«Οργανωσιακών τάσεων αναίρεσις»
(Προς «Ανωνύμους», περί του κ. Τρεμπέλα), του Νικ. Σακαλακη
Υπακούοντας σε οργανωσιακές τάσεις, ορισμένοι «ανώνυμοι», έγραψαν ότι συκοφαντούμε τον κ. Τρεμπέλα, όταν υπογραμμίσαμε ερμηνευτικές αστοχίες του – πλάνες στην Αποκάλυψη (19ο και 20ο Κεφάλαιο). Δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν κριτικά (μέχρι τώρα), ότι η σύμπτωση αγιότητας, ιεραποστολικού ζήλου, θεολογικής γνώσης, εκκλησιολογικής αρτιότητας – θεωρητικής και πρακτικής – δεν συμπίπτουν (πάντα) στο μέγιστο βαθμό στο ένα και το αυτό πρόσωπο. Αυτό ισχύει και για τον π. Επιφάνιο, του οποίου μόνο τη «Δυνητική Ερμηνεία» του στον 15ο Κανόνα, με απαθή εκκλησιαστική και πατερική διάθεση, υπογραμμίσαμε ότι διαστέλλεται από την ακριβή Αγιογραφική και πατερική αντίληψη. Στη νέα έκδοση της Καινής Διαθήκης του «Σωτήρος», σε μετάφραση του κ. Μάριου Δομουχτσή, υπάρχει (ευτυχώς) στη σελίδα 1112 η εξής (με αστερίσκο) υποσημείωση: «Το δισεπίλυτο πρόβλημα γύρω από τη χιλιετή βασιλεία ερμηνεύεται διαφορετικά από άλλους Πατέρες και Εκκλησιαστικούς συγγραφείς. Σύμφωνα μ’ αυτούς, με τη φράση «χίλια έτη» εννοείται ο χρόνος, η μακρά περίοδος, από την ενανθρώπηση του σωτήρος Χριστού μέχρι την εμφάνιση του Αντιχρίστου. Επίσης διαφορετικά ερμηνεύεται και η ανάσταση όσων δεν προσκύνησαν το θηρίο, και όχι ως αναβίωση στην ευλαβική ανάμνηση και τιμή εκ μέρους της στρατευομένης Εκκλησίας. Βλ. Ν. Π. Βασιλειάδη, Αποκάλυψις του Ιωάννου, Εισαγωγή κ΄ κεφαλαίου».
Ο κ. Τρεμπέλας, επηρεασμένος από τη θεολογία του Θωμά του Ακινάτη, δεν παραδέχεται την θεοπρεπή διάκριση ουσίας και ενέργειας του Θεού, δέσμιος του «actus purus». Ο κ. Μπαλάνος ονομάζει τον Αγ. Γρηγόριο τον Παλαμά αιρετικό αλλά κάτι όμοιο εκφράζει ο κ. Τρεμπέλας όταν λέγει: «εν τίνι μέτρων εις την αυτήν (με τον Βαρλαάμ) παρασυρθέντα σύγχυσιν κατά διεύθυνσιν αντίθετον». Με απλά λόγια, ο αιρετικός Βαρλαάμ και ο άγ. Γρηγόριος, ο θείος Παλαμάς, πήραν και οι δύο τα άκρα! Οι οργανώσεις δημιούργησαν έναν «ορθόδοξο προτεσταντισμό», που έχει αμβλυνθεί σήμερα, αλλά οι επιρροές παραμένουν. Γι’ αυτό σε σχόλιο του «Ανωνύμου» 5/9/18 και ώρα 10.14 μ.μ. διαβάζουμε: - Ότι οι «αδελφότητες» είναι ο εν τω κόσμω ευλογημένος μοναχισμός, ο μόνος συμβατός με το Ευαγγέλιο. - Ομιλεί περί «Μυστικιστικών ανακριβειών», που δεν τις ονομάζει. - Επίσης ομιλεί για καλογερικές δοξασίες. Παρακαλώ να τις αναφέρει. Ας μη ξεχνάμε (για τις οργανώσεις) ότι: α) Η «Ζωή» παλαιότερα «εδογμάτιζε», ότι ο «πρώτος μετά τον Ένα» δηλ. τον Χριστό, δεν είναι η Θεοτόκος, αλλά ο Απ. Παύλος. β) Εξέδωσαν ασεβές βιβλίο του προτεστάντη Φούλτον «το πιο μεγάλο γεγονός», με όχι βυζαντινές εικόνες της Θεοτόκου, αλλά σε ζωγραφικό τύπο των προτεσταντών. γ) Αντλούσαν θεολογία από την Αγ. Γραφή και από τους Αγίους Πατέρες, τους προ του 6ου αιώνος. δ) Είχαν σαφώς αντιμοναχικό προσανατολισμό, ενώ οι «γέροντες» των οργανώσεων περιέπεσαν σε πτωχό ηθικισμό. Στο Βόλο οι συνεχιστές του κ. Τρεμπέλα, ούτε μία υπογραφή δεν έβαλαν εναντίον της «Συνόδου» της Κρήτης. Αγαπητοί «Ανώνυμοι», μην υβρίζετε και συκοφαντείτε, αλλά αν θέλετε, επώνυμα, παραθέσατε επιχειρήματα.
Υπακούοντας σε οργανωσιακές τάσεις, ορισμένοι «ανώνυμοι», έγραψαν ότι συκοφαντούμε τον κ. Τρεμπέλα, όταν υπογραμμίσαμε ερμηνευτικές αστοχίες του – πλάνες στην Αποκάλυψη (19ο και 20ο Κεφάλαιο). Δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν κριτικά (μέχρι τώρα), ότι η σύμπτωση αγιότητας, ιεραποστολικού ζήλου, θεολογικής γνώσης, εκκλησιολογικής αρτιότητας – θεωρητικής και πρακτικής – δεν συμπίπτουν (πάντα) στο μέγιστο βαθμό στο ένα και το αυτό πρόσωπο. Αυτό ισχύει και για τον π. Επιφάνιο, του οποίου μόνο τη «Δυνητική Ερμηνεία» του στον 15ο Κανόνα, με απαθή εκκλησιαστική και πατερική διάθεση, υπογραμμίσαμε ότι διαστέλλεται από την ακριβή Αγιογραφική και πατερική αντίληψη. Στη νέα έκδοση της Καινής Διαθήκης του «Σωτήρος», σε μετάφραση του κ. Μάριου Δομουχτσή, υπάρχει (ευτυχώς) στη σελίδα 1112 η εξής (με αστερίσκο) υποσημείωση: «Το δισεπίλυτο πρόβλημα γύρω από τη χιλιετή βασιλεία ερμηνεύεται διαφορετικά από άλλους Πατέρες και Εκκλησιαστικούς συγγραφείς. Σύμφωνα μ’ αυτούς, με τη φράση «χίλια έτη» εννοείται ο χρόνος, η μακρά περίοδος, από την ενανθρώπηση του σωτήρος Χριστού μέχρι την εμφάνιση του Αντιχρίστου. Επίσης διαφορετικά ερμηνεύεται και η ανάσταση όσων δεν προσκύνησαν το θηρίο, και όχι ως αναβίωση στην ευλαβική ανάμνηση και τιμή εκ μέρους της στρατευομένης Εκκλησίας. Βλ. Ν. Π. Βασιλειάδη, Αποκάλυψις του Ιωάννου, Εισαγωγή κ΄ κεφαλαίου».
Ο κ. Τρεμπέλας, επηρεασμένος από τη θεολογία του Θωμά του Ακινάτη, δεν παραδέχεται την θεοπρεπή διάκριση ουσίας και ενέργειας του Θεού, δέσμιος του «actus purus». Ο κ. Μπαλάνος ονομάζει τον Αγ. Γρηγόριο τον Παλαμά αιρετικό αλλά κάτι όμοιο εκφράζει ο κ. Τρεμπέλας όταν λέγει: «εν τίνι μέτρων εις την αυτήν (με τον Βαρλαάμ) παρασυρθέντα σύγχυσιν κατά διεύθυνσιν αντίθετον». Με απλά λόγια, ο αιρετικός Βαρλαάμ και ο άγ. Γρηγόριος, ο θείος Παλαμάς, πήραν και οι δύο τα άκρα! Οι οργανώσεις δημιούργησαν έναν «ορθόδοξο προτεσταντισμό», που έχει αμβλυνθεί σήμερα, αλλά οι επιρροές παραμένουν. Γι’ αυτό σε σχόλιο του «Ανωνύμου» 5/9/18 και ώρα 10.14 μ.μ. διαβάζουμε: - Ότι οι «αδελφότητες» είναι ο εν τω κόσμω ευλογημένος μοναχισμός, ο μόνος συμβατός με το Ευαγγέλιο. - Ομιλεί περί «Μυστικιστικών ανακριβειών», που δεν τις ονομάζει. - Επίσης ομιλεί για καλογερικές δοξασίες. Παρακαλώ να τις αναφέρει. Ας μη ξεχνάμε (για τις οργανώσεις) ότι: α) Η «Ζωή» παλαιότερα «εδογμάτιζε», ότι ο «πρώτος μετά τον Ένα» δηλ. τον Χριστό, δεν είναι η Θεοτόκος, αλλά ο Απ. Παύλος. β) Εξέδωσαν ασεβές βιβλίο του προτεστάντη Φούλτον «το πιο μεγάλο γεγονός», με όχι βυζαντινές εικόνες της Θεοτόκου, αλλά σε ζωγραφικό τύπο των προτεσταντών. γ) Αντλούσαν θεολογία από την Αγ. Γραφή και από τους Αγίους Πατέρες, τους προ του 6ου αιώνος. δ) Είχαν σαφώς αντιμοναχικό προσανατολισμό, ενώ οι «γέροντες» των οργανώσεων περιέπεσαν σε πτωχό ηθικισμό. Στο Βόλο οι συνεχιστές του κ. Τρεμπέλα, ούτε μία υπογραφή δεν έβαλαν εναντίον της «Συνόδου» της Κρήτης. Αγαπητοί «Ανώνυμοι», μην υβρίζετε και συκοφαντείτε, αλλά αν θέλετε, επώνυμα, παραθέσατε επιχειρήματα.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
ΓΙΑ ΠΟΙΕΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΜΙΛΑΤΕ;;; ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗ Κύριε Νικόλαε Σακαλάκη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΙΤΕ ΠΑΛΙ ΤΙ ΕΓΡΑΨΑ ΑΝ ΑΠΑΝΤΑΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΑ ΟΠΩΣ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΖΗΤΑΤΕ ΕΠΩΝΥΜΑ ΝΑ ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕΤΕ... ΕΧΕΤΕ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ;
Για "αόρατη επέμβαση", προφανώς με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος του Θεού μετά την πεντηκοστή που μας έστειλε τον Παράκλητο, μιλάει ο Τρεμπέλας και όχι για "μια άλλη αισθητή Παρουσία" πριν την Δευτέρα Παρουσία ούτε για καμία αναλαμπή της Ορθοδοξίας όπως την εννοούν οι θρύλοι, οι μαρμαρωμένες ψευδοπροφητείες και οι αιρετικοί Χιλιαστές καθώς πράγματι επικράτησε η Εκκλησία του Χριστού και η Αλήθεια Του δια του Αίματος των αγίων Θεοφόρων Πατέρων μας, μυριάδων Μαρτύρων και Ομολογητών μετά την Ανάσταση του Χριστού και μέχρι την Δευτέρα Παρουσία Του και την τελική συντριβή του αντίχριστου πνεύματος του διαβόλου...
ΟΠΩΣ ΕΞΗΓΕΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ Ο ΤΡΕΜΠΕΛΑΣ ΣΤΗΝ Αποκάλυψη Ιωάννου, Κεφάλαιο Κ, ΣΤΙΧΟΙ:
Καὶ εἶδα ἄγγελον νὰ κατεβαίνῃ ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ὁ ὁποῖος εἶχε τὸ κλειδὶ τῆς ἀβύσσου τοῦ Ἅδου καὶ μίαν μεγάλην ἁλυσίδα ριγμένην ἐπάνω εἰς τὸ χέρι του.
2 Καὶ συνέλαβε τὸν δράκοντα, τὸν ὄφιν τὸν παλαιόν, ποὺ ἐξηπάτησε τοὺς πρωτοπλάστους, ὁ ὁποῖος εἶναι διάβολος, ποὺ συκοφαντεῖ καὶ διαβάλλει τὸν Θεὸν καὶ τὸ ἔργον του, καὶ ὁ σατανᾶς, ὁ ἀρχηγὸς τῶν πονηρῶν πνευμάτων, ποὺ παρασύρει εἰς τὴν πλάνην τὴν Οἰκουμένην. Καὶ τὸν ἔδεσεν ἐπὶ χίλια ἔτη, δηλαδὴ ἐπὶ μακρὰν περίοδον ἐτῶν, κατὰ τὰ ὁποῖα θὰ θριαμβεύσῃ καὶ θ’ ἀποδώσῃ τοὺς καρπούς του τὸ εὐαγγέλιον.
3 Καὶ τὸν ἔρριψεν εἰς τὸ σκοτεινὸν βάθος τοῦ Ἅδου καὶ ἔκλεισε καὶ ἐσφράγισεν ἀπ’ ἐπάνω του καὶ ἠσφάλισε καλὰ τὴν φυλάκισίν του, διὰ νὰ μὴ πλανήσῃ πλέον τὰ ἔθνη, ἕως ὅτου συμπληρωθοῦν τὰ χρόνια τῆς μακρᾶς περιόδου, ποὺ συμβολίζουν τὰ χίλια ἔτη. Καὶ ὕστερα ἀπὸ αὐτὰ σύμφωνα μὲ τὸ σχέδιον τοῦ Θεοῦ πρέπει αὐτὸς νὰ λυθῇ δι’ ἐν μικρὸν χρονικὸν διάστημα.
4 Καὶ εἶδα θρόνους καὶ ἐκάθισαν ἐπ’ αὐτῶν οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Ἅγιοι. Καὶ ἐδόθη εἰς αὐτοὺς ἀπὸ τὸν Θεὸν δικαστικὴ καὶ βασιλικὴ ἐξουσία. Εἶδα καὶ τὰς ψυχὰς αὐτῶν, ποὺ μὲ πελέκεις καὶ ἄλλα βασανιστικὰ ὄργανα ἐθανατώθησαν διὰ τὴν μαρτυρίαν καὶ ὁμολογίαν τῆς πίστεως τοῦ Ἰησοῦ καὶ διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ ὁποῖοι δὲν προσεκύνησαν τὸ θηρίον, οὔτε τὸ εἴδωλόν του καὶ δὲν ἔλαβαν τὴν χαραγμένην καὶ ἀνεξάλειπτον σφραγῖδα του ἐπὶ τοῦ μετώπου των καὶ ἐπὶ τῆς χειρός των. Καὶ ἔζησαν καὶ ἐβασίλευσαν μετὰ τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὴν περίοδον, ποὺ συμβολίζεται ἀπὸ τὰ χίλια ἔτη. Ὅπως ὁ Χριστὸς ἀνεγνωρίσθη Βασιλεὺς καὶ ἐδοξάσθη ἀπὸ τοὺς κατοικοῦντας εἰς τὴν γῆν κατὰ τὴν περίοδον αὐτήν, ἔτσι θὰ ἀναζήσουν εἰς τὰς καρδίας ὅλων καὶ θὰ δοξασθοῦν καὶ οἱ Μάρτυρες αὐτοί.
5 Καὶ οἱ λοιποὶ ἀπὸ τοὺς νεκρούς, ποὺ προτήτερα ἐθαυμάζοντο καὶ ἀπαθανατίζετο τὸ ὅνομά των ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ κόσμου, ἐλησμονήθησαν ὁλότελα καὶ δὲν ἔζησαν εἰς τὴν ἀνάμνησιν κανενός, ἕως ὅτου συμπληρωθῇ ἡ περίοδος, ποὺ συμβολίζεται ἀπὸ τὰ χίλια ἔτη. Αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη ἀποκατάστασις τῆς μνήμης τῶν ἡρώων αὐτῶν καὶ ἡ πρώτη ἀνάστασίς των.
6 Μακάριος καὶ ἅγιος εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ θὰ ἔχῃ μέρος εἰς τὴν ἀνάστασιν τὴν πρώτην. Ἐπὶ τῶν προσώπων αὐτῶν δὲν ἔχει ἐξουσίαν ὁ δεύτερος θάνατος, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸν πλήρη χωρισμὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεόν, ἀλλὰ θὰ εἶναι ἱερεῖς ἀφιερωμένοι εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ θὰ δοξασθοῦν καὶ θὰ βασιλεύσουν μαζὶ μὲ τὸν Χριστὸν κατὰ τὴν περίοδον, ποὺ συμβολίζεται ἀπὸ τὰ χίλια ἔτη, διότι ὅπως ὁ Χριστὸς θὰ δοξάζεται μὲ βασιλικὰς τιμὰς ἀπὸ τοὺς ἐν τῇ γῇ, ἔτσι θὰ τιμῶνται καὶ αὐτοί.
ΠΗΓΗ: http://www.bibles.gr/apokalypsis20.html
α. Δὲν τίθεται θέμα ὲπί προσωπικοῦ ὰλλὰ ὲπί ἱδεῶν. Παραθέτουμε ὡς ὸφείλουμε τὶς ὰπόψεις μας ὑπερασπιζόμενοι πρόσωπα βιωτῆς Ὸρθοπραξίας καὶ ΚΥΡΙΩΣ ὰρχές Όρθοδόξου Πίστεως (στήν οὺσία ὑπερασπιζόμεθα τήν Καινή Διαθήκη, τὴν Πίστι, τὴν Ὲκκλησία, τὴν γνησία Ἱερά Παράδοσι) πού κατά τή γνώμη μας δέχονται ἄδικες καὶ συκοφαντικές ὲπιθέσεις. Ποῖος ἤρξατο ὲπιθέσεων ὰδὶκων; Ὲμεῖς; Ἕκαστος ὸφείλει νὰ κρίνει μὲ τὰ δικά του κριτήρια τὰ ὁποῖα θεωρεῖ Ὸρθόδοξα βάσει τῆς κρισάρας τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς συμφωνίας τῶν πατέρων...
ΑπάντησηΔιαγραφή...ὡς πρός τὴν ὲπωνυμία, εἶναι δικαίωμα τοῦ ἱστολόγου νὰ δημοσιεύει καὶ ὲπώνυμα ἢ καὶ ὰνώνυμα σχόλια, πάντως ὄπως καὶ στήν περίπτωση τοῦ ὰρθρογράφου Ν.Π. ποὺ ὰπαιτεῖ ὲπωνυμία σχολιαστῶν, σημειώνουμε ὄτι εἷναι ἄδικο, τουτέστιν ὰντιχριστιανικό, νὰ ὰποκαλεῖται ὡς ὑβριστὴς καὶ συκοφάντης ὁ ὑπερασπιζόμενος τὴν ὲκκλησιαστικὴ Ὸρθόδοξη Τιμὴ καὶ θεολογικὴ ὰξία ὅρων πίστεως ὰλλὰ καὶ θὰ ἦτο λίαν ὑποτιμητικό, οἱ μέν νὰ ὲκφράζωνται ὰκόμα καὶ ὰπαντητικῶς μέ κύρια πρωτοσέλιδα καὶ προβεβλημένα ἄρθρα, ἡμεῖς δέ ἔστω καὶ ὲπωνύμως νά ὲκφραζώμεθα μόνον ὡς σχολιαστές μὲ ὰόρατα στοὺς πρεσβύωπες γράμματα, σὲ μικρά σχόλια στὰ ὑποπόδια τῶν ποδῶν τῶν ...συγγραφαράδων!!!
β. Εὺχαριστῶντας τὴν Ὁμολογία καὶ τὸν Ὸ.Τσολογιάννη γιὰ τὴ φιλοξενία, διαπιστώνουμε ὄτι καὶ τὸ παρόν κείμενο, μὲ τίτλο Ὸργανωσιακῶν Τάσεων Ὰναίρεσις, τοὺλάχιστον γιὰ τοὺς ἔχοντας τὰ ἁγιοπνευματικᾳ κριτήρια τοῦ Εὺαγγελίου καὶ τῆς Ὲκκλησιαστικῆς Ἱστορίας τῶν πρώτων αὶώνων ὰποτελεῖ διδυραμβικόν ὔμνον ὲπαίνου διὰ τὴν Ὸρθόδοξη ὁμολογία καὶ ὰπολογητικὴ τοῦ Παναγιώτη Τρεμπέλα καὶ τῶν Ὰδελφοτήτων, Θεολόγων καὶ ἱεραποστολικῶν, ποὺ ὅσο καὶ ὲάν οἱ ἄγευστοι τῶν μηνυμάτων τοῦ Εὺαγγελίου, συκοφαντοῦν ὑποτιμητικῶς ὡς ... ὸργανώσεις, ὰπετέλεσαν -καὶ εἴθε νὰ ὰναβιώσουν στὸ μέλλον- τὴν γνησιοτέρα ἔκφρασι τοῦ Χριστιανικοῦ μοναχισμοῦ: Τὴν ὲν τῶ κόσμω ἱεραποστολή καὶ τὴν ὰκτημοσύνη καὶ κοινοκτημοσύνη τῶν Πράξεων καὶ τῆς ὰποστολικῆς Ὲκκλησίας (βλ. Αὺγ. Καντιώτου: Ὰκολούθει μοι)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟἱ συκοφαντίες, οἱ δυσφημήσεις καὶ οἱ κατηγορίες μετατρέπονται σὲ ὲπαίνους πρὸς τὴν Ζωή, τὸν Σωτῆρα, τὸν Σταυρό, τὸν Ὶωάννη Βαπτιστή. Ἡ δὲ σύγχρονη παρακμὴ ὲνίων ὰδελφοτήτων, ὲὰν καὶ στὸν βαθμὸ ποὺ συνέβη, ὸφείλεται στὸ βαρύτατο σφᾶλμα ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΩΝ τῶν π. Εὺσ. Ματθόπουλου, Π.Τρεμπέλα, Ν.Κολιτσάρα, Ν.Σωτηρόπουλου, π.Αὺγ.Καντιώτη, κ. ἄ. νὰ παραμερίσουν τὴν προσήλωση στὸ Λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τὴν ὑποκαταστήσουν μὲ τὴν σύμπλευσι μὲ τίς δοξασίες τῶν μεταγενέστερων αὶώνων τῆς παρακμῆς τοῦ Βυζαντίου καὶ τὶς σύγχρονες γεροντικές πλᾶνες. Πῶς νὰ ὰνανήψουν ὰντιοικουμενιστικῶς;
Αν καποιοι εγραψαν οτι συκοφαντειτe το Τρεμπελα για τις κατ εσας αστοχιες - πλανες του στο ιθ και κ κεφαλαιο της αποκαλυωης δεν θα επρεπε να προβληματιστειτε ; Μηπως αποδειξατε με καποιο τροπο οτι ειναι αστοχιες πλανες ; Αν μπορειτε ας μας το αποδειξετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρωτοπορειακη αυτη ερμεηνεια του Τρεμπελα δειχνει ποσο μεγαλος θεολογος ηταν διοτι μπορεσε να αποδειξει πρωτος μια μεγαλη αληθεια στηριζομενος στη μεγαλη θεολογικη αρχη Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ
Ως προς τον αστερισκο που δυστυχως προσεθεσε ο κυριος Δομουχτσης ηταν ενα λαθος της αδελφοτητας του Σωτηρα που το αποδεχτηκε διοτι κανεις δεν εχει το δικαιωμα να αλλοιωνει εργα αλλου συγγραφεα. Αλλο πραγμα η μεταφραση στη δημοτικη και αλλο πραγμα η προσθεση νεων στοιχειων που δεν ειχε γραψει ο Τρεμπελας. Ομως νομιζω οτι η αδελφοτητα του ΣΩΤΗΡΑ τωρα θα εχει μετανοιωσει τη προσθηκη αυτη καθως εγινε γνωστο οτι και ο αγιος Πορφυριος και ο αγιος Παισιος ειχαν την ιδια αποψη με το Τρεμπελα.
Συμπερασμα , δεν αλλοιωνουμε κειμενα που δεν εχουμε γραψει εμεις πολυ περισσοτερο οταν η διαφορα του Τρεμπελα με το μεταφραστη ειναι υπερβολικα μεγαλη
Ως προς το θεμα ποιος συκοφαντει ο καθενας ας κανει την αυτοκριτικη του
Δεν υπάρχει πρώτος ή πρώτη στην Ορθοδοξία. Δεν υπήρχε ποτέ και δεν υπάρχει πρωτείο στην Ορθοδοξία. Ούτε ο Πέτρος ούτε ο Παύλος ούτε η Μαρία, η μήτηρ Κυρίου, ούτε κανένας ή καμμία είναι θεός μετά θεόν ή ημίθεος ή πρώτος μετά Θεόν. Είς Ὰγιος είς Κύριος και είς μεσίτης, ο Ιησούς Χριστός. Στυλοβάτες της Εκκλησίας υπήρξαν μεν απόστολοί τινες, όχι όμως η Μήτηρ του Κυρίου και βέβαια ποτέ ένας δεν θεωρήθηκε στυλοβάτης, καθόσον δεν υφίσταται πρωτείο στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Εάν ενοχλούσε η Αδελφότης Θεολόγων Ζωή διότι επαναλάμβανε το παλαιό πατερικό ρητό της Εκκλησίας: Στόμα Χριστού Παύλος, στόμα δε Παύλου Χρυσόστομος, και δεν πάπιζε: Πρώτη μετά Χριστόν στην Εκκλησία η Παναγία, θεά μετά θεόν ημίθεος, τότε ας το αλλάξουμε κατά το δοκούν, παραδεχόμενοι όμως ότι είμαστε κακόδοξοι και παπίζοντες Μαριολάτρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα εισαγωγικά, στη λέξη: ανώνυμοι, σημαίνουν ακύρωση του νοήματός της. Άλλως τί σκοπό εξυπηρετούν!. Στο επόμενο άρθρο ο Ιωάννης Δαμασκηνός γνωρίζει (εντός εισαγωγικών βέβαια) ποίοι είναι οι γονείς της Μαριάμ! Γνησία Ορθοδοξία των αποκρύφων! Κι ύστερα μας φταίνε οι παπικοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω άλλο είναι η μελέτη των Γραφών και η ακαδημαική θεολογία και άλλο πράγμα η βιουμένη αγιότητα. Δεν βάζω ποτέ στο ίδιο σακί τον Γρηγόριο Παλαμά και τους Ορθοδόξους Πατέρες με απλούς ανθρώπους (π.χ. Τρεμπέλας) που προσπάθησαν με ιεραποστολικό ζήλο και μελέτες να θεολογήσουν. Άλλο πράγμα οι άγιοι Πατέρες και άλλο πράγμα οι επηρεασμένοι από διάφορα θεολογικά ρεύματα ακαδημαικοί δάσκαλοι. Οι πρώτοι είχαν ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ και οι δεύτεροι ζήλο μαθήσεως, ευσεβισμό, θέληση, μελέτη, και μπόλικη πίστη ``εξ'ακοής`` και όχι ``εκ θεωρίας`` (ΔΗΛΑΔΉ ΕΜΠΕΙΡΙΚΉ ΚΑΙ ΑΓΙΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉ). Πίστη ευσεβιστική και οργανοσιακή έχουμε όλοι όσοι δεν έχουμε εμπειρία θεώσεως και ας μην ανήκουμε στις οργανώσεις. Δυστυχώς το οργανοσιακό πνεύμα υπάρχει εκεί που δεν υπάρχει αγιότητα. Αν υπήρχε αγιότητα τότε οι οργανώσεις είναι άχρηστες. Γι'αυτό οι οργανώσεις Παπίζουν και Προτεσταντίζουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδελφέ 7 Σεπτ. 2018 προ 40 ετών κάποιοι φιλομόναχοι μας απαγόρευαν τη μελέτη του Ευαγγελίου διότι έτσι τους δίδασκαν οι μοναχοί γέροντές τους! Υποστήριζαν οι δυστυχείς, ότι και οι παλαιοί Λατίνοι Πάπες, ότι μόνο στις ακολουθίες πρέπει να ακούμε τις περικοπές των Ευαγγελικών αναγνωσμάτων (Ό,τι καταλάβουμε βέβαια μαστουρωμένοι μεταξύ ακατάληπτων τεριρέμ, λαρυγγισμών και από το πολύ λιβάνι με τις ζαλιστικές αναθυμιάσεις από τον πιθανώς καρκινογόνο καπνό από τα καρβουνάκια). Οι φίλοι των αδελφοτήτων ήταν εκείνοι που μας παρότρυναν να μελετούμε Γραφή και Πατέρες. Ο φίλος των Αδελφοτήτων π Λεωνίδας, ως Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης είχε οργανώσει τις ενορίες και επιτροπές επισκεπτόταν όλα τα σπίτια διανέμοντας με συμβολική τιμή την Καινή Διαθήκη με μετάφρασι στην καθομιλουμένη! Τότε αναπτύχθηκε και το θείον κήρυγμα, το οποίο ο π. Αυγουστίνος παρέλαβε στην αρχαἰζουσα και το μετεσχημάτισε στην απλή κατανοητή γλώσσα! Τί ---κακό---- έκαναν οι αδελφότητες στην Εκκλησία!!! Άνοιξαν τα μάτια της ψυχής του λαού, να γνωρίζει τι λέει και τί ΔΕΝ λέει το Ευαγγέλιο, ώστε να μην παρασύρεται από πλανεμένα αυτοδίδακτα γερόντια που αποσκοπούσαν στον έλεγχο κορασίδων... και νέων...
ΔιαγραφήΑς μη συγχέουμε συνεπώς την σημερινή κατάσταση των αδελφοτήτων των υποταγμένων στο γεροντολατρικό πνεύμα, με τις αδελφότητες εν τη γενέσει και δράσει τους επί ένα αιώνα που αναβίωσαν την αρχαία Εκκλησία των Πράξεων, της αδελφότητας, της κοινοκτημοσύνης, της προσφοράς στον πλησίον, του ευαγγελισμού και επανευαγγελισμού των ψυχών. Διότι τότε, θα εκφέρω την άποψη ότι σήμερα και ο αναχωρητικός μοναχισμός παρά την φαινομενική δόξα του μέσα στον πακτωλό των εκατομμυρίων ευρώ ζη ημέρες παρακμής, εκείνος βέβαια όπως συνήθως -πλην εξαιρέσεων- στην Εκκλησιαστική Ιστορία. Από πότε και από ποιούς ξεκίνησε η εισαγωγή στην Εκκλησία της λειψανολατρείας, της εικονολατρείας, της θαυματολαγνείας, της εισαγωγής νεοειδωλολατρικών και ανατολίτικων δοξασιών ή μύθων από τα απόκρυφα; Από τους περίεργους και φιλοχρήματους μοναχούς. Κατά τα άλλα ακτήμονες. Διάβασε για τους δραστηριοποιούμενους εντός ή υπέρ των αδελφοτήτων, τον π. Ευσέβιο Ματθόπουλο, τον π.Φιλόθεο Ζερβὰκο, τον π. Επιφάνειο Θεοωρόπουλο, τον π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, τον π.Θεόκλητο Διονυσιάτη, τον π. Αυγουστίνο Καντιώτη. Χρησιμοποιώντας τη λέξη Οργανώσεις αντί για αδελφότητες αποκαλύπτεις την εκ των προτέρων αρνητική σου στάση για τις εν τω κόσμω προσπάθειες γνήσιων Χριστιανών υπέρ ιεραποστολής, επανακατηχήσεως και επανευαγγελισμού των Ελλήνων και άλλων λαών (μήπως η εξωτερική Ιεραποστολή, οι φίλοι των φυλακισμένων και των πολυτέκνων, η Κιβωτός του κόσμου, οι εθελοντές στα Νοσοκομεία, Γηροκομεία, κλπ δεν είναι με την ευρύτερη έννοια αδελφότητες;) αναβιώσεως της κοινοκτημοσύνης και ιεραποστολικής δράσεως της αποστολικής Εκκλησίας. Οι αδελφότητες θεολόγων υπήρξαν τα ΛΟΚ της Εκκλησίας, όπως έλεγε ο π.Αυγουστίνος. Υπήρξαν η γνησία Εκκλησία, η Ορθοπραξία. Αν εκφυλίστηκαν, όπως γράφτηκε, αυτό οφείλεται στον γεροντισμό (διδασκαλίες και αυθεντίες ανθρώπων) χάριν του οποίου πρόδωσαν το Ευαγγέλιο
Ο ευσεβιμός είναι η υποκρισία, που υπάρχει και στους εν τω κόσμω και στους γεροντολάτρες, στους οποίους περισσεύει.
Οι άγιοι ζούσαν, ζουν και θα ζουν ανάμεσά μας. Κι εμείς είμαστε άγιοι. Εὰν βὲβαια εὶμαστε Χριστιανοί. Όπως άγιο πιθανώς να κρίνει ο μοναδικός Κριτής τον Γρηγόριο τον Παλαμά, άλλο τόσο άγιο πιθανώς να κρίνει τον Παναγιώτη Τρεμπέλα, που, με τις απολογητικές του μελέτες (5 τόμοι) συνέτριψε τα φληναφήματα των αθέων υλιστών που κυριαρχούσαν επιστημονικά την δεκαετία του 50 ενώ με την ερμηνεία των Γραφών βάσει των Ορθοδόξων Πατέρων, την εκτενή, τα απλά υπομνήματα της Π.Δ. και την μετάφραση μετά συντόμου ερμηνείας, προώθησε την θεολογική κατάρτισι του πληρώματος, που έπλεε στα τυφλά σκοτάδια της καλογερικής αμαθείας.
Διαγραφή