Η Ομογένεια απορρίπτει

Η Ομογένεια απορρίπτει 

τον δοτόν Αρχιεπίσκοπον.

Στιγμιότυπον ἀπό τήν θερμήν συνάντησιν τοῦ Σεβ. Προύσης μετά τοῦ κ. Τσίπρα εἰς Χάλκην (Φεβρουάριος 2019). Ἡ ἐκλογή του ὡς Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς φέρεται νά εἶναι πολιτική ἐπιλογή τοῦ Πρωθυπουργοῦ.

Η ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΤΟΝ ΔΟΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ

Τοῦ κ. Παναγιώτου Κατραμάδου

Ἡ ἀνάδειξις τοῦ Σεβ. Πρού­σης κ. Ἐλπιδοφόρου Λαμπρινιάδη εἰς Ἀρχιεπίσκοπον Ἀμερικῆς δὲν εἶναι καθόλου τυχαία, οὔτε ἔχει προέλθει ἁπλῶς ἀπὸ τὴν ἀπόλυτον ἐμπιστοσύνην ποὺ χαίρει τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπὸ τὸν Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως. Διακυβεύονται πολὺ μεγαλύτερα συμφέροντα.

Ἤδη πάντως εἰς τὴν ὁμογένειαν ὑπάρχουν ἀντιδράσεις καὶ δημοσιεύματα ποὺ κυκλοφοροῦν ὁμιλοῦν διὰ «πραξικόπημα» καὶ ζητοῦν ἄμεσον προσ­φυγὴν εἰς τὰ δικαστήρια τῶν ΗΠΑ, ὡς ἁρμόδια διὰ νὰ ἐλέγξουν ἂν εἶναι σύννομος μία ἐκλογὴ ποὺ δὲν γίνεται ὑπὸ τὰς προϋποθέσεις τοῦ καταστατικοῦ.

Ἡ ἐκλογὴ εἶναι ἄκυρος

Ἡ «ὁλοκληρωτικῆς» ἐμπνεύσεως παμψηφεὶ ἐκλογὴ τοῦ νέου Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς ἀπὸ τὴν μικρὰν «σύνοδον» τοῦ Φαναρίου δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ εἶναι ἄκυρος. Ἡ διαδικασία τῶν ἐκλογῶν δὲν εἶναι κάτι ποὺ ὁρίζει τὸ Φανάρι αὐθαιρέτως, ἀλλὰ ὁρίζεται σαφῶς ἀπὸ τοὺς Ἱ. Κανόνας. Εἰς τὴν προκειμένην περίπτωσιν δὲν ὑπάρχει σύγκλησις τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Πατριαρχείου, δηλαδὴ ὅλων τῶν Ἐπισκόπων, ἀλλὰ ὀλιγομελοῦς ὁμάδος, εἰς τὴν ὁποίαν εὐκόλως ἐπιβάλλεται ὁ Προκαθήμενος. Ὁ μικρὸς χῶρος καὶ τὰ ὀλίγα πρόσωπα καθιστοῦν εὔκολον καὶ τὴν πιθανὴν στοχοποίησιν, ἂν κάποιος θελήση νὰ διαφοροποιηθῆ. Αὐτὸ ἔχει τὴν ἐπιπρόσθετον ἐπίπτωσιν νὰ σχηματίζεται «ἀπόλυτη ὁμοφωνία», τὴν ὁποίαν μόνον εἰς ὁλοκληρωτικὰ καθεστῶτα τοῦ παρελθόντος ἀπαντᾶ κανείς.

Πλέον σημαντικὸν ὅμως εἶναι ὅτι ἀπερρίφθη ἀσυζητητὶ ἡ βούλησις τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας. Πέραν τοῦ γεγονότος ἂν αὐτὸ παραβιάζει κατάφορα τὰ ὅσα προβλέπει τὸ Καταστατικόν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς πρόκειται κατὰ βάσιν διὰ ἐκκλησιολογικὸν ζήτημα. Συμφώνως πρὸς τὴν ἐκκλησιαστικὴν ἱστορίαν καὶ παράδοσιν ἀλλὰ καὶ τοὺς Ἱ. Κανόνας τὸ τριπρόσωπον καταρτίζεται ἀπὸ τὴν Τοπικὴν Ἐκκλησίαν. Οὐδεὶς ὅμως ἐρώτησε τὸ ποίμνιον, ἀλλὰ ἀποστέλλεται ὡς «ἀλεξιπτωτιστὴς» ἄνθρωπος τοῦ Πατριάρχου. Εἶναι ἡ τρίτη φορὰ ποὺ αὐτὸ συμβαίνει ὅπως καὶ ὅποτε τὸ ἐπιθυμήση ὁ Πατριάρχης.

Εἰς τὴν παροῦσαν ὅμως περίπτωσιν συμβαίνει καὶ τὸ ἑξῆς: ὄχι μόνον ἐπιδεικνύεται ἀπόλυτος ἀδιαφορία διὰ τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ, ὡς ὁ Ἐπίσκοπος νὰ μὴ εἶναι μέλος τοῦ σώματος τῆς κοινότητος, ἀλλὰ ὑπάλληλος ἑταιρείας ποὺ ἀποστέλλεται ὡς ἀντιπρόσωπος τοῦ μονάρχου, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀπόφασις τῆς Ἱ. Συνόδου τῶν ἐν ΗΠΑ Ἱεραρχῶν ἀντιμετωπίζεται ὡς κατωτέρα Σύνοδος! Ὑπάρχει δηλαδὴ ἕνας Πάπας ποὺ μὲ τὸ Κονκλάβιον ἀποφασίζει εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἡ περὶ αὐτὸν Σύνοδος ἔχει τὴν ἀποκλειστικότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Ἔχουν καταστρέψει κάθε ἔννοιαν συνοδικότητος, δηλ. τὴν σπονδυλικὴν στήλην τῆς Ἐκκλησίας!

Προσβολὴ εἰς τὸν Ἀρχιεπισκοπικὸν θεσμὸν

Εἰς ὅσα ἀνεφέρθησαν ὀφείλει κανεὶς νὰ συνυπολογίση τὴν βάναυσον συμπεριφορὰν ἔναντι τοῦ Σεβ. Ἀμερικῆς Δημητρίου. Ὄχι μόνον μετὰ ἀπὸ πλείστας «ὀχλήσεις» τοῦ Πατριάρχου ἐξωθήθη κατ’ οὐσίαν εἰς παραίτησιν, ἀλλὰ φαίνεται πὼς ἡ μεταξύ των ἄτυπος συμφωνία νὰ καθυστερήση ἡ ἐκλογή, ἕως ὅτου διεκπαιρεώση κάποια ζητήματα ὁ κ. Δημήτριος, δὲν ἐτηρήθη. Ὁ Πατριάρχης δὲν ἐπέδειξε σεβασμὸν εἰς τὸν μεγαλύτερον αὐτοῦ καὶ ἀξιώτερον, ἀλλὰ μόλις ἔλαβε τὴν γραπτὴν παραίτησιν, ἔσπευσε «πωλῆσαι τὸν ἀτίμητον».

Τὸν ὅμοιον «σεβασμὸν» ἐπέδειξε καὶ ὁ Σεβ. Πρού­σης. Δὲν εἶχε προλάβει νὰ ἀνακοινωθῆ καλὰ καλὰ ἡ ἐκλογή του καὶ ἄφησε βολὰς διὰ τὸν «προκάτοχόν» του, λέγων εἰς τὸ κρατικὸν δίαυλον «μποροῦμε νὰ κάνουμε πολλά, νὰ ἀνεβάσουμε τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ στὴν περιοπὴ ποὺ τῆς ἀξίζει καὶ ποὺ ἦταν κάποτε»! Ὁποία ἀπαξίωσις τοῦ Δημητρίου!

Καὶ ἂς μὴ ἔφθανε αὐτὸ ἀμέσως τὸν ἀπεκάλεσε «προκάτοχόν του» καὶ ὅτι σκοπός του εἶναι ἡ ὑπηρεσία τοῦ Πατριάρχου, ὅπωςἐδήλωσεν εἰς γνωστὸν τηλεοπτικὸν δίαυλον: «ἡ μητέρα Ἐκκλησία ἀποφάσισε νὰ πληρώση τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικῆς, ἡ ὁποίαχηρεύει λόγω τῆς οἰκειοθελοῦς παραιτήσεως τοῦ προκατόχου μου… θυμᾶμαι τὴν ἡμέρα ποὺ ἐπέστρεψα στὴνΚωνσταντινούπολη, μετὰ ποὺ εἶχα φύγει ἀπὸ παιδί, καὶ ἦρθα νὰ ὑπηρετήσω τὸν Πατριάρχη μας…».

Ὅτι ἡ παραίτησις δὲν ἦτο οἰκειοθελὴς δύναται νὰ συμπεράνη οἱοσδήποτε ἀπὸ τὴν ἐπιθυμίαν τοῦ Σεβ. Δημητρίου νὰ παραμείνη εἰς τὴν θέσιν του, ἕως ὅτου τουλάχιστον τελειώση ὁ ναὸς εἰς τὸ «σημεῖον μηδὲν» καὶ διὰ τοῦτο ἐξετέλει κανονικῶς τὰ καθήκοντά του μὲ πλέον πρόσφατον τὴν παρουσίαν του τὴν περασμένην ἑβδομάδα εἰς δεῖπνον προσκεκλημένος τοῦ κ. Τράμπ. Ἀντ’ αὐτοῦ ἐφόρτωσαν εἰς αὐτὸν ὅλο τὸ βάρος τῆς ἀποτυχίας τοῦ οἰκονομικοῦ σχεδιασμοῦ! Ἐνῶ ἦτο γνωστὸν ἀπὸ τοὺς δημοσιευμένους προϋπολογισμοὺς ὅτι ἐπισήμως 1.000.000 δολλάρια ἐδίδοντο εἰς τὸ Φανάρι ἐτησίως. Ἐπιπροσθέτως δὲν ἔχει δοθῆ ἀπολογισμὸς διὰ τὸ Κολυμβάριον. Δι’ αὐτὸ ἴσως ἡ ἱστοσελὶς kalami.us ἔγραψεν ὅτι «Μόνο τὰ τελευταῖα 23 χρόνια (ἀπὸ 1996), ὑπολογίζεται ὅτι περίπου 150 ἑκατ. δολ. ἀπὸ ΗΠΑ, πῆγαν στὸ Φανάρι»!

Ὁ νέος εἶναι κατὰ τῆς Αὐτοκεφαλίας

Ὅλα αὐτὰ ὅμως δὲν ἀφήνουν ἁπλῶς σπίλους διὰ τὸν γέροντα Ἀμερικῆς, ἀλλὰ πλήττουν τὴν ἰδίαν τὴν θέσιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Ἴσως ὁ Δημήτριος εὐθύνεται διὰ τὸ γεγονὸς ὅτι συνεβιβάσθη μὲ τὴν «πολιτικὴν» τοῦ Φαναρίου εἰς σημεῖον νὰ μεταβαίνη καὶ εἰς τοὺς Ρόταρυ. Τὸ μεγαλύτερον ὅμως σφάλμα του ἦτο ὅτι δὲν προεχώρησεν εἰς τὴν ὑλοποίησιν τοῦ αἰτήματος τῆς αὐτοκεφαλίας, διὰ τὴν ὁποίαν ὁ Σεβ. Προύσης εἶναι πλήρως ἀντίθετος. Διατί νὰ εἶναι ἄλλωστε ὅταν πιθανὸν μὲ προοπτικὴν ὅτι σύντομα θὰ κενωθῆ ὁ θρόνος τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἡ Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικῆς θὰ ἔχη προσφέρη εἰς αὐτὸν τὸ καλύτερον ἐφαλτήριον διασυνδέσεων, διὰ νὰ ἐπιστρέψη εἰς τὸ Φανάρι ὡς Πατριάρχης. Διὰ τοῦτο θὰ πράξη ὅ,τι τοῦ ζητηθῆ. Καὶ ἂν κάποτε τὸ Φανάρι διέσπασε τὴν Ἀρχιεπισκοπὴν Ἀμερικῆς, διὰ νὰ λογοδοτοῦν ὅλοι εἰς αὐτό, ποῖ­ος γνωρίζει ποῖον θὰ εἶναι τὸ ἑπόμενον βῆμα; Ἡ ἀλλαγὴ καταστατικοῦ;

Αὐτὰ εἶναι τὰ πραγματικὰ προσόντα καὶ ὄχι ὅσα γράφουν οἱ διθύραμβοι τῶν ἐφημερίδων. Ἂν ἐξετάση κανεὶς τὸ βιογραφικόν του θὰ ἀντιληφθῆ ὅτι τὴν πνευματικότητα καὶ τὴν κατάρτησιν τοῦ Σεβ. Δημητρίου δὲν τὴν πλησιάζει οὔτε ἔτη φωτός.

Ὁ Ἀρχ. Ἐλπιδοφόρος Λαμπρινιάδης ἔλαβε τὸν τίτλον τοῦ Διδάκτορος τὸ 2001 ἀπὸ τὸ Τμ. Ποιμαντικῆς, ἔχων ὡς συμβουλευτικὴν ἐπιτροπὴν τὴν κ. Δέσπω Λιάλιου, τὸν κ. Ἀντώνιον Παπαδόπουλον καὶ τὸν π. Θεόδωρον Ζήσην. Ἡ διατριβή του, γεμάτη παραθέματα, διὰ νὰ πολλαπλασιάζωνται μαγικῶς αἱ σελίδες, εἶχεν ὡς θέμα τὸν αἱρετικὸν Σεβῆρον καὶ ἦτο ἀφιερωμένη «τῷ Πνευματικῷ μου Πατρί, τῷ Αὐθέντῃ καὶ Δεσπότῃ μου, τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ κ. κ. Βαρθολομαίῳ, εἰς τὸν ὁποῖον ὀφείλω τὰ πάντα… Εὐγνωμόνως». Διὰ μίαν ὑπακοὴν ἄλλωστε ζῶμεν…

Ἤδη εἰς τὸν πρόλογον δὲν κρύπτει τὸν θαυμασμόν του διὰ τὸν Σεβ. Περγάμου, – ἀντιλαμβάνεται ἑπομένως κανεὶς τί δογματικὴ κατέχει-, γράφων «ἡ γνωριμία μου μὲ τὴ Δογματικὴ Θεολογία ἔγινε κατὰ τὶς ἀνεπανάληπτες ἐκεῖνες πανεπιστημιακὲς παραδόσεις τοῦ Σεβ. Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ἰωάννη Ζηζιούλα, οἱ ὁποῖες συνήρπασαν τὸ νοῦ μου καὶ ἔστρεψαν ἀνεπιστρεπτὶ τὰ θεολογικά μου ἐνδιαφέροντα…».

Εἶναι ἐνδεικτικὸν τῆς διατριβῆς ὅτι γίνεται λόγος περὶ «σχισματικῆς δράσης» τοῦ Σεβήρου καθὼς καὶ ὅτι ἦταν «δραστήριος μονοφυσίτης», πουθενὰ ὅμως ρητῶς δὲν καταγγέλλεται ὡς αἱρετικός.
Αἴφνης τὸ 2009 ὁ ἐκλεκτὸς τῆς κ. Λάλιου γίνεται καὶ ἐκλεκτὸς τοῦ Τμ. Ποιμαντικῆς εἰς τὴν βαθμίδα τοῦ Ἀναπληρωτῆ Καθηγητῆ, καίτοι τὸ ἔργον του εἶναι πενιχρὸν περιλαμβάνον κατὰ κύριον λόγον ἔκδοσιν Πρακτικῶν(!) τῆς «Συνάξεως»(!) τῆς «Ἱεραρχίας»(!) τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Τὰ μαθήματα ποὺ ἀναλαμβάνει εἶναι ὅλα περὶ τῶν «Διαλόγων» καὶ τῆς «Οἰκουμενικῆς Κινήσεως», μεταξὺ ὅμως αὐτῶν διακρίνονται τὸ μάθημα «Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος, Κρήτη 2016» καὶ «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ διδασκαλία καὶ ἡ μαρτυρία κατὰ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο». Ποῖος ἱ. Χρυσόστομος; Ποῖος Μ. Φώτιος; Προφανῶς αὐτοὶ ἀνήκουν εἰς τὸ μακρινὸν παρελθόν… Ὡστόσο, μᾶλλον δὲν ἐπηρέασεν ἰδιαιτέρως τοὺς νέους φοιτητὰς καθὼς ἡ παρουσία του ἠκολούθη τὸ παράδειγμα τῆς ἐργογραφίας του: ἦτο σπανία…

Ἴσως πάντως διὰ τοῦτο δὲν ἔχει καὶ κανένα ἐνδοιασμὸν διὰ τοὺς αὐτοχειροτονήτους εἰς Οὐκρανίαν, καθὼς ἔχει ἐμπνευσθῆ ἀπὸ τὸν Σεβῆρον, ὁ ὁποῖος «διαφωνοῦσε μὲ τὴν ἀναχειροτονία καὶ τὸν ἀναβαπτισμὸ τῶν τέως Χαλκηδονίων» (σελ. 140).

Ποῖα συμφέροντα διακυβεύονται;

Τὸ γεγονὸς ὅτι εὑρίσκετο εἰς τὸ πλευρὸν τοῦ Πατριάρχου διὰ τὸ Οὐκρανικὸν ἀποδεικνύει ὅτι εἶναι κατάλληλος, διὰ νὰ ὑπηρετήση τὰ συμφέροντα τοῦ ἀμερικανικοῦ λαοῦ. Δὲν εἶναι τυχαῖον ὅτι ὁ πρέσβυς εἰς Ἀθήνας κ. Πάιατ ἀνήρτησε τὰς εὐλογίας του εἰς προσωπικὸν τόνον χρησιμοποιῶν τὸν ἑνικόν(!) εἰς μέσον κοινωνικῆς δικτυώσεως, ποὺ τὸ πρακτορεῖον εἰδήσεων τῆς Ἱ. Μ. Βατοπαιδίου ἔσπευσεν ἀμέσως νὰ μεταφράση:

«Θερμὰ συγχαρητήρια καὶ τὶς καλύτερες εὐχὲς στὸν Ἐλπιδοφόρο γιὰ τὴν ἐκλογή του ὡς Ἀρχιεπισκόπου τῆς ἑλληνικῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησίας στὴ Βόρεια Ἀμερικὴ – ἕνα οὐσιαστικὸ θεσμὸ γιὰ τοὺς δεσμοὺς μεταξὺ τῶν λαῶν μας καὶ γιὰ τὴν ὑποστήριξη τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ κατὰ τὴν περίοδο τῆς οἰκονομικῆς δυσκολίας».

Τὴν ἡμέραν ἄλλωστε ποὺ ἤρχισε τὰς συνεδριάσεις της ἡ περὶ τὸν Πατριάρχην Σύνοδος, τὴν 9ην Μαΐου, ὁ Ἀμερικανὸς ὑπεύθυνος ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων τῶν ΗΠΑ εἰς Ἄγκυραν κ. Jeffery Hovenier καὶ ἡ γενικὴ πρόξενος τῶν ΗΠΑ ἐπίσης εἰς Ἄγκυραν Jennifer Davis, ἐπεσκέφθησαν τὴν Ἱ. Μ. Ἁγίας Τριάδος Χάλκης. Ἡ συμβολικὴ αὐτὴ κίνησις μᾶλλον ὡς ἐπιδοκιμασία πρέπει νὰ ἐκληφθῆ διὰ τὴν εὐδόκιμον ἐκεῖ θητείαν τοῦ Σεβ. Προύσης, ἡ ὁποία μόλις πρὸ ὀλίγου διαστήματος εἶχε φθάσει εἰς τὴν κορύφωσίν της. Ἡ προλόγησις βιβλίου μασόνου ἐξ Ἀμερικῆς ἀλλὰ καὶ ἡ ἐπίσκεψις διὰ πρώτην φορὰν Ἕλληνος Πρωθυπουργοῦ εἰς τὴν Χάλκην τὸν παρελθόντα Φεβρουάριον «ἐκλείδωσαν» τὴν ὑποψηφιότητα.

Ὁ κ. Τσίπρας εἰς τὴν ὁμιλίαν του εἰς τὴν Ξάνθην, τὴν 6ην Μαΐου, ἐδήλωσε:
«Ἐπανεξετάζουμε γιὰ πρώτη φορὰ τὸ νομοθετικὸ πλαίσιο τοῦ νόμου 1920/1991, ποὺ ἀναγνωρίζουμε ὅλοι ὅτι εἶναι ξεπερασμένο καὶ πρέπει νὰ ἀλλάξει, πρέπει νὰ ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ μία διαδικασία γιὰ τὴν ἀνάδειξη Μουφτήδων ἀπὸ σῶμα θρησκευτικῶν λειτουργῶν τῆς μειονότητας καὶ ποὺ θὰ ἐξασφαλίζει τὴ μεγαλύτερη δυνατὴ ἀποδοχή τους ἀπὸ τὴ μειονότητα».

Ὑπενθυμίζομεν ὅτι εἰς τὰ WikiLeaks εἶχαν διαρρεύσει πρὸ ὀκταμήνου, τὸν Σεπτέμβριον τοῦ 2018, ἔγγραφα συνομιλιῶν. Τὸ Στέιτ Ντιπάρτμεντ καὶ ἡ Τουρκικὴ Κυβέρνησις εἶχαν ἔλθει εἰς συνεννόησιν διὰ τὸ ἄνοιγμα τῆς Χάλκης (ποὺ εἶχε προαναγγείλει καὶ ὁ Πατριάχης εἰς τὰς ἀρχὰς τοῦ θέρους τοῦ 2018) ἤδη ἀπὸ τὸ 2004 μὲ προϋπόθεσιν ἀλλαγὴν εἰς τὴν κατάστασιν τῶν μουφτειῶν τῆς Θράκης, τὴν ὁποίαν ὅμως δὲν ἐπέτυχον μὲ τὰς προηγουμένας Ἑλληνικὰς Κυβερνήσεις. Ἐκεῖ ἀνεγράφετο ἐπίσης ὅτι ὁ πρέσβυς τῶν ΗΠΑ ἐδήλωσεν ὅτι «ὁ πατριάρχης ἐπιθυμεῖ νὰ εἶναι εὐέλικτος καὶ θὰ βοηθήσει μὲ τὰ θέματα σχετικὰ μὲ τοὺς Τούρκους τῆς Θράκης» (Ο.Τ. 2225/07.09.2018).

Τοιουτοτρόπως σήμερα ὁ Πρωθυπουργὸς κ. Τσίπρας (ποὺ ἔχει ἀνάγκην τὴν στήριξιν τῆς Ἀμερικῆς καὶ ἔδωσε γῆ καὶ ὕδωρ μὲ τὸΣκοπιανόν), ποὺ ἀρνεῖται τὴν ψῆφον τῶν ὁμογενῶν, δὲν ἀπέχει πολὺ ἀπὸ τὸν Πατριάρχην ποὺ ἀρνεῖται τὴν ψῆφον τῶνἹεραρχῶν τῆς ὁμογενείας. Ἀμφότεροι συμφωνοῦν –ὁμοῦ Τοῦρκοι καὶ Ἀμερικανοὶ- εἰς τὴν τοποθέτησιν τοῦ Σεβ. Προύσης ὡς Προκαθήμενον τῆς Ἀμερικῆς.

Ἂν ἡ ὁμογένεια ἐπιθυμῆ τὸ καλῶς ἐννοούμενον συμφέρον της θὰ ἀπορρίψη τὴν ἐκλογήν, ὅπως ἔχει κάθε δικαίωμα καὶ πολιτικὸν καὶ ἐκκλησιαστικόν.

Ορθόδοξος Τύπος