Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Ο Μέγας εν ασκηταίς

ΑΝΤΩΝΙΟΣ



















Πέρασε κάποτε από το λογισμό του Μεγάλου Αντωνίου σε τίνος τάχα αγίου μέτρα να είχε φτάσει.
Ο Θεός όμως, που ήθελε να του ταπεινώσει το λογισμό, του φανέρωσε μια νύχτα στ’ όνειρό του πως καλύτερος του ήταν ο μπαλωματής, που είχε ένα μικρομάγαζο σ’ ένα παράμερο δρόμο της Αλεξανδρείας...

Μόλις ξημέρωσε, ο Όσιος πήρε το ραβδάκι του και ξεκίνησε για την πόλη.
Ήθελε να γνωρίσει από κοντά τον περίφημο μπαλωματή και να ιδεί τις αρετές του.
Με πολλή δυσκολία ανακάλυψε το μαγαζάκι του, μπήκε μέσα, κάθισε πλάι του στον πάγκο κι’ άρχισε να τον ρωτά για τη ζωή του.

Ο απλοϊκός άνθρωπος, που δε του πήγαινε ο νους ποιος μπορούσε να ήταν εκείνος ο γερο-καλόγερος που ήλθε τόσο ξαφνικά να τον εξετάσει, χωρίς να πάρει τα μάτια του από το παπούτσι που μπάλωνε, του αποκρίθηκε αργά-αργά με ηρεμία:

— Δεν ξέρω, Αββά μου, να έχω κάνει ποτέ κανένα καλό.
Κάθε πρωί σηκώνομαι, κάνω την προσευχή μου κι’ αρχίζω τη δουλειά μου.
Λέω όμως πρώτα στο λογισμό μου, πως όλοι οι άνθρωποι σ’ αυτή την πόλη, από τον πιο μικρό ως τον πιο μεγάλο, θα σωθούν καί μόνο εγώ θα καταδικαστώ για τις πολλές μου αμαρτίες.
Κι' όταν το βράδυ πάω να πλαγιάσω, πάλι το ίδιο συλλογίζομαι.

Ο Όσιος σηκώθηκε με θαυμασμό, τον αγκάλιασε, τον φίλησε, και του είπε με συγκίνηση:

— Συ, αδελφέ μου, σαν καλός έμπορος, κέρδισες τον πολύτιμο μαργαρίτη άκοπα.
Εγώ γέρασα στην έρημο, ίδρωσα καί κόπιασα, μα δεν έφτασα την ταπεινοσύνη σου.

(Από το ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ)

Το δανειστήκαμε από τον π. Παντελεήμονα

----------------------------------------------------

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ συμβουλεύει:

Όταν το βράδυ, με ευχάριστη καρδιά φτάσεις στο κρεβάτι σου για ύπνο, φέρνε στο νου σου τις ευεργεσίες και την πρόνοια του Θεού.

Θα γεμίσεις τότε από αγαθές σκέψεις και θα ευφρανθεί πιο πολύ η ψυχή σου.

Τότε ο ύπνος του σώματος γίνεται ξύπνημα πνευματικό της ψυχής και το κλείσιμο των ματιών σου θα γίνεται αληθινή όραση του Θεού και η σιωπή σου, γεμάτη από τα αγαθά αυτά δώρα, θα σου επιτρέψει με όλη τη δύναμη της ψυχής σου να προσφέρεις στο Θεό των όλων δυνατή και βαθιά δοξολογία.

Διότι, όταν απουσιάζει η κακία από την ψυχή , και μόνη η ευχαριστία και η ευγνωμοσύνη αρέσει Στο Θεό περισσότερο από οποιαδήποτε πολυτελή εξωτερική θυσία.

Σ’ Αυτόν ανήκει η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

5 σχόλια:

  1. Μια γυναίκα ήθελε να πειράξει έναν ασκητή της ερήμου, δεν θυμάμαι αν ήταν ο Μ.Αντώνιος μα εκείνος την απέφευγε. Εκείνη επέμενε και τον παρακινούσε να συνευρεθούν ερωτικά. ο ασκητής την απεμάκρυνε, εκείνη ξαναεπέμενε... τι να κάνει ο ασκητής, της λέει: καλά, συναινώ να γίνει αυτό που λες αλλά με ένα όρο: όχι εδώ στο ερημικό κελλί, αλλά στην πλατεία του χωριού. - Ου να χαθείς παλιόγερε, αισχρέ και διεφθαρμένε, του λέει η γυναίκα, σα δε ντρέπεσαι να θέλεις να βλέπουν όλοι οι άνθρωποι την πράξη αυτή. Τότε της απαντάει ο ασκητής: Ντρέπεσαι τους ανθρώπους, το Θεό δεν τον ντρέπεσαι που είναι και εδώ και εκεί και πανταχού παρών; και μετενόησε η γυναίκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποιόν π.Παντελεήμονά; Αυτός που είναι γεμάτος ΄θυμό προς τους αγωνιστές;
    Αυτός που συνεχώς ονομάζει τον έλεγχο κατάκριση;
    Αυτός που είναι κοσμικότατος και είχε πιο παλιά γεμάτη την σελίδα του απο κοσμικους ποιητες ζωγράφους λογοτέχνες;;
    Αυτός που δημοσιεύει ακόμα και κείμενα Καζαντζάκη;;
    Και δεν ντρέπεστε να τον προβάλλετε;

    Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είπε ο αββάς Αντώνιος: "΄Έρχεται καιρός οπού οι άνθρωποι θα καταληφθούν υπό μανίας και θα συμπεριφέρονται ως παράφρονες. Και αν δουν κάποιον να φέρεται λογικά θα ξεσηκωθούν εναντίον του λέγοντας : -Συ είσαι παράφρων! Και τούτο θα το είπουν, ακριβώς, διότι δεν θα είναι σαν αυτούς".
    *** *** ***
    Ο ίδιος ο αββάς Αντώνιος εξετάζοντας κάποτε τα κρίματα του Θεού, ρώτησε: "Κύριε, πώς συμβαίνει, μερικοί να ζουν πολύ ολίγα χρόνια και άλλοι να φθάνουν σε βαθειά γηρατειά;
    Και πως άλλοι να ζουν πτωχότατα και άλλοι να είναι πλούσιοι; Και πως συμβαίνει οι άδικοι συνήθως να πλουτούν, οι δε δίκαιοι να πένονται;"
    Και ήκουσε φωνή να του λέη: "Αντώνιε, κύττα τον εαυτόν σου, διότι αυτά που ρωτάς ανήκουν στα ανεξερεύνητα κρίματα της σοφίας του Θεού και δεν σε συμφέρει να τα μάθης"
    *** *** ***
    Μερικοί αδελφοί πήγαν στον αββά Αντώνιον για να του αναγγείλουν μερικές φαντασίες που έβλεπαν, και να μάθουν απ' αυτόν αν ήσαν αληθινές ή προέρχονταν από τους δαίμονες. Μαζί τους δε είχαν και ένα γαϊδουράκι, το οποίον κατά την πορείαν ψόφησε. Μόλις λοιπόν έφτασαν στον άγιον Αντώνιον, τους πρόλαβε εκείνος και τους είπε:
    -Πώς ψόφησε το γαϊδουράκι στο δρόμο;
    -Πού το ξέρεις αββά; του λέγουν εκείνοι.
    Και εκείνος απεκρίθη:
    -Οι δαίμονες μου το φανέρωσαν.
    Και του απαντούν:
    -Εμείς γι' αυτό ήλθαμε να σε ρωτήσουμε, γιατί βλέπουμε φαντασίες και πολλές φορές βγαίνουν αληθινές, μήπως πλανιόμαστε.
    Και τους πληροφόρησε ο γέρων με το ανωτέρω παράδειγμα του όνου, ότι οι φαντασίες τους προέρχονταν από τους δαίμονας.
    *** *** ***
    Αν θέλη ο άνθρωπος, μπορεί από την ανατολή ως τη δύσι του ηλίου να φτάση στην αγιότητα, έλεγε ο Μέγας Αντώνιος, διδάσκοντας τους μαθητάς του τη δύναμη της μετανοίας.
    *** *** ***
    Είδα κάποτε, έλεγε ο μέγας Αντώνιος, απλωμένες στη γη όλες τις παγίδες του διαβόλου και τρόμαξα. -Ποιος τάχα μπορεί να τις ξεφύγει; έλεγα στενάζοντας. Άκουσα τότε μυστηριώδη φωνή να μου αποκρίνεται:
    - Ο ταπεινόφρων!
    *** *** ***
    (Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, επιμέλεια Καλλινίκου μοναχού Αγιαννανίτου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Του Αγίου Αθανασίου ξημερώνει, ας αναφερθεί ένα αστείο αλλά και σοβαρό περιστατικό συκοφαντίας εναντίον του.

    Οι εκκλησιαστικοί εχθροί του, όταν ήταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας τον συκοφαντούσαν ότι διέφθειρε μια γυναίκα. Πλήρωσαν μάλιστα και κάποια γυναίκα, για να ισχυρισθεί στη Σύνοδο ότι ο Μ.Αθανάσιος την διέφθειρε.

    Ο Μ.Αθανάσιος στην Σύνοδο προσήλθε με έναν γνωστό του ιερέα, τον Τιμόθεο, που είχε μεγαλοπρεπή εμφάνιση και έμοιαζε σαν Ιεράρχης. Η ψευδομάρτυς και συκοφάντρια γυναίκα φυσικά δεν ήξερε ποιος από τους δυο ήταν ο Μ.Αθανάσιος. Ο Θεός φώτισε τον Τιμόθεο και σε κατάλληλη στιγμή ενώπιον πάντων, ρωτάει τη γυναίκα: "Αμάρτησα εγώ μαζί σου;". Τότε η ψεύτρα, νομίζοντας ότι εκείνος ήταν ο Μ.Αθανάσιος, άρχισε να φωνάζει ενώπιον των έκπληκτων συνοδικών:

    "Ναί, ναί, εσύ, εσύ είσαι που με κατέστρεψες"! Και στραφείσα στους άλλους, έλεγε δείχνοντας τον Τιμόθεο: "Αυτός ο βρωμερός Αθνάσιος αμάρτησε μαζί μου, δεν είναι άξιος για αρχιερέας"!!!

    Η απάτη αποκαλύφθηκε, η ψεύτρα εκδιώχθηκε, ο Θεός έσωσε τον πιστό δούλο Του από τη συκοφαντία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΔΙΚΑΙΟ ΕΧΕΙ Ο Κ.
    ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΔΙΚΑΙΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου