Ομολογία

 ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ

          Ο άγιος Γεώργιος, ο Τροπαιοφόρος, είναι ένας από τους πιο γνωστούς αγίους του Χριστιανισμού και από τους περισσότερο τιμώμενους στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Γεννήθηκε το 275 στην Καππαδοκία από χριστιανική οικογένεια (πατέρας από την Καππαδοκία και μητέρα από τη Λύδδα της Παλαιστίνης). Μετά τον μαρτυρικό θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του τον μετέφερε στη Λύδδα, όπου μορφώθηκε και διακρίθηκε για την ευφυΐα και την ευγένειά του. Στρατεύθηκε στα 18 του χρόνια στη Νικομήδεια στο τάγμα των τριβούνων (διοικητών πεζικού) και σύντομα έφθασε σε πολύ ψηλό βαθμό και διάκριση και τελικά πήρε το τίτλο του κόμη, οπότε ως τέτοιος υπηρέτησε ως ιδιαίτερος σύμβουλος του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.

            Το 305, σε ηλικία 30 ετών αποκαλύφθηκε η ιδιότητά του ως χριστιανού (την οποία επιμελώς απέκρυπτε), οπότε συνελήφθη και παρά τις προσπάθειες του αυτοκράτορα να μεταστραφεί, εκείνος αρνήθηκε, σύμφωνα δε με το σχετικό διάταγμα, αποκεφαλίστηκε (παρά τη μεγάλη λύπη του αυτοκράτορα που έπρεπε να θυσιάσει ένα τέτοιο άξιο αξιωματικό). Κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του συνέβησαν θαυμαστά πράγματα τέτοια, που συνέβαλαν στο να γίνει χριστιανή ακόμη και η σύζυγος του αυτοκράτορα, Αλεξάνδρα. Για τη μεταστροφή της αυτή φυλακίστηκε από τον σύζυγό της Διοκλητιανό, με το διάταγμά του δε αποφασίστηκε ο αποκεφαλισμός της, ο οποίος όμως δεν πραγματοποιήθηκε, διότι πέθανε στη φυλακή την ώρα της προσευχής. Η μνήμη της εορτάζεται στις 21 Απριλίου.

            Ο Γεώργιος ανακηρύχθηκε άγιος και ήδη από τον 4^ο αιώνα υπήρχαν ναοί στο όνομά του στην Αίγυπτο, Συρία, Κωνσταντινούπολη, αλλά και στη Δύση. Η ΡΚαθολική «εκκλησία» κατά το 1961 τον διέγραψε από το αγιολόγιό της, με το δικαιολογητικό της έλλειψης αυθεντικών μαρτυριών!!! Τόσο η υμνογραφία, όσο και ο πλούτος των θαυμάτων είναι πάρα πολλά. Αποτελεί τον ελευθερωτή των αιχμαλώτων, υπερασπιστή των πτωχών, ιατρό των ασθενούντων και υπέρμαχο των βασιλέων, η δε μνήμη του στις 23 Απριλίου συνδέθηκε με πλήθος λαογραφικών εθίμων. Εάν η μνήμη της εορτής του προηγηθεί της εορτής του Πάσχα, τότε εορτάζεται την δεύτερη ημέρα του Πάσχα.

            Η ημέρα της εορτής του αποτελεί για τον αγροτικό και κυρίως για τον ποιμενικό πληθυσμό, το ορόσημο του τέλους του χειμώνα και της έναρξης του θέρους, το οποίο τερματίζεται στην μνήμη ενός άλλου μεγάλου αγίου, του αγίου Δημητρίου στις 26 Οκτωβρίου. Την ημέρα της εορτής του αγίου Γεωργίου άρχιζαν οι ποικίλες χρονικές συμβάσεις των αγροτών και ιδιαίτερα αυτές που αφορούσαν τη πρόσληψη βοσκών για τα ποιμνιοστάσια. Η εορτή του είναι μια προέκταση της Πασχαλιάς, γι’ αυτό μοιράζονται κόκκινα αβγά και τελούνται ζωοθυσίες.

            Η λαϊκή παράδοση έχει δημιουργήσει τη δοξασία της δρακοντοκτονίας του αγίου. Σύμφωνα με αυτή ένας δράκοντας φύλαγε μια νεροπηγή απ’ όπου υδρευόταν μια πόλη και για να αφεθεί το νερό, έπρεπε να ταϊστεί ο δράκοντας με ανθρώπινη τροφή, που κάθε φορά οριζόταν με κλήρωση. Όταν στην κλήρωση έλαχε σαν τροφή η κόρη του βασιλιά, τότε επενέβη έφιππος ο άγιος ο οποίος σκότωσε τον δράκοντα και απελευθέρωσε την κόρη. Ο θρύλος αυτός συνδέεται με παρόμοιο, που υπήρχε στον αρχαίο ελληνικό μύθο της απελευθέρωσης της Ανδρομέδας από τον Περσέα. Επίσης στις 3 Νοεμβρίου, όπου εορτάζεται η ανακομιδή των λειψάνων του αγίου έχει συνδεθεί η εορτή του, με το άνοιγμα και τη δοκιμή των κρασιών της νέας εσοδείας, γι’ αυτό αναφέρεται τότε, ως ο άγιος Γεώργιος ο Μεθυστής. Σε άλλες περιοχές την ημέρα της εορτής γίνονται αγώνες δρόμου, πάλης και ιπποδρομιών.