Εξοβελίζονται βιαίως από τους Οικουμενιστές όσα Δόγματα και...

Εξοβελίζονται βιαίως από τους Οικουμενιστές όσα Δόγματα και...

Εφημερίδα Annahar 19/03/2016 

Μετάφραση από τα Αραβικά: Roni Bou Saba 

http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2016/03/blog-post_23.html

    Αύριο είναι η πρώτη Κυριακή των Νηστειών στην Εκκλησία μου, και λέγεται η Κυριακή της Ορθοδοξίας, δηλαδή της ορθότητας του δόγματος. Από τον τέταρτο αιώνα ή λίγο πριν, η Ορθοδοξία δηλώνει σύμφωνα με τους πιστούς της την σωστή παράδοση που παρέλαβαν από τους πρώτους, και το αντίθετο αυτής της ορθότητας είναι η αίρεση. Σ’ αυτό το άρθρο η λέξη ορθόδοξος σημαίνει αυτός που διατηρεί το ορθό δόγμα το οποίο προέκυψε μετά από τα Ευαγγέλια στους χριστιανούς οι οποίοι αποδέχονται τις Οικουμενικές Συνόδους- είναι επτά στους Καθολικούς και τους Ορθοδόξους, και σε άλλους είναι λιγότερες, με την επισήμανση ότι οι χριστιανοί όλοι δεν διαφέρουν στο περιεχόμενο της πίστης τους είτε υιοθετήσουν κάποιοι τέσσερις υποχρεωτικές Οικουμενικές Συνόδους είτε υιοθετήσουν άλλοι επτά ή περισσότερες. Με απλά λόγια, δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά στο δόγμα ανάμεσα στους χριστιανούς. Όλοι πιστεύουν στη Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου, και πιστεύουν στην Τριάδα, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.

     Σε γενική εικόνα, και με βεβαιότητα, οι χριστιανοί έχουν μια πίστη, ή μάλλον ήταν μια η πίστη πριν να δηλώσει η Καθολική Εκκλησία το πρωτείο και το αλάθητο του Πάπα το 1870. 

     Εμείς, οι καθολικοί και οι προτεστάντες λέμε τα ίδια σχετικά με τον Ιησού. Αν οι περισσότεροί μας λέμε ότι έχει δύο φύσεις, και μερικοί ότι έχει μια φύση, το περιεχόμενο των λόγων μας είναι ένα, ότι δηλαδή είναι θεός και άνθρωπος ταυτόχρονα. Δεν υπάρχει
κανείς που μπερδεύει τη θεότητα με την ανθρωπότητα και χωρίζει τη μία από την άλλη. Η ουσία του νοήματος- και ας διαφέρουν οι διατυπώσεις- είναι ότι δεν έχουμε καμία απολύτως διαφορά μεταξύ μας όταν μιλάμε για την ουσία του Χριστού. Διαφέρουμε στις λέξεις, αλλά όχι στην αλήθεια της πίστης μας. Εάν η πίστη βασίζεται στο τι πιστεύουμε σχετικά με τον Χριστό, τότε δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην μια ή την άλλη χριστιανική ομάδα. 

Στο επίπεδο της Χριστολογίας είμαστε όλοι ορθόδοξοι. Τα υπόλοιπα είναι λόγια που δεν σχετίζονται με τον Χριστό. Η δήλωση της Εκκλησίας της Ρώμης σχετικά με το πρωτείο και το αλάθητο του Πάπα ως δόγμα το 1870 είναι κάτι καινούργιο. Μπορεί η Καθολική Εκκλησία σήμερα να μην μας θεωρήσει ορθοδόξους αν δεν υιοθετήσουμε ένα δόγμα που ανακοίνωσε επίσημα μόνο το 1870, εννοώ το πρωτείο και το αλάθητο του Πάπα; Αυτό που ξέρω είναι ότι η Καθολική Εκκλησία δεν θεωρεί την Ορθόδοξη Εκκλησία αιρετική. Θεωρεί ότι είναι σε σχίσμα, και το σχίσμα συνέβη στη μια εκκλησία και δεν αποτελεί δύο Εκκλησίες. Για την ακρίβεια, οι ορθόδοξοι και οι καθολικοί είναι σε απόσταση εφόσον δεν έχει βγει επίσημη θέση από τη μια που να θεωρήσει ότι η άλλη λαθεύει δογματικά. 

Συμπεριλαμβάνει άραγε το δόγμα του πρωτείου και αλάθητου του Πάπα που ανακοινώθηκε το 1870 μια ρητή θεώρηση ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία λαθεύει; Το να ονομάσει η κάθε Εκκλησία την άλλη «αδελφή εκκλησία» δεν είναι ονομασία που βασίζεται στον καθωσπρεπισμό, αλλά σε πεποίθηση. Δεν σημαίνει [αυτή η ονομασία] ότι πρόκειται για άλλη ανεξάρτητη οντότητα. Μέχρι τώρα δεν έχω βρει ένα καθολικό κείμενο που να κατηγορεί τους ορθοδόξους για παρέκκλιση δογματική ή εκκλησιαστική. Είμαστε λοιπόν δυο αδέλφια ο ένας απέναντι στον άλλο. Στη θεολογία δεν χρησιμοποιούμε όρους κοινωνικού καθωσπρεπισμού. Όσο και αν αυξηθεί η σύγκρουση ανάμεσα στους φανατικούς παραμένει πιο σημαντική η ενότητά τους που βλέπει ο Χριστός. 

Εγώ αποδέχομαι τον χριστιανό που δεν προσεύχεται στη Παναγία, αρκεί να μην θεωρεί αιρετικούς όσους προσεύχονται σ’ αυτήν. Ας προσευχηθείς όπως θες, αλλά μην με αποκλείσεις από σένα. Εγώ ξέρω προτεστάντες που αγαπούν την Παναγία πάρα πολύ. Δεν της απευθύνονται στην προσευχή, δεν με αφορά, αρκεί να μην με θεωρήσουν αιρετικό άμα της απευθυνθώ εγώ. Δεν έχω κάτι με όποιον δεν μιλάει στην Παναγία, αρκεί να με αφήσει ελεύθερο στο να της μιλήσω. Με λυπεί να αρνείται ένας χριστιανός να μιλήσει στη Παναγία, αλλά δεν τον αναγκάζω στο να το κάνει αν θεωρήσει ότι αυτό μειώνει την αγάπη του στον Χριστό. 

 Όποιος θεωρήσει ότι ζητώντας την πρεσβεία των αγίων μειώνει την αγάπη του προς τον Ιησού είναι δικαίωμά του, και όποιος θεωρήσει ότι αγαπάει και τους αγίους με τον Ιησού πάλι δικαίωμά του. 

Ας μην θεωρήσουμε ο ένας τον άλλον αιρετικό χωρίς λόγο. Ο Θεός κρίνει όποιον θέλει εν καιρώ. Μην προλάβετε την κρίση του Θεού σύμφωνα με το τι νομίζετε. Ποιος είμαι για να κρίνω. Ο Θεός μόνο κρίνει.

Ο Μητροπολίτης Όρους Λιβάνου Γεώργιος με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο
και τον νυν Πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη 

Αναρτήθηκε από Πατερική Παράδοση σ