Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011


Γ΄Λκ (7,11-16)

Εξουσιαστής


της ζωής και του θανάτου


του αρχιμ. Αθανασιου Σιαμακη


Προηγούμενες ευαγγελικές περικοπές μας έχουν πληροφορήσει ότι ο Ιησούς Χριστός εμφανίστηκε ανώτερος από τις φυσικές δυνάμεις (πολλαπλασίασε τα 5 ψωμιά, περπάτησε στα κύματα, θεράπευσε αρρώστους, κλπ). Σ’ αυτήν την περικοπή θα τον δούμε να είναι ανώτερος και από τη ζωή και το θάνατο, να μεταθέτει το όριο της ζωής, ν’ ανασταίνει νεκρό με εξουσία και χωρίς δυσκολία.


Η νεκρανάσταση έγινε στη Ναΐν, μια μικρή πόλη της Γαλιλαίας, ΝΑ της Ναζαρέτ και του όρους της μεταμορφώσεως και ΝΔ της λίμνης Γεννησαρέτ. Σ’ εκείνη την περιοχή περιόδευε εκείνες τις μέρες ο Ιησούς. Ο ευαγγελιστής Λουκάς λέει ότι μαζί με τους μαθητάς του και αρκετό λαό βάδιζε προς τη Ναΐν. Όταν επρόκειτο να μπει στην πόλη, από την πύλη της, εντελώς συμπτωματικά, έβγαινε μια κηδεία. Ο νεκρός ήταν μοναχογιός της χήρας μητέρας του. Η εικόνα ίδια όπως και σήμερα. Αρκετός κόσμος ακολουθούσε το φέρετρο, προφανώς δείχνοντας τη συμπόνια του στην ταλαίπωρη γυναίκα, που προ καιρού έχασε τον άντρα της, και τώρα και το γιό της, το μοναδικό στήριγμά της.


Ο Κύριος, όταν είδε τη γυναίκα που προφανώς έκλεγε απαρηγόρητα, τη συμπόνεσε και της είπε· Μην κλαις. Κάποιος ίσως που θα άκουγε την προτροπή αυτή, θα θεωρούσε ότι δεν ήταν και τόσο κατάλληλη η ώρα να λεχθεί, ή μάλλον, ήταν άκαιρη και αφύσικη. Και πράγματι θα ήταν έτσι, αν την έλεγε στη γυναίκα οποιοσδήποτε άλλος. Ο Κύριος όμως είχε την εξουσία. Και το λόγο του. Και ήξερε τί έλεγε. Διότι, ότι είναι αφύσικο για τους ανθρώπους, δεν είναι αφύσικο και για τον Ιησού, που πίσω του κρυβόταν όλη η θεότητα, και το είχε αποδείξει πολλές φορές.


Ο Ιησούς της πρότεινε ένα πρωθύστερο, δηλαδή να κάνει κάτι τώρα (να μην κλαίει), που θα το έκανε οπωσδήποτε μετά από λίγα λεπτά, όταν θα της ανέσταινε το γιο της, πράγμα που τώρα το ήξερε μόνο αυτός. Ουσιαστικά της ζήτησε εμπιστοσύνη, πίστη.


Πλησιάζει, αγγίζει το φέρετρο. Αυτοί που το κρατούσαν σταμάτησαν. Και λέει· Νέε, σ’ εσένα το λέω, σήκω επάνω. (Σορός λεγόταν από τα χρόνια του Ηροδότου η νεκροθήκη, το φέρετρο). Και ο νεκρός μισοσηκώθηκε, σηκώθηκε, έκατσε στο φέρετρο, και άρχισε να μιλάει. Τότε ο Ιησούς τον παρέδωσε στη μητέρα του. Κι εμείς, όταν ανασηκωνόμαστε από τον ύπνο, που είναι κι αυτός ένας μικρός θάνατος, κι ο θάνατος ένας μεγάλος ύπνος, λίγα δευτερόλεπτα καθόμαστε στο κρεβάτι, ώσπου να προσαρμοστούμε. Μάλλον ο αναστημένος νέος συνήρθε πιο γρήγορα απ’ ότι εμείς από τον ύπνο, και πιο τέλεια, αφού αμέσως είχε διάθεση να μιλάει.


Οι άνθρωποι που έβλεπαν έμειναν κατάπληκτοι. Φοβήθηκαν, ζάρωσαν μπροστά σ’ αυτό που έγινε. Η πράξη του Ιησού είχε μέσα της θείο μεγαλείο και θεία αγαθότητα. Αυτά προκάλεσαν φόβο στους ανθρώπους, και τους έκανε να δοξάζουν το Θεό λέγοντας, ότι εμφανίστηκε σ’ εμάς, στις μέρες μας, προς τιμήν μας, μεγάλος προφήτης, που τον έστειλε ο Θεός για να συμπαρασταθεί το λαό του.


Οι άνθρωποι τον πέρασαν για μεγάλο προφήτη, διότι, όπως ήξεραν από την ιστορία του γένους των, ο Θεός είχε στείλει πολλούς προφήτες σε διάφορες εποχές, για να τους διδάσκουν και τους καθοδηγούν. Και οι προφήτες αυτοί έκαναν κι αυτοί θαυμαστά πράγματα με τη δύναμη του Θεού. Δεν μπορούσαν να φανταστούν όμως ότι ο Ιησούς ήταν παραπάνω από προφήτης. Το μυαλό τους δεν πήγαινε ότι είναι Γιος του Θεού, που ήρθε στον κόσμο για να σώσει τους ανθρώπους που θέλουν να σωθούν.


Ο Ιωάννης χρυσόστομος λέει για τον Ιησού ότι, όπως ήταν μεγάλος ως Θεός Κύριος και βασιλεύς κατά τη θεία φύση, έτσι ήταν μεγάλος και ως ιερεύς και προφήτης και κατά την ανθρώπινη φύση.


Ο Κύριος Ιησούς με την ανάσταση του νέου της Ναΐν, με την ανάσταση της κόρης του Ιαείρου και του φίλου του Λαζάρου, έδινε στους ανθρώπους προεξαγγελτικά μηνύματα της κυριαρχίας του πάνω στη ζωή και στο θάνατο, δηλαδή μηνύματα της θεότητός του, της οποίας η πιο δυναμική εκδήλωση θα ηταν ή δική του τριήμερη ανάσταση από τον τάφο. Έλεγε· Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Όποιος πιστεύει σ’ εμένα, έχει ζωή αιώνια. Αλήθεια σας λέω, όποιος πιστεύει σ’ εμένα, κι αν ακόμη πεθάνει, θα ζήσει. Και για να κάνει πιστευτό το κήρυγμά του, έκανε και τρεις νεκραναστάσεις.


Αυτή η δύναμη του Κυρίου Ιησού είναι και η δική μας παρηγορία. Κι εμείς σαν άνθρωποι θα περάσουμε από τη γέφυρα του θανάτου. Εφόσον όμως πιστεύουμε στον Αρχηγό της ζωής, τίποτε δεν έχουμε να φοβηθούμε. Διότι οι πιστοί είναι μαζί του και τώρα και θα είναι αιωνίως.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου