Κυριακή 4 Μαΐου 2014

"Ο ΚΟΙΝΩΝΩΝ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΩ": Η "ΛΟΓΙΚΗ" ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ!

   Πάλι, οἱ ἴδιοι καὶ οἱ ἴδιοι κύκλοι (ὡς φαίνεται) τῶν σιγονταρο-Οἰκουμενιστῶν, μὲ τὴ θέλησή τους εἰσέρχονται καὶ σχολιάζουν ἀτεκμηρίωτα καὶ προκλητικὰ κάποιες ἀναρτήσεις μας. Σχολιάζουν, χωρὶς νὰ συνεισφέρουν στὴ συζήτηση (στὴν ὁποία ἐλεύθερα συμμετέχουν) κάποιες ἁγιοπατερικὲς μαρτυρίες, ποὺ νὰ ἀντιμάχονται τὴν «συμφωνία τῶν Πατέρων» (κι ὄχι μόνο τὸν ΙΕ΄ Κανόνα) ὡς πρὸς τὸ θέμα τῆς στάσεώς μας ἀπέναντι στοὺς Οἰκουμενιστὲς καὶ τοὺς ἀνεχομένους καὶ κοινωνοῦντας μὲ αὐτούς. Ἐκείνο ποὺ παραθέτουν εἶναι ἡ ὀρθολογικὴ γνώμη τους, πρὸς δικαίωση ἑαυτῶν καὶ τῶν πνευματικῶν τους Πατέρων, ποὺ τοὺς κρατοῦν σὲ κοινωννία μὲ τὴν αἵρεση.
  Ἄλλη μιὰ φορά, λοιπόν, θὰ τοὺς παραθέσουμε (συγκεντρωτικὰ τώρα) τὴ διαχρονικὴ θέση τῆς Ἐκκλησίας κι ὁ «Θεὸς κι ἡ ψυχή τους»!
   Πάντως κάνουν ἕνα καλό· γίνονται ἀφορμὴ νὰ παρατεθεῖ ἄλλη μιὰ φορὰ ἡ Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση γιὰ τὸ θέμα.

Β' Κανὼν τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου:
«Μὴ ἐξεῖναι δὲ κοινωνεῖν τοῖς ἀκοινωνήτοις, μηδὲ κατ᾽ οἴκους συνελθόντας συνεύχεσθαι τοῖς μὴ τῇ ἐκκλησίᾳ συνευχομένοις, μηδὲ ἐν ἑτέρᾳ ἐκκλησίᾳ ὑποδέχεσθαι τοὺς ἐν ἑτέρᾳ ἐκκλησίᾳ μὴ συναγομένους. Εἰ δὲ φανείῃ τις τῶν ἐπισκόπων, ἢ πρεσβυτέρων, ἢ διακόνων, ἤ τις τοῦ κανόνος τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, καὶ τοῦτον ἀκοινώνητον εἶναι, ὡς ἂν συγχέοντα τὸν κανόνα τῆς ἐκκλησίας».
γιος Θεόδωρος Στουδίτης γράφει δι’ κείνους, ο ποοι πλς κοινωνον μέ τούς αρετικούς: «χθροὺς γὰρ το Θεο, Χρυσόστομος, ο μόνον τοὺς αρετικούς, λλὰ καὶ τοὺς τος τοιούτοις κοινωνοντας μεγάλ καὶ πολλ τ φων πεφήνατο» (P.G. 99, 1049 Α).
Οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες (1272 μ.Χ.) ποὺ βασανίστηκαν γιὰ τὴν Πίστη καὶ ἁγίασαν, ἔγραφαν πρὸς τὸν Παλαιολόγο: «Ἂν ἡ κοινωνία αὐτῶν ᾖ πρόδηλος, καὶ ἐν ἑνὶ τοῦ ὀρθοῦ ἔκπτωσις καὶ ἀνατροπή; ὁ γὰρ αἱρετικὸν δεχόμενος, τοῖς αὐτοῦ ὑπόκειται ἐγκλήμασι· καὶ ὁ ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, ἀκοινώνητός ἐστιν, ὡς συγχέων τὸν κανόνα τῆς Ἐκκλησίας» (Ἐπιστολὴ ἁγιορειτῶν πρὸς τὸν Βασιλέα Μιχαὴλ τὸν Παλαιολόγον, Δοκίμιον Ἱστορικὸν Μοναχοῦ Καλλίστου Βλαστοῦ, ἐκδ.1896, σελ. 97-107).
Καὶ ἀλλοῦ: «Καὶ πῶς ταῦτα ἀνέξεται ὀρθοδόξου ψυχὴ καὶ οὐκ ἀποστήσεται τῆς κοινωνίας τῶν μνημονευσάντων αὐτίκα..., ὅτι μολυσμόν ἔχει ἡ κοινωνία, ἐκ μόνου τοῦ ἀναφέρειν αὐτόν, κἂν ὀρθόδοξος εἴη ὁ ἀναφέρων» (V. LAURENT -  J. DARROUZES, DOSSIER GREC. DE L’ UNION DE LYON (1273-1277, Παρίσι 1976, σ. 399).
γιος Μᾶρκος Εγενικός γράφει: «Φεύγετε καὶ ὑμεῖς ἀδελφοί, τὴν πρὸς τοὺς ἀκοινωνήτους κοινωνίαν καὶ τὸ μνημόσυνον τῶν ἀμνημονεύτων». Ἴδε ἐγώ Μᾶρκος ὁ ἁμαρτωλός λέγω ὑμῖν, ὅτι ...λατινοφρονῶν μετά τῶν Λατίνων κριθήσεται καί ὡς παραβάτης τῆς πίστεως λογισθήσεται» (P.G. 160, 1097D, 1100Α).
«Κοινωναν γομαι κατ τ ργον, ταν λλλοις π τ ατ σκοπ συλλαμβνωνται πρς τν νργειαν· κατ δ γνμην, ταν συγκατθητα τις τ διαθσει το ποιοντος, κα συναρεσθ. τρα δ κοινωνα τος πολλος λανθνουσα μφανεται τ κριβολογίᾳ τς θεοπνεστου Γραφς· ταν μτε συνεργασμενος, μτε συγκαταθμενος τ διαθσει, γνος δ τν κακαν τς γνμης φ' ς ποιε, φησυχσ, κα μ λγξ...» (Μ. Βασιλείου, Περ Βαπτίσματος, Λόγος Β΄, ρωτ. θ΄).
Ἀριστινός: «...καὶ ἀκοινωνήτω κοινωνῶν ἔσται ἀκοινώνητος».
Ζωναρᾶς: «...καὶ τὸ μὴ ἐξεῖναί τινι κοινωνεῖν τοῖς ἀκοινωνήτοις... Τοὺς δὲ τοῖς τοιοῦτοις συνευχομένους, ἢ ὑποδεχομένους αὐτοὺς εἰς ἐκκλησίαν, ἀκοινωνήτους κἀκείνους εἶναι...».
Βαλσαμῶν: «...ἀκοινωνήτους εἶναι τοὺς ἐπισκόπους καὶ λοιποὺς ἱερωμένους τοὺς συνευχομένους τοῖς ἀκοινωνήτοις».
Μ. Βασίλειος: «Οἵτινες τὴν ὑγιᾶ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιούμενοι ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσι, τοὺς τοιούτους, εἰ μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν» (Βλ. Ν. Βασιλειάδη, Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς καὶ ἡ Ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν, Ἔκδ. «Σωτήρ», Ἀθῆναι, 1972, σελ. 95).
Ἐνισχυτικὸ τῶν παραπάνω καὶ τὸ τοῦ Μ. Φωτίου: «Αἱρετικός ἐστιν ὁ ποιμήν; Λύκος ἐστί· φυγεῖν ἐξ αὐτοῦ καί ἀποπηδᾶν δεήσει, μηδ’ ἀπατηθῆναι προσελθεῖν, κἄν ἥμερον περισαίειν δοκῇ (ἄρα δὲν πρόκειται γιὰ κάποιον ποὺ ἔχει ἤδη καθαιρεθεῖ, ἀλλὰ περὶ κάποιου ποὺ διδάσκει κακοδοξίες)· φύγε τήν κοινωνίαν αὐτοῦ καί τήν πρός αὐτόν ὁμιλίαν ὡς ἰόν ὄφεως...· φεύγειν οὖν παντί σθένει διά ταῦτα προσήκει τούς τοιούτους» (ΕΠΕ 12, 400,31).
Ἀλλὰ καὶ γιος νατόλιος τς πτινα (+1927), στάρεστς τς Ρωσικς κκλησίας, προφητεύει διὰ τὴν ποχήν μας: «Θὰ ξαπλωθον παντο αρέσεις... λίγοι θὰ ντιληφθον τὴν πανουργία το χθρο.... Ο αρετικοὶ θὰ πάρουν τὴν ξουσία στὰ χέρια τους.... Θὰ τοποθετήσουν παντο δικούς τους πηρέτας. Θὰ μεταχειρίζωνται βίαν... Ο μονάζοντες θά καταπιέζωνται καὶ σοι θὰ εναι συνδεδεμένοι μὲ τὰ λικὰ θὰ ποταχθον στοὺς αρετικούς...  Ο δαίμονες διὰ τς αρέσεως θά εσέρχωνται ες τά Μοναστήρια, τὰ ποα θὰ παραμείνουν μόνον τοχοι, χάρις θὰ χει φύγει...».
Ἀξιομνήνευτο γιὰ τὴ διδασκαλία τῶν Ἁγίων γιὰ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ κάθε κακία, πάθος καὶ αἱρετικὸ φρόνημα τὸ παρακάτω κείμενο τοῦ ἁγίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου:
«Τότε, φιλόχριστοι, ἐρευνᾶται ἑνὶ ἑκάστῳ ἡ σφραγὶς τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἣν ἔλαβεν ἕκαστος ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳ διὰ τοῦ βαπτίσματος, καὶ ἀπαιτεῖται ἕκαστος τὴν πίστιν ἀμίαντον καὶ ἀνεπίμικτον πάσης αἱρέσεως, καὶ τὴν σφραγῖδα ἄθραυστον καὶ τὸν χιτῶνα ἀμόλυντον...
Πλὴν κἂν μέγας, κἂν μικρός, ἐπ' ἴσης πάντες τὴν πίστιν ὡμολογήσαμεν καὶ τὴν τιμίαν σφραγῖδα ἐλάβομεν, καὶ πάντες τῷ Διαβόλῳ ἀπεταξάμεθα, ἐμφυσήσαντες αὐτόν, καὶ πάντες ὁμοίως τῷ Χριστῷ συνεταξάμεθα, προσκυνήσαντες αὐτῷ· εἰ ἄρα ἐνοήσατε τὴν δύναμιν τοῦ μυστηρίου τῆς κολυμβήθρας καὶ τῆς ἀποταγῆς τοῦ ἀλλοτρίου. Παρακαλοῦμεν μαθεῖν τὴν δύναμιν τῆς ἀποταγῆς. Ἡ ἀποταγή, ἣν ἕκαστος ἐπὶ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος ποιούμεθα, μικρὰ μὲν φαίνεται λεγομένη, νοουμένη δὲ καὶ πάνυ ἐστὶ μεγάλη ...ἣν ὁ ἰσχύσας φυλάξαι, τρισμακάριστός ἐστι· διὰ γὰρ ὀλίγων ῥημάτων πᾶν κακὸν ὀνομαζόμενον, ὃ μισεῖ ὁ Θεός, ἀποτασσόμεθα.
...ἀποτάσσομαι, φησί, τῷ Σατανᾷ καὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ. Ποίοις ἔργοις; Ἄκουσον! Πορνείαν, μοιχείαν, ἀκαθαρσίαν, ψεῦδος, ...θυμόν, ὀργήν, βλασφημίαν, ἔχθραν, ἔριν, ζῆλον. ...Ἀποτάσσομαι τοῦ σχολάζειν κύβοις, ἤγουν τοῦ ταυλίζειν, καθὼς καὶ οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι τοὺς ποιοῦντας τοῦτο ἀκοινωνήτους εἶναι προστάσσουσι εἰς τοὺς κανόνας αὐτῶν, ἐὰν λαϊκοὶ εἰσί, εἰ δὲ κληρικοὶ εἰσίν, ἵνα καθαιρῶνται. Ἀποτάσσομαι εἰδωλοθύτου καὶ αἵματος καὶ πνικτοῦ καὶ θνησιμαίου. Καὶ τί πολλὰ λέγω; Τούτοις πᾶσι καὶ τοῖς ὁμοίοις τούτων ἀποτασσόμεθα ἐν τῇ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος ἀποταγῇ...
Φανερὸν οὖν ἐστιν ὅτι οἱ λόγοι ἡμῶν, ἢ κατακρίνουσιν ἢ δικαιοῦσιν ἡμᾶς ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ. Ποίῳ δὲ τρόπῳ ἐρωτῶνται; Ἐπερωτῶνται ποιμένες, ἤγουν ἐπίσκοποι, καὶ περὶ τῆς ἰδίας πολιτείας καὶ ὑπὲρ τῆς ποίμνης αὐτῶν, καὶ ἀπαιτεῖται ἕκαστος τὰ λογικὰ πρόβατα, ἅπερ παρέλαβε παρὰ τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ. Ἐὰν δὲ ἐξ ἀμελείας τοῦ ἐπισκόπου ἀπολείψῃ πρόβατον, τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῶν χειρῶν αὐτοῦ ἀπαιτεῖται. Ὁμοίως δὲ καὶ πρεσβύτεροι δώσουσι λόγον ὑπὲρ τῆς ἐκκλησίας αὐτῶν· ἅμα δὲ καὶ οἱ διάκονοι καὶ πᾶς δὲ πιστὸς ὑπὲρ τοῦ οἴκου αὐτοῦ, ὑπὲρ τῆς γυναικὸς καὶ τέκνων καὶ παιδίων καὶ παιδισκῶν δώσει λόγον, εἰ ἐξέθρεψεν αὐτοὺς ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου, καθὼς παραγγέλλει ὁ Ἀπόστολος...
Οὐαὶ τοῖς ἀδίκως δικάζουσι· τοῖς δικαιοῦσι τὸν ἀσεβῆ καὶ τὸ δίκαιον ἐκ τοῦ δικαίου αἴρουσιν. Οὐαὶ τοῖς μιαίνουσι τὴν ἁγίαν πίστιν ἐν αἱρέσεσιν, ἢ τοῖς αἱρετικοῖς συγκαταβαίνουσιν».
(Ἐφραὶμ ὁ Σύρος: Ἐρωτήσεις καὶ ἀποκρίσεις, T.L.G., Page 80, line 3).
Π.Σ.
Πηγή, Πατερικη Παραδοση

11 σχόλια:

  1. Οδυσσέα είπαμε να ακολουθείς τις συμβουλές των ειδικών, των γιατρών.
    Αν ακολουθείς του κεφαλιού σου, δεν θα σε έχουμε για πολύ ακόμα προβλέπω.
    Ηρέμησε και πήγαινε να ξαπλώσεις για μια 10αριά ημέρες.

    Θεμιστοκλής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια γενική παρατήρηση:

    Σε ορισμένα άρθρα παρατηρούνται αναφορές από το βιβλίο: "Διαταγαί Αποστόλων δια Κλήμεντος".
    Φρονούμεν, ότι θα πρέπει να μην λαμβάνονται αναφορές από το βιβλίο αυτό, καθώς είναι αποβλητέο από την Εκκλησία. Συγκεκριμένα:
    Η Εκκλησία, με τον β΄ Κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής του 691 αποβάλλει τούτο, δια την ασφάλεια των Χριστιανών:

    "Επειδή δ' εν τούτοις τοις Κανόσιν εντέταλται δέχεσθαι ημάς τας των αυτών αγίων Αποστόλων δια Κλήμεντος διατάξεις, αις τισι πάλαι υπό των ετεροδόξων επί λύμη της Εκκλησίας νόθα τινά και ξένα της ευσεβείας παρενετέθησαν, το ευπρεπές κάλλος των Θείων δογμάτων ημίν αμαυρώσαντα, την των τοιούτων διατάξεων προσφόρως αποβολήν πεποιήμεθα προς την του χριστιανικωτάτου ποιμνίου οικοδομήν και ασφάλειαν, ουδαμώς εγκρίνοντες τα της αιρετικής ψευδολογίας κυήματα, και τη γνησίω των Αποστόλων και ολοκλήρω διδαχή παρενείροντες".

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειναι γνωστο αυτο,οπως γνωστο ειναι και αυτο που λεγει ο Αγιος Νικοδημος οτι "Πλην την σημερον καθως αυταις ευρισκονται τετυπωμεναις,ουδε ατοπον η νενοθευμενον φαινεται μοι να περιεχουν...."Παντως αν ζουσες την εποχην των συνοδων πιθανον να εβγαζαν μιαν συνοδικη αποφαση οπως π.χ. "Φευγετε τον Καρδαση "Διαβασα οτι ανακοινωσανε το 117 νεο στοιχειο του π,σ. Εσυ σαν κοκκινιωτης Μεντελεγιεφ δεν προσπαθεις να ανακαληψεις το 118;Τουλαχιστον θα απαλλαγουμε απο ολα τα αλλα που μας λες.Ασε και τον καυμενο Οδυσσεα να περασει τουλαχιστον το δεκαημερο (και βαλλε θα ελεγα) Δεν σου ξαναπαντω τουλαχιστον προσωρινα.

      Διαγραφή
    2. Ερευνωνται αγαπητε κ. Καρδαση οσα πιο πανω μας λες.
      Αλλα αν πας να ...αδυνατισης την δυναμι του φοβερου αυτου χωριου των Διαταγων, κανεις λαθος διοτι συμφωνει απολυτα με τα παρατιθεμενα απο τους Αγιους Πατερες.
      Οποτε υπερισχυει και ειναι απολυτος Αγιοπνευματικη ρησις και οχι αποβλητεα.

      Διαγραφή
    3. Κάποιες επισημάνσεις:
      1/ Τίποτε δεν είναι γνωστό. Ούτε ότι η Σύνοδος αποβάλλει το βιβλίο: "Διαταγές των Αποστόλων", ούτε την αντίδραση του αγίου Νικοδήμου. Αν ήταν γνωστά δεν θα χρησιμοποιούνταν σε διάφορα άρθρα.
      2/ Δεν νομίζω, ότι μετράει η γνώμη ενός αγίου μπροστά στη θέση 227 θεοφόρων πατέρων της Πενθέκτης Οικουμενικής.
      3/ Το ότι αναφέρει, ότι "ουδέν άτοπον ή νενοθευμένον φαίνεταί μοι να περιέχει" σημαίνει ότι ότι βγάζει "σκάρτη" την Εκκλησία, που αποβάλλει το βιβλίο αυτό, διότι προξενεί βλάβη στους Χριστιανούς.
      4/ Ο άγιος Νικόδημος μπορεί να είναι ένας θαυμάσιος κανονολόγος, πλην όμως και αυτός έχει υποπέσει σε σφάλματα, π.χ:
      α/ Θεωρεί σωστή την απεικόνιση του Θεού-Πατέρα, παρά την απόφαση της Ζ΄ ΟΙκουμενικής Συνόδου, που απαγορεύειτην την απεικόνιση αυτού.
      β/ Συμβουλεύει την χρήση άλλου "ιερού αγγείου" για την κοινωνία των ασθενών, που κατόπιν πλένεται με ξύδι, κ.ά.
      5/ Πιθανόν στην εποχή των Συνόδων να έβγαινε απόφαση: "φεύγετε τον Καρδάση", "που μας φανερώνει καλά κρυμμένα μυστικά της Πίστης μας".
      6/ Κατ' αρχήν, ούτε Κοκκινιώτης είμαι, αλλά ούτε και Μεντελέγιεφ, η δε εποχή των ανακαλύψεων έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Τώρα είναι η εποχή των ανακαλύψεων αντορθόδοξων ενεργειών, καλά κρυμμένων, όπως, π.χ. α/ θηριομαχιών Ορθοδόξων σε Ορθοδόξους, β/ σταυρώσεων Ορθοδόξων από Ορθοδόξων, γ/ τυφλώσεων με τις ευλογίες αγίων, δ/ συνοδικές αποφάσεις καύσεων αιρετικών στην πυρά ε/ "χαράτσι" στον αυτοκράτορα, για την επικύρωση εκλογής πατριαρχών ("λογεία"), ς/ "πληρωμή" αυτοκρατόρων από αγίους σε Οικ. Συνόδους, για προσεταιρισμό τους, ζ/ αναγνώριση πρωτείου του Πάπα, από αγίους, κ.λπ. κ.λπ.
      7/ Βέβαια εγώ δεν προτίθεμαι να αδυνατίσω κανένα χωρίο, όταν η Εκκλησία αποβάλλει το βιβλίο, στο οποίον εμπεριέχεται το χωρίο αυτό. Δηλαδή, να καταστώ υπέρτερος της Εκκλησίας και να διαφημίζω χωρία, τα οποία η Εκκλησία έχει αποβάλει, καθότι "αμαυρώνουν τα δόγματα", αποτελούν "κυήματα ψευδολογίας" και προς τούτο αποβάλλει, για την "οικοδομή και αφάλεια" των Χριστιανών;
      8/ Η Εκκλησία των Πατέρων και των Συνόδων αποβάλλει. Εμείς, που ιστάμεθα υπεράνω της Εκκλησίας διαφωνούμε. Είναι και αυτό σημάδι των καιρών.
      9/ Όποιος έχει εκ προοιμίου δίκαιο, ας μη με διαβάζει, προσπερνώντας το ενδεικτικό ΙΚ.

      ΙΚ

      Διαγραφή
    4. Στο άρθρο του κ Σηματη δεν υπαρχει αναφορά απο τουτο το βιβλιο.Ο κ. Καρδασης συμφωνει με το άρθρο;Αν συμφωνει,γιατι έχει κοινωνια με ακοινωνιτους;Μπορει να μας αναλύσει το ποιος ειναι ακοινωνητος και ποιος οχι;Είναι ο Ναυπάκτου ακοινωνιτος;Ειναι ο Βαρθολομαιος ακοινωνητος, Ειναι ο Καρδασης άκοινωνητος;Αυτο ειναι το προβλημα, κ. Καρδαση, δηλαδη αν το άρθρο του κ. Σηματη καλυπτει την αποτειχιση του απο τον π. Γ. Μεταληνο,απο τον π. Θ. Ζήση,απο τον Ναυπάκτου κ. λπ. !Εδώ σας θελω!

      Διαγραφή
    5. Αγαπητέ αδελφέ
      Πράγματι, στο άρθρο του Π.Σ. δεν υπάρχει αναφορά στο βιβλίο και το σχόλιο είναι εμβόλιμο, πλην όμως κατά καιρούς και από συστάσεως του Ιστολογίου έχω πολλάκις εκφέρει τις απόψεις μου, που σαν όψιμος, μάλλον, σχολιαστής, δεν θα γνωρίζεις. Με το άρθρο συμφωνώ, γιατί είναι η θέση των Πατέρων και των Συνόδων, πλην όμως και εδώ δεν υπάρχει απολυτότητα, π.χ: Ο Χρυσόστομος καλεί τους αιρετικούς στο Ναό να ακούσουν το κήρυγμά του, ο Ιωάννης Σιναϊτης λέγει, ότι η αποφυγή των αιρετικών αφορά τους ασθενείς στην Πίστη και όχι στους δυνατούς. Αυτοί και συντρώγουν και συνδιαλέγονται. Στους ευρισκόμενους σε Ναό αιρετικούς δίνεται αντίδωρο κ.λπ. Από κει και πέρα ποιός είναι ακοινώνητος και ποιός μπορεί να κρίνει κάποιον, ως ακοινώνητο; Ο εφημέριός μου κηρύττει, ότι ο Παπισμός είναι αίρεση, αλλά μνημονεύει τον Επίσκοπό μου, που μνημονεύει της Συνόδου, που μνημονεύει Βαρθολομαίο. Και εδώ μπλεκόμαστε με την μνημόνευση του ιε΄ της ΑΒ΄. Ο Κανόνας λέγει, ότι δεν μνημονεύουμε καταδικασθέντα για αίρεση. Για κείνον που διδάσκει αίρεση (κατεγνωσμένη) μπαίνει ο παράγοντας του σκανδαλισμού. Αν σκανδαλίζεται διακόπτει το μνημόσυνο και αποτειχίζεται. Αν όχι συνεχίζει την μνημόνευση. Πάντως η θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων, που επικαλούνται οι αποτειχισμένοι, είναι επικίνδυνη. Σύμφωνα με αυτήν υπάρχει μολυσμός σ' όλες τις Ορθόδοξες εκκλ. δικαιοδοσίες και οι πάντες είναι μολυσμένοι. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή και ο Ναυπάκτου είναι μολυσμένος, γιατί μνημονεύει..... κ.λπ. και ο Βαρθολομαίος, γιατί είναι Αρχιαιρεσιάρχης κ.λπ. δηλ. εδώ υποκαθίσται η τελική κρίση του Θεού, που ως γνωστόν τα κρίματά του (δηλ. οι κρίσεις του) είναι άβυσσος. Πάντως, στην δισχιλιετή ιστορία της Εκκλησίας υπήρξαν πολύ σοβαρότερες περιπτώσεις, χωρίς αποτειχίσεις. Έχουμε αγίους, αλλά και Συνόδους, που αναγνώρισαν το πρωτείο του Πάπα, έχουμε αναγνωρίσεις του Πάπα, ως "πατέρα και δεσπότη" και μετά το Σχίσμα (και από αγίους), έχουμε αναγνώριση και της κοσμικής εξουσίας του Πάπα, από 2 Οικουμενικές, έχουμε αγίους που τοποθετούν τον Πάπα υπεράνω των Συνόδων, έχουμε καταγραφές για την "ένωση των 2 Εκκλησιών" και από αγίους, έχουμε αποδοχή του άζυμου άρτου και από αγίους, έχουμε παραδοχές του Φιλιόκβε από πολλούς (π.χ. Ιωσήφ Βρυένιο), έχουμε επίσημα έγγραφα 5 Πατριαρχών (Ραφαήλ Β΄, Νεόφυτος Β΄, Τιμόθεος Β΄, Γρηγόριος Δ΄, Κύριλλος Β΄) για την αναγνώρση του πρωτείου του Πάπα, ως αρχηγού της Εκκλησίας, αλλά και αποδοχή της λατινικής διδασκαλίας και 1 (Κύριλλο Α΄), που ομνύει στον Προτεσταντισμό και δεν ανοίγει μύτη. Έχουμε εγκυρότητα του ραντίσματος των λατίνων (και από τον άγιο Μάρκο) από Σύνοδο, έχουμε ευλογία μεικτών γάμων, εδώ και 200 χρόνια, έχουμε συμπροσευχές Ορθοδόξων και Μονοφυσιτών για 13 αι. στα Ιεροσόλυμα και δεν τρέχει τίποτε.
      Αντίθετα, πολυδιαφημίζεται η αποτείχιση του αγίου Θεοδώρου, για ένα γάμο, αλλά αποκρύπτεται, ότι έχει αφορισθεί από την Εκκλησία (από έναν άγιο Πατριάρχη, τον Μεθόδιο Α΄) και ένας άλλος άγιος (Νεκτάριος) τον αποκαλέι "διαστροφέα των κειμένων της Κ.Δ."!
      Αλλά και ο άγιος Μάρκος δεν αποτειχίστηκε ουσιαστικά, αλλά δεν δέχτηκε να συλλειτουργήσει με τον λατινόφρονα Πατριάρχη. Μετά τη σύνοδο της Φλωρεντίας έγραψε "φεύγετε τους Λατίνους", γιατί είναι αιρετικοί. Δηλ. από το 1054-1439 δεν ήταν αιρετικοί; Προφανώς, αφού προσφωνεί τον Ευγένιο Δ΄: "Μακαριώτατε", "σήκω να υποδεχτείς τα τέκνα σου"! κ.λπ. κ.λπ. Δυστυχώς, τα ανωτέρω είναι ελάχιστα ψήγματα στην όλη ιστορία της Εκκλησίας, που έχει πολλές μαύρες σελίδες. Τα σημερινά ολισθήματα, οι συμπροσευχές, οι συγχρωτισμοί, οι διάλογοι, οι παραβάσεις Κανόνων δεν έχουν να κάνουν με τις πολύ σοβαρές παραβιάσεις και παραβάσεις των προηγούμενων αιώνων. Αν δει κανείς τις ενωτικές προσπάθειες, που ξεκίνησαν ευθύς μετά το Σχίσμα και τις υποχωρήσεις που έγιναν στους Λατίνους, θα φρίξει!
      Εδώ με θέλεις λοιπόν, εδώ είμαι και για κάθε περαιτέρω επεξήγηση.
      ΙΚ

      Διαγραφή
  3. perastika adelfe kai ston pritani ton ierokirikon k sotiropoylon

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γειά σας κ. Καρδάση. Τυχαία ανέγνωσα το άρθρο σας με ημερομηνία 8 Μαΐου 2014-10:25 π.μ.Καταλαβαίνω ότι έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε αλλά, αν δύνασθε, μπορείτε να παραπέμψετε σε πηγές έστω και με παραπομπές σε ιστοδιευθύνσεις αυτού ή άλλου site ή ο,τιδήποτε σχετικού(ειδικά στα σημεία όπου δεν αναγράφετε κάτι μέσα σε παρένθεση) για τα αναγραφέντα σας "........Πάντως, στην δισχιλιετή ιστορία της Εκκλησίας υπήρξαν πολύ σοβαρότερες περιπτώσεις, χωρίς αποτειχίσεις. Έχουμε αγίους, αλλά και Συνόδους, που αναγνώρισαν το πρωτείο του Πάπα,έχουμε αναγνωρίσεις του Πάπα, ως "πατέρα και δεσπότη" και μετά το Σχίσμα (και από αγίους), έχουμε αναγνώριση και της κοσμικής εξουσίας του Πάπα, από 2 Οικουμενικές, έχουμε αγίους που τοποθετούν τον Πάπα υπεράνω των Συνόδων, έχουμε καταγραφές για την "ένωση των 2 Εκκλησιών" και από αγίους, έχουμε αποδοχή του άζυμου άρτου και από αγίους, έχουμε παραδοχές του Φιλιόκβε από πολλούς (π.χ. Ιωσήφ Βρυένιο), έχουμε επίσημα έγγραφα 5 Πατριαρχών (Ραφαήλ Β΄, Νεόφυτος Β΄, Τιμόθεος Β΄, Γρηγόριος Δ΄, Κύριλλος Β΄) για την αναγνώρση του πρωτείου του Πάπα, ως αρχηγού της Εκκλησίας, αλλά και αποδοχή της λατινικής διδασκαλίας και 1 (Κύριλλο Α΄), που ομνύει στον Προτεσταντισμό και δεν ανοίγει μύτη. Έχουμε εγκυρότητα του ραντίσματος των λατίνων (και από τον άγιο Μάρκο) από Σύνοδο, έχουμε ευλογία μεικτών γάμων, εδώ και 200 χρόνια, έχουμε συμπροσευχές Ορθοδόξων και Μονοφυσιτών για 13 αι. στα Ιεροσόλυμα και δεν τρέχει τίποτε............" ώστε να πληροφορηθώ εκτενέστερα;Ζητώ συγγνώμη για τον όποιο κόπο σας υποβάλλω.
    Βασίλειος Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορείτε να αναφέρετε συγκεκριμένα παραδείγματα για τα παραπάνω ( αποδοχή αζυμων κτλ)?

      Διαγραφή
    2. Μπορείτε να αναφέρετε συγκεκριμένα παραδείγματα αγίων για όλες αυτές τις παρατυπίες???

      Διαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου