Πρέπει να έχουν λειτουργική και εκκλησιαστική ζωή τα ζώα;
Ο παπισμός ως αίρεση και στερούμενος της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος πέφτει για άλλη μία φορά σε μωρίες και γραφικότητες, επιτρέποντας τα ζώα να συμμετέχουν σε “ακολουθίες”
Πρέπει να έχουν λειτουργική και εκκλησιαστική ζωή τα ζώα; Κι όμως, ναι, στον παπισμό έχουν! Άλλο ένα τραγελαφικό δρώμενο συναντούμε στην αίρεση του παπισμού.
Πιο συγκεκριμένα, δημοσίευμα [1] αναφέρει ότι στην Ισπανία στο “ναό” του Αγίου Αντωνίου στη Μαδρίτη, οι ιδιοκτήτες των ζώων επισκέπτονται μαζί με αυτά το συγκεκριμένο χώρο λατρείας και σχηματίζουν ουρές, με σκοπό να ραντιστούν με “αγιασμό” τα ζώα τους. Μετά παρακολουθούν τη “λειτουργία”, κι “έχουν την ευκαιρία να εκκλησιαστούν και να κοινωνήσουν, παρέα με τους ιδιοκτήτες τους…. Αυτό πιστεύουν ότι θα φέρει στα ζωντανά τους υγεία και καλοτυχία”, με το άρθρο να διευκρινίζει ότι τα ζώα δεν πίνουν τελικά το κρασί, αλλά μόνο ραντίζονται.
Οι εικόνες είναι αποκαλυπτικές, με τους παπικούς πιστούς να φέρνουν στο χώρο λατρείας ό,τι ζώο μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Σκύλους, γάτες, καναρίνια, γαϊδούρια, σαύρες, κουνέλια, σκαντζόχοιρους, κότες, χελώνες και πολλά άλλα κάνουν την εμφάνισή τους, με το θέαμα να φανερώνει ότι ο παπισμός και ο οικουμενισμός φέρνουν νέα είδη λατρείας. Από τη φυσιολογική ζωοφιλία και τον οφειλόμενο σεβασμό στα δημιουργήματα του Κυρίου μας περάσαμε στην πλάνη της ακραίας ζωολατρίας, η οποία πλέον έχει μετατραπεί σε ειδωλολατρία.
Αν δεχτούμε αρχικά ότι υπάρχει καλή πρόθεση από τους ανθρώπους που έχουν ζώα να έχουν την ευλογία του Θεού, επειδή αυτά αποτελούν τα αντικείμενα της δουλειάς τους (γεωργοί, κτηνοτρόφοι κτλ), αυτό δεν είναι παράλογο. Και στην Ορθοδοξία ο Άγιος Μόδεστος μαζί με τον άγιο Μάμα θεωρούνται οι προστάτες των ζώων, έχοντας γράψει και ειδική ευχή για τα ζώα. Αντί να γίνεται όπως στην Ορθόδοξη Εκκλησία ένας αγιασμός ή διάβασμα μιας ευχής του αντίστοιχου Αγίου – προστάτη για τα ζώα, τα χωράφια κλπ, όλο αυτό διαστρεβλώνεται από τους παπικούς και φτάνουν σε σημείο να βάζουν τα κτήνη μέσα στους χώρους λατρείας.
Όλοι επίσης γνωρίζουμε ότι οι Άγιοί μας, που λάτρευαν ορθά και ορθόδοξα το Θεό με την πνευματική ζωή τους είχαν πολύ αρμονική σχέση με τα ζώα. Ο Άγιος Παΐσιος συνομιλούσε με ζώα του δάσους, ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ έχει αγιογραφηθεί πολλές φορές να συνομιλεί με μία αρκούδα, λιοντάρια και άγρια θηρία γίνονταν ήσυχα σαν αρνάκια δίπλα στους Αγίους μας, όπως με τον Άγιο Γεράσιμο τον Ιορδανίτη ή με τον Άγιο Ζωσιμά που έθαψε την Αγία Μαρία την Αιγυπτία με τη βοήθεια ενός λιονταριού. Βλέπουμε λοιπόν πώς το Άγιο Πνεύμα χαριτώνει τους Αγίους, ώστε οι Άγιοι να οικειοποιούνται τη φύση.
Σε παλαιότερο βίντεο με τίτλο “Ζωολατρεία – Ειδωλολατρεία – Ο Οικουμενισμός οδηγεί σε ζωώδη λατρεία”, ο μακαριστός π. Νικόλαος Μανώλης αναφέρεται σε όλα αυτά, τονίζοντας και περιγράφοντας τη θέση των ζώων στην Ορθοδοξία [2]. Οι Άγιοί μας είναι σαφείς απέναντι σ’ αυτό το θέμα κι όπως λέει ο Γρηγόριος ο Παλαμάς, “η ψυχή των ζώων είναι η ζωή του σώματός τους” [3]. Γιατί όμως κάποιοι φτάνουν σε ακραίες καταστάσεις και λατρεύουν τα ζώα, αλλά αδιαφορούν ενώπιον του Κυρίου μας;
Η νέα τάση στη σύγχρονη εποχή είναι η λατρεία των ζώων στα οποία πολλοί προσδίδουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Έτσι μετά τις παγκόσμιες ημέρες ζώων, ήρθε και η λατρεία τους, ενώ ο Θεός τα τοποθέτησε πολύ σοφά κάτω από τον άνθρωπο, ώστε να τον διακονούν. Από τα καλλιστεία και τα spa ζώων, έφτασαν κάποιοι να τα βάζουν πλέον σε χώρους λατρείας και από απλά έμβια όντα να προσπαθούν να τα κάνουν λειτουργικά μέλη ενός “ναού”. Αυτό δεν είναι κατάντια και παρέκκλιση; Για τον παπισμό όμως όλα επιτρέπονται, όπως διαπιστώνουμε για άλλη μία φορά.
O όσιος Σιλουανός [4] γράφει: «Ένιοι προσκολλώνται εις τα ζώα, αλλ’ ούτω προσβάλλουν τον Δημιουργόν, διότι ο άνθρωπος εκλήθη ίνα ζή αιωνίως μετά του Κυρίου, βασιλεύη μετ’ Αυτού και αγαπά τον Έναν Θεόν. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να έχη πάθος προς τα ζώα, αλλά μόνον καρδίαν οικτίρουσαν παν δημιούργημα». Διαφορετικά κινδυνεύει να λατρεύσει «την κτίση παρά τον κτίσαντα» (Ρωμ. 1,25). Σύμφωνα με αυτούς τους λόγους, o υποβιβασμός του ανθρώπου στο επίπεδο των ζώων αποτελεί αποστασία από την ορθόδοξη διδασκαλία και ο παπισμός που είναι αίρεση, στερούμενος της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, πέφτει για άλλη μία φορά σε μωρίες και γραφικότητες, επιτρέποντας τα ζώα να συμμετέχουν σε “ακολουθίες”.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου