶ καί ἀσφαλῶς μέ πρώτη ἐφαρμογή της τήν ἐπιχειρουμένη ὁσονούπω ἕνωση μέ τόν, κατ' αὐτόν, ἕτερο πνεύμονα τῆς ἐκκλησίας, τόν ἀντίθεο Παπισμό!
Αὐτά, δέν τά συμπεραίνομε ἡμεῖς! Τά ἐδήλωσε ἐμμέσως πλήν σαφῶς, γιά ὅσους ἔχουν στοιχειώδη ἀντίληψη καί γνώση περί τῆς γλώσσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ ἴδιος ὁ Πρόεδρος τῆς Συνόδου, ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος, στήν ὄντως ἐμπεριστατωμένη καί θεμελιωμένη στά θεωρήματα καί προτάγματα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐναρκτήρια εἰσήγησή του, κατά τήν πρώτη ἡμέρα τῶν ἐργασιῶν τῆς ἰδιαίτερης καί παραδόξου αὐτῆς Συνόδου.

Ἐντυπωσιακή δέ καί συνάμα προκλητική ἦταν ἡ κατ' πανάληψη σκόπιμη ναφορά του στίς κοινότητες τν αρετικν, τίς ποες ν μέση "γία καί Μεγάλη" Συνόδω πεκάλεσε διστάκτως πολλάκις ς ΑΔΕΛΦΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ! Ἔτσι ἔγραψε εἰς τά παλαιότερα τῶν πατριαρχικῶν ὑποδημάτων του τίς σχετικές φωνές καί διαμαρτυρίες ἐπισκόπων, θεολόγων, καθηγητῶν, μοναχῶν καί εὐσεβῶν λαϊκῶν! Τί ἔτι χρείαν ἔχομε μαρτύρων;

Ὀφείλομε δέ πρός ἐπίρρωσι τῶν προλεχθέντων περί τῆς δολίας γλώσσης τῶν οἰκουμενιστῶν νά ἀναφέρομε ὅτι ὁ πρωτεύθυνος τῆς ἀποστασίας καί προαγωγός τοῦ συμφυρμοῦ τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας μέ τίς "πόρνες", κατά τούς Ἁγίους Πατέρες, αἰρέσεις πατριάρχης, ἀθεοφοβία νοσήσας, δέν ἐδίστασε νά προφέρει τό ὄνομα τῆς παπομάστιγος, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καί τῶν ἡσυχαστικῶν Συνόδων τῆς ἐποχῆς του. Ἔδειξε ἔτσι ποία ἡ διαφορά τῆς Θεολογίας τῶν δαιμόνων, τήν ὁποία ὁ ἴδιος  ὑπηρετεῖ, ὁμιλῶν περί τῶν Ἁγίων καί ταυτοχρόνως καταφρονῶν τήν διδασκαλία των, μόρφωσιν ἔχων εὐσεβείας καί τήν δύναμιν αὐτῆς ἀρνούμενος καί περιφρονῶν, μέ τήν μαρτυρική πορεία τῶν εὐσεβῶν "κατά τάς τν γίων Θεοπνεύστους Θεολογίας καί τό τς κκλησίας εσεβές φρόνημα" (Τριώδιον, Συνοδικό τς ρθοδοξίας).

Ἑπομένως καί κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, περί τῶν ὁποίων προ(σ) καλοῦμε κάθε ἄνθρωπον λογικόν καί κάθε ὀρθῶς φρονοῦντα νά ἐπιβεβαιώσει ἰδίοις ὄμμασι καί ὠσί στό δημοσιευθέν μαγνητοσκοπημένο ὑλικό ἐκ τῆς πρώτης καί μόνης ἀνοικτῆς Συνεδρίας τῆς Συνόδου, τό ὁποῖο ὑπάρχει στό διαδύκτιο, εἶναι πλέον ἡ σαφές ὅτι ἡ ἀναμονή τῆς ὁλοκληρώσεως τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου αὐτῆς καί ἡ ἀνοχή τῆς ἐν συνεχεία ἐξελίξεως τῆς περί αὐτῆς καί τῶν Ἀποφάσεών της ἐπικοινωνιακῆς προπαγάνδας εἶναι ἁπώλεια πολυτίμου χρόνου καί ἐξυπηρέτηση τῶν ἐκθεμελιωτῶν τῆς Πίστεως.

Ἐμεῖς, ἁμαρτωλότεροι ὅλων ὑπάρχοντες, πλήν θέλοντες καί ἐπιθυμοῦντες ὅπως παραμείνωμε πάση θυσία ἐν οἷς ἐμάθομεν καί ἐπιστώθημεν, δηλαδή Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, μέ τή χάρη καί τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ὁμολογοῦμε τώρα:

α) Ὅτι πατριάρχης Βαρθολομαος εναι πλέον κατάλληλος νθρωπος γιά τήν ποστολή τήν ποία μέ μεγάλη πιτυχία πιτελε. Ο πράξεις καί ο μολογίες του τόν κατατάσσουν μεταξύ τν μεγάλων ποστατν τς ρθοδοξίας καί ὡς συνειδητό ὑπέρμαχο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ἀκάματο ἐργάτη τῆς ἑνώσεως Παπισμοῦ καί Ὀρθοδοξίας τόν χαρακτηρίζουν ς ονίτη!

β)  Ὅτι ο κακόδοξες προδιαγραφές καί φετηρίες, καθώς καί οκουμενιστική προέλευση καί προϊστορία τς Συνόδου δέν ταν ποτέ δυνατό, παρά μόνον ἐκ θαύματος καί Θείας ἐπεμβάσεως, νά πιτρέψουν τήν εθυγράμμισή της πρός τήν εθεα δό τς Συνοδικς καί γιοπατερικς Παραδόσεως, τήν ὁποία τελικῶς ὄχι μόνο δέν κατεδέχθη νά μνημονεύσει, ἀλλά τελικῶς καί ἀπεκήρυξε ἐν τοῖς πράγμασι ἀποδεχομένη ὅτι δέν ἀποτελεῖ συνέχειά των, ἀλλά τό κάτι ἄλλον!

γ) Ὅτι ἀπαιτεῖται ἄμεσα ἡ σύγκληση κατά τόπους συνόδων καί συνάξεων τῶν μή θελόντων κλίναι γόνυ τῶ Βάαλ τῆς παναιρέσεως, πρός ἀποκήρυξή της (τῆς Συνόδου) ἐάν δέν ἀποφασίσει ΑΜΕΣΑ κατόπιν αἰτήματος-ἀπαιτήσεως τῶν πιστῶν τέσσερα  (4) τινά, ἀπαραίτητα γιά νά ξεκινήσει ἕνας πράγματι ἀπαραίτητος ἐνδοορθόδοξος διάλογος ἐπιστροφῆς καί ἐπανεντάξεως ὅλων στήν ὁδό τῶν Ἁγίων Πατέρων: 1. Καταδίκη το Οκουμενισμο ς παναιρέσεως, 2. νανέωση διά συμφωνίας μετά τν κατά το Παπισμο καί τν κακοδοξιν του ποφάσεων τς Η΄ καί Θ΄ γίων Οκουμενικν Συνόδων ( ἐπί Μεγάλου Φωτίου καί Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, ἀντιστοίχως) καί ὅλων τῶν ἐπακολουθησασῶν τοπικῶν καί πανορθοδόξων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέχρι καί τοῦ 19ου αἰῶνος, 3. γκατάλειψη καί ποδοκιμασία το Π.Σ.Ε. ς αρετικο συνοθυλεύματος καί φθοροποιο ργάνου ὅσον ἀφορᾶ στήν ἀληθινή ἑνότητα ἐν τῆ Ἀληθεία καί ἀποκήρυξη τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως ἀπ' ἀρχῆς καί μέχρι σήμερον, καί 4. κδίκαση το καθαιρετέου κατά τούς ερούς Κανόνας πατριάρχη Βαρθολομαίου ς λυμενος τς ρθοδοξίας, ς παδο το συγκρητιστικο Οκουμενισμο καί ὡς ἀπεργαζομένου σκοτεινά σχέδια κατά τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους τῶν Χριστιανῶν.

δ) Ὅτι ναμονή μέχρι τήν Δευτέρα 27 Ἰουνίου τρέχοντος ἔτους (δηλαδή τήν ἑπομένη ἡμέα μετά τήν λήξη τῆς Συνόδου) προκειμένου οὐσιαστικῶς νά ὁλοκληρωθεῖ ἡ προδοσία καί νά κερδηθεῖ χρόνος διά τόν Οἰκουμενισμό νά μολύνει τίς καρδιές καί τίς ἀκοές τῶν ἁπλουστέρων πιστῶν, συνιστ τραγικό στρατηγικό λάθος το ντι-οκουμενιστικο γνος, τοῦ ὁποίου ὄχι μόνον τό μέλλον λλά καί παρξη κρίνεται ατές τίς ρες. Ατή εναι κατάλληλη στιγμή νά επωθε τό Στμεν καλς! Στῶμεν μετά φόβου Θεοῦ καί ὄχι ἀνθρώπων!

Σᾶς τό λέγομε καί νά τό ἐνθυμεῖσθε: Ὁ κύβος ἐρρίφθη! Μή παίζομε ἐν οὐ παικτοῖς! Ὁ Οἰκουμενισμός ἐπιστροφή δέν γνωρίζει!

Ἐμεῖς, μιμούμενοι τούς ὑποδεχθέντας στήν Πόλη τήν συμμορίαν τῶν προδοτῶν Ἱεραρχῶν τῆς ψευδοσυνόδου Φεράρας-Φλωρεντίας πιστούς καί τόν Ἅγιο Εὐσέβιο (ἐπίσκοπο Δορυλαίου), τολμήσαντα ὡς λαϊκός ἀκόμη νά κατελέγξει ἐν μέση Ἐκκλησία καί μάλιστα ἐν ὥρα Θείας Λειτουργίας ἕναν  προκάτοχο τοῦ κ. Βαρθολομαίου αἱρετικόν Πατριάρχη, τόν Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριον βλασφημήσαντα τό πάνσεπτο πρόσωπο τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ἐν φόβω Θεοῦ καί ἐν συναισθήσει τοῦ χρέους ἡμῶν ἔναντι τῆς βλασφημουμένης φιλτάτης ἡμῶν Ὀρθοδοξίας, λέγομε παρρησία κατέναντι τῶν φρυαττομένων κατ' Αὐτῆς μέ πόνο ψυχῆς ταῦτα:

Σύνοδος τς Κρήτης καινοτομοῦσα περί τήν ἅπαξ παραδοθεῖσα Πίστη καί εὐαγγελιζομένη ἀλλότρια ὅσων παρά τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων παρελάβομεν καί ἐδιδάχθημεν, καθώς καί προεδρεύων ατς πατριάρχης Βαρθολομαος, ὑποστηρίζων ἀμετανοήτως καί προάγων τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καθώς καί ὅσοι φόβῳ, δειλίᾳ ἤ συμφωνίᾳ συνοδοιποροῦν μετ’ αὐτοῦ, χουν τς κκλησίας το Χριστο καί τν γίων Συνόδων Ατς τίς ρές καί τά ναθέματα!

Πεπείσμεθα δέ ὅτι ὅσον ἀπομακρυνόμεθα τούτων, κατά τόν Ἅγιο Μᾶρκο τόν ἐπίσκοπο Ἐφέσσου τόν Εὐγενικό, τόσο περισσότερο προσεγγίζομε τόν Χριστό καί τούς Ἁγίους Πατέρες, διά τῶν ὁποίων ὁδηγηθήκαμε πρός τήν ἀληθινή Πίστη. Αὐτήν δέ τήν Πίστη διαφυλάσσει ἀκεραία καί ἀνόθευτη μόνον ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, δηλαδή ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἐκτός τῆς ὁποίας δέν ὑπάρχει σωτηρία!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου