"ΤΑ
ΔΥΟ ΑΚΡΑ"
(Απάντηση
σε «Ανωνύμους»)
Αναμφίβολα,
το βιβλίο του π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου «ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ», αποτελεί την βάση όλων
των σύγχρονων πνευματικών που δεν αντιμετωπίζουν την παναίρεση του
οικουμενισμού με καθαρά Πατερικά κριτήρια. Προβάλλεται, το βιβλίο αυτό, ως η
λογική του ορθώς (εκκλησιαστικώς) διανοείσθαι. Πάρα πολλοί το εκλαμβάνουν ως…
ιερά γραφή και παρακαταθήκη.
Μας
κατηγορούν – συκοφαντούν, ότι βάλλουμε εναντίον του προσώπου – ανθρώπου
Επιφανίου. Απορρίπτουμε μια προσωποκεντρική επίθεση εναντίον του π. Επιφανίου,
διότι είναι αμαρτία. Εστιάζουμε την όποια αναφορά μας στην εκκλησιολογία που
αναδύεται από την «Δυνητική Ερμηνεία» του, στα όρια (πάντα) της αξιολογικής
ελευθερίας του Ορθοδόξου πιστού, χωρίς εμπαθή πολεμική γλώσσα και διάθεση.
Έχουμε
το θεόσδοτο δικαίωμα να αντιπαρατεθούμε αναλυτικά και αδέκαστα με τις θέσεις
που διατυπώνονται στο βιβλίο του. Οι θέσεις του π. Επιφανίου
είναι γραμμένες με εξαιρετική πυκνότητα εννοιών και πληθώρα «λογικών»
επιχειρημάτων, χωρίς πρωτογενείς πατερικές πηγές, γι’ αυτό και πολλά σκέλη της
επιχειρηματολογίας του εκπίπτουν.
Οι
ερμηνείες του π. Επιφανίου σε παραπέμπουν σε θέσεις, από τις οποίες
επωφελούνται οι σημερινοί επίσκοποι και οικονομιστές.
Η
θεολογική αυτοργάνωση του Γραφείου Αιρέσεων της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς και του
π. Θεοδώρου Ζήση, οδηγεί στην κατοχύρωση της «Δυνητικής Ερμηνείας» του 15ου
Κανόνα. Κάποιος δε «Ανώνυμος» μας παραπέμπει σ’ αυτές τις δυο πτέρυγες του
λεγόμενου αντι-οικουμενισμού…
Υπερπηδώντας
την βαθμίδα των συκοφαντιών ορισμένων «Ανωνύμων», που προβάλλονται ως αξίωση
κυριαρχίας, υπογραμμίζω την ιστορικά σημαντική περίπτωση: Αδυνατούν (;) να
διαστείλουν το πρόσωπο π. Επιφάνειος από την «Δυνητική» ερμηνεία του. Αδυνατούν
να θεμελιώσουν «ορθότητα» της ερμηνείας αυτής και καταφεύγουν σε απαξιωτικούς
χαρακτηρισμούς – συκοφαντίες.
Επιτέλους,
ας σταματήσουν (ως δικαιολογία) την προσφυγή στην αρετή του π. Επιφανίου και ας
αρθρώσουν Πατερικό εκκλησιαστικό λόγο. Φθάνει πια!
«Άπαντες
οι της Εκκλησίας διδάσκαλοι, πάσαι αι Σύνοδοι, πάσαι αι θείαι Γραφαί, φεύγειν
τους ετερόφρονας παραινούσι και της αυτών κοινωνίας διίστασθαι» (Αγ. Μάρκος ο
Ευγενικός P.G. 160, 105C).
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Γεμίσαμε ἀλάθητους πάπες! Κάθε συγγραφεύς καὶ ἀλάθητος πάπας. Ὁ Ὁρθόδοξος Ἐκκλησιατικὸς λὸγος, ὅμως, ἐπιβάλλει τὸν σεβασμό στὴν προσωπικότητα τοῦ ἄλλου καὶ τὴν ἀποποίησι πάσης ὐποψίας δογματισμοῦ περί δῆθεν ἀλαθήτου ὐπὸ ἀνδρός τινος.
ΑπάντησηΔιαγραφήἘάν λόγου χάριν, φρονῶ -βάσει πολυετοῦς μελέτης, ἀκροάσεως θείου λόγου καὶ ἑρμηνείας του, φωτισμοῦ πνεύματος ἁγίου καὶ ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς- ὅτι τό ὀρθόν εἶναι ἔτσι, καὶ τὸ διατυπώνω εἴτε ἐπωνύμως εἴτε -γιὰ λόγους αὐτοπροστασίας ἔναντι ἐλεεινῶν ψευδαδέλφων- ἀνωνύμως, ὀφείλει ὁ κάθε ἐπώνυμος ποὺ αὐτοπροσδιορίζεται ὠς εἱδήμων καὶ ἀλάθητος ἐπὶ παντὸς ἐπιστητοῦ, καί κριτής τῶν πάντων καί κριτής μου, ὀφείλει λέγω νὰ σέβεται ὄχι μόνον τό δικαίωμα τῆς ἀνωνυμίας τοῦ διαφωνοῦντος μὲ τὰς ἁπόψεις του ἀδελφοῦ ἀλλὰ καὶ νὰ σέβεται τίς ἀπόψεις, μὲ τίς ὀποῖες δὲν συμφωνεῖ, ὂπως ὁ ἄλλος ἀδελφὸς δὲν συμφωνεῖ μὲ τίς δικές του. Νὰ μὴν εἶναι ὐπερφίαλος καὶ ἐγωϊστὴς ὅτι κατέχει τὸ ἀλάθητον, κρίνων τοὺς πάντας καί τὰ πάντα, ἀλλά, νὰ λέει: Ἀδελφοί, ἐγώ φρονῶ ἔτσι, ὀ πατὴρ Ἐ.Θ. διδάσκει διαφορετικά, ὀ ἀνώνυμος ἀδελφός μεταξὺ τῶν δύο μας, συμφωνεῖ μὲ τὸν π. Ἐ.Θ., ἂς εἶναι εὐλογημένο. Ἐν προκειμένω τό ποῖος μεταξὺ δύο διαφωνούντων ἔχει δίκαιο δέν θὰ τὸ κρίνει ὁ εἷς ἐκ τῶν δύο, ὂπως πράττει ὀ συγγραφεύς τοῦ ἄρθρου, ἀλλὰ ἡ συνείδησις τῆς Ἐκκλησίας καὶ σέ ἀπόλυτη κρίσι, μόνον ὁ Θεός. Καί, ἂς μὴ νομίζει ὁ κάθε κύριος ὅτι εἶναι κάτι παραπάνω ἢ πιὸ ἔξυπνος ἢ πιὸ καταρτισμένος ἀπὸ τὸν οἱονδήποτε ἀνώνυμο, πόσῳ μᾶλλον ἀπὸ τὸν ἐπώνυμο ἅγιο π. Ἐπιφάνειο Θεοδωρόπουλο, ὥστε νὰ θέλει νὰ μᾶς διδάσκει. Ἀρκετά πιά.
Καλά τα λέει ο 1:14 πμ στο γενικό ζήτημα των ανώνυμων.
ΔιαγραφήΔικαίωμα είναι η ανωνυμία.
Και δεν σημαίνει ότι ένας ανώνυμος είναι χειρότερος από έναν επώνυμο, μόνο και μόνο επειδή είναι ανώνυμος.
Ο ανώνυμος μπορεί να είναι καλός και ο επώνυμος μπορεί να είναι πονηρός και παμπόνηρος.
Ο ανώνυμος μπορεί να είναι μορφωμένος και ο επώνυμος μπορεί να είναι αγράμματος ή ολιγογράμματος που παπαγαλίζει χωρίς να καταλαβαίνει.
Και τόσα άλλα θετικά μπορεί να έχει ένας ανώνυμος και τόσα άλλα αρνητικά ένας/μία επώνυμος/η.
Από μόνο του δεν μου λέει κάτι αν κάποιος είναι επώνυμος και κάποιος ανώνυμος.
Ανήρ
Ο κ. Σακαλάκης ακολουθεί την οικονομία , αλλά γίνεται δάσκαλος της οικουμένης για την " υποχρεωτική " αποτείχιση . Δηλαδή νά αποτειχιστούν οι άλλοι! Τό ίδιο κάνουν και όλοι αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται οτι τηρούν την ακρίβεια . Καμμία ακρίβεια δεν τηρούν . Ο κ. Σακαλάκης ασχολείται μέ τον π . Επιφάνιο γιατί είναι πεθαμένος . Νά ασχοληθεί καλύτερα μέ τους ζωντανούς μέ τον Ιγνάτιο Δημητριάδος ! Δεν τολμά ! Ούτε μία φορά δεν τον έχει πιάσει στο στόμα του . Ημέρα του Φαρισαίου σήμερα ! Ιδού το φαινόμενο της υποκρισίας και της αυτοπροβολής !
ΑπάντησηΔιαγραφή