Ομολογία

 Τά κυριώτερα λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Πατριάρχου Μόσχας Κυρίλλου ἀπό τόν Ἰούνιο ἕως τόν Αὔγουστο 2016.

6ον 

1) 13-06-2016 : Ἡ Ρωσική Ἐκκλησία δέν θά συμμετάσχει στήν Ἁγία Σύνοδο!

Πραγματοποιήθηκε ἡ ἔκτακτη συνεδρία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, ὑπό τήν προεδρία τοῦ Πατριάρχου Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κυρίλλου.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος πραγματοποιήθηκε στήν Πατριαρχική κατοικία στήν Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Δανιήλ τῆς Μόσχας.

Ὁ Προκαθήμενος τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας, ἀπευθυνόμενος πρός τά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, μεταξύ ἄλλων ἀνέφερε : «Συγκεντρωθήκαμε σήμερα, γιά νά συζητήσουμε τά δύσκολα θέματα, πού σχετίζονται μέ ὅ,τι συμβαίνει γύρω ἀπό τήν σύγκληση τῆς Ἁγίας Συνόδου».

«Θά ἤθελα νά σᾶς ἐνημερώσω ὅτι ἤδη Ἐκκλησίες ἀρνοῦνται νά συμμετάσχουν στήν Σύνοδο, διαμαρτυρόμενες γιά τά ἔγγραφα τῶν κειμένων, ζητῶντας σχετικές τροπολογίες», πρόσθεσε ὁ Πατριάρχης Κύριλλος.

Ἐπίσης, ὁ Πατριάρχης Μόσχας ἐνημέρωσε τά μέλη ὅτι «ἡ πρότασή μας ἀπορρίφθηκε καί ὡς ἐκ τούτου πρέπει νά λάβουμε μιά τελική ἀπόφαση σχετικά μέ τήν συμμετοχή τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας στήν Ἁγία Σύνοδο».

Ἡ Ρωσική Ἐκκλησία ἔθεσε ὅρο, γιά νά συμμετάσχει, νά μετατεθεῖ ἡ ἡμερομηνία τῆς σύγκλησης τῆς Ἁγίας Συνόδου.

Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας ἐπί δεκαετίες μετεῖχε καί ἐξακολουθεῖ νά μετέχει ἐνεργῶς στήν προπαρασκευή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἀρχῆς γενομένης ἀπό τήν Α’ Πανορθόδοξη Διάσκεψη στήν Ρόδο τό ἔτος 1961, διακεκριμένοι Ἱεράρχες καί κορυφαῖοι θεολόγοι τῆς καθ’ἡμᾶς Ἐκκλησίας συνέβαλαν στήν ἐπεξεργασία τῶν συνοδικῶν θεμάτων, συμπεριλαμβανομένων καί ἐκείνων, τά ὁποῖα τελικά δέν ἐντάχθηκαν στήν Ἡμερήσια Διάταξη τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου.

Πρός ἐπιτάχυνση τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας κατ’ἐπανάληψιν ἐπιβεβαίωνε τήν προθυμία της γιά τήν λήψη τῶν δι΄ὅλους τούς μετέχοντες τῆς προσυνοδικῆς διαδικασίας ἀμοιβαίως ἀποδεκτῶν ἀποφάσεων, ἀκόμα καί σέ περίπτωση ἀποκλίσεως τέτοιων ἀποφάσεων τῶν προσυμφωνημένων ἀπό τίς Ἐκκλησίες ἀρχῶν προπαρασκευῆς τῆς Συνόδου.

Καί ὅμως, ἡ ἀρχή τῆς Πανορθοδόξου ὁμοφωνίας παραμένει ἀδιασάλευτο θεμέλιο τῆς προσυνοδικῆς διαδικασίας, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τήν Διάσκεψη τῆς Ρόδου τό ἔτος 1961, ἡ ὁποία, κατόπιν πρωτοβουλίας τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ὅρισε : «Ἀποφάσεις τῶν κοινῶν συνελεύσεων λαμβάνονται μέ πλήρη ὁμοφωνίαν ἀντιπροσωπειῶν τῶν Ἐκκλησιῶν» (Κανονισμός τῆς λειτουργίας καί τῶν ἐργασιῶν τῆς ἐν Ρόδῳ Πανορθοδόξου Διασκέψεως, ἄρθ. 14). Ἐν συνεχείᾳ, αὐτή ἡ ἀρχή κατοχυρώθηκε στόν Κανονισμό τῶν Πανορθοδόξων Προσυνοδικῶν Διασκέψεων τοῦ ἔτους 1986 : «Ἡ ὑπό τῶν Προσυνοδικῶν Πανορθοδόξων Διασκέψεων ἀποδοχή τῶν κειμένων ἐπί τῶν καθ’ ἕκαστον θεμάτων τῆς Ἡμερησίας Διατάξεως γίνεται καθ’ ὁμοφωνίαν» (ἄρθ. 16).

Ἡ Σύναξη τῶν Ὀρθοδόξων Προκαθημένων τό ἔτος 2014 ἐπιβεβαίωσε : «Ἅπασαι αἱ ἀποφάσεις, κατά τε τήν Σύνοδον καί κατά τό προπαρασκευαστικόν αὐτῆς στάδιον, λαμβάνονται καθ᾿ ὁμοφωνίαν» (Ἀποφάσεις τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων, ἄρθ. 2а).

Ἡ ἴδια ἀρχή κατοχυρώθηκε στόν Κανονισμό Ὀργανώσεως καί Λειτουργίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τόν ὁποῖο ἐκπόνησε ἡ ἀπό 21 ἕως 28 Ἰανουαρίου 2016 στό Σαμπεζύ Σύναξη τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Ὁ ἐν λόγῳ Κανονισμός μεταξύ ἄλλων προβλέπει ὅτι ἡ Σύνοδος «συγκαλεῖται ὑπό τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, συμφρονοῦντων καί τῶν Μακαριωτάτων Προκαθημένων πασῶν τῶν ὑπό πάντων ἀνεγνωρισμένων κατά τόπους αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν» (ἄρθ. 1).

Ἡ πλειοψηφία τῶν Προκαθημένων τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στήν ἴδια Σύναξη ἐνέκρινε τήν σύγκληση τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου ἀπό 18 ἕως 27 Ἰουνίου 2016 στήν Κρήτη. Ὅμως, ἡ ἀντιπροσωπεία τῆς κατά Ἀντιόχειαν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας δέν ὑπέγραψε οὔτε τήν ἀπόφαση αὐτή, οὔτε τόν Κανονισμό τῆς Συνόδου, ἀλλά οὔτε καί τό σχέδιο τοῦ συνοδικοῦ κειμένου «Τό μυστήριον τοῦ Γάμου καί τά κωλύματα αὐτοῦ». Τό τελευταῖο κείμενο ἐπίσης δέν ὑπέγραψε ἡ ἀντιπροσωπεία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας. Οἱ δύο ὡς ἄνω Ἐκκλησίες ἐπικαλέσθησαν σοβαρούς λόγους πρός τεκμηρίωση τῆς ἀποφάσεως αὐτῶν.

Ἐν τούτοις, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας γιά χάρι τῆς ἐπιτυχοῦς προόδου τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου ἔκρινε ἐφικτό νά ὑπογράψει τά ὡς ἄνω κείμενα, ταυτοχρόνως, τόσο κατά τήν ἴδια τήν Σύναξη, ὅσο καί κατά τήν ἐπακολουθήσασα ἀλληλογραφία μέ τόν Παναγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖο, ἐκφράζοντας πεποίθηση γιά τήν ἀνάγκη, κατά τόν ὑπόλοιπο χρόνο μέχρι τήν Σύνοδο, καταβολῆς δυναμικῶν προσπαθειῶν (ἀκόμα καί στά πλαίσια τῆς συγκροτηθείσης ἀπό τήν Σύναξη Πανορθοδόξου Γαμματείας) πρός ἐξασφάλιση τῆς συμφώνου γνώμης ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων ἐπί κειμένων, τά ὁποῖα δέν ἔχουν ὑπογραφεῖ ἀπό μία ἤ δύο κατά τόπους Ἐκκλησίες, κάτι τό ὁποῖο θά ἐπέτρεπε τήν σύγκληση τῆς Συνόδου.

Γιά λόγους ἀνεξάρτητους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας δέν ἐξησφαλίσθη ἡ περαιτέρω συζήτηση πανορθοδόξως τῆς διαμορφωθείσης καταστάσεως.

Ἡ γενομένη ἀπό 2 ἕως 3 Φεβρουαρίου 2016 Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας ἐνέκρινε τήν θέση τῆς ἀντιπροσωπείας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας στή Σύναξη τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στό Σαμπεζύ καί στά λοιπά προσυνοδικά ὄργανα, ἐκφράζοντας ἱκανοποίηση γιά τήν ἐνσωμάτωση στά σχέδια κειμένων τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῶν ἀπαραιτήτων τροπολογιῶν καί συμπληρώσεων καί προκαταρκτικῶς τίς ἐνέκρινε ἐν γένει.

Ἐπίσης, ἀνέθεσε στήν Διαρκή Ἱερά Σύνοδο τόν ὁρισμό τῆς ἀντιπροσωπείας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας πρός συμμετοχή στήν Πανορθόδοξο Σύνοδο, κάτι τό ὁποῖο καί ἐφήρμοσε ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος τόν Ἀπρίλιο 2016.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας κάλεσε τό πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας «νά δέεται ἐνθέρμως, προκειμένου νά ἀποκαλύψει ὁ Κύριος τό θέλημα Αὐτοῦ στά μέλη τῆς ἐπικειμένης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὥστε ἡ σύγκληση αὐτῆς νά ἐνισχύει τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας πρός συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, πρός δόξαν Θεοῦ καί πρός διαφύλαξη τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου πίστεως».

Συγχρόνως ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας ἐξέφρασε «τήν πεποίθηση ὅτι ἡ ἐλευθέρα συμμετοχή σέ αὐτή τῶν ἀντιπροσωπειῶν πασῶν τῶν κοινῶς ἀνεγνωρισμένων αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀποτελεῖ τό ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ τῆς διεξαγωγῆς τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου» καί τόνισε ὅτι «ὡς ἐκ τούτου ἰδιαίτερη σπουδαιότητα προσλαβάνει ἡ προσυνοδική λύση τοῦ προβλήματος, τοῦ ἀνακύψαντος στίς σχέσεις μεταξύ τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας καί Ἱεροσολύμων» (Ἀποφάσεις, ἀρθ. 6).

Μέ τήν ἐλπίδα ἐξασφαλίσεως τῆς συμφώνου γνώμης ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων, χωρίς τήν ὁποία κωλύεται ἡ σύγκληση τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας ἄνευ ἀναβολῆς προχώρησε στόν ἐξονομασμό τῶν ἐκπροσώπων της στά ὄργανα τῆς περαιτέρω προπαρασκευῆς αὐτῆς καί κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια, μέσῳ προσωπικῶν ἐπαφῶν καί ἀλληλογραφίας, γιά νά συμμετάσχει ἐνεργῶς στήν προπαρασκευαστική διαδικασία.

Τά παραπάνω συνοδευόταν ἀπό τήν μελέτη τῶν ἐπί σχεδίων τῶν συνοδικῶν κειμένων κριτικῶν παρατηρήσεων, τίς ὁποῖες ἀπέστειλαν Ἱεράρχες, κληρικοί καί λαϊκοί μετά την κατόπιν πρωτοβουλίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας δημοσίευση αὐτῶν, ληξάσης τῆς ἐν Σαμπεζύ Συνάξεως τῶν Προκαθημένων.

Παρόμοιες παρατηρήσεις μαζί μέ ὄχι σπάνια κριτική κατά τῆς διαδικασίας προπαρασκευῆς τῆς Συνόδου, σημειώθηκαν ἐπίσης καί στούς κόλπους πολλῶν ἄλλων κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Προχωρώντας σέ διάκριση μεταξύ τῶν ἐποικοδομητικῶν παρατηρήσεων καί τῶν ἀνεδαφικῶν κριτικῶν τῆς μελλούσης νά συνέλθει Συνόδου καί τῶν κειμένων αὐτῆς, τό Τμῆμα Ἐξωτερικῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχέσεων προέβη σέ σχετική διευκρίνιση καί σχολιασμό πρός ἀνταπόκριση σέ συγχύσεις, οἱ ὁποῖες δημιουργοῦνται στούς κόλπους τοῦ ποιμνίου.

Στίς 3 Ἰουνίου 2016 ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, ἀφοῦ μελέτησε ἐπισταμένως τίς ὑποβληθεῖσες προτάσεις τῶν Ἱεραρχῶν, τῶν κληρικῶν, τῶν μοναχῶν καί τῶν λαϊκῶν, ἐνέκρινε τίς τροπολογίες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας στά σχέδια κειμένων τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» καί «Ἀποστολή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν τῷ συγχρόνῳ κόσμῳ».

Στήν ἴδια συνεδρία ἡ Ἱερά Σύνοδος ὑπογράμμισε ὅτι οὐσιαστικές τροπολογίες στά σχέδια τῶν συνοδικῶν κειμένων, οἱ ὁποῖες ἐν πολλοῖς συγκλίνουν μέ τίς προτάσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, ὑποβάλλονται καί ἀπό τίς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες Γεωργίας, Σερβίας, Βουλγαρίας καί Ἑλλάδος, καθώς καί ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Καί αὐτές οἱ τροπολογίες χρήζουν ἐπιμελοῦς ἀξιολογήσεως ἐπί τῷ σκοπῷ τῆς ἀναζητήσεως τῆς πανορθοδόξου συναινέσεως, τῆς ἀπαραίτητης γιά τίς συνοδικές ἀποφάσεις.

Ἐν ταυτῷ ἐλήφθη ὑπ’ὄψιν ἡ ἀπό 1^ης Ἰουνίου 2016 ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας περί ἀναβολῆς τῆς προγραμματισθείσης ἀπό 18 ἕως 27 Ἰουνίου Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῆς μή συμμετοχῆς σέ αὐτή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας, ἐάν δέν ἀνεβάλλετο ἡ Σύνοδος. Ὡς ἐκ τούτου, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας σημείωσε ὅτι ἡ ἀποχή ἔστω καί μιᾶς ἐκ τῶν κοινῶς ἀνεγνωρισμένων αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀπό τήν Σύνοδο «ἀποτελεῖ ἀπόλυτο κώλυμα γιά τήν σύγκληση τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου».

Τά ὡς ἄνω καθώς καί τό τήν ὥρα τῆς συνεδριάσεως «ἀβέβαιον τῆς συμμετοχῆς τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας στήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, ὅπως καί ἡ ἔλλειψη τῆς προκαταρκτικῆς ὁμοφωνίας ἐπί τοῦ σχεδίου τοῦ Κανονισμοῦ τῆς Συνόδου καί τοῦ κειμένου ‘’Τό μυστήριο τοῦ Γάμου καί τά κωλύματα αὐτοῦ’’» κίνησαν τήν Ἱερά Σύνοδο νά δεχθεῖ τήν ἀνάγκη τῶν ἄνευ ἀναβολῆς πανορθοδόξων ἐνεργειῶν καί νά ὑποβάλει πρόταση στόν Παναγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖο μέχρι τίς 10 Ἰουνίου, τό ἀργότερον, νά συγκαλέσει ἔκτακτη Πανορθόδοξη Προσυνοδική Διάσκεψη πρός ἀξιολόγηση καί ἀντιμετώπιση τῆς ἐκτάκτου καταστάσεως, προκειμένου κατόπιν τοιαύτης συνεδριάσεως οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες νά ἀποφανθοῦν περί τῆς συγκλήσεως τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου στίς προκαθορισμένες ἡμερομηνίες.

Μέ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἡ ἐν λόγῳ πρόταση ἀμέσως κοινοποιήθηκε πρός τόν Παναγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖο καί ὅλους τούς Προκαθημένους τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Στήν ἀπάντησή του (Γράμμα ὑπ’ἀριθμ. Πρωτ. 676 καί ἡμερομ. 9^η Ἰουνίου 2016) ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀναφέρει ὅτι ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως «νέα ἔκτακτος Προσυνοδική Πανορθόδοξος Διάσκεψις δέν ἐκρίθη δυνατή ἅτε μή ὑπάρχοντος θεσμικοῦ πλαισίου διά τήν σύγκλησιν αὐτῆς καί μάλιστα ἐλάχιστας ἡμέρας πρό τῆς… ἐνάρξεως τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου».

«Ὅσον ἀφορᾶ εἰς τάς ἐπιφυλάξεις ἀδελφῶν τινῶν Ἐκκλησιῶν καί τό ἀβέβαιον τῆς συμμετοχῆς αὐτῶν εἰς τήν Σύνοδον», ὁ Προκαθήμενος τῆς Κωνσταντινουπολίτιδος Ἐκκλησίας εἶναι πεπεισμένος ὅτι «θέλουσιν εὐοδωθῆ αἱ καταβαλλόμεναι προσπάθειαι, ὅπως ἀρθῶσι τά παρεμβαλλόμενα ἐμπόδια καί συμμετάσχωσιν ἅπασαι αἱ Ἐκκλησίαι εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον, ἡ ἀναβολή ἤ ματαίωσις τῆς ὁποίας τήν δωδεκάτην ὥραν, μετά προετοιμασίαν δεκαετιῶν ὁλοκλήρων, ἤθελεν ἐκθέσει διεκκλησιαστικῶς καί διεθνῶς τήν Ὀρθόδοξον ἡμῶν Ἐκκλησίαν καί τρώσει ἀνεπανορθώτως τό κύρος αὐτῆς».

Ἐπισυναπτομένως ἐλάβαμε καί τό ἀνακοινωθέν περί γενομένης στίς 6 Ἰουνίου ἐκτάκτου συνεδρίας τῆς Ἱερᾶς Ἐνδημούσης Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, τό ὁποῖο ἐνημερώνει ὅτι «ἡ Ἱερά Ἐνδημοῦσα Σύνοδος, μετ’  ἐκπλήξεως καί ἀπορίας ἐπληροφορήθη τάς ἐσχάτως ἐκφρασθεῖσας θέσεις καί ἀπόψεις ἐνίων ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί, ἀξιολογήσασα αὐτάς, διεπίστωσεν ὅτι οὐδέν θεσμικόν πλαίσιον ὑφίσταται πρός ἀναθεώρησιν τῆς ἤδη δρομολογηθεῖσης συνοδικῆς διαδικασίας». Παράλληλα ἡ ἡμερομηνία συγκλήσεως τῆς Συνόδου χαρακτηρίζεται ὡς ἀποφασισθεῖσα πανορθοδόξως, ἐν τούτοις, ὅπως ἐσημειώθη ἀνωτέρω, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀντιοχείας δέν ὑπέγραψε τήν ἀπόφαση αὐτή.

Ἐν τῷ μεταξύ, ἡ Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας στή συνεδρία αὐτῆς στίς 6 Ἰουνίου 2016, κατόπιν παραθέσεως τῶν ἐξαντλητικῶν τεκμηρίων ὑπέρ ἀναβολῆς τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου, ὁμοφώνως ἀποφάσισε :

«1) Νά καλέσει τήν Αὐτοῦ Παναγιότητα τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη νά καταβάλει περισσότερο κόπο πρός τήν κατεύθυνση τῆς ὁμοφωνίας σέ ὅλες τίς ἐπιφυλάξεις, πού διατυπώθηκαν ἀπό τίς Ὀρθόδοξες Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, καί πού ἀφοροῦν τήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, κατά τήν χρονική περίοδο, πού μᾶς χωρίζει ἀπό τήν ἡμερομηνία συγκλήσεως τῆς Συνόδου αὐτῆς. Ἄν οἱ προσπάθειες γιά τήν ἐπίτευξη ὁμοφωνίας φτάσουν σέ ἀδιέξοδο, τότε ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀντιοχείας θά καλέσει νά ἀναβληθεῖ ἡ σύγκληση τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου γιά μεταγενέστερη ἡμερομηνία, ὅταν θά ἐπικρατήσουν εἰρηνικές σχέσεις μεταξύ ὅλων τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν καί θά ἐξασφαλιστεῖ ἡ Ὀρθόδοξη ὁμοφωνία περί τῶν θεμάτων τῆς Συνόδου καί τοῦ Κανονισμοῦ της, ἀλλά καί τῆς διαδικασίας ὀργανώσεως αὐτῆς,

2) Νά μή συμμετάσχει τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας στήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο μέχρι νά διαλυθοῦν ὅλοι οἱ λόγοι, πού ἐμποδίζουν τήν συμμετοχή στήν Θεία Εὐχαριστία κατά τήν διάρκεια τῆς Συνόδου, ὅταν βρεθεῖ μιά ὁριστική λύση σχετικά μέ τήν εἰσπήδηση τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων στά ὅρια τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας, ἡ ὁποία ὁδήγησε σέ διακοπή κοινωνίας μέ τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων.

3) Νά ἐπιβεβαιώσει γιά ἀκόμη μιά φορά τήν σημασία τῆς συμμετοχῆς ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν στήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο καί τήν λήψη τῶν ἀποφάσεών της μέ τήν παρουσία καί τήν ὁμοφωνία πάντων, σύμφωνα μέ τήν ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας, προκειμένου νά διαφυλαχθεῖ ἡ ἑνότητα τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας,

4) Νά ἀπευθυνθεῖ σέ ὅλες τίς Ὀρθόδοξες ἐκκλησίες, ἐνημερώνοντάς αὐτές γιά τό περιεχόμενο τῶν θέσεων τῆς Ἀντιοχείας καί τούς λόγους, πού ὁδήγησαν σέ αὐτές,

5) Νά καλέσει τούς πιστούς νά συμμετάσχουν μέ τήν προσευχή τους, μαζί μέ τούς ποιμένες τους, γιά νά ἐμπνέει τό Ἅγιον Πνεῦμα τήν Ἐκκλησία, κατά τήν πορεία της πρός τήν ἑνότητα, γιά χάρη τῆς ἑνωμένης μαρτυρίας γιά τόν Χριστό στόν κόσμο».

Αὐθημερόν, στίς 6 Ἰουνίου, ὁ Ἁγιώτατος Πατριάρχης Σερβίας Εἰρηναῖος ἀπέστειλε Γράμμα πρός τόν Παναγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖο καί πρός πάντας τούς Προκαθημένους τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, στό ὁποῖο, ἀφοῦ ἀπαρίθμησε τά ὑφιστάμενα προβλήματα, τόνισε ὅτι γιά τούς παραπάνω λόγους ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Σερβίας «δυσκολεύεται νά συμμετάσχη ἐν τῇ συγκληθείσῃ Ἁγίᾳ καί Μεγάλῃ Συνόδῳ καί προτείνει τήν ἐπί τινά χρόνον ἀναβολήν αὐτῆς».

Στίς 10 Ἰουνίου 2016 σέ συνεδρίασή της συνῆλθε ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας, ἡ ὁποία, κατόπιν παραθέσεως τῶν ὑφισταμένων προβλημάτων, σημείωσε ὅτι αὐτά ἐπιλύονται μέσα ἀπό σύντονη ἐργασία, παράλληλα δέχθηκε ὅτι «σήμερον εὑρισκόμεθα ἐνώπιον τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ ὁμόνοια δέν ἔχει εἰσέτι ἐπιτευχθῆ», ἐνῶ «ὁ στόχος τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου ἦτο καί εἶναι ἡ προβολή τῆς ὁμοψυχίας τῶν Ὀρθοδόξων». Ὅθεν ἡ Ἐκκλησία της Γεωργίας «ὡς καί ἄλλαι Ἐκκλησίαι, ζητοῦμεν νά ἀνάβληθῆ ἡ Σύνοδος, ἕως ὅτου ἐπιτευχθῆ πλήρης ὁμόνοια». Ὡς ἐκ τούτου ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀπεφάνθη : «Ἡ Ἀντιπροσωπεία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας νά μή συμμετάσχη εἰς τήν προγραμματισθεῖσαν εἰς τάς 17-26 Ἰουνίου ἐ.ἔ. εἰς τήν Κρήτην Ἁγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον».

Ἑπομένως, οἱ τέσσερις κατά τόπους Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ἐκεῖνες τῆς Ἀντιοχείας, Γεωργίας, Σερβίας καί Βουλγαρίας ἐξέφρασαν τήν γνώμη ὑπέρ ἀναβολῆς τῆς Συνόδου, μέ τίς τρεῖς ἐξ αὐτῶν, δηλαδή, τῆς Ἀντιοχείας, τῆς Γεωργίας καί τῆς Βουλγαρίας νά ἔχουν δηλώσει τήν ἀποχή τους ἀπό τήν προγραμματισθεῖσα ἀπό 18 ἕως 27 Ἰουνίου Σύνοδο. Ἐνῶ δέν ἀποδέχθηκε ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως τήν πρόταση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας περί συγκλήσεως τῆς ἐκτάκτου Πανορθοδόξου Προσυνοδικῆς Διασκέψεως.

Οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων, προφανῶς δέν ἐφαρμόζεται ὁ ἀπαραίτητος ὄρος γιά τήν σύγκληση τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ὁ ὁποῖος θέλει «συμφρονούντων καί τῶν Μακαριωτάτων Προκαθημένων πασῶν τῶν ὑπό πάντων ἀνεγνωρισμένων κατά τόπους αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν» (Κανονισμός Ὀργανώσεως καί Λειτουργίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἄρθ. 1).

Ἡ μόνη ἐφικτή λύση σέ αὐτή τήν περίπτωση εἶναι ἡ συνέχιση τῆς προετοιμασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου μέ τήν ἐξασφάλιση τῆς ὁμοφώνου γνώμης ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων περί τῆς συγκλήσεως αὐτῆς σέ μία ἄλλη χρονική στιγμή.

Ὡς ἐκ τῶν ἄνω πρός ἐφαρμογή τῆς ἀποφάσεως τῆς ἀπό 2 ἕως 3 Φεβρουαρίου 2016 γενομένης Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας (Ἀποφάσεις, ἄρθ. 6), ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἀποφασίζει :

1) Νά ὑποστηρίξει τίς προτάσεις τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν Ἀντιοχείας, Γεωργίας, Σερβίας καί Βουλγαρίας περί ἀναβολῆς τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου καί συγκλήσεως αὐτῆς τήν χρονική στιγμή, ἡ ὁποία θά πρέπει νά καθορισθεῖ περαιτέρῳ κατόπιν πανορθοδόξου συζητήσεως καί μέ ἀπαραίτητο ὅρο τήν ἐξασφάλιση τῆς συμφώνου γνώμης τῶν Προκαθημένων ὅλων τῶν κοινῶς ἀνεγνωρισμένων κατά τόπους αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν˙

2) Ἡ σχετική πρόταση νά ἀποσταλεῖ ἀμέσως πρός τόν Παναγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖο καί πρός πάντας τούς Προκαθημένους τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν˙

3) Σέ περίπτωση, κατά τήν ὁποία ἡ Ἁγιωτάτη Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως οὔτε καί αὐτή τήν πρόταση θά δεχθεῖ, ἐνῶ ἡ Σύνοδος στήν Κρήτη θά συγκληθεῖ, παρά τήν ἀντίθετη γνώμη ἐνίων κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, μετά βαθείας λύπης νά ἀνακοινώσει τήν ἀδυναμία τῆς συμμετοχῆς σέ αὐτή τῆς ἀντιπροσωπείας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας˙

4) Νά συνεχίσει παντοιοτρόπως νά καταβάλλει προσπάθειες πρός ἐνίσχυση τῆς πανορθοδόξου συνεργασίας γιά τήν προετοιμασία τῆς μελλούσης νά συνέλθει Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἡ ὁποία καλεῖται νά ἀποτελέσει ἀληθινή μαρτυρία τῆς ἑνότητας τῆς Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας˙

5) Νά ἐπαναδιατυπώσει τήν γνώμη ὅτι πρός τήν ἐπιτυχή ἔκβαση τῆς προσυνοδικῆς προετοιμασίας θά ἡδύνατο νά συμβάλει ἡ ἐντατικοποίηση τοῦ πραγματικοῦ ἔργου τῆς Πανορθοδόξου Γραμματείας, στά πλαίσια τῆς ὁποίας κρίνεται ἐφικτή ἡ μελέτη προτάσεων λύσεως τῶν προβληματικῶν θεμάτων, διευθετήσεως τῶν ὑφισταμένων διαφωνιῶν, ἐπεξεργασίας τῶν ἀπαραιτήτων κειμένων καί ἄρσεως κάθε ἐμποδίου πρός σύγκληση καί θεάρεστη ἔκβαση τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας˙

6) Νά δεχθεῖ, ὡς λίαν εὐκταῖον, λαμβάνοντας ὑπ’ὅψιν τίς προτάσεις στούς κόλπους πολλῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, στήν μέλλουσα νά συνέλθει Σύνοδο νά μετάσχουν ὅλοι οἱ Ἀρχιερεῖς τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν ἀπεριορίστως, ἐπειδή τοῦτο, ἀσφαλῶς, θά προσδώσει μεγαλύτερο κύρος πανορθοδόξως στίς λαμβανόμενες συνοδικές ἀποφάσεις.

«Τό γάρ τῆς Ἐκκλησίας ὄνομα οὐ χωρισμοῦ, ἀλλά ἑνώσεώς ἐστι καί συμφωνίας ὄνομα», διδάσκει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος (Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἑρμηνεία εἰς τήν πρός Κορινθίους ἐπιστολήν Α΄, Ὁμιλία 1, 1, Ὑπόθεσις τῆς πρός Κορινθίους πρώτης ἐπιστολῆς).

Διά χάριν συμφωνίας καί ὀμοφροσύνης, ἐν πνεύματι συγκαταβάσεως καί ἀδελφικῆς ἀγάπης, ἄνευ τῆς πρός ἀλλήλους μομφῆς καί χωρίς νά προκαλέσουμε νέα τραύματα στό Θεανθρώπινο Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, προσέχοντας ὁ ἕνας τόν ἄλλο καί ἀκόμα περισσότερα τήν Θεία Ἀποκάλυψη, ἡ ὁποία σφραγίσθηκε στήν Ἁγία Γραφή καί την Ἱερά Παράδοση, πρόκειται νά ἀκούσουμε «τί τό Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις» (Ἀποκ. 2, 7) καί νά πάρουμε τά ἀπαραίτητα διδάγματα ἀπό τά σφάλματα, τά ὁποῖα, ἐξαιτίας τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας, διαπράχθησαν κατά τήν τρέχουσα πορεία προετοιμασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, οὕτως ὥστε, τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντος, νά φθάσουμε στήν ἄνευ ἐμποδίων πραγμάτωση αὐτοῦ τοῦ μεγάλου ἐγχειρήματος πρός δόξαν Θεοῦ καί μεγαλύτερο συμφέρον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος καί πάλι καλεῖ τούς Ἀρχιερεῖς, τούς κληρικούς, τούς μοναχούς καί τούς λαϊκούς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας νά προσεύχονται θερμῶς, προκειμένου ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἐν τῇ ὑποθέσει ταύτῃ νά ἀναδείξει τήν πανίσχυρον βοήθειαν καί τό ἅγιον θέλημα Αὐτοῦ.

(ΠΗΓΗ : http://www.romfea.gr)

2) 16-06-2016 : Παρατηρητή ἔστειλε ὁ Πατριάρχης Μόσχας στήν Πανορθόδοξη

Δέν ἔδωσε τό παρόν ὁ Πατριάρχης Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κύριλλος στίς ἐργασίες τῆς Πανορθόδοξης, ὡστόσο ἔστειλε παρατηρητή.

Εἰδικό παρατηρητή ἀπέστειλε στήν Πανορθόδοξη Σύνοδο τό Πατριαρχεῖο Μόσχας. 

(ΠΗΓΗ : http://www.dogma.gr)

3) 17-06-2016 : Μήνυμα στούς Προκαθήμενους ἀπέστειλε ὁ Πατριάρχης Μόσχας

Ὁ Ἁγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κύριλλος ἀπέστειλε Μήνυμα πρός τούς Προκαθημένους καί τούς ἐκπροσώπους τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τούς συνελθόντας στή νῆσο Κρήτη.

Ἀκολουθεῖ τό πλῆρες Μήνυμα.

Πρὸς τὸν Παναγιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καὶ Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον,

Πρὸς τοὺς Ἁγιωτάτους καὶ Μακαριωτάτους Προκαθημένους τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν,

Πρὸς τοὺς Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς, Μονάζοντας καὶ Λαϊκοὺς, τοὺς συνελθόντας ἐν τῇ νήσῳ Κρήτῃ,

Παναγιώτατε Πατριάρχα Βαρθολομαῖε,

Ἁγιώτατοι καὶ Μακαριώτατοι,

Πεφιλημένοι Ἀδελφοὶ Ἀρχιερεῖς,

Σεβάσμιοι ἐκπρόσωποι τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν,

Ἀπευθύνω πρὸς Ὑμᾶς ἐγκάρδιον χαιρετισμὸν ἐκ μέρους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας καὶ ἐξ ὀνόματος τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανών τῆς Ρωσσίας, τῆς Οὐκρανίας, τῆς Λευκορωσσίας, τῆς Μολδαβίας καὶ τῶν λοιπῶν χωρῶν, τῶν συναποτελούντων τὸ πολυπληθὲς ποιμνίον τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας.

Πάντες ἡμεῖς, ἀδελφοὶ, εἴμεθα ἕν Σῶμα Χριστοῦ (Α’ Κορ. 12, 27). Ἐκ τοῦ Αὐτοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ παρελάβομεν τὸ ἀνεκτίμητον δῶρον τῆς ἑνότητος. Ἡ διατήρησις τοῦ δώρου τούτου εἶναι ἐκ τῶν ἡμετέρων βασικῶν καθηκόντων καὶ ἄμεσος ἐντολὴ τοῦ Σωτῆρος (Ἰω. 17, 21).

Μὴν προκαλεῖ σύγχυσιν εἰς ἡμᾶς τὸ γεγονὸς ὅτι διΐστανται αἱ ἀπόψεις τῶν Ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν ὡς πρὸς τὴν σύγκλησιν τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου. Κατὰ τὸ λόγιον τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «δεῖ γὰρ καὶ αἱρέσεις ἐν ὑμῖν εἶναι, ἵνα καὶ οἱ δόκιμοι φανεροὶ γένωνται ἐν ὑμῖν» (Α’ Κορ. 11, 19).

Κατὰ τὰς ἡμέρας προπαρασκευῆς τῆς Συνόδου αἱ διχογνωμίαι αὗται διεπιστώθησαν σαφῶς, ἐν τούτοις δέν πρέπει νά ἀφήνωμεν ταύτας νά ἀποδυναμώνουν τὴν θεοκέλευστον ἑνότητα, προκειμένου νά καταλήξουν εἰς διεκκλησιαστικὴν διαφορὰν, νά διασπείρουν διχασμὸν καὶ νά προκαλοῦν ἀναστάτωσιν εἰς τοὺς κόλπους ἡμῶν. Παραμένομεν μία Ὀρθόδοξος οἰκογένεια καὶ πάντες ἔχομεν κοινὴν εὐθύνην διὰ τὴν Ἁγίαν Ὀρθοδοξίαν.

Ἡ βαθεῖα πεποίθησις μου εἶναι ὅτι αἱ Ἐκκλησίαι, καὶ ὅσαι ἀπεφάσισαν νά μεταβοῦν εἰς τὴν Κρήτην, καὶ ὅσαι ἀπέσχον, εἰς τὰς σχετικὰς ἀποφάσεις αὐτῶν ὡς κριτήριον ἔσχον τὴν συνείδησιν αὐτῶν, καὶ ὡς ἐκ τούτου σεβασμόν ὀφείλομεν ἔναντι τῆς θέσεως ἑκάστης αὐτῶν.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Ρωσσίας πάντοτε εἶχεν ὡς γνώμονα τὴν ἀρχὴν τῆς μή περιφρονήσεως τῆς φωνῆς οἱασδήποτε τοπικῆς Ἐκκλησίας ἀδιακρίτως, μικρᾶς ἤ μεγάλης, παλαιφάτου ἤ νεοπαγοῦς.

Ἡ μή ἀποδοχὴ ἐκ μέρους τῆς κατά Ἀντιόχειαν Ἐκκλησίας τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου σημαίνει ὅτι δέν ἔχομεν ἐξασφαλίσει τὴν πανορθόδοξον ὁμοφωνίαν. Ἐπίσης, ἀδυνατοῦμεν νά παραθεωροῦμεν καὶ τὰς φωνὰς τῶν Ἐκκλησιῶν Γεωργίας, Σερβίας καὶ Βουλγαρίας, τῶν ταξαμένων ὑπὲρ ἀναβολῆς τῆς Συνόδου.

Πιστεύω ὅτι μὲ καλὴν διάθεσιν ἡ ἐν Κρήτῃ συνάντησις δύναται νά ἀναδειχθῇ σπουδαῖον βήμα πρὸς ἄρσιν τῶν προκυψάντων διαφωνιῶν.

Ὡσαύτως δύναται νά συμβάλῃ εἰς τὴν προετοιμασίαν ἐκείνης τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, ἥτις θά ἑνώσῃ πάσας τὰς κατὰ τόπους Ἀυτοκεφάλους Ἐκκλησίας ἀνεξαιρέτως, ἀποτελοῦσα ὁρατὴν ἀντανάκλασιν τῆς ἑνότητος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅπερ ἦτο ἄντικείμενον τῶν δεήσεων καὶ προσδοκιῶν πάντων τῶν ἀοιδίμων προκατόχων ἡμῶν.

Διαβεβαιοῦμεν Ὑμᾶς ὅτι αἱ προσευχαὶ ἡμῶν θά συνοδεύουν Ὑμᾶς κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ ἐπικειμένου Ὑμῖν ἔργου.

Μετὰ πολλῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης, διατελῶ.

† Ο ΜΟΣΧΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΡΩΣΣΙΩΝ

ΚΥΡΙΛΛΟΣ

(ΠΗΓΗ : http://www.romfea.gr)

4) 16-07-2016 : Ρωσική Ἐκκλησία : «Σημαντικό γεγονός, ἀλλά ὄχι Ἁγία Σύνοδος»

Ὁλοκληρώθηκαν οἱ ἐργασίες τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, ἡ ὁποία συνεδριάσε ὑπό τήν προεδρία τοῦ Πατριάρχου Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κυρίλλου στή Μόσχα.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας ἀσχολήθηκε καί μέ τό ζήτημα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου.

Ἡ Ρωσική Ἐκκλησία κατήγγειλε τήν συμπεριφορά τῆς Συνόδου γιά ἔλλειψη συναίνεσης μέ τίς ἄλλες ἐκκλησίες, τονίζοντας πώς αὐτό, πού συνέβη στήν Κρήτη, δέν μπορεῖ νά θεωρηθεῖ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος.

Ἐπίσης, ἡ Ἱερά Σύνοδος της Ρωσικῆς Ἐκκλησίας ἀποφάσισε νά μήν υἱοθετήσει τά τελικά ἔγγραφα, πού ἐγκρίθηκαν ἀπό τήν Σύνοδο τῆς Κρήτης, ἐνῶ τά ἀνέθεσε σέ εἰδική Θεολογική Ἐπιτροπή γιά τίς τελικές ὁλοκληρωμένες παρατηρήσεις.

Τέλος, ἡ Ρωσική Ἐκκλησία ἀσχολήθηκε καί μέ τίς ἀποφάσεις τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας, οἱ ὁποῖες ἔτυχαν εὐρείας ἀποδοχῆς ἀπό τά Μέλη τῆς Συνόδου.

(ΠΗΓΗ : http://www.romfea.gr)

5) 17-07-2016 : Θέση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας ἐπί τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης

Κατά τήν συνεδρία αὐτῆς τὴς 15^ης Ἰουλίου 2016 ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας ἀσχολήθηκε μέ τήν ἀπό 18 ἕως 26 Ἰουνίου 2016 στήν Κρήτη γενομένη Σύνοδο Προκαθημένων καί Ἱεραρχῶν τῶν δέκα κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Κατά τήν συνεδρία αὐτῆς τῆς 13^ης Ἰουνίου 2016 (Πρακτικά № 40), ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἀφοῦ μελέτησε τήν κατάσταση, ἡ ὁποία δημιουργήθηκε, ἐξαιτίας τῆς ἀποχῆς μιᾶς σειρᾶς τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀπό τήν συμμετοχή στήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στίς προκαθορισμένες ἡμερομηνίες ἀπό 18 ἕως 26 τοῦ τρ. ἔ. προέβη σέ σχετική δήλωση.

Ἡ δήλωση, ἡ ὁποία τήν ἴδια ἡμέρα ἀπεστάλη πρός τόν Παναγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖο καί τούς Προκαθημένους ὅλων τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, εἰδικότερα δέ καλεῖ σέ ὑποστήριξη τῆς προτάσεως τῶν Ἐκκλησιῶν Ἀντιοχείας, Γεωργίας, Σερβίας καί Βουλγαρίας γιά τήν ἀναβολή τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου.

Ὡστόσο, ἀπό 18 ἕως 26 Ἰουνίου ἐ.ἔ. στήν νῆσο Κρήτη συνῆλθε Σύνοδος μέ συμμετοχή τῶν δέκα κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν μέ τίς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες τῆς Ἀντιοχείας, τῆς Ρωσίας, τῆς Γεωργίας καί τῆς Βουλγαρίας νά ἀπέχουν ἀπό τίς ἐργασίες αὐτῆς. O Ἁγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν κ.κ. Κύριλλος στίς 16 Ἰουνίου ἀπέστειλε μήνυμα στούς Προκαθημένους καί τά μέλη τῶν ἀντιπροσωπειῶν τῶν κατά τόπους Ἐκκλησιῶν, τῶν συνελθόντων στήν Κρήτη. Τό μήνυμα ἐκφράζει τήν πεποίθηση ὅτι οἱ διχογνωμίες μεταξύ τῶν μεμονωμένων Ἐκκλησιῶν ἐπί θεμάτων προπαρασκευῆς τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου δέν πρέπει νά διχάζουν καί νά ἀποδυναμώνουν τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀφοῦ τόνισε τήν σπουδαιότητα τῆς φωνῆς τῆς κάθε τοπικῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἔλλειψη σύμφωνης γνώμης τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας, γιά νά συγκληθεῖ ἡ Σύνοδος, ὁ Ἁγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος σημείωσε ὅτι ἡ συνάντηση στήν Κρήτη δύναται νά συμβάλει στήν προετοιμασία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ὅπου θά συμμετάσχουν ὅλες οἱ κοινῶς ἀνεγνωρισμένες κατά τόπους αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας μέχρι σήμερα δέν ἔχει λάβει ἐπισήμως τά κείμενα, τά ὁποῖα ἐνεκρίθησαν ἀπό τήν Σύνοδο στήν Κρήτη. Σύμφωνα μέ πληροφορίες, ὁρισμένοι Ἱεράρχες τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖοι συμμετεῖχαν στήν Σύνοδο, δήλωσαν ὅτι δέν ὑπέγραψαν τό κείμενο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», λόγῳ τῆς μή συμφωνίας τους πρός τό περιεχόμενό του.

Στίς 27 Ἰουνίου 2016 ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς κατά Ἀντιόχειαν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας προέβη σέ δήλωση σχετικά μέ τήν σύγκληση τῆς συνελεύσεως στήν Κρήτη. Ἡ δήλωση ἀναφέρει ὅτι τά κείμενα, τά ὁποῖα ἐνεκρίθησαν κατ΄αὐτήν, δέν δεσμεύουν κατά ὁποιονδήποτε τρόπο τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας καί πάσης Ἀνατολῆς, ἐνῶ τονίζει ὅτι «ἡ ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας ἐξακολουθεῖ νά εἶναι ὁ βασικός κανόνας, ὁ ὁποῖος διέπει τίς διορθοδόξους σχέσεις». Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀντιοχείας βλέπει τήν γενομένη συνάντηση ὡς «μία προκαταρκτική Συνέλευση τῆς Πανορθοδόξου Μεγάλης Συνόδου», ἐνῶ τά ἔγγραφα αὐτῆς, κατά τήν Ἐκκλησία τῆς Ἀντιοχείας, δέν εἶναι τελικά, ἀλλά ἀνοιχτά πρός συζήτηση. Ἐπίσης, ὑπογράμμισε ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀντιοχείας ζήτησε τήν ἀναβολή τῆς Συνόδου «διά τήν ἐνίσχυσιν τῆς ἑνότητος τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας, ὥσπου νά ἐξασφαλιστεῖ ἡ Ὀρθόδοξος ὁμοφωνία περί τῶν ἐπίμαχων θεμάτων τῆς ἡμερησίας διατάξεως τῆς Συνόδου, καί νά ἐκπληρωθοῦν οἱ ἐκκλησιολογικές προϋποθέσεις γιά τήν συμμετοχή ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν». Ἡ δήλωση τονίζει ὅτι ἡ Σύνοδος, ἡ ὁποία ἀρχικῶς ἦταν προορισμένη νά εἶναι Πανορθόδοξος, συγκλήθηκε μέ τήν ἀπουσία τεσσάρων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν, «τό ποίμνιο τῶν ὁποίων περιλαμβάνει περίπου τόν μισό πληθυσμό τοῦ συνόλου τῶν Ὀρθοδόξων Πιστῶν ἀνά τόν κόσμο».

Στίς 9 Ἰουλίου 2016 ἡ Ἀρχιγραμματεία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας ἀνακοίνωσε ὅτι, μετά τήν ἐπίσημη λήψη τῶν κειμένων τῆς γενομένης στήν Κρήτη Συνόδου, θά κοινοποιηθοῦν στούς Μητροπολίτες τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας γιά τήν προσήκουσα μελέτη καί κατόπιν αὐτῆς ἡ Ἱερά Σύνοδος στή συνεδρία αὐτῆς θά τοποθετηθεῖ γιά τίς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας δέχεται ὅτι ἡ γενομένη στήν Κρήτη Σύνοδος, στήν ὁποία συμμετεῖχαν Προκαθήμενοι καί Ἱεράρχες τῶν δέκα ἐκ τῶν δεκαπέντε αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἦταν σημαντικό γεγονός στήν συνοδική πορεία τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τήν Πανορθόδοξη Διάσκεψη τῆς Ρόδου τό 1961.

Ἐπίσης, τονίζει ὅτι ἡ ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας ἦταν ἡ βάση τῆς πανορθδόξου συνεργασίας καθ΄ὅλη τήν διάρκεια τῆς συνοδικῆς διαδικασίας. Ἡ διεξαγωγή τῆς Συνόδου χωρίς σύμφωνη γνώμη ὁρισμένων αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀποτελεῖ παραβίαση τῆς ἀρχῆς αὐτῆς καί ὡς ἐκ τούτου ἡ γενομένη στήν Κρήτη Σύνοδος εἶναι ἀδύνατο νά θεωρεῖται Πανορθόδοξη οὔτε τά ἔγγραφα, τά ὁποία ἐνέκρινε ἀποτελοῦν ἔκφραση τῆς πανορθοδόξου ὁμοφωνίας. Ἀκόμα ἐπεσήμανε τήν σχετική θέση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας.

Τέλος, ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀνέθεσε, ἅμα τῇ λήψει τῶν ἐπισήμως ἐπικυρωθέντων ἀντιγράφων τῶν ἐγκεκριμένων ἀπό τήν ἐν Κρήτῃ Σύνοδο κειμένων, τήν δημοσίευση καί τήν μελέτη αὐτῶν στήν Συνοδική Βιβλική-Θεολογική Ἐπιτροπή, ἡ ὁποία παράλληλα ὀφείλει νά λάβει ὑπ’ὅψιν καί ἐνδεχόμενες παρατηρήσεις καί κρίσεις τῶν Σεβασμιωτάτων Ἱεραρχῶν, τῶν θεολογικῶν ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων, τῶν θεολόγων, τῶν κληρικῶν, τῶν μοναχῶν καί τῶν λαϊκῶν. Κατόπιν ἐπισταμένης μελέτης ἡ Ἐπιτροπή πρέπει νά ὑποβάλει τά πορίσματα αὐτῆς στήν Ἱερά Σύνοδο.

(ΠΗΓΗ : https://mospat.ru)

6) 21-07-2016 : Ἰσλάμ καί Ορθoδοξία καλοῦν τούς ἀνθρώπους σέ εἰρήνη καί σέ καλές σχέσεις ὁ ἕνας μέ τόν ἄλλο

Ὁ Πατριάρχης Μόσχας γιά Χριστιανούς καί Μουσουλμάνους

Ὁ Ρῶσος Πατριάρχης Κύριλλος κάλεσε ἀπό τό Καζάν τούς Ὀρθόδοξους Χριστιανούς καί τούς Μουσουλμάνους νά ζήσουν ἐν εἰρήνῃ.

Κατά τήν ἄφιξή του χθές στό Καζάν, ὁ Πατριάρχης Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν εὐχήθηκε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καί Μουσουλμάνοι νά ζοῦν εἰρηνικά μεταξύ τους καί νά διατηρήσουν τήν παράδοση τῆς καλῆς γειτονίας καί τίς ἐθνοτικές καί θρησκευτικές σχέσεις στό πλαίσιο τῆς δημοκρατίας.

