Ομολογία

AIΩΝΙΑ ΑΥΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ

 "Τό ἱλαρόν τοῦ σκηνώματος τοῦ μακαριστοῦ Νικολάου Σωτηροπούλου καί τό χαρίεν τοῦ προσώπου του ὡς καί ἡ εὐλογία τῆς μοναχικῆς εὐκαμψίας πού εἶχε καταδεικνύουν καί στόν πλέον δύσπιστο ὅτι ὁ μακάριος δοῦλος τοῦ Θεοῦ ἤδη προγεύεται τῆς αἰωνίου δόξης καί ὅτι τελικός κριτής ὅλων μας εἶναι ὁ «ἐτάζων καρδίας καί νεφρούς Κύριος ".

                         (Μητροπολιτης Πειραιως Σεραφειμ)

-------------------------------------
«H THΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

EΦΑΝΕΡΩΘΗ

  

                                   ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ»

Του Θεολόγου κ. Ν. Ι. Σωτηροπούλου

Την 6^η Ιανουαρίου η Εκκλησία εορτάζει μία των μεγίστων εορτών της, τα άγια Θεοφάνεια. Είνε τόσο μεγάλη αυτή η εορτή, ώστε να τίθεται το ερώτημα: Ποία εορτή είνε μεγαλύτερη, τα Χριστούγεννα ή τα Θεοφάνεια; Εμείς λέγουμε: Kαι οι δύο εορτές είνε μέγιστες και λαμπρότατες. Άλλοτε μάλιστα οι δύο αυτές εορτές εωρτάζονταν την αυτή ημέρα, την 6^η Ιανουαρίου. Και κατόπιν η εορτή των Χριστουγέννων μετετέθη στην 25^η Δεκεμβρίου. Ημερολογιακή μεταβολή, η οποία βεβαίως δεν συνιστά αμαρτία και ασέβεια. Ο ιερός Χρυσόστομος είπε: Δεν έχει σημασία το πότε εορτάζουμε, αλλά το πώς εορτάζουμε.

 Τα Χριστούγεννα εορτάζουμε τη γέννησι του Χριστού στη Βηθλεέμ, τα Θεοφάνεια εορτάζουμε τη βάπτισι του Χριστού στον Ιορδάνη. Τελεί δε η Εκκλησία την ημέρα των Θεοφανείων και τον Μεγάλο Αγιασμό, λαμπροτάτη Ακολουθία, αριστούργημα άφθαστο.

Κατά τη βάπτισι του Χριστού στον Ιορδάνη από τον πρόδρομο και βαπτιστή Ιωάννη συνέβη ύψιστο γεγονός δογματικής σημασίας. Όπως λέγει το Απολυτίκιο της εορτής στην αρχή του, «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις». Αυτός ο λόγος του Απολυτικίου, εάν καλώς προσέξωμε, δημιουργεί απορία. Διότι λέγει, «η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις». Πώς γίνεται λόγος για προσκύνησι, ενώ κατά τη βάπτισι του Χριστού δεν έγινε προσκύνησι της Τριάδος; Εάν το Απολυτίκιο έλεγε, «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε, εφανερώθη η Τριάς», δεν θα δημιουργούσε απορία. Αστόχησε λοιπόν ο ιερός υμνογράφος ομιλώντας για προσκύνησι της Τριάδος κατά τη βάπτισι του Χριστού; Όχι βεβαίως. Oι υμνογράφοι της Εκκλησίας είχαν εξαιρετικό φωτισμό από το Θεό, έγραψαν αριστουργήματα, συγκινούν βαθύτατα τις πιστές και εκλεκτές καρδιές, και απολαύουν μεγάλου θαυμασμού για το χάρισμά τους.

Κατά τη βάπτισι του Ιησού φανερώθηκε το μεγαλύτερο μυστήριο της πίστεως, η παραδοξότερη και ακαταληπτότερη αλήθεια, ότι ο Θεός δεν είνε ένα μόνο πρόσωπο, αλλά τρία πρόσωπα, τρείς ύψιστες προσωπικότητες, ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα. Τέτοια έννοια του Θεού δεν ήταν δυνατό να έλθη στη διάνοια ανθρώπου. Τέτοια έννοια του Θεού ήταν αδιανόητη και ανεπινόητη. Ότι ο Θεός είνε Τριαδικός, τούτο φανέρωσε ο ίδιος ο Θεός. Η Παλαιά Διαθήκη υπεμφαίνει την Τριάδα. Η Καινή Διαθήκη εμφαίνει, σαφώς φανερώνει την Τριάδα. Στην Καινή Διαθήκη η αλήθεια της Τριάδος λάμπει ηλίου φαεινότερον. Μία σαφής φανέρωσι του Τριαδικού Θεού έγινε κατά τη βάπτισι του Ιησού. Και κατά τους τρείς συνοπτικούς Ευαγγελιστές, όταν ο Ιησούς βαπτιζόταν, συνέβη αυτή η Θεοφάνεια: Από τον ουρανό ακούσθηκε η φωνή του Πατρός, ο οποίος, υπενθυμίζοντας μεσσιακό χωρίο της Παλαιάς Διαθήκης, το Ησ. μβ΄1 (βλέπε το χωρίο όπως παρατίθεται στο Ματθ. ιβ΄18), παρουσίαζε και συνιστούσε τον Ιησού ως τον Υιόν του τον αγαπητόν, στον οποίον ευδόκησε, τον οποίο δηλαδή εξέλεξε και κατέστησε Μεσσία. Κατέβη δε στον Ιησού με τη μορφή περιστεράς το Άγιον Πνεύμα, για να βεβαιώση, όπως λέγει το Απολυτίκιο της εορτής, «του λόγου το ασφαλές», την αλήθεια δηλαδή του λόγου, που ακούσθηκε από τον ουρανό.

Επανερχόμεθα στην απορία, την οποία δημιουργεί η φράσι, «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε , η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις». Με τη φράσι αυτή ο ιερός υμνογράφος θέλει να ειπή: Αφού κατά τη βάπτισι του Κυρίου φανερώθηκε η Τριάς, φανερώθηκε και τούτο, ότι πρέπει να προσκυνούμε, να λατρεύωμε δηλαδή, Τριάδα.

Και όντως η Εκκλησία προσκυνεί, λατρεύει, Τριάδα. Κατά την εντολή του Χριστού (Ματθ.κη΄ 19) η Εκκλησία μας βαπτίζει «εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». 

Τρία πρόσωπα, αλλ’ ένα «όνομα», τουτέστι μία φύσι, μία ουσία, μία θεότης, ένας Θεός, το μυστήριο των μυστηρίων, το αδιανόητο και ανεπινόητο και φανερωμένο από τον ίδιο το Θεό.

«Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». «Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι». «Προσκυνούμεν Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα». «Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον, Τριάς Αγία, δόξα σοι». Αυτές είνε μερικές από τις εκκλησιαστικές εκφράσεις, που δείχνουν τον τριαδικό χαρακτήρα της εκκλησιαστικής λατρείας. Αναρίθμητοι οι τριαδικοί λόγοι και ύμνοι της Εκκλησίας.

Η Χριστιανική Θρησκεία διαφέρει σε πολλά από τις άλλες Θρησκείες. Διότι οι άλλες Θρησκείες είνε ανθρώπινα κατασκευάσματα, ενώ η Χριστιανική Θρησκεία είνε εξ αποκαλύψεως. Η πρώτη δε και σπουδαιότερη διαφορά του Χριστιανισμού από τις άλλες Θρησκείες είνε ως προς το Θεό. Εκτός του Χριστιανισμού καμμία άλλη Θρησκεία δεν έχει Τριαδικό Θεό. Θα ερωτήση κανείς: Ούτε ο Ιουδαϊσμός έχει τον Τριαδικό Θεό; Ναι, ούτε ο Ιουδαϊσμός. Διότι οι Ιουδαίοι δεν πίστευσαν στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα ως πρόσωπα της Θεότητος. Τον Υιό μάλιστα καταδίκασαν και σταύρωσαν.

Εν τούτοις ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας, η Κορυφή της Ορθοδοξίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος ομιλεί για τις ψεύτικες Θρησκείες ευφήμως. Ομιλεί για «σεβαστές» και «σεβάσμιες» Θρησκείες. Δηλώνει, ότι όλες οι Θρησκείες τον ίδιο Θεό έχουν, όλοι οι λαοί τον ίδιο Θεό λατρεύουν με διαφορετικό τρόπο. 

Προσφάτως, την 28^η Οκτωβρίου 2009, εισήλθε στη Συναγωγή των Εβραίων στη Νέα Υόρκη και δήλωσε στους σταυρωτές του Υιού του Θεού, ότι εμείς οι χριστιανοί έχουμε τον ίδιο Θεό με αυτούς…

Παναγιώτατε!

Ο εν τριάδι προσώπων και εν μονάδι ουσίας Θεός είνε ο μόνος αληθινός Θεός. Και η Χριστιανική Θρησκεία είνε η μόνη, η οποία έχει τον αληθινό Θεό. Και η αλήθεια της Χριστιανικής Θρησκείας αποδεικνύεται με υπερβάσεις των φυσικών νόμων, με σημεία, θαύματα, τα οποία γίνονται εν ονόματι του Τριαδικού Θεού. Οι άλλες Θρησκείες είνε μυθικές, ψεύτικες. Και οι Θεοί των άλλων Θρησκειών είνε δαιμόνια κατά το θεόπνευστο κείμενο της Θρησκείας μας, την Αγία Γραφή. 

Εν τούτοις σεις, Παναγιώτατε, δεν εκφράζεσθε όπως η Αγία Γραφή. Σεις θεωρείτε και τις άλλες Θρησκείες καλές. Και Οικουμενιστές, όπως σεις, ισχυρίζονται, ότι όλες οι Θρησκείες είνε δρόμοι προς τη σωτηρία. 

Παναγιώτατε! Έχετε κάνει πλήθος δηλώσεις και ενέργειες υπέρ των αιρέσεων και των άλλων Θρησκειών, και εις βάρος της Χριστιανικής Πίστεως. Και έχετε πικράνει και σκανδαλίσει τους συνειδητούς χριστιανούς, το μικρό και εκλεκτό ποίμνιο, λησμονώντας τον προορισμό σας, ότι προπάντων υπάρχετε γι’ αυτό το ποίμνιο, και προπάντων πρέπει να προσέχετε αυτό το ποίμνιο, και να μη κολακεύεσθε και ενθουσιάζεσθε από εκδηλώσεις κοσμικών ανθρώπων, που σας ραίνουν με ροδοπέταλα.

Παναγιώτατε!

Πιστοί άνθρωποι σας επικρίνουν, αλλά δεν σας κατακρίνουν, δεν σας καταδικάζουν, δεν σας αποστέλλουν στην κόλασι. Ο Θεός «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ Τιμ. β΄ 4). Όπως δε ο Θεός, έτσι και οι άνθρωποι του Θεού θέλουν τη σωτηρία όλων. Αλλά προϋπόθεσι για τη σωτηρία είνε να έλθη ο άνθρωπος «εις επίγνωσιν αληθείας». Προϋπόθεσι σωτηρίας είνε επίσης η μετάνοια. 

Με την προτροπή «Μετανοείτε» άρχισε το κήρυγμά του ο πρόδρομος Ιωάννης. Με την προτροπή «Μετανοείτε» άρχισε το κήρυγμά του και ο Χριστός. Η μετάνοια είνε εκ των ων ουκ άνευ για τη σωτηρία μας. Και δεν είνε η μετάνοια ευτελισμός της ανθρωπίνης προσωπικότητος, αλλά ψυχικός ηρωισμός. 

Έλθετε λοιπόν, Παναγιώτατε, «εις επίγνωσιν αληθείας». Αλήθεια είνε η Χριστιανική Πίστι και ο Χριστός, όχι οι Αιρέσεις, όχι οι άλλες Θρησκείες και οι Θεοί τους. Μετανοήσετε, Παναγιώτατε. Όλοι έχουμε ανάγκη μετανοίας, αλλά σεις έχετε περισσότερο, διότι σεις ως Πατριάρχης, και μάλιστα Οικουμενικός, έχετε τις μεγαλύτερες ευθύνες. 

Μετανοήσετε, διότι δεν ωρθοποδήσατε προς την αλήθεια και δεν ωρθοτομήσατε τον λόγον της αληθείας. Μετανοήσετε, διότι δεχθήκατε τιμές από ανθρώπους ασχέτους προς την Εκκλησία, απίστους και αθέους, και διότι και σεις τιμήσατε τέτοιους ανθρώπους. Μετανοήσετε, διότι δικαιώσατε άπιστα και ασεβή πρόσωπα, και διαπράξατε άδικίες σε πιστούς και ευσεβείς ανθρώπους. Μετανοήσετε για όλα τα σφάλματα και τ’ αμαρτήματα, τα οποία έχετε ως άνθρωπος «σάρκα φορών και τον κόσμον οικών». Εάν μετανοήσετε, οι επικριτές σας θα γίνουν επαινέτες σας, ο πιστός λαός θα σας βάλη στην καρδιά του, και ο Θεός θα σας βάλη στον παράδεισο, στην ασάλευτη και απερίγραπτη βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ της 1ης Ιανουαρίου 2010