Ομολογία

Οὐδείς Ἐπίσκοπος ἀπομακρύνεται ἄνευ καθαιρέσεως

ΑΠΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΕΟΕΚΛΕΓΕΝΤΑ  ΕΠΙΣΚΟΠΟ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟ

 

 Προβατόσχημος λύκος κάθε ἁρπάζων ξένο θρόνο

26-10-2018

Ποῖοι οἱ Ἀρχιερεῖς τῶν τελευταίων ἐτῶν ἐν Λαρίση;

Ἐρωτοῦμε καλόπιστα, τὸν νεοεκλεγέντα  Μητρολίτη κ. Ἱερώνυμο Νικολόπουλο  νὰ μᾶς ξεκαθαρίση τὴν ἄποψίν του. Ποῖοι ὑπῆρξαν κατά Θεόν καί κατά τούς Ἱερούς Κανόνες οἱ ἀρχιερατεύσαντες τήν Ἱερὰ Μητρόπολη Λαρίσης κατὰ τὰ τελευταία ἔτη;

Ï  Θεολόγος:  1968 ἕως 1996 . Ναὶ  ἢ Ὄχι;

Ï Σεραφεὶμ Ὀρφανὸς: 1974-1989. Μήπως Ναί;

Ï Δημήτριος Μπεκιάρης-Μαυρογόνατος: 1990 -1990. Μήπως Ναί;

Ï Ἰγνάτιος Λάππας:  1996 – 2018. Μήπως Ναί;

Ἀπάντησις μόνον βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων

Ἅπαντες οἱ ὁρκισθέντες ὅτι θά τηροῦν τούς Ἱερούς Κανόνες, καί ὅλοι μας γνωρίζουμε καλῶς, ὅτι, βάσει τῶν Ἱερῶν καί θεοπνεύστων Ἱερῶν Κανόνων οὐδείς Ἐπίσκοπος ἀπομακρύνεται ἀπό τή θέσι του, παρά μετά ἀπό Κανονική δίκη, πρωτοβάθμιο καί δευτεροβάθμιο, καί μετά τήν ἀμετάκλητο καθαίρεσί του.

Ὁ Μακαριστός Θεολόγος, καί δώδεκα συνολικῶς ἐπίλεκτοι Ἐπίσκοποι, οὐδέποτε ἐδικάσθησαν, ἀλλ’ ἀπεμακρύνθησαν ἀπό τήν ἐξουσία τῆς δικτατορίας καί τῆςΔημοκρατίας, κατ’ ἀπαίτησι τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Διοικήσεως. Μετά ἀπό δόλιες μεθοδεύσεις τριῶν Ἀρχιεπισκόπων, τοῦ Σεραφείμ, τοῦ Χριστοδούλου, καί τοῦ νῦν Ἱερωνύμου Β’.

Διεγράφησαν οἱ ψευτοδιάδοχοι τοῦ Χρυσοστόμου 

Ὑπενθυμίζουμε ἀπό τήν Ἐκκλησιαστική ἱστορία, ὅτι οἱ δύο Ἐπίσκοποι, πού κατέλαβαν τόν Θρόνο τοῦ κορυφαίου Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (404-407 μ.Χ.) μετά τήν βιαία ἐξορία του, οἱ «Ψευδοδιάδοχοι», οἱ «Μοιχεπιβάτες», διεγράφησαν ἀπό τά δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἐπίσκοποι Νέας Ρώμης. Ὁ μέν πρῶτος (ὁ Ἀρσάκιος), διεγράφη ἐντελῶς ἀπό αὐτά, ὁ δέ δεύτερος (ὁ Ἀττικός) διεγράφη ἕως τήν κοίμησι-δολοφονία τοῦ Ἱεροῦ ἀνδρός.

Συγκεκριμένα, ὁ τότε Ἐπίσκοπος Ρώμης (τῆς ἑνωμένης Ἐκκλησίας) Ἰννοκέντιος Α’ἀνεγνώριζε μόνο τόν Ἰ. Χρυσόστομο. Ἐπειδή δέν τόν ἀπεκατάστησαν τά ἄλλα τέσσερα Πατριαρχεῖα τῆς Ἀνατολῆς, τούς εἶχε σέ ἀκοινωνησία γιά 30 χρόνια συνολικῶς.

Πρῶτο τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων στά 15 περίπου ἔτη συνεφώνησε μέ τόν Ἐπίσκοπο Ρώμης. Κατόπιν τό Πατριαρχεῖο τῆς Ἀντιοχείας. Τρίτος ὁ ἴδιος ὁ Ἀττικός ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Πόλεως, διαγράφοντας ἑκουσίως 1,5 ἔτος ἀπό τά χρόνια του στό θρόνο.

Τελευταῖος ὁ Ἅγ. Κύριλλος Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας (ἀνεψιός τοῦ ἐξορίσαντος τόν Χρυσόστομο Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Θεοφίλου), ἐδέχθη τήν πλήρη ἀποκατάστασι τοῦ Ἁγ. Ἰ. Χρυσοστόμου.

Ἡ κεραύνιος φωνή τοῦ Ἱ. Χρυσοστόμου: Προβατόσχημος λύκος καί μοιχός

Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος μέσα στούς αἰῶνες ἀφυπνίζει τήν Ἐκκλησία καί κατακεραυνώνειτούς φιλοδόξους καταπατητές τῶν Ἱ. Κανόνων καί καταληψίες ξένων θρόνων.

«῎Ηκουσα γὰρ κἀγὼ περὶ τοῦ λήρου ἐκείνου τοῦ Ἀρσακίου͵

ὃν ἐκάθισεν ἡ βασίλισσα ἐν τῷ θρόνῳ͵

ὅτι ἔθλιψε τοὺς ἀδελφοὺς ὅλους μὴ θέλοντας αὐτῷ κοινωνῆσαι·

πολλοὶ δὲ αὐτῶν δι΄ ἐμὲ καὶ ἐν τῇ φυλακῇ ἐναπέθανον». 

(Δηλαδή, ἤκουσα καί ἐγώ γιά ἐκεῖνον τόν ἀνόητο Ἀρσάκιο, τόν ὁποῖον ἡ βασίλισσα τοποθέτησε στό θρόνο μου καί ἐπίκρανε τούς ἀλελφούς ὅλους πού δέν ἤθελαν νά ἔχουν κοινωνία μαζί του. Πολλοί δέ ἀπό αὐτούς γιά μένα ἀπέθαναν στή φυλακή).

«Ὁ γὰρ προβατόσχημος ἐκεῖνος λύκος͵

ὁ σχῆμα μὲν ἔχων ἐπισκόπου͵ μοιχὸς δὲ ὑπάρχων ...·

ζῶντος γὰρ ἐμοῦ ἥρπασέ μου τὸν θρόνον τῆς ἐκκλησίας».

(Ἤτοι, ... διότι ὁ ἔχων σχῆμα προβάτου ἐκεῖνος ὁ λύκος, ἔχοντας σχῆμα μόνο ἐπισκόπου ἐνῶ εἶναι μοιχός... διότι ζῶντος ἐμοῦ τοῦ κανονικοῦ Ἐπισκόπου, ἅρπαξε τόν θρόνον μου τῆς Ἐκκλησίας».

Δέν χρειάζονται δικανικές ἀπαντήσεις

Μετά τήν ἐξόδιο ἀκολουθία τοῦ Ἐπισκόπου Ἰγνατίου Λάππα καί τό μνημόσυνό του, ὅπου συμμετεῖχαν περί τούς πεντήκοντα Ἀρχιερεῖς. Θά ἴδωμεν τήν συνέχεια τῶν πολυπληθῶν ἐπισκοπικῶν παρουσιῶν, εἰς ἐνθρονίσεις, ἑορτές καί ... πανηγύρεις...

Πέρα ὅμως ἀπό αὐτές τίς δημόσιες προβληματικές ἐκδηλώσεις ἐμεῖς, ταπεινά, ἀλλά μέ καθαρή Ἐκκλησιολογική συνείδησι, ἀναμένουμε δημόσιο γραπτὴ καὶ σαφῆ ἀπάντηση, ἀπό τόν κ. Ἱερώνυμο, ἐπάνω στό τεθέν ἐν ἀρχῆ ἀδήριτο ἐρώτημα, ἄνευ βεβαίως «δικανικῶν» ὑπεκφυγῶν.

Ἡ ἐνδεχομένη σιωπή θά ἀποτελῆ γιά ὅλους τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς, Μοναχούς καί Κληρικούς ἠχηρή καί εὔγλωτο ἀπάντησι.

Ἐν κατακλείδι, καί τά ὅποια πιθανά «τρισάγια»,  στούς τάφους τῶν μακαριστῶν μορφῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ Μητροπολίτου μας Θεολόγου καί τοῦ πατρός μας Ἀθανασίου, δέν θά ἔχουν καμιά γνησιότητα καί οὐδέν ἀποτέλεσμα θά προκαλέσουν στόν ὄντως εὐσεβῆ Λαρισαϊκό καί Ἑλληνικό λαό.

Οἱ ὅποιες πιθανές ὑποδοχές καί συναντήσεις μέ «ἀνθρώπους» τοῦ Μακαριστοῦ Θεολόγου θά ἔχουν μηδαμινό πνευματικό ἀντίκρυσμα.

Σημειώνουμε ὅτι εἴμαστε λίγοι στήν Ἑλλάδα καί μᾶλλον γνωρίζουμε καί γνωριζόμαστε...γνωριζόμαστε...

Ὁ Θεῖος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος ὑπογραμμίζει:

«Γνωρίζω δὲ ὑμῖν͵ ἀδελφοί͵

τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν͵

ὃ καὶ παρελάβετε͵ ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε͵ ...» (τουτέστιν, σᾶς γνωρίζω ἀδελφοί μου τό πραγματικό Εὐαγγέλιο πού σᾶς ἐδίδαξα, τό ὁποῖο παρελάβατε καί πάνω στό ὁποῖο νά στέκεστε στερεοί,  ... » (Α’ Κορ. ιε’ 1).

Κατ’ ἀναλογίαν καί ἐπέκτασιν καί τούς Ἱερούς καί θεοπνεύστους Κανόνες τῶν Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν...

Σεραφείμ Νικολάου