Ομολογία

Ο Βαρθολομαίος και η «σύγχρονη ταυτότητα της Εκκλησίας.

• Γράφει ο Μέτοικος

Αν πράγματι κάτι υποστασιάζει ο Βαρθολομαίος, είναι η διχαλωτές γλώσσες κάθε κακοδοξίας από την εποχή του Αρείου

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του Β΄ Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου Χαλκηδόνας, με θέμα: «Οικουμενικό Πατριαρχείο ΙΕ΄-ΙΣΤ΄ Αιώνες – Η εποχή της Ανασυντάξεως».

Με κουστούμι, γραβάτα και, τέλος πάντων, με εμφάνιση καλοζωισμένου αστού, ο επίσκοπος Χαλκηδόνας Εμμανουήλ ήταν ο κατά τους τύπους οργανωτής συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο Grand Hyatt Istanbul στις 23 και 24 Οκτωβρίου 2023.

Στο Συνέδριο που, για λόγους μεγαλομανίας των Φαναριωτών ονομάστηκε Διεθνές συμμετείχαν μόνο δυο πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ελλάδος και, είναι απορίας άξιο το γιατί δεν πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα ώστε να ωφεληθεί η ελληνική  αντί της  τουρκικής οικονομίας.

Η ολοκλήρωση των εργασιών του Συνεδρίου έδωσε την ευκαιρία στον επίσκοπο Χαλκηδόνας Εμμανουήλ να τονίσει ότι το Συνέδριο  «κατέδειξε με απόλυτη σαφήνεια πως χωρίς την υπεύθυνη διακονία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και την ανύστακτη φροντίδα της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας η ορθόδοξος Εκκλησία δεν θα εξερχόταν αλώβητη από την περιπέτεια των χαλεπών καιρών που ακολούθησαν την Άλωση της Βασιλεύουσας και δεν θα είχε την σημερινή ακτινοβολία και απήχηση στο σύγχρονο χριστιανικό κόσμο».

Τι εννοεί ο επίσκοπος Εμμανουήλ όταν υποστηρίζει ότι η «εκκλησία δεν θα εξερχόταν αλώβητη»  από τα χρόνια της μαύρης τουρκικής σκλαβιάς που, ο  π.Βαρθολομαίος αποκαλεί «υπέροχη συμβίωση 400 χρόνων που δυστυχώς διέκοψαν κάτι ξεβράκωτοι το 1821  όταν ξεσηκώθηκαν και δημιούργησαν τις γνωστές προστριβές»;

Ότι στην Εκκλησία του Κυρίου Ιησού Χριστού υπήρχε περίπτωση να κατισχύσουν οι πύλες Άδου των Οθωμανών κατακτητών;

Μήπως εννοεί ο επίσκοπος Εμμανουήλ  ότι, ο Θεός Πατέρας που «πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ [του Υιού] καὶ αὐτὸν ἔδωκεν κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ» θα επέτρεπε να «χαθεί» η Εκκλησία Του μέσα στους σπίλους και τις ρυτίδες της τουρκικής θηριωδίας;

Μην τυχόν ο γαλίφης επίσκοπος Εμμανουήλ υποστηρίζει ότι ο «πρωτότοκος εκ των νεκρών», η κεφαλή της Ορθοδόξου Εκκλησίας,  θα σταματούσε να εκτρέφει το «σώμα» Του με το μάννα των Άγιων Νεομαρτύρων και Οσίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας;

Φαίνεται πως, για το λάλο επίσκοπο Χαλκηδόνας η «ἐκκλησία [δεν είναι] θεοῦ ζῶντος, στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας», αλλά μηχανισμός εξουσίας που υπόκειται σε αλλοιώσεις και μεταβολές.

Αρέσκεται ο επιβλαβής για την Ορθόδοξη Εκκλησία επίσκοπος Χαλκηδόνας στις ανιστόρητες, αλλά ακραία κολακευτικές αναφορές για τον προϊστάμενό του επίσκοπο  Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο. Υποστήριξε ότι «Η εξαιρετική κανονική αυθεντία του Οικουμενικού Θρόνου και η υπεύθυνη άσκησή της σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο περιφρούρησαν την ακεραιότητα των κριτηρίων της ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας και διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ταυτότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας».

«Μέγας εί, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα Σου». Που είδε ο φθοροποιός επίσκοπος Χαλκηδόνας Εμμανουήλ την «εξαιρετική κανονική αυθεντία του Οικουμενικού Θρόνου» και την «υπεύθυνη άσκηση [της] σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο» που, τάχα «διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ταυτότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας»;

Το Φανάρι σήμερα δεν είναι πρόξενος ικανής συγχύσεως και τεράστιας ανωμαλίας στις Ορθόδοξες Εκκλησίες;

Σε ποια άλλη εποχή Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ήταν ευχαριστιακά τόσο απομονωμένος και εκκλησιαστικά απαξιωμένος από το χριστεπώνυμο πλήρωμα, όσο είναι σήμερα ο επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος;

Σε ποια εποχή της μακρόχρονης πατριαρχίας Βαρθολομαίου βασίλευσε η δικαιοσύνη του Θεού;

Υπάρχει κανονική αυθεντία στην απόφαση Βαρθολομαίου να οδηγήσει σε εκκλησιαστικό εμφύλιο την Ουκρανία; Υπήρχε κανονική αυθεντία όταν ο διαιρέτης Βαρθολομαίος απειλούσε το χριστεπώνυμο πλήρωμα των «νέων χωρών» και δίωκε έως θανάτου τον Αρχιεπίσκοπο της Εκκλησίας της Ελλάδος κυρό Χριστόδουλο;

«Το γαρ της Εκκλησίας όνομα, λέγει ο Ιερός  Χρυσόστομος, ου χωρισμού, αλλ’ ενώσεως και συμφωνίας εστίν όνομα». Σήμερα, υπάρχει ένωση και συμφωνία των Ορθοδόξων Εκκλησιών ή ολέθρια διάσπαση που την προκάλεσε ο π.Βαρθολομαίος;

Τι εννοεί με αυτό το α-νόητο «διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ταυτότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας»;

Η προσχώρηση στην παναίρεση του οικουμενισμού του επισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου και των μαυροφορεμένων εξαρτημάτων του Φαναρίου, είναι η σύγχρονη ταυτότητα της Εκκλησίας;

Μήπως αυτήν την «ταυτότητα» την εκφράζουν τα αμβλυμμένα κατά την ορθόδοξη συνείδηση τους φερέφωνα του π. Βαρθολομαίου όταν, όπως ο ίδιος, συνπροσεύχονται με αλλόδοξους, αιρετικούς, σχισματικούς, καθηρημένους, αναγνωρίζοντας την Παπική αίρεση με την κακοσύνοδο στο Κολυμπάρι ως «εκκλησία» με μυστήρια και Χάρη;

Είναι η «σύγχρονη ταυτότητα της Εκκλησίας» ο Αμερικής Ελπιδοφόρος που, αυθαίρετα βαφτίζει σε Ορθόδοξη Εκκλησία “παιδιά” αρσενοκοιτών;

Είναι μέρος της «σύγχρονης ταυτότητας της Εκκλησίας» το να παρίσταται ο  Μητροπολίτης Κίτρους Κατερίνης και Πλαταμώνος Γεώργιος σε “χειροτονία” των πλανεμένων ευαγγελικών και, ο βλάσφημος, να θεωρεί «ότι γίνεται ένα Πάσχα σήμερα εδώ πριν το Πάσχα»;

Είναι στη «σύγχρονη ταυτότητα της Εκκλησίας» οι συνομιλίες του επισκόπου της ακαταστασίας Βαρθολομαίου με τους Ουνίτες που «προσφέρουν νέα στοιχεῖα γιὰ τὴν κατανόηση τοῦ πρωτείου τοῦ Ἐπισκόπου Ρώμης καὶ τῆς συνοδικότητας»;

Είναι στη «σύγχρονη ταυτότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας» οι πανάκριβες οικολογικές κρουαζιέρες του π.Βαρθολομαίου και τα οικολογικά σεμινάρια του επισκόπου Αλμυρού Ιγνάτιου και, όσων επισκόπων νομίζουν ότι ατιμώρητα μπορούν «Τραπέζης Κυρίου μετέχειν και τραπέζης δαιμόνων [εσθίειν]»; 

Τη «σύγχρονη ταυτότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας» μήπως την εκφράζουν τα επισκοπίδια των Ελληνόφωνων Εκκλησιών  που, ως «θλιβεροὶ δεσμῶτες τῶν ἐξουσιαστικῶν σκοπιμοτήτων ἢ τῶν ναρκισσιστικῶν ἐκζητήσεων τῆς διεθνοῦς δημοσιότητας»! έχουν ασπασθεί «τὸ πνεῦμα καὶ τὶς ἐπιταγὲς τῆς Νέας Τάξης καὶ τῆς Νέας Ἐποχῆς», δίνοντας το φίλημα Ιούδα στην Κεφαλή της Ορθοδόξου Εκκλησίας;

«γένος οὐδέν ἐστιν ἐξωλέστερον… τῶν κολάκων» υποστηρίζει ο Πλούταρχος.

Ο επίσκοπος Χαλκηδόνας Εμμανουήλ που, εδώ και πολύ καιρό έχει απολέσει την «αγαθή Μερίδα» και, τυρβάζει και μεριμνά μόνο για το καβάδι, ξεπέρασε σε κολακεία και τον Δαμοκλή, δούλο του Διονυσίου Β΄ τυράννου των Συρακουσών!

Ο π.Βαρθολομαίος, υποστηρίζει ο Χαλκηδόνος “Δαμοκλής”  «Ως ο ελέω Θεού διάδοχος Αγίων ανδρών στον Πρώτο Θρόνο της Ορθοδοξίας, ανδρών όπως ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Μέγας Φώτιος, ο Παναγιώτατος ζει στο παρόν και στο σύγχρονο κόσμο μέσω των θείων και ιερών Παραδόσεων της Εκκλησίας. Ο Πατριάρχης μας υποστασιάζει κάθε φλόγα της φλεγομένης βάτου…»!

 «Φρίξον ήλιε, στέναξον γη»!

Εμφανέστατα σκόπιμη, κραυγαλέα πονηρή και χυδαία δουλική η επιλογή από τις  εκατοντάδες προκατόχων του π.Βαρθολομαίου στον επισκοπικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως των τριών Αγίων Οικουμενικών Πατριαρχών, από τον Χαλκηδόνας Εμμανουήλ.

Τι σχέση μπορεί να έχει η ολέθρια διοίκηση του Βαρθολομαίου Αρχοντώνη με τη θυσιαστική προσφορά και διακονία στην Ορθοδοξία των Αγίων Πατριαρχών; Πως μπορεί να είναι διάδοχος όσων ως αναφαίρετο κόσμημα ζωής είχαν την ευφροσύνη, αυτός που έχει  συνοδοιπόρο του την αφροσύνη; 

Οι Άγιοι Γρηγόριος ο Θεολόγος,  Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Μέγας Φώτιος  «ἀποστόλων ὁμότροποι καὶ τῆς οἰκουμένης διδάσκαλοι, ὀρθοδοξίας χιτῶνα, ἄνωθεν, ἐξυφανθέντα τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἐστόλισαν» διδάσκοντάς μας «προσκυνεῖν ἐν Τριάδι τὸν ἕνα Θεόν».

Λανθάνει ο αρχολίπαρος επίσκοπος Χαλκηδόνας Εμμανουήλ συγκρίνοντας τους Αγίους που «τὸ ὕψος ἡμῖν τῆς ταπεινοφροσύνης ὑπέδειξαν», με τον έχοντα  θράσος, και οφρύν  επηρμένη π.Βαρθολομαίο.

Η εμφανέστατα ανόμοια και άνομη σύγκριση για λόγους κολακείας με τους Αγίους της Ορθοδόξου Εκκλησίας, καταφέρνει να αναδείξει την ελαχιστότητα του  Βαρθολομαίου Αρχοντώνη και, μάλλον να τον δείξει φοιτητή των έργων του κάποτε «πρωτοστάτη της περιγείου τάξεως και της γης».

Μήπως ο Χαλκηδόνος Εμμανουήλ μπέρδεψε τους πατριάρχες των οποίων πράγματι, είναι διάδοχος ο π.Βαρθολομαίος; Είναι απόλυτα φυσικό ως ομοϊδεάτης και φιλοενωτικός ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος να συναριθμηθεί με τους θαυμαστές της  δυτικής κακοδοξίας και, ως εύλαλος κήρυκας ετεροδιδασκαλίας να λογισθεί διάδοχος του Καλλίνικου του Δ΄, του Κύριλλου Κονταρή, του Μελέτιου Μεταξάκη, του Αθηναγόρα, έτσι σε μια πρόχειρη σταχυολόγηση όσων πρόδωσαν εμφανέστατα την αγαπημένη Ορθοδοξία.

Και πως, είναι μπορετό, ο επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος που τρυφά στην εφήμερη δόξα, να είναι διάδοχος του Μεγάλου Φωτίου;

Ο Πατέρας αυτός της Εκκλησίας «ως ατυχές θύμα του αρχεκάκου όφεως [κατά τον Φαναριώτη κληρικό δεν] κληροδότησε τη διάσπαση» και το χωρισμό από τους αγαπημένους στον π.Βαρθολομαίο ποντίφικες της Ρώμης;

Για αυτόν το Μέγα Φώτιο ο π.Βαρθολομαίος δεν προσεύχεται στο Θεό να τον συγχωρήσει, γιατί διατήρησε «αδιάσπαστη και ανόθευτη [την] παράδοση των Αποστόλων, των Μαρτύρων, των Αγίων, των Δικαίων, των Πατέρων, των Μητέρων και όλων εκείνων που διακόνησαν και έδωσαν τη μαρτυρία της αλήθειας της Ορθοδοξίας διαμέσου των αιώνων» διαχωρίζοντας την Ορθοδοξία από τους αιρετικούς παπιστές;

Πάντως, τα «ρέστα» του, κατά το κοινώς λεγόμενο, έδωσε στην κολακεία ο επίσκοπος Χαλκηδόνος Εμμανουήλ με τη γαλιφιά του πως, και τάχα μου, «Ο Πατριάρχης μας [Βαρθολομαίος] υποστασιάζει κάθε φλόγα της φλεγομένης βάτου, καθώς γνωρίζουμε ότι το Φανάρι αποτελεί το φάρο που φωτίζει τις καρδιές των πιστών και διαχέει το φως του Χριστού σε όλο τον κόσμο»!

«Πασιφανώς [επίσκοπε Εμμανουήλ] ανεδείχθης εις ύψιστον βαθμόν ανώτερος» κόλαξ!

Έλεος!! Φάρος της Ορθοδοξίας το σβησμένο Φανάρι;

Αν πράγματι κάτι υποστασιάζει ο π.Βαρθολομαίος, είναι η διχαλωτές γλώσσες κάθε κακοδοξίας από την εποχή του Αρείου.