«Άνθρωπος σοφός σιγήσει εως καιρού, ο δε λαπιστής και άφρων υπερβήσεται καιρόν»
(Σοφ. Σειράχ – Κεφ. 20, 6 – 7)
Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ
Αναμφίβολα, η ακρίβεια, η σαφήνεια και η αλήθεια της Αγίας Γραφής, δεν επιδιώκεται μόνο από αγάπη (εν Χριστώ) ή από την δίψα μαρτυρίας για την «αποστολικο-Πατερική Ορθοδοξία», αλλά και για τον καθορισμό προσαρμοσμένων αντιδράσεων στο περιβάλλον της αμαρτίας ή της αιρέσεως.
Εδώ και εκατό (100) χρόνια, έχουμε στον ορθόδοξο χώρο την επιβαρυντική εισβολή της παναιρέσεως του οικουμενισμού.
Άρχισε με την αλλοίωση της εννοίας της Εκκλησίας και την (αρχική) διαίρεση του ορθοδόξου πληρώματος λόγω αλλαγής του εορτολογίου.
Και οι τρεις (3) Πατριάρχες (Αθηναγόρας, Δημήτριος, Βαρθολομαίος) στην επικοινωνιακή προβολή του οικουμενισμού χρησιμοποίησαν ευαγγελικούς όρους, όπως: πορεία αγάπης, πορεία αλήθειας στον σύγχρονο κόσμο, χωρίς πραγματική σύνδεση με το πραγματικό – υποστατικό νόημά τους.
Δεύτερο σοβαρό πρόβλημα, η προσπάθειά τους να παγιώσουν τις επιλογές τους ερήμην της Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, χωρίς δηλ. Πανορθόδοξη Συνοδική αφετηρία – έγκριση.
Αυτή την έλλειψη συνοδικής αφετηρίας αντικατέστησε η «αναγωγή» των πάντων στην κατηγορία «όραμα» του Πατριάρχη!
Τρίτο σοβαρό πρόβλημα, διαιωνιζόμενο, η μη οργάνωση των Ορθοδόξων έναντι της αιρέσεως, έναντι του πατριαρχικών εκτροχιασμών σε θέματα πίστεως – δογματικά και εκκλησιολογικά. Οι παρήγορες αντιδράσεις του Αγ. Όρους και ορισμένων επισκόπων, ως προσπάθεια εφαρμογής του 15ου Κανόνα της Α-Β Συνόδου, δεν έφθασαν στο ωφέλιμο μέγιστο σημείο τους, λόγω της Δυνητικής θεωρίας, που διατύπωσε ο αγιορείτης μοναχός (λόγιος) π. Γεράσιμος Μενάγιας και συνέχισε ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος.
Αναμφίβολα, για την εφαρμογή (συλλογική) του 15ου κανόνα χρειάζεται ένας σχεδιασμός, μια συνειδητή οργάνωση. Χρειάζεται ένας (ελάχιστος) χρόνος για την βαθύτερη αντίληψη και συντονισμό της αντι-αιρετικής οργάνωσης του πληρώματος. Το «άχρι καιρού» δεν πρέπει, όμως, να ξεπεράσει το σημείο εδραίωσης – ωρίμανσης της αιρέσεως.
Στη Σοφία Σειράχ διαβάζουμε: «εστι σιωπών ου γαρ έχει απόκρισιν, και εστι σιωπών ειδώς καιρόν. Άνθρωπος σοφός σιγήσει έως καιρού, ο δε λαπιστής και άφρων υπερβήσεται καιρόν» (Σοφ. Σειράχ, Κεφ. 20, 6-7).
Μετάφραση: «Σιωπούν τινες, διότι δεν δύνανται να δώσουν απάντησιν, άλλοι σιωπούν διότι γνωρίζουν τον κατάλληλον καιρόν να ομιλούν. Ο συνετός άνθρωπος θα σιωπήση μέχρι του καταλλήλου χρόνου, ο δε μεγάλαυχος και άφρων θα ομιλεί εις ακατάλληλον ώραν» (π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος).
Στο σχόλιό του, γράφει: «υπερβήσεται καιρόν» = ομλών πολύ ενωρίς, διότι δεν δύναται να συγκρατήση την γλώσσαν του ή πολύ αργά από ανοησία του ή από εγωισμό του.
Το «άχρι καιρού» του π. Επιφανίου, στην ανάπτυξή του προς τους αγιορείτες (κυρίως), είχε την αισθητή κατεύθυνση – επίδραση της αποτροπής, της μη εφαρμογής του 15ου κανόνα και όχι ως αντίκρισμα Χρόνου (ελαχίστου), που απαιτείται για το πρόγραμμα δράσης εφαρμογής του.
Αυτός ο ταυτισμός του «άχρι καιρού» με την αναβλητικότητα εφαρμογής του 15ου κανόνα, ελέγχεται από το χωρίο (20, 6-7) της Σοφίας Σειράχ.
Στο «έως καιρού» της Γραφής αναζητούμε τον αναγκαίο χρόνο για εφαρμογή του κανόνα και όχι την δικαιολογία αναβολής του. Το «άχρι καιρού» του π. Επιφανίου λειτούργησε ως πρόδρομος στα αρνητικά φαινόμενα των ημερών μας: παθητικότητα, αδράνεια, συμβιβασμός.
Οι σημερινοί ποιμένες και το πλήρωμα ελέγχονται, επίσης από το νόημα του χωρίου (Σοφ. Σειράχ, 20 , 6-7).
Η νομοτυπία, η τυπολατρεία και η άγνοια, συκοφάντησαν τα όποια λάθη των αποτειχισμένων. Νομίζω, ότι ουδέποτε Ι. Κανόνας διαστρεβλώθηκε τόσο πολύ και από τόσους πολλούς, όσο η έννοια – νόημα του 15ουΚανόνα.
Ο Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς, απαντώντας στους «Αθωνικούς Διαλόγους» (π. Θεόκλητο Διονυσιάτη - 1978) γράφει:
«Γνωρίζω, ότι όποιος χάση την Εκκλησίαν έχασε και την ψυχήν του. Γνωρίζω επίσης από την πείραν και το παράδειγμα των Αγίων ότι όλοι είμαστε υπεύθυνοι δια την πίστιν και ότι ο Δίκαιος Κριτής θα ερωτήση την συνείδησίν μας κατά την Δευτέραν Παρουσίαν Του, εάν επράξαμενό,τι ηδυνάμεθα και ό,τι έπρεπε δια την Εκκλησίαν κατά την διάρκειαν της επιγείου ζωής μας» (Μεταμόρφωσις του Σωτήρος – 1978 Ι. Μονή Τσελιε, Σερβίας).
Αναμφίβολα, η Ορθοδοξία έχει θεωρία και πράξη. Υπάρχει αδιάσπαστη ενότητα μεταξύ τους.
Σε όλες τις εκφάνσεις της πνευματικής ζωής θα ζητηθεί από τον Χριστό «ό,τι ηδυνάμεθα και ό,τι έπρεπε».
Η σημερινή ανοχή ποιμένων και ποιμνίου έναντι του οικουμενισμού, θεμελιώνει συμβιβασμό – συνύπαρξη μαζί του και αποτελεί άρνηση της Εκκλησίας, διότι:
- Η «σύνοδος της Κρήτης», δέχεται τους Ορθοδόξους, Παπικούς, Προτεστάντες, ως μία Εκκλησία.
- Εξομαλύνεται, έτσι ο δρόμος για επίσημη «ένωση» με τους αμετανόητους αιρετικούς.
«Ας γνωρίσωμεν καλά ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις που παρατηρείται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και ποιμένων με πατερικές αρχές» (αγ. Παΐσιος ο Αγιορείτης).
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Ο κ. Σακαλακης έχει επιδοθεί σε ένα κρεσέντο οικουμενικοποίησης των πάντων, απομονώνοντας λέξεις και φράσεις από όλη την ευρύτερη συνάφεια τους. Έτσι ενώ είπαμε ότι ο Αθηναγόρας και ο Βαρθολομαίος είναι Αποδεδειγμένα οικουμενιστές, δεν ισχύει το ίδιο για το Δημήτριο. Οικουμενιστικα φιλενωτικό ήταν βεβαια το Πατριαρχείο, αλλά όχι ο ίδιος ο Πατριάρχης. Ας μας απαντήσει λοιπόν Όποιος θέλει, τι θα μπορούσε να κάνει ο Πατριάρχης απέναντι στους κρυφό οικουμενιστές που είχε στη σύνοδο του..Για να είναι Λοιπόν κάποιος οικουμενιστής κ.Σακαλακη, και για να γίνει η εφαρμογή του δυνητικού που ισχυρίζεστε, χρειάζεται έλεγχος στο πρόσωπο του Πατριάρχη. Για τους άλλους δύο πατριάρχες έχουμε πλήθος ελέγχων. Εσείς δεν μιλάτε στην ουσία για δυνητισμό, δήθεν από τον π. Επιφανιο, αλλά για πλήρη αποχαύνωση και αδιαφορία τόσο του Αγίου Παϊσίου όσο και όλου του θεολογικού κόσμου της εποχής Επί δύο δεκαετίες. Και τι δουλειά είχαν οι Παΐσιος και Καντιωτης που πήγαν στον "Μεγα" Οικουμενιστη Δημήτριο στο πατριαρχείο με τον Καντιωτη να τον δικαιολoγεί για το τι τράβαγε που αγνοούσαν στην Ελλάδα; Πλανεμένος και αυτός ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ συντηρητικός ανθενωτικός Καντιωτης έλεγξε τα ανοίγματα , αλλά ποτέ τον Δημήτριο. Καταλαβαίνει ότι ο Δημήτριος είχε τον ρόλο του Μάρκου Ευγενικού στην κατάσταση. Εσείς ομως όχι..για ευνοήτους λόγους προστασίας κάποιου ζώντος.
Ένας οικουμενιστής δεν μιλάει για ενότητα με την ορθή πίστη, και δεν μιλάει για αγάπη εν αληθεία, Αλλά μόνο για ακατάσχετη αγαπολογία. Τα λόγια του Δημητρίου μπροστά στους αιρετικούς δεν έχουν καμία σχέση με τους άλλους..
Οι ισχυρισμοί σας οδηγούν σε άτοπα και οι αμετανόητες πρακτικές σας θυμίζουν ολοκληρωτικά καθεστώτα επιβολής άποψης. Αντί να προβληματιστείτε με τις 40 ερωτήσεις που δεν καταφέρατε Να απαντήσετε, πάθατε Ψύχωση με το θέμα και πάτε από τη μία "λούμπα" μετά την άλλη, εκτοξεύοντας πλήρης ασυναρτησίες που δεν τεκμηριώνονται από τα πραγματικά γεγονότα. Και να είστε σίγουρος ότι υπάρχει πλήθος τέτοιων και για αυτό μιλάω. Το πρόβλημα είναι όμως ότι πάτε μάλλον να δικαιολογήσετε την αποτείχιση του πάτερ Ευθυμίου που οδήγησε στην καθαίρεση του και στη μη μετέπειτα συνοδική δικαίωση του.
Διότι όταν το έκανε "επαναστατικά", τα έβαλε με τον Χριστόδουλο ο οποίος όμως μέχρι και τα πρώτα χρόνια που έγινε Αρχιεπίσκοπος, έκανε δηλώσεις εναντίον του οικουμενισμού. Πάντως κ. Σακαλάκη, αν ήσασταν ιερέας του Πατριαρχείου εκείνη την εποχή και κάνατε αποτείχιση με τέτοιες απόψεις, θα σας είχαν δικαιολογημένα ξυρίσει. Όπως δικαιολογημένα φαίνεται ότι καθαίρεσαν τον π.Ευθυμιο τελικά. Στο χαρτί της απολογίας του δεν προσπαθεί να τεκμηριώσει την υποτιθέμενη αίρεση του Χριστόδουλου ή όποιου άλλου Δεσπότη του, αλλά γίνεται Κριτής ολόκληρης της εκκλησίας και των συνοδών, της επισκοποίησης και αγιοποίησης. Κανένας ιερός κανόνας όμως δεν δίνει τέτοιο δικαίωμα. Μπορείς να κρίνεις βέβαια, και ορθώς, αλλά μέσα στην Εκκλησία με την ιδιότητά σου και αρθρογραφώντας.
Βλέπετε πολλοί έχουν παρεξηγήσει την ύπαρξη του οικουμενισμού με το έγκυρο δικαίωμα να αποτειχιστεις τεκμηριωμένα από το δικό σου επίσκοπο. Είναι Απαράδεκτο να συκοφαντούνται όμως πατριάρχες και άγιοι για να δικαιολογηθεί η στάση και οι πράξεις κάποιων. Μόνο κακό γίνεται και δυσφήμιση περί ζηλωτισμου στο κίνημα των ιερως αποτειχισμένων. Έχω κι άλλες πιο εξειδικευμένες απαντήσεις τις οποίες δεν έχετε δημοσιεύσει.. αλλά κ.Σακαλακη δεν επιθυμείτε τον διάλογο και την αλήθεια, αλλά την τακτική της προπαγάνδας.
Επίσης να ξεκαθαρίσω, ότι μίλησα για την καθαίρεση με το γράμμα του νόμου και όχι με το πνεύμα. Άλλωστε και ο ίδιος το είχε καταλάβει και δεχτεί για πολύ καιρό. Είναι σαφές ότι για τέτοιο λόγο, θα μπορούσε να γίνει οικονομία και να βρεθεί μία συμβιβαστική λύση, για έναν φιλότιμο και αγωνιστή ιερέα όπως ο πάτερ Ευθύμιος. Επίσης δεν παίρνω και την ευθύνη για την κρίση της μετέπειτα επαναφοράς του από Ξένο επίσκοπο. Ούτε και έχω κάτι προσωπικό φυσικά με τον Πάτερ, θαυμαστής του πνεύματος του είμαι στα σημεία που έχει εντρυφήσει. Απλά πιστεύω ότι τότε με το Χριστόδουλο έπεσε στην παγίδα, έδειξε υπερευαισθησία για τα κακώς κείμενα, ενώ Θα μπορούσε να ελέγχει και να επηρεάζει με τρόπο. Βέβαια έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέμε και εκ των υστέρων φαίνονται όλα εύκολα..
ΔιαγραφήAν και ανωνυμ9ος δημοσιευουμε το σχολιο σου και ελπιζουμε να λαβης αποστομωτικη απαντησι απο τον κ. Σακαλακη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχως και ο Δημητριος ηταν ιδιος και απαραλλακτος του Αθηναγορου. Αλλωστε ειπε στον πρωτο λογο του οτι θα εφαρμοση την γραμμη εκεινου του Ιμαμη και Μασωνου πατριαρχου.
E όχι και ίσα με τον Αθηναγόρα. Ο ένας το έκανε άσχημα και ο άλλος δίδαξε πως γίνεται σωστά. Τεράστια διαφορά. Οι κατηγορίες για τον Α. Παΐσιο επίσης , ότι δήθεν "κοιμόταν" και ολιγώρησε, ενώ με τον Αθηναγόρα όχι, δεν γίνονται δεκτές.
Διαγραφή1. Δεν είμαι ανώνυμος, απλά γράφω με ήμι-ψευδώνυμο για τον έλεγχο της δικής μου οίησης και για τις κατηγορίες που έχω ακούσει ότι κτίζω θρησκευτικό προφίλ. Έτσι χρησιμοποιώ διάφορα. Επίσης με αυτό με γνωρίζουν παλαιοί αδερφοί από άλλο παλαιό φόρουμ.. Ο κ.Σακαλακης άλλωστε το γνωρίζει. Επίσης εάν νομίζεις ότι πρέπει να το μάθεις, στην διάθεση σου. Άλλωστε δημοσιεύεις πολλών, εντελώς ανωνύμων τα σχόλια ως γνωστόν.
2) Αμφιβάλω ότι είναι σε θέση να το κάνει ο συγκεκριμένος..
Εχει απαντηθεί τα της Αγίας Γραμμής που παρεξηγήθηκε. Το φιλενωτικό άνοιγμα μετά διαλόγου με σκοπό την προσέλκυση στην πίστη είναι άγιο και καθήκον. Η ΑΙΡΕΤΙΚΉ "εκτέλεση" του Αθηναγόρα και η προσβολή στα δόγματα δεν έχει σχέση με την ξεκάθαρη στάση του Δημητρίου στα βήματα του Αγ. Μάρκου. Με αγάπη εν αλήθεια στα δόγματα και την πίστη όπως έλεγε στα ίσια μπροστά τους.
3. Εδώ δεν τον έλεγξε ο Άγιος Παΐσιος και ο Καντιώτης κι όλος ο θεολογικός κόσμος Επί δύο δεκαετίες.. αυτό και μόνο θα έπρεπε να αποστομώσει και να προβληματίσει τον κάθε επίδοξο κατήγορο που έρχεται εκ των υστέρων να σπιλώσει. Λέτε να ήτανε τόσο αιρετικός και να κοιμόταν η παγκόσμια ορθοδοξία. Μα ούτε ένας να τον ελέγξει προσωπικά; Τι να μας πει λοιπόν μετά ο κάθε επίδοξος σημερινός;
E, oxι και στα βηματα του Αγιου Μαρκου. Μην βριζεις τον αγιο που δεινοπαθησε τα πανδεινα για την Πιστι και οχι μονο απο τον Σατανικο παπισμο αλλα και απο τους Οι,κουμενιτες ψευδαδελφους του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιγα να μην μας τον ανακηρυξετε και αγιο, εναν Ψευτοταπεινο Οικουμενιστη.
Ποιος γραφει οτι κοιμοταν ο π. Παισιος;
Απλα εφαρμοσε μια αλλη τακτικη που δεν ειναι η γνησια Πατερικη τακτικη.
Μας αφησε πολλα κενα ο π. Παισιος.
Διαφωνώ με την τοποθέτηση σου που έχει επηρεαστεί από κατήγορους που μπερδεύουν τα πράγματα. Αν ο Δημήτριος ήταν οικουμενιστής και δεν έλεγξε καν ο Παΐσιος, τότε κοιμόταν. Δεν υπάρχει άλλη αντιπατερική γραμμή που λες και για τέτοιο θεμα. Απλά ο Δημήτριος δεν ήταν οικουμενιστής παρά τα ανοίγματα. Ήταν ανάμεσα σε τετοιους, έχει διαφορά. Είναι απαράδεκτο η μη γνήσια γραμμή όλων των άγιων, για Αγιο, διάσημο μάλιστα και προς το τέλος του που δρούσε σαν καθοδηγητής ψυχών.
Διαγραφή================
Μαρτυρία Μοναχών και Αγ. Ιάκωβου Τσαλίκη για τον ΦΩΤΕΙΝΟ Πατριάρχη Δημήτριο το 90.
Βεβαία ο Βαρθολομαίος πήγε να το εκμεταλλευτεί λες και το σχήμα κάνει τον 'Αγιο..Η μέρα με την νύχτα!
"στις 30 Σεπτεμβρίου του 1990 έστειλε ο Όσιος Γέρων ημών, ο Όσιος Ιάκωβος, αντιπροσωπεία της Μονής μας τον πατέρα Σεραφείμ, μακαριστό ήδη, και τον πατέρα Νικόδημο στα Άγια Μετέωρα ως αντιπροσώπους κι εσείς με την αγάπη σας προσαγάγατε στον αείδημο Παναγιώτατο Πατριάρχη Δημήτριο για να λάβουν την ευχή του, εκείνος, αφού τους έδωσε την ευχή του, ύψωσε και ένα αντίδωρο στο όνομα του Γέροντος Ιακώβου… Όταν οι πατέρες επέστρεψαν, αφηγήθηκαν στον Άγιο Γέροντα ότι είδαν τον Παναγιώτατο απαστράπτοντα, κι εκείνος τους είπε: «δεν ξέρετε παιδιά μου ότι μετά τον Θεό στη γη είναι ο Πατριάρχης;»"
https://www.youtube.com/watch?v=OVCkdy_fypo
Στα βήματα του Α.Μάρκου.
ΔιαγραφήΟι περιπτώσεις φυσικά έχουν κοινά και διαφορές που δεν εξαρτώνται από τους δύο ανθρώπους αλλά και από το ευρύτερο πλαίσιο. Στα κοινά των περιπτώσεων θα μπορούσαμε να πούμε:
1) Είχαν και οι δύο παρορμητικούς φιλενωτικούς των μειωμένων ή καθόλου προϋποθέσεων στον περίγυρό τους. Ίσως ο Άγιος Μάρκος περισσότερο.
2) Υπήρχε πρόβλημα ευρύτερης εισχώρησης πλάνης στο ορθόδοξο πλήρωμα με τα συνλείτουργα των παλαιών και με την ουνία στην σύγχρονη εποχή.
Μερικά κοινά στα πρόσωπα, τα φρονήματα, τις ιδιότητες και τις ενέργειες τους.
1)Αρχική διάθεση έντιμου θεολογικού διαλόγου με πνεύμα αγάπης αλλά και με βάση στην αλήθεια χωρίς εκτροπή.
2) Εκφράσεις προσφώνησης και αναγνώρισης του τίτλου των λατίνων παρ' όλη την ξεκάθαρη έκπτωση τους και φυσικά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
3) Σαφής αναφορά των διαφορών που υπάρχουν σαν εμπόδιο για την ένωση ώστε να μην τρέφουν οι Λατίνοι φρούδες, μη ρεαλιστικές, ελπίδες για αυτόματη πανορθοδοξη αποδοχή τους.
4) Επικεντροποίηση στην διαφορετική πίστη ως πολύ σημαντικό εμπόδιο και αφήνοντας τις επιμέρους εξωτερικού τύπου διαφορές και εγυρότητες μυστηρίων για αργότερα.
5) Το φιλιόκβε ήταν το βασικότερο αρχικό σημείο και ο Δημήτριος το έδειξε με την επιβολή της ορθόδοξης κοινής ανάγνωσης με τον Πάπα του "Πιστεύω" και επιβεβαίωσε συμβολικά την ίδια "αγία γραμμή".
6) Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για εμφανή παρουσία θείας Χάρης και Άγιοπνευματικής κατάστασης αρετών στον Δημήτριο, ενώ εξ ορισμού υποθέτουμε το ίδιο για τον Άγιο.
Μερικές διαφορές
1) ο Άγιος Μάρκος ήταν βαθύς και λόγιος γνώστης, μέλος της επιτροπής διαλόγου, ενώ ο Ιεράρχης όχι.
2) Ο Πατριάρχης συναντήθηκε μόνο μια φορά με τον εκάστοτε Πάπα και είχε διαφορετικό ρόλο εκ της θέσεως του.
3) Η θέση του και η ποιμαντική του παράσταση έδωσε την μαρτυρία της κατάστασης, κοινής ιστορικής αφετηρίας αλλά και των διαφορών σε αμέτρητους Λατίνους. Αντίθετα ο Άγιος Μάρκος περιορίστηκε σε αυτούς που αποφασίζουν λόγω της συμμετοχής του στην επιτροπή.
4) Ο Πατριάρχης Δημήτριος προχώρησε ένα βήμα παραπάνω με την απόσπαση ( συνειδητή ή μη) της αποδοχής της απόρριψης του φιλιόκβε)
Μια ακόμη μαρτυρία μας έρχεται από τον Α. Πορφύριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτό βιβλίο μέ τίτλο «Ὁ Ὅσιος Πορφύριος ὁ Προφήτης. Μαρτυρίες», τόμος Β΄, ἔκδοση Ἁγιοπαυλίτικου Ἱεροῦ Κελλίου Ἁγίων Θεοδώρων, Ἅγιον Ὄρος 2018, στή σελίδα 145, διαβάζουμε τήν ἑξῆς διήγηση ἑνός ὑποτακτικοῦ τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου :
«Λίγους μῆνες πρίν τήν κοίμησή του (τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου), καθόμασταν στό Κελλί καί συνομιλούσαμε. Ξαφνικά τίναξε τό κεφάλι πρός τά πίσω καί συνοφρυώθηκε, λέγοντας :
– Ὥωω…!
– Τί ἔπαθες Γέροντα; Τί ἔγινε…;
– Τόν φάγανε…!!!
– Ποιόν φάγανε;
– Τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη… τόν φάγανε οἱ Ἀμερικάνοι! Θέλουνε νά βάλουνε δικό τους.
Ὁ Ἅγιος τό εἶδε τήν ἴδια στιγμή, πού συνέβη. Μετά ἀνακοινώθηκε ἐπίσημα ἡ κοίμησή του». Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Κων/λεως (ἐπί 19 ἔτη στόν Θρόνο) κ. κ. Δημήτριος κοιμήθηκε στίς 2 Ὀκτωβρίου 1991, σέ ἡλικία 77 ἐτῶν, μέ διάγνωση : ‘’ὀξύ ἱσχαιμικό ἐπεισόδιο’’. Ἀκριβῶς δύο μῆνες πρίν τήν κοίμηση τοῦ Ἁγίου (2-12-1991).
---------Πηγή :
https://katanixi.gr/2019/05/14/ο-όσιος-πορφύριος-ο-καυσοκαλυβίτης-γι/
Ὁ Ὅσιος Πορφύριος, λοιπόν, ἐνῶ σωματικῶς βρισκόταν στό Κελλί του μέ τόν ὑποτακτικό του, νοερῶς, μέ τό διορατικό χάρισμα, πού τοῦ δώρισε ὁ Χριστός, βρισκόταν στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί ἔβλεπε τί ἀκριβῶς γινόταν. Ἡ μαρτυρία τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου εἶναι πολύ νευραλγική, διότι μᾶς πληροφορεῖ γιά δύο πράγματα :
Πρῶτον, ὅτι οἱ Ἀμερικάνοι ‘’φάγανε’’, δηλαδή σκοτώσανε, τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κυρό Δημήτριο, ἀφοῦ τοῦ προκάλεσαν ὀξύ ἱσχαιμικό ἐπεισόδιο. Εἶναι γνωστό ὅτι ὁ Πατριάρχης κυρός Δημήτριος προέβη κι αὐτός μέ τή σειρά του σέ ἀπαράδεκτα καί ἀντικανονικά οἰκουμενιστικά ἀνοίγματα. Αὐτά, ὅμως, ἐν σχέσει μέ τά οἰκουμενιστικά ἀνοίγματα τοῦ Πατριάρχου κυροῦ Ἀθηναγόρα ἦταν ἠπιότερα καί γίνονταν, ὄχι ἰδίᾳ βουλῇ καί ἐκουσίᾳ θελήσει τοῦ κυροῦ Δημητρίου, ἀλλά ὑπό τήν ἀσφυκτικότατη πίεση τοῦ περιβάλλοντός του, στό ὁποῖο ἐδέσποζαν ὁ μέγας οἰκουμενιστής, συνοδοιπόρος τοῦ Πατριάρχου κυροῦ Ἀθηναγόρα, Μητροπολίτης Χαλκηδόνος κυρός Μελίτων Χατζῆς, Γέροντας τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος τότε ὡς μητροπολίτης Φιλαδελφείας ἀπό τό 1973 ὡς τό 1990 ὑπῆρξε διευθυντής τοῦ Ἰδιαίτερου Γραφείου τοῦ Πατριάρχου κυροῦ Δημητρίου, κατευθύνων οὐσιαστικῶς τίς κινήσεις τοῦ ταπεινοῦ καί ἁπλοῦ Πατριάρχου. Ὁ Πατριάρχης κυρός Δημήτριος μέ τόν ἤπιο χαρακτήρα του κατάφερε νά μετριάσει καί νά δαμάσει τόν ἤδη καλπάζοντα Οἰκουμενισμό τοῦ Πατριάρχου κυροῦ Ἀθηναγόρα. Αὐτός, λοιπόν, ἦταν ὁ κύριος λόγος, πού οἱ Ἀμερικανοί τόν ‘’φάγανε’’.
Ας θυμηθούμε τα αποδεδειγμένα γεγονότα..
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Ο Δημήτριος Δεν έχει τα διοικητικά και ακαδημαϊκά προσόντα. Ο Αθηναγόρας είχε πει για αυτόν ότι είναι "λίγος" για διάδοχος του.
2) Ο Δημήτριος ΔΕΝ θέλει τη δεσποτική θέση αλλά εκλέγεται έξαφνα. Έχει δει στον ύπνο του μέρες πριν, την σμίκρυνση του Αθηναγόρα μέχρι εξαφάνισης στην ωραία Πύλη και τον εαυτό του εκεί.
3) Μέχρι του τέλους του, δεν το απολάμβανε αλλά το θεωρούσε σταυρό.
4) Έχει στη Σύνοδο του εξαιρετικά μορφωμένους οικουμενιστές και ο οικουμενισμός συνεχίζεται στο εξωτερικό κυρίως, αλλά και Λατίνοι πηγαινοέρχονται με το πρόσχημα βελτίωσης σχέσεων
και έναρξης διαλόγων. Σίγουρα οι πατριαρχικοί του επισήμαιναν συνέχεια την ουνία και την δύναμη του Πάπα σαν μέγα πρόβλημα και ευκαιρία, για να τον κάνουν ανεχτεί τα πολλά πάρε δώσε.
5) Μαρτυρία Δεσπότη που τον έζησε, αλλά και άλλα που έχουν γραφτεί για ΤΟΝ Δημήτριο φαίνεται καθαρά ότι δεν ήτανε ο τύπος που θα επιβληθεί λόγω θέσης και θα συνετίσει με απαίτηση, Αλλά μόνο με ήπια γνώμη και τη μαρτυρία του.
6) Άλλη μαρτυρία του π.Αυγουστίνου Καντιώτη αναφέρει ότι αφού τον επισκέφτηκε στην πόλη, είπε " σας κρίνουμε αυστηρά εμείς από την Ελλάδα αλλά δεν ξέραμε Τι τραβάτε εδώ".
7) Έχει το σημερινό "Μεγιστο" Πατριάρχη ως διευθυντή του γραφείου του.
8)Αποδεδειγμένα ξεκαθάρισε δημόσια στους αιρετικούς ότι η κοινή πίστη των Πατέρων των 7 Οικουμενικών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για Ένωση, κάτι που φυσικά είναι ενάντια στον οικουμενισμό και στην παγκοσμιοποίηση.
9) Οι θεολογικοί διάλογοι ενώ άρχισαν(80) με προσδοκίες, μετά και τη στάση του Πατριάρχη όταν πήγε(87) στο Βατικανό και στην Αγγλία άρχισαν να εκτροχιάζονται. Έγινε πασιφανές ότι δεν θα βρεθεί άκρη. Ακόμα και ένας Πάπας θα ήθελε να αλλάξει κάτι, το βαθύ παγκόσμιο κράτος δεν θα το επέτρεπε.
10) Τον επόμενο χρόνο(88), τον πιέζουν να παραιτηθεί, προφανώς κύκλοι από το Φανάρι και μέσα από το Πατριαρχείο.
11) Τον μεθεπόμενο χρόνο(90) πάει στην Αμερική με τον Βαρθολομαίο, με θερμή υποδοχή από τον πρόεδρο και τα λοιπά αλλά ξαφνικά παθαίνει αιμορραγία στο στομάχι που θα επιβαρύνει την υγεία του σε σημείο να ονειρεύεται την επιστροφή του στην Πόλη.
12) Λίγους μήνες μετά, ο Νυν Βαρθολομαίος "προσκύνησε" με την συμμετοχή του σε διεθνή πανθρησκειακή συγκέντρωση.
13) Ένα χρόνο αργότερα(91) μετά την αιμορραγια στις Η.Π.Α. Άφησε την τελευταία του Πνοή στην εντατική σε νοσοκομείο μετά από έμφραγμα.
14) Ο Γεώργιος παρατήρησε ότι, παρ όλη την διασημότητα του ως προς το χαρακτήρα του, αντί για λαϊκό προσκύνημα κηδεύεται με κλειστό το φέρετρο λες και έφυγε με βίαιο τρόπο.
15) O σημερινός Πατριάρχης, κατά κόσμο σοφός σε σχέση με τον "λίγο" προηγούμενο, ενθρονίζεται άνετα , με την σαφή υποστήριξη Η.Π.Α όπως φάνηκε πλέον πεντακάθαρα. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του που ταύτισε τις αξίες του Πατριαρχείου με εκείνες των Η.Π.Α. Με μια λέξη Αδίστακτοι (στην επιβολή του δικού τους με όποια δικαιολογία).
16)Για τους πιο προχωρημένους, οι εκφράσεις του προσώπου του Βαρθολομαίου κατά την ενθρόνισή, προσφέρουν μηνύματα. Τα πράγματα γίνονται ξεκάθαρα αφού, από τον μόλις επόμενο χρόνο, ξεκίνησε μία καταστροφική πορεία, με την γνωστή τακτική δύο βήματα μπροστά και ένα πίσω (για τις αντιδράσεις).
Είναι τα παραπάνω αρκετά για να στηριχτεί συνομωσιολογικά σενάριο; Δεν ήταν καλός οικουμενιστης το λιγότερο αδερφέ!
Για τους δύσπιστους, επειδή έγραψα πιο πάνω για 1η πιθανή απόπειρα στην Αμερική με αιμορραγια 1 έτος πριν, ιδού:
ΑπάντησηΔιαγραφή=================
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στο San Fransisco, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος αρρώστησε από αιμορραγία στο στομάχι και γι’ αυτόν το λόγο ακυρώθηκε σχεδόν όλο το πρόγραμμα των επισκέψεών του:
«Ο Πατριάρχης Δημήτριος με αιμορραγία στο στομάχι»
Για το θέμα αυτό, τα τουρκικά μέσα δημοσιεύουν ότι η ορθόδοξη Εκκλησία του San Francisco αναφέρει σχετικά με την αδιαθεσία του Πατριάρχη ότι αυτή προέρχεται από το πολύ βαρύ κλίμα της επίσκεψής του .
Η αδιαθεσία του Πατριάρχη, ο οποίος βρισκόταν σε ηλικία 76 ετών, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στον τουρκικό τύπο, ο οποίος έσπευσε να ανακοινώσει τα σχόλια που κάνουν λόγο για διαδοχή του Πατριάρχη Δημητρίου. Όπως αναφέρεται, για τον Πατριαρχικό Θρόνο προετοιμάζονται τρεις υποψήφιοι: ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Βαρθολομαίος, ο Μέγας Πρωτοσύγκελος Ιωακείμ και ο Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβος.
--------------------ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ--
. «Patrik: Dikkatli olacağım, (Πατριάρχης: Θα είμαι προσεκτικός)», Tercüman, 03/07/1990.
. «Fener Patriği ABD’de, (O Πατριάρχης στις Η.Π.Α)», Bayram, 04/07/1990.
. «Patrik Dimitrios Mide kanaması geçirdi, (O Πατριάρχης Δημήτριος έχει αιμορραγία στο στομάχι)», Hürriyet, 26/07/1990.
=====
ΠΗΓΗ: σελ. 31-32
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ Α΄ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΤΥΠΟ (1991 – 2001), ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΑΚΗΣ, http://ikee.lib.auth.gr/record/286712/files/GRI-2017-18089.pdf