Πριν ο Οικουμενισμὸς βραχυκυκλώσει τα πάντα!

Πριν ο Οικουμενισμὸς βραχυκυκλώσει τα πάντα!

Πριν ο Οικουμενισμὸς βραχυκυκλώσει τα πάντα!

Τὶς δύο παρακάτω δημοσιεύσεις ἀνακάλυψε ὁ κ. Λυκοῦργος Νάνης. Τὶς εἶχε στείλει παλαιότερα ὡς σχόλιο στὴν «Πατερικὴ Παράδοση».

Εἶναι σημαντικὸ ὅτι δημοσιεύτηκαν στὴν ἐφημερίδα «Ἐκκλησιαστικὸς Ἀγών», γιατὶ αὐτὸ δείχνει ὅτι τότε, πολὺ πρὶν συγγράψει ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς τὸ σχετικὸ βιβλίο γιὰ τὸ Χρυσόστομο Σμύρνης (μὲ τὸ πλῆθος τῶν ἀποδεικτικῶν στοιχείων καὶ κειμένων γιὰ τὶς μασωνικὲς καὶ οἰκουμενιστικὲς ἰδέες τοῦ Χρυσοστόμου), ὑπῆρχαν καὶ ἄλλοι εὐαίσθητοι πιστοί, ἱερεῖς καὶ θεολόγοι, καὶ μάλιστα ὁ  ἀείμνηστος π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης, καὶ ὁ μελετητὴς τοῦ Μασωνισμοῦ Νικόλαος Ψαρουδάκης, οἱ ὁποῖοι ἀντέδρασαν στὴν ἀντικανονικὴ αὐτὴ Συνοδικὴ ἀπόφαση.

Δυστυχῶς σήμερα, ὁ Οἰκουμενισμὸς βραχυκύκλωσε τὰ πάντα, κι ἔτσι, ἐλάχιστες φωνὲς διαμαρτυρίες πλέον ἀκούγονται. Οἱ θεωρούμενοι ὡς «ἀντι-Οἰκουμενιστὲς» Ἐπίσκοποι (Κονίτσης, Γλυφάδας, Πειραιῶς,  κ. ἄ.) ὑπέκυψαν στὴν οἰκουμενιστικὴ προπαγάνδα καὶ «γραμμὴ» καὶ ἔχουν ἀποδεχθεῖ τὸ γεγονός! Καὶ ὁ μὲν πρῶτος ὑποστήριξε διὰ ἄρθρου τὴν ἁγιοποίηση, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσει τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ποὺ τὸν ἔκανε Ἑπίσκοπο καὶ εἶχε πρωτοστατήσει στὴν ἁγιοποίηση, οἱ δὲ δύο ἄλλοι τελοῦν λειτουργίες εἰς μνήμην ἑνὸς Μασώνου καὶ Οἰκουμενιστῆ Ἁγίου, αὐτοὶ οἱ …ἀντι-Οἰκουμενιστές!!! (Τὸ ἴδιο βέβαια γίνεται ἀπὸ τὸν Δημητριάδος, Πατρῶν κ.ἄ.).

Ἀναρτοῦμε τὶς σχετικὲς δημοσιεύσεις καὶ γιὰ τὴν ἱστορία, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι, γιὰ τοὺς πιστούς, τὸ θέμα εἶναι ἀνοικτό. Ὅπως ἐπανειλημμένως λέγει ὁ π. Εὐθύμιος, δὲν θὰ μᾶς ζητηθεῖ λόγος γιὰ κάποια προβληματικὴ ἁγιοποίηση ποὺ ἔγινε στὸ παρελθόν, καὶ γιὰ τὴν ὁποία δὲν γνωρίζουμε λεπτομέρειες καί, ἐν τέλει, δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε κάτι, θὰ μᾶς ζητηθεῖ λόγος, ὅμως, γιὰ ὅ,τι ἀντικανονικὸ ἔγινε στὶς μέρες μας, καὶ γιὰ τὸ ὁποῖο ἐμεῖς ἀδιαφορήσαμε, ἢ γνωρίζουμε γιὰ τὴν ἀντικανονικότητά του, καὶ ἐν τούτοις, τὸ ἀποδεχτήκαμε καὶ συνεχίζουμε νὰ τὸ ἀποδεχόμαστε, πρὸς χαρὰ τῶν Μασώνων καὶ τῶν Οἰκουμενιστῶν.

ΠΡΩΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ "ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος εις μίαν των συνεδριών της κατά τον μήνα Νοέμβριον "κατέταξεν εις την χορείαν των αγίων ως εθνο-ιερομάρτυρας τον Χρυσόστομον Σμύρνης, άλλους τέσσαρας ιεράρχας της Μικράς Ασίας, καθώς και άπαντας τους Κληρικούς και Λαϊκούς αδελφούς μας, που ετελειώθησαν με άδικον και μαρτυρικόν θάνατον εις την Μ. Ασίαν κατά την διάρκειαν της Τραγωδίας του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας".

Η πράξις αυτή της ΔΙΣ ήγειρεν, ως ήτο επόμενον, αντιδράσεις. Επίκεντρον δε των αντιδράσεων είναι το πρόσωπον του εθνομάρτυρος Χρυσοστόμου, το οποίον φέρεται ως "ενεργόν μέλος" της μασονικής στοάς "Ιωνία" της Σμύρνης.

Ο ειδήμων επί του αντιμασονισμού κ. Νικόλαος Ψαρουδάκης με άρθρα του εις την εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος" ελέγχει ως επιπολαίαν κ.λ.π. την ενέργειαν αυτήν της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ως προς το επιπόλαιον της αποφάσεως συμμεριζόμεθα τας απόψεις του κ. Ψαρουδάκη και προσθέτομεν ένα ακόμη λόγον. Ότι η Ιερά Σύνοδος, ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΙΝ ΤΗΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΙΣΤΗΡΙΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΥΠΗΓΟΡΕΥΟΝ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΝΑΒΟΛΗΝ ΔΙ ΕΥΘΕΤΩΤΕΡΟΝ ΧΡΟΝΟΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΤΑΞΕΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΧΟΡΕΙΑΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΤΑ ΗΓΝΟΗΣΕΝ.

Ποίος θα ήτο ο ευθετώτερος χρόνος; Όταν θα εδίδοντο ΚΑΠΟΙΟ Ή ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ. Ο Κύριος, ο μόνος ετάζων καρδίας και νεφρούς, έχει την δύναμιν και τον τρόπον να αποκαλύψη την αγιότητα προσώπου, το οποίον εύρε χάριν ενώπιόν του. Η μετάνοια έχει την δύναμιν να εξαλείψη κάθε αμάρτημα, και την φοίτησιν ακόμη εις μασονικάς στοάς.

Το τελευταίον είναι το ΣΚΟΤΕΙΝΟΝ ΣΗΜΕΙΟΝ εν μέσω του φωτεινού μαρτυρίου του εθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης. Έχομεν μαρτυρίας διά τα τελευταία λόγια του. Μεταξύ όμως των λόγων αυτών δεν υπάρχει ή μάλλον δεν έφθασε μέχρις ημών κάποια αποκήρυξις του τεκτονισμού. Ποίος θα ηδύνατο επ αυτού να ισχυρισθή, ότι πράγματι έγινε μία τοιαύτη αποκήρυξις πλην όμως άνθρωποι της στοάς δεν άφησαν να ίδη αύτη το φως της δημοσιότητος και να φθάση μέχρις ημών;

Όλοι θέλομεν ο τραγικός μάρτυς της Σμύρνης Χρυσόστομος να ήτο άγιος. Το θέλομεν και ως χριστιανοί και ως Έλληνες. Φοβούμεθα όμως ότι η εσπευσμένη ανακήρυξίς του ως αγίου ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΘΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ. Και εν προκειμένω, διατί η αναγνώρισις του έγινεν από την Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος και όχι από το Οικουμενικόν πατριαρχείον, όπως συνηθίζεται μέχρι τώρα; Μήπως αυτό θα πρέπη να μας κάνη περισσότερον επιφυλακτικούς ως προς την ανακήρυξιν της αγιότητός του; Εκτός εάν συμβή ό,τι και με τον άγιον Γρηγόριον τον Ε', οπότε τα σημεία μας αναγκάζουν να προβώμεν εις την θεοφιλή αυτήν ενέργειαν.

Είναι, νομίζομεν, προτιμότερον ΝΑ ΑΦΗΣΩΜΕΝ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ να αποφανθή περί της αγιότητος του ενδόξου εθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ "ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ.

Eχαρακτηρίσαμεν ως επιπολαίαν την ενέργειαν της Ι. Συνόδου να ανακηρύξει άγιον τον Χρυσόστομον Σμύρνης. Και επειδή δεν θέλομεν αβασανίστως να χαρακτηρίζομεν πρόσωπα και καταστάσεις παραθέτομεν απόσπασμα από το βιβλίον "Εκκλησιαστικόν Δίκαιον της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας", συγγραφέν υπό του δρος Νικοδήμου Μίλας, ορθοδόξου επισκόπου Ζάρας της Δαλματικής.

«Η Εκκλησία ορίζει τίνες των αγίων εισίν άξιοι τοιαύτης τιμής. Το κατ' αρχάς απενέμετο η τιμή αύτη άνευ τινός διατυπώσεως τοις υπέρ της πίστεως την εαυτών ζωήν προσενεγκούσι μάρτυσι. Τα ονόματα των αγίων τούτων κατεχωρίζοντο εν τοις διπτύχοις και εμνημονεύοντο κατά την Θείαν Λειτουργίαν εγκωμιαζομένων και των έργων αυτών. Κατά πρώτον μεν περιωρίζετο η τιμή αύτη εν ταις εκκλησίαις της περιφερείας και τέλος εγίνετο γενική. Κατά δε την ΙΑ' εκατονταετηρίδα εισήχθη η καλουμένη ΑΝΑΚΗΡΥΞΙΣ (CANONISATIO) των αγίων.

Η ανακήρυξις των αγίων είναι απόλυτον δικαίωμα της επισκοπικής συνόδου, ήτις ΔΕΟΝ ΝΑ ΠΡΟΒΑΙΝΗ ΕΙΣ ΤΟΥΤΟ ΜΕΤΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΡΙΣΚΕΨΕΩΣ ΚΑΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΟΣ. κατά δε τα άλλα ισχύουσι περί του θέματος τούτου εν τη Εκκλησία τα επόμενα ως κανών:

Εάν τις διέπρεψεν υπό πάσαν έποψιν και αείποτε διά του επί γης εναρέτου και τελείου βίου αυτού, περιεκοσμείτο υπό πασών των χριστιανικών αρετών, τα έργα αυτού κατεδήλουν εσωτερικόν πόθον προσεγγίσεως προς το ιδεώδες της αγιότητος και προύκειντο ως τύπος και υπογραμμός της αγάπης και ευσεβείας, εάν εφαίνοντο παρ αυτώ προφητικά σημεία και θαυματουργός δύναμις ή εάν εν τοις λειψάνοις αυτού κατεδείχθησαν σημεία αγιότητος, και, συνελόντι ειπείν, εάν τις και ζων και μετά θάνατον κατέδειξε τας ιδιότητας του αγίου, η ανωτέρα εκκλησιαστική εξουσία αποφαίνεται, ότι δέον ν απονεμηθή τω προσώπω τούτω η γενική τιμή, ό εστίν να θεωρήται άγιον και θεοφιλές. Όθεν, εάν καταδειχθή σαφώς, ότι τις έζησεν ως άγιος και απέθανεν ως τοιούτος, ανακηρύσσεται ούτος υπό της επισκοπικής συνόδου ως άγιος, διατάσσεται η δημοσία τιμή (δουλεία) αυτού, τα λείψανα αυτού εναποτίθενται εν ιερώ τόπω και εορτάζεται η μνήμη αυτού εν ωρισμένη του έτους ημέρα» (Αθήναι 1906, σελ. 806-807).

ΔΥΝΑΤΑΙ ΛΟΙΠΟΝ Η ΔΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΒΕΒΑΙΩΣΗ, ΟΤΙ ΠΡΟΕΒΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΚΗΡΥΞΙΝ ΩΣ ΑΓΙΟΥ ΤΟΥ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΠΕΡΙΣΚΕΨΙΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΑΝΩΤΕΡΩ ΕΓΚΥΡΟΣ ΚΑΝΟΝΟΛΟΓΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΜΙΛΑΣ;

ΑΜΦΙΒΑΛΛΟΜΕΝ!
(ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ, ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1992).