ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΤΑΙ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΙΩΝΕΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ
ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
Στις 25 Οκτωβρίου ο ελληνικός στρατός πέρασε τον Αξιό ποταμό και ετοιμάστηκε για επίθεση στη Θεσσαλονίκη.
Ωστόσο, ο Ταχσίν πασάς πρότεινε την, υπό όρους, παράδοση της πόλης στους Έλληνες.
Ο Κωνσταντίνος αντιπρότεινε τη μεταφορά των Τούρκων αξιωματικών στη Μικρά Ασία, δίνοντας διορία έως τα ξημερώματα της 26ης Οκτωβρίου.
Οι Τούρκοι δέχθηκαν, ζητώντας παράλληλα να πάρουν μαζί τους και 5.000 όπλα, όρο που απέρριψε ο Κωνσταντίνος, δίνοντας δίωρη παράταση για τελική συμφωνία.
Η νέα διορία πέρασε και ο ελληνικός στρατός ετοιμάστηκε για επίθεση, όμως τελικά, ο Ταχσίν πασάς ανακοίνωσε ότι δέχονταν τους ελληνικούς όρους.
Μέσα στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, στέκεται ἀπὸ τὸ 1914, εὐχαριστήρια εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἀφιέρωσε στὸν Κύριο καὶ Σωτήρα μας, ὁ τότε Ἕλλην Βασιλεὺς Κωνσταντῖνος, ποὺ τὴν ἐλευθέρωσε μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ὡς Ἀρχιστράτηγος τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, μὲ Πρωθυπουργὸ τὸν Ἐλευθέριο Βενιζέλο!
Στὸ κάτω μέρος τῆς πανέμορφης καὶ τεράστια εἰκόνας, ὑπάρχει ἡ ἑξῆς ἀφιερωματικὴ ἐπιγραφή:
"Σοὺ τῷ πανσέπτω τεμένει Μυροβλήτα, ὁ ἀνακτήσας ἐκ τῶν ἀθέων Τούρκων Ἕλλην Βασιλεὺς ἀνταπέδωκεν αὔθις, προσήλωσαν τὴν δὲ Χριστοῦ τὴν εἰκόνα Ἰωασαφαῖοι ζωγράφοι οἱ ἐν Ἄθω ἱστορήσαντες τὸ τέμπλον μετὰ ζήλου. 1914"
Ἡ Ἀπελευθέρωση τῆς Πρωτεύουσας τῆς Μακεδονίας, ἦταν τότε ἕνα ἄπιαστο, ἕνα ἀνέλπιστο ὄνειρο, ποὺ ἔγινε πραγματικότητα, μὲ ποταμοὺς αἵματος καὶ θυσιῶν!
Κι αὐτὲς τὶς ἐθνικὲς θυσίες, αὐτὸ τὸ Ἔπος, δὲν ἔχει κανεὶς δικαίωμα νὰ τὸ προσβάλει καὶ νὰ τὸ ἀγνοήσει.
Κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ προσβάλει τὴν τιμή, τὴν ἑλληνικότητα καὶ τὴν μοναδικότητα τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ καὶ τῶν ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ!
Ἡ Ὑπεράσπιση τῆς Ἱστορίας καὶ τοῦ Ὀνόματος, εἶναι ἐθνικὸ καθῆκον καὶ ὑποχρέωση!
Καὶ θὰ τὸ ὑπενθυμίζει αἰώνια ἡ ἀφιερωματικὴ εἰκόνα τοῦ Σωτήρα Χριστοῦ μας, ποὺ μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τοὺς "ἀθέους Τούρκους"!
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Ποιός είπε, ότι οι Τούρκοι είναι άθεοι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο αλλόθρησκος και άλλο άθεος. Η διαφορά είναι τεράστια.
ΙΚ
Ο Πρωθυπουργός και Υπουργός Στρατιωτικών Ελευθέριος Βενιζέλος ήθελε πάση θυσία να απελευθερωθή άμεσα η Θεσσαλονίκη, ενώ ο Αρχιστράτηγος Διάδοχος Κνσταντίνος, έδινε προτεραιότητα στην καταδίωξη των Τούρκων που υποχωρούσαν, προς Γιαννιτσά -Βέροια και την προέλαση στο Μοναστήρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Βενιζέλος στέλνει τηλεγράφημα στον Διάδοχο: "...Παρακαλώ μόνον να έχετε υπ' όψιν σας ότι σπουδαίοι πολιτικοί λόγοι επιβάλλουσι να ευρεθώμεν μίαν ώραν ταχύτερον εις Θεσσαλονίκην".
Ο Διάδοχος Κων/νος και οι επιτελείς του δεν συμφωνούν ενώ οι Βούλγαροι δεν ασχολούνται με τους Τούρκους αλλά υπό τον στρατηγό Θεοδώρωφ από μέρα σε μέρα έφταναν για να καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη.
Τότε ο Βενιζέλος, όχι ως Πρωθυπουργός προς Διάδοχο, αλλά ως Υπουργός Στρατιωτικών προς Αρχηγό Στρατού, "απολύει τον Αρχιστράτηγο.
Το τηλεγράφημα: "Αρχηγόν Στρατού.
Εντέλεσθε άμα τη λήψει της παρούσης να παραδώσητε την διοίκησιν του στρατού εις τον Αρχηγόν του Γεν. Επιτελείού υποστράτηγον Δαγκλήν και να αναχωρήσητε πάραυτα δι΄ Αθήνας, τιθέμενος εις την διάθεσιν του υπουργού των Στρατιωτικών.
Ε. Βενιζέλος, Υπουργός Στρατιωτικών".
Επεμβαίνει ο Βασιλεύς Γεώργιος, πείθει τον Κωνσταντίνο να οδεύσει προς Απελευθέρωση Θεσσαλονίκης, και τον Βενιζέλο να ανακαλέσει την απόλυση.
Το επόμενο τηλεγράφημα του Υπουργού Στρατιωτικών και Πρωθυπουργού Ελ.Βενιζέλου, το πρωϊ της 26 Οκτωβρίου 1912 προς τον Αρχηγό Στρατού και Διάδοχο Κωνσταντίνο που ευρισκόμενος στον Γιδά (Αλεξάνδρεια) δεν αποτολμούσε την παραλαβή της Θεσσαλονίκης:
"Αρχηγόν Στρατού.
Παραγγέλλεσθε να αποδεχτείτε προσφερομένην υμίν παράδοσιν της Θεσσαλονίκης και να εισέλθητε εις ταύτην άνευ χρονοτριβής. Καθιστώ υμάς υπεύθυνον δια πάσαν αναβολήν έστω και στιγμής.
Υπουργός Στρατιωτικών Ε. Βενιζέλος".
Η Θεσσαλονίκη παραδίδεται απο τον Τούρκο Ταξίν Πασά στον ηρωϊκό Ελληνικό Στρατό. Οι Βούλγαροι στρατιώτες που την ίδια μέρα έφτασαν στη Θεσσαλονίκη, ξεκουράζονται σ΄αυτή για αρκετό διάστημα, ως ακίνδυνοι επισκέπτες, υπό την φιλόξενη επιτήρηση των ανδρών της Κρητικής Χωροφυλακής, που από τις προηγούμενες μέρες είχαν ήδη αποπλεύσει από την Κρήτη για τη Θεσσαλονίκη με το ατμόπλοιο Αρκαδία. Ήταν 150 Κρήτες Χωροφύλακες, 4 αξιωματικοί και 2 ανθυπασπιστές.
Είχε προηγηθεί σωστή προεργασία, για την αναίμακτη απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Η αποστολή της Κρητικής Χωροφυλακής, οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις με τους προξένους των συμμαχικών δυνάμεων στη Θεσσαλονίκη και με τον Ταξίν Πασά, που τον γνώριζε ο Βενιζέλος από την Κρήτη όπου ο Τούρκος αξιωματικός είχε υπηρετήσει (η μητέρα του ήταν Ελληνικής καταγωγής), η εξουδετέρωση με τορπιλλισμό, από τον Ναύαρχο Βότση, του τούρκικου θωρηκτού πλοίου Φετίχ Μπουλέν, που ελλιμενισμένο στον λιμάνι της Θεσσαλονίκης, με τα βαρειά κανόνια του ήταν κίνδυνος για τον Ελληνικό Στρατό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχετικό τηλεγράφημα:
"Τορπιλοβόλο 11" υπό Κυβερνήτην Υποπλοίαρχον Ν. Βότσην εισελθόν εσπέρας χθες εις λιμένα Θεσσαλονίκης ετορπίλισεν επιτυχώς τουρκικόν πολεμικόν "ΦΕΤΙΧ ΜΠΟΥΛΕΝ" αφήσαν βυθισμένο. Κατέπλευσεν Αικατερίνη αβλαβές.
Συγχαίρω από καρδίας Ελληνικόν Στόλον, πεποιθώς ότι η δράση του, μέχρι τέλους νικηφόρου αγώνος είναι ανταξία ενδόξων παραδόσεων Ελλήνων ναυμάχων"
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ 19 Οκτωβρίου 1912.
Ο ηρωικός Ναύαρχος Νικόλαος Βότσης, που προτομή του κοσμεί την παραλία της Θεσ/κης δυτικά του Λευκού Πύργου, όχι μόνο κατάφερε να μη γίνει αντιληπτός από τους Τούρκους, αλλά και κατόρθωσε να διέλθει σώος στην είσοδο και στην επιστροφή ανάμεσα από πυκνό θαλάσσιο ναρκοπέδιο και να εκτοξεύσει τρείς τορπίλλες εκ των οποίων οι δύο βύθισαν το Φετίχ Μπουλέν.
Τότε ενωμένη και συντονισμένη η Ελλάδα, με Ηγέτες άξιους της Πατρίδας, πέτυχε τον εδαφικό διπλασιασμό της με την απελευθέρωση των πέρα της Λάρισας (της Μελούνας για την ακρίβεια) εδαφών και νησιών του Αιγαίου και της Κρήτης.
Τώρα, διηρεμένη η Ελλάδα και αποσυντονισμένη, οδηγείται σε επικυριαρχία, όχι από τους "δανειστές" αλλά από αυτούς που "μας χρωστάνε" το κατοχικό δάνειο, τις πολεμικές αποσημιώσεις...
Ο μεγάλος πίνακας ζωγραφικής, της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης, που κοσμεί τη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Θεσσαλονίκης, είναι έργο του Κενάν Μεσαρέ, γιού και υπασπιστή του Χασάν Ταξίν Πασά, με μεγάλη μόρφωση και γνώση έξι ξένων γλωσσών και καλού ζωγράφου. Ο Ταξίν πασάς ήταν αλβανικής καταγωγής, από μητέρα πιθανώς Ελληνίδα, και διαδραμάτισε τον ρόλο του, αφού αποφάσισε να μην δεχθεί τις χρηματικές δωροδοκίες των Βουλγάρων αξιωματικών, αλλά να παραδώσει την Θεσσαλονίκη αναίμακτα στους Έλληνες, λέγοντας το χαρακτηριστικό "από τους Έλληνες την πήραμε, στους Έλληνες θα την παραδώσουμε". Ο Ταξίν πασάς κατόπιν έπεσε στη δυσμένεια των Τούρκων, και έζησε εξόριστος στη Γαλλία.
ΑπάντησηΔιαγραφή