ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΣ ΠΕΦΙΠ κ. ΙΩΑΝΝΗ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΔΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ του θεολογου Παν. Νουνη

ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΣ ΠΕΦΙΠ κ. ΙΩΑΝΝΗ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΔΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

του θεολογου Παν. Νουνη

 Ἀξιότιμε κύριε Διευθυντά τῆς ΠΕΦΙΠ (Φίλοι τῶν Πολυτέκνων) κ. Ἰωάννη Θαλασσινέ Χαῖρε!

1ον. Δέν ἔχω ἀμφισβητήσει, ὅτι ὁ Γέρων Παΐσιος (γ.Π. ἀπό ἑξῆς) ἐξέφραζε τίς ἴδιες ἀντιλήψεις, μέ ἐκείνες τίς ἀμφιλεγόμενης ἐπιστολής πού φαίνεται νά ὑπογράφει. Ἄν σᾶς ἔλεγα ὅμως, ὅτι ὑφίστατο ἀνέκδοτη καί ἱεροκρύφια ἐπιστολή, καί δή χειρόγραφη τοῦ γ.Π. πού ἀναιρεῖ τήν συγκεκριμένη ἐπιστολή-λάβαρον  τά "ΣΗΜΕΙΑ τῶν ΚΑΙΡΩΝ" τότε, τί θά μᾶς λέγατε; Ἐκ τινάς συγκριτικῆς τῶν χειρογράφων κ.ἄ. ἐπιστολῶν καί γραπτῶν κειμένων τοῦ γ.Π. ἐξάγεται τό ἀσφαλές καί ἐπιστημονικό συμπέρασμα, ὅτι ΔΕΝ εἶναι δική του ἡ περιώνυμος ἐπιστολή. Κάντε καί ἑσεῖς, ἄν δύνασθε, τίς συγκρίσεις σας. Δέν ἐπιθυμοῦμε διόλου νά μειώσουμε τίς ὅποιες προσωπικές θέσεις καί ἐσφαλμένες ἀπόψεις τοῦ ὅποιου Ἁγίου, πολλῶ μᾶλλον τοῦ Θεοφόρου Πατρός Παϊσίου. Μόνον ἕνας τρελός καί παλαβός θά ἔπραττε κάτι τέτοιον. Οἱ ἀπόψεις τῶν ἁγίων μας εἶναι σεβαστές, οὐχί ὅμως ἀλάθητες καί θεόπνευστες. Αὐτό μᾶς τό διδάσκει ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, καί ὄχι ὁ τάδε Νουνάκης ἤ ὁ τάδε Βολουδάκης. Ἄρα αὐτά εἶναι μᾶλλον, αὐθαίρετα καί ἐπιπόλαια φαντασιολογήματα στά ὅρια τῆς συκοφαντίας. Ἐξάπαντος οἱ Ἅγιοι Πατέρες δέν διεκδικοῦσιν τό Ἀλάθητον εἰς τό ἅπαν καί ὅλο σύνολο τῶν ἀπόψεων τους, ἄρα ἀνθρωπίνος σαφῶς ἔσφαλλαν καί σέ προσωπικές προφορικές ἀπόψεις των ἀλλά καί σέ  γραπτά των.Ὅποιος θεωρεῖ, ὅτι ὅσα γράφθηκαν καί λέχθηκαν ἀπό τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι ἀλάθητα καί θεόπνευστα, χρήζει ἐπειγώντος ψυχιατρικῆς θεαραπείας ἀλλά ταυτόχρονα  καί ὀρθοδόξου Ψυχοσωματικῆς θεραπείας κατά τῆς ἐπάρατης πνευματικῆς νόσου τῆς δεισιδαιμονίας, τῆς ἀπολυτοποιήσις καί εἰδωλοποίησις τῶν κτιστῶν ρημάτων. Πολλῶ μᾶλλον ἀγνοῶ καί ὁμιλῶ σοβαρᾶ, ἄν τυχόν καί ἐβρέθηκε τό ἀντίδοτον τῆς... βλακείας!

2ον. Ἀλλά ὅμως ἐπιπρόσθετα, ἔχει ἀποδειχθεί, ΓΡΑΠΤΩΣ καί ἐπίσημα, ὅτι θεολογικά ἡ ἐπιστολή εἶναι ΔΙΑΤΡΗΤΗ καί ἐσφαλμένη, διότι ἔχει γραφτεῖ ἀπό τό 1997 θεολογικό ἀντιρρητικό σύγγραμμα κατά τῆς προβληματικῆς ἐπιστολῆς. Δέν χρειαζόμεθα ἀγαπητέ κύριε Διευθυντά Ἰωάννη Θαλασσινέ νά εἴμεθα αὐτόπτες μάρτυρες διά τινά ἀμφιλεγόμενη ἐπιστολή, πού βγάζει μάτι, ὅτι δέν εἶναι τοῦ γ. Π. Ὅπως δέν χρειάζεται ἐμεῖς τήν σήμερον, νά εἴμεθα αὐτόπτες μάρτυρες, διά νά πιστοποιήσομε καί νά ἐπιβεβαιώσομε, ὅτι π.χ. οἱ Θεόπνευστες Ἐπιστολές τοῦ Ἀποστόλου Παῦλου, εἶναι δικές του. Καταλάβατε; Εἶναι δικές του, ὅχι διότι μᾶς τό διακηρύττωσιν οἱ μαθητές καί τά πνευματικοπαίδια τοῦ Ἀποστόλου, ἀλλά διότι μᾶς τό ἐπιβεβαιώνει, μᾶς τό πιστοποιεῖ καί μᾶς τό ΕΠΙΚΥΡΩΝΕΙ τινά Θεοφόρος Οἰκουμενική Σύνοδος ὑπό τήν ἐπιστασία πάμπολλων Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, μέ τήν σύμφωνη γνώμη ἀλλά καί ἑτεροχρονισμένη ἐπικύρωση αὐτῆς ἐκ τῆς ὅλου Συνείδησις τῆς Ἐκκλησίας. Καταλάβατε τήν διαφορά; Καταλαμβαίνομε ποῖον εἶναι τό ζητούμενον; Ὅμως ἀπό τήν ἄλλη, εἰς τήν Ἐπιστήμη τῆς Καινῆς Διαθήκης ἤ καί τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, καθῶς καί εἰς τήν Πατρολογίαν, τῶν ταλαίπωρων καί τῶ ὄντι προτεσταντόπληκτων Θεολογικῶν Σχολῶν μας, ἀμφιβάλλονται, κάποιες ἐπιστολές τοῦ Ἀποστόλου, κάποια Βιβλικά κείμενα, ἀμφιβάλλονται βιβλία τῶν ἁγίων Πατέρων, μέ ἐπιστημονικό, κριτικό καί ἀποδεικτικόν τρόπον κ.ο.κ.

3ον. Ἐνῶ ὅμως στήν Χαρισματική καί ἀπλανή Θεολογία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, χρειάζεται ἡ Ἐκκλησία ἐν Συνόδῳ, διά νά ἀποφασισθεῖ, ἄν θά πιστοποιηθεῖ ἀλλά καί ἐπικυρωθεῖ ἡ αὐθεντικότης καί κανονικότης του, ἄν ἕνα κείμενον εἶναι ὄντως Θεόπνευστον καί Ἀλάθητον, πράγμα τό ὁποῖον δέν ἔγινε (μᾶλλον οὔτε καί θά γίνει) ἀπό τό 1987 διά τήν συγκεκριμένη ἐπιστολή "ΣΗΜΕΙΑ τῶν ΚΑΙΡΩΝ" πού τήν ὑπογράφει ὁ γ.Π., μιᾶς καί ἀλλοιώνει καί διαστρέφει σέ εἰδικά Γραφικά καί θεολογικά σημεῖα τήν Πατερική Διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἄρα, ἔχομε τό ἄπλετο δικαίωμα, νά ἀμφισβητοῦμε καλόπιστα καί ἐρευνητικά τήν θεολογική ποιότητα καί αὐθεντία τῆς ὅποιας ἐπιστολῆς, ἄφοβα καί ἀποδεικτικά, μέχρι νά λάμψει ἡ ἀλήθεια, πλήν τῶν εἴδη ἐπικυρωμένων καί πιστοποιημένων ὑπό τῶν Ἁγίων Θεοφόρων καί Οἰκουμενικῶν Συνόδων.

4ον. Ἔχει σημασία ὅμως, ἤ μήπως δέν ἔχει, ὅτι ὁ γ. Νικόδημος Μπιλάλης, ἄφησε βαρέως ἐκτεθειμένον, θεολογικά, τόν γ. Παΐσιον; Αὐτό εἶναι ἕνα σοβαρό ἐρώτημα. Κατά τήν ἄποψη Πνευματικῶν ἀνθρώπων, τόν ἔχει ἀφήσει ὄντως. Διότι ἔσπευσε ὁ γ.Ν. νά δημοσιεύσει, ἀδιάκριτα, μίαν ἐσφαλμενη καί ἀθεολόγητη ἐπιστολή, καί δή παρά τή θέληση τοῦ Ἁγίου Γέροντα Παϊσίου. Εὐτυχῶς ὅμως, ὑφίστατο  ἡχογραφημένη ἡ ὁμολογία τοῦ π. Νικοδήμου  (καί ναί, κατά τήν ἄποψη μας, εἶναι Χριστιανικό ἀλλά καί ἠθικό, ἔντιμο, νά "ὑποκλέπτεις" δια τῆς τεχνολογίας τήν ἀλήθεια, καθότι καί δέν ἔχει ἰδιαίτερη σημασία, διά τό ζήτημα, ποιός ἦτο ὁ ὑπεύθυνος τῆς ἠχογραφήσεως. Σημασία ἔχει ἡ οὐσία καί ὄχι τά περί τήν οὐσία.)  εἰς τήν ὁποῖαν ὅμως, σύμφωνα μέ ἀδιάψευστες καί διασταυρούμενες πληροφορίες μας,  τό παραδέχεται ὁ γ. Ν., ὅτι τήν ἐπιστολή τοῦ γ.Π., τήν ἐδημοσίευσεν παρά τή θέληση τοῦ ἁγίου! Γιατί ἆρά γε;

5ον. Ἐξάπαντος διά τό ζήτημα τῶν θεολογικῶν σφαλμάτων καί τῶν τινῶν πλανῶν [τῶν Ἁγίων μας] ἐν ἀγνοίᾳ τους, ἄς μή γινόμεθα  ἄκρως στενοκέφαλοι καί νά περιορίζομε αὐστηρά καί μονοσήμαντα τά λεξίδια εἰς τούς ὑποκειμενικούς προσανατολισμούς μας. Ὅταν ἀναφερόμαστε π.χ. ὅτι ὁ τάδε αἱρετικός πλανήθηκε (ἔχει ἄρνητικόν φορτιόν ἡ λέξη), ἐννοούμεν τό ἄκρως χειρώτερον πράγμα πού δύναται νά συμβεῖ σέ πλάσμα τοῦ Θεοῦ: ὅτι ἐξ αἱτίας τοῦ δόλου, τῆς κακίας, τῆς περηφάνειας, τῆς ἀνοησίας, τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης καί τῆς διαβολικῆς ἐπιμονῆς του κ.λπ. ὅτι αἱρετίζει καί ἔπεσεν, εἰς ἀπιστίαν, σέ ἀθείαν, σέ κακοδοξίαν, σέ αἵρεσιν καί σέ πλάνην. Ὅταν λέμεν, λ.χ. ὅτι ὅ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἤ ὁ Ἄγιος Γέρων πλανήθηκε, ἤ καί συγκεκριμένα π.χ. ὁ ὑπογράφων θεολογῶν εἶναι πλανεμένος· ἔχω ἕνα βασικό ἀξίωμα καί λογισμόν, ὅτι δέν ἔχομε δικαίωμα νά  ἀποκαλοῦμε (μέ τή τελεσίδικη καί ἄκρως αὐστηρή ἐκκλησιαστική ἔννοια τοῦ ὅρου) ἕνα ἄνθρωπο ἔτσι  de facto καί ἀναντίρρητα καθῶς καί ἀναπολόγητα, ὡς δῆθεν αἱρετικόν, διότι αὐτό θά ἦτο καί θά εἶναι... μᾶλλον μία μεγίστη ἀδικία κατά τοῦ θεολογούντα, μία ἀβυσαλέα καί στυγνή συκοφαντία καθῶς καί μέγα Πνευματικόν ὁλίσθημα (ἐξ ὄσων τόν κατηγορῶσιν καί τόν συκοφαντῶσιν βεβαίως, πολλῶ μᾶλλον ἄν δέν ἔχωσιν μελετήσει καλῶς τήν σκέψη του καί τά ὅποια δημοσιευμένα θεολογικά γραπτά καί δοκίμιά του) ἄν δέν στοιχειοθετηθεῖ καί ἀποδειχθεῖ, καί κληθεῖ σαφῶς εἰς τινά ἐντεταλμένη Συνοδικήν ἐπιτροπή καί δώσει τίς προαπαιτούμενες ἐξηγήσεις καί διευκρινήσεις· καί συμβουλευθεῖ, εἰδικῶς, ὅπου σφάλλει, ἤ ἄν ἔσφαλλε κάπου ὡς ἄνθρωπος, εἴτε  ἐν ἀφέλειᾳ, εἴτε ἐν ἀπλώτητι, εἴτε ἐν γνῶσει εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ του, καί ἄν τυχόν τοῦ ὑποδειχθεί βέβαια μέ τρόπον καλόν καί μέ ἀκρίβεια τό συγκεκριμένον λάθος του, ἐξάπαντος πρέπει νά ἐπανέλθει καί νά ἀπολογηθεῖ ἐκ τῆς προσωρινῆς πλάνης του.  Ἐξάπαντος διά τούς ἐκκλησιαστικούς ἀνθρώπους, Κληρικούς καί Θεολόγους, ὑφίστατο τινά Ἀνωτάτη Ἐκκλησιαστική Ἀρχή, ἡ λεγόμενη καί Συνοδική ἤ καί Δικαστική Πνευματική ἐξουσία ὑπό τινῶν ἱεραρχῶν. Ἄρα ὅποιος λοιπόν ἔχει π.χ. εὔλογα καί ἔλλογα ἀποδεικτικά παράπονα, κατά τοῦ ὑποφαινομένου ἱεροκήρυκος καί θεολογούντα τῆς Ἐκκλησίας, ἄν εἶναι ἔντιμος καί σοβαρός ἄνθρωπος, ἄνθρωπος τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει δύο ἐπιλογές βάσει τῶν Γραφῶν. Νά τό συζητήσει πρώτιστα προσωπικά μαζί του, καί ἄν δέν βγαίνει κανένα νόημα, νά τό καταγγείλει σαφῶς καί ἐπίσημα (μέ τίς ἀνάλογες ἐπίσημες καί λογικές ἀποδείξεις,) εἰς τήν Ἀνωτέρα Ἐκκλησιαστική Ἀρχή του.  Ὑφίστατο δηλ. ἐκκλησιαστικά μία σοβαρή διάκρισις: αἵρεσις/πλάνης, αἱρετικοῦ/πλανεμένου. Ἡ πλάνη τοῦ αἱρετικοῦ, εἶναι συνήθως μία βαθιά καί παγιωμένη πνευματική κατάστασις. Ἐξάπαντος οἱ Πατέρες μας, ἔχω διδαχθεῖ γενικά ἀπό τούς βίους των, ὅτι δήλωναν ἀπό ταπείνωση βέβαια, ὅτι εἶναι σέ πλάνη καί ἐλεγαν ἀκομπλεξάριστα ὅτι εἶναι πλανεμένοι, διά νά βοηθήσουν τούς μαθητές των. Ἀντιδροῦσαν συνήθως, καί δικαίως, ὅταν τούς κατηγορούσαν ὡς αἱρετικούς. Ἄρα εἶναι μία ἀπόδειξις, ὅτι ὑφίστατο κάποια σημαντική διαφοροποίησις. Γιατί περιορίζομε μονοσήμαντα τήν ἐν λόγῳ Ἑλληνική  λέξη; Ἀφοῦ γνωρίζομε (ὅσοι τό γνωρίζομε βέβαια αὐτό) ὅτι μία ἑλληνική λέξη, φέρει νά ἔχει, μέχρι καί ἑφτά πολυκύμαντες σημασίες καί ἰδιαίτερες ἔννοιες!

6ον. Λόγου χάριν, ἡ Ἐπιστήμη τῆς Ἀστροφυσικῆς, μέ μία σύγχρονη, εὐρεία, ἀκριβῆς, ἐκπληκτική, ἐπιστημονική ἔννοια,  ἐπιβεβαιώνει σήμερα τήν Θεολογία τῶν Πατέρων μας, μέ ἐπιστημονική καί ἀποδεικτική σημασία, διδάσκοντας πλέον οἱ Καθηγητές τῆς Ἀστροφυσικῆς: ὅτι ὁ ἄνθρωπος βρίσκεται  σέ μίαν Πλάνη τῶν Αἱσθήσεων, σέ μία ψευδαίσθηση δηλαδή. Σέ ἕνα Matrix! Ὅλα ὅσα βλέπομεν γύρο μας, εἶναι ἁπλᾶ εἰκόνες τοῦ ἐγκεφάλου μας καί ὄχι ἡ πραγματικότητα. Ἄν τυχόν καί εἴχαμεν τήν δυνατότητα νά  δοῦμε τήν πραγματικότητα,  μᾶς λένε οἱ ἐπιστήμονες, θά ἦτο ὅλα εἰς μίαν ἐνοποιόν καί ἀγαστή ἐνώτητα τινάς ἐνεργειακῆς καί  παφλάζουσας ἐκτυφλωτικῆς φωτεινότητας! Ὅλα ἕνα καί μέσα στό φῶς. Καμμία διαίρεσις. Ἄρα κατά τίς Θετικές Ἐπιστήμες, βρισκόμεθα πράγματι ἀποδεικτικά, σέ μίαν μεγίστη πλάνη, ἡ ὁποία, ἔχει βέβαια καί φιλοσοφικές καί θεολογικές προεκτάσεις. Μήπως ἡ Ἐκκλησία μας, δέν μᾶς διδάσκει, ὅτι εἴμεθα περαστικοί τοῦ κόσμου τούτου καί πάντα ματαιότης τά ἀνθρώπινα; Πολλοί ὅμως, θέλωσι νά πιστεύωσι, ὅτι ὅλα εἶναι πραγματικά. Αὐτό ὅμως δέν τούς κάνει καί ἀπλανεῖς.

7ον. Διά νά μή γινόμεθα ἄκρως σχολαστικοί, τρανή ἀπόδειξη, ὅτι δύνανται καί οἱ ἅγιοι μας νά πλανηθῶσιν, νά σφάλλωσιν, νά ἀμαρτήσωσιν, εἶναι οἱ ἄπειρες ἱστορίες ἐκ τῶν Γεροντικῶν καθῶς καί ἐκ τῶν Βίων τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἄν μερικοί θέλετε νά ἀγκυλώνεστε καί νά περιορίζετε αὐστηρά, (ἀλλά καί μερικοί νά κρύβεστε, πίσω ἀπό τά συγκεκριμένα λεξίδια) εἶναι πρόβλημα ἰδικόν σας. Μπορεῖ κυρίως νά εἶναι ζήτημα γνωσιολογικόν, ἴσως ἐννοιολογικόν, καθόλου παράδοξον γλωσσολογικόν ἀλλά καί λεξικολογικόν. Ἄς διευρύνομε λοιπόν, ἀνοικτόκαρδα, τήν ὅποιαν εὐρυμάθεια μας καί τήν ἐκπαίδευσιν μας εἰς τήν Ἑλληνικήν μας μητρική γλώσσα, ἀλλά ταυτόχρονα καί πρός τήν Πατερική μας Θεολογία, μιᾶς καί ὁ Θεάνθρωπος Χριστός μας καί οἱ ἅγιοι Πατέρες μας, δέν ἦτο σκληρόκαρδοι καί χοντρόπετσοι ἄνθρωποι, ὅπως ἐμᾶς τούς ἀφώτιστους καί ἀκαθάρτους τῇ καρδίᾳ, ὥστε νά περιορίζωσιν, στενοκέφαλα, τό Εὐαγγελικόν μήνυμα, μεταξύ συγκεκριμένων λεξιλογικῶν καί ἐκκλησιαστικῶν θεολογικῶν ὅρων, καλόδοξος/κακόδοξος, πλανεμένος/ἀπλανής, ἀσεβής/εὐσεβής, αἱρετικός/ἅγιος ἑτερόδοξος/ὀρθόδοξος. Ὑφίστανται καί αὐτά μαζί μέ σωρηδόν ἀποχρώσεις ἐξ αὐτῶν.

8ον. Μήπως θέλετε καί Εὐαγγελική τεκμηρίωσιν ἐν τάχει διά τά ΟΛΑ πιό ἐπάνω; Ἐξαπαντος ἡ Ἁγία Γραφή καί οἱ Θεοφόροι Εὐαγγελιστές χρησιμοποιοῦν τό λεξίδιον "πλάνη" διά τούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ. Γιατί ᾆράγε; Ὅ ἵδιος ὁ Θεάνθρωπος Χριστός μας,  διδάσκει καί  παιδαγωγεῖ  τούς ἁγίους Ἀποστόλους Του "βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ" (Μαρκ. ΙΓ΄,5)! Δηλαδή ὑφίστατο περίπτωσις νά πλανηθῶσιν οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ ἅγιοι διαδόχοι τους; Ἀσφαλέστα! Ποιά τότε ἡ Γραφική ἀξία καί ἡ θεολογική οὐσία τοῦ Χριστολογικοῦ λεχθέντος καί γραφθέντος; Ἔλεγε ἀσυναρτησίες καί ἄτοπα ὁ Χριστός μας; Ἄπαγε τῆς βλασφημείας καί νά τό διανοηθοῦμεν! Ἄς ἀνοίξομε λοιπόν καί πάλιν τήν ἁγία Γραφή ἀδελφοί/ές μου, καί νά ξαναδιαβάσομεν τό Κατά Μάρκον ἱερόν Εὐαγγέλιον στό 13ον κεφάλαιον καί τόν στίχον 22: "ἑγερθήσονται γάρ ψευδόχριστοι καί ψευδοπροφῆται καί δώσουσι σημεῖα καί τέρατα πρός τό ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς". Πλανώνται δηλαδή οἱ ἅγιοι; Δύσκολα μέν, ἀλλά ἀπό ὅτι πλανώνται δέ. Εἰδικά στούς ἔσχατους χρόνους, θά πλανηθῶσι καί οἱ ἐκλεκτοί. Δηλαδή ἅγιοι και σεβάσμιοι Γέροντες, Πατριάρχες καί Μητροπολίτες, Θεολόγοι κ.ο.κ.

9ον. Δηλαδή, μέ ἀπλούστερα λόγια, ἀντί νά προβληματίζομε σοβαρά καί νά ἐξετάζομε σέ βάθος τό ὅλον Ἀντιχριστολογικόν καί Ἐσχατολογικόν, ζήτημα καί πλαίσιον, ὅπου τό ἀνέδειξεν κυρίως ὁ π. Βασίλειος Βολουδάκης, ἀκόμη καί ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Νικοπόλεως κυρός Μελέτιος καθῶς κ.ἄ. ἐκλεκτοί Κληρικοί καί Θεολόγοι, πού κατηγοροῦν ἐξάπαντος ἀποδεικτικά, ἄλλοι ἔμμεσα ἀλλά καί κάποιοι ἄλλοι ἄμεσα, ἐκλεκτούς Γέροντες καί Ἁγίους τοῦ Θεοῦ· ὅτι δηλ.  δύνανται μᾶλλον νά ἐπαρασύρθησαν σέ κάποια σημεῖα ἐκ τινᾶς ψευδοπροφήτιδος Προτεστάντισσας ἐν ὀνόματι Μαίρης Ρέλφ, μερικοί προβατοποιημένοι καί ὀπαδοποιημένοι, ἐξ ἀνοησίας καί ἐξ ἄκριτου ἤ καί ἄν θέλετε ἐξ ἀδιάκριτου ζήλου, μᾶλλον, ἀντιστρέφωσιν καί στρέφωσιν τά ἄσφαιρα πυρά των, κατά τινῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν πού καταγγέλωσιν ἀντιρρητικά, ἀπολογητικά καί θεολογικά ρωμαλέα τέτοιου εἴδους ἀθεολόγητα φαινόμενα, πράγματα καί γεγονότα ἄξια ἐνδελεχοῦς ἐρεύνης! Γιατί τέτοια ἀνοησία καί φανατισμός Θεέ μου; Αὐτό πού μόλις καταγράφομεν, δέν εἶναι ἀνυπόστατον σενάριον τινᾶς δῆθεν ἐπιστημονικῆς φαντασίας, ἀλλά μία ἀπτή, καί μή ἀλάθητη προσωπική ἐρμηνεία, διά τό Ἀγιογραφικόν χωρίον πού μόλις σᾶς τό ἐπαραθέσαμεν, πρό ὁλίγου. Τό ἱερόν Εὐαγγέλιον δηλ. μᾶς διδάσκει, ὅτι μάλιστα, καί οἱ ἅγιοι λαθεύωσιν, ἀμαρτάνωσιν, καί δύνανται νά πλανηθῶσιν, καί δή εἰς τούς ἔσχατους καιρούς τοῦ ἄνομου καί τελικοῦ Ἀντιχρίστου, ἀλλά καί διά κάθε ἄλλη χωροχρονική ἐκκλησιαστική πραγματικότητα, μιᾶς καί τά ἔσχατα ἀρχινῶσιν ἐκ τῆς Ἀποστολικῆ περιόδου.

10ον. Τό παράδοξον  γεγονός, ὅτι μεμφόμεθα προσωπικῶς, ἑτεροχρονισμένα καί πάλιν, ὑπό τοῦ ἐκλεκτοῦ Διευθυντοῦ τῆς ΠΕΦΙΠ κυρίου Ἰωάννου Θαλασσινοῦ, ὅτι "ἐμπλέκομε"  τόν μακαριστό γ. Νικόδημο Μπιλάλη, καί δή ὀνομαστικά, εἰς τά δημόσια (προσωπικόν ἱστολόγιον) ἀλλά καί τά ἰδιωτικά-προσωπικά (ἡμερολογιακή σελίδα τοῦ Facebook) γραπτά μας, εἶναι  ἄκρως τραγελαφικόν καί ἐπιπόλαιον κατά τήν ἄποψιν μας, μόνον καί μόνον πού ἀποτολμάται τέτοια ἔκφρασις ὅπως "ἐμπλέκομε", μιᾶς καί ἤδη, μᾶς τό ἔχετε παραδεχθεῖ δημόσια εἰς τήν ἰδιωτική σελίδα μας στό Facebook, ὅτι τῷ ὄντι ἐμπλέκεται ὁ Γέρων Νικόδημος, ἀλλά  καί συμπλέκεται στενῶς, τόσον με τόν γ. Παΐσίον ὅσον καί μέ τήν "Πλανήσια" καί ἄκρως ἀμφιλεγόμενη ἐπιστολή "ΣΗΜΕΙΑ τῶν ΚΑΙΡΩΝ"! Πόσον δηλαδή ἄλλον νά τόν ἐμπλέξομεν ἐμεῖς; Καί ποιοί εἴμεθα ἐμεῖς, στό κάτω κάτω τῆς Γραφῆς, νά ἐμπλέξομε δῆθεν, ὀνόματα καί καταστάσεις καί τήν ἱστορική ἀλληλουχία τῶν γεγονότων καί τῶν πραγμάτων;

11ον. Ἐρευνητές εἴμεθα πάντως, καί μάθαμε ἀπό τά γενοφάσκια μας, νά λέγομε τά σύκα-σύκα και τίς φασκιωμένες συκιές-συκιές. Ἐμεῖς πάντως παραθέτομεν κριτικά καί σχολιαστικά τά ἱστορικά καί θεολογικά γεγονότα, βάσει τῶν προσωπικῶν ἐρευνῶν, μαρτυριῶν καί ἀδιάψευστων πληροφοριῶν μας, καθῶς παραθέτομε καί τίς βιβλιογραφικές, κειμενικές, ἐπιστολομιές καί διαδικτυακές πηγῶν, ὅπου παραστεῖ ἀναγκαίον καί χρήσιμον διά τούς ἀναγνώστες μας. Ἀντί νά συμπροβληματιζόμαστε ὅμως, μᾶλλον εἴμεθα καί κατηγορούμενοι; Αὐτό μόνον εἰς τό Ἑλλαδιστάν συνήθως ἐπισυμβαίνει.  Δέν ἀντιλήφθηκα ὅμως καλῶς, διά τίνα λόγον νά εἴμεθα κατηγορούμενοι;(!) Γιατί ᾆρά γε νά εἴμεθα κατηγορούμενοι; Ἐπειδή μήπως ἐρευνοῦμε τό ζήτημα σχολαστικά καί ἀναδημοσιεύομε ἤ καί ἀποκαλύπτομε ( μᾶλλον ἀδιάκριτα, διά μερικούς "Πεφωτισμένους" καί "μεγίστους Διακριτικούς" ἐν Χριστῷ ἀδελφούς/ές) τήν συγκεχυμένη οἰκτρή ἐκκλησιαστική καί θεολογική πραγματικότητα; Ἄν κάποιος ἀδελφός/ή θεωρεῖ, ὅτι χάσαμε τόν δρόμο μας, καί ὅτι πλανηθήκαμε καί μεταβληθήκαμε σέ διαδικτυακούς πλανήσιους, ἀντί νά μᾶς ξακατινιάζει δεξιά καί ἀριστερά, δύναται ἄν τό ἐπιθυμεῖ καί ἔχει ἦθος χριστιανικόν, νά μᾶς γράψει ἕνα email ἤ ἕνα γράμμα, μιᾶς καί ἔχομε ἄπλετα μέσα κοινωνικῆς δικτύωσις, μέ τήν ἑξῆς βασική προϋπόθεσιν, νά μᾶς παραθέτει μέ πάσαν ἀκρίβεια τίς ἀποδείξεις, διά ὅσα πρόκειται νά μᾶς κατηγορήσει καί νουθετήσει. Κουβέντες ἀνόητες τοῦ καφενέ, φλυαρίες γυναικουλίστικες τοῦ κομωτηρίου, ἀνοητολογήματα τῶν ἰνστιτούτων αἰσθητικῆς κ.ο.κ., πάψαμεν καιρό τώρα νά διαπράττομεν ἀλλά καί νά τά λαμβάνομε σοβαρά ὑπόψιν.

 Πρόκειται ἀσφαλῶς διά φαυλεπίφαυλες καί φαιδρεπίφαιδρες ἀνήθικες καί ἀντιχριστιανικές ἐνέργειες.

12ον. Ἐξάπαντος τό πράττομεν κυρίως, διότι ἡ περίοδος τοῦ Νόμου καί τοῦ πλανεροῦ Ὀνοματοκρυπτισμοῦ, ἔχει περάσει ἀνεπιστρεπτί, (δέν νομίζετε;) μιᾶς καί διαβιοῦμεν εἰς τό 2016 μ. Χ. εἰς τήν περίοδο πλέον τῆς Εὐαγγελικῆς καί Ὀρθοδόξου Ὀνοματοφάνειας. Ὅλα εἰς τό ἄπλετον θαλασσινόν φῶς κύριε Ἰωάννη Θαλασσινέ μου, διότι τό θαλασσίν καί Ἄκτιστον Φῶς τοῦ Χριστοῦ μας φαίνει πάσιν καί ὄποιον κοπιάσι! Σᾶς εὐχαριστῶ πάντως, διά τίς ὅποιες πατρικές μᾶλλον συμβουλές σας, ἀλλά οὐδέποτε σᾶς τίς ἐζητήσαμε. Εἴστε μέ τήν ἰδέα ὅτι εἴμεθα ἄνθρωποι ἀσυμβούλευτοι; Νά διαλεχθόμε διά τό ὅλον Ἀντιχριστολογικόν ζήτημα σᾶς ἐζητήσαμε, καί ὄχι ψευδοευσεβιστικά καί ἀνόητα κηρύγματα. Ἁπλᾶ εἶναι τά πράγματα καί ἑμεῖς οἱ περίπλοκοι. Διότι, ὅταν συμβουλεύομε κάπιον, χωρίς νά μᾶς τό ζητήσει, ἡ στάσις αὐτή, διά τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, δέν εἶναι μία ἁπλή ὑπόθεσις, ἀλλά εἶναι μία μεγίστη πλάνη... μάλιστα ἡ κακόβουλη πλάνη τοῦ σύγχρονου δῆθεν συμβουλάτωρα, ἤ ξερόλα, Νεοκαλαμαρά...! Τό καλόν, ἵνα εἶναι τῷ ὄντι καλόν, πρέπει νά γίνεται καί μέ καλόν τρόπον. Καλός τρόπος, δέν ὑφίστατο, εἰς τήν αἰφνιδιαστική καί ἀδιάκριτον εἰσβολήν σας, εἰς τόν ἰδιωτικόν καί προσωπικόν μας χῶρον [εἰς τό Facebook] , μέ τό ψευδοευγενές  πρόσχημα, "εἴδα φῶς καί μπήκα", διότι δέν κτυπήσατε διακριτικά τήν πόρτα μας ἀλλά οὔτε μᾶς προσεγγίσατε προσωπικά, ἀλλά ἐπιλέξατε καί εἰσήλθατε διά τῆς βίας ἐκ τοῦ διαδικτυακοῦ παραθύρου, ἀντί κατά φύσιν διά τῆς θύρας...! Ὀ νοῶν νοεῖτο... ἐξάπαντος μόνον ἄν εἶναι νοῦν ἧς!

 Εὐχαριστοῦμε πάντως διά ὅλα