Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΌΠΟΥ ΒΑΔΗΣ & ΒΥΡΤΕΜΒΕΡΓΗΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (συμπληρωμένο)

 (Ανανεωμένο στα Εισαγωγικά)

Εισαγωγικά.

Μας στάλθηκε  ηλεκτρονικά από τον επίσκοπο Βάδης και Βυρτεμβέργης Παϊσιο ( του παλαιού ημερολογίου) το παρακάτω κείμενο. Είναι πρώτη φορά που δημοσιεύουμε στο ιστολόγιο κείμενο του συγκεκριμένου επισκόπου, από τότε που προσχώρησε στο παλαιό ημερολόγιο. Δημοσιεύουμε το κείμενο για τους παρακάτω λόγους.

1.Λόγω σεβασμού στην αντι-οικουμενιστική Σύνοδο της ΡΟΕΔ.

2.Για λόγους εκκλησιολογικής ελευθεροτυπίας .

3.Για λόγους  σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας, επειδή αναφέρει ιστορικά στοιχεία που αφορούν χειροτονίες ομάδας (Σύνοδος Μιλάνου)  που προήλθε από την ΡΟΕΔ.Η ενημέρωση ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ.

Επίσης σημειώνουμε ‘ότι διαφωνούμε με επιλογές του συγκεκριμένου επισκόπου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε τον αντι-οικουμενιστικό του αγώνα και ο, τι κόστος είχε αυτός.

Γνωρίζουμε ότι στα ιστολόγια εν Χριστώ αδελφών που ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο δημοσιεύτηκαν άρθρα, που έθεταν υπό αμφισβήτηση την Αποστολική διαδοχή της συγκεκριμένης ομάδος της ΡΟΕΔ όπως φαίνεται στα παρακάτω link

1.https://krufo-sxoleio.blogspot.com/2023/05/1935-2019.html

2.https://churchgoc.blogspot.com/2017/10/

3.https://churchgoc.blogspot.com/2023/07/blog-post.html

Αυτά όμως είναι θέματα που θα τα κρίνει Σύνοδος Ορθοδόξων επισκόπων αν και όταν γίνει και ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ. Επίσης αξιομνημόνευτη είναι και η παρακάτω δημοσίευση.

https://archive.romfea.gr/patriarxeia/patriarxeia/patriarxeio-mosxas/6908-7804

Προκειμένου να διευκολύνουμε την κατανόηση της παρακάτω δημοσίευσης, αναφέρουμε και τα παρακάτω:

Ο πρώην Μητροπολίτης Μιλάνου και Δυτικής Ευρώπης κυρός Ευλόγιος. (1935-2019).

(Πατριαρχείο Κιέβου).

Ο κατά κόσμον Κλάους Αουγκοστίν Χέσλερ γεννήθηκε στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας στις 21 Φεβρουαρίου 1935. Προερχόμενος από Ρωμαιοκαθολική οικογένεια ασπάστηκε την Ορθοδοξία και το 1970 εκάρη μοναχός. Το 1971 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Σούροζ Αντώνιο στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Ρωσίας. Υπηρέτησε ως Εφημέριος στην Ιταλία. Μετά το 1975 εγκατέλειψε τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Ρωσίας και εντάχθηκε στη δικαιοδοσία των Παλαιοημερολογιτών της Ελλάδας (παράταξη Φλωρίνης και μετά το 1985 στην ομάδα του Αυξεντίου). Στις 9 Σεπτεμβρίου 1984 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Μιλάνου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Λισσαβώνος Γαβριήλ, συμπαραστατούμενος από τον Επίσκοπο Κοΐμπρας και Αβέιρας Ιάκωβο. Το 1990 διαφώνησε έντονα με την ένταξη της Επισκοπής του στη δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Πολωνίας κκαι ίδρυσε δική του δικαιοδοσία με το όνομα "Ορθόδοξη Αυτόνομη Μητρόπολη Δυτικής Ευρώπης", γνωστή και ως Σύνοδος του Μιλάνου. Στις 18 Νοεμβρίου 1993 εντάχθηκε στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Κιέβου. Στις 27 Δεκεμβρίου 1996 αποχώρησε από τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Κιέβου. Το 2011 προσπάθησε να επιστρέψει στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Ρωσίας ως Αρχιμανδρίτης χωρίς όμως αποτέλεσμα. Αργότερα προσέλαβε τον τίτλο του Αρχιεπισκόπου Μιλάνου και Λογγοβαρδίας και Μητροπολίτη Ακυληίας και Δυτικής Ευρώπης. Εκοιμήθη στο Μιλάνο στις 20 Ιανουαρίου 2019.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

 Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΌΠΟΥ ΒΑΔΗΣ & ΒΥΡΤΕΜΒΕΡΓΗΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

1. ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ

 

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λισσαβώνος και πάσης Πορτογαλίας κυρός Γαβριήλ. (1938-1997).

 

Ο κατά κόσμον Εδουάρδος Ερρίκος Πίντο ντα Ρότσα γεννήθηκε στη Λισσαβώνα το 1938. Το 1966 εντάχθηκε στην Υπερόριο Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και εκάρη μοναχός με το όνομα Ιωάννης από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Γενεύης και Δυτικής Ευρώπης Λεόντιο. Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1968 και έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Το ίδιο έτος μετέβη στην Πορτογαλία όπου κατόρθωσε να δημιουργήσει μία ομάδα πεντακοσίων περίπου πιστών, οι οποίοι υπήχθησαν στη δικαιοδοσία της Υπερορίου Ρωσικής Εκκλησίας. Η ομάδα αυτή αποτέλεσε την Εξαρχία της Πορτογαλίας υπό την Υπερόριο Ρωσική Εκκλησία ενώ το 1976 αναγνωρίστηκε από το Πορτογαλικό κράτος ως Ορθόδοξη Εκκλησία της Πορτογαλίας. Το έτος 1978 ιδρύθηκε από τη Σύνοδο του Παλαιού Ημερολογίου της Ελλάδος υπό τον Μητροπολίτη Αυξέντιο (παράταξη Φλωρίνης) η Επισκοπή Δυτικής Ευρώπης. Στην Επισκοπή αυτή χειροτονήθηκε Επίσκοπος ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Ρότσα, ο οποίος υπάγονταν μέχρι τότε στην Υπερόριο Ρωσική Εκκλησία. Η χειροτονία τελέσθηκε στις 18 Ιουνίου 1978 (ήδη είχε προηγηθεί στις 17 Ιουνίου 1978 μοναχική κουρά στο μεγάλο σχήμα με το όνομα Γαβριήλ) από τους Αρχιερείς των Γ.Ο.Χ. Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Αυξέντιο και τους Μητροπολίτες Κορίνθου Κάλλιστο, Πειραιώς και Σαλαμίνος Γερόντιο και Μεγάρων Αντώνιο. Ο τίτλος του νέου Επισκόπου ήταν Επίσκοπος Λισσαβώνος και Έξαρχος Πορτογαλίας. Σύντομα ο Επίσκοπος Γαβριήλ ονομάστηκε Έξαρχος Δυτικής Ευρώπης. Το Σεπτέμβριο του 1984 η Σύνοδος των Γ.Ο.Χ. της Ελλάδος απένειμε καθεστώς Αυτονομίας στην Εξαρχία της Δυτικής Ευρώπης και ο Επίσκοπος Γαβριήλ ονομάστηκε Μητροπολίτης Λισσαβώνος και Πορτογαλίας.

 

2. Ἰάκωβος Κοΐμπρα  

 

Ἡ Σύνοδος ὑπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Αὐξέντιο τὴν περίοδο τῆς διαστάσεως θεώρησε καλὸ νὰ προ βεῖ σὲ χειροτονία Βοηθοῦ Ἐπισκόπου γιὰ τὸν Πορτογαλίας Γαβριήλ, τοῦ Κοΐμπρα Ἰακώβου τὸ 1984, γεγονὸς ποὺ ἄνοιξε τὴν ὁδὸ γιὰ νέες χειροτονίες στὴν Εὐρώπη.

 

3. Εὐλόγιος Μιλάνου

 

Ὁ Πορτογαλίας Γαβριὴλ μὲ τὸν Βοηθό του Ἐπίσκοπο Ἰάκωβο προέβησαν σὲ χειροτονία καὶ ἄλλου Ἐπισκόπου γιὰ τὴν Πορτογαλία, τοῦ Ἐβούρα Θεοδώρου, καὶ ἐν συνεχείᾳ σὲ χειροτονίες ἐπισκόπων γιὰ τὴν Ἰταλία, ὅπως τοῦ Τορῖνο Γρηγορίου, Μιλάνο Εὐλογίου. 

 

Οι τρεις Λισσαβώνος Γαβριήλ, Κοΐμπρα Ιακωβος και Μιλάνου Ευλόγιος χειροτόνησαν τον Φιλόθεο Κυνηγαλάκη. Αυτός μαζί με άλλους χειροτόνησαν πρώτα τον Ραφαήλ* και έπειτα τον Πρόδρομο**

 

■ Φιλοθεος Κυνηγαλάκης ως Λητής & Ρεντίνης

■ Ραφαήλ Πετρίτσης ως Πενταπόλεως

■ Πρόδρομος Καρυδιάς Φιλίππων

 

Οι τρεις τελευταίοι χειροτόνησαν με τον τίτλο Βάδης & Βυρτεμβεργης τον υπογράφοντα Παΐσιο Παπαδόπουλο.

 

Δεν αμφισβητώ την Αποστολοκή Διαδοχή κανενός από αυτούς -πέραν του ότι, στο απώτερο παρελθόν υπήρξαν προβλήματα, που λίγοι γνωρίζουν ως διχοστασίες και μπερδέματα εις την διοίκησιν του Πατρώου, και την περίοδο του Αυξεντίου, ακόμη και κάποιες αταξίες του Ευλογίου που δεν ήμουν όμως ενήμερος τί ακριβώς έγινε, τις προθέσεις, τις συνθήκες, τα κίνητρα και τέλος την μετάνοιά του. Αν υπήρχαν, αυτά σαφώς δεν αίρουν την κανονικότητα της χειροτονίας του και δεν καταλύουν την Αποστολική Διαδοχή με την οποία έλαβε την αρχιερατικήν Χαριν, διότι δεν καταδικάσθηκε ποτέ με κάποια καθαίρεσιν ο Ευλογιος, ούτε από κάποιο εκκλησιαστικό δικαστηριο των Γ.Ο.Χ. Το να εστιάζουν ορισμένοι εκ της κεντρικής παρατάξεως των Γ.Ο.Χ στην προσωπικότητα του Ευλογίου, μήπως είναι, διότι θέλουν να έχουν την αποκλειστικότητα εις την Αποστολικήν Διαδοχήν και την ρύθμισιν των εκκλησιαστικών πραγμάτων εις τον χώρον του Πατρίου; Και αν ακόμη δεν είχε καλή πολιτεία ο Ευλογιος, εν τούτοις η χειροτονία του Φιλοθέου Κυνηγαλάκη "εγένετο"!!!, και μάλιστα όχι από τον τελευταίο μόνον, αλλά και απο τους τρεις, και αρχαιότερος αυτών ήταν ο Λισαβώνος Γαβριήλ που μάλλον αυτός έκανε την χειροτονία, διότι και τον Ευλογιο ο ίδιος τον χειροτόνισε με τον Ιακωβο. Οπωσδήποτε, επιθυμούμε να μας ενημερώσει ο θεοφιλέστατος Φιλόθεος, καθώς επισης, ποιοί ακριβώς συμμετείχαν και στις χειροτονίες του Ραφαήλ και του Προδρόμου. Προσωπικώς, εννοείται ότι αναγνωρίζω τις χειροτονίες των προηγουμένων και των μετέπειτα, γι' αυτό και δέχθηκα την χειροτονία μου από τους θεοφιλεστάτους επισκόπους Φιλόθεο, Ραφαήλ και Πρόδρομο, όμως για ιστορικούς λόγους και για να έχουμε τα διαπιστευτήρια όταν μας ζητούν λόγο χρειαζόμαστε της περαιτέρω πληροφορίες.