Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έκοψε την κορδέλα των εγκαινίων Συροϊακωβίτικου ναού, πλάι στον Ταγίπ Ερντογάν
Η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τον μονοφυσιτισμό. Οι σημερινοί ιεράρχες τον προσκυνούν…
Τα εγκαίνια ενός ναού αιρετικών, με τις ευλογίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου
Τα εγκαίνια του ναού του Αγίου Εφραίμ της Συροϊακωβίτικης Κοινότητας στον Άγιο Στέφανο (Γεσήλκιοϊ) της Πόλης τελέσθηκαν την Κυριακή Δ’ Λουκά. Μεταξύ των εκπροσώπων των Χριστιανικών «Εκκλησιών» (αιρέσεων), απουσιάζοντος του Οικουμενικού Πατριάρχη, ήταν ο πατριαρχικός επίτροπος, Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος [1].
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος μάλιστα έδωσε το παρών την Κυριακή, 8 Οκτωβρίου, στα πολιτικά εγκαίνια του ναού. Ο ίδιος έκοψε την κορδέλα αυτού του ναού των αιρετικών, πλάι στον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας και των εγκαινίων αντηλλάγησαν δώρα και ακολούθησε εόρτιο γεύμα.
Mε πολύ απλά λόγια υπήρξε συμπροσευχή ενός πατριαρχικού επιτρόπου εντός του ναού της συροϊακωβιτικής αίρεσης, με κάθε λογής αιρετικούς εκπροσώπους.
Οι κανόνες που απαγορεύουν τις συμπροσευχές με αιρετικούς
45ος Κανών τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων: «Ἐπίσκοπος ἤ Πρεσβύτερος ἥ Διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος μόνον, ἀφοριζέσθω, εἰ δέ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς, ὡς Κληρικοῖς, ἐνεργῆσαί τι, καθαιρείσθω».
65ος Κανών τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων: «Εἴ τις Κληρικός ἤ Λαϊκός εἰσέλθοι εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καί καθαιρείσθω, καί ἀφοριζέσθω».
32ος Κανών τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου: «Ὅτι οὐ δεῖ αἵρετικῶν εὐλογίας λαμβάνειν, αἵτινες εἰσίν ἀλογίαι μᾶλλονλ ἤ εὐλογίαι».
Η ομιλία του πατριαρχικού εκπροσώπου στον ναό της αίρεσης
Ο Μητροπολίτης Δέρκων είπε στην ομιλία του: «Ο Οικουμενικός Θρόνος, έχοντας πάντοτε ως πρωταρχικόν στόχον την ενίσχυσιν των διορθοδόξων σχέσεων, ηγωνίσθη διά τον απεγκλωβισμόν των Εκκλησιών από τον φανατισμόν και ως αυθεντικός εκφραστής της αποστολικής και πατερικής κληρονομίας πρωτοστάτησε εις τας προσπαθείας διά την προσέγγισιν όλων των Χριστιανικών Εκκλησιών».
Σε άλλο σημείο τόνισε: «Έργον των Εκκλησιών αποτελεί η διάδοσις του Ευαγγελίου και η πίστις εις Χριστόν. Δίχως ειλικρινή διάλογον διά ενότητα και καταλλαγή το έργον αυτό γίνεται ολοένα και δυσκολώτερον. Ο θεολογικός διάλογος μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών και των Αρχαίων Ανατολικών Εκκλησιών ως καλώς γνωρίζετε,Μακαριώτατε, έχει ήδη από του 1990 ολοκληρωθή. Έκτοτε γίνονται προσπάθειαι και από τας δύο πλευράς όπως αι αποφάσεις, αι οποίαι ελήφθησαν να εφαρμοσθούν εις την ζωήν των ημετέρων Εκκλησιών. Ευρισκόμεθα εις μίαν νέαν φάσιν αναθερμάνσεως των αδελφικών σχέσεων και ευχόμεθα όπως ο Κύριος της Ειρήνης επευλογήση τας προσπαθείας μας και οδηγήση τα βήματά μας εις την ποθητήν ενότητα».
Καμία πρωτοτυπία από τα οικουμενιστικά χείλη
Πιστοί στο ίδιο, έτερο, «ευαγγέλιο του Οικουμενισμού» δεν τολμούν να αλλάξουν ούτε ένα γιώτα. Αντιθέτως, τα γαλόνια στις πατριαρχικές αυλές πάνε και έρχονται, όταν κατά μίμηση Βαρθολομαίου εκφωνούνται λόγοι κατάμεστοι από το πνεύμα της πανθρησκείας. Παρενθετικά να αναφέρουμε ότι η επιλογή της λέξης «διάλογος» από πλευράς τους σίγουρα είναι παρωχημένη. Πιο έντιμο θα ήταν να μιλούν για κοινούς τόπους λατρείας Ορθοδόξων και αιρετικών, για συλλειτουργίες και για το δικό τους ποθητό, κοινό ποτήριο. Απέδειξαν άλλωστε και με την αποδοχή των αποφάσεων της μιαρής Συνόδου του Κολυμπαρίου, πως ο διάλογός τους δεν στοχεύει στη μετάνοια των αιρετικών και στην επιστροφή τους στη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία αλλά στην απροϋπόθετη ένωση.
Η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τον Μονοφυσιτισμό. Οι σημερινοί ιεράρχες τον προσκυνούν…
Η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος διακήρυξε ότι οι δύο τέλειες φύσεις του Χριστού, η θεία και η ανθρώπινη, παρέμειναν μεταξύ τους ενωμένες στο ένα πρόσωπο του Θεού Λόγου «ασυγχύτως, αδιαιρέτως, ατρέπτως και αχωρίστως». Δεν υπήρξε καμμία απορρόφηση ή προσχώρηση ή σύγχυση ή διαίρεση ή τροπή των δύο φύσεων, αλλά παρέμειναν και οι δύο ακέραιες, διατηρώντας η κάθε μία τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα. Οι δύο φύσεις δηλ. αλληλοπεριχωρήθηκαν.
Έκτοτε, η χριστολογική αίρεση του Μονοφυσιτισμού και οι υποστηρικτές της, αρμένιοι, Κόπτες, Συροϊακωβίτες και Αιθίοπες, αναθεματίζονται.
Οι αναθεματισμένοι όμως πρωτεργάτες του Μονοφυσιτισμού τιμώνται από τους αιρετικούς μονοφυσίτες και πλάι σε αυτούς τους τιμούν ουσιαστικά και οι ορθόδοξοι ποιμένες, απορρίπτοντας Συνόδους και Πατέρες.
Τους «αγίους» μονοφυσίτες τίμησαν, λοιπόν, οι συμπροσευχόμενοι στον Συροϊακωβιτικό ναό και δόξασαν τον ψεύτικο θεό της πανθρησκείας.
Στέκονται υπόλογοι μπροστά στους θείους νόμους της Αγίας μας Εκκλησίας, αλλά ιδιαιτέρως βλασφημία απέδωσαν προς την Αγία Ευφημία, η οποία δια θαύματος συνέθλιψε την μονοφυσιτική αίρεση, όταν τοποθετήθηκαν οι δύο τόμοι στη λειψανοθήκη της Αγίας και σφραγίστηκε η λειψανοθήκη. Μετά από οκτώ ημέρες άνοιξαν τη λειψανοθήκη και αντίκρισαν ένα θαυμαστό γεγονός. Ο Τόμος των Ορθοδόξων να βρίσκεται στα χέρια της Αγίας μεγαλομάρτυρος, ενώ ο τόμος των μονοφυσιτών ήταν στα πόδια της. Μ’ αυτό το θαύμα η Αγία επικύρωσε τον ορθόδοξο τόμο, διατρανώνοντας την αλήθεια της Εκκλησίας μας, το χριστολογικό δόγμα περί της ενώσεως δύο φύσεων του Χριστού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου