Κυριακή 17 Μαΐου 2020

COVID-19 

ANTE PORTAς

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
του Ευαγγέλου Σιώκη PhD,ΜΒΑ
15/5/2020
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !!
Ο τίτλος της επιστολής βρίσκει το εννοιολογικό του ανάλογο στη λατινική έκφραση «Hannibal ante portas» (= ο Αννίβας προ των πυλών) στο δημιουργηθέντα φόβο των Ρωμαίων ότι ο Αννίβας θα κυρίευε τη Ρώμη περί το 217 π.Χ.
Έκρινα σκόπιμο να διανθιστεί η παρούσα επιστολή με κάποιες λατινικές εκφράσεις ώστε ο αναγνώστης να κάνει μια νοερή ιστορική αναδρομή στους χρόνους της Ρωμαϊκή κυριαρχίας και συγκεκριμένα στη καταδιωκτική μανία των ρωμαίων αυτοκρατόρων εναντίον των χριστιανών.


Προβληματίστηκα ιδιαίτερα για δύο λόγους σχετικά με τη σύνταξη αυτής της επιστολής. Ο πρώτος λόγος είναι ο ετεροχρονισμός της σύνταξής της, εάν δηλαδή θα έπρεπε να συνταχθεί και να δημοσιευθεί μετά την μερική άρση των υγειονομικών μέτρων πρόληψης της λοιμικής νόσου του κοροναιού. Ο δεύτερος λόγος ήταν η αμφιβολία αν θα προέκυπτε κάποια ωφέλεια στον αναγνώστη λέγοντάς του τα πράγματα με το όνομα τους, και το τι πραγματικά διαδραματίστηκε παρασκηνιακά με ένα καταιγισμό ρητορικών ερωτήσεων. Φυσικά δεν είμαι κάποιο θεσμικό όργανο (ιεράρχης, πρόεδρος κάποιου θεσμικού οργάνου, μέλος κοινοβουλίου, ή κάτι άλλο) του οποίου ο λόγος ipso facto θα είχε βαρύνουσα σημασία, αλλά ένας σκεπτόμενος πολίτης, απλά μέλος της Εκκλησίας και μέλος της επιστημονικής κοινότητας.
Μια εσωτερική παρόρμηση με ώθησε να εκπονήσω αυτή την ανοικτή επιστολή επειδή σε κρίσιμα θέματα οφείλουμε να παίρνουμε θέση διότι διαφορετικά ισχύει «qui tacet consentit» (= ο σιωπών συναινεί).
Η ακόλουθη διάκριση της επιστήμης σε: α) ψευδο-επιστήμη, β) στρατευμένη επιστήμη, γ) ελεύθερη – ανεξάρτητη επιστήμη, έχει τους αντίστοιχους εκπροσώπους της στη κάθε εποχή, όπου οι εκπρόσωποι των διακρίσεων αυτής αγωνίζονται να κερδίσουν μερίδιο «αγοράς» προκειμένου να προωθήσουν τα «επιτεύγματα» της επιστήμης τους μαζί με το συμπαρομαρτούν ιδεολογικό υπόβαθρο. Όπως γίνεται αντιληπτό, οι δύο πρώτες κατηγορίες καθίστανται εργαλείο από κάποιες ομάδες ανθρώπων για να επωφεληθούν οικονομικά, πολιτικά ή θρησκευτικά.
Φέρνοντας αυτό στα σημερινά δεδομένα, και δη κατά τη διάρκεια της επιβολής των υγειονομικών μέτρων κατά του covid-19, ορίστηκαν από τις κυβερνήσεις κάποιοι ιατροί να ηγηθούν διεθνώς αυτής της εκστρατείας, και όπως είναι φυσικό, λειτούργησαν ως «κυβερνητικοί εκπρόσωποι» εντασσόμενοι στη δεύτερη κατηγορία της στρατευμένης επιστήμης προωθώντας τους πολιτικούς στόχους του εργοδότη τους πρωθυπουργού.
Ιδιώνυμο αδίκημα1
Αν μελετήσει κάποιος προσεκτικά τη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ)2 και τις ΚΥΑ που εκδόθηκαν από την Ελληνική Πολιτεία κατά την περίοδο της έναρξης και της επιβολής των υγειονομικών μέτρων κατά του covid-19 και αποκωδικοποιήσει το μήνυμα των διαλαμβανομένων στα ανωτέρω έγγραφα θα διαπιστώσει ότι η ο εκκλησιασμός και η μυστηριακή εν γένει ζωή των ορθοδόξων θεωρούνται έμμεσα πλην σαφώς ως ιδιώνυμο αδίκημα.
Διωγμός
Ως γνωστό για να κηρυχθεί υπό διωγμό ένας θεσμός, ένας οργανισμός, μια κοινωνική ομάδα, θα πρέπει να συντρέχουν αθροιστικά ή διαζευκτικά κάποιες προϋποθέσεις, ή κατά την μαθηματική επιστήμη να υπάρχουν οι ικανές και αναγκαίες εκείνες συνθήκες, οι οποίες επιγραμματικά αναφέρονται παρακάτω:
Α) Λογοκρισία
Β) Παρακολούθηση (ηλεκτρονική ή φυσική)
Γ) Συντηρητική ή Αναγκαστική Κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων ή εκχώρηση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων για κάποια χρονική περίοδο.
Δ) Μέτρα περιορισμού της ελευθερίας του προσώπου (κατ’οίκον περιορισμός, προσδιορισμός χωρικών και και χρονικών ορίων μετακίνησης, κλπ)
Ε) Ποινική δίωξη προσδιορισθείσα σε ad hoc έκδοση ΠΝΠ ή ΚΥΑ (βλ. ιδιώνυμο αδίκημα ή έγκλημα)
Επομένως σύμφωνα με τα προαναφερθέντα εγείρεται το ερώτημα, γιατί η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδας δεν κήρυξε σε διωγμό την Εκκλησία ;
Αυτό που θα έπρεπε να ακολουθηθεί, ώστε να προσεγγισθεί η αλήθεια πίσω από την αναγκαιότητα της επιβολής των υγειονομικών μέτρων κατά της διάδοσης του covid-19 ήταν το μοντέλο 5W-1H. Σύμφωνα με το απλό αυτό μοντέλο, με τη λίστα ευρετικών κανόνων (heuristics) θα μπορούσε ο κάθε Ιεράρχης και ο κάθε πολίτης υποσυνείδητα ή συστηματικά με βάση την εμπειρία του και τις διασταυρούμενες πηγές πληροφοριών να εξάγει κάποια ασφαλή συμπεράσματα για τη σκοπιμότητα ή μη της όλης υγειονομικής εκστρατείας.
Όταν επιβάλλονται κάποια μέτρα και συγκεκριμένα από ένα θεσμό (WHO Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας), ή από κάποιο είδος εξουσίας (Εκτελεστική), συνιστάται να μην υπάρχει αποδοχή αυτών χωρίς κριτική σκέψη, διότι εμείς ως πολίτες και ως πιστός λαός οφείλουμε να διαγνώσουμε την ύπαρξη ή μη κάποιας σκοπιμότητας.
Δεν μας είπε ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός «γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καί ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί»;4 Γιατί άραγε κατάπιαμε αμάσητη τη «τροφή» που μας έδωσαν; Η εκκλησιαστική ιστορία βρίθει από περιστατικά τέτοια που οι πιστοί αντιλαμβάνονταν αμέσως το δόλο, τη πλεκτάνη που θα τους έστηνε ο πονηρός, ο διάβολος με τα όργανά του. Επειδή υπάρχουν τέτοια εκκλησιαστικά ιστορικά προηγούμενα, θα έπρεπε να τα αξιοποιήσουμε και να τα θέταμε σε εφαρμογή ώστε να αντιλαμβανόμασταν το «raison d’être» της διαμορφωθείσας κατάστασης. Βέβαια δεν αναφέρομαι για όλους, διότι υπήρξαν φωτεινές εξαιρέσεις και πραγματικά αυτοί που αξιοποίησαν την ιστορία έζησαν την εμπειρία των χριστιανών των κατακομβών.
Απλά θα μπορούσαν να τεθούν οι εξής ερωτήσεις σχετικά με την επιβολή των υγειονομικών μέτρων εναντίον της μετάδοσης του covid-19.
1) Ποιος «πραγματικά» είναι ο εντολέας των μέτρων ;
2) Γιατί επιβάλλονται με αυτό το τρόπο :
3) Ποιον αντικειμενικό σκοπό εξυπηρετούν :
4) Είναι αναγκαία ή θα μπορούσαν εναλλακτικά να ληφθούν κάποια άλλα μέτρα ;
5) Συνάδουν αυτά τα μέτρα με το Ελληνικό Σύνταγμα και με την επιστήμη ;
6) Πότε επιβλήθηκαν, να εξακριβώσουμε την χρονική περίοδο, τη συγκυρία (Μεγάλη Σαρακοστή, και Μεγάλη Εβδομάδα)
7) Για ποιους επιβλήθηκαν «πραγματικά», ποιους θα ωφελούσαν και ποιους θα έβλαπταν ;
8) Γιατί η Διαρκής Ιερά Σύνοδος δεν είπε τα πράγματα με το όνομά τους ; Θα με ικανοποιούσε πραγματικά να άκουγα ότι η Εκκλησία κηρύσσεται σε διωγμό.
Pro bono publico
Ειπώθηκε ότι τα μέτρα αυτά γίνονται για το καλό μας, για το δημόσιο καλό. Δεν έπρεπε να υποψιαστούμε και να αναρωτηθούμε ότι πότε έγινε κάτι για το καλό μας και θα γίνει και τώρα; Εμείς δεν ήμαστε εκείνοι που υφιστάμεθα τα μνημόνια; Εμείς δεν είμαστε εκείνοι που υφιστάμεθα τη μη τήρηση των προεκλογικών υποσχέσεων όλα αυτά τα χρόνια; Εμείς δεν υφιστάμεθα ένα προβληματικό σύστημα υγείας ανεπαρκές να καλύψει τα περιστατικά μιας περιορισμένης σε έκταση λοιμικής νόσου πόσο μάλλον μιας επιδημίας ή πανδημίας και ο αριθμός των ανέργων να ανέρχεται στο 1.131.646 άνεργοι5 τον Μάρτιο του 2020; Θέλουν ακόμα το καλό μας;
Necessitas non habet legem. (= Η ανάγκη δεν ξέρει νόμο)
Μήπως η ικανοποίηση των πνευματικών και σωματικών αναγκών δεν υπερβαίνει ενίοτε το νόμο; Για τον ορθόδοξο πιστό ο εκκλησιασμός ο άρρηκτα συνδεδεμένος με τη μυστηριακή ζωή είναι η υψίστη ανάγκη του. Όλως τεχνηέντως επικαλούνται οι επαΐοντες τη σωματική υγεία, βάζοντας στο λαό ψευδοδιλλήματα, να επιλέξει ως ύψιστο αγαθό την υγεία και να βάλλει «προσωρινά» κατά μέρος τη πνευματική του ζωή.
Μυστικοπάθεια
Σεβαστοί ποιμενάρχες διημήφθηκε κάποιος διάλογος-συνενόηση με τη κυβέρνηση με αντικείμενο διαλόγου κάποιο διακύβευμα οικονομικού περιεχομένου ή θέσης; Θα προτιμούσα να ακούσω τα πράγματα με το όνομά τους, όπως πραγματικά έχουν.
Σύγκλιση ιεραρχίας
Υπήρξε κάποιος αποχρών λόγος που δεν συνεκλήθη σε συνεδρίαση συλλήβδην η Ιεραρχία;
Τελειώνοντας τη παρούσα επιστολή θα ήθελα να επισημάνω ότι εκ προθέσεως απέφυγα να αναλύσω και να θέσω ερωτήματα σχετικά με τις οικονομικές, κοινωνικές και εκκλησιολογικές επιπτώσεις που θα υπάρξουν εξαιτίας της υγειονομικής εκστρατείας αυτής κατά του covid-19. Είναι θέματα για τα οποία θα χρειαστεί να χυθεί αρκετή μελάνη για τα οποία μια τέτοια επιστολή θα υπερακόντιζε το σκοπό της.
Ἔρχεται λοιπόν στὴ σκέψη μου ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Πέτρου ἀπὸ τὸ βιβλίο τῶν «Πράξεων», «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις»6 ειδικά στη παρούσα συγκυρία όταν γίνεται «σύγκρουση καθηκόντων» και «σύγκρουση στάσεων ζωής».
Με ιδιαίτερη τιμή
Ευάγγελος Σιώκης

1 Ο όρος αναφέρεται στο «ιδιώνυμο» (ειδικό) αδίκημα όπως περιγράφεται στον νόμο N.4229/24 Ιουλίου 1929 (ΦΕΚ 245/Τεύχος Πρώτον/25 Ιουλίου 1929)
Ιδιώνυμο αδίκημα στη Νομική Επιστήμη ονομάζεται εκείνο για το οποίο προβλέπονται ιδιαίτερες ποινές σε σχέση με τα αδικήματα της γενικής κατηγορίας, όπου αυτό υπάγεται. Ο όρος από το 1929 απέκτησε πολιτική σημασία και σήμανε κάθε κατασταλτικό μέτρο που εφαρμόστηκε έως το 1974.
2 ΠΡΑΞΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ – ΦΕΚ Τεύχος Α 68/20-03-2020 ΜΕΡΟΣ Ζ:
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΆΤΩΝ
Άρθρο εξηκοστό πέμπτο.
Κατεπείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων
3
Who (=ποιος)
When (=πότε )
Where (= που)
Why (=γιατί)
What (=τι)
How (πως, με ποιο τρόπο )
4 Ματθαίου ι΄ 16, «Να γίνετε επιφυλακτικοί σαν τα φίδια και αγνοί σαν περιστέρια».
Επίσημα στοιχεία του ΟΠΣ-ΟΑΕΔ ΜΑΡΤΙΟΣ 2020 (Ημερ/νία λήψης στοιχείων 01/04/2020),
http://www.oaed.gr/2020-mar

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου