ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ
ΤΥΧΟΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗΣ
ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ
του Παλαιμαχου Αγωνιστου Θεολογου
π. Ιωαννη Διωτη.
ΤΥΧΟΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗΣ
ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ
του Παλαιμαχου Αγωνιστου Θεολογου
π. Ιωαννη Διωτη.
9ον
ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Οι Αγιοι Πατερες με τους Ιερους Κανονες, χαρακτηρισαν ως συνεισακτους τους διαμενοντας μετα γυναικων και επιβαλλουν καθαιρεσεις και αφορισμους.
Ομως ο "θεοπτης" Σαχαρωφ, τους παραβλεπει με προφασεις εν αμαρτιαις και νομιζει οτι δεν τον εγγιζουν.
Νοθεύει τὴν
νοερὰν προσευχὴν ὁ Σωφρόνιος
«Νὰ ὑπηρετῇς τὸν Ἐπίσκοπό σου. Γιὰ νὰ λάβῃς τὴν Χάρη καὶ νὰ εἶναι ἡ ὑπηρεσία αὐτὴ ἐν Θεῷ θὰ πρέπει νὰ λέγῃς: ″Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, διὰ τοῦ Ἐπισκόπου μου, ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν⁇» (σελ. 339).
Αὐτὰ κατέγραψεν ὁ κ. Ἱερόθεος ἀπὸ μίαν συνομιλίαν, τὴν ὁποίαν εἶχε μὲ τὸν Σωφρόνιον Σαχάρωφ, κατὰ τὸ θέρος τοῦ ἔτους 1979.
Εἶναι φυσιολογικὸν νὰ υἱοθετῇ ὁ κ. Ἱερόθεος καὶ νὰ προβάλλῃ καὶ αὐτὸ τὸ παραδοξολόγημα τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ, διότι ὁ Ἐπίσκοπος αὐτός, ὅσον οὐδεὶς ἕτερος, ἐξ ὅσων γνωρίζω, ἐπαναλαμβάνει, εὐκαίρως – ἀκαίρως, ὅτι ἵσταται «εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ». Μιμεῖται ὅμως τὸν Χριστόν; Ὅπως καὶ ἐὰν ἔχῃ ἡ περίπτωσις, εἶναι καὶ ἄποψις τοῦ κ. Ἱεροθέου, ἀφοῦ ὅλα ὅσα ἐλέχθησαν ὑπὸ τοῦ Σωφρονίου τὰ υἱοθετεῖ, τὰ θεωρεῖ ὅτι εἶναι ἑνός «ἁγίου» καὶ τὰ προβάλλει ὑπερηφάνως πρὸς διδαχήν.
Αὐτὰ ὅμως συνιστοῦν νόθευσιν καὶ παραποίησιν τῆς συνοπτικῆς καὶ διαχρονικῆς νοερᾶς προσευχῆς: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν».
«Νὰ ὑπηρετῇς τὸν Ἐπίσκοπό σου». Δεσποτοκρατικὴ ἀντίληψις. Ὁ Ἱερεὺς εἶναι ποιμὴν τοῦ λαοῦ καὶ ὄχι ὑπηρέτης τοῦ Ἐπισκόπου. Ὁ Ἐπίσκοπος κ. Ἱερόθεος Βλάχος, αὐτὸς μάλιστα ὁ ὁποῖος ὑπερτονίζει ὅτι ἵσταται εἰς «τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ», πρέπει νὰ μιμῆται τὸν Χριστὸν ἐν παντὶ καὶ νὰ μὴ υἱοθετῇ ὅ,τι τραγελαφικὸν καὶ ἐκτρωματικὸν λέγει ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ. Ὁ Χριστὸς εἶπεν: «Ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι» (Μτθ. κ΄ 28). Δὲν ἦλθε λοιπὸν ὁ Χριστὸς νὰ ὑπηρετηθῇ, ἀλλὰ νὰ ὑπηρετήσῃ. Ἀναλόγως πρέπει νὰ συμπεριφέρηται καὶ ὁ εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ ἱστάμενος κ. Ἱερόθεος Βλάχος.
Νὰ λάβῃ σοβαρῶς ὑπ’ ὄψιν του ὁ κ. Ἱερόθεος, ὅτι οἱ Ἱερεῖς, ἀναγνωρίζοντες τὸν Ἐπίσκοπον ὡς Ποιμενάρχην των, εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ ποιμάνουν τὸν λαὸν συμφώνως πρὸς τὰ διδάγματα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τὰ ἐντάλματα τῶν ἱερῶν Κανόνων καὶ ὄχι νὰ δέχωνται ἀδιαμαρτυρήτως ἀδίκους Ἐπισκοπικοὺς διωγμοὺς μὲ ψευδολογήματα καὶ συκοφαντήματα, ὅπως συμβαίνει μὲ τὸν διωγμὸν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ἐν Ναυπάκτῳ, τὴν ὁποίαν ὁ Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος διώκει ἀδίκως καὶ ἀγρίως ἐπὶ 15 καὶ πλέον ἔτη μὲ ἀνυποστάτους, ψευδολογικὰς καὶ συκοφαντικὰς κατηγορίας.
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος μάλιστα ἐπισημαίνει τὸν φθόνον καὶ τὴν διαβολὴν ὡρισμένων Ἐπισκόπων (Θεοδώρῳ Ἐπισκόπῳ, P.G. 37,84).
«Γιὰ νὰ λάβῃς τὴν Χάρη… θὰ πρέπει νὰ λέγῃς: ″Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, διὰ τοῦ Ἐπισκόπου μου, ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν’’».
Εἶναι μεγάλη ἡ τόλμη καὶ πρωτοφανὴς ἡ αὐθαιρεσία τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ νὰ παραμορφώσῃ,
κατὰ τὰ γραφόμενα τοῦ Ναυπάκτου, τὴν ἱερὰν νοερὰν προσευχήν, ἡ ὁποία ἔχει καθολικὸν ὀρθόδοξον κῦρος. Ὁ Ναυπάκτου υἱοθετεῖ καὶ αὐτὸν τὸν ἐκτροχιασμὸν τοῦ Σωφρονίου, διὰ νὰ ἐκτοξεύσῃ, κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον, μηνύματα δεσποτισμοῦ.
Ἡ περιληπτικὴ νοερὰ προσευχὴ «Κύριε Ἰησοῦ
Χριστέ, ἐλέησόν με» ὠνομάσθη καὶ «εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ». Εἶναι δὲ πολὺ παλαιά. Δυνάμεθα νὰ ἐντοπίσωμεν τὴν ἀρχὴν αὐτῆς ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τοῦ ἀββᾶ Μακαρίου (Γεροντικὸν) 300-390 μ.Χ. Ὅταν ἠρωτήθη ὀ ἀββᾶς Μακάριος «πῶς ὀφείλομεν
προσεύχεσθαι», ἀπήντησεν: «Οὐκ ἔστι χρεία βατολογεῖν, ἀλλ’ ἐκτείνειν τὰς χεῖρας καὶ λέγειν ″Κύριε, ὡς θέλεις καὶ ὡς οἶδας, ἐλέησόν με‶».
Ἡ νοερὰ αὐτὴ προσευχὴ εἶναι κοινὴ καὶ ἀμετάβλητος διὰ τοὺς πάντας, Κληρικοὺς καὶ Λαϊκούς. Οὐδεμία διαφοροποίησις ἐγένετο ποτὲ διὰ τοὺς Κληρικούς. Μόνον τὸ περίεργον, ἀνερμάτιστον, ἄστατον καὶ ἀκατάστατον δίδυμον Σωφρονίου καὶ Ἱεροθέου ἐνόθευσε καὶ ἐβεβήλωσε τὴν ἱερὰν αὐτὴν Εὐχήν.
Ἐρωτῶνται Σωφρόνιος καὶ Ἱερόθεος · καὶ ὅταν ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι κακόδοξος, ψευδολόγος, συκοφάντης, ἐκδικητικὸς ἢ διακατέχεται καὶ ἀπὸ ἄλλα πάθη, καὶ τότε θὰ ἐπικαλούμεθα αὐτὸν ἐν τῇ προσευχῇ μας ἡμεῖς οἱ Κληρικοὶ διὰ νὰ λάβωμεν τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ; Οὗτοι θέτουν ὡς ἀναγκαιοτάτην προϋπόθεσιν τὴν ἐπίκλησιν τοῦ Ἐπισκόπου κατὰ τὴν προσευχὴν ἡμῶν τῶν Κληρικῶν, διὰ νὰ λάβωμεν τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ. «Γιὰ νὰ λάβῃς τὴν Χάρη». Καινοφανὴς καὶ νεοδίδακτος «ἀερολογία» τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ καὶ Ἱεροθέου Βλάχου. Λοιπὸν καὶ ὅταν τυχὸν ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι διεφθαρμένος, ἡ προσευχὴ ἡμῶν τῶν Πρεσβυτέρων, Διακόνων και Μοναχῶν, μόνον διὰ τῆς μεσιτείας καὶ τῶν πρεσβειῶν τοῦ ἀναξίου αὐτοῦ Ἐπισκόπου θὰ γίνεται εὐάρεστος εἰς τὸν Θεόν; Εὖγε, Σωφρόνιε! Μπράβο, Ἱερόθεε !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου