Πως και η μνημονιακια αναρχιστρια δεν κουβαλησε και τον γκομενο της (συντροφο της) στο Μεσσολογγι;
Δειτε χαμογελα και απο εκεινον που οφειλε να πη το ΕΞΕΣΤΙ ΣΟΙ...
Ο αγιος Προδρομος αποκεφαλιστηκε και αυτος ο σημερινος χαμογελαει και κολακευει την ανομη.
Για να δουμε δηλαδη και να συμπερανουμε οτι οι σημερινοι δεν εχουν καμμια σχεσι με τον Χριστο, τον Προδρομο, τους Αγιους, τους Πατερες και τους ανα τους αιωνες Μαρτυρες.
Και για να μην κοιμομαστε, να ξυπνησουμε και να απομακρυνθουμε απο αυτους, να αφορισθουμε δηλαδη και να αποφευγουμε τους ακαθαρτους.
ΑΙΣΧΟΣ.
Ουαι Υμιν Φαρισαιοι Υποκριται.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Χμ! «άρχοντα του λαού σου ουκ ερείς κακώς» Κατά τον πδ' Αποστολικό κανόνα «Ει τις υβρίσοι βασιλέα, ή άρχοντα, παρά το δίκαιον τιμωρίαν τιννύτω και ει μεν κληρικός, καθαιρείσθω ει δε λαϊκός αφοριζέσθω». Το καιρό των Αποστόλων οι αυτοκράτορες ήταν διώκτες των Χριστιανών
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι ξέρω για τον Αμβρόσιο των Μεδιολάνων τον Θεοδόσιο τον Μέγα και τον Αγ Χρυσόστομο και το αμπέλι της πτωχής και το παλάτι ,και για τις ΑΓΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ που φόνευσαν τον σπαθάριο Ιουβίνο που ήθελε να καταστρέψει την ψηφιδωτή εικόνα του Χριστού στη Χαλκή Πύλη .
Αρα ? «άρχοντα του λαού σου ουκ ερείς κακώς» Η διάκριση είναι στο ΚΑΚΩΣ . Η διάκριση του πότε είναι το " κακώς " και αυτή δεν είναι τόσο απλή υπόθεση . Οταν εγείρουμε λόγο κατά αρχόντων πρέπει να είναι βάση αποδείξεων και τεκμηρίων και νόμων και κανόνων δικαίου .
Βασικά αυτό για όλους και όχι μόνο για τους άρχοντες ισχύει αλλά στην περίπτωση τους η προσβολή δεν είναι μόνο απέναντι στον άρχοντα , ούτε μόνο στον επι γής λόγο που έχει την εξουσία πχ ψήφος του Λαου αλλά και γιατί κατέχει την Θέση επειδή ο Θεός το ήθελε ή το επέτρεψε .
Ρωμ. 13, 1-7,
«Πάσα ψηχή εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω. Ου γαρ έστιν εξουσία ει μη από Θεού· αι δε ουσαι υπό θεού τεταγμέναι εισίν. Ώστε ο αντιτασσόμενος τη εξουσία τη του Θεού διαταγή ανθέστηκεν· οι δέ ανθεστηκότες εαυτοίς κρίμα λήμψονται. Οι γαρ άρχοντες ουκ εισίν φόβος τω αγαθώ έργω αλλά τω κακώ. Θέλεις δε μη φοβείσθαι την εξουσίαν, το αγαθόν ποίει, και έξεις έπαινον εξ αυτής· Θεού γαρ διάκονός εστιν σοι εις το αγαθόν. Εάν δε το κακόν ποιής, φοβού· ου γάρ εική την μάχαιραν φορεί· Θεού γαρ διάκονός εστιν εις οργήν, έκδικος τω το κακόν πράσσοντι. Διό ανάγκη υποτάσσεσθαι, ου μόνον δια την οργήν, αλλά και δια την συνείδησιν.
Ιωάννη Δαμασκηνού, «Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως» Δια τούτο γαρ και φόρους τελείτε· λειτουργοί γαρ Θεού εισίν εις αυτό τούτο προσκαρτερούντες. Απόδοτε πάσι τας οφειλάς, τω τον φόρον τον φόρον, τω το τέλος το τέλος, τω τον φόβον τον φόβον, τω την τιμήν την τιμήν».
Ποία η στάση του Ιησού απέναντί στον Πιλάτο ? Της Εκκλησίας απέναντι στους αντίχριστους αυτοκράτορες τους διώκτες των Χριστιανών ? Τους σουλτάνους επι τουρκοκρατίας ?
Για αυτό θα έλεγα ας βάλουμε λίγο φρένο στο πώς μιλάμε ιδικά για την πρόεδρο της Δημοκρατίας .
Ο κυρ Οδυσσέας και λίγα λέει και ευγενέστατος είναι. Υπάρχουν και λιμανίσιες εκφράσεις που λόγω των ημερών δεν κάνει...
ΑπάντησηΔιαγραφή