Ὁ Πατριάρχης ἔφτασε στό Ταταρστάν γιά μιά ἐπίσκεψη δύο ἡμερῶν τήν Τετάρτη. Εἶναι ἡ πρώτη ἐπίσκεψη τοῦ Πατριάρχη τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στή Δημοκρατία ἀπό τότε, πού ἔγινε ἐπικεφαλῆς τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας.

«Ἡ εὐχή μου σέ ὅλους εἶναι, Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καί Μουσουλμάνοι νά ζοῦν μέ εἰρήνη, νά πληροῦν τίς ἐντολές, πού ὁ καθένας καλεῖται νά ἐκπληρώσει, σύμφωνα μέ τή θρησκεία τους, καί ἔτσι δέν θά ὑπάρξει καμμία ἐχθρότητα, ἐπειδή τό Ἰσλάμ καί ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανισμός καλοῦν τούς ἀνθρώπους νά ἔχουν εἰρήνη καί καλές σχέσεις ὁ ἕνας μέ τόν ἄλλο. Δέν μπορεῖ νά γίνει διαφορετικά. Διότι, ἄν οἱ ἄνθρωποι πιστεύουν στόν Θεό, δέν μποροῦν νά σπείρουν τό κακό γύρω ἀπό τόν ἑαυτό τους, πόσο μᾶλλον νά μισοῦν ὁ ἕνας τον ἄλλο», δήλωσε ὁ Πατριάρχης στό ἀεροδρόμιο τοῦ Καζάν.

(ΠΗΓΗ : https://www.katanixis.gr)

7) 02-08-2016 : Ἡ Ρωσική Ἐκκλησία ζητᾶ τήν ἄμεση ἐπαναφορά τοῦ θέματος τῆς Οὐνίας στά πλαίσια τῆς ἑπόμενης συνεδρίας τῆς ὁλομέλειας τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου

Δήλωση τῆς Ὑπηρεσίας Ἐπικοινωνίας τοῦ ΤΕΕΣ

Στίς 27 Ἰουλίου 2016 στό Κίεβο ὁλοκληρώθηκε ἡ ἄνευ προηγουμένου ἀπό πλευρᾶς πνευματικῆς καί πολιτικῆς σημασίας της ἐκδήλωση, δηλαδή ἡ Πανουκρανική θρησκευτική πομπή εἰρήνης, ἀγάπης καί προσευχῆς γιά τήν Οὐκρανία, τήν πρωτοβουλία τῆς ὁποίας ἀνέλαβε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας. Σύμφωνα μέ διάφορες ἐκτιμήσεις, στήν πομπή ἀπό τήν Δύση, καί συγκεκριμένα ἀπό τήν Ἁγία Λαύρα Κοιμήσεως Θεοτόκου Ποτσάγιεφ, καί ἀπό Ἀνατολή, εἰδικότερα δέ ἀπό τήν Ἁγία Λαύρα Κοιμήσεως Θεοτόκου Σβιατογκόρσκαγια, συμμετεῖχαν ἀπό 40 ἕως 80 χιλιάδες Ὀρθόδοξοι πιστοί, προκειμένου νά ἑνωθοῦν μέ πλῆθος κατοίκων Κιέβου κατά τήν Θεία Λειτουργία στήν Ἁγία Λαύρα Κοιμήσεως Θεοτόκου τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου τήν ἡμέρα ἑορτασμοῦ τῆς Βαπτίσεως τῶν Ρώς καί τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἰσαποστόλου Πρίγκιπος Βλαδιμήρου.

Διασχίζοντας ἑκατοντάδες καί χιλιάδες χιλιόμετρα καί ἀντιμετωπίζοντας καθ΄ὁδόν δυσκολίες λόγῳ συνεχιζομένης συγκρούσεως, οἱ πιστοί προσευχόμενοι πορεύονταν ὁ ἕνας πρός συνάντηση τοῦ ἄλλου, προκειμένου νά ἱκετεύσουν ἀπό κοινοῦ τόν Κύριο καί τήν Παναγία μας νά σταματήσει ὁ ἐμφύλιος πόλεμος, νά πρυτανεύσει ἡ ἀγάπη, ἡ εἰρήνη καί ἡ διομολογιακή συμφωνία στήν πολύπαθη Οὐκρανική γῆ.

Ἐν τούτοις, ἀκόμη καί ἕνα τέτοιο καλό ἐγχείρημα γιά νά θεραπευθεῖ ὁ διχασμός ἐντός τῆς Οὐκρανικῆς κοινωνίας συνάντησε κυνικές ἐπιθέσεις καί ἄδικες κατηγορίες ἐκ μέρους τῆς ἡγεσίας τῆς Ἑλληνοκαθολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας (ΕΚΕΟ), ἡ ὁποία ἐπωφελήθηκε τοῦ γεγονότος αὐτοῦ, βλέποντάς το ὡς ἀφορμή γιά νέες φαῦλες καί κυνικές κατηγορίες σέ βάρος τῆς κανονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας. Ὁ ὕπατος ἀρχιεπίσκοπος τῆς ΕΚΕΟ Σβιατοσλάβ Σεβτσιούκ στίς 24 Ἰουλίου παραχώρησε συνέντευξη στό Τμῆμα Πληροφοριῶν τῆς ΕΚΕΟ, ὅπου δήλωσε ὅτι ἡ Πανουκρανική θρησκευτική πομπή εἶναι μιά πολιτικοῦ περιεχομένου φιλορωσική ἐνέργεια. Σύμφωνα μέ τόν ἀρχιεπίσκοπο, «τό Πατριαρχεῖο Μόσχας συχνά χρησίμευε ὡς ἐργαλεῖο στά χέρια τοῦ ἐχθροῦ». Ὁ Ἀρχηγός τῆς ΕΚΕΟ παρομοίωσε τήν θρησκευτική πομπή μέ «ζωντανή ἀσπίδα ἀπό ἀμάχους πολίτες» καί προειδοποίησε ὅτι «ἡ ἐνδεχόμενη ἐξαπόλυση ἀντιουκρανικῶν συνθημάτων καί ἡ διενέργεια ἀντιουκρανικῶν προβοκατσιῶν ἀπό τούς μετέχοντες τῆς θρησκευτικῆς πομπῆς αὐτῆς θά ὑποδηλώνει τό τέλος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας στήν Οὐκρανία». Ὁ ἀρχιεπίσκοπος ἐπίσης ἰσχυρίσθηκε ὅτι σέ σχέση μέ τούς κληρικούς τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας «καταγράφηκαν πάμπολλα παραδείγματα συμπεριφορᾶς ἀσυμβίβαστης πρός τόν τίτλο τοῦ Οὐκρανοῦ πολίτη καί αὐτά πρέπει νά τά ἀναλάβει ἡ Ὑπηρεσία Ἀσφάλειας τῆς Οὐκρανίας».

Αὐτές οἱ δηλώσεις τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ΕΚΕΟ, οἱ ὁποῖες εἶναι ἀνάξιες, ὄχι μόνο ἀρχιεπισκόπου, ἀλλά καί χριστιανοῦ ἐν γένει, καί ἀποβλέπουν στήν ὑποδαύλιση τοῦ διομολογιακοῦ διχασμοῦ, πολιτικές καταγγελίες οὖσες, δέν μποροῦν παρά νά προκαλέσουν ἀγανάκτηση καί ἀπέχθεια στίς καρδιές τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν. Ἡ οὐνία, ἡ ὁποία εἰσήχθη διά πυρός καί σιδήρου ἐπί πολλῶν αἰώνων, καί σήμερα ἐμφανίζεται ἐχθρική ἔναντι τῆς Ὀρθοδοξίας. Παρά τίς, μέ πολλές θυσίες, ὅποιες συνεννοήσεις στό ἀνώτερο ἐπίπεδο μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, ἡ οὐνία καί πάλι ἐμφανίζεται ὡς δύναμη, ἡ ὁποία σπέρνει ἔχθρα καί μίσος καί μέ τρόπο συστηματικό καί συνεπή παρακωλύει τήν συμφιλίωση μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσεως.

Στίς 19 Ἰουλίου στήν ἐπίσημη ἱστοσελίδα τῆς ΕΚΕΟ ἀναρτήθηκε συνέντευξη τοῦ πρώην ἀρχηγοῦ τῆς ἐκκλησίας αὐτῆς καρδιναλίου Λιουμπομίρ Γκούζαρ, ὁ ὁποῖος ἐκτόξευσε κατηγορίες ἔναντι τῶν ἀρχῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἡ ὁποία δῆθεν κινεῖται ἀνιδιοτελῶς καί πολιτικά : «Αὐτές τίς θρησκευτικές πομπές τίς κηρύσσει καί ὀργανώνει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας…Ὅλα αὐτά φαίνονται ὡς πονηρό κόλπο. Εἶναι κυνισμός καί δυσκολεύεται  κανείς νά φαντασθεῖ κάτι χειρότερο ἀπό αὐτό».

Ἀπό αὐτές τίς δηλώσεις, μέσα στίς ὁποῖες ὁ ἐν λόγῳ πνίγεται ἀπό τήν ὀργή καί τό μίσος, συμπεραίνεται ὁλοφάνερα πώς ἡ κανονική Ὀρθοδοξία ἐξακολουθεῖ νά παραμένει στό στόχαστρο τῶν λυσσωδῶν ἐπιθέσεων τῶν Οὐνιτῶν ἡγετῶν. Στό διάβα τῶν αἰώνων οἱ οὐνῖτες, εἴτε, ὅταν ἦταν δυνατόν  μέ ὑποστήριξη τῶν κοσμικῶν ἀρχῶν, εἴτε μέσα ἀπό ραδιουργίες, παραποιήσεις καί ψέμματα, ἀποπειράθηκαν νά ἐξαφανίσουν τήν Ὀρθοδοξία. Καί σήμερα μέ πολιτικοποιημένες δηλώσεις της ἡ ἡγεσία τῶν Ἑλληνοκαθολικῶν καί πάλι προσπαθεῖ νά δημιουργήσει ρῆγμα μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν, νά παρεμποδίσει τήν ἐξομάλυνση τῶν διεκκλησιαστικῶν σχέσεων καί τόν διάλογο στήν Οὐκρανία. Οἱ ἀρχηγοί τῆς ΕΚΕΟ εἶναι προφανές ὅτι δέν διατίθενται νά διενεργήσουν κάποιον ἐποικοδομητικό διάλογο μέ τήν κανονική Ὀρθοδοξία πρός ἐπίτευξη τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀμοιβαίας κατανοήσεως. Ὅποιες πρωτοβουλίες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἀκόμη καί τόσο εὐγενεῖς, ὅπως ἡ Πανουκρανική θρησκευτική πορεία, μόνο μέ λυσσώδεις ἐπιθέσεις ἀντιμετωπίζονται ἀπό πλευρᾶς Ἑλληνοκαθολικῶν.

Μέσα ἀπό τίς ἐνέργειες τῶν Ἑλληνοκαθολικῶν σαφέστατα ἀναδεικνύεται ἡ οὐσία τῆς οὐνίας, ἡ ὁποία ἀνάγεται στόν ΙΣΤ’ αἰώνα καί ὀφείλεται σέ πολιτικούς λόγους. Ὅπως ἀναφέρει τό κείμενο τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας μέ τίτλο  : «Οὐνιατισμός : Μέθοδος ἑνώσεως τοῦ παρελθόντος καί ἡ σημερινή ἀναζήτηση γιά πλήρη κοινωνία» (Balamand, 1993), οἱ  «ἑνωτικές προσπάθειες ὁδήγησαν στή συνένωση κοινοτήτων τινῶν μέ τόν Θρόνο τῆς Ρώμης καί ὡς ἀποτέλεσμα στήν διακοπή τῆς ἑνότητας αὐτῶν μέ τίς Μητέρες Ἐκκλησίες τῆς Ἀνατολῆς. Τοῦτο δέν γινόταν ἄνευ ἀναμείξεως ἐξωεκκλησιαστικών συμφερόντων… καί οὕτως δημιουργήθηκε ἡ κατάσταση, ἡ ὁποία ἀποτέλεσε ἀφετηρία συγκρούσεων καί ταιλαιπωριῶν, πρῶτα γιά τούς Ὀρθοδόξους, καί μετά, γιά τούς Καθολικούς». Ἡ ἀρχή τοῦ «διαίρει καί σύγκρουε», ἡ ὁποία ἀπό την ἀρχή διέπει τήν οὐνία, ἐξακολουθεῖ καί στίς ἡμέρες μας νά ἀποτελεῖ ἀφορμή ταλαιπωριῶν γιά πολλούς ἀνθρώπους καί εἶναι μεσότοιχο στήν πορεία ἀμοιβαίας κατανοήσεως μεταξύ Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν.

Στή Κοινή Δήλωση τοῦ Ἁγιωτάτου Πατριάρχου Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κυρίλλου καί τοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, τήν ὁποία συνεπέγραψαν στίς 12 Φεβρουαρίου 2016 στήν Ἀβάνα, παράλληλα μέ τήν ἀποδοχή ὅτι «ἡ μέθοδος τοῦ «οὐνιτισμοῦ» τῶν προηγούμενων αἰώνων, ἡ ὁποία προέβλεπε τήν προσαγωγή μιᾶς κοινότητας στήν ἑνότητα μέ τήν ἄλλη διά τῆς ἀποσχίσεως αὐτῆς ἀπό τήν ἰδική της Ἐκκλησία, δέν ἀποτελεῖ πλέον τρόπον ἀποκαταστάσεως τῆς ἑνότητας», ἐπίσης περιλαμβάνει καί τήν ἔκκληση στή συμφιλίωση καί τήν ἀναζήτηση τῶν ἀμοιβαίως ἀποδεκτῶν μορφῶν συνυπάρξεως (παρ. 25). Καί ὅμως αὐτή ἡ ἔκκληση, ὄχι μόνο δέν εἰσακούσθηκε ἀπό τήν ἡγεσία τῆς ΕΚΕΟ, ἀλλά ἡ τελευταία ἐκτόξευσε ἐπιθέσεις σέ βάρος τῆς Κοινῆς Δηλώσεως καί τῶν συντακτῶν της, τοῦ Πάπα Φραγκίσκου καί τοῦ Πατριάρχη Κυρίλλου, καί μέ αὐτόν τόν τρόπο συνέβαλε καί ἐξακολουθεῖ νά συμβάλει στήν ἀντιπαράθεση μέσα στήν Οὐκρανική κοινωνία.

Λόγῳ τῆς ἄνευ προηγουμένου ἐπιθετικῆς ρητορικῆς τοῦ ὕπατου ἀρχιεπισκόπου τῆς ΕΚΕΟ Σβιατοσλάβ Σεβτσιούκ καί τοῦ καρδιναλίου Λιουμπομίρ Γκούζαρ σέ βάρος τῆς κανονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας καί τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ἐν γένει, τό Τμῆμα Ἐξωτερικῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχέσεων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας πιστεύει ὅτι εἶναι ἄμεση ἡ ἀνάγκη ἐπαναφορᾶς στό θέμα κανονικῶν καί ποιμαντικῶν συνεπειῶν τῆς οὐνίας στά πλαίσια τῆς ἑπόμενης συνεδρίας τῆς ὁλομέλειας τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου, ἡ ὁποία προγραμματίσθηκε ἀπό 15 ἕως 22 Σεπτεμβρίου 2016 στήν πόλη Κιέτι Ἰταλίας. Εἶναι δυνατόν νά διεξάγουμε διάλογο μέ τήν Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία ἐπί ἑτέρων θεολογικῶν θεμάτων, τήν στιγμή κατά τήν ὁποία τό θέμα τῆς οὐνίας παραμένει αἱμορραγοῦσα πληγή καί οἱ ἀρχηγοί τοῦ οὐνιατισμοῦ δέν ἀπέχουν ἀπό τήν βλάσφημη καί πολιτικοποιημένη ρητορική σέ βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας; Πρέπει νά ἀποκατασταθεῖ ἄμεσα ὁ διάλογος ἐπί τοῦ θέματος τῶν κανονικῶν καί ποιμαντικῶν συνεπειῶν τῆς οὐνίας, ὁ ὁποῖος διακόπηκε βιαίως μέ εὐθύνη τῶν Ἑλληνοκαθολικῶν.

(ΠΗΓΗ : http://aktines.blogspot.com)

Σύν Θεῷ, θά συνεχίσουμε στό ἑπόμενο ἄρθρο μας